☀️امـام علـى عليه‌السلام 🔹مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت: به من كارى بياموز كه خداوند ، به سبب آن ، مرا دوست بدارد و مردم نيز دوستم بدارند، و خدا دارايى ام را فزون گرداند و تن درستم بدارد و عمرم را طولانى گرداند و مرا با تو محشور كند. حضرت فرمود: «اينها يى كه گفتى شش چيز است كه به شش چيز ، نياز دارد: ❶ اگر مى خواهى خدا تو را دوست بدارد ، از او بترس و تقوا داشته باش. ❷ اگر مى خواهى مردم دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و به آنچه دارند ، چشم مدوز. ❸ اگر مى خواهى خدا دارايى ات را فزونى بخشد ، زكات آن را بپرداز. ❹ اگر مى خواهى خدا بدنت را سالم بدارد ، صدقه بسيار بده. ❺ اگر مى خواهى خداوند عمرت را طولانى گرداند ، به خويشاوندانت رسيدگى كن ❻ و اگر مى خواهى خداوند تو را با من محشور كند ، در پيشگاه خداى يگانه قهّار ، سجده طولانى كن. 🌺 أعلام الدين ص 268 بحار الأنوار ج 85 ص 164 ح 12 @Nahjolbalaghe2

#موعظه ❌ عوامل قبول نشدن اعمال 🔸شرح حدیث اخلاقی توسط رهبر معظم انقلاب @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و بیست و هشت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺍﺑﺎ ﻣﺴﺘﻬﻞ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﺎ ﻧﻬﻤﻴﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺍﺯﻩ ﺗﻦ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻤﻲ ﻗﺎﺋﻢ ﺍﺳﺖ. ﮔﻔﺘﻢ: ﺳﺮﻭﺭ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ 12 ﺗﻦ ﻛﻴﺎﻧﻨﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻭﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ، ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻦ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻨﻦ ﺍﻳﻦ ﻭ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺟﻌﻔﺮ ﻧﻬﺎﺩ. ﮔﻔﺘﻢ: ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮔﻴﺴﺖ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﻣﻮﺳﻲ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﻲ ﭘﺴﺮﺵ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﭘﺴﺮﺵ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ، ﭘﺴﺮﺵ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺍﻭ ﭘﺪﺭ (ﺍﻣﺎﻡ) ﻗﺎﺋﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺮﻭﺝ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺩﺍﺩ ﻣﻲ‌ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺟﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺶ ﺩﻟﻬﺎﻱ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ. ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﻱ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﭘﺲ ﻛﻲ ﺧﺮﻭﺝ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻪ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﻲ‌ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺎﻳﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﻓﻀﻠﻴﺖ ﻛﻤﻴﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻒ ﺷﻬﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺍﻳﺎﻡ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: [ ﺻﻔﺤﻪ 38] ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ " ﻛﻤﻴﺖ " ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻪ ﻭﻱ ﻋﻄﺎ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺭﺍﺿﻲ ﺷﻮﺩ. ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻋﺎ‌ﻫﺎﻱ ﺧﻴﺮﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻟﻬﺎﻱ ﭘﺎﻙ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﻱ ﺗﺎﺑﻨﺎﻙ ﺟﺎﺭﻱ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻪ " ﺍﺑﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺳﻌﺪ ﺍﺳﺪﻱ " ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﻭﻳﺎ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺳﻠﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺧﺒﺮ ﺑﺪﻩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻳﺶ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﻬﻴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ (ﺹ) ﺩﺭ ﺁﻥ، ﺩﻋﺒﻞ ﺧﺰﺍﻋﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﻌﺎﺭﺿﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﻣﻨﻊ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺪ ﻧﻴﺰ، ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮﻛﺖ ﺩﻋﺎﺋﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻮﺩ: " ﺑﻮﺭﻛﺖ ﻭ ﺑﻮﺭﻙ ﻗﻮﻣﻚ " ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﺴﻴﻤﻬﺎﻱ ﺭﺣﻤﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ: ﺩﺭ ﻣﺎ ﻓﻀﻴﻠﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻴﺴﺖ، ﻫﻴﭻ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻛﺖ ﻭﺭﺍﺛﺖ ﻛﻤﻴﺖ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻭ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻋﺎﻫﺎﻱ ﺑﻪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﻓﻀﻠﻴﺘﻲ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ، ﺭﻭﺍﻳﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻴﺦ ﻣﺎ " ﻗﻄﺐ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺭﺍﻭﻧﺪﻱ " ﺩﺭ " ﺍﻟﺨﺮﺍﻳﺞ ﻭ ﺍﻟﺠﺮﺍﻳﺢ " ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻛﻢ ﻳﺖ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻛﻨﻨﺪ، ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﻗﺮ (ﻉ) ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩ. ﻛﻤﻴﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺍﺭﻱ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺒﻲ ﺗﺎﺭﻳﻚ، ﺑﻴﻤﻨﺎﻙ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻩ ﮔﺬﺭﻱ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺭ ﺁﻳﺪ، ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﺵ ﻛﻨﻨﺪ. ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﺍﻫﻲ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﺩ ﺷﻴﺮﻱ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ، ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﻭ ﺷﻴﺮ ﺑﺎﺯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻨﻊ ﻛﺮﺩ. ﮔﻮﺋﻲ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺲ ﻭﻱ ﺑﻬﺮﺍﻩ ﺍﻓﺘﺪ. ﺍﻭ ﻣﻲ‌ﺭﻓﺖ ﻭ ﺷﻴﺮ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ‌ﺳﭙﺮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻣﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺧﻠﺎﺹ ﺷﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ بعضى از مردم، بدون هیچ علم و دانشى، درباره خدا مجادله مى کنند. و از هر شیطان سرکشى پیروى مى نمایند. (حج/3) *** كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ بر او مقرر شده که هرکس ولایتش را بر گردن نهد، بطور مسلّم گمراهش مى سازد، و به آتش سوزان راهنماییش مى کند. (حج/4) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۳ و ۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 👹 پیروان شیطان! از آنجا که در آیات گذشته ترسیمى از وحشت عمومى مردم به هنگام وقوع زلزله قیامت بود، در آیات مورد بحث، حال گروهى از بى خبران را منعکس مى کند که: چگونه از چنین حادثه عظیمى غافلند. مى گوید: گروهى از مردم بدون هیچ علم و دانشى درباره خدا به مجادله برمى خیزند (وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یُجادِلُ فِی اللّهِ بِغَیْرِ عِلْم). گاه، در اصل توحید و یگانگى حق و نفى هر گونه شریک، جدال مى کنند، و گاه، در قدرت خدا نسبت به مسأله احیاى مردگان و بعث و نشور، و در هر صورت هیچگونه دلیلى بر گفته هاى خود ندارند. جمعى از مفسران گفته اند: این آیه در مورد نضر بن حارث نازل شده که: از مشرکان متعصب، لجوج و پشت هم انداز بود، او اصرار داشت که: ملائکه دختران خدا هستند!، و قرآن مجموعه اى از افسانه هاى پیشینیان است که به خدا نسبت داده شده!