eitaa logo
کانال پرسمان دینی
835 دنبال‌کننده
44 عکس
13 ویدیو
81 فایل
بحول و قوه الهی؛پاسخگوی شبهات وسوالات دینی در« گروه »و «کانالهای پرسمان» می باشیم. http://eitaa.com/joinchat/2121924619Ce5ff3b4f6e @ebadi_porseman
مشاهده در ایتا
دانلود
پرسمان آيا خشك بودن اعضاى وضو، قبل از وضو لازم است؟ @Porseman_channel همه مراجع: خير، لازم نيست؛ مگر جاى مسح كه بايد خشك باشد. تبصره. اگر رطوبت جاى مسح به گونهاى كم باشد، كه رطوبت كف دست بر آن غلبه كند و بگويند رطوبت مسح تنها از ترى كف دست است، اشكال ندارد. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسمان 💢كثير الشك💢 @Porseman_channel مسأله 1184 اگر کسی (1) در یک نماز سه مرتبه شک کند، یا در سه نماز پشت سر هم مثلًا در نماز صبح و ظهر و عصر شک کند، کثیر الشک است و چنانچه زیاد شک کردن او از غضب یا ترس یا پریشانی حواس نباشد، به شک خود اعتنا نکند. (1) (فاضل:) میزان در تشخیص کثیر الشک عُرف است و اگر کسی.. (گلپایگانی:) مسأله اگر برای انسان حالتی پیدا شده باشد که نتواند سه نماز پشت سر هم بدون شک ّ بخواند کثیر الشک است و باید به شک ّ خود اعتنا نکند. (خوئی، تبریزی:) مسأله کثیر الشک کسی است که عرفاً بگویند زیاد شک می کند یا این که حال او به نحوی باشد که در هر سه نماز لا اقل ّ یک مرتبه شک کند؛ چنین شخصی به شک خود اعتنا نکند. (تبریزی: و لکن معتبر است زیادی شک ّ از جهت عارضه موقّتی مانند پریشانی خاطر از غضب و ترس نباشد.) (صافی:) مسأله کثیر الشک کسی است که عرفاً بگویند زیاد شک می کند و بعید نیست کسی هم که نتواند سه نماز پشت سر هم بدون شک بخواند، کثیر الشک باشد، که باید به شک خود اعتنا نکند. (زنجانی:) مسأله کثیر الشک: کسی است که در هر سه نماز لا اقل یک مرتبه شک می کند، چنین شخصی به شک خود اعتنا نمی کند و کسی که عرفاً بگویند زیاد شک می کند و به این اندازه نباشد، بنا بر احتیاط واجب عمل شک را مانند شخص معمولی انجام داده و اگر شک وی در عدد رکعات باشد نماز را دوباره نیز بخواند. (سیستانی:) مسأله کثیر الشک کسی است که زیاد شک می کند به این معنی که بیش از معمول شک می کند با مقایسه حال او با حال کسانی که مانند او هستند از جهت بودن یا نبودن اسباب اغتشاش حواس؛ و اختصاص ندارد کثیر الشک به کسی که زیاد شک کردن عادت او باشد، بلکه کافی است که در معرض عادت به کثرت شک باشد. (مکارم:) مسأله «کثیر الشّک» یعنی کسی که زیاد شک می کند، نباید به شک خود اعتنا کند، خواه در عدد رکعات نماز باشد، یا در اجزای نماز، یا شرایط نماز. کثیر الشک کسی است که بگویند زیاد شک می کند و اگر کسی در یک نماز سه مرتبه شک کند یا در سه نماز پشت سر هم شک کند، «کثیر الشک ّ» است. هر گاه به خاطر یک حالت فوق العاده مانند بیماری، غضب یا مصیبت موقّتاً گرفتار حالت کثرت شک شود، باید به شک ّ خود اعتنا کرده و مطابق احکام آن رفتار کند. (بهجت:) مسأله کسی که زیاد شک می کند، نباید به شک ّ خود اعتنا کند و کثیر الشک شدن به این است که مردم بگویند تو زیاد شک ّ می کنی؛ و زیاد شک کردن به این صورت محقّق می شود که در یک نماز سه مرتبه شک کند، یا در سه نماز پشت سر هم مثلًا در نماز صبح و ظهر و عصر شک کند. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسمان 💢حکم علوم غریبه💢 @Porseman_channel تبریزی: فرا گرفتن علوم غريبه مثل علم رمل و جفر و اسطرلاب حكمش چگونه مى‌باشد؟ بسمه تعالى - رمل و جفرى كه امروزه مرسوم است اعتبارى ندارد و شخص نمى‌تواند به آنها اعتماد كند، و اللّه العالم. بهجت: آيا تعليم و تعلم علوم غريبه هم چون جفر، نجوم و رمل، جايز است؟ ج. اشكالى ندارد. مکارم: فراگرفتن علوم غريبه، مثل علم رمل و جفر و اسطرلاب، كه هر يك فوائدى دارد، و بعضى از علماى بزرگ نيز رغبت به اين علوم داشته‌اند، چگونه است؟ جواب: دستيابى به اين علوم به طور صحيح مشكل است، و چه بهتر كه از صرف وقت در آن بپرهيزيد. رهبری : آيا آموختن علم جفر و رمل و زيجها و علوم ديگرى كه از امور غيبى خبر مىدهند، جايز است؟ آنچه از اين علوم در حال حاضر نزد مردم است، غالبا تا اين حد كه موجب يقين و اطمينان به كشف امور غيبى و خبردادن از آنها شوند، قابل اعتماد نيستند، ولى آموختن علومى مانند جفر و رمل بطور صحيح اشكال ندارد به شرطى كه مفسدهاى بر آنها مترتّب نشود. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢حکم شرعي دعانویسی💢 @Porseman_channel دعانویس شخصي است كه با استفاده از نوشتن متون دعا بر روي اجسامي مانند قفل و كليد و كاسه و يا بر روي كاغذ ادعا مي كند كه مي تواند مشكل مردم را حل نمايد. نوع اين افراد شياداني هستند كه جنبه هاي شرعي را رعايت نمي كنند و در موارد زيادي ديده شده كه به جاي حل مشكل، مشكلات مردم را دوچندان كرده اند. گاهي برخي از طلسمهاي شيطاني را به عنوان دعا به مراجعه كنندگان مي دهند و در اوايل شايد در ظاهر شخص تاثيري در زندگي خود ببيند اما پس از مدتي با ورود اجنه و شياطين به زندگي آن شخص مشكلات پيچيده دامن افراد را مي گيرد!. بهترين راه براي حل مشكلات و كسب توفيقات، استفاده از دعا هايي است كه از معصومين رسيده و علما بدان توجه كرده اند. كتبي مثل مفاتيح الجنان که بسيار در حل مشكلات تأثیر گذار است. نمازي بسيار پرفضيلت مثل نماز جعفر طيار مي تواند نمونه اي از همين ادعيه باشد. در ادامه حكم شرعي اين گونه امور مطرح مي شود. لازم به ذكر است كه سحر و جادو حرام است و جزء گناهان كبيره محسوب مي شود، و اگر دعانويسي به اين سمت برود نيز جايز نيست. رهبری: اگر دعاها از ائمه اطهار(علیهم‌السلام) نقل و روایت شده باشند و یا مضامین آنها حق باشد، تبرّک جستن به آنها اشکال ندارد. دريافت يا پرداخت مبلغی به عنوان اجرت نوشتن دعاهای وارده اشکال ندارد. طبق نظر آيت الله مكارم شيرازي مراجعه به افراد دعا نویس و رمّال جایز نیست. نوشتن دعاهایى که از ایمّه معصومین(علیهم السلام) رسیده، و در کتب معتبره موجود است، اشکال ندارد. و امّا دعا نویسى حرفه اى، که متداول افراد سود جوست، صحیح نیست. پاسخ :اگر دعاهاى مشروعه ماثوره باشد مانعى ندارد ولى دعانویسى خرافى حرفه اى جایز نیست. طبق نظر آيت الله صافي گلپايگاني نوشتن دعاهائيكه با دليل معتبر از ائمه معصومين عليهمالّسلام نقل شده و اجرت گرفتن در مقابل آن٬ اشكال ندارد ولي مراجعه به دعانويسان كه به صورتهاي مختلفه از منابعي كه اعتبار شرعي ندارد نقل ميكنند يا مينويسند جايز نيست و اينگونه پول گرفتن٬ اكل مال به باطل و حرام است.والله العالم. مطابق نظر آيت الله سيستاني مراجعه به دعا نویس اشکال ندارد ولی سحر وجادو جایز نیست. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢نگاه به بدحجاب💢 @Porseman_channel نگاه كردن به موهاى زنان بد حجاب ـ كه هيچ گونه امر و نهى در آنان تأثير ندارد ـ چگونه است؟ الف)-آيات عظام امام، خامنه اى، صافى، فاضل و نورى: بنابر احتياط واجب، بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام نيز جايز نيست. ب)آيه اللّه  بهجت: بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام نيز جايز نيست. ج) آيات عظام تبريزى، سيستانى، مكارم و وحيد: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشكال ندارد هدانا/تبصره: ۱-طبق نظر مراجعي كه با شرط ذكر شده، نگاه به بد حجاب را بي اشكال مي دانند، به اين معنا نيست كه از جهت اخلاقي نگاه كردن بي تاثير باشد بلكه بسيار بايد مراقب اين نگاه ها بود. و بايد دانست بد حجابي گناه بسيار بزرگي است و اين حكم دليل بر بي حجابي عده اي نمي تواند باشد. ۲- طبق نظر مراجع در قسمت «ج»: نگاه به بي حجاب جايز نيست، اما آن بي حجابي كه بي باك است يعني اگر نهي شود اعتنا نمي كند، اشكال ندارد @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مفهوم آيه" لَكُمْ دِينُكُمْ ..." جواز بتپرستى است؟! @Porseman_channel گاهى چنين تصور شده كه آخرين آيه اين سوره كه مىگويد:" آئين شما براى خودتان، و آئين من براى خودم" همان مفهوم" صلح كل" را دارد، و به آنها اجازه مىدهد كه بر آئينشان بمانند، چرا كه اصرار بر پذيرش آئين اسلام نمىكند! ولى اين پندار بسيار سست و بى اساس است، زيرا لحن آيات به خوبى نشان مىدهد كه اين تعبير نوعى تحقير و تهديد است، يعنى آئين شما به خودتان ارزانى باد! و به زودى عواقب نكبتبار آن را خواهيد ديد، شبيه آنچه در آيه 55 سوره قصص آمده: وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا أَعْمالُنا وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ لا نَبْتَغِي الْجاهِلِينَ:" مؤمنان هر گاه سخن لغوى را بشنوند از آن روى مىگردانند، و مىگويند: اعمال ما براى ما و اعمال شما براى خودتان، سلام بر شما (سلام وداع و جدايى) ما طالب جاهلان نيستيم"! شاهد گوياى اين مطلب صدها آيه قرآن مجيد است كه شرك را در تمام اشكالش مىكوبد، و از هر كارى منفورتر مىشمرد، و گناهى نابخشودنى مىداند. جوابهاى ديگرى از اين سؤال نيز دادهاند، مانند اينكه آيه محذوفى دارد و در تقدير چنين است: لكم جزاء دينكم و لى جزاء دينى،" جزاى دين شما براى شما، و جزاى دين من براى من". ديگر اينكه:" دين" در اينجا به معنى جزا است، و آيه نيز هيچ محذوفى ندارد، و مفهومش اين است شما جزاى خودتان را مىگيريد و من هم جزاى خودم را . ولى تفسير و پاسخ اول مناسبتر به نظر مىرسد. آنچه در اين سوره آمده در واقع بيانگر اين واقعيت است كه توحيد و شرك دو برنامه متضاد و دو مسير كاملا جدا مىباشد، و هيچ شباهتى با يكديگر ندارند، توحيد انسان را به خدا مربوط مىسازد، در حالى كه شرك او را از خدا بيگانه مىكند. توحيد رمز وحدت و يگانگى در تمام زمينهها است در حالى كه شرك مايه تفرقه و پراكندگى در همه شؤون است. توحيد انسان را از عالم ماده و جهان طبيعت بالا مىبرد، و در ما وراى طبيعت به وجود بى انتهاى الهى پيوند مىدهد، در حالى كه شرك انسان را در چاه طبيعت سرنگون مىسازد، و به موجودات محدود و ضعيف و فانى پيوند مىدهد. به همين دليل پيغمبر اكرم ص و تمام انبياء عظام نه تنها يك لحظه با شرك سازش نكردند، بلكه نخستين و مهمترين برنامه آنها مبارزه با آن بود. امروز نيز همه پويندگان راه حق و علماء و مبلغان اين آئين بايد همين خط را ادامه دهند، و در همه جا برائت و بيزارى خود را از هر گونه شرك و سازش با مشركان اعلام دارند. اين است راه اصيل اسلام. 📚تفسير نمونه ج27 391 @Porseman_channel