✅ادامه تفسیر سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۱۱ بعضى معتقدند: تفاوت مسکنت با ذلت این است که: ذلت جنبه تحمیلى از طرف دیگران دارد در حالى که مسکنت حالت خود کم بینى درونى خود شخص را مى رساند. به این ترتیب، جمله فوق مى گوید: یهود بر اثر خلافکارى ها نخست از طرف دیگران مطرود شدند و به خشم خداوند گرفتار آمدند و سپس تدریجاً این موضوع به صورت یک صفت ذاتى در آمد به طورى که با تمام امکاناتى که دارند باز در خود یک نوع احساس حقارت مى کنند، و به همین دلیل، در ذیل این جمله در آیه استثنائى دیده نمى شود. در پایان آیه، دلیل این سرنوشت شوم یهود را بیان کرده، مى فرماید: اگر آنها به چنین سرنوشتى گرفتار شدند، نه به خاطر نژاد و یا خصوصیات دیگر آنها است، بلکه به خاطر اعمالى است که مرتکب مى شدند، زیرا: اولاً ـ آیات خدا را انکار مى کردند (ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوا یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ). ثانیاً ـ اصرار در کشتن رهبران الهى و پیشوایان خلق و نجات دهندگان بشر، یعنى انبیاى الهى داشتند و پیامبران را به ناحق مى کشتند (وَ یَقْتُلُونَ الأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقّ). و ثالثاً ـ آلوده انواع گناهان مخصوصاً ظلم و ستم و تعدى به حقوق دیگران و تجاوز به منافع سایر مردم بودند، و اگر چنین ذلیل شدند به خاطر آن است که گناه مى کنند و به حقوق دیگران تجاوز مى نمایند (ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ). و مسلماً هر قوم و ملتى داراى چنین اعمالى باشند سرنوشتى مشابه آنها خواهند داشت. * * * نکته: تاریخ پر ماجراى یهود تاریخ پر ماجراى یهود، آنچه را که در آیات فوق گفته شد، کاملاً تأیید مى کند، وضع کنونى آنها نیز گواه بر این حقیقت است. این که در آیات فوق خواندیم: ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ: مُهر ذلت بر آنها زده شده است یک حکم تشریعى نیست ـ آن چنان که بعضى از مفسران گفته اند ـ . بلکه یک فرمان تکوینى و حکم قاطع تاریخ است، که هر قومى غرق در گناه شوند، و تعدى به حقوق دیگران جزو برنامه آنها باشد، و در از بین بردن رهبران نجات بشریت کوشش داشته باشند، داراى چنین سرنوشتى خواهند بود. مگر این که، در وضع خود تجدید نظر کنند، و از این راه بازگردند و یا با وابستگى هائى که به دیگران پیدا مى کنند چند روزى به حیات خود، ادامه دهند. حوادثى که این روزها در کشورهاى اسلامى مى گذرد، و موضع گیرى خاص صهیونیسم در برابر مسلمین و قرار گرفتن آنها در زیر چتر حمایت دیگران و عوامل گوناگونى که موجودیت آنها را تهدید مى کند، همگى شاهد گویاى واقعیتى است که از این آیات استفاده مى شود. شاید تجربیات تلخ گذشته، و حوادثى که اخیراً مسیر تاریخ آنها را عوض کرده، سبب شود که در برنامه هاى دیرین خود تجدید نظر کنند، و از در صلح و دوستى با اقوام دیگر در آیند، و زندگى مسالمت آمیزى با دیگران بر اساس احترام به حقوق آنها، و رفع تجاوز از آنان داشته باشند. * * * ۱ ـ بحار الانوار ، جلد ۹، صفحه ۷۲ و جلد ۱۷، صفحه ۱۷۳ ـ مجمع البیان ، ذیل آیه مورد بحث ـ تفسیر قرطبى و دیگر تفاسیر، ذیل آیه مورد بحث. @Nahjolbalaghe2

