پرسمان #روایی
خواندن نماز؛ قبل و بعد از زیارت عاشورا؟
@Porseman_channel
خواندن نماز بعد از زیارت عاشورا[1] یا بعد از لعن و بعد از زیارت عاشورا[2]، همانند اصل زیارت عاشورا یک امر استحبابی است و امر در مستحبات سهل و آسان است؛ یعنی اگر کسی آن را بخواند به ثواب بیشتری دست پیدا خواهد کرد. به هر حال بردن ثواب کامل در گرو رعایت تمام آداب زیارت است.
[1] آنچه که علامه مجلسی به عنوان قول اظهر نقل کرده این است که زیارت عاشورا خوانده شود، و در آخر آن، سجده را بجا آورد، و بعد از سجده دو رکعت نماز بخواند؛ بحار الانوار، ج 101، ص301.
[2] علامه محمد علی طهرانی در حاشیه یک مفاتیح قدیم، پس از ذکر مطلبی از طریقه مرحوم آیت الله سید محمد کاظم یزدی صاحب عروةالوثقی (ره) مینویسد: «این عاصی خودم از آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری (مؤسس حوزه علمیه قم، متوفی 1355 ه . ق) شنیدم که طریقه انتخابی خود در مورد خواندن زیارت عاشورا را چنین نقل کرد، و میفرمود: طریقه میرزای شیرازی بزرگ (مرحوم آیةالله العظمی میرزا محمد حسن شیرازی متوفی 1312 ه . ق) نیز چنین بود، و آن این که: آنان که از راه دور از کربلا میخواهند این زیارت را بخوانند، به مکان بلند بروند، ابتدا سلام مختصری با توجه به ناحیه کربلا به امام حسین (ع) کنند و سپس به لعن بسیار شدید به قاتلان و دشمنان آن حضرت بپردازند، آنگاه دو رکعت نماز بگذارند، سپس زیارت عاشورا را بخوانند، و سرانجام پس از سجده پایانی زیارت، دو رکعت نماز بخوانند.»
مجله پاسدار اسلام، شماره 239.
@Porseman_channel
پرسمان احکام#
💢شرائط سجده زیارت عاشورا💢
شرايط لازم براي انجام سجده زيارت عاشورا چيست؟
@Porseman_channel
در سجده مستحبی، همینکه انسان حالت سجده داشته باشد کافی است و مراعات شرایط سجده واجب، لازم نیست؛ اما نسبت به محلی که پیشانی بر آن قرار میگیرد، اختلاف نظر است، بعضی از فقها[1] میگویند، لازم نیست سجده بر مُهر و یا چیزی که سجده بر آن صحیح است، باشد. ولی برخی[2] دیگر رعایت این شرط را لازم میدانند.
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[3]
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
در سجده مستحبی مراعات آنچه برای سجده واجب ذکر شده لازم نیست، و لازم نیست سجده بر مهر و یا چیزی که سجده بر آن صحیح است باشد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
در این گونه سجدهها رعایت تمام شرایط سجده لازم نیست اما باید به چیزی که سجده بر آن صحیح است، سجده نماید.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
خیر، سجده صحیح است.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
سجده باید بر ما یصح علیه السجود باشد ولی سایر شرائط ظاهراً لازم نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
مجرد گذاردن پیشانی بر زمین کافی است.
@Porseman_channel
[1]. آیات عظام خامنهای و سیستانی، صافی گلپایگانی،
[2]. آیات عظام نوری و مکارم شیرازی.
[3]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنهای، سیستانی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی)
@Porseman_channel
پرسمان #اعتقادی
💢نشانه های قبولی اعمال عبادی از جمله حجّ وبخشش گناهان💢
@Porseman_channel
1. عدم رجوع به گناهان و عادات منفی قبلی
قال رسول الله (ص):
(آیه قبول الحجِّ تَرکُ ما کان علیه العَبدُ مُقیماً مِنَ الذُّنُوبِ.)
«نشانه ی قبولی حجّ، ترک گناهانی است که بنده قبلاً به آنها عادت کرده بود.»
2. تصمیم گرفتن بر انجام کارهای خیری که بنده قبلاً آنها را انجام نمی داده است. (مانند نماز اول وقت، انفاق و ...)
