💢#سانسور و #تقطیع💢 @Porseman_channel یکی از #جنایتهایی که در این زمان اتفاق می افتد. و در واقع در مسیر تخریب شخصیتها و چهره ها بخصوص مذهبی و دینی می بینیم؛ بحث تقطیع و سانسور می باشد در واقع با تقطیع و #برش سخنرانی ها و نوشتجات و کنار هم قرار دادن ناجوانمردانه آن (توسط امکانات پیشرفته امروزی)نسبت دادن حرف ناگفته و عمل ناکرده به کسی و تهمت و دروغ بستن به اوست. چه زشت است که با اغراض #سیاسی و شخصی و اعتقادی دست به تقطیع زده شودو این تحریف را انجام داده و مرتکب عمل غیر اخلاقی شد. حتی این مساله در مورد قرآن هم توسط برخی اعمال و اجرا میشودو مطالب تقطیع شده را به عنوان کلام خدا به عوام الناس منتقل میکنند. مثل اینکه خدا فرموده لاتقربوا الصلاه(نماز نخوانید) اقرء(هر نوشته ای را بخوان) لا تقتلوا الصید(صید را نکشید) ویل للمصلین(وای بر نمازگزاران) یا با استناد به آیه و نادیده گرفتن آیات دیگر ، بحث شفاعت را منکر شد چرا که خدا فرمود: شفاعت کسی قبول نیست... خب اینها همه تحریف وتقطیع هستندوعوام الناس را فریب می دهند در حالیکه با ملاحظه مطالب بعد و آیات دیگر خودم: سانسور و تقطیع یکی از جنایتهایی که در این زمان اتفاق می افتد. و در واقع در مسیر تخریب شخصیتها و چهره ها بخصوص مذهبی و دینی می بینیم؛ بحث تقطیع و سانسور می باشد در واقع با تقطیع و برش سخنرانی ها و نوشتجات و کنار هم قرار دادن ناجوانمردانه آن (توسط امکانات پیشرفته امروزی)نسبت دادن حرف ناگفته و عمل ناکرده به کسی و تهمت و دروغ بستن به اوست. چه زشت است که با اغراض سیاسی و شخصی و اعتقادی دست به تقطیع زده شودو این تحریف را انجام داده و مرتکب عمل غیر اخلاقی شد. حتی این مساله در مورد قرآن هم توسط برخی اعمال و اجرا میشودو مطالب تقطیع شده را به عنوان کلام خدا این نسبت واضح میگردد. البته این همجه در روایات نیز بوده و با تقطیع روایات؛نسبتهایی به معصوم می دادند. مثلا اینکه پیامبرص فرموده: اختلاف امتی رحمهٌ اختلاف خوب چیزی است ورحمت است در حالیکه چنین نیست و چه فایده ای در اختلاف وجود دارد جزاینکه موجب هرج و مرج و به هم خوردن زندگی و امنیت و ثبات و آرامش واز دست رفتن فرصتها و هزاران گناه و خونریری ها و...بشود؟ امام صادق ع فرمود:مراد از اختلاف؛ رفت و آمدپیش پیامبرص برای یادگیری احکام است نه اختلافی که معنای تفرقه و تزاحم آراء باشد معاني الأخبار / ج1 ؛ ص355 و البته این سانسور و تقطیع در کلام بزرگان و رجال دینی سیاسی نیزوجود دارد؛لذا باید هشیار بود و هر صوت و تصویری را در این فضاها باور نکرد. و متوجه ابزارهای تخریب و ترور شخصیتها در این فضاها بود.... @Porseman_channel