✅ادامه شرح نامه ۲۸ بخش ۲ 🔹2. در تفسير امام حسن عسکرى(عليه السلام) آمده است: «يَأتى بِالرُّمْحِ الَّذى کانَ يُقاتِلُ حَمْزَةُ أعْداءَ اللهِ فِى الدُّنْيا فَيَناوَلَهُ إيّاهُ وَيَقُولُ: يا عَمَّ رَسُولِ اللهِ ذِدِ الْجَحيمَ عَنْ أوْلِيائِکَ بِرُمْحِکَ; روز قيامت على(عليه السلام) نيزه اى را که حمزه با آن، با دشمنان خدا در دنيا جهاد مى کرد، به دست حمزه مى دهد و مى گويد: اى عموى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) دوزخ را با اين نيزه از دوستانت دور کن».(10) 🔹3. در کتاب الاصابة فى تمييز الصحابة نوشته ابن حجر عسقلانى آمده است: «حمزه عموى پيغمبر(صلى الله عليه وآله) دو سال يا چهار سال با او تفاوت سنّى داشت و هر دو از يک زن به نام ثويبه شير خورده بودند و برادر رضاعى محسوب مى شدند (البتّه اين شير خوارگى مربوط به دو فرزند ثويبه بوده است، در دو زايمان که ميان آن، دو يا چهار سال فاصله بود) پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) او را به لقب اسدالله و سيّدالشهدا مفتخر ساخت و پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) بعد از شهادت حمزه و مثله شدن بدنش از سوى کفار قريش بسيار ناراحت شد و در کنار جسد حمزه ايستاد و فرمود: «رَحِمَکَ اللهُ اَىْ عَمّ لَکُنْتَ وَصُولاً لِلرَّحِمِ فَعُولاً لِلْخَيْراتِ; خدا رحمتت کند اى عمو تو بسيار صله رحم بجا مى آوردى و بسيار کار خير انجام مى دادى».(11) 🔹4. در کتاب اسدالغابة فى معرفة الصحابة نوشته ابن اثير آمده است: «هنگامى که پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) بعد از واقعه احد به مدينه باز گشت صداى گريه و زارى را براى شهداى قبيله انصار از خانه هاى آنها شنيد (در حالى که خانه حمزه خاموش بود، زيرا او از مهاجرين بود) پيغمبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: «لکِنَّ حَمْزَةَ لا بَواکِىَ لَهُ; افسوس که عمويم حمزه عزادارانى ندارد». اين سخن به گوش انصار رسيد به زنانشان گفتند: پيش از آنکه براى شهيدان خود گريه کنيد براى حمزه سوگوارى نماييد. واقدى (مورخ معروف) مى گويد: اين کار به عنوان يک سنّت در ميان مردم مدينه باقى ماند و تا امروز نيز همان برنامه را ادامه مى دهند».(12) 🔹5. در کتاب مکارم الاخلاق آمده است که حضرت فاطمه زهرا(عليها السلام) از خاک قبر حمزه تسبيحى ساخته بود و ذکر خدا را با آن تسبيح مى گفت.(13) روايات در فضيلت حضرت حمزه و فداکارى او در هنگام غربت اسلام و حمايت بى دريغ او از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) و شهادت شجاعانه اش فراوان است; اين مختصر را با حديث ديگرى که مرحوم کلينى در کافى از امام باقر(عليه السلام) نقل کرده پايان مى بخشيم: يکى از ياران آن حضرت مى گويد: ما در خدمتش بوديم، سخن از حوادثى به ميان آمد که بعد از رحلت پيامبر(صلى الله عليه وآله) براى محروم ساختن اميرمؤمنان على(عليه السلام) از خلافت به وجود آمد. کسى عرض کرد: خداوند تو را سالم بدارد; بنى هاشم افراد نيرومندى داشتند چرا در مقابل اين جريان مقاومت نکردند؟ امام باقر(عليه السلام) فرمود: آرى بنى هاشم مردان شجاع و دليرى همچون جعفر و حمزه داشتند; ولى افسوس که شهيد شدند و افراد ضعيفى باقى ماندند; «أَمَا وَاللهِ لَوْ أَنَّ حَمْزَةَ وَجَعْفَراً کَانَا بِحَضْرَتِهِمَا مَا وَصَلاَ إِلَى مَا وَصَلاَ إِلَيْهِ; به خدا سوگند اگر حمزه و جعفر در برابر خليفه اوّل و دوم بودند به هدف خود نمى رسيدند».(14) 🔹2. مقام والاى جعفر بن ابى طالب: امام(عليه السلام) در نامه بالا اشاره پر معنايى به مقام و منزلت جعفر در ميان شهداى عالى قدر اسلام فرمود، در روايات اسلامى نيز تعبيرات مهمى در اين باره ديده مى شود: 🔹1. در کتاب کافى آمده است که امام صادق(عليه السلام) فرمود: روز قيامت، خداوند همه خلايق را در صحنه محشر جمع مى کند اوّلين کسى را که صدا مى زنند نوح است از او سؤال مى شود آيا دعوت الهى را به مردم رساندى؟ عرض مى کند: آرى! به او گفته مى شود: چه کسى بر اين امر گواهى مى دهد؟ مى گويد: محمد بن عبدالله (که شاهد و ناظر همه امت ها بوده است) نوح حرکت مى کند و نزد پيغمبر(صلى الله عليه وآله) مى آيد در حالى که على(عليه السلام) با اوست عرض مى کند: خداوند از من سؤال کرده است که ابلاغ دعوت کرده ام عرضه داشته ام آرى از من سؤال شد چه کسى گواهى مى دهد عرض کردم: محمد(صلى الله عليه وآله). پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: اى جعفر و اى حمزه برويد و (از سوى من) گواهى دهيد که او ابلاغ رسالت کرده است. سپس امام صادق(عليه السلام) افزود: جعفر و حمزه (به دستور پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله)) گواه ابلاغ انبيا هستند. کسى که حاضر بود عرض کرد: پس على(عليه السلام) کجا خواهد بود؟ امام(عليه السلام) فرمود: او مقامش از اين هم بالاتر است: (هُوَ أَعْظَمُ مَنْزِلَةً مِنْ ذَلِکَ).(15) @Nahjolbalaghe2

#تلنگر 👌برحـــــذر باش ازاینڪہ : ✔️نـــــمازبخوانے ✔️روزه بـــــگیرے ✔️قـــــرآن بخوانے ✔️نـــــماز شب بخوانے ✔️صـــــدقہ وانفاق ڪنے ✔️ڪارهاے مردم را راه بیندازے ❗️اما یڪے دیگہ بیاد با خیال راحٺ نیڪے ها و حسناٺ تو را بردارد ⁉️ غــــــــــیبٺ‌_نــــــــــڪن 📛 🍃 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 🍃

🌹امیرالمؤمنین عليه السلام: يَسيرُ الهَوى يُفسِدُ العَقلَ اندكى هوای نفس، عقل را تباه سازد 📚غررالحكم حدیث10985

⭕️ رعایت عفاف، رکن اصلی 🔺 امام خامنه‌ای: هر حرکتی که برای دفاع از زنان انجام می‌گیرد، باید رکن اصلی آن رعایت عفاف زن باشد، در غرب به این مسئله توجه نشد و کار به این بی‌بندوباری کشید 🔺 مردان هم باید عفیف باشند. منتها چون در جامعه، مرد به خاطر قدرت جسمانی و برتری جسمانی، می‌تواند به زن ظلم کند و برخلاف تمایل زن رفتار نماید، روی عفّت زن بیشتر تکیه و احتیاط شده است. 📽 ۷۶/۷/۳۰ ورزشگاه آزادی

💎امیرالمومنین عليه السّلام فرمودند: ذكرالله راءس مال كل مؤ من و ربحه السلامة من الشيطان. ذكر خدا سرمايه هر مؤمنى است و سود آن ، سالم ماندن از شر شيطان است . 📖منتخب الغرر، ص ۲۲

سوره هود آیات ۴٢و۴٣

✅ادامه تفسیر سوره مبارکه آل عمران 🔹(آیه ۱۱۳) شأن نزول: ⬇️ 🔹مى گویند: هنگامى که عبداللّه بن سلام ـ از دانشمندان یهود ـ با جمع دیگرى از آنها اسلام آوردند، یهودیان و مخصوصاً بزرگان آنها از این حادثه، بسیار ناراحت شدند، و در صدد بر آمدند آنها را متهم به شرارت سازند تا در انظار یهودیان، پست جلوه کنند، و عمل آنها سرمشقى براى دیگران نشود، لذا علماى یهود این شعار را در میان آنها پخش کردند که تنها جمعى از اشرار ما به اسلام گرویده اند! اگر آنها افراد درستى بودند آئین نیاکان خود را ترک نمى گفتند و به ملت یهود خیانت نمى کردند، آیات فوق نازل شد و از این دسته دفاع کرد.(۱) 🌿تفسیر: روح حق جوئى اسلام به دنبال مذمت هاى شدیدى که در آیات گذشته از قوم یهود به عمل آمد، قرآن در این آیه، براى رعایت عدالت و احترام به حقوق افراد شایسته، و اعلام این حقیقت که همه آنها را نمى توان با یک چشم نگاه کرد، مى گوید: اهل کتاب همه یکسان نیستند، در برابر افراد تبه کار، کسانى در میان آنها یافت مى شوند که در اطاعت خداوند و قیام بر ایمان ثابت قدمند (لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ). 🔹صفت دیگر آنها این است که: پیوسته در دل شب آیات خدا را تلاوت مى کنند (یَتْلُونَ آیاتِ اللّهِ آناءَ اللَّیْلِ).(۲) و در پایان آیه از خضوع آنها یاد مى کند و مى فرماید: و در برابر عظمت پروردگار به سجده مى افتند (وَ هُمْ یَسْجُدُونَ). * * * 🔹و در آیه بعد، اضافه مى کند: به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند (یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ). و به وظیفه امر به معروف و نهى از منکر قیام مى کنند (وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ). و در کارهاى نیک بر یکدیگر سبقت مى گیرند (وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ). و بالاخره آنها از افراد صالح و با ایمان هستند (وَ أُولئِکَ مِنَ الصّالِحینَ). و به این ترتیب، قرآن از این که نژاد یهود را به کلى محکوم کند، و یا خون آنها را کثیف بشمرد، خوددارى کرده، و تنها روى اعمال آنها انگشت مى گذارد، و با تجلیل و احترام از افرادى که به اکثریت فاسد نپیوستند و در برابر ایمان و حق تسلیم شدند به نیکى یاد مى کند، و این روش اسلام است که در هیچ مورد مبارزه او، رنگ نژادى و قبیله اى ندارد، و تنها بر محور عقائد و اعمال و رفتار افراد دور مى زند. 🔹ضمناً از پاره اى از روایات استفاده مى شود که ستایش شدگان در این آیات منحصر به عبداللّه بن سلام و همراهان او از قوم یهود نبودند، بلکه چهل تن از مسیحیان نجران و ۳۲ تن از مردم مسیحى حبشه، و ۸ تن از مردم روم که تا آن روز اسلام را پذیرفته بودند، مشمول این آیه مى باشند(۳) و تعبیر اهل کتاب که تعبیر وسیعى است نیز گواه بر این مطلب است. * * * 🔹در آخرین آیه مورد بحث، که در حقیقت مکمل آیات قبل است، به عاقبت افراد صالح و با ایمان اشاره کرده، مى فرماید: این دسته از اهل کتاب در برابر اعمال نیکى که انجام مى دهند، هرگز کفران نخواهد شد و پاداش شایسته خواهند داشت (وَ ما یَفْعَلُوا مِنْ خَیْر فَلَنْ یُکْفَرُوهُ). یعنى هر چند در گذشته مرتکب خلاف هائى شده باشند اکنون که در روش خود تجدید نظر به عمل آورده و در صف متقین و پرهیزگاران قرار گرفته اند، نتیجه اعمال نیک خود را خواهند دید و هرگز از خدا، ناسپاسى نمى بینند!. به کار بردن کلمه کفر در اینجا در برابر شکر است; زیرا شکر در اصل به معنى اعتراف به نعمت است و کفر و کفران به معنى انکار آن است یعنى خداوند هیچ گاه اعمال نیک آنها را نادیده نخواهد گرفت. با این که خداوند به همه چیز آگاهى دارد، در پایان آیه فرموده است: خداوند از پرهیزکاران آگاه است (وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالْمُتَّقینَ). گویا این تعبیر اشاره به آن است که افراد پرهیزگار با این که غالباً در اقلیت هستند، و مخصوصاً در میان یهودیان معاصر پیامبر(صلى الله علیه وآله)، اقلیت ضعیفى را تشکیل مى دادند ـ و طبعاً باید چنین افراد قلیلى به چشم نیایند ـ اما از دیده تیزبین علم و دانش بى پایان پروردگار هرگز مخفى نمى مانند، و خداوند از آنها آگاه است، و اعمال نیک آنها، کم باشد یا زیاد، هرگز ضایع نمى شود. 💡۱ ـ مجمع البیان ، ذیل آیات مورد بحث ـ تفسیر قرطبى ، جلد ۴، صفحه ۱۷۵، مؤسسة التاریخ العربى ـ درّ المنثور ، جلد ۲، صفحه ۶۴، دار المعرفة، چاپخانه الفتح جدّه، طبع اول، ۱۳۶۵ هـ ق. ۲ ـ آناء در اصل، جمع اَنا (بر وزن وفا) و اِنا (بر وزن غِنا) به معنى اوقات است. ۳ ـ مجمع البیان ، ذیل آیه مورد بحث ـ بحار الانوار ، جلد ۹، صفحه ۷۳ و جلد ۲۲، صفحه ۱۸ @Nahjolbalaghe2

﷽ ✅ احکام 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🍂🍃 🌸 📝👈 اگر کسی بداند جایی یا چیزی #نجس است آیا بر #او_واجب است که #دیگران را از نجس بودن آن #مطلع 🤭 کند؟ ✅ #پاسخ 1⃣👈اگر انسان ببیند کسى چیز نجسى را #می خورد یا با #لباس 👕 نجس نماز می خواند، لازم نیست به او بگوید. 2⃣👈اگر جایى از خانه 🏠 یا #فرش کسى نجس باشد و ببیند بدن یا لباس 👚 یا چیز دیگر کسانى که وارد خانه او می شوند با #رطوبت به جاى نجس رسیده است، لازم نیست به آنان بگوید.(۱) 3⃣👈اگر صاحبخانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا 🍔 نجس است، باید (۲) به میهمانها بگوید، اما اگر یکى از میهمانها بفهمد، لازم نیست به دیگران خبر دهد (۳) ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که می داند که به واسطه نگفتن،خود او هم نجس می شود باید بعد از غذا به آنان بگوید.(۴) _____________________ (۱) مکارم: احتیاط آن است که به او اعلام کند.  سیستانى: چنانچه او موجب این امر شده باشد، باید با دو شرطى که در مسأله پیش گذشت به آنان بگوید. (۲) سیستانى: با شرط دوّمى که گذشت .. مکارم: بنا بر احتیاط باید. (۳) مکارم: فقط خودش باید اجتناب کند مگر این که با او معاشرت داشته باشند که براى جلوگیرى از آلودگى خودش، می تواند بعد از غذا خوردن به آنها بگوید تا دست و دهان خود را آب بکشند. (۴) سیستانى: چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که به واسطه نجس بودن آنان خود از جهت ابتلاى به نجاست، مبتلا به مخالفت حکم الزامى می شود باید به آنان بگوید. 📗 #منبع سایت اسلام کوئست •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈• @Nahjolbalaghe2

