«به من بگو..» اگر با فردی که مردد حضور در انتخاباته‌ مواجه‌بشی، چه حرفی بهش میزنی که راضی به رای دادن بشه؟ 🔹متن یا ویس بفرستین 🔺متن دو سه جمله 🔺صوت دو دقیقه 〽️آیدی من〽️

🪴صندوق‌های نصرت! #هند_موشن 🔸انتخابات چگونه باعث جلب نصرت‌الهی میشود؟ #خانه_طلاب_جوان #انتخابات #وقت_مأموریت 🔹.............🔹............🔹 💫 به "خانه طلاب جوان" بپیوندید: 🌐 @khanetolab

می‌توانستم تا هوا گرم نشده برم و کولر را سرویس کنم اما این کار را نمی کردم. می گذاشتم تا هوا حسابی گرم شود بعد لباسهایم را بکنم و با یک لا زیرپیراهن بروم پشت بام و زیر تیغ آفتاب درهای کولر را در بیاورم، پوشالهای قدیمی را جدا کنم و شیارهای نمک گیر شده را یکی‌یکی و باحوصله تمیز کنم بعد پوشال‌های نو را جایگزین کنم و درها را بچینم پای دیوارِ پشت‌بام بعد با شلنگ پوشال‌ها را آب پاشی کنم و بخیسانم و درهای کولر را جا بزنم. همه این کارها را می کردم تا به این جایش برسم. این جایش یعنی کار که تمام شد با همان بدن خیس و صورت سرخ آفتاب سوخته و زیرپیراهن بد بو، یک راست راه دوش حمام را بگیرم و یک آبی به سر بزنم و تَنی سبک کنم. همه این کارها را می کردم تا به خودم بفهمانم که آفتاب و گرمای قم نباید "منفعلم" کند. "انفعال" را دوست نداشتم. حتی احساس می کردم اینکه زودتر و قبل از اینکه هوای قم گرم شود بخواهم پوشال بخرم و کولر را سرویس کنم هم از روی "انفعال" است. "انفعال" از گرمای خرما پزون قم. بعدها، شاید سال دوم_سوم طلبگی بود. هرروز ظهر بعد از کلاس‌ها از مدرسه میزدم بیرون و با تاکسی و اتوبوس خودم را می رساندم تهران تا در کلاس تعمیر کولر گازی شرکت کنم و شب‌ وقتی به خانه می رسیدم ساعت یازده دوازده شب شده بود. تابستان آن سال هم رفتم سر کارِ کولرگازی. کارکولر گازی در قم یعنی: دوظهر، پشت بام، تیرماه. حالا که به عقب برمی گردم به نظرم اشتباه می کردم. آن کارها با آن همه زحمت و با هرمنطقی من را از طلبگی دور می کرد. اما همه آن زحمات و سختیِ آموزش و بعدش هم کار، برای همین بود؛ "انفعال" را دوست نداشتم. چند روز پیش بود. بعد از بارها و بارها جلسه و گفتوگو، علی را کشیدم کنار. گفتم علی بی‌خیال. بیا و خودمان دونفری بزنیم بیرون. گفتم هزاروچهارصد چی کار کردیم حالا هم همان. با این فرق که به جای اینکه راسته بازار را بگیریم و از اول تا آخرش را گز کنیم. این بار برویم سراغ خواصِ آن صنف یا بازار یا باشگاه یاهرچی. ادامه دارد... پ ن: قلم محمد اقای صالحی همیشه گرم و شیواست https://eitaa.com/talabenegasht