💢مذهب جعفری 💢 دلیل اینکه مذهب شیعه را مذهب جعفری خوانده‌اند چیست؟ @Porseman_channel 1️⃣اولا به تصریح روایات همه اهل بیت ع نور واحدندودرجه عصمت و وصایت را دارند همه در خدمت اسلام بوده اند و از نشر معارف اسلام چیزی کم نگذاشتند... تفاوتی که است در شرائط حاکم در زمان زندگی ایشان و اقتضائات زمان شان بوده است... در زمان صلح خدمت به اسلام و ضامن بقای آن بوده در زمان دیگر جنگ و جهادوشهادت در زمانی سکوت و دعا و زمانی اهتمام به تعلیم و آموزش و برپا کردن نهضت علمی... زمان امامت امام صادق ع مصادف با مهیا بودن شرائط نشر معارف و نهضت علمی بود لذا امام به وظیفه خود چنین عمل نمودند.. دوره زندگی امام صادق(ع) مصادف بود با اواخر حکومت امویان و اوایل خلافت عباسیان. به سبب درگیریها و اختلافاتی که میان این دو خاندان به وجود آمده بود، فرصت خوبی برای فعالیت‌های فرهنگی پدید آمد که امام صادق(ع) از آن بهره گرفت و شیعه را توسعه داد. امام با تشکیل حلقات درس و تبیین معارف و مبانی تشیع، به نشر و تبلیغ اسلام پرداخت. روایات بسیار زیادی را بیان فرمود. به همین جهت حیات مجددی در کالبد شیعه دمیده شد. معارف و احکام شیعه بیش از هر زمانی مطرح گردید. نظم و ترتیب خاص و ارزندهای به شیعه داده شد. بدین جهت این مذهب را به امام جعفر صادق منسوب می‌نمایند. زیرا علاوه بر تحکیم مبانی آن، عمده احادیث این مذهب- نسبت به امامان دیگر - از این امام بزرگوار نقل شده است 📚زندگانی امام صادق ع، جعفر شهیدی، ص۶۱؛ 2️⃣ثانیا در دوران امام صادق ع و بعد ایشان ، مذاهب فقهی اهل سنت شکل گرفت و ائمه اهل سنت؛مالک و حنبل و حنفی و شافعی شاگرد با واسطه یا بی واسطه حضرت بودند.و هم زمانی اینها به هم ؛ در زمانی که تقسیم مذاهب شده به اینکه برخی را حنفی و برخی را مالکی و شافعی و حنبلی نامیدند و پیروانی تشکیل شد... بالطبع در مقابل اینها عادی خواهد بود به پیروان امام صادق ع نیز جعفری بگویند.... همانطور که در برهه ای زمان واژه علوی و فاطمی به کار برده شد... 👌دقت نماییم مذهب جعفری همان دین اسلام و مذهب محمدی ص است و اگرروسای دیگر مذاهب عنوان علم و فقاهت را یدک میکشند... امام صادق ع ؛ امام معصومی بود که کلامش کلام پدرانش و کلام رسول خاتم ص و خدا بوده است... لذا نابت ترین آموزه ها را مذهب جعفری دارد و آن است که منادی راستین اسلام می باشد... @Porseman_channel 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🌿🌿🌿🌿

💢تفاوت شیعه جعفری با شیعه اثنی عشری 💢 @Porseman_channel شیعه جعفری با شیعه دوازده امامی تفاوتی ندارد. شیعه ی جعفری یا شیعه دوازده امامی، کسانی هستند که نه تنها امامت بلافصل علی (ع) را قبول دارند، بلکه یازده فرزند او را نیز امام می دانند. اینها را جعفری گفته اند چون اوّلاً بیشترین معارف این فرقه از امام جعفر صادق (ع) رسیده است و ثانیاً این مذهب، مذهب شاگردان خاصّ امام صادق (ع) بود. زمانی که بعد از امام صادق (ع) شیعیان به چند فرقه تقسیم شدند، شاگرادان مخصوص آن حضرت به توصیه ی ایشان، به امامت امام موسی کاظم (ع) گرویدند و موسویّه یا مفضّله نامیده شدند. امتداد همین فرقه است که امروزه مشهورترین شاخه ی شیعه را تشکیل داده و شیعه ی جعفری یا اثناعشری یا دوزاده امامی نامیده می شود. @Porseman_channel

