صحیفه سجادیه (علیه السلام)، 4- رزقی که خداوند معلوم و تقسیم نموده، کم و زیاد نمی‌شود. [پرسش: پس نقش کار، تلاش، دعا و ... چه می‌شود؟] 👇 https://www.x-shobhe.com/Sahifa/12001.html

ماهی های دریا واست گریه کردن...😭 سنان خنده میکرد...😭 سه ساعته شلوغه توی گودال...😭😭😭😭 🔘مداحی به شدت محزون #محرم #امام_حسین علیه السلام #عاشورا

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ ‌ @kampeynraisi خـداحافظ ای بـرادر زینب...😭💔 #محرم #امام_حسین علیه السلام #عاشورا

پرسش: 👈 اگر توفیق هرکار خیری از خداوند است، پس نقش اختیار انسان چیست؟ پاسخ (نشانی پیوند): 👇 https://www.x-shobhe.com/Election/12002.html

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ ‌ @kampeynraisi ■ روضه 📝 سی سال فقط گریه می‌کرد... 🎤 حجت‌الاسلام دارستانی ؛ ▪️ شهادت #امام_سجاد علیه السلام #امام_حسین علیه السلام

پرسش: 👈 آیا تقوا انجام همه واجبات و ترک همه محرمات است و یا تقوا انجام واجبات و ترک محرمات در حد وسع است؟ (پاسخ: گزینه یا هیچ کدام را نیز در نظر بگیرید) پاسخ (نشانی پیوند): 👇 https://www.x-shobhe.com/etc/12005.html

٦ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: اذا وَقَعتِ اللُّقمَةُ مِن حرامٍ فی جَوفِ العَبدِ لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فی‌ السَّمواتِ و الأرضِ! همین که لقمة حرام داخل اندرون بنده‌ای شد تمام فرشتگان آسمان‌ها و زمین او را لعنت می‌کنند! (بحار، ص ١٠٣، ص ١٢)

٧ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: أَكلُ الحرامِ یَطرُدُ الایمانَ. لقمة حرام، ایمان را از انسان سلب می‌كند. (مواعظ عددیّه، ص ١٥٣)  

٨ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: حَلالی حلالٌ اِلی یَومِ القیامَةِ و حرامی حرامٌ اِلی یومِ القیامةِ. (احكام) حلال من تا قیامت حلال و (احكام) حرام من تا قیامت حرام است. (سفینه، ج ١، ص ٢٩٩)

٩ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: لاخَیرَ فی مَن لایُحِبُّ جَمْعَ المالِ مِن حلالٍ یَكُفُّ بِهِ وَجهَهُ و یَقضی بِهِ دَینَهُ وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ. کسی که خواهان اندوختن مال از راه حلال و مشروع نباشد که با آن آبروی خود را حفظ کند و بدهی خود را ادا نماید و از راه آن صلة ارحامش را به جا بیاورد هیچ گونه خیر و امیدی در وجود او نیست. (فروع کافی، ج ٥، ص ٧٢)

💚 نجات اهل عالم با حسین(ع) است 💚 #محرم #فقرا

پرسش: 👈 اگر خداوند به عبادات ما نیاز ندارد، چرا در قیامت کوتاهی در انجام آن مجازات دارد؟! پاسخ (نشانی پیوند): ✍️ ابتدا به نقش واژۀ «اگر» دقت نمایید که بیان از شک و تردید دارد! حال باید پرسید: «آیا در غنا و بی‌نیاز بودن خداوند سبحان، شک و تردیدی وجود دارد؛ و آیا آن کسی که کمترین نیازی داشته باشد، می‌تواند خالق، مالک، ربّ و رازق عالم هستی باشد؟!» 📍این یک تکبر خودآگاه یا ناخودآگاه است که آدمی خودش را اصل و همه چیز فرض کند و تصور کند که اگر خدا هم مرا امر به بندگی برای رسیدن به رشد و کمال نموده، لابد خودش به بندگی من نیاز دارد! 📍پس، آن چه خداوند متعال در راستای بندگی خودش امر و نهی فرموده، ضرورت هدایت در رفع نیاز بنده‌اش برای رشد، کمال و قُرب می‌باشد، نه نیاز خودش. 📍آدمی، از هر چیزی، هر حرکتی و هر کاری، انتظار نتیجه و رسیدن به مقصد و مقصود دارد، اما نوبت به معاد، محشر، سؤال و جواب، و پاداش و کیفر که می‌رسد، می‌خواهد یک تفکیکی فرض کند و هیچ یک از مقاصد سوء، اعمال نادرست و انحرافاتش، به نتیجه نرسد! 📍عذاب و آتش جهنم، از جای دیگری داده نمی‌شود، بلکه بروز و ظهور نتیجه و حقیقت مواضع و عملکرد آدمی در دنیا می‌باشد. (بیشتر بخوانید): 👇 https://www.x-shobhe.com/shortanswer/12007.html

پرسش: 👈 طبق یک سری از قوانین زیست، باید دست کم 50 عدد از یک جانور باشند تا تکثیر شوند و منقرض نگردند؛ لذا گفته می‌شود که تکثیر آنها از یک جفت در کشتی نوح (ع)، علمی نیست. پاسخ (نشانی پیوند): ✍️ خداوند سبحان، از یک سو به انسان، عقلی موهبت نموده که به نور علم می‌بیند، و از سویی دیگر کتاب خلقت (طبیعت و ...) و نیز کتاب وحی را پیش روی انسان گشوده و فرموده بخوان تا بیشتر بدانی و بشناسی. 📍 اما، بهره‌مندی مفید از این علوم، آنگاه ممکن است که "هوای نفس" بر مملکت وجود غلبه نکند. حاکمیت "نفس" و البته با وسوسۀ شیاطین، سبب می‌شود که آدمی با هر خُرده علمی که کسب می‌کند، به خود غرّه شود (خود را فریب دهد) و قبل از تفکر و تعقل در علوم به دست آورده، به جنگ خدا ‌رود! (بیشتر بخوانید): 👇 https://www.x-shobhe.com/shortanswer/12008.html

١٠ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: سوَفَ یأتیكَ ما قُدِّرَ لَك فَخَفِّضِ المُکْتَسب. آنچه برایت مقدّر شده به تو خواهد رسید، در کار و کسبت حریص و افراطی مباش. (شرح غُرر، ج ١، ص ٤٣٤)

١١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: مَن اَكَل الحلالَ قامَ علی رأسِهِ مَلكٌ یَستَغفِرُ لَهُ حَتّی یَفْرُغَ مِن اَكِلِه. وقتی کسی غذای حلال می‌خورد فرشته‌ای بالای سر او حاضر می‌شود و برایش طلب مغفرت می‌کند تا وقتی که از صرف غذا فارغ شود. (مکارم‌الأخلاق، ص ١٥٠)