✨﴾﷽﴿✨
📜 خطبه غدیر 1⃣1⃣
🔷 بخش هفتم
🔻هان مردمان! خداوند را صراط مستقيم منم كه فرمان به پيروى آن داده و سپس على و آنگاه فرزندانم از نسل او، پيشوايان هدايت اند كه به راستى و درستى راه مى برند «و با حق دادگرى مى كنند». (اعراف / 159) سپس چنين خواند:
🔻«به نام خداوند همه مهرِ مهرورز»
«تمامى ستايشها ويژهٔ پروردگار جهانيان است. همو كه به همهٔ آفرينش مهر مى ورزد و به ويژگان، مهر ويژه دارد. فرمانرواى روز جزاست. خداوندا! تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى جوييم. ما را به صراط مستقيم راهنمايى كن.
🔻راه آنان كه بر ايشان منّت نهاده، نعمتشان بخشيدى؛ نه راه خشم شدگان و نه راه گمراهان » (حمد / 7 - 1)
🔻و آنگاه ادامه داد: اين سوره دربارهٔ من نزول يافته و به خدا سوگند شامل امامان است و به آنان اختصاص يافته. آنان اند اولياى خدا كه «ترس و اندوهى برايشان نباشد». (يونس / 62) هان! «همانا حزب الهى چيره خواهد بود». (مائده / 56)
🔻هان! ستيزندگانِ آنان گمراه و نابخرد و همكاران شياطين اند كه «براى گمراهى مردمان، سخنان بيهوده را به يكديگر مى رسانند». (انعام / 112)
🔻هشدار! خداوند در كتاب خود از دوستان امامان چنين ياد كرده:
«(اى پيامبر ما) نمى يابى ايمان آورندگان به خدا و روز بازپسين را كه ستيزه گرانِ خدا و رسول او را دوست بدارند؛ گرچه پدران، فرزندان، برادران و خويشانشان باشند. خداوند ايمان را در دلهايشان تثبيت فرموده و با روحى از سوى خود، ايشان را تأييد نمود و آنان را جاودانه در بهشت هايى درخواهد آورد كه از زير درختان آنها، نهرها جارى است. خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند. همانان اند حزب خدا. هشدار كه حزب الهى رستگاراناند». (مجادله/ 22)
🔻هان! دوستداران امامان، مؤمنانى هستند كه خداوند عزّوجلّ چنين توصيف فرموده: «آنان كه ايمان آورده، باور خود را به شرك نيالوده اند؛ پس ايشان در امان اند و راه يافتگان». (انعام / 82)
🔻هشدار! ياران پيشوايان به باور رسيدگان اند و «دور از ترديد و انكار». (حجرات / 15)
🔻هشدار! ايشان با آرامش و سلامت به بهشت درخواهند شد. «و فرشتگان، با رفاه و تسليم آنان را پذيرفته» (انبياء / 103) مى گويند: «درود بر شمايان، اكنون پاكيزه شده ايد. در بهشت، جاودانه درآييد» (زمر / 73)
#خطبه_غدیر
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
@Nahjolbalaghe2
چه کسی می آید.mp3
3.59M
#قصه_های_کودکانه | چه کسی می آید؟
🎙 با اجرای نورالزینب و نورالزهرا خانم حافظی
📚 قصه های خیلی قشنگ
🎈 #فرزندان_علی
💌 #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
@Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
«أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ»
✨﴾﷽﴿✨
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِّنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
دست مرد دزد و زن دزد را، به کیفر
عملى که انجام داده اند، بعنوان یک مجازات الهى، (به مقدار چهار انگشت) قطع کنید. و خداوند توانا و حکیم است.
(مائده/۳۸)
*
فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
و هر کس که پس از ستم کردن، توبه و
جبران نماید، خداوند توبه او را مى پذیرد. (و از این مجازات، معاف مى شود.) زیرا خداوند، آمرزنده و مهربان است.