✅چه ذکری حفظ کننده ی ما از #آتش_جهنم می باشد؟ 🔰امام صادق عليه السلام به صَباح بن سيّابِه فرمودند: 🌷آیا می‌خواهی به تو دعایی بیاموزم که خدای متعال به برکت آن، چهره تو را از حرارتِ آتش جهنم نگه دارد؟ صَباح گوید: به حضرت عرض کردم: آری. حضرت فرمودند: بعد از سپیده‌دم صد مرتبه بگو: أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ خداوند به برکت این ذکر، تو را از آتش جهنم حفظ خواهد کرد. 📚وسائل الشيعه6: 479 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

إلَهی بِعِلْمِکَ بِی ارْفَقْ‌ بِی با آگاهی‌ات از حالِ من با من مدارا کن... خدایا اگر من بد کردم تو را بنده‌ی خوب بسیار است اگر تو با من مدارا نکنی مرا خدایی دیگر کجاست؟ [ مناجات امام سجاد(ع) ‌]

#درمحضراهل_بیت آنکه در گناهی، بسیار اندیشه کند این کار او را به گناه می کشاند 😳😳😱 #امام_علی_علیه_السلام 📚غررالحكم حدیث8561

امام زمان (عج) می فرمایند: ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم که اگر جز این بود گرفتاری ها به شما روی می آورد و دشمنان شما را ریشه کن می کردند پس از خدا بترسید و ما را پشتیبانی کنید. 📚بحار الانوار ج ۵۳ ص ۱۷۵ ((اللّهمَّ عَجِّل لِوَلیکَ الفَرَج))

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : 🌷شنبه‌‌‌‌ها‌و سه‌شنبه‌ها شرح 🦋خطبه ها 🌹یکشنبه‌ها و چهار‌شنبه‌هاشرح 🌴حکمتها 🌷دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها شرح 🕊نامه ها #روزانه‌تفسیرقرآن و مطالب متنوع دیگر 🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گزاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند 🌺🍃 @Nahjolbalaghe2

﷽ ⬇️تفسیر سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۱۶ 🌿ثروت و فرزند 🔺نقطه مقابل افراد با ایمان و حق جو که وصف آنها در آیه قبل آمد، افراد بى ایمان و ستم گرى هستند که در این دو آیه توصیف شده اند: 🔹نخست مى فرماید: آنها که راه کفر را پیش گرفتند هرگز نمى توانند در پناه ثروت و فرزندان متعدد خویش از مجازات خدا در امان بمانند (إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللّهِ شَیْئاً). 🔹زیرا در روز رستاخیز تنها اعمال پاک و نیات خالص و ایمان صادق به درد مى خورد، نه امتیازات مادى این جهان چنان که در آیات ۸۸ و ۸۹ سوره شعراء آمده است: یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ * إِلاّ مَنْ أَتَى اللّهَ بِقَلْب سَلیم: در آن روز نه ثروت سودى مى دهد و نه فرزندان * مگر آنها که با قلب سلیم در پیشگاه خدا حاضر شوند . 🔹اما چرا در این آیه از میان امکانات مادى تنها اشاره به ثروت و فرزندان شده است؟ این به خاطر آن است که: مهمترین سرمایه هاى مادى: یکى نیروى انسانى است که به عنوان فرزندان ذکر شده. و دیگرى سرمایه هاى اقتصادى مى باشد. و بقیه امکانات مادى از این دو سرچشمه مى گیرند. قرآن با صراحت مى گوید: امتیازهاى مالى، و قدرت جمعى، به تنهائى نمى تواند در برابر خداوند، امتیازى محسوب شود، و تکیه کردن بر آنها اشتباه است، مگر هنگامى که در پرتو ایمان و نیت پاک در مسیرهاى صحیح به کار گرفته شوند در غیر این صورت سرنوشت صاحبان آنها عذاب جاویدان خواهد بود (وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ). @Nahjolbalaghe2

✅ادامه ترجمه و شرح خطبه سوم نهج‌البلاغه بخش چهارم 🔹اين که امام(عليه السلام) فرموده است: «اَشْنَقَ لَها» و نگفته است «اَشْنَقَها» براى اين است که آن را در مقابل «اَسْلَسَ لَها» قرار داده، گويا امام(عليه السلام) فرموده است: اگر سر مرکب را بالا آورد يعنى با مهار آن را نگهدارد (بينى اش پاره مى شود)» (قالَ الشَّريفُ رَضِىَ اللهُ عَنْهُ: قَوْلُهُ عَلَيْهِ السَّلامُ «کَراکِبِ الصَّعْبَةِ اِنْ اَشْنَقَ لَها خَرَمَ وَ اِنْ اَسْلَسَ لَها تَقَحَّمَ» يُريدُ اَنَّهُ اِذا شَدَّدَ عَلَيْها فى جَذْبِ الزِّمامِ وَ هِىَ تُنازِعُهُ رَأسَها خَرَمَ اَنْفُها وَاِنْ اَرخى لَها شَيئاً مَعَ صُعُوبَتِها تَقَحَّمَتْ بِهِ فَلَمْ يَمْلِکْها يُقالُ «اَشْنَقَ النّاقَةَ» اِذا جَذَبَ رَأسَها بِالزِّمامِ فَرَفَعَهُ وَ «شَنَقَها» أيْضاً، ذَکَرَ ذلِکَ «ابْنُ السِّکِّيْتِ» فى «اِصْلاحِ الْمَنْطِقِ» وَ انَّما قالَ «اَشْنَقَ لَها» وَلَمْ يَقُلْ «اَشْنَقَها» لاَنَّهُ جَعَلَهُ فى مُقابَلَةِ قَوْلِهِ «اَسْلَسَ لَها» فَکَاَنَّهُ(عليه السلام) قالَ: اِنْ رَفَعَ لَها رَأسَها بِمَعْنى اَمْسَکَهُ عَلَيْها بِالزِّمامِ).  *** ✅نکته ها: 🔹1ـ پاسخ به يک سؤال ممکن است گفته شود: بنابر عقيده «اماميّه» و پيروان مکتب اهل البيت(عليهم السلام) امام، منصوب از طرف خداوند به وسيله پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) است نه منتخب از سوى مردم. در حالى که تعبيرات بالا که مى فرمايد: اگر چنين و چنان نبود من هرگز خلافت را نمى پذيرفتم و از آن صرف نظر مى کردم، تناسب با انتخابى بودن امامت و خلافت دارد. 🔹پاسخ اين سؤال با توجّه به يک نکته روشن است و آن اين که: امامت و خلافت داراى واقعيّتى است و مقام ظهور و بروزى: واقعيّت آن از سوى خدا و به وسيله پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) تعيين مى شود، ولى ظهور و بروز آن و تدبير و تصرّف در امور مسلمين و جامعه اسلامى، منوط به اين است که در مردم آمادگى وجود داشته باشد و يار و ياورانى براى حمايت از آن بپاخيزند و اين جز با بيعت و پذيرش مردم امکان پذير نيست. به همين دليل على(عليه السلام) در دوران خلفاى سه گانه يعنى حدود 25 سال خانه نشين بود و در امر خلافت دخالتى نمى کرد در عين اين که مقام امامت او که از سوى خدا بود هيچ گونه کمبودى نداشت. 🔹شبيه همين معنا درباره بعضى از ديگر از امامان مانند امام صادق(عليه السلام) ديده مى شود که از سوى «ابومسلم» پيشنهاد خلافت به آن حضرت شد و حضرت چون اطمينان به توطئه داشت نپذيرفت. و گاه به امامان پيشنهاد مى کردند که چرا قيام نمى کنيد و مقام خلافتى را که از آن شماست بر عهده نمى گيريد؟ در جواب مى فرمودند: «ما يار و ياور به مقدار کافى براى اين امر نداريم».(34)  🔹2ـ چه سؤالاتى در آن نامه بود؟ مرحوم «شارح بحرانى» در کتاب خود از «ابوالحسن کيدرى» نقل مى کند، در نامه اى که در پايان اين خطبه به دست على(عليه السلام) داده شد، ده سؤال بود: 1ـ جاندارى که از شکم جاندار ديگرى خارج شد و فرزند او نبود چه بود؟ امام فرمود: حضرت «يونس(عليه السلام)» بود که از شکم ماهى خارج شد. 2ـ چيزى که کمش مباح و زيادش حرام بود چه بود؟ فرمود: «نهر طالوت» بود که لشکريانش تنها مجاز بودند کمى از آب آن بنوشند. 3ـ کدام «عبادت» است که اگر کسى آن را به جا آورد عقوبت دارد و اگر به جا نياورد بازهم عقوبت دارد؟ فرمود: «نماز در حال مستى». 4ـ کدام پرنده است که نه جوجه اى و نه اصلى (مادرى) داشته است؟ فرمود: پرنده اى است که به دست «عيسى»(عليه السلام) (به اذن خدا) آفريده شده است. 5ـ مردى هزار درهم بدهى دارد و هزار درهم در کيسه موجود دارد و ضامنى بدهى او را ضمانت مى کند در حالى که هزار درهم دارد و سال بر آن دو مى گذرد، زکات بر کدام يک از دو مال است؟ فرمود: اگر ضامن به اجازه مديون اين کار را کند، زکات بر او نيست; و اگر بدون اجازه او باشد زکات بر او واجب است. 6ـ جماعتى به حج رفتند و در يکى از خانه هاى مکّه منزل کردند يکى از آنها در را بست و در آن خانه کبوترانى بودند و پيش از آن که آنها به خانه بازگردند همه کبوتران از تشنگى مردند، کفّاره آن بر چه کسى واجب است؟ فرمود: بر کسى که در را بسته و کبوتران را بيرون نکرده و آبى براى آنها نگذاشته است. 7ـ چهار نفر شهادت دادند که فلان کس زنا کرده است، امام به آنها دستور داد سنگسارش کنند (چون زناى محصنه بود); يکى از آنها اقدام به سنگسار کردن او نمود و سه نفر ديگر خوددارى کردند ولى جماعتى با او همکارى نمودند، بعداً از شهادت خود برگشت (و اعتراف به دروغ خويش نمود) در حالى که شخص متهم هنوز نمرده بود، سپس مرد. بعد از مرگ او، آن سه نفر نيز از شهادت خود برگشتند، «ديه» بر چه کسى واجب است؟ فرمود: به آن يک نفر و همچنين کسانى که با او همکارى کرده اند.(35) @Nahjolbalaghe2

