📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۰۷ ✅ عقل عامل نجات انسان 🔹 هر درك عاقلانه اى روزى نجات بخش است: امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه اشاره به حكمت خداوند مى كند و اين كه هرچه را به هركس داده روى حساب و كتابى بوده است، مى فرمايد: «خداوند هيچ نوع عقلى را در وجود كسى به وديعت ننهاده جز اين كه روزى به وسيله آن وى را نجات خواهد داد»; (مَا اسْتَوْدَعَ اللّهُ امْرَأً عَقْلاً إِلاَّ اسْتَنْقَذَهُ بِهِ يَوْماً ما!). از تعبير امام(عليه السلام) استفاده مى شود كه عقل، شاخه هاى مختلفى دارد و خداوند در هر كسى شاخه يا شاخه هايى از آن را به وديعت مى نهد. تعبير امام(عليه السلام) به «عقلا» به صورت نكره اشاره به همين نكته است. آرى، بعضى عقل معاد دارند، بعضى عقل معاش و بعضى هر دو. عقل معاد نيز شاخه هاى متعددى دارد; كسانى از طريق ادله عقلى وارد مى شوند و افرادى از طريق ادله نقلى كه هركدام نيز شاخه هاى متعددى دارد و در عقل معاش نيز بعضى عقل صنعت دارند، بعضى استعداد خوبى براى كشاورزى و بعضى براى امور ديگر و هركدام از اين ها نيز براى خود شاخه هايى دارد. امام(عليه السلام) مى فرمايد: اين نقاط قوت كه نامش عقل است و خداوند در ميان بندگانش تقسيم كرده همه روى حساب است. ممكن است كسى عقل خاصى در وجودش باشد و ساليان دراز از آن استفاده نكند و گاه حتى خودش فكر كند كه اين عقل و استعداد خاص در وجود او به چه كار مى آيد ولى ناگهان جريانى در زندگانى او رخ مى دهد كه تا دست به دامان آن عقل و استعداد خاص نزند نجات نمى يابد و اين نكته اى است كه كمتر كسى به آن توجه دارد و يا در نوشته هاى خود آورده است ولى امام(عليه السلام) به واسطه علم گسترده و وسيعش به اين نكته اشاره فرموده است. قابل توجه اين كه غالب شارحان نهج البلاغه به نكره بودن «عقل» كه اشاره به شاخه هاى خاص عقل است توجه نكرده اند و نقش عقل را به طور كلى در زندگى انسان ستوده و تشريح كرده اند در حالى كه منظور امام(عليه السلام) بيان اهميت عقل در اين گفتار حكيمانه نيست هرچند عقل ازنظر اسلام فوق العاده اهميت دارد و در آيات و روايات اشارات گسترده اى درباره آن آمده بلكه منظور امام(عليه السلام) اين است كه بسيارى از افراد، داراى عقل خاصى هستند كه از مواهب الهى است و آن عقل خاص روزى به يارى آن ها مى آيد و آن ها را از مشكلات مهمى نجات مى دهد، كه نمونه هاى آن عبارت است از: سلمان فارسى داراى يك عقل تجربى درمورد راه دفاع از شهرها از طريق كندن خندق در اطراف آن بود اين عقل همواره در وجود او بود تا جريان جنگ احزاب پيش آمد، از آن استفاده كرد و نه تنها خودش را نجات داد بلكه لشكر اسلام را نيز از اين طريق محافظت نمود. مرحوم علامه شوشترى مثال ديگرى در اين جا انتخاب كرده، مى گويد: داستان عابد بنى اسرائيل و آن زن بدكاره كه هشيارى او سبب نجات عابد شد نمونه اى از اين كلام است. اين عقل در واپسين روزهاى زندگى به كار او آمد كه هم خودش را نجات داد هم ديگرى را. و اين كه در قرآن و روايات اسلامى تأكيد بر مشورت شده ممكن است به ملاحظه همين امر باشد كه هركس داراى عقل و تدبير و هشيارى خاصى است كه به هنگام مشورت ظاهر مى شود و ممكن است يكى از آن ها مورد قبول همه طرف هاى مشورت قرار گيرد و سبب نجات گردد. در داستان مبارزه اميرمؤمنان على(عليه السلام) با عمرو بن عبدود نيز مى بينيم كه حضرت با استفاده از يك شگرد، عمرو را مغلوب كرد و بر زمين انداخت.[1] * پی نوشت: [1]. سند گفتار حكيمانه: تنها موردى كه مرحوم خطيب در مصادر غير از نهج البلاغه نقل كرده روايت آمدى در غررالحكم است كه آن را با كمى تفاوت ذكر كرده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 290). اضافه مى كنيم كه مرحوم شيخ طوسى نيز آن را در كتاب امالى خود از امام على بن موسى الرضا(عليه السلام) با تفاوتى ذكر كرده كه عبارت او چنين است: «ما استودع الله عبدا عقلا إلا استنقذه به يوما». (امالى طوسى، ص 56، ح 48)" ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

