. ✅ادامه شرح و تفسیر نامه ۱۲ 📚پی نوشت: 1 . سند نامه: در کتاب مصادر نهج البلاغه آمده است که در نبرد امام(عليه السلام) با شاميان هنگامى که به مدائن رسيد، معقل بن قيس رياحى را با سه هزار نفر به عنوان مقدمه لشکر به سوى شام فرستاد و به او سفارش هايى فرمود که شريف رضى بخشى از آن را برگزيده است. بخش ديگرى از اين وصيّت را نيز نصر بن مزاحم در کتاب صفين آورده است و بدون شک مصدرى که شريف رضى از آن نقل نموده غير از کتاب صفين نصر است. (مصادر نهج البلاغه، ج 3، ص 226) 2 . بقره، آيه 223 . 3 . نجم، آيه 42. 4 . انفال، آيه 61. 5 . «بردين» تثنيه «برد» به معناى سرما و اشاره به صبح و عصر است که هوا نسبتاً خنک تر است. 6 . «غوّر» از ريشه «غور» بر وزن «قول» در منابع لغت دو معنا براى آن ذکر شده است: نخست خوابيدن در نيمه روز که گاه از آن تعبير به قيلوله مى شود و دوم فرو رفتن در باطن و عمق چيزى است و در جمله بالا معناى اوّل اراده شده است و گاه اين واژه به معناى حمله و غارت کردن نيز بکار رفته است. 7 . «رفّه» از ريشه «ترفيه» و «رفوه» به معناى آسايش و راحت بودن زندگى گرفته شده و رفاه نيز به عنوان يکى از مصدرهاى اين واژه ذکر شده است. 8 . «ينبطح» از ريشه «بطح» بر وزن «فتح» به معناى گستردن است و جمله «يَنْبَطِحُ السَحَرُ» به معناى گسترش سحرگاهان و آشکار شدن نشانه هاى آن است. اين واژه گاه به معناى دراز کشيدن در روى زمين نيز آمده است. 9 . انعام، آيه 96 . 10 . آل عمران، آيه 17 . 11 . «ينشب» از ريشه «نشوب» بر وزن «سجود» به معناى درگير شدن و دخالت کردن در چيزى و گاه به معناى شعله ور شدن جنگ است و «انشاب» که از باب افعال است به معناى فرو بردن چنگ در گريبان کسى است و گاه به معناى برافروختن آتش جنگ مى آيد. 12 . «شنآن» مصدر است به معناى خصومت و دشمنى داشتن. 13 . «اعذار» به معناى اتمام حجت کردن و راه عذر را بر ديگرى بستن است. 14 . مصادر نهج البلاغه، ج 3، ص 225 ; شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 3، ص 202 ; تاريخ الامم و الملوک للطبرى، ج 4، ص 144.   ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌نامه‌‌های‌نهج‌البلاغه

✅مجموعه درس اخلاق 🎤#مقام‌معظم‌رهبری موضوع : 🔵 #پرهیز_از_عیب_جویی 📚 الکافی صفحه ۸۵۱ #پیشنهاد_دانلود 🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃 @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ 🔵همزه وصل /همزه قطع تـلفـّظ كـلمـاتـى كـه ابـتـداى آنها ساكن باشد مشكل و يا غير ممكن است . براى سهولت و امكان پـذيـر شـدن تـلفـّظ چـنـيـن كـلمـاتـى از الفـى بـه نـام (هـمـزه وصل ) كمك گرفته مى شود. 🔹همزه وصل در ابتداى كلمه ، خوانده مى شود ولى در وسط كلام ، خوانده نمى شود، مانند: اُدْخُلُوا ـ يا قَوْمِ ادْخُلُوا 🔴در مـقـابـل هـمـزه وصـل ، همزه ديگرى است به نام همزه قطع كه در ابتدا و وسط كلام خوانده مى شود، مانند: اَرْسَلْنا ـ لَقَدْ اَرْسَلْنا 🔹همزه وصل در آغاز فعل و اسم و حرف مى آيد. ♦️در حروف : همزه (ال ) تعريف هميشه مفتوح مى باشد، مانند: الشَّمْس ، الْقَمَر كه خوانده مى شوند: اَلشَّمْس ، اَلْقَمَر ♦️در اسمها: هميشه مكسور مى باشد، مانند: ابْن ، اسْم كه خوانده مى شوند: اِبْن ، اِسْم ♦️در افـعـال : بـا تـوجـّه به دوّمين حرف بعد از همزه ، اگر مفتوح يا مكسور بود با كسره و اگر مضموم بود با ضمّه خوانده مى شود، مانند: افْتَحْ، اضْرِبْ، انْصُرْ كه خوانده مى شوند: اِفْتَحْ، اِضْرِبْ، اُنْصُرْ 🍃در بـعـضـى از قـرآنها براى راهنمايى قارى ، روى الف همزه قطع ، همزه (اء) و روى الف همزه وصل ، صاد كوچكى (ا) قرار داده اند؛ مانند (اءَتَى اءَمْرُ اللّهِ) 🔹در بـعـضـى از قـرآنـهـاى ديـگـر الف هـمـزه قـطـع را بـا حـركـت و عـلامـت مـربوطه و الف همزه وصل را بدون علامت نوشته اند، مانند: (اَتى اَمْرُ اللّهِ) O تـمـريـن : كـلمـه هـايـى را كـه داراى هـمـزه وصـل اسـت ، يـك بـار بـا كـلمـه قبل و بار ديگر بطور جداگانه بخوانيد. وَاسـْتـَكـْبـَرَ ـ وَالْقـَمـَرِ ـ فـَاسـْتَشْهِدُوا ـ هُوَالْهُدى ـ فَارْزُقُوهُمْ ـ وَاتَّقُوهُ ـ وَابْتَلُوا الْيَتامى ـ فـَاسـْتـَفـْتـِهـِمْ ـ فـَقـَدِ افـْتَرى ـ لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا ـ قيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ـ وَ لا تُخْسِرُوا الْميزانَ ـ وَاكْسُوهُمْ ـ اَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ ـ وَاخْشَوْنِ ـ مِنَ الْكِتابِ #کانال‌قرآن‌و‌نهج‌البلاغه ⚘ @Nahjolbalaghe2 #آموزش‌تجوید‌قرآن‌کریم

✅همزه وصل،همزه قطع 🔹استاد موسوی بلده ⚘ @Nahjolbalaghe2 #آموزش‌تجوید‌قرآن‌کریم

🍃 #دعای‌کمیل 🎤 #حاج‌میثم‌مطیعی ✅ #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج #کانال‌‌قرآن‌و‌‌نهج‌البلاغه ⚘ @Nahjolbalaghe2

✅ سوره‌اعراف 🎤صوت استاد خلیل الحصری #روش‌تحقیق 🌺مخصوص #روخوانی #روان‌خوانی و #تجوید کانال ‌قرآن‌و‌نهج‌البلاغه ⚘ eitaa.com/Nahjolbalaghe2 #صوت‌قرآن‌