(مائده/۳۹)
*
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
آیا نمى دانى که حکومت و مالکیت آسمانها و
زمین تنها از آن خداست؟! هر کس را بخواهد (و سزاوار باشد)، کیفر مى کند. و هر کس را بخواهد (وشایسته ببیند)، مى بخشد. و خداوند بر هر چیزى توانا
است.
(مائده/۴۰)
《صَدَقَ اللهُ العَلیُ العَظیم》
✨﴾﷽﴿✨
🔹تفسیر سوره مبارکه مائده آیه های(۳۸الی۴۰)🔹
🗡مجازات دزدان
🔹در چند آیه قبل احکام محارب یعنى کسى که با تهدید به وسیله اسلحه آشکارا متعرّض جان، مال و نوامیس مردم مى شود بیان شد، در این آیات، به همین تناسب، حکم دزد، یعنى کسى که به طور پنهانى و مخفیانه اموال مردم را مى برد بیان گردیده است:
نخست مى فرماید: دست مرد و زن سارق را قطع کنید (وَ السّارِقُ وَ السّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَیْدِیَهُما).
در اینجا مرد دزد، بر زن دزد، مقدّم داشته شده در حالى که در آیه حدّ زنا، زن زانیه، بر مرد زانى مقدّم ذکر شده است، این تفاوت شاید به خاطر آن باشد که در مورد دزدى عامل اصلى بیشتر مردانند، و در مورد ارتکاب زنا، عامل و محرّکِ مهم تر زنان بى بند و بار!
آنگاه مى گوید: این کیفرى است در برابر اعمالى که انجام داده اند و مجازاتى است از طرف خداوند (جَزاءً بِما کَسَبا نَکالاً مِنَ اللّهِ).
در حقیقت این جمله اشاره به آن است که:
اوّلاً ـ این کیفر نتیجه کار خودشان است و چیزى است که براى خود خریده اند.
و ثانیاً ـ هدف از آن پیشگیرى و بازگشت به حق و عدالت است; زیرا نَکال به معنى مجازاتى است که به منظور پیشگیرى و ترک گناه انجام مى شود ـ این کلمه در اصل، به معنى لجام و افسار است و سپس به هر کارى که جلوگیرى از انحراف کند گفته شده است ـ
و در پایان آیه براى رفع این توهّم که مجازات مزبور عادلانه نیست مى فرماید: خداوند توانا و حکیم است (وَ اللّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ).
هم توانا و قدرتمند است، بنابراین دلیلى ندارد که از کسى انتقام بگیرد، و هم حکیم است، بنابراین دلیلى ندارد که کسى را بى حساب مجازات کند.
* * *
در آیه بعد راه بازگشت را به روى آنها گشوده مى فرماید: کسى که بعد از این ستم، توبه کند و در مقام اصلاح و جبران برآید خداوند او را خواهد بخشید; زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است (فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ فَإِنَّ اللّهَ یَتُوبُ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ).
اما آیا به وسیله توبه، تنها گناه او بخشوده مى شود؟ و یا این که: حدّ سرقت (بریدن دست) نیز ساقط خواهد شد؟
معروف در میان فقهاى ما این است که: اگر قبل از ثبوت سرقت در دادگاه اسلامى توبه کند، حدّ سرقت نیز از او برداشته مى شود، ولى هنگامى که از طریق دو شاهد عادل، جرم او ثابت شد با توبه از بین نمى رود.
در حقیقت، توبه حقیقى که در آیه به آن اشاره شده، آن است که قبل از ثبوت حکم در محکمه، انجام گیرد، و گرنه هر سارقى هنگامى که خود را در معرض مجازات ببیند، اظهار توبه خواهد نمود، و موردى براى اجراى حق باقى نخواهد ماند.
و به تعبیر دیگر: توبه اختیارى آن است که: قبل از ثبوت جرم در دادگاه، انجام گیرد، و گرنه توبه اضطرارى همانند توبه اى که به هنگام مشاهده عذاب الهى و یا آثار مرگ صورت مى گیرد، ارزشى ندارد.
