🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻@SMHM212 سرفصل‌های آیات آغازین سوره #عنکبوت؛ که به مرزبندی‌های مهمی تصریح می‌کنند: ۰۱) خدا، بخشنده و مهربان است ۰۲) الف ... لام ... میم ...!!! ۰۳) پندارها و #تصورات_غلط انسان‌ها (حتی مؤمنین) از آسان‌پنداری و ساده‌انگاری عواقب ایمانی! ۰۴) هیچ دوره‌ای از حضور انسان‌ها در دنیا از بارش فتنه‌های اجتناب‌ناپذیر الهی، در امان نبوده و نیست و نخواهد بود. ۰۵) ضرورت جداسازی صادقین راستگویان از کاذبین و دروغگویان ۰۶) ضرورت «رسواسازی منافقین» ۰۷) بی‌نیازی خدا از جهاد برای خودتان ۰۸) البته خدا پاداش‌های خوبی خواهد داد. ۰۹) #شرک به خدا ممنوع است حتی اگر والدین‌تان از شما بخواهند که نباید اطاعت کنید. ۱۰) با ایمان توأم با #عمل_نیک، می‌توان وارد زمره صالحین شد که رستگاری است. ۱۱) اقتضای ایمان به #خدا، تحمل #اذیت_مردم است و نباید مشروط به #نصرت_الهی باشد وگرنه #عقب_نشینی #غیر_تاکتیکی (به بهانه عدم یاری مستقیم الهی!) #عذاب بدتری بدنبال دارد. ۱۲) خدا مؤمنین و منافقین را از هم باز می‌شناسد و از باطن آن‌ها آگاه است. ۱۳) #کفار_دروغگو پیوسته در صدد #فریب_مؤمنین هستند که اتکاء به آن‌ها غلط است. ۱۴) کافرین #کذاب نه تنها باری از بارهای سنگین شما کاهش نمی‌دهند و بر عهده نمی‌گیرند بلکه اگر به آن‌ها #اعتماد کنید، فشارهای وارده بر شما افزایش یافته و بارهای سنگینی بر دوش‌تان خواهند افزود. این مفاهیم ۱۴گانه برگرفته از ۱۴ آیه اولیه سوره عنکبوت را از منظرهای مختلفی می‌توان مورد تفسیر و تبیین قرار داد ولیکن در اینجا می‌خواهیم از دو منظر خاصی بدان‌ها توجه کنیم: الف) مفاهیم این #آیات_قرآن را می‌توان، بیان #ملاحظات_صریح و هشدارهای #بدون_تعارف خدا به انواع انسان‌ها، تلقی کرد. جالب‌ترین نکته این آیات، #منت_الهی بر مجاهدین است مبنی بر اینکه؛ #سود_جهاد شما برای خودتان است وگرنه #خالق_متعال هیچ‌گونه نیازی به مجاهدت‌های شما ندارد. ولیکن خدای بی‌نیاز، جهاد شما را بی‌پاداش نمی‌گذارد. جوایزی که خدا بابت مجاهدت شما به شما عنایت می‌کند، به مفهوم این نیست که #پروردگار_سبحان، نیازی به مجاهدت شما دارد و اگر مجاهدت کردید، لابداً او بعنوان #کارفرما به شما باید #مزد بدهد! خدای غنیّ؛ کارفرمایی نیست که ذره‌ای به کارکرد شما محتاج باشد تا لازم باشد که به شما دستمزدی بپردازد. ولیکن برای تشویق شما به «مجاهدت برای خودتان»، جایزه می‌بخشد. زیرا که بخشنده و مهربان است. ب) تناسب این آیات با #ادبیات و اوضاع #جبهه_مقاومت، موضوع مهم دیگری است که در این‌جا صرفاً به ذکر کلیدواژه‌هایی چند از آن بسنده می‌کنیم: #فتنه #جهاد #منافقین #مجاهدین #مؤمنین #کافرین #کاذبین #صادقین #صالحین #اثقال (فشارهای کاروزندگی) #دروغ #ایمان #عمل_صالح #سنت_فتنه #صداقت #سیئات (پلیدی‌ها و پلشتی‌ها) #لقاء_الله #پاداش_عمل_خوب #نیکی_به_والدین #اطاعت_مشروط #اذیت_مخلوق #عذاب_خالق #یاری_الهی #علم_الهی #تبعیت_کفار #محاکمه_قیامت فاجعه‌ای که در #سوریه اتفاق افتاد، فتنه عظیمی برای #آزمون_مدعیان مسلمانی و مؤمنین در #جهان_اسلام است که شرّ آن با #جهاد_مجاهدین قابل تغییر به خیر است. سیئات و بدی‌های #مردم_میدان را خدا تبدیل به چنان پاداش‌های مطلوب و جذابی می‌کند که فراتر از عملکرد آن‌هاست. (آیه ۸) اگر سوریه امروز تن به مبارزه و مجاهده ندهد، بیش از پیش در امواج فتنه و شرارت‌های شیاطین غرق خواهد شد و نسل‌های آتی آن‌ها نیز به تباهی و فنا خواهند رفت. #ایران هم اگر از این صحنه مشهود، #عبرت نگیرد، به سرنوشتی بدتر از سوریه و #غزه و... گرفتار خواهد شد. تنها راه حل اوضاع داخلی و خارجی، مