🔴 پاسخ به ادعای باطل آیت‌الله محقق داماد درباره حجاب ؛ حجاب از مسائل قطعی اسلام است که هم در نص صریح قرآن آمده و هم در سنت پیامبر (ص) و سیره ائمه اطهار (ع) تأیید شده است. اما در اینجا، به شیوه‌ای بسیار ناقص و تحریف‌شده درباره این حکم الهی سخن گفته شده که لازم است به نکات ذیل توجه شود: ۱_ مغالطه تاریخی درباره زمان پیامبر (ص) ادعای اینکه « حجاب در زمان پیامبر (ص) اجباری نبود »، ناشی از عدم توجه به ماهیت تدریجی تشریع احکام اسلامی است. بسیاری از احکام، از جمله نماز، روزه، زکات و حتی حرمت شراب به‌صورت تدریجی تشریع شدند. اما این بدان معنا نیست که این احکام پس از نزول آیات، اختیاری بودند. آیه ۳۱ سوره نور و آیه ۵۹ سوره احزاب، به‌صراحت حکم حجاب را بیان کرده‌اند. پیامبر (ص) خود اولین مجری احکام الهی بود و در جامعه اسلامی، هر حکم نازل‌شده اجرا می‌شد. پس ادعای « عدم اجبار » صرفاً یک تحریف تاریخی و فریب مغالطانه است. ۲_ قیاس با حج؛ قیاسی مع‌الفارق و غلط ایشان می‌گویند: « مگر هر واجبی باید قانونی شود؟ مگر حج واجب نیست؟ آیا حکومت باید حساب‌های بانکی را بررسی کند تا ببیند چه کسی می‌تواند به حج برود؟!د» این استدلال از دو جهت باطل و مخدوش است: ✅ اولا: حج واجب مشروط به استطاعت مالی و جسمی است، یعنی خداوند خود این شرط را قرار داده و به همین دلیل، الزام آن برای همه معنا ندارد. اما حجاب، یک حکم اجتماعی و عمومی است که مشروط به استطاعت یا توانایی خاصی نیست. ✅ ثانیاً: حج، تکلیفی است که انجام آن بر فرد واجب است، اما عدم انجام آن، اثری بر دیگران و جامعه ندارد. در حالی که بی‌حجابی و بدحجابی، یک تخلف اجتماعی است که اثر مستقیم بر اخلاق عمومی دارد و زمینه‌ساز فساد و بی‌بندوباری در جامعه می‌شود. پس چگونه می‌توان این دو را با هم قیاس کرد؟! ۳_ چرا برخی واجبات، قانونی می‌شوند و برخی نه؟ ✅ نماز واجب است، اما الزام قانونی ندارد، چون ترک آن آسیب اجتماعی مستقیم ندارد. ✅ زکات واجب است و در نظام اسلامی، اخذ آن از ثروتمندان و توزیع در بین مستضعفان یک امر قانونی است. ✅ روزه واجب است، اما روزه‌خواری علنی در حکومت اسلامی حرام و مستوجب مجازات است، چون قبح‌شکنی و بی‌احترامی به ارزش‌های دینی محسوب می‌شود. ✅ حجاب هم واجب است و از آنجا که یک حکم اجتماعی است و ترک آن اثر مستقیم بر اخلاق عمومی دارد، حکومت موظف به اجرای آن است. ۴_ اجبار قانونی در احکام اجتماعی، یک اصل عقلی است ✅ در هر جامعه‌ای، قوانین الزام‌آور بر اساس مصلحت عمومی وضع می‌شود. هیچ حکومتی نمی‌گوید: « دروغ گفتن بد است، اما چون واجب نیست، پس هر کس خواست راست بگوید، هر کس نخواست دروغ بگوید » بلکه دروغ در دادگاه جرم است، چون حق دیگران را ضایع می‌کند. ✅ در حکومت‌های غربی، بی‌حجابی و پوشش نامناسب در برخی محیط‌ها جرم است، اما در حکومت اسلامی، رعایت حجاب جرم نیست، بلکه ترک آن جرم است. این دقیقاً همان منطقی است که غرب هم در مورد قوانین خود دارد. ✅ چرا قوانین راهنمایی و رانندگی را « اجبار » می‌کنید؟ مگر رانندگی بدون کمربند، واجب شرعی است؟ پس چرا قانون می‌گوید اگر کمربند نبندید، جریمه می‌شوید؟ چون این قانون، به سلامت عمومی و نظم اجتماعی مربوط است. ✅ بی‌حجابی و بدحجابی نیز، مستقیماً در فروپاشی اخلاق اجتماعی، افزایش فساد، تجاوز، تعرض و بسیاری از مشکلات اجتماعی دیگر تأثیر دارد. پس چرا نباید با آن برخورد شود؟ ۵_ هدف این‌گونه شبهات و سخنان ناشیانه چیست؟ ✅ این سخنان نه از روی استدلال علمی، بلکه برای بزک کردن پروژه استحاله فرهنگی و مشروعیت‌بخشی به بی‌حجابی است که جناب آیت‌الله حواسش نیست. ✅ دشمنان انقلاب، از طریق نفوذی‌ها و روشنفکرنماها قصد دارند تا همان فاجعه‌ای که در اندلس اتفاق افتاد و اسلام را از آنجا بیرون کرد، در ایران هم اجرا کنند. ✅ هر طلبه و عالم دینی و امت حزب الله و تک تک اهل ایمان ، موظف اند که این تهاجم را بشناسند و اجازه ندهمد که با شبهات سست، ارکان دین را متزلزل کنند. بنابراین : 🔹 حجاب، یک حکم اجتماعی و واجب شرعی است که در قرآن و سنت به‌صراحت آمده است. 🔹 قیاس آن با حج، قیاسی مع‌الفارق و فریب‌آمیز است. 🔹 حجاب از جنس قوانینی است که به اخلاق و نظم عمومی جامعه مربوط می‌شود، مانند قوانین رانندگی، مبارزه با فساد و... 🔹 پروژه بی‌حجابی، یک نقشه حساب‌شده برای استحاله فرهنگی جامعه ایران اسلامی و تکرار تجربه اندلس است. 🔹 طلاب، روحانیون و نخبگان دینی و اقشار مختلف مردم متعهد ، نباید در برابر این هجمه‌ها سکوت کنند و باید در میدان جهاد تبیین، روشنگری کنند. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/4956

🔴 درسنامه آمریکا‌شناسی برای غرب‌گرایان کشورمان #جلسه_نهم 🔸 آمریکا، رؤیا یا سراب فریب؟ غرب‌گرایان داخلی که آمریکا را همچون مدینه‌ی فاضله تصور می‌کنند، معمولاً بدون هیچ شناخت عمیق و تحلیل واقع‌بینانه‌ای، تنها با تکیه بر تبلیغات رسانه‌ای مسموم، آن را به‌عنوان الگوی پیشرفت معرفی می‌کنند. اما آیا این همان سرزمین آزادی، عدالت و پیشرفت است که برایمان ترسیم کرده‌اند؟ یا اینکه پشت این نقاب پرزرق‌وبرق، امپراتوری‌ای رو به زوال نهفته که در بحران‌های داخلی و شکست‌های خارجی دست‌وپا می‌زند؟ در این درسنامه، پرده از چهره‌ی حقیقی آمریکا کنار می‌زنیم و نشان می‌دهیم که چگونه این کشور، با بن‌بست‌های سیاسی، اقتصاد بحران‌زده، فریب رسانه‌ای و توهم قدرت‌نمایی نظامی، در مسیر سقوط قرار گرفته است. لذا آمریکا، امپراتوری دروغ و فریب است. ▫️ رسانه‌های آمریکا ؛ کارخانه‌ی تحمیق و مسخ افکار کشوری که دم از آزادی بیان می‌زند، اما رسانه‌هایش از بردن نام صحیح رهبر یک کشور مهم مثل ایران عاجزند، آیا سزاوار لقب مهد دموکراسی است؟ شبکه‌هایی همچون فاکس نیوز، بیش از آنکه رسانه باشند، اتاق جنگ روانی‌اند که مأموریتشان مسخ افکار عمومی، وارونه‌نمایی حقیقت و تحریف واقعیت‌های جهان است. مجریانی با حقوق‌های نجومی، اما با کمترین سطح سواد رسانه‌ای، تصویری از دنیا ارائه می‌دهند که محصول یک پروپاگاندای برنامه‌ریزی‌شده برای مهندسی ذهن مردم است. مردمی که، به‌ویژه در سنین بالا، به قربانیان این بازی رسانه‌ای تبدیل می‌شوند و بدون درک صحیح از جهان، در انتخابات و سیاست‌های کشورشان اثر می‌گذارند. 🔹 سیاست در آمریکا؛ سیرک دلقک‌ها وقتی فردی مانند دونالد ترامپ با چهره‌ای گریم‌شده و موهایی زردرنگ، به‌عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده روی کار می‌آید و با توهمی مضحک، از الحاق کانادا و خرید گرینلند سخن می‌گوید، آیا این کشور را باید مهد سیاست‌مداری دانست؟ این سیرک مضحک، تنها یک نمونه از دموکراسی پوشالی آمریکاست که در آن، عوام‌فریبی و نمایش‌های پوپولیستی جای سیاست‌گذاری‌های عاقلانه را گرفته‌اند. ترامپ، نماد سیستمی است که سیاست را به ابزاری برای جلب توجه و انحراف افکار عمومی تبدیل کرده است. ساخت دیوار مکزیک، تغییر قوانین شهروندی، اخراج مهاجران و تهدیدهای بی‌پشتوانه‌ی نظامی، همه نمونه‌هایی از توهمات یک سیاستمدار نیست، بلکه نتیجه‌ی ساختاری فاسد است که برای بقا، به دروغ و نمایش‌های سیاسی متوسل می‌شود. 🔸 بحران‌های داخلی؛ سقوط آمریکای پوشالی آنچه غرب‌گرایان ما از آمریکا نمی‌دانند، این است که این کشور دیگر آن قدرت یکه‌تاز گذشته نیست. آمریکا امروز، یک ابرقدرت در حال احتضار است که با بدهی‌های هنگفت، تبعیض‌های سیستماتیک، فروپاشی خانواده، خشونت‌های نژادی، سرکوب اعتراضات داخلی و شکاف عمیق طبقاتی، در آستانه‌ی انفجار اجتماعی قرار دارد. وقتی یک دولت حتی قادر به حل بحران‌های داخلی خود نیست، چگونه برخی در کشور ما هنوز آن را به‌عنوان یک الگوی پیشرفت معرفی می‌کنند؟ آمریکایی که میلیاردها دلار صرف جنگ‌افروزی در خاورمیانه و اوکراین می‌کند، اما از تأمین حداقل نیازهای بهداشتی و درمانی شهروندانش عاجز است، الگویی برای پیشرفت نیست؛ بلکه نمادی از یک امپراتوری بیمار و رو به فروپاشی و سقوط است. بنابراین : آنچه در آمریکا جریان دارد، نه تمدنی الهام‌ بخش، بلکه نسخه‌ی مدرن روم باستان در دوران افول است. غرب‌گرایانی که دل به این توهم بسته‌اند، یا از سر غفلت است یا وابستگی. اما واقعیت این است که دوران قدرت‌نمایی آمریکا رو به پایان است، و آن‌هایی که هنوز آن را قبله‌ی آمال خود می‌دانند، درکی سطحی و ناقص از تحولات جهانی دارند. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/4966