، و زندگى بعد از مرگ را منکر بود. بعضى دیگر: آن را اشاره به همه مشرکان دانسته اند که: در مسأله توحید و قدرت خدا به مجادله برمى خاستند. ولى با توجه به این که شأن نزول ها هرگز مفهوم آیه را محدود نمى کند نتیجه این دو قول یکى است، و همه کسانى را که به نوعى، از روى تقلید کورکورانه یا تعصب، یا پیروى از خرافات و هوا و هوس ها، به جدال در برابر حق برمى خیزند شامل مى شود. آن گاه اضافه مى کند: این گونه افراد که تابع هیچگونه منطق و دانشى نیستند از هر شیطان سر کش و متمردى تبعیت مى کنند (وَ یَتَّبِعُ کُلَّ شَیْطان مَرِید). نه از یک شیطان، که از همه شیطان ها! اعم از شیاطین انس و جن که هر یک از آنها براى خود نقشه و برنامه و حیله و دامى دارند. واژه مرید از ماده مرد (بر وزن سرد) در اصل، به معنى سرزمین بلندى است که خالى از هر گونه گیاه باشد، و به درختى که از برگ خالى شود امرد مى گویند، و روى همین جهت، به نوجوانانى که مو در صورتشان نروئیده نیز، امرد گفته مى شود. در اینجا منظور از مرید کسى است که عارى از هر گونه خیر و سعادت و نقطه قوت است، و طبعاً چنین کسى، سرکش، متمرد، ظالم و عصیانگر خواهد بود. روشن است: پیروى از شیطان بى همه چیز انسان را به چه سرنوشتى مبتلا مى سازد. * * * لذا در آیه بعد، مى گوید: بر او نوشته و مقرر شده است که هر کس حلقه اطاعت و ولایتش را بر گردن نهد به طور مسلّم گمراهش مى سازد و به آتش سوزان راهنمائیش مى کند (کُتِبَ عَلَیْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلاّهُ فَأَنَّهُ یُضِلُّهُ وَ یَهْدِیهِ إِلى عَذابِ السَّعِیرِ).(۱) * * * نکته ها: ۱ ـ مجادله در برابر حق و باطل گرچه در واژه مجادله در عرف، مفهوم جر و بحث بى اساس و غیر منطقى افتاده است ولى در اصل لغت چنین نیست بلکه به معنى هر گونه بحث و گفتگو است که گاه به حق و گاه به ناحق است و لذا قرآن به پیامبر دستور مى دهد: وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ: با مخالفان خود با روشى که بهتر است مجادله کن .(۲) ✍ پی نوشت: ۱ ـ سَعِیر از ماده سعر (بر وزن قعر) به معنى شعلهور شدن آتش است، در اینجا منظور آتش سوزان دوزخ است که از هر آتشى سوزنده تر مى باشد. ۲ ـ نحل، آیه ۱۲۵. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۴ و ۵ سوره مبارکه حج مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۰۵ 🔺 دنیاطلبان متظاهر به دین 🔸 اين مرد لجوج را رها كن: از مقدمه اين كلام استفاده مى شود كه عمار ياسر، آن صحابى پاكباز و شجاع و مخلص با مغيرة بن شعبه در مسائل مهم دينى گفتگو داشت و مغيره، آن مرد منافق و كوردل نمى پذيرفت. امام(عليه السلام) گفتگويى را كه ميان اين دو نفر رد و بدل مى شد شنيد و چند جمله كوتاه و پرمعنا درباره مغيرة بن شعبه فرمود كه تمام روحيات و برنامه زندگى او در آن خلاصه شد. فرمود: «اى عمار! رهايش كن، چراكه او از دين خدا آن مقدار گرفته كه به دنيا نزديكش سازد و از روى عمد حق را بر خود مشتبه ساخته تا شبهات را بهانه لغزش ها و خلاف هايش قرار دهد»; (لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِر وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلاماً: دَعْهُ يَا عَمَّارُ، فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلاَّ مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا، وَ عَلَى عَمْد لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِيَجْعَلَ الشُّبَهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ). امام(عليه السلام) روى دو نكته اساسى در اين كلام حكيمانه تكيه فرموده كه يكى مربوط به دنياى مغيره است و ديگرى مربوط به اعتقادات و آخرتش. در نكته اول مى فرمايد: او اعتقادى به مسائل اسلامى ندارد با آن هماهنگ نيست، آن جا كه به نفع دنياى او باشد ديندار مى شود و آن جا كه به زيان دنياى او باشد احكام دين را رها مى كند. قرآن مجيد اين وصف را براى جمعى از منافقان بيان كرده كه راه تبعيض را پيش مى گرفتند و آنچه را به نفعشان بود مى پذيرفتند و بقيه را انكار مى كردند، مى فرمايد: «(إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْض وَنَكْفُرُ بِبَعْض وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلا); كسانى كه خدا و پيامبرانِ او را انكار مى كنند، و مى خواهند ميان خدا و پيامبرانش تبعيض قائل شوند، و مى گويند: «به بعضى ايمان مى آوريم، و بعضى را انكار مى كنيم و مى خواهند در ميان اين دو، راهى براى خود انتخاب كنند)».