⬅️بابتِ بعضی تصاویر توهین‌آمیز عذرخواهم؛ قصدم جلب توجه شما به منتشر کنندگانِ این تصاویر است. از افرادی که با دروغِ قطع شدنِ پا و تخلیهٔ کلیه‌ و اعتصابِ غذای همراه با اَرده و عسل‌شان؛ احساساتِ حامیانِ خودشان را هم جریحه‌دار کردند اما عوضش دلار به جیب زدند؛ آن زنِ فراری از وطن که روزی در راهروهایِ فرعی فلان سالن از مَکرون آویزان می‌شد تا جنبش‌شان را حمایت کند و روزی جلویِ دوربین می‌گفت «تیم را تحریم کنید، پرچم را بسوزانید، ایران را تحریم کنید، اصلاً به ایران حمله کنید! مردم دوست دارند.» و یا از آن سلبریتیِ فراری که خواهرش را با یک کلاهِ گشاد ۷۰۰ میلیاردی روانهٔ زندان کرده تا آنسویِ آب‌ها از «زن و زندگی» بگوید. یا از آن تجزیه‌طلبی که بُریدنِ سر با تکه‌هایِ موزائیک؛ و کندنِ پوستِ نوجوانانی که تازه محاسن‌شان سبز شده بود را در کارنامه‌اش دارد؛ تا آن غاصبانی که مفتخرند به قتلِ ۳۰ هزار زن و کودک فلسطینی‌. این‌ها بخشی از تلاش شبانه‌روزیِ آن‌هایی‌ست که فریاد می‌زنند «جمهوریت» در ایران معنا ندارد. اما حالا همه یک‌چیز می‌گویند؛ «رای ندهید!» #ارسالی_مخاطبین

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست. #وحدت‌کلمه #ایران_قوی #انتخابات

به‌نام‌او دلم تنگ شده برای یک غزل ناب، یک حرف اصیل یک نقطه اتصال برای چسبیدن به همه هویت و داشته‌ام، دلم یک مصرع می‌خواهد که قوت بگیریم، برای همه کارهای بر زمین مانده، برای همه دلسردی‌ها، خستگی‌ها، تاخیرها "دیوان حافظ میان دستانم، زمزمه می‌کنم بسم‌الله الرحمن الرحیم؛ الحمدلله رب العالمین... آقا درب حسینیه امام خمینی را باز می‌کند با‌صلابت و مقتدر همان گونه که برازنده ایران ماست. فالله خیر حافظا می‌خوانم، چشم بد دور از جانش. خبرنگار می‌پرسد برای مرددین چه سخنی دارید؟ همگی منتظرند که آقا نصیحتی بکنند، سخنی، توصیه ای ... نصیحتی در کار نیست، فقط یک مصرع ناب: "در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست" انگشتم میان اوراق دیوان مانده، به جوابم می‌رسم. انگار حمدم مستقیم تا حافظیه رفته‌ است. قشنگی داستان، مصرع اول این غزل است: "راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست" کنار نمی‌کشم. پای کار هستم، چقدر کار بر زمین مانده دارم. بسم‌‌الله... خطاط:قاسم ثابتی ارسالی از خانم فاطمه میری طایفه فرد #وحدت_کلمه #ایران_قوی #انتخابات ❇️ عـــــــــــــهــــــــــــد ❇️

اگر از من بپرسید میگویم دختر کوچولوی کاپشن صورتی با گوشواره های قلبی، زنده است. فعال و پر نشاط است. دست این و آن را میگیرد و پای صندوق های رای میآورد. اگر از من بپرسید دختر کاپشن صورتی گوشواره قلبی، تفسیر کننده و تفصیل دهنده حاج قاسم است برای عموم مردم. همانطور که همه کودکان شهید تفسیر کننده و تفصیل دهنده اند. مثل علی اصغر امام حسین که تفسیر کننده و تفصیل دهنده خون سیدالشهدا است. از من بپرسی میگویم سالها است شهدا زنده اند و فعال در صحنه اند. ما کوریم و کریم. دشمن خیال کرد میکشدشان ولی آنها نمیمیرند. شهید میشوند. بل احیاء عند ربهم یرزقون. از من بپرسی قواعدی بر این ایران مظلوم و عاشق حاکم است که خیلی هایمان نمیبینیم و نمیدانیم. چشمهایی مثل چشم سیدعلی را میخواهد که ببینند و بگویند. میگفت بنیه ایمانی این مردم را دست کم نگیرید. میگفت امام حکیم بود که قواعد غیب عالم را میدید و میگفت به ما. کاری به نتایج این انتخابات ندارم. تا همین الان هم من مستم از این همه زیبایی معنوی که در این دیار عاشقی فوران کرده. الحمدلله. درباره #انتخابات ۶۶ @ali_mahdiyan