🎙شرح صوتی حکمت های نهج البلاغه 🔷 حکمت های: ۴۰۴ ، ۴۰۵ و ۴۰۶ @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت 🏷 از خوشبختی است! ☀️ پیامبر اکرم صل الله علیه و آله «از خوشبختى مرد مسلمان، داشتن مسكن فراخ است». 🔹«مِن سَعادَةِ المَرءِ المُسلمِ المَسكَنُ الواسِعُ» 📚 الكافي :ج ٦ ص ٥٢٦ ح ۷ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 💚 یکی از شرایط ظهور امام زمان (عج) 🎥 استاد دارستانی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و چهل و سه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی 7⃣ ﻏﺪﻳﺮﻳﻪ ۷ ↩️ ﻫﺎﻥ ﺳﭙﺎﺱ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﻟﻲ ﺳﺘﺎﻳﺸﻬﺎ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺮﺍﺑﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻣﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻜﺘﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻧﻮﺭ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻪ ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺩﻟﻢ ﺑﺴﺘﻢ. ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ، ﺧﺪﺍﻱ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻲ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺤﻤﺪ، ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩ. ﻭ ﺍﻭ، ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ، ﺩﺭﻧﮓ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺎﺯ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ. ﭼﻮﺑﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍ ﻓﺮﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﺭ ﻭ ﺑﻨﻪ ﺷﺘﺮﺍﻥ، ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎﻟﺎﺭﻓﺖ. ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭼﺎﺷﺘﮕﺎﻩ، ﺣﺎﺟﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺮﺩ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺭﻭﻱ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻲ ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻭﻱ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 58] ﻫﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻢ، ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻲ، ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻱ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﻲ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻭﺳﺖ. ﺁﻳﺎ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻛﺮﺩﻡ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﺭﻱ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﺩﺭ ﻏﻴﺎﺏ ﻭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﻫﻴﺪ. ﺣﺎﺿﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻏﺎﺋﺒﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ، ﻭ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺑﻴﻨﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﮔﻮﺍﻩ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﻡ. ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻴﺖ، ﺩﺳﺖ ﺩﺭﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ. ﭘﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﮕﺮﺍﻧﻲ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﻭ ﻧﺎﺳﭙﺎﺱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺍﺭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺧﻮﺍﺭﺷﺎﻥ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎﻭﻱ ﻳﺎﺭﻧﺪ، ﻳﺎﻭﺭﺷﺎﻥ ﺑﺎﺵ. ﭘﺲ ﺩﻋﺎﻱ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺼﻄﻔﻲ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﻲ؟ ﺁﻳﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﻫﻮﺍ ﺭﻓﺘﻪ؟ ﺍﻱ ﻋﻠﻲ ﺍﻱ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺼﻄﻔﻲ ﻭﺍﻱ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﻭﻟﺎﻳﺘﺖ، ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ، ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻢ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﺑﺎ ﺁﻫﻨﮕﻲ ﺭﺳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ - ﺍﺕ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻛﺮﺩ. ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺩﺷﻤﻨﻲ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﺯﺥ ﺑﺪ ﮔﺬﺭﮔﺎﻫﻲ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۱۹ الی ۲۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ در آیات بعد، با استفاده از روش مقابله حال مؤمنان صالح را بیان مى کند تا از طریق مقایسه، وضع هر دو گروه کاملاً مشخص شود، و در اینجا پنج نوع پاداش آنها را بازگو مى کند: نخست مى گوید: خداوند کسانى را که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام داده اند در باغ هائى از بهشت وارد مى کند که از زیر درختانش نهرها جارى است (إِنَّ اللّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ جَنّات تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهارُ). گروه اول، در شعله هاى آتش سوزان غوطهورند و اینها در باغ هاى بهشت در کنار نهرهاى جارى آرمیده اند. آن گاه به زینت و لباس آنها پرداخته، مى گوید: آنها با دستبندهائى از طلا و مروارید زینت مى یابند و لباسشان در آنجا از حریر است (یُحَلَّوْنَ فِیها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَب وَ لُؤْلُؤاً وَ لِباسُهُمْ فِیها حَرِیرٌ).(۶) و این دو پاداش دیگر آنها است. به این ترتیب، در بهشت، زیباترین لباس هائى را که در دنیا از آن محروم بودند در تن مى کنند و دستبندهاى جواهر نشان در دست دارند، اگر در این جهان از پوشیدن این گونه لباس ها و زینت ها ممنوع بودند، به خاطر آن بود که مایه غرور و غفلت مى شد، و سبب محرومیت گروه دیگر مى گشت، ولى در آنجا که این مسائل مطرح نیست این ممنوعیت ها برداشته مى شود و جبران مى گردد. البته با توجه به این که: الفباى زندگى در آن جهان با اینجا متفاوت است این الفاظ مفاهیمى برتر و بالاتر از آنچه ما در این جهان مى اندیشیم خواهد داشت (دقت کنید). * * * و بالاخره چهارمین و پنجمین موهبتى که خدا به آنها ارزانى مى دارد و صرفاً جنبه روحانى دارد این است که: آنها به سخنان پاکیزه هدایت مى شوند (وَ هُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ). سخنانى روح پرور، جمله ها و الفاظى نشاط آفرین و کلماتى پر از صفا و معنویت که روح را در مدارج کمال سیر مى دهد، و جان و دل انسان را مى نوازد و پرورش مى دهد. و همچنین به سوى راه خداوند حمید و شایسته ستایش هدایت مى گردند (وَ هُدُوا إِلى صِراطِ الْحَمِیدِ).(۷) راه شناسائى خدا و نزدیک شدن معنوى و روحانى به قرب جوار او، راه عشق و عرفان. آرى، خداوند مؤمنان را با هدایت کردن به سوى این معانى، به آخرین درجه لذات روحانى سوق مى دهد. در حدیثى که على بن ابراهیم مفسر معروف، در تفسیر خود آورده است چنین مى خوانیم: منظور از طَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ توحید و اخلاص است، و منظور از صِراطِ الْحَمِیدِ ولایت و قبول رهبرى رهبران الهى است (البته این یکى از مصادیق روشن آیه است). ضمناً، از تعبیرات مختلفى که در آیات فوق، و همچنین در شأن نزول آنها وارد شده، چنین بر مى آید که آن عذاب هاى سخت و سنگین براى گروه خاصى از کافران است که به مخاصمه درباره پروردگار برمى خیزند، و براى گمراهى دیگران کوشش دارند، آنها افرادى هستند از سردمداران کفر، همچون کسانى که در میدان جنگ بدر به مقاتله با على(علیه السلام)، حمزة بن عبدالمطلب و عبیدة بن حارث برخاستند. * * * ✍ پی نوشت: ۶ ـ أَساوِرَ جمع اسورة (بر وزن مَشْوِرَة) و آن هم به نوبه خود جمع سوار (بر وزن کتاب) به معنى دستبند است و در اصل، فارسى بوده (دستوار) که بعداً در عربى به صورت فوق تغییر شکل یافته. ۷ ـ واژه حَمِید به معنى محمود ، به کسى مى گویند که، در خور ستایش است و در اینجا منظور خدا است، بنابراین، صِراطِ الْحَمِیدِ به معنى راه وصول به مقام قرب و خشنودى پروردگار است. بعضى نیز احتمال داده اند: حمید در اینجا معنى وصفى براى صراط دارد و از قبیل اضافه بیانیه است، بنابراین، معنى چنین مى شود: آنها به سوى راهى هدایت مى شوند که شایسته هرگونه ستایش است (آلوسى در روح البیان) ولى معنى اول صحیح تر به نظر مى رسد. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۲ بخش دوم 🔴 پیش بینی فتنه های آینده 🔺به هوش باشيد، فتنه ها در پيش است! در اين بخش از خطبه، باز امام(عليه السلام) به پيشگويى دقيق ديگرى پيرامون يکى ديگر از فتنه هايى که در انتظار مردم عراق است و کانون آن به خصوص بصره مى باشد، اشاره مى کند، شايد مردم با شنيدن آن، آمادگى دفاع بيشترى پيدا کنند و ضايعات و تلفاتشان در اين فتنه کم شود و نيز از کيفر الهى که گاه به صورت فتنه ها ظاهر مى شود، بترسند و راه راست را در پيش گيرند. مى فرمايد: «فتنه هايى است همچون پاره هاى شبِ تاريک، که هيچ کس نمى تواند در برابر آن بايستد و هيچ پرچمى از پرچم هاى آن به عقب رانده نمى شود (و شکست، دامن آنها را نمى گيرد)» (فِتَنٌ کَقِطَعِ(1) الْلَّيْلِ الْمُظْلِمِ، لاَ تَقُومَ لَهَا قَائِمَةٌ، وَ لاَ تُرَدُّ لَهَا رَايَةٌ). اشاره به اينکه، گردانندگان اين فتنه بسيار قوى و زورمندند و حساب شده وارد ميدان مى شوند و فضاى جامعه را تيره و تار مى سازند. در تکميل اين معنا مى افزايد: «اين فتنه ها به سوى شما مى آيد، همچون شترى مهار شده و جهاز بر پشت نهاده که زمام دارش آن را مى کشاند و سوارش به سرعت آن را مى راند». (تَأْتِيکُمْ مَزْمُومَةً(2) مَرْحُولَةً(3): يَحْفِزُهَا(4) قَائِدُهَا، وَ يَجْهَدُهَا رَاکِبُهَا). امام(عليه السلام) براى نشان دادن آمادگى فتنه گران از هر نظر، فتنه آنان را به شترى تشبيه مى کند که افسار بر دهان و جهاز بر پشت دارد و کاملا تسليم کسى است که سوار بر آن است و به تعبير ديگر: همه چيز، براى پيشرفت فتنه گرى هاى آنها آماده است. تا آن حد که «اين فتنه گران، جمعيّتى هستند که ضربه آنها بسيار شديد و تلفات آنان کم است». (أَهْلُهَا قَوْمٌ شَدِيدٌ کَلَبُهُمْ(5)، قَلِيلٌ سَلَبُهُمْ(6)). اين از ويژگى هاى کسانى است که حساب شده و با تدارکى کامل وارد ميدان مى شوند، که در ادامه سخن با توجّه به تواريخ موجود، اين گروه را خواهيم شناخت و خواهيم ديد اوصافى که در بالا آمده، بر آنها به خوبى تطبيق مى کند. سپس امام(عليه السلام) به نکته مهمّى اشاره مى فرمايد که اين فتنه، زياد دوام پيدا نمى کند، بلکه خداوند فتنه گران را به دست جمعى از اولياى مجاهدش درهم مى پيچد، مى فرمايد: «گروهى (در برابر آنها به پا مى خيزند و) در راه خدا با آنها نبرد مى کنند (و فتنه گران را درهم مى شکنند;) آنها جمعيّتى هستند که نزد متکبّران و گردن کشان خوارند، در زمين گمنامند، و در آسمانها معروف!». (يُجَاهِدُهُمْ فِي سَبِيلِ اللهِ قَوْمٌ أَذِلَّةٌ عِنْدَ الْمُتَکَبِّرِينَ، فِي الأَرْضِ مَجْهُولُونَ، وَ فِي السَّماءِ مَعْرُوفُونَ). اشاره به اينکه گروهى از اولياء الله که مقام والايى در پيشگاه خدا دارند و در زمينه جهاد فى سبيل الله، قوىّ و پيشتازند، آتش اين فتنه را خاموش مى کنند. آنها کسانى هستند که به خاطر عدم تظاهر و يا رياکارى و بى اعتنايى به دنيا، نزد گردنکشان، مقام و منزلتى ندارند و در ميان مردم، گمنامند; امّا فرشتگان آسمان - که از باطن اين جهان باخبرند - آنها را به خوبى مى شناسند! ✍ پی نوشت: 1. «قطع» جمع «قطعه» است و اين تعبير در مورد شبهاى تاريک شايد به اين معنا است که بعضى از بخش هاى شب مانند نيمه شب، يا زمانى که ماه در آسمان نيست، فضا تاريک تر است و بعضى آن را به معناى قسمت عمده شب تفسير کرده اند. 2. «مزمومه» از مادّه «زمام» به معناى حيوانى است که به آن مهار زده باشند و تحت کنترل باشد. 3. «مرحوله» از مادّه «رَحْل» به معناى جهاز شتر يا وسائل سفر است و در اينجا«مرحوله» به معناى شتر آماده و مهيّا است و کنايه از اين است که فتنه گران با تمام امکانات به پا مى خيزند. 