[1] يكى از صفات زشت يهود نيز همين بود همان گونه كه قرآن درباره آن ها مى فرمايد: «(أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْض فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْىٌ فِى الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللهُ بِغَافِل عَمَّا تَعْمَلُونَ); آيا به بعضى از دستورات كتاب آسمانى ايمان مى آوريد، و به بعضى كافر مى شويد؟! براى كسى از شما كه اين عمل (تبعيض در ميان احكام و قوانين الهى) را انجام دهد، جز رسوايى در اين جهان، چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذاب ها گرفتار مى شوند. و خداوند از آنچه انجام مى دهيد غافل نيست».[2] همين معنا در كلام سالار شهيدان امام حسين(عليه السلام) به هنگام ورود به كربلا، در دوم محرم آمده است آن جا كه رو به سوى يارانش كرد و فرمود: «النَّاسُ عَبِيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعِقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ الدَّيانُون; مردم، بردگان دنيا هستند و دين، تنها بر زبان آن هاست; تا آن زمان كه زندگى آن ها تأمين شود به دنبال دين هستند اما هنگامى كه گرفتار بلا و آزمون الهى شدند (و دين از منافع مادى آن ها جدا شد) دينداران كم اند».[3] ✍ پی نوشت: پی نوشت: [1]. نساء، آيه 150. [2]. بقره، آيه 85. [3]. بحارالانوار، ج 44، ص 383. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت #نماز ☀️ امام صادق(علیه السلام): اولین چیزى که از هر انسانى سؤال مى شود نماز است، در صورتى که نماز او پذیرفته بود بقیه اعمال او نیز امکان دارد پذیرفته شود. ولى اگر نماز او پذیرفته نبود بقیه اعمال او نیز مردود خواهد بود. 📚 کافى/ج3/ص268 ✍🏼 همچنان که جسم انسان شستشو مى خواهد روح او نیز احتیاج به تطهیر دارد و شستشوى روح با اقامه نماز ممکن است. @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔴 در فتنه‌ها و شدائد آخرالزمانی؛ می‌توانید منتظران واقعی را از میزان آرامش و امیدشان، از مدعیان انتظار تفکیک کنید! 🎥 استاد شجاعی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و بیست و نهم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 28 ﺟﻠﺪ 2 " ﻣﻌﺎﻫﺪ ﺍﻟﺘﻨﺼﻴﺺ " ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻬﻞ ﮔﻔﺖ: " ﻛﻤﻴﺖ " ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﺭﻱ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺍﻭﻳﻨﺪ. ﺷﺒﻲ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺪ [ ﺻﻔﺤﻪ 39] ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ. ﻭ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﺮﺍﻫﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺰﺍﺭﺵ " ﺻﺎﻋﺪ " ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﻩ " ﻗﻄﻘﻄﺎﻧﻪ " ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ. ﻭﻱ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﻨﺎﺱ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻲ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺩﻡ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ، ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ ﻛﻪ ﺍﻱ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻛﻤﻲ ﺑﺨﻮﺍﺑﻴﺪ، ﻣﺎ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻳﻢ، ﺍﻭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭﺩ، ﻣﺴﺘﻬﻞ ﮔﻔﺖ: ﻛﻤﻲ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺷﺨﺼﻲ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻟﺮﺯﻳﺪﻡ. ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺗﺮﺍ ﭼﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺷﺨﺼﻲ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﻱ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﮔﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺍﻙ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ. ﮔﺮﮒ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ، ﻣﺎ ﺩﺳﺖ ﺷﺘﺮ ﻛﺸﺘﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﺍﺵ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻛﺸﻴﺪ، ﺟﺎﻡ ﺁﺑﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺑﺮﺩﻳﻢ. ﻧﻮﺷﻴﺪ. ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻳﻢ، ﮔﺮﮒ ﻏﺮﻳﺪﻥ ﮔﺮﻓﺖ. ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺍﻭ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﺏ ﻭ ﻧﺎﻧﺶ ﻧﺪﺍﺩﻳﻢ؟ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ، ﮔﻮﺋﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ‌ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﺭﻭﻳﻢ. ﺍﻱ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﮕﺮﺩﻳﺪ، ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺭﺍﺳﺖ ﭼﺮﺧﻴﺪﻳﻢ ﮔﺮﮒ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺖ. ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺭﺍﻩ ﺳﭙﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻡ، ﻭ ﻛﻤﻴﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺪ ﻭ ﺑﻨﻲ ﺗﻤﻴﻢ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﻞ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻛﺮﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻛﻤﻴﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻴﻚ ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻛﻤﻴﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺵ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺑﻴﻔﺰﺍﺋﻴﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﺩ ﻛﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺭﻭﺣﻴﺎﺕ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ، ﻣﻲ‌ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻭ ﺟﻠﻮﻫﺎﻱ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﻠﻮ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺁﻭﺭﺩ. ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻣﻜﺎﺭﻡ ﺍﺧﻠﺎﻕ ﺍﻭ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﺭﻳﺶ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ، ﻭ ﻓﻘﻪ، ﻭ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺍﺑﺎﺀ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ، ﻭ ﺷﻮﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰﻱ ﻭ ﻫﻤﺖ، ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻈﺮﻱ، ﻭ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ﺑﻠﺎﻏﺖ، ﻭ ﺧﻠﻖ ﻛﺎﻣﻞ، ﻭ ﭘﺮ ﺩﻟﻲ، ﻭ ﺩﻳﻦ ﺧﺎﻟﺺ، ﻭ ﺗﺸﻴﻊ ﺻﺤﻴﺢ، ﻭ ﺻﻠﺎﺡ ﻣﺤﺾ، ﻭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺳﺪﺍﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﻀﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻲ ﺩﻭ ﺳﺮ ﺍﺳﺖ، ﺑﻲ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۳ و ۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ ۲ ـ مجادله به باطل راه شیطان است بعضى از مفسران بزرگ معتقدند: جمله یُجادِلُ فِی اللّهِ بِغَیْرِ عِلْم اشاره به گفتگوهاى بى اساس مشرکان است، و جمله وَ یَتَّبِعُ کُلَّ شَیْطان مَرِید اشاره به برنامه هاى عملى نادرست آنها است. بعضى دیگر جمله اول را اشاره به اعتقادات فاسد و خرافى آنها دانسته و جمله دوم را به برنامه هاى عملى غلط و انحرافى آنان. ولى از آنجا که آیات قبل و بعد از آن، پیرامون مبانى اعتقادى و اصول عقائد است، بعید نیست هر دو جمله، اشاره به یک حقیقت باشد، و به تعبیر دیگر، طرفین نفى و اثبات یک موضوع است. در جمله اول مى گوید: آنها بدون علم و دانش و صرفاً از روى تقلید و تعصب و هوا پرستى به مجادله درباره خدا و قدرت او برمى خیزند. و جمله دوم مى گوید: کسى که دنبال علم و دانشى نیست طبیعى است که از هر شیطان طغیانگرى پیروى مى کند. * * * ۳ ـ چرا از هر شیطان؟ جالب این که نمى فرماید: چنین کسى از شیطان پیروى مى کند، بلکه مى گوید: از هر شیطان متمردى، و این اشاره به آن است که شیاطین همه یک خط واحد و برنامه مشترک ندارند، بلکه، هر یک براى خود راهى و دامى انتخاب کرده اند، آنچنان این دام ها متنوع است که انسان در تشخیص آنها گم مى شود، مگر آنها که به خاطر ایمان و توکل بر خدا در سایه حمایت او قرار گرفته اند، و مشمول جمله اِلاّ عِبادِکَ مِنهُمُ الْمُخْلَصِیْن (۳) هستند. ذکر این نکته نیز لازم است که: تمرد، سرکشى و خالى بودن از خیر و برکت، در مفهوم کلمه شیطان افتاده است ولى در اینجا مخصوصاً کلمه مرید (فاقد هر گونه خیر و سعادت بودن) را به عنوان تأکید پشت سر آن ذکر مى کند تا سرنوشت کسانى که از چنین رهبرانى پیروى مى کنند، کاملاً روشن گردد. * * * ۴ ـ تفسیر جمله کُتِبَ عَلَیْهِ مى دانیم این تعبیر، به معنى مقرر و ملزم داشتن است خواه در عالم تکوین و آفرینش باشد، و یا در عالم تشریع، احکام و قوانین. ولى نباید توهم کرد که: این جمله بوى جبر مى دهد، و شیاطین مجبورند پیروان خود را گمراه سازند، و به دار البوار بفرستند، بلکه، این نتیجه حتمى برنامه اى است که آنها با میل خود انتخاب کرده اند، مثلاً هنگامى که ابلیس رئیس و سر سلسله شیاطین، در برابر فرمان خدا سرپیچى کرد و با میل و اراده خود راه طغیان و حتى اعتراض به ذات پاک خدا را پیش گرفت، چنین کسى جز این که: گمراه و گمراه کننده باشد، سرنوشتى نخواهد داشت و همچنین شیطان هاى دیگر از انس و جن. این درست به آن مى ماند که بگوئیم: هر کس معتاد به مواد مخدر شد، بدبختى و سیه روزى در پیشانیش نوشته مى شود، آیا این دلیل جبر است؟.(۴) * * * ✍ پی نوشت: ۳ ـ حجر، آیه ۴٠. ۴ ـ در مورد مرجع ضمیر علیه بعضى گفته اند: به شیطان باز مى گردد. و بعضى به پیروان شیطان که از جمله و من الناس... استفاده مى شود، ولى ظاهر این است که به شیطان باز مى گردد، به خصوص این که ضمیر نزدیک به آن (ضمیر مَن تَوَلاّه) نیز به شیطان باز مى گردد. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 ترجمه و شرح خطبه ۱۰۱ بخش دوم: 🔹انکار نکردن حقی ↩️ تعبيرى که در سوگند بالا آمده از ابداعات امام اميرالمؤمنين(عليه السلام) است و بارها در خطبه هاى نهج البلاغه ديده مى شود، اشاره به نکته مهمّى است! و آن اينکه مهمترين و پيچيده ترين مسئله در نظام عالم هستى، مسئله حيات و زندگى است; چه در عالم گياهان و چه در جهان انسانيّت; و با تمام تلاش ها و کوشش هايى که انسان هاى امروز در اين راه به کار گرفته اند، هنوز اسرار مسئله حيات، کشف نشده است. بنابراين، حيات و زندگى شاهکار آفرينش است و چيزى است که مطالعه درباره آن، ما را به خدا مى رساند و نشان مى دهد اين پديده عجيب و شگفت انگيز، چيزى نيست که بدون علم و قدرتِ خالق توانا و دانايى به وجود آمده باشد. بنابراين، استفاده از اين اوصاف به هنگام قسم خوردن، مفهوم برجسته اى را در اذهان ترسيم مى کند. به هر حال، هدف امام(عليه السلام) اين است که به مخاطبان خود اطمينان دهد که آنچه درباره حوادث آينده مى گويم نه بر پايه حدس و تخمين است و نه از قبيل پيشگويى کاهنان; بلکه واقعيت هايى است که از رسول خدا شنيده ام و من کسى نيستم که در درک سخنان آن حضرت، خطا کرده باشم. بنابراين، آنچه مى گويم عين حقيقت است و مى خواهم با اين پيشگويى، شما را آماده سازم تا بتوانيد خطرات حوادث سخت آينده را به حداقل برسانيد. در حديثى مى خوانيم: هنگامى که آيه «وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ; و گوش هاى شنوا آن را حفظ کند»(7) نازل شد، پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) به على(عليه السلام) فرمود: «سَأَلْتُ اللهُ تَعَالَى أَنْ يَجْعَلَهَا أُذُنَکَ يَا عَلِىُّ! قَالَ(عليه السلام): فَمَا نَسِيتُ شَيْئاً بَعْدَ ذلِکَ; من از خدا خواستم که گوش تو را اى على از آن گوش هاى شنوا قرار دهد و على(عليه السلام) مى فرمايد: از آن به بعد، هر چه را شنيدم هرگز فراموش نکردم».(8) **** ✍ پی نوشت: 7. سوره حاقه، آيه 12. 8. کفاية الطالب کنجى، صفحه 40. شبيه اين معنا را بسيارى از مفسّران اهل سنّت مانند: «قرطبى» در تفسير «جامع الاحکام» و «برسوى» در «روح البيان» و «آلوسى» در «روح المعانى» ذيل آيه 12 سوره حاقه آورده اند." ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام صادق علیه السلام: 🔹ثلاَثٌ لاَ يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْءٌ اَلدُّعَاءُ عِنْدَ اَلْكَرْبِ وَ اَلاِسْتِغْفَارُ عِنْدَ اَلذَّنْبِ وَ اَلشُّكْرُ عِنْدَ اَلنِّعْمَةِ. 🔸سه چيز است كه به همراه آنها چيزى به انسان آسيب نمى‌رساند: دعا در هنگام اندوه، استغفار هنگام گناه و شكرگزارى در هنگام برخورداری از نعمت. 