⚫️مرحوم ایت الله کاشانی : برفرض که ما،نه فقط موشک بلکه تمام سلاح‌ها‌مون رو از بین ببریم و فقط با سنگ‌ از خودمون دفاع کنیم،باز هم دشمن ازمون راضی نمیشه کما اینکه الان از فلسطینی‌ها راضی نیست،مشکل اونا "فکر"،"دین" و "عقل‌"مردم ایرانه نه چیزای دیگه پ.ن:نثار روحشون فاتحه‌ای قرائت کنید ❇️ عـــــــــــــهــــــــــــد ❇️

گویی کسی می‌گفت در گوشم «بیا ای خسته از دنیا؛ که من باز است آغوشم..» «اَللَّهُمَّ إِن لَم تَكُن قَد غَفَرتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِن شَعبَانَ فَاغفِر لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنهُ» #شعبان #مناجات ❇️ عـــــــــــــهــــــــــــد ❇️

آیت الله بهجت فردی یک چله گرفته بود تا به خدمت امام زمان برسد. در روزهای آخر که مشغول اذکار و اوراد بود فردی نزدش میآید و تقاضایی میکند اما او با سردی ردش میکند و گویا این حال را داشته است که حال ذکر مرا به هم زدی، یکی از دوستان اهل دل که این صحنه را میبیند نزدش میآید و سؤال میکند میدانی این فردی که پیشت آمد چه کسی بود؟ جواب میدهد خیر؛ وی میگوید که این فرد امام زمان بود. ارتباط با امام زمان از راه رسیدگی به مؤمنان و شیعیان محقق می‌شود این اصل روایی است که به فراموشی سپرده شده است. #سیستان_بلوچستان #سیل ❇️ عـــــــــــــهــــــــــــد ❇️

مقایسه‌ای متفاوت 🔹مسئله مقایسه مشارکت در جمهوری اسلامی و سایر کشورها از دو جهت عمده مورد توجه است 🔹اولا درصد مشارکت است که به طور میانگین جمهوری اسلامی حدنصاب بالاتری را نسبت به عموم حاکمیت‌های سیاسی دنیا دارد و این در جای خود ارزشمند است و از منظر عقلانیت حاکم بر دنیا دلالت بر مشروعیت این نظام دارد. این مقایسه سمت و سوی نگاهش به حاکمیت است و مسئله مشروعیت آن را دارد. 🔹اما آنچه که در نگاه هیچ یک از ناظران خارجی بلکه بسیاری از افراد داخلی مورد توجه قرار نمیگیرد احساسی است که یک ملت نسبت به رأی خود دارد. یعنی فارغ از اینکه به چه دستگاه سیاسی‌ای آری میگویند میتوان خود رای دادن آن‌ها را مورد توجه قرارداد. 🔹به طور مثال دو شخص ارادتمند به اباعبدلله(ع) را تصور کنید که هر دو در دهه محرم مبلغ یکسانی را به مجلسی کمک میکنند. با این تفاوت که یکی به دلیل رفع حاجت شخصی‌اش کمک میکند اما دیگری اصلا عنایتی به خودش ندارد بلکه صرفا برای رونق مجالس عزا دست به جیب میبرد و آن مبلغ را اهداء میکند. هردو فعل یکسان انجام دادند اما حال قلبی هر یک از آنها با دیگری توفیر دارد. اولی خودش را میبیند اما دست به دامان اهل بیت شده. دومی اصلا خود را نمیبیند و کمک میکند. هردو مأجورند اما اولی کجا و دومی. 🔹رأیی که مردم ما به صندوق میاندازند خیلی احساسات عمیق‌تری پشت سر دارد در مقایسه با رأی فلان شهروند در فلان کشور اروپایی. شهروندان دیگر کشور‌ها در انتخابات شرکت میکنند اما اوج خواسته آنها غالبا رفع نیاز‌های اولیه زندگی است. اگر نیازی نداشته باشند و شکمشان سیر باشد اصلا انتخابات برایشان محلی از اعراب ندارد. 🔹اما در ایران حضور در انتخابات، جهاد است. یعنی شخص هنگامی که رأی خود را به صندوق. میاندازد احساس مجاهد فی سبیل‌الله دارد. احساس مبارزه برای اهداف متعالی را دارد و این رأی را گامی به سمت اهدافش میبیند. اهدافی که فاصله نجومی از نیاز‌های ابتدایی زندگی دارد. احساس مردم ایران در پس رأی‌شان یک احساس عمیق انسانی است. 🗞علی محمدی ❇️ عـــــــــــــهــــــــــــد ❇️