eitaa logo
علیرضا زادبر
53.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
1.1هزار ویدیو
10 فایل
دکتری علم سیاست، گرایش مسایل ایران تاریخ ثبت نام کلاس های ترم جدید از ۳۱ خرداد
مشاهده در ایتا
دانلود
بعد از فوت خانم ، با دوستان در شبکه چهار همفکری کردیم چه کار مفیدی می‌توانیم انجام دهیم که هم از گسترش خشونت‌های کور جلوگیری کنیم و هم مسئله‌ای را حل بکنیم. یکی از دوستان پیشنهاد برگزاری مناظره زنده با موضوع مسئله گشت ارشاد را داد. بنده اول مخالفت کردم و گفتم الان کسی حاضر نیست چیزی بشنود، بگذاریم یک هفته از موضوع بگذرد، بعد گفت‌وگوهایی تحلیلی برگزار کنیم. اما بعد از رفت‌وبرگشت نظرات، نظر جمع بر این شد که مناظره زنده برگزار کنیم. ساعت 23 شب تا 2 بامداد جلسه گذاشتیم. اسم هر استاد و کارشناسی را که به ذهن‌مان رسید -از مخالفین و موافقین حجاب اجباری- روی کاغذ نوشتیم. از فردایش شروع کردیم به دعوت کردن. یکی از مخالفین گفت اگر من بیایم تند صحبت می‌کنیم و شما سانسور می‌کنید. گفتیم اگر انتقادتان همراه با رعایت ادب است، مشکلی ندارد، کارشناس دیگری مقابل شماست، باهم بحث می‌کنید، آنتن زنده هم امکان سانسور ندارد. آمد، صحبت کرد، یک دقیقه تند صحبت کرد، اما دیگر حرف حساب جدی نداشت و مجبور شد 80 دقیقه باقی مانده را با جملات بی‌محتوا، چیزی سرهم بکند. بسیاری از دگراندیشان، بیش از آنکه از آنتن صداوسیما بدشان بیاید، نگران باز شدن مشت‌شان هستند. بنده شخصا بارها و بارها با منتقدان سرسختی که ادعا می‌کنند صدای ما را کسی نمی‌شنود، تماس گرفتم، قبول نکردند در برنامه زنده حضور پیدا کنند. به یکی از دگراندیشان گفتم اگر با مباحث بحث‌برانگیز مشکل دارد، برنامه درباره مسائل غیرچالشی برگزار کنیم، باز هم امتناع کردند. حتی درباره تحلیل اجتماعی پیاده‌روی اربعین! یکی از منتقدان سرسخت حجاب، حدود چهار سال قبل قرار بود در برنامه حضور پیدا بکند، استودیو و عوامل را آفیش کردیم، چند ساعت قبل از برنامه پیام داد که حاضر نیست در برنامه شرکت کند و تلفن همراهش را خاموش کرد. اصلا هم برایش مهم نبود که چند میلیون به ما ضرر زد. مدام هم در فضای مجازی دم از اخلاق می‌زند. یکی از آقایانی که هر روز چند توییت می‌زند و همه را دعوت به گفت‌وگو می‌کند و اصرار دارد که "چاره‌ای جز گفت‌وگو نداریم"، قبول نکرد در گفت‌وگوی زنده شرکت کند و دلیلش را اجازه ندادن همسرش عنوان کرد. خلاصه کلام اینکه، ژست اپوزوسیونِ لایت و نمکی گرفتن، این روزها خیلی باکلاس است. من نمی‌گویم همه چیز خوب و گل و بلبل است، اما دگراندیشانی که از عدم داشتن تربیون ناله می‌کنند را هم باور نکنید. @jaryanshenasi_11
سال ۱۴۰۱ تمام شد اما هیچ کس از پدر نپرسید که... https://eitaa.com/Politicalhistory
چه خوب است تا پیش از سالگرد ‎ یک کمپین سراسری در داخل و خارج ایجاد شود. https://eitaa.com/Politicalhistory
علیرضا زادبر
درخواست از نخبگان دلسوز امروز در روز درختکاری رهبر انقلاب از مشارکت مردم در فضای سنگین تحریمی و رسانه ای علیه انتخابات تشکر کردند. برخی از دلسوزان منتظر موضع رهبری بودند و پس از ایشان موضع گیری کنند. در مطلبی که دو روز پیش منتشر کردم تاکیدم همین بود باید از این مشارکت مردم آن هم پس از یک سال کمپین و فشار اقتصادی بر دوش مردم خوشحال بود چون طلسم بزرگی شکسته شد. حد فاصل انتخابات مجلس در سال ۹۸ تا سال ۱۴۰۲ با وجود این فضای زندگی پس از فقط یک درصد مشارکت کاهش پیدا کرده است. از شصت یک میلیون واجد شرایط حدود پنج میلیون ساکن خارج از کشور هستند. همه اینها درست، اما.... این "اما" مهم است. بخش دوم آن بیست درصدی است که بطور متوسط معمولا در انتخابات شرکت داشتند و حالا دو نوبت است که در انتخابات مجلس مشارکت ندارند. اینجا دیگر جای ناراحتی و تامل است‌. جای توجیه نیست. جای ندیدن نیست. نخبگان سیاسی، جامعه شناس، کسی سیاست که میفهمد باید "آینده نگر" باشد. باید نگرانی را هشدار دهد. باید گونه شناسی شود‌. کسانیکه رای ندادن دسته بندی طبقاتی شوند. هر طبقه مطالبه متفاوتی دارد. صرفا مطالبه اقتصادی نیست. طبقه متوسط دچار فاصله فرهنگی و سبک زندگی شده است‌. چرا ارتباط نخبگان متعلق به جریان انقلاب با این طبقه قطع شده است؟ چگونه باید این رابطه و "ارتباط گفتمانی" باز تولید شود؟ حوزه علمیه آسیب شناسی میکند؟ دانشگاه ها و رشته های علوم انسانی برای آن فکر می‌کنند؟ صدها پژوهشگاه و اندیشکده که از بیت المال ارتزاق می کنند راه حلی دارند؟ بحث بسیار است و اینجا بستر طرح همه آنها نیست. فقط از نخبگان دلسوز میخواهم لایه بالاتری را ببینند. هزینه این تحیل ها و هشدارها به سمت رهبری حواله ندهند. اینجا وظیفه شماست نه رهبر. ندیدن هنر نیست. https://eitaa.com/Politicalhistory
ما الان وسط این رقابت نامزدها در جلب رای و نظر مردم باید یادآوری کنیم: قدرت در جمهوری اسلامی در دست مردم است. در نهایت مردم باید تعیین کنند چه کسی باید در راس قدرت اجرایی کشور قرار گیرد. این یک پیروزی بزرگ است. به هر میزان مشارکت در انتخابات بیشتر باشد قدرت بیشتری برای ایران تولید خواهد شد. حتی سران جریان تحریم انتخابات پس از ماجرا خانم ، به این نتیجه رسیده اند راه حل انتخابات است و مشغول تبلیغات شده اند. این یعنی پیروز این میدان "مردم و جمهوری اسلامی" هستند. این فضا تجربه بزرگی برای جامعه ایرانی ایجاد خواهد نمود. https://eitaa.com/Politicalhistory
. مهسا امینی یا جنبش مهسا؛ فراموشی . . دومین سالگرد فوت خانم مهسا امینی با بی سر و صدا ترین شکل ممکن گذشت! سال گذشته این ایام در نخستین سالگرد فوت او مردم ایران در مسافرتِ تعطیلات چند روز متوالی آخر تابستان بودند. امسال آن تعطیلات هم نبود. هم کف خیابان هم کف شبکه های اجتماعی به نسبت وسعت هیاهوی آن روزها خبری نبود! وقتی ۱۸ تیر سال ۷۸ در کوی دانشگاه تهران رخ داد تا چند سال بعد در سالگرد ۱۸ تیر لااقل تجمع مختصری برگزار می‌شد. آن هم در دوره ای که شبکه های اجتماعی و اینترنت به معنای امروزی آن وجود نداشت. آیا فراموش شده است یا اساسا مردم به چیزی به نام "جنبش مهسا" اعتماد نداشتند و ندارند؟ در درجه اول باید گفت آنچه در سال ۱۴۰۱ رخ بیش از آنکه واقعیت برآمده از بطن نیازهای اساسی جامعه ایران باشد، یک "برساخته رسانه ای" بود‌. القا بود. بیش از این که حقیقت داشته باشد، سر و صدا داشت! سیطره رسانه بود. اذهان همه تحت سیطره شبکه های اجتماعی به وقایع پس از فوت مهسا آنقدر ضریب و وزن داد که گویی واقعا انقلابی در راه است! نه انقلاب و نه جنبشی در کار نبود. یک توهم سازی بود. برای نسلی که برداشت تاریخی از جامعه ایرانی نداشت و ندارد. اما آیا وقایع پاییز ۱۴۰۱ بی اثر هم بود؟ خیر. اثر داشت. چون با سطحی از مطالبات فرهنگی جامعه به ویژه جامعه هدف یعنی زنان گره زده شده بود. نفی مطلق اثرگذاری غلط است، اما بزرگنمایی نیز خطاست. یعنی با آن وقایع خشن، با آن شدت عمل یک عده در کف خیابان و دانشگاه "انقلاب" شکل نمیگرفت. دلیل دیگر اینکه؛ کارفرماها و عوامل خارجی دخیل در آشوب های ایران نسبت به چند سال قبل در موضع ضعف قرار دارند. رژیم صهیونیستی تمرکز ایجاد جنگ روانی ندارد. سازمان مجاهدین بخوبی کنترل و محدود شد. کومله، حزب دمکرات و سایر گروهگ ها که میخواستند از اعتراض مردم بهره برداری کنند خودشان مشغول و یا محدود شده بودند. اینجا قدرت نظامی و دیپلماتیک جمهوری اسلامی به کمک‌اش آمد. اما من نکته مهمتری را مدنظر دارم. بخشی از جامعه به این نتیجه رسیده است که از دست مخالفان "جمهوری اسلامی" کاری بر نمی‌آید! اُپوزیسیون جمهوری اسلامی در ذهن جامعه ایرانی فرو‌ریخت. بی هویت، بی مبنا، بی برنامه، بی رهبر و بی آینده تر از حد تصور رفتار کردند. بزرگترین خطای آنان بالا بردن حد خشم و خشونت ورزی در اعتراضات بود. بخشی از جامعه نه از حُب نظام سیاسی بلکه در اثر نوع رفتار آنان به این نتیجه رسید که بهتر است به آنان اعتماد نکنند. در واقع جمهوری اسلامی الان اُپوزیسیونی خارجی و داخلی ندارد. در حکم هیچ هستند، بزرگترین اپوزیسیون جمهوری اسلامی عملکرد مسولان است. ۱. فرهنگ و تربیت نسل بی هویت ۲. بحران معیشت و عدالت https://eitaa.com/Politicalhistory