📚 وسائل الشیعه (باب الدعا) جلد ۷ صفحه ۴۴ @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☀️ پیامبر عظیم الشأن (صل الله علیه وآله) ✅ سه خاصیت مهم برای مداومت کننده بر صلوات 🎙حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و سی 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی 🔹 ﻛﻤﻴﺖ ﻭ ﻫﺸﺎﻡ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻠﻚ " ﺧﺎﻟﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺴﺮﻱ " ﻗﺼﻴﺪﻩ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻫﺠﻮ " ﻳﻤﻦ " ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﻭ ﻣﻄﻠﻌﺶ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ: ﺍﻟﺎ ﺣﻴﻴﺖ ﻋﻨﺎ ﻳﺎ ﻣﺪﻧﻴﺎ ﻭ ﻫﻞ ﻧﺎﺱ ﺗﻘﻮﻝ ﻣﺴﻠﻤﻴﻨﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻢ. ﺳﭙﺲ ﺳﻲ ﻛﻨﻴﺰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺯﻳﺒﺎﺋﻲ ﻭ ﺁﺭﺍﺳﺘﮕﻲ ﻭ ﺍﺩﺏ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎ ﺗﺮﻳﻦ ﻗﻴﻤﺖ ﺧﺮﻳﺪ ﻭ ﻫﺎﺷﻤﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﻓﺮﻭﺷﻲ ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﺴﻮﻱ " ﻫﺸﺎﻡ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻠﻚ " ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ. ﻫﺸﺎﻡ، ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺧﺮﻳﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﺲ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ﺍﺩﺏ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ. ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺷﻌﺮ ﺑﺴﺮﺍﻳﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺎﺷﻤﻴﺎﺕ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ، ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ. ﻫﺸﺎﻡ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻛﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: "ﺯﻛﻤﻴﺖ ﺑﻦ ﺯﻳﺪ ﺍﺳﺪﻱ " ﺍﺳﺖ. ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﻛﻮﻓﻪ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﺳﺖ. ﻫﺸﺎﻡ ﺑﻪ ﺧﺎﻟﺪ ﻛﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﻧﻮﺷﺖ ﻛﻪ: ﺳﺮ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺑﻔﺮﺳﺖ. ﻛﻤﻴﺖ " ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻲ ﺧﺒﺮ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻨﺎﮔﺎﻩ ﻛﺮﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ. ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ " ﺍﺑﺎﻥ ﺑﻦ ﻭﻟﻴﺪ " ﻋﺎﻣﻞ ﻭﺍﺳﻂ، ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻮﺩ. ﺍﺑﺎﻥ ﻏﻠﺎﻣﻲ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺳﺘﺮﻱ ﻧﺸﺎﻧﺪ. ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻠﺎﻡ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﻲ. ﺁﺯﺍﺩ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﻲ. ﺁﺯﺍﺩ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﻧﻮﺷﺖ. ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ، ﺍﺯ ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺖ ﺗﻮ ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ، ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 41] ﻋﺰﻭﺟﻞ ﻧﮕﺬﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻨﻚ، ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺗﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ " ﺣﺒﻲ " - ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺯﻥ ﻛﻤﻴﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ - ﺑﻔﺮﺳﺘﻲ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﺕ ﺁﻣﺪ ﺭﻭﭘﻮﺵ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﭙﻮﺷﻲ ﻭ ﺑﮕﺮﻳﺰﻱ ﻭ ﻣﻦ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﻧﺸﻮﺩ ﻏﻠﺎﻡ ﺑﺮ ﺍﺳﺘﺮ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺑﻘﻴﻪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﻛﻮﻓﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﻭﺍﺭﺩ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻛﺮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2