4. «يحفز» از مادّه «حفز» (بر وزن حبس) به معناى تحريک کردن و برانگيختن و هول دادن است. 5. «کَلَب» (بر وزن طلب) به معناى اذيّت و آزار است. 6. «سَلَب» (بر وزن طلب) در اين گونه موارد به معناى لباسى است که در ميدان جنگ، قاتل از مقتول بر مى دارد و در عبارت بالا کنايه از اين است که تلفات فتنه گران بسيار کم است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام صادق (عليه السلام) : خُذْ مِن حُسنِ الظَّنِّ بِطَرَفٍ تُرَوِّحُ بهِ قَلبَكَ و يَرُوحُ بهِ أمرُكَ از خوش بين بودن بهره اى برگير، تا با آن دلت را آرام كنى و كارَت پيش رود. 📚 ميزان الحكمه، ج۶، ص۵۶۸ @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☀️ مقام والای حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها 🎙 آیت الله العظمی علوی گرگانی (ره) @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و چهل و چهار 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی 8⃣ ﻏﺪﻳﺮﻳﻪ ۸ ﺩﺭ ﺩﻳﺎﺭ ﻳﺎﺭ ﺩﺭﻧﮓ ﻛﻦ، ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﺎﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺷﻚ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﺳﺎﺯ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ " ﻧﻮﺍﺭ " ﻭ " ﺯﻳﻨﺐ " ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﺍﻱ ﺧﺪﺍﻱ ﻣﻦ " ﻧﻮﺍﺭ " ﻭ " ﺯﻳﻨﺐ " ﺭﺍ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺑﺎ! ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺶ، ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭﺍﻭ ﺭﺍ [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 59] ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻢ ﺑﮕﻮ... ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﻋﻠﻲ، ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺩﻭﺭ ﻛﻔﺶ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺒﻲ ﺷﺪ، ﺗﺎ ﺧﺪﺍﻱ ﻳﻜﺘﺎﻱ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻛﻨﺪ. ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ (ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ)، ﺑﻲ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ، ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﻭ ﺑﻲ ﭘﺮﺩﻩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻔﺮ ﺑﺮ ﻣﻲ‌ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ " ﺩﻭﺡ " ﺧﻄﺒﻪ ﺍﻱ ﺑﺲ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﺁﺷﻜﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﺀ ﻭﺣﻲ ﺍﻟﻬﻲ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻏﺪﻳﺮﻳﻪ 09 ﺑﻪ " ﺳﻮﺍﺭ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﺒﺮﻱ " ﻗﺎﺿﻲ ﺑﺼﺮﻩ، ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﻣﺎ، ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ " ﺣﺪﻳﺚ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﻳﺎﻥ " - ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺍﺭﻧﺪ - ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﺁﻧﮕﺎﻩ، ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﻳﺎﻥ ﺍﻫﺪﺍﺋﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎﺯ ﮔﻮ ﺷﺪ، ﺧﺒﺮﻱ ﻛﻪ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ " ﺍﺑﺎﻥ " ﺍﺯ " ﺍﻧﺲ " ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ " ﻗﻴﺲ ﺣﺒﺮ " ﻧﻴﺰ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ " ﺳﻔﻴﻨﻪ " ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻱ ﻣﺘﻘﻠﺐ ﻭ ﻧﺎ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ، ﻧﻘﻞ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺳﻔﻴﻨﻪ، ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ، ﻭﻟﻲ ﺍﻧﺲ، ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺭﺩ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺳﺮﻭﺭ ﺧﻠﻖ، ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ (ﻗﺮﺁﻥ)، ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﻣﺮﺩﻡ، ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺳﺘﻢ ﻧﻤﻮﺩ. ﻭ ﺧﺪﺍﻱ ﺫﻭ ﺍﻟﻌﺮﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺯﺷﺖ ﭘﻴﺴﻲ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﺵ ﻛﺮﺩ. " ﺳﻮﺍﺭ " ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺭﺍ ﻭﺍﻧﮕﺬﺍﺷﺖ، ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ، [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 60] ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺷﻌﺮﻱ ﺳﺮﻭﺩ ﻭ ﺯﺷﺘﻴﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ، ﺳﭙﺲ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻨﻲ ﻫﺎﺷﻢ ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ، ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻧﻜﻨﻲ، ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﻢ. ﺷﺎﻋﺮﻱ ﻛﻪ ﺗﺮﺍ ﻣﻲ‌ﺳﺘﺎﻳﺪ، ﺻﻠﻪ ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ، ﻭ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﺡ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﻲ‌ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ، ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻱ. ﺳﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺳﻴﺪ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻫﺠﻮﺵ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩ: ﺑﻪ ﺍﺑﻲ ﺷﻤﻠﻪ، ﺳﻮﺍﺭ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ: ﺍﻱ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ، ﺩﺭ ﻧﻨﮓ ﻭ ﻋﺎﺭ ﻣﻦ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﻳﺎﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺧﻠﺎﻑ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ، ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ - ﺍﻱ، ﻧﮕﻔﺘﻢ. ↩️ ادامه داد... @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ۚ وَمَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُّذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ کسانى که کافر شدند، و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، و (همچنین) از مسجدالحرام، که آن را براى همه مردم، برابر قرار دادیم، چه کسانى که در آن جا زندگى مى کنند یا از نقاط دور وارد مى شوند. و (نیز) هرکس بخواهد در این سرزمین به انحراف و ستم روى آورد، ما از عذابى دردناک به او مى چشانیم! (حج/25) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیه ۲۵ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 🔺 مانعان خانه خدا! در آیات گذشته سخن از کفار به طور مطلق در میان بود، ولى در آیه مورد بحث، اشاره به گروه خاصى از آنان شده است که داراى تخلفات و گناهان سنگین مخصوصاً در رابطه با مسجد الحرام و مراسم پرشکوه حج هستند. نخست مى گوید: کسانى که کافر شدند و مردم را از راه خدا، جلوگیرى مى کنند... (إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللّهِ). همچنین مردم با ایمان را از کانون بزرگ توحید، مسجد الحرام باز مى دارند، همان مرکزى که آن را براى همه مردم یکسان قرار داده ایم، چه آنها که در آن سرزمین زندگى مى کنند و چه آنها که از نقاط دور به سوى آن مى آیند مستحق عذابى دردناکند (وَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ الَّذِی جَعَلْناهُ لِلنّاسِ سَواءً الْعاکِفُ فِیهِ وَ الْبادِ). و هر کس بخواهد در این سرزمین از طریق حق، منحرف گردد، دست به ظلم و ستم بیالاید ما از عذاب دردناک به او مى چشانیم (وَ مَنْ یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحاد بِظُلْم نُذِقْهُ مِنْ عَذاب أَلِیم). در واقع این گروه از کافران، علاوه بر انکار حق، مرتکب سه جنایت بزرگ شده اند: ۱ ـ جلوگیرى از راه خدا و ایمان و طاعت او. ۲ ـ جلوگیرى از عبادت کنندگان و زوار خانه خدا و قرار دادن امتیازى براى خود. ۳ ـ در این سرزمین مقدس دست به ظلم و گناه و الحاد مى زنند. خداوند این گروه را که مستحق عذاب الیم اند، کیفر مى دهد. * * * نکته ها: ۱ ـ در این آیه، کفر این گروه به صورت فعل ماضى ، و جلوگیرى از طریق خدا به صورت فعل مضارع آمده، اشاره به این که: کفر آنها قدیمى است و اما تلاش و کوشششان براى گمراه ساختن مردم، همیشگى و مستمر است. به تعبیر دیگر، جمله اول از اعتقاد باطل آنها که یک امر ثابت است سخن مى گوید، و جمله دوم، از عمل آنها که تکرار صَدِّ عَنْ سَبِیْلِ اللّه است. * * * ۲ ـ منظور از صَدِّ عَنْ سَبِیْلِ اللّه ، هر گونه تلاش و کوشش براى جلوگیرى مردم از ایمان و اعمال صالح است، و تمام برنامه هاى تبلیغاتى و عملى که در جهت تخریب اعتقادات و انحراف آنها از راه هاى صحیح و اعمال پاک انجام مى گیرد، در این مفهوم وسیع جمع است. * * * ۳ ـ همه مردم در این مرکز عبادت یکسانند در تفسیر جمله سَواءً الْعاکِفُ فِیهِ وَ الْبادِ مفسران بیانات گوناگونى دارند: بعضى گفته اند: منظور این است که: همه مردم در مراسم عبادت در این کانون توحید یکسانند، و هیچ کس حق مزاحمت به دیگرى در امر حج و عبادت در کنار خانه خدا ندارد. در حالى که بعضى معنى وسیع ترى براى این جمله قائل شده اند و گفته اند: نه تنها در مراسم عبادت، مردم یکسانند، که در استفاده کردن از زمین و خانه هاى اطراف مکّه براى استراحت و سایر نیازهاى خود نیز باید مساوات باشد. به همین جهت، جمعى از فقهاء خرید، فروش و اجاره خانه هاى مکّه را تحریم کرده اند و آیه فوق را شاهد بر آن مى دانند. در روایات اسلامى نیز تأکید شده: نباید زوار خانه خدا را از سکونت در خانه ها و منازل مکّه جلوگیرى کرد که: بعضى به صورت تحریم و بعضى به صورت کراهت است. در نهج البلاغه در نامه اى که على(علیه السلام) به قثم بن عباس فرماندار مکّه نگاشت، چنین مى خوانیم: وَ مُرْ أَهْلَ مَکَّةَ أَلاّ یَأْخُذُوا مِنْ سَاکِن أَجْراً، فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یَقُولُ: سَواءً الْعاکِفُ فِیهِ وَ الْبادِ فَالْعَاکِفُ الْمُقِیمُ بِهِ، وَ الْبَادِی الَّذِی یَحُجُّ إِلَیْهِ مِنْ غَیْرِ أَهْلِهِ: به مردم مکّه دستور ده، تا از کسانى که در این شهر سکنى مى کنند اجاره بها نگیرند; زیرا خداوند مى فرماید: در این سرزمین کسانى که مقیم اند یا از بیرون مى آیند یکسانند، منظور از عاکف کسى است که در آنجا اقامت دارد، و از بادى کسى است که از نقاط دیگر به قصد حج مى آید .(۱) در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) در تفسیر همین آیه، مى خوانیم: کانَتْ مَکَّةُ لَیْسَ عَلى شَیْء مِنْها بابٌ، وَ کانَ أَوَّلُ مَنْ عَلَّقَ عَلى بابِهِ الْمِصْرَاعَیْنِ، مُعَاوِیَةَ بْنَ أَبِی سُفْیَانَ، وَ لَیْسَ یَنْبَغِی لاِ َحَد أَنْ یَمْنَعَ الْحَاجَّ شَیْئاً مِنَ الدُّورِ وَ مَنَازِلِها: در آغاز خانه هاى مکّه، در نداشت، نخستین کسى که براى خانه خود در گذاشت معاویه بود، و سزاوار نیست هیچ کس حجاج را از خانه ها و منازل مکّه منع کند .(۲) ✍ پی نوشت: ۱ ـ نهج البلاغه ، نامه ۶۷. ۲ـ تهذیب ، جلد ۵، صفحه ۴۲٠. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۲۴ و ۲۵ سوره مبارکه حج مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت 🏷 همسردهی و لطف خدا! ☀️امام صادق علیه السلام : ✓ «هر كس بى‌همسرى را همسر بدهد، از كسانى است كه خداوند عز و جل در روز قيامت، به او نظر [ لطف ] مى‌افكنَد». ⁙ «مَن زَوَّجَ أعزَبا، كانَ مِمَّن يَنظُرُ اللّهُ عز و جل إلَيهِ يَومَ القِيامَةِ». 📚 الكافي: ج٥ ص٣٣١ ح٢ @Nahjolbalaghe2

#موعظه ⚖ عدالتِ حیرت انگیزِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه 🎥 حجت‌الاسلام کاشانی @Nahjolbalaghe2