💢حرمت بردن نام امام زمان ع 💢 @Porseman_channel حضرت مهدی(ع) همنام با پیامبر(ص) و هم لقب با آن وجود شریف است. نام آن حضرت، محمدولقب او ابوالقاسم است. در بعضی احادیث معتبر، تصریح به این نام در مجالس عمومی منع شده است.(ترجمه، مکیال المکارم، ج۲،ص۱۸۸) پیامبر(ص) می‌فرماید: «لا یسمه باسمه ظاهراً قبل قیامه الا کافر به»؛«در آشکارا نام او را تا قبل از قیام او، جز کافر به او نمی‌برد».(مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۸۵) امام باقر(ع) نیز فرموده است: «لا یسمی حتی یظهر امره»؛«نام او نباید برده شود تا اینکه امر (قیام) او آشکار شود».(کافی، ج۱، ص۵۲۵) امام رضا(ع) نقل شده است: «لا یسمی باسمه بعد غیبة احد حتی یراه و یعلن باسمه فلیسمه کل الخلق»؛«کسی نام او را پس از غیبت او نبرد تا زمانی که او را ببیند و نامش آشکار شود و تمام مردم نام او را ببرند».(مستدرک، ج۱۲، ص۲۸۵) امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: «لا یحل لاحد ان یسمیه و یکنیه بکنیته الی ان یظهر الله دولته و سلطنته»؛« برای هیچ کس حلال نیست که نام و کنیه او را ببرد تا وقتی که خدا دولت و حکومتش را آشکار سازد.(مستدرک، ج۱۲،ص۲۸۵). بر اساس این دسته از روایات ـ که نام بردن آن حضرت تا زمان ظهور منع شده است ـ بسیاری از عالمان شیعه تصریح و تلفظ نام شریف آن حضرت را حرام دانسته‌اند. و لذا برای اینکه این نام تلفظ نشود در نوشته‌ها به صورت «م‌ح‌م‌د» می‌نویسند اگر چه نوشتن به صورت «محمد» حرام نیست. به همین دلیل و برای رعایت احتیاط و برای این که خواننده متون حاوی نام ایشان، ناخودآگاه این نام را بر زبان نیاورد، نویسندگان، آن را به صورت جداگانه نگاشته تا هشداری به مخاطب باشد که به وظیفه خود در تکلم ننمودن به نام ایشان، عمل نماید و دلیل جداگانه دیگری برای این جداسازی وجود ندارد. البته برخی از عالمان شیعه (مانند خواجه نصیر طوسی) تلفظ نام اصلی را هم جایز دانسته‌اند و از زمان شیخ بهایی به بعد در این مسأله بین عالمان شیعه اختلاف نظر و رأی پدید آمد.(مکیال المکارم، ج۲، ص۱۹۰). گروهی از عالمان شیعه(مانند شیخ مفید، شیخ صدوق، علامه طبرسی، محقق داماد، مرحوم مجلسی و محدث نوری و …) به زبان آوردن نام اصلی حضرت را حرام دانسته‌اند. گروه دیگر از عالمان شیعه (مانند شیخ انصاری و شیخ حر عاملی و …) ذکر نام اصلی حضرت مهدی(ع) را حرام ندانسته و روایات منع را مربوط به زمان غیبت صغری می‌دانند که جان آن حضرت از طرف حکومت وقت در خطر بوده‌است. این گروه در تایید نظر خود، روایات و زیارات را که نام اصلی حضرت مهدی(ع) تصریح شده است ذکر می‌کنند: از آنجا که بیشتر «روایات منع» نام بردن را تا زمان ظهور ممنوع شمرده‌اند؛ لذا بسیاری از عالمان شیعه ذکر و تلفظ نام شریف حضرت مهدی(ع) را سزاوار نمی‌دانند و می‌فرمایند: بهتر است تصریح به نام اصلی آن وجود شریف نشود». اما درباره،فلسفه این منع؛ چند نظريه را مي‌توان مطرح كرد. 1ـ نام نبردن حضرت صاحب الزمان(عج) به اسم اصلي، شايد كنايه از بزرگداشت مقام و تعظيم آن حضرت باشد. معمولاً انسان كسي را كه برايش بسيار حرمت قائل است به اسم، حكايت و خطاب نمي‌كند. 2ـ پنهان داشتن امر از غير شيعيان: در زمان سلاطين غير شيعي انتساب به حضرت صاحب الزمان(عج) مي‌توانست موجبات اذيت و آزار شيعيان را فراهم آورد. از اين رو