eitaa logo
💎کانال آموزشی رسمی استاد محمدعلی مهدوی راد💎
430 دنبال‌کننده
180 عکس
12 ویدیو
73 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹 آنچه سبب شد انصار از مرکزیت حق بیرون رانده شوند، تفرقه و آسوده خاطری و راحت طلبی بود و همین امر موجب گم شدن حق و سر برآوردن باطل شد. 🆔 @OstadMahdaviRad
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹 پاسخ صوتیِ استاد مهدوی راد به سؤال یکی از دانشجویان با این مضمون که: چه کار کنیم تا وقتمان برکت کند و بتوانیم تمام وظایفمان را به خوبی و در کنار امور دیگری چون کار، عبادت، درس، خانه داری، همسر داری، فرزند پروری، صله‌ی ارحام، تفریح و ... انجام بدهیم؟ 🆔 @OstadMahdaviRad
💠 مرحوم آیت الله تسخیری در بیان استاد مهدوی راد: 🔻 آیت الله تسخیری عالم بسیار دان، محقق توانمند و متفکر باریک بین، فقیه متضلّع و اصولی جامع و آگاه از جریان های نوین فقهی و اصولی نمونه ای است روشن از آنچه در آموزه های ثقلین درباره عالمان و چگونگی آنها آمده است و بایدها و نبایدهایی که از روش و منش باید داشته باشند. 🔹سوگمندانه کسانی چنان می پندارند که اگر عالم، محقق و متفکری از تقریب مذاهب سخن گفت، علاقمندی اش به اهل بیت(ع) و شیفتگی اش به آموزه های آل الله، دست کم چندان استوار نیست یا به تعبیر عوامانه، «ولایتش ضعیف» است. اما خوشبختانه باید بگویم و تأکید کنم خردمندانه ترین، کارآمدترین و عالمانه ترین تعامل با سیره اهل بیت(ع) و «معارف آفتابگون» آل الله را کسانی دارند که از تقریب مذاهب عالمانه و محققانه و با توجه به ضرورت ها و بایسته های جهان اسلام سخن می گویند. 🔻 شخصیت زنده یاد آیت الله شیخ محمدعلی تسخیری دارای ابعاد گسترده است و به تعبیر لطیف قرآنی، آن بزرگوار «ذوالایدی» بود. او ادیب و شاعری برجسته، سخنور و خطیبی بلیغ، فقیهی متضلّع و آگاه از جاری های زمان، دغدغه مند عزّت و فرازمندی امت اسلامی، سیره شناسی هوشمند و مفسّری باریک بین بود. او در علوم قرآنی نیز نکته دان و باریک بین بود و نگاشته کم برگ و پُربارش با عنوان «محاضرات فی علوم القرآن و تفسیره» نمونه ای از اندیشه ورزی های ایشان در علوم قرآنی است. 🌀 منبع: مجله «آینه پژوهش»، شماره ۱۸۹ (مرداد و شهریور). اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. 🆔 @OstadMahdaviRad
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 برنامه تلویزیونی «حيرة» قسمت 88 🔹 گفتگو با استاد مهدوی راد 🔻 موضوع: «روش‌های تفسير قرآن کریم در عصر حاضر؛ تفسير اجتماعی، موضوعی و اشاری» 🆔 @OstadMahdaviRad
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 برنامه تلویزیونی «جاودانه ها» 🔹 گفتگو با استاد مهدوی راد 🔻 موضوع: «عید مبعث؛ سیر حرکت نبوی، ماجرای بعثت در بوته نقد و اولین آیات نازل شده بر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله» 🆔 @OstadMahdaviRad
💠 تحلیلی بر وصیت امیرالمؤمنین -علیه السلام- و معنای «اقامه» آنچه بیان می‌کنم به وصیت حضرت مشهور نیست و در نهج البلاغه به شکل خطبه و با عنوان "و من کلامه قبل الموته" آمده، یعنی از سخنان حضرت قبل از ترک دنیا. 🔹 یکی از آثار ابن أبی الدنیا "مقتل امیرالمؤمنین" است. با اینکه او به اهل بیت -علیهم السلام- محبت نداشت، اما از حضرت -علیه السلام- روایات بسیاری نقل کرده است که برخی از این روایات قدیمی‌ترین منبعش همین کتاب است و منبع قدیمی همین جمله "و من کلامه قبل موته" کتاب أبی الدنیا است. 🔸 در نهج البلاغه داریم که "و من کلامه قبل موته: ایُّهَا اَلنَّاسُ کُلُّ اِمْرِئٍ لاَقٍ مَا یَفِرُّ مِنْهُ فِی فِرَارِهِ اَلْأَجَلُ..." که در کتاب ابن ابی الدنیا این جمله سند دارد که در کافی هم نقل شده ولی نقل ابی الدنیا خیلی دقیق تر است. 