3. احساس تغییر مثبت در خود و تصمیم بر برنامه ریزی جدید در زندگی آینده و کسب فضائل اخلاقی
4. پشیمانی از رذائل اخلاقی و گناهان قبلی و تصمیم بر اصلاح آنها
5. استجابت همه یا بخشی از دعاها
6. دریافت بشارتهای الهی مانند: رؤیای صادقه، دیدار با اولیای خاصّ الهی و مشاهده ی تغییر مثبت در روند زندگی
7. ازدیاد عشق و محبّت به خدا و اولیای او در دل
8. احساس شوق نسبت به عبادت، مناجات با خدا، خدمت به مردم و تکرار حجّ
@Porseman_channel
پرسمان #اخلاق
💢غیبت چیست؟💢
@Porseman_channel
پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) در تعريف غيبت مى فرمايند: «آن است كه ياد كنى برادر خود را به چيزى كه او ناخوش آيد»
1 عالمان اخلاقى در تعريف غيبت گفته اند: غيبت عبارت است از: «بدگويى و پرده درى نسبت به حيثيت و آبروى افراد، يعنى در غياب شخصى كارهاى بد و ناپسند شخصى و يا عيوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونهاى براى كسانى كه او را مى شناسند، بازگو كنند كه اگر به گوشش برسد، ناراحت شود.
ذكر نقايص شخص «خواه آن نقص در بدن او باشد مثل اينكه بگويى: فلانى كور، يا كر، يا گنگ، يا كوتاه، يا بلند، يا سياه، يا زرد يا... و امثال اينهاست.
يا در نسب او باشد مثل اينكه بگويى: پسر فلان فاسق، يا ظالم، يا نانجيب و نحو اينهاست.
يا در صفات و افعال و اقوال او باشد مثل اينكه بگويى: بد خلق، يا بخيل، يا متكبر، يا جبان، يا رياكار، يا دروغگو، يا دزد، يا ظالم، يا پرگو، يا پرخور، يا بى وقت به خانه مردم مى رود و نحو اينهاست.
يا در چيزى باشد كه متعلق به او باشد از: لباس، يا خانه، يا مركب، چنانكه بگويى: جامه فلان كس چركين است. يا خانه او چون خانه يهودان است... و امثال اينهاو هم چنين در ساير امورى كه به او منسوب است و به بدى ياد شود كه اگر آن را بشنود ناخوشش آيد.
«غيبت» يعنى، عيب و نقطه ضعفهاى كسى را پشت سر او بازگو كنند، به طورى كه اگر بشنود ناراحت شود و بدش بيايد (نمىخواهد آن عيوب و نقطه ضعفها به گوش ديگران نرسد و آبرويش از بين برود). اين از گناهان بزرگ است كه در قرآن از آن به خوردن گوشت برادر مؤمن تعبير شده است و در روايات هم تعبيرات شديد اللحنى نسبت به غيبت كننده آمده است.
از روايات بر ميآيد كه غيبت سه ركن دارد:
1ـ نخست اين كه سخني را پشت سر كسي بگويد؛
2- ذكر عيوب پنهان باشد؛
3- اگر غيبت شونده آن را بشنود ناراحت شود
مكارم شيرازي، اخلاق در قرآن، انتشارات علي ابن ابيطالب، ج3، ص108.
از رسول اكرم (ص) روايتي نقل شد كه حضرت در تعريف غيبت فرمود:
«ذكرك اخاك بما يكره».
مقصود از «يكره» در اين حديث، اين نيست كه آن چه را فقط برادرت خوش ندارد، ذكر كني؛ بلكه منظور، امري است كه به طور طبيعي و نزد عامه ناخوشايند باشد، زيرا خداوند متعال راضي نيست آبروي مؤمن در اجتماع بريزد.
پيامبر اكرم (ص):
ان الله تبارك و تعالي فوض الي المؤمن كل شيء الا اذلال نفسه.
خداوند بلند مرتبه همه چيز، جز ذليل كردن نفس را به مؤمن تفويض كرده است.
بنابراين از روايت ميتوان برداشت كرد كه اگر مؤمن، عيب برادر مؤمن خود را كه ناپسند تلقي ميشود، پشت سرش بگويد و آن فرد هم راضي باشد، رضايتش موجب برداشته شدن حرمت اين عمل نميشود.
روزى يكى از اصحاب به ديگرى گفت: فلان شخص بسيار خواب است. حضرت فرمود: گوشت برادر خود را خوردى.
عيب و نقصي در غياب فرد بازگو شود كه از مردم پوشيده بوده است؛ بنابراين اگر فردي به داشتن عيبي نزد مردم معروف باشد، بازگفتن آن نزد كسي كه از آن آگاهي دارد، حرام نيست.
حضرت موسي بن جعفر(ع) فرمود: من ذكر رجلا من خلفه بما هو فيه مما عرفه الناس لم يغتبه و من ذكره من خلفه بما هو فيه مما لايعرفه الناس اغتابه.
كسي كه پشت سر شخصي چيزي را يادآور شود كه همه مردم ميدانند، غيبت نيست و اگر كسي پشت سر شخصي نقص يا عيبي را بگويد كه مردم نميدانند، غيبت است.
-با توجه به متن مذكور مشخص مي شود كه اگر شنونده از آن مورد اطلاع داشته باشد و شما چيزي به علم او اضافه نكنيد، اين صحبت بنا بر نظر اكثر علماي اخلاق غيبت نيست.
-نقد اگر حكايت از عيبي از آن فرد بكند،غيبت است. مواردی که نزد اكثر افراد ،عيب محسوب مي شود غيبت است.
غيبت كردن منحصر به زبان نيست، بلكه هر نوعى كه نقصى از غير را بفهماند غيبت است، خواه به قول باشد، يا فعل، يا اشاره يا ايماء يا رمز يا نوشتن. روايت است كه زنى بر عايشه وارد شد چون بيرون رفت عايشه با دست خود اشاره كرد كه كوتاه است. حضرت فرمود: كه غيبت او را كردى.
فرقى نيست در حرمت غيبت، ميان كنايه و تصريح بلكه بسا باشد كه كنايه بدتر است.»
2 مواردى كه به عنوان مثال ذكر شد تنها نمونه اى از مصاديق غيبت است و براى آگاهى بيشتر مى توانيد به كتب اخلاقى مراجعه كنيد.
در مواردى غيبت كردن جايز است مثل اينكه فرد علنى و بدون هيچ گونه پروايى در برابر ديگران گناه ميكند غيبت او اشكالى ندارد، اگر چه خوشش نيايد. البته بايد خيلى مراقب باشيم كه حتى جايى هم كه جواز غيبت داريم وارد آن نشويم مگر به ضرورت. چرا كه ممكن است مقدمه اى شود براى ورود به حرام.
انسان اگر در رفتار و گفتار خود دقت كند ملاحظه مى كند كه داراى عيب و نقص هاى فراوان است. پس چه خوب است كه به عيوب خود بپردازد و از عيب جويى نسبت به ديگران پرهيز كند. چقدر زشت است كه انسان از عيوب خود غافل شده و در صدد بيان عيوب ديگران برآيد.
انس ابن مالك گويد: رسول خدا (صلى الله
عليه و آله و سلم) فرمود: در شب معراج گذشتم به قومى كه روى هاى خود را با چنگال خويش خراش مى دادند. از جبرئيل پرسيدم اينان كيان اند؟ گفت اينها كسانى هستند كه غيبت مردم را مى كردند»
در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مىخوانيم كه فرمود:
«يُؤْتى بِاحَدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُوقَفُ بَيْنَ يَدَىِ اللَّهُ يُدْفَعُ الَيْهِ كِتابُهُ فَلا يَرَى حَسَناتِهِ فَيَقُولُ الهِى لَيْسَ هذا كِتابِى فَانِّى لا ارَى فيها طاعَتى فَقالَ انَّ رَبَّكَ لا يَضِلُّ وَ لا يَنْسى، ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغْتياب النَّاسِ ثُمَّ يُؤْتى بِآخَرَ وَ يُدْفَعُ الَيْهِ كِتابُهُ فَيَرى فيها طاعاتٍ كَثيرةٍ، فَيَقُولُ الهى ما هذا كِتابى فَانِّى ما عَمِلْتُ هَذِهِ الطَّاعاتِ، فَيَقُولُ: انَّ فُلاناً اغْتابَكَ فَدُفعَتْ حَسَناتُهُ الَيْكَ؛
روز قيامت كسى را در دادگاه عدل الهى حاضر مىكنند، و نامه اعمالش را به دست او مىدهند، نگاه مىكند حسنات خود را در آن نمىبيند، عرضه مىدارد :خدايا! اين نامه عمل من نيست، زيرا طاعات خود را در آن نمىبينم، خداوند به او مىگويد: پروردگار تو نه گمراه مىشود و نه چيزى را فراموش مىكند. طاعات تو به سبب غيبت مردم از بين رفت، سپس ديگرى را مىآورند و نامه عملش را به دستش مىسپارند، در آن طاعات زيادى مىبيند كه انجام نداده بود. عرض مىكند: خداوندا! اين نامه عمل من نيست، چرا كه من اين طاعات را انجام ندادهام، خداوند مىفرمايد: فلان كس تو را غيبت كرد، بدين سبب حسناتش به تو داده شد
@Porseman_channel
💢حکم شرعی خرید و فروش پایان نامه💢
@Porseman_channel
مطابق نظر آيت الله خامنه اي
به طور کلي کيفيت انجام پروژه و تأليف پاياننامه تابع قوانين و مقررات مربوطه است؛ اگر طبق مقررات، بايد توسط خود دانشجو تأليف شود، واگذاري آن به ديگرى جايز نيست، همچنان که انجام آن براى ديگرى و کسب درآمد از آن، جايز نيست.
طبق نظر آيت الله مكارم شيرازي
کسب در آمد از این طریق جایز نیست (راهنمایی دانشجویان خوب است ولی بجای آنها نوشتن جایز نیست).
مطابق نظر آيت الله سيستاني
اگر بر خلاف مقررات دانشگاه باشد اصل عمل و پول آن محل اشکال است .
آيت الله صافي گلپايگاني
امر مذکور در سؤال، در مواردی که موجب تخلّف از مقررات و معرّفی غیر صالح بهجای صالح باشد، جایز نیست.
@Porseman_channel
💢حکم شعبده بازی و تردستی💢
@Porseman_channel
حكم شعبده بازى و تردستى كه در مجالس عروسى و مانند آن رايج است، چيست؟
آيات عظام امام، فاضل و نورى: شعبده بازى و تردستى حرام است.
آيه اللّه صافى: بنابر احتياط واجب، شعبده بازى و تردستى حرام است.
آيه اللّه خامنه اى: شعبده بازى حرام است؛ ولى بازى هايى كه در آن سرعت حركت و تردستى وجود دارد (و به عنوان نمايش و سرگرمى انجام مى گيرد) و شعبده محسوب نمى شود، اشكال ندارد.
آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: شعبده بازى، اگر عنوان حرامى بر آن مترتب شود، مانند ضرر رساندن به مؤمن، حرام است.
آيه اللّه مكارم: بازى هايى كه به عنوان نمايش و سرگرمى و تفريح انجام مى گيرد و هدفى جز تردستى و زرنگى شخص را به دنبال ندارد، جايز است؛ ولى اگر براى اغفال مردم باشد، نوعى از سحر محسوب مى شود و حرام است.
آيه اللّه بهجت: تمام اقسام شعبده بازى حرام است؛ مگر آنكه نفس كار جايز و از لهو خارج و داراى غرض عقلايى و مشروع باشد.
🔴تبصره. شعبده عبارت است از، واقعى جلوه دادن آنچه كه حقيقت ندارد بر اثر سرعت حركت و انجام كار غير عادى.
@Porseman_channel
💢در آمد شعبده بازی💢
@Porseman_channel
همه مراجع (به جز تبريزى):
درآمدى كه از راه شعبده بازى به دست مى آيد، حكم بازى آن را دارد
آيه اللّه تبريزى:
خير، درآمدى كه از راه شعبده بازى به دست مى آيد، اكل مال به باطل محسوب مى شود (و حرام است).
@Porseman_channel
💢تماشاى شعبده💢
@Porseman_channel
شركت در مجالس عروسى كه در ضمن آن عده اى شعبده بازى مى كنند، چيست؟ آيا مشاهده آن جايز است؟
@Porseman_channel
آيات عظام امام، فاضل و نورى: شركت در اين گونه مجالس (كه داراى غرض عقلايى است) حرام نيست و اگر در وسط مجلس شعبده بازى انجام گيرد، اگر مشاهده آن باعث تأييد گناه كار شود، جايز نيست و بايد مجلس را ترك كند.
آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: اگر عنوان حرامى بر آن مترتب نشود، مانند ضرر رساندن به مؤمن، مشاهده آن اشكال ندارد.
آيات عظام بهجت، خامنه اى و مكارم: شركت در اين گونه مجالس حرام نيست و اگر در وسط مجلس شعبده بازى از نوع حرام آن انجام گيرد، اگر مشاهده آن باعث تأييد گناه كار شود، جايز نيست و بايد مجلس را ترك كند.
آيه اللّه صافى: شركت در اين گونه مجالس حرام نيست و اگر در وسط مجلس شعبده بازى انجام گيرد، اگر مشاهده آن باعث تأييد گناه كار شود، جايز نيست و بايد مجلس را ترك كند.
@Porseman_channel
پرسمان #احکام
جوشاندن سرکه چه حکمی دارد؟
@Porseman_channel
رهبری:
جوشاندن سرکه اشکال ندارد.
مکارم:
جوشاندن سرکه اشکالی ندارد.
سیستانی
به طور کلی جوشیدن سرکه، غوره و کشمش اشکالی ندارند، ولی انگور اگر جوشیده شود نجس می شود و باید دو سوم آن تبخیر شود تا پاک شود.
@Porseman_channel
پرسمان #احکام
💢عدم ذکر مدت عقد موقت 💢
@Porseman_channel
رهبری وصافی:
س. در صورتی که در عقد موقت، مهریه ذکر شده ولی مدت ذکر نشده حکم عقد چیست؟
ج. تبدیل به عقد دائم می شود.
مکارم
در ازدواج موقّت باید مقدار وقت و مقدار مهر تعیین شده باشد و بدون آن باطل است.
سیستانی:
عقد باطل است.
بهجت:
ظاهرا متعه باطل است.
نوری همدانی:
عقد باطل است.
@Porseman_channel
💢آب مهریه حضرت زهرا س💢
@Porseman_channel
مهريه حضرت زهرا(س) طبق روايات اسلامي پانصد درهم
(قاضي نورالله تستري، احقاق الحق، ج 8، ص 351.)؛
يعني 250 مثقال نقره است
اگر در برخي روايات، آب و ثلث بهشت به عنوان مهريه حضرت زهرا(س) بيان شده است.
(سفينة البحار، ج 2، ص 563.)
مهريه اصطلاحي و معروف نيست،
بلكه مهريه معنوي است. مهريه متداول را بايد شوهر از مال خود به همسرش بدهد،
اما آب فرات و بهشت ملك امام علي(ع) نبود تا به حضرت زهرا(س) بدهد.
لذا اين مطلب كه در زبان بعضي از مردم مشهور شده كه آب مهريه حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ است منشأ روايي دارد كه به چند نمونه از اين روايات اشاره ميشود:
امام باقر ـ عليه السلام ـ ميفرمايند:
جُعِلَتْ لها في الارض اربعة انهار: الفرات و نيل مصر و نهروان و نهر بلخ.
يعني چهار نهر فرات، نيل، نهروان و بلخ در روي زمين براي حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ قرار داده شده است.
[مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، ج 43، ص 113، حديث 34. ]
و همچنين در حديث ديگر آمده كه: امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمودند:
مهريه حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ در آسمان يك پنجم دنيا و ثلث بهشت و چهار رود از رودهاي دنيا؛ فرات، نيل، نهروان و بلخ مقرر شده و در زمين هم مهر السنة يعني پانصد درهم بوده است.
[رسولي محلاتي، سيد هاشم، زندگاني حضرت فاطمه ص49]
بنابراين معني «آب مهريه زهرا(س) است» ، عبارت از، آب رود هايي است كه خداوند متعال آنها را به عنوان مهريه در روي زمين براي آن حضرت قرار داده و چون كه اين چهار رود آب هاي زيادي در ذخيره دارند، بدين لحاظ تعبير به «آب مهريه زهرا(س) است» مي كنند.
مقصود از مهر بودن فرات یا چهار نهر بزرگ برای حضرت زهرا (س) معنای تشریفی و نمادین آن است که با مقام قدسی و ولایی آن بانوی بزرگ ارتباط دارد؛
علت این نوع مهریه این است که حضرت زهرا سلام الله علیها را خداوند به حضرت علی علیه السلام تزویج کرده است و وقتی که خداوند دختری را به عقد پسری درآورد هدیهای به آن پسر میدهد. هدیه خداوند بهطور حتم یک هدیه مهمی خواهد بود.
@Porseman_channel