امامان شيعه با نهي از ناميدن آن حضرت با اسم اصلي ايشان، در حقيقت شيعيان را امر به تقيّه كرده‌اند. 3ـ شايد ناميدن ايشان به اسم واقعي، كنايه از نشان دادن ايشان و راهنمايي اشخاص به مكان آن حضرت باشد. و از اين جهت در بعضي روايات از ناميدن ايشان تنها در مجامع عمومي نهي شده است. در توقيعي از حضرت صاحب الزمان(عليه السلام) در اين باره آمده است:«ملعون ملعون من سمّاني في محفل من الناس» يعني از رحمت خدا به دور است هر كس در ميان مردم نام مرا ببرد.(بحارالانوار، ج51، ص33) 4ـ احتمال ديگر هم آن است كه اين امر به جهت حفظ احترام حضرت رسول اكرم(ص) باشد، تا نكندتوجه و توسلات ما به حضرت ولي عصر(عج)، نام مبارك حضرت ختمي مرتبت را تحت شعاع قرار دهد؛ خصوصا كه كنيه مبارك امام هم همان كنيه مبارك رسول گرامي اسلام است. @Porseman_channel

💢حرمت تسمیه به نظر آیت الله مکارم 💢 @Porseman_channel بعد از طرح بحث که آیا حرمت تسمیه( نام حضرت را بر زبان آوردن) مخصوص زمان غیبت صغری بوده؟یا شامل همه زمانها می شود؟یا حرمت دائر مدار تقیه و خوف است وبدون آن دو جائز است؟ ومطرح کردندکه روایات این باب 4 طائفه می باشد طائفه اول روایاتی که حرمت تسمیه را مطلقا می رسانند طائفه دوم روایاتی که ترک تسمیه را تا قیام حضرت می دانند طائفه سوم روایاتی که می گویند تسمیه نکن و علتش را خوف بر جان حضرت بیان میکنند طائفه چهارم روایاتی که وقوع تسمیه توسط خود ائمه ع و اصحاب ائمه ع را بدون منع و نهی معصوم دنبالش بیان می کنند ونظر مختار ایشان چنین است: الظاهر ان المنع منه يدور مدار وجود ملاك التقية، و في غيره كأمثال زماننا هذا لا يمنع على التحقيق. «ظاهرا ممنوعیت تسمیه دائر مدار وجود ملاک تقیه است واگر زمانی مثل زمان ما تقیه نبود تسمیه جائز خواهد بودعلی التحقیق(بنابر تحقیق ایشان) 📚کتاب القواعد الفقهية ، ج‌1، ص: 495 البته چون مساله بین فقهاء اختلافی است و برخی آنرا جائز نمی دانند احتیاط اقتضاء می کند که تسمیه ترک شودکه همیشه احتیاط طریق نجات می باشد. @Porseman_channel

#فراخوان_مسابقه باسلام 👇👇👇👇 دوستان همراه مستحضر باشند 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بحول و قوه الهی ؛ امشب،سوالات در گروهها و کانالهای ما قرار میگیرد. دوستان فعال و مشتاق شرکت در مسابقه میتواننددر ساعت مذکور سوال را دریافت و گزینه درست را به آیدی که ارائه میگردد؛ ارسال نمایند.🌷

#سوال_مسابقه_شصت و چهارم 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 📅20اردیبهشت1403 ⭕️کدام گزینه یا گزینه ها؛صحیح می باشد؟ گزینه 1⃣ به نظر همه مراجع تقلید همین که در حین(وسط) غسل محل نجس از بدن تطهیر شودکافی است وغسل صحیح است. گزینه 2⃣:خالکوبی مانع رسیدن آب به پوست بوده و غسل ووضو با آن باطل است گزینه 3⃣:روی لباسی که مقدار کمی ادرار گربه ریخته باشد بعد با همون لباس نماز بخوانیم نماز صحیح است گزینه 4⃣:خوردن و وضو گرفتن از مانده آبی که گربه از آن خورده؛ جایز نیست. گزینه 5⃣:ماهی راازحوض آب بیرون آوریم که هنوز نمرده است جایز است سرش را ببریم و تمیزش کنیم. 📩 لطفا فقط شماره گزینه یا گزینه های صحیح را به آیدی @ebadi_porseman 🆔 ارسال کنید 📩 ⏲مهلت ⏳ارسال گزینه ✅صحیح ✅؛ازالان تا 1ظهر فردا ⌛️ می باشد.⏰ 🌹 به چند⃣ نفر که پاسخ صحیح ارسال کنند به قید قرعه ؛کارت شارژ گوشی📱 ؛هدیه داده میشود 🌹 ➖➖➖➖➖ ✅✅ #کانال_پرسمان_دینی @Porseman_channel

اتمام مهلت پاسخگویی به سوال مسابقه👆👆👆👆 از همه دوستانی که در مسابقه شرکت کردند؛ کمال تشکر را داریم....🌷 ان شاء الله مسابقه مناسبتی بعدی متعاقبا اعلام خواهد شد...🌸 گرو‌ه دوباره ؛ شبانه روز فعال شد... لطف بفرمایید فقط سوالات شرعی و شبهات دینی ارسال بفرمایید... جواب صحیحِ سوال و اسم کاربرانی که قرعه بنامشان افتاده؛ بخاطر رعایت نظم گروه؛ در کانال پرسمان ؛ بعد از مدتی اعلام خواهد شد....🌷 @Porseman_channel موفق باشید🌷

#پاسخ_مسابقه با سلام وتشکر از مشارکت دوستان همراه🌷 فقط گزینه ی 5⃣؛ درست می باشد و بقیه گزینه ها صحیح نمی باشند. 👇👇👇👇 به دوستانی که پاسخ صحیح داده بودند؛و برنده این مسابقه شدند،،هدیه شارژ مستقیم تقدیم میگردد🌷 کاربر برنده این مسابقه؛ 1⃣نفرند Roz 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 موفق باشید🌷

پرسمان #قرآنی 💢آیت الکرسی چند آیه است فقط یک آیه یا 3 آیه؟💢 @Porseman_channel قرائنی در دست است که نشان می دهد همان یک آیه است: 1. تمام روایاتی که در فضیلت آن وارد شده و از آن تعبیر به آیه الکرسی کرده همه نشان می دهد که یک آیه بیش نیست. 2. تعبیر به کرسی فقط در همان آیه اول است و نامگذاری به آیه الکرسی نیز مربوط به همین آیه است. 3. در بعضی از احادیث به همین معنی تصریح شده مانند حدیثی که در امالی شیخ از امیر مؤمنان علی(ع) نقل شده است که ضمن بیان فضیلت آیه الکرسی از «الله لا اله الا هو» شروع فرمود تا «و هو العلی العظیم». 4. در مستدرک سفینه البحار (ج 9، ص 97)، از مجمع نقل می کند «و آیه الکرسی معروفه و هی الی قوله و هو العلی العظیم؛ آیه الکرسی معروف است و آن تا و هو العلی العظیم است». 5. در حدیثی از امام علی بن الحسین(ع) می خوانیم که پیامبر اکرم(ص) فرمود: کسی که چهار آیه از اول سوره بقره و آیه الکرسی و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر بقره را بخواند، هرگز ناخوشایندی در خودش و مالش نمی بیند و شیطان به او نزدیک نمی شود و قرآن را فراموش نمی کند(بحارالانوار، ج 89، ص 265). از این تعبیر نیز استفاده می شود که آیه الکرسی یک آیه است. 6. در بعضی از روایات وارد شده که آیه الکرسی پنجاه کلمه است و در هر کلمه ای پنجاه برکت است مجمع البیان، ج 1 و 2، ص 361). شمارش کلمات آیه نیز نشان می دهد که تا «و هو العلی العظیم» پنجاه کلمه است. آری در بعضی از روایات دستور داده شده است که تا «هم فیها خالدون» بخواند، بی آن که عنوان آیه الکرسی مطرح باشد. به هر حال آنچه از قرائن بالا استفاده می شود این است که آیه الکرسی یک آیه بیشتر نیست (تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج 2، ص 276). مشهور روایات و احادیث دلالت دارد که آیة‌الکرسی فقط همین یک آیه است. از «اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ» شروع شده و به «وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ» ختم می‌گردد و اساساً سیاق و شأن نزول آیات بعدی متفاوت است. *- در روايتی كه از حضرت اميرمؤمنان علی عليه السّلام در باب فضيلت آيةالكرسی بيان شده است، آن حضرت آيةالكرسی را از جمله "اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ" شروع و با جمله "الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ" ختم كرده اند. (علامه طباطبایی [ره]، الميزان، ج 2، ص 515) *- علامه مجلسی (ره): و المشهور انّ آية الكرسی الی "العلی العظيم" – مشهور این است که آیة الکرسی تا «العلی العظیم» است. (بحارالانوار، ج86، ص 4، روايت 3، باب 38) *- در احادیث و روایاتی بسیاری تصریح شده که آیة الکرسی 50 کلمه است. آنچه درباره آیة الکرسی مناسب به نظر می‌رسد این است که؛ با توجه به روایاتی که عنوان «آیة الکرسی» در آن ذکر شده، به همان آیه 255 سوره بقره می‌گویند، اما در برخی روایات علاوه بر سفارش به خواندن آیة الکرسی، به خواندن دو آیه بعد از آن هم سفارش شده است، ولی نه به عنوان آیة الکرسی؛ از این‌رو، میان عرف مؤمنان جا افتاده است که آیة الکرسی به سه آیه 255 تا 257 سوره بقره گفته می‌شود شایان ذکر است هر چند از نظر برخی مفسران آیه الکرسی تنها آیه 255 سوره بقره است؛ اما بیشتر مراجع تقلید در نماز لیله الدفن (= نماز وحشت) فرموده اند: احتیاط آن است که تا «هم فیها خالدون» یعنی انتهای آیه 257 خوانده شود (ترجمه تحریرالوسیله، امام خمینی، ج 1، ص 173 ؛ عروه الوثقی، محمد کاظم طباطبایی یزدی، ج 1، ص 326، ). @Porseman_channel

💢تکرار امام جماعت شدن در یک نماز دو مکان💢 @Porseman_channel مسأله ۱۴۰۴ اگر امام یا مأموم بخواهد نمازی را که به جماعت خوانده دوباره با جماعت بخواند (۱) در صورتی که جماعت دوم و اشخاص آن غیر از اول باشد (۲) اشکال ندارد. (۱) (اراکی:) اشکال دارد مگر آن که در نمازی که خوانده مأموم بوده و در نمازی که دوباره می خواند، امام جماعت باشد. (خوئی، تبریزی:) چنانچه احتمال فساد آن نماز را ندهد اشکال دارد مگر این که اماماً اعاده نماید به شرطی که در مأمومین کسی باشد که نماز واجب را نخوانده باشد. (سیستانی:) هر چند استحبابش ثابت نیست ولی رجاءً آوردن آن مانعی ندارد. (بهجت:) جواز جماعت، محل ّ تأمّل است ولی در صورتی که جماعت دوّم دارای مزایایی باشد که در شرع، رجحان داشته باشد و کسی بخواهد به امید مطلوب بودن، دو مرتبه نمازش را به جماعت بخواند، بنا بر أظهر جایز است. (زنجانی:) در صورتی که برخی از افراد جماعت دوم امام یا مأمومین افراد دیگری باشند اشکال ندارد. (۲) (فاضل:) و او امام باشد.. گلپایگانی، (صافی:) مسأله اگر امام یا مأموم بخواهد در نمازی که به جماعت خوانده دوباره برای مأموم دیگری که جماعت نخوانده امام شود و به جماعت بخواند جایز است ولی اگر بخواهد برای دفعه سوّم باز با جماعت بخواند اشکال دارد. (مکارم:) مسأله جایز است «امام جماعت» که یک بار نماز خود را با جماعت خوانده آن را با جماعت دیگری دوباره بخواند، اما بیش از دو بار اشکال دارد، بنا بر این یک امام جماعت می تواند در دو مسجد اقامه جماعت کرده و نماز را دوباره بخواند. رهبری: س ۵۶۹: آیا جایز است امام جماعت در یک زمان عهده ‏دار امامت دو نماز (دو نماز عید یا هر نمازی) گردد؟ ج: تکرار نماز جماعت براى يکبار به خاطر مأمومين ديگر در نمازهاى يوميه جايز و بلکه مستحب است. ولى جواز آن در نماز عيد مشکل است. @Porseman_channel