🔹 بعد از آنکه حضرت ضربت خوردند و ایشان را به منزل آوردند، از ایشان خواستند وصیت کنند. امام خطبه بسیار عظیمی را بیان کردند که در نهج البلاغه تنها دو خط آن عنوان وصیت‌نامه دارد و بقیه آن خطبه است، در حالی که کل آن وصیت نامه است. 🔸 امام بعد از آنکه از مرگ صحبت می‌کنند، می‌فرمایند: "أَمَّا وَصِیَّتِی فَاللَّهَ لاَ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ مُحَمَّداً ص فَلاَ تُضَیِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِیمُوا هَذَیْنِ اَلْعَمُودَیْنِ ..." «اما وصیتی که به شما دارم این است که به خدا شرک نورزید و خدا را بشناسید». 🔹 یکی از ابعاد شرک، شرک در (تقنین) است. یعنی شما موحد هستید، می‌بینید نقش‌بند زندگی شما، خداوند است و انسان باید تلاش خود را در چارچوبی انجام دهد که خدا در آن وجود دارد. 🔸 «بعد وصیت می کنم به رسول الله -صلی الله علیه وآله- که سنت او را ضایع نکنید». این جای تأمل دارد که ابتدا می‌فرماید "رسول الله" و بعد "سنتش"؛ یعنی بودن رسول الله به همراه سنت ایشان است. عظمت و درس وجودی رسول الله با سنت ایشان است. جمله قبلی [یعنی یکی دانستن خدا و هیچ چیزی را با کتاب خدا یکسان ندانستن] و بعدی [یعنی توحید و سنت را اقامه کردن] وظیفه‌ای است که باید همواره چراغ آن رو را روشن نگهداشت و اجازه نداد که بر آنها ستم تحریف وارد شود که اگر بشود خطرناک است. 🔹 حضرت فرمودند "اقیموا هذین مصباحین" یعنی سنت و کتاب را اقامه کنید؛ در این بیان نکته بسیار ظریفی وجود دارد. ما اقامه صلاة داریم. "اقیموا امرنا" امر ائمه یعنی فرهنگ ائمه و گاهی هم منظورشان حکومت ایشان بود ولی آنکه عام است و بسیار توصیه شده امر به فرهنگ ائمه است. ما در روایات فراوان عبارت "ان اقیموا امام العادل" را داریم. یعنی زیر بغل امام را بگیریم تا راه برود؟ امام خودش بدون حواشی دیگر، انسان است که نیرو دارد. امام عادل را اقامه کنید یعنی این فرهنگ را اقامه کنید. ما اقام الصلاة، اقام امر، اقام امام عادل هم داریم، خب انتظار می‌رود که "اقیموا القرآن"هم داشته باشیم. 🔸 در نصوص روایی ما، به اقامه قرآن امر نشده است، اما من می‌خواهم با یک تحلیل مختصر می گویم "اقیموا القرآن" هم داریم که خیلی حساس و بیدارگر است و آن اینکه حضرت صادق -علیه السلام- فرمودند که قرآن و آیات آن به مثابه "ایاک اعنی" [من تو را قصد کردم] است. خداوند می‌فرماید "یَا أَ هْلَ الْکِتَابِ لَا تَغْلُوا فِی دِینِکُم" یعنی یا اهل اسلام لا تغلوا فی الاسلام. بنابراین شما از دو زاویه می‌توانید بگویید "اقیموا القرآن" هم دارید؛ یکی به ضمیمه همین روایت چرا که در قرآن داریم "یا اهل الکتاب لستم علی شیء..." [ای اهل کتاب شما هیچ چیزی ندارید مگر اینکه تورات و انجیل را اقامه کنید] حالا بر اساس این روایت امام باید بگویید"یا اهل القرآن لستم علی شیء" اهل قرآن شما چیزی نیستید مگر اینکه آن را اقامه کنید و دوم اینکه از این روشن‌تر شما در قرآن "اقیموا الصلاة" دارید. 🔹 بخش مهمی از نماز، قرائت سوره حمد است؛ به گونه ای که روایت داریم "لاَ صَلاَةَ إِلاَّ بِفَاتِحَةِ اَلْکِتَابِ" [نماز شما نماز نیست مگر اینکه حمد داشته باشد]. اما می‌توان به جای سوره توحید هر سورۀ دیگری را خواند. روایتی از امام رضا -علیه السلام- داریم که از ایشان سؤال کردند چرا ما باید در نماز همیشه سوره حمد را بخوانیم؟! امام فرمودند برای اینکه قرآن در زندگی و فهم شما از بین نرود و کهنه نشود و با معارف قرآن آشنا شوید. منظور امام این است که اگر شما سوره حمد را در ذهن داشته باشید، قرآن را هم در ذهن دارید. طبق روایات حمد، عصاره کل قرآن است؛ پس "اقیموا الصلاة" یعنی "اقیموا القرآن".