〽️ بعنوان یک مثال؛ ⬅️ مبتلابه، در یک اردو جایگاه مسئول اردو و سایر مسئولان مشخص است. یا در یک همایش علمی که سخنران دعوت می‌شود مسئول ضبط صوت باید نزدیک‌ترین فرد به استاد یا مهمان برنامه باشد. 🔝 کسی که مسئول اردو است، روی اولین صندلی اتوبوس می‌نشیند؛ ⁉️ چرا؟ 👈 آیا می‌شود گفت که فلان مسئول اردو چون فردی متواضع است عقب اتوبوس رفته است و آنجا نشسته است؟ ❌ خیر! چنین چیزی نشان از اشتباه و ساده‌لوحی دارد تا تواضع! 🌐 زیرا در کار تشکیلاتی، مکان‌ها و جایگاه‌ها اهمیت دارند. ♻️ مکانی که مسئول اردو در یک اتوبوس نشسته است، جایی است که به محض به وجود آمدن مشکل در اردو بتواند رسیدگی کند و بلافاصله مطلع شود. در دسترس بودن او تعیین کننده محل استقرار او است. 👈 در این مثال، جای جانشین، جای مسئول تدارکات و پشتیبانی جای مسئول فرهنگی و.... را می‌توان بر اساس تجارب اردویی مشخص کرد؛ 🔛 از این رو مکان‌های فیزیکی استقرار افراد نیز در یک تشکیلات مهم است و از منطق خاصی تبعیت می‌کند که باید برای آن تدبیر داشت. 🔝 در مثال اردو، محل استقرار مسئول ارزشیابی اردو کجا باید باشد؟ پاسخ آخر اتوبوس. 👈 چرا که از انتهای ماشین بر همه اشراف دارد. 🔹 بنابراین در حرکت‌های تشکیلاتی جانمایی‌ها منطق خاص خود را دارند

⁉️ به نظر شما در جنگ محل استقرار دیده‌بان کجا است؟ ⁉️ باید پیاده نظام باشد یا سواره نظام؟ 👈 او باید سواره باشد بتواند با سرعت به ارتفاعات برسد و به موقع حضور دشمن را اطلاع‌رسانی کند. 💢 حال اگر این فرد بیاید پیاده دیده‌بانی کند و بگوید آقا ما متواضعیم، عاشق شهادتیم و... اشتباه و ساده‌لوحی است نه تواضع در مثال دیده‌بان حتی جایگاه او اهمیت بالایی دارد. ❓➖چرا که در مثال تاریخی جنگ احد داریم؛ که چند دیده‌بان از کوه پایین آمدند، لشکر اسلام شکست خورد. ⬅️ همین مطلب را می‌توان به تقسیم کار در سازمان‌های مختلف کشور تعمیم داد. 🔸 به عنوان مثال در یک بیمارستان، بهترین مکان برای اتاق رئیس بیمارستان، در دسترس‌ترین مکان باید باشد؛ مثلاً کنار اورژانس؛ 🔹 نه از جهت تواضع و این نوع نگاه به جایگاه سازمانی، بلکه عقل تشکیلاتی می‌گوید، جایی که گلوگاه ارتباطی بیمارستان است، باید اتاق رئیس آن جا باشد.

6⃣➖ ششم تأثیر علاقه در انجام درست کار تشکیلاتی: 👈 در فعالیت‌های تشکیلاتی برخی برای رفع مسئولیت از خودشان، فعالیت‌ها و مأموریت را انجام می‌دهند. ⏪ در مقابل برخی دیگر با عشق و علاقه و با تمام وجود، کاری که به آنها سپرده شده است را انجام می‌دهند. 📌 به عنوان یک نکته مهم باید توجه شود که کار تشکیلاتی به معنای درست کلمه بدون علاقه شکل نمی‌گیرد؛ 🔚 از این رو صرف دانستن فلسفهٔ کار تشکیلاتی به معنای اجرای صحیح آن نیست، 🔝 بلکه باید با عشق و علاقه در مسیر اجرایی کردن آن به انجام فعالیت مربوطه اقدام کرد.

7⃣➖ هفتم جدیت در کار: 👈 در فعالیت‌های تشکیلاتی هیچ کاری نباید شوخی گرفته شود و ساده از کنار آن عبور شود. 🔹در علم مدیریت، تحت عنوان «نظریه آشوب»، قانون «حرکت پروانه‌ای» مطرح می‌شود که می‌گوید: 🤔 «پر زدن یک پروانه در چین، در طوفان‌هایی که در اروپا رخ می‌دهد؛ نقش دارد.» 🌐 با این توصیف آیا برداشتن یک زباله از روی زمین نمی‌تواند بر روحیه جمعی افراد تشکیلات اثر داشته باشد؟ 🔸اما ما چنین کارهایی را جدی نمی‌گیریم. 🌷 از رسول اکرم(صلی‌الله علیه و آله وسلم) نقل شده است که فرمود: ✨«رحم الله إمرأ عَمِلَ عَمَلاً فَأتقنه»؛ ✨«رحمت خدا بر آن آدمی که کار را با محکم کاری انجام دهد.» 👌 شما باید کار خود را به بهترین وجه عرضه کنید. 🔚 بنابراین در هر فعالیت تشکیلاتی باید هر کاری که به شما واگذار می‌شود را کاملاً جدی و به نحواحسن انجام دهید و نگویید که این کار خیلی ساده است یا در شأن من نیست که آن را انجام دهم. 📌 چه بسا خود انجام چنین کاری امتحان شما باشد برای این که دیگران متوجه شوند تشکیلاتی هستید یا خیر. ⏪ پس جدی گرفتن کار و انجام درست آن یکی از شاخص‌های شناخت آدم تشکیلاتی از غیر آن است.

8⃣➖هشتم؛ اولویت رشد اعضا به کار: ⚛ در کار تشکیلاتی مهم اجرای برنامه نیست، بلکه مهم آدم‌های عضو در تشکیلات هستند. ⬅️ اساساً هدف از ایجاد یک تشکیلات چیست؟ 🔛 در برخی مواقع هدف اصلی تشکیلات، اجرای برنامه است؛ 🔻مثلاً اردویی را تصور کنید که فردی دقیق و دغدغه‌مند به عنوان مسئول آن انتخاب شده است؛ 🔺 چندین جلسه به عنوان برنامه‌ریزی اردو گذاشته می‌شود و علی‌رغم همه هماهنگی‌های صورت گرفته درست زمان اجرای اردو به دلایلی اردو لغو می‌شود! ⏳ در این زمان ممکن است مسئول اردو طوری با کادر خودش برخورد کند که افرادی هم که جدید به تشکیلات پیوسته بودند طرد شوند، ⁉️ چرا که برای چنین فردی اجرای برنامه هدف بوده است نه شناخت آدم‌ها، حال آن که در کار تشکیلاتی باید به خوبی این مطلب فهم شود که اصلاً مهم نیست برنامه درست اجرا بشود یا خير، 👌 بلکه مهم این است که افراد جذب شده، ماندگار شوند و با انجام فعالیت‌های تشکیلاتی رشد کنند. 👀 با این دید برنامه‌ها وسیله‌هایی در مسیر تحقق هدف اصلی می‌شود.

💢 ممکن است سؤال شود که تفاوت این دو نوع رویکرد کجا خودش را نشان می‌دهد؟ ✳️ پاسخ در نقطه و زمانی است که به هر دلیلی برنامه از پیش تدوین شده با مشکل مواجه می‌شود، اگر برنامه هدف باشد باید در ارزیابی و سنجش آدم‌ها شروع کنیم به تعیین اینکه چه کسی مقصر است و چه کسی مقصر نیست؟ ⁉️ چه کسی به درد ما نمی‌خورد و چه کسی به درد می‌خورد؟ ‼️ چرا که برخی نتوانسته‌اند در این برنامه موفق عمل کنند! در حالی که اگر هدفتان رشد آدم‌ها و شناسایی استعدادهای آن ها از طریق آن برنامه باشد، با نقدی منصفانه رشد مسئولان برگزار کننده برنامه را لحاظ می‌کنید و ارزیابی منصفانه‌ای ناظر بر آدم‌ها خواهید داشت؛ 👈 از این رو هیچ‌گاه در تشکل‌ها نباید برنامه‌ها هدف بشوند بلکه مهم این است که شما به بهانه یک برنامه تشکیلاتی: 🎋 اولاً تعدادی را به تشکیلات‌تان جذب کرده‌اید؛ 🎋 ثانیاً عده‌ای از اعضای تشکیلات‌تان را تثبیت کرده‌اید. 🎋ثالثاً عده‌ای دیگر از اعضای تشکیلات‌تان را رشد داده‌اید. ⏪ البته توجه داریم که بین رشد و انجام بهینه برنامه‌ها منافات وجود ندارد و آنچه در اینجا بدان اشاره شد بردقت و تأکید ما در برنامه‌ریزی‌ها و اولویت‌بندی‌ها دلالت دارد.

9⃣➖ نهم؛ اخراج و عزل: 👈 اخراج و عزل از تشکیلات آخرین تصمیم رهبر درباره نیروها است. 🌐 رهبر تشکیلات قوام بخش آن تشکیلات به حساب می‌آید؛ 🔻به همین منظور باید دفع آدهای تشکیلاتش که- گاهی ممکن است اتفاق بیفتد برای او بسیار دردآور باشد و آخرین تصمیم در مورد نیرو، اخراج فرد خاطی یا طرد یک عضو تشکیلات باشد. 🔺حال آن که در سازمان‌ها گاهی دیده می‌شود به محض این که عضو سازمان خطایی انجام می‌دهد او را عزل می‌کنند. 🔛 در چنین سیستمی تا زمانی که آدم‌ها در جایگاه تشکیلاتی قرار گرفته‌اند، ارزش دارند ولی وقتی آن جایگاه را تحویل بدهند، بی‌ارزش یا کم‌ارزش می‌شوند!

❎ متأسفانه در مجموعه‌های فرهنگی و حزب‌اللهی نیز چنین نگرشی به وجود آمده است؛ 💢 به طوری که برای اعضای سابق تشکیلات، در مجموعه ارج و جایگاهی قائل نیستند چرا که الآن مسئولیت ندارد. 💠 حال آن که می‌توان تحت هر عنوانی مثل پیشکسوتان یا ... چنین افرادی را همچنان داخل تشکیلات تعریف کرد و از آنها استفاده کرد. 👈 دلیل چنین کاری هم در نکته قبل مطرح شد؛ هویت و شخصیت آدم‌ها، مهمتر از جایگاهشان در تشکیلات است و هویت تشکیلات به آدم‌هایش است، نه به برنامه‌های آن تشکیلات. 📌اشکال عمده تشکل‌ها این است که به آدم‌ها با نگاه ابزاری در جهت تحقق اهداف تشکیلات نگاه می‌کنند؛ 👈 در حالی که تفاوت اصلی تشکیلات اسلامی با تشکیلات غربی، در همین امر است. 🌐 در تشکیلات اسلامی، آدم‌ها خودشان هدف هستند و حرکت تشکیلات در جهت رشد آدم‌ها است، اما در تشکیلات غربی؛ آدم‌ها ابزار و وسیله‌ای برای رسیدن به اهداف هستند.