* * *
و به دنبال حکم توبه سارقان، روى سخن را به پیامبر بزرگ اسلام(صلى الله علیه وآله) کرده، مى فرماید: آیا نمى دانى که خداوند مالک آسمان و زمین است؟! و هر گونه صلاح بداند در آنها تصرّف مى کند؟! هر کس را که شایسته مجازات بداند مجازات، و هر کس را که شایسته بخشش ببیند مى بخشد و او بر هر چیز توانا است (أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ وَ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ).
* * *
نکته ها:
۱ ـ شرائط مجازات سارق
قرآن در این حکم، همانند سایر احکام، ریشه مطلب را بیان کرده و شرح آن را به سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) واگذارده است.
آنچه از مجموع روایات اسلامى استفاده مى شود این است که: اجراى این حدّ اسلامى (بریدن دست) شرائط زیادى دارد که بدون آن، اقدام به این کار جائز نیست از جمله این که:
الف ـ متاعى که سرقت شده باید حداقل یک ربع دینار(۱) باشد.
ب ـ از جاى محفوظى مانند خانه، مغازه و جیب هاى داخلى سرقت شود.
ج ـ در قحط سالى که مردم گرسنه اند و راه به جائى ندارند نباشد.
د ـ سارق، عاقل و بالغ باشد، و در حال اختیار دست به این کار بزند.
هـ ـ سرقت پدر از مال فرزند، یا سرقت شریک از مال مورد شرکت این حکم را ندارد.
و ـ سرقت میوه از درختان باغ را نیز از این حکم استثناء کرده اند.
ز ـ کلیه مواردى که احتمال اشتباهى براى سارق در میان باشد که مال خود را با مال دیگرى احتمالاً اشتباه کرده است از این حکم مستثنى است.
و پاره اى از شرائط دیگر که شرح آن در کتب فقهى آمده است.
اشتباه نشود! منظور از ذکر شرائط بالا این نیست که سرقت تنها در صورت اجتماع این شرائط حرام است، بلکه منظور این است که اجراى حدّ مزبور، مخصوص اینجا است و گرنه سرقت به هر شکل، به هر صورت، و به هر اندازه و هر کیفیت در اسلام حرام است.
* * *
ادامه دارد...
@Nahjolbalaghe2
✨﴾﷽﴿✨
🔹ترجمه نامه(۳۱) بخش بیستم🔹
✔️از رأى زدن با زنان بپرهيز، زيرا ايشان را رأيى سست و عزمى ناتوان است. زنان را روى پوشيده دار تا چشمشان به مردان نيفتد، زيرا حجاب، زنان را بيش از هر چيز از گزند نگه دارد. خارج شدنشان از خانه بدتر نيست از اين كه كسى را كه به او اطمينان ندارى به خانه در آورى. اگر توانى كارى كنى كه جز تو را نشناسد چنان كن. و كارى را كه برون از توان اوست، به او مسپار، زيرا زن چون گل ظريف است، نه پهلوان خشن. گرامى داشتنش را از حد مگذران و او را به طمع مينداز، چندان كه ديگرى را شفاعت كند. زنهار از رشك بردن و غيرت نمودن نابجا، زيرا سبب مى شود كه زن درستكار به نادرستى افتد و زنى را كه به عفت آراسته است به ترديد كشاند.
براى هر يك از خادمانت وظيفه اى معين كن كه به انجام آن پردازد و هر يك، كار تو را به عهده آن ديگر نيندازد. عشيره خود را گرامى دار، كه ايشان بالهاى تو هستند كه به آن مى پرى و اصل و ريشه تواند كه بدان بازمى گردى و دست تو هستند كه به آن حمله مى آورى.
دين و دنيايت را به خدا مى سپارم و از او بهترين سرنوشت را براى تو مى طلبم، هم اكنون و هم در آينده، هم در دنيا و هم در آخرت. و السلام.
@Nahjolbalaghe2