💢چگونگی طلب حلالیت از غیبت شده💢 @Porseman_channel با توجه به این که غیبت از حقوق الناس است، بنابر این در مرحله اول باید از غیبت شونده رضایت گرفت، آن گاه به درگاه الاهی از این گناه توبه کرد. اما اگر رضایت گرفتن از غیبت شونده به هر دلیلی ممکن نباشد و یا این که گفتن به او موجب مفسده ای مهم تر می شود و ... که در این صورت با توجه به روایات معصومان (ع) باید برای او استغفار نمود و این کفاره غیبت او است. پس در مواردى كه انسان خداى ناكرده از مسلمانى غيبت كرده و نمىتواند از او طلب رضايت كند، حال يا به خاطر اين كه اگر به او بگويد، نزاع و فساد ايجاد مىشود و يا به خاطر اين كه دسترسى به آن فرد ندارد، در اين صورت مىگويند كفارهاش آن است كه براى او طلب مغفرت و آمرزش نمايد. البته اگر كار خيرى انجام دهيد و ثوابش را به روح او هديه كنيد و يا اگر زنده هست، از خداوند بخواهيد ثواب اين عمل براى فلانى باشد، به عنوان كفاره غيبت است. امام صادق (علیه السلام) می فرماید از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسیده شد: کفاره غیبت چیست؟ حضرت فرمود: هر وقت یادت آمد، برای او از خداوند طلب آمرزش کن. (بحارالأنوار، ج 72، ص 241) امام صادق (علیه السلام) در روایت دیگر می فرماید: اگر غیبت کردى و خبرش به غیبت شده رسید، پس راهى نمی ماند جز حلالیت خواستن از او، امّا اگر خبرش به او نرسیده، از خداوند برایش طلب آمرزش کن. (بحارالأنوار، ج 72، ص242) @Porseman_channel نظر مراجع (به جز بهجت): كسب رضايت او واجب نيست ولى بايد از اين گناه توبه كند. آيهاللَّه بهجت: بايد رضايت او را جلب كند، مگر اينكه عزت و آبروى او را نزد كسانى كه پيش آنان غيبت كرده، اعاده نمايد و اگر امكان رضايت و يا دسترسى به او نباشد، بايد براى او استغفار كرد. @Porseman_channel

💢عرق جنب از حرام💢 @Porseman_channel مسأله ۱۱۶ عرق جنب از حرام، نجس نیست، ولی احتیاط واجب آن است که با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده، نماز نخوانند. (اراکی:) مسأله عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن، محل ّ اشکال است ولی با بدن یا لباسی که به آن، آلوده شده نمی‌توان نماز خواند. (خوئی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط مستحب ّ نماز با آن نخوانند و نزدیکی با زن در حال حیض، حکم جنابت از حرام را دارد. (گلپایگانی، صافی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است چه در حال جماع بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد یا از لواط یا از وطی و نزدیکی کردن با حیوانات یا استمناء؛ (و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید) لکن بنا بر احتیاط واجب با بدن یا لباسی که آلوده به آن است، نمی‌شود نماز خواند. (بهجت:) مسأله عرق جنب از حرام نجس نیست ولی بنا بر أظهر و أحوط، با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده تا خشک نشده است نماز نخوانند. (تبریزی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط نماز با آن جائز نیست و بعید نیست احتیاط در این مسأله واجب نباشد و نزدیکی با زن در حال حیض حکم جنابت از حرام را دارد. (سیستانی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و نماز با آن صحیح است. (زنجانی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است، ولی بنا بر احتیاط مستحب از آن اجتناب کنند، چه عرق در حال نزدیکی بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد، یا از لواط، یا از نزدیکی کردن با حیوانات، یا استمناء. (مکارم:) مسأله کسی که از طریق حرام جنب شود، خواه به واسطه زنا باشد یا لواط و یا استمناء، عرق او نجس نیست، ولی ما دام که بدن یا لباس او عرق دارد، با آن نماز نخواند بنا بر احتیاط واجب. احتیاط مستحب ّ آن است که از عرق جنب از حرام پرهیز شود و برای رعایت این احتیاط، بهتر است با آب ملایم غسل کند که به هنگام غسل بدن او عرق نکند، این در صورتی است که با آب قلیل غسل نماید و اگر با آب کر و مانند آن باشد اشکال ندارد، امّا بعد از پایان غسل یک بار همه بدن را آب بکشد (بنا بر احتیاط مستحب ّ). مسأله ۳۷۳ عرق جنب از حرام نجس نیست (۱) و کسی که از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل کند صحیح است (۲). (۱) (اراکی:) نجس بودن عرق جنب از حرام محل ّ اشکال است.. (۲) (مکارم:) ولی بهتر است با آب ملایم غسل کند که عرق ننماید. (گلپایگانی:) مسأله گذشت که عرق جنب از حرام نجس نیست ولی بنا بر قول به نجاست آن، کسی که از حرام جنب شده و اگر بخواهد با آب گرم غسل کند عرق می‌کند، باید با آب سرد غسل کند و اگر آب سرد پیدا نکند یا برای او ضرر داشته باشد، نمی‌تواند در بیرون آب غسل ترتیبی کند و چنانچه بعد از آن که تمام بدن زیر آب رفت، نیّت غسل ترتیبی کند و به نیّت سر و گردن بدن را حرکت دهد بعد یک مرتبه به نیّت طرف راست و مرتبه دیگر به نیّت طرف چپ، بدن را حرکت دهد، غسل او صحیح است. (خوئی، سیستانی، زنجانی:) مسأله کسی که از حرام جُنُب شده چنانچه با آب گرم غسل کند اگر چه عرق می‌کند غسل او صحیح است (خوئی، زنجانی: و احتیاط مستحب ّ آن است که با آب سرد غسل کند). (صافی:) مسأله گذشت که عرق جُنُب از حرام نجس نیست، بنا بر این اگر با آب گرم غسل کند، غسل او صحیح است و احتیاط مستحب آن است که با آب سرد غسل کند. (تبریزی:) مسأله کسی که از حرام جُنُب شده و بخواهد با آب گرم غسل کند عرق می‌کند، مانعی ندارد. مطابق نظر آيت الله خامنه اي پاک است و لکن احتياط واجب آن است که با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود، بله اگر عرق موجود در لباس مذکور خشک شده و يا شسته شده باشد، نماز خواندن با آن مانع ندارد. استفتائات جديد. @Porseman_channel