☀️ امام حسن مجتبی (علیه‏‌السلام) : ✨ هشت نصیحت امام حسن مجتبی علیه السلام 1⃣ بخشش آن است که اما و اگری پیش از آن نباشد و منت گذاری درپی آن نیاید. 2⃣ بخشندگی پیش از درخواست از بزرگ‏ترین بزرگواری‏‌هاست. 3⃣ گناه را با کیفر مداوا مکن و در میان آن دو، راهی برای عذر خواهی بگذار. 4⃣ شوخی هیبت را می‏‌بلعد. 5⃣ انسان ساکت بر هیبت و وقار خود می‌‏افزاید. 6⃣ آن کس که از او چیزی بخواهند، آزاد است تا آن زمان که وعده دهد. و برده است، تا آن زمان که به وعده عمل کند. 7⃣ فرصت زودگذر است. و به کندی و سختی دوباره به دست می‏‌آید. 8⃣ نعمت‏ها تا زمانی که هستند ناشناخته‌‏اند و هنگامی که رخت بربستند، شناخته می‏‌شوند. 📚 معانی‌الأخبار، ص۲۵۷، ح۲ .....★♥️★.....

امیر بی قرینه کی می آیی؟ سحرخیز مدینه کی می آیی؟ عزیزم مادرت چشم انتظاره دوای زخم سینه کی میایی فدای سوز و آهت دلم خسته به راهت تمام هستی من فدای روی ماهت عزیز فاطمه داد از جدایی #اللّٰھـُــم_عجِّل_لِوَلیڪَ_الفَرَجْ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