✔️ درس خارج اصول استاد عباسعلی زارعیسبزواری
96/11/07
🔸 بعضی مثل محقّق خراسانی «رحمة الله علیه» مدّعی عدم امکان وضع اسم جنس برای ماهیّت مطلقه و لا بشرط قسمی بوده و برای اثبات مدّعای خود می فرمایند: «ماهیّت لا بشرط قسمی، ماهیّت مطلقهای است که عدم تقیّد و لحاظ قیود وجودیّه و عدمیّه، در آن لحاظ شده است، در حالی که موطن اطلاق و عدم تقیّد به قیود وجودیّه و عدمیّه، تنها در ذهن بوده و قابل انطباق بر خارج نخواهد بود، لذا چنانچه اسم جنس برای آن وضع شود، بر مصادیق خارجی ماهیّت صدق نخواهد نمود در حالی که صدق اسم جنس بر مصادیق خارجی ماهیّت، غیر قابل انکار میباشد».
🔹 به نظر می رسد این استدلال ناتمام باشد، زیرا اوّلاً اگر موجود ذهنی بودن معنا، مانع وضع باشد، تفاوتی میان ماهیّت مطلقه و لا بشرط قسمی با ماهیّت مهمله و لا بشرط مقسمی وجود نداشته و وضع اسم جنس برای هر دو محال خواهد بود.
🔹 ثانیاً غرض از وضع، تفهیم و تفهّم حقایق و واقعیّات است و برای تحقّق این غرض، کافی است بتوان صورتی از یک واقعیّت را به ذهن مخاطب و سامع، منتقل نمود که #حکایت از آن واقعیّت داشته باشد و شکّی نیست که این حکایتگری نسبت به خارج، در هر موجود ذهنی منتزع از خارج، وجود دارد، چه بالمباشره انتزاع شده باشد مثل معقولات اوّلیّه از جمله ماهیّت مطلقه و لا بشرط قسمی و چه بالواسطه مثل ماهیّت مهمله و لا بشرط مقسمی.
#اصول
@Nardebane_feghahat