✨﷽✨ #یک_حدیث_یک_حکمت ✍️پیشتر عرض کردیم هر انسان هم ظالم است و هم مظلوم! اما چون اثر ظلم دردناک است انسان مظلوم بودن خود را می‌فهمد ولی از ظالم بودن خویش ناآگاه است. 💫🌟در الأمالی شیخ صدوق از امام صادق علیه السَّلام آمده است: هرگاه مردی ستم بیند و به نفرین کسی که در حق او ستم کرده است بپردازد خداوند عزَّوجلَّ می‌فرماید: کس دیگری هم هست که می‌گوید: تو در حق او ستم کرده‌ای، اگر می‌خواهی نفرین هر دوی شما را اجابت کنم و اگر می‌خواهی به تأخیر اندازم تا هر دو شامل عفو من شوید. 💠نکتۀ بسیار مهم در این حدیث آن است که برخی از روی جهل، گرفتن نفرین خود را نوعی نشان تقرّب به خدا می‌دانند. مثال می‌گویند: فلانی به من ستم کرد، یک‌بار او را نفرین کردم فرزندش مُرد... این فرد باید بداند کسی که به خدا نزدیک است دعای او اجابت می‌شود نه نفرین‌اش!!! و انسان مؤمن نفرین نمی‌کند. 📜در اخبار آمده است: روزی مردی همسایه‌اش او را آزار می‌داد، نزد امام صادق علیه السَّلام به شکایت آمد. امام (ع) فرمودند: در رکعت دوم بعد از نماز شب‌ات سر بر سجده بگذار و بگو: خدایا! من از شرّ فلانی در عذاب هستم، شرّ او را به خودش بازگردان و او را از من دور فرما و چنین شد که با دعای دفع شرّ، آن همسایه تا ظهر هلاک شد. برخی در نفرین پا را فراتر گذاشته حتی برای کسی که نفرین می‌کنند مصداق بلاء هم برای حق‌تعالی مشخص می‌نمایند. ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

✨﷽✨ #یک_حدیث_یک_حکمت ✍حضرت علی (ع) می‌فرمایند:ای انسان! مانند کسی مباش که بدونِ عمل صالح به آخرت امیدوار است و توبه را با آرزوهایِ دراز به تأخیر می‌اندازد، در دنیا چونان زاهدان سخن می‌گوید ولی در رفتار همانند دنیاپرستان است، اگر نعمت‌ها به او برسد، سیر نمی‌شود و در محرومیّت قناعت ندارد، از آنچه به او می‌رسد شکرگزار نیست و از آنچه مانده، زیاده‌طلب است. در سلامتی مغرور و در گرفتاری ناامید است، اگر مصیبتی به او رسد به زاری خدا را می‌خواند و اگر به گشایشی دست یافت، مغرورانه از خدا روی برمی‌گرداند. نفسِ او با ظن و گمانِ ناروا، بر او چیرگی دارد و او با قدرتِ یقین بر نفس خود چیره نمی‌گردد. از مرگ هراسناک است ولی فرصت را از دست می‌دهد. گناهِ دیگری را بزرگ می‌شمارد و گناهانِ بزرگ خود را کوچک می‌پندارد. خوشگذرانی با سرمایه‌داران را بیشتر از یادِ خدا با مستمندان دوست دارد. دیگران را هدایت، ولی خود را گمراه می‌کند. حقِ خود را به تمام می‌گیرد ولی حقِ دیگران را به کمال نمی‌دهد. از غیرخدا می‌ترسد ولی از پروردگار خود هراسی ندارد. 📕نهج‌البلاغه ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

✨﷽✨ #یک_حدیث_یک_حکمت ✍پيامبر (ص) در وصيتى به حضرت علی (ع) فرمودند: يا على! هشت نفر هستند كه اگر مورد اهانت واقع شوند، كسى را جز خود سرزنش و ملامت نكنند: 1) کسی که بدون دعوت و ناخوانده بر سر سفره‌ای بنشیند. 2) میهمانی که به صاحب‌ خانه امر و نهی کند. 3) کسی که از دشمنانش درخواست خیر کند. 4) کسی که از انسان لئیم و پست طلب خیر نماید. 5) کسی که میان دو نفر که رازی با هم گویند سرک کشد و کنجکاوی کند. 6) کسی که به قدرت حاکم اعتناء نکند. 7) کسی که بدون شایستگی در مجلسی بنشیند که اهل آن نیست. 8) کسی که به کسی سخنی گوید که سخن او را گوش نمی‌دهند. 📚الخصال شیخ صدوق، ج‏2، ص 410 ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

✨﷽✨ #یک_حدیث_یک_حکمت ✍ آن‌که تو را هشدار داد چون کسى است، که مژده داد. (نهج‌البلاغه - حکمت 56) برخی از ما «مژده» را فقط خبر خوب می‌دانیم. کسی بگوید: برای تو فلان مبلغ، عیدی خواهند داد، فقط این را یک مژده می‌دانیم در حالی‌که اگر فردی خطری را به ما نشان دهد و از عواقب آن خطر ما را بترساند تا آن خطر از ما دور شود، آن شخص سود عظیمی بر ما رسانده است و مستحقِ دریافت انعام و مژدگانی است. مثال: در جاده‌ای با ماشین رانندگی می‌کنیم؛ کسی ما را خبر می‌دهد که، در جلو هوا خراب است و رانندگان زیادی تصادف کرده‌ و آسیب دیده‌اند و ما را می‌ترساند تا از ادامه‌ی راه منصرف شویم، چنین شخصی به ما مژده داده است. ولی اکثر ما این حالت را مژده نمی‌دانیم. در مسائل دین هم، همین‌طور است؛ اگر کسی از بهشت خبری به ما دهد، شاد شده و به او مژدگانی می‌دهیم، اما اگر کسی ما را از جهنم بترساند، هیچ مژدگانی به او نداده و حتی خبر او را، خبر بدی تلقی کرده و از او فرار می‌کنیم؛ در حالی‌که اگر کسی ضرر و زیانی را با خبری از ما دور کند کمتر از کسی که خیری را با خبری به ما می‌رساند، به ما خدمت نکرده و شایسته تقدیر و قدردانی است. ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

#یک_حدیث_یک_حکمت ✍️از امام حسن عسکری علیه السَّلام در منتهی الأمال آمده است: اگر اهلِ دنیا، دانایی و فهم داشتند و حقایق را دریافت می‌کردند دنیا خراب و ویران می‌شد. از حدیث پرواضح است یعنی اگر مردم دنیا می‌دانستند دنیا محل گذر است و می‌دانستند آنچه جمع می‌کنند و می‌سازند محکوم به فناست هیچ‌کس دنیا را آباد نمی‌کرد و دنیا را رنگین و زیبا نمی‌ساخت. ┄┅┅❅💠❅┅┅┄ ➥ @Qaraati313_ir

✨﷽✨ #یک_حدیث_یک_حکمت 📚در اصول کافی از امام صادق علیه السَّلام آمده است؛ 🕊هر کس با عمل اندک اش خداوند شکوهمند را قصد کند، خداوند بیش از آن چه قصد کرده بر او آشکار می کند و کسی که با عمل بسیار و خستگیِ تن و شب زنده داری، مردم را بخواهد ،خداوند عزتمند اراده کند که عمل او را در چشم مردم کوچک کند. مثالی برای این حدیث می زنیم.تصور کنید، کسی مخفیانه در تاریکی شب برای رضای خدا به خانه نیازمندی و دور از چشم همه طعام می برد، و ما آن را می بینیم این عمل اندک او از اطعامِ هزار نفره یک فرد دیگرد که در آشکار می بینیم ، نزد ما بزرگتر است. یا استادی که در تعالیم خود فقط از خدا خالصانه بر ما سخن می گوید و از ما التماس دعایی حتی نمی کند و سال ها است از نزد ما رفته و گم اش کرده ایم، زمانی که در عبادت خدا خلوت می کنیم در آخر این خلوت، بدون این که ما اراده کرده باشیم، از سوی خداوند بر ما یاد او ذکر می شود. و طبق این حدیث، این عزت ها از سوی خدا دستمزد کسی است که کارش خالص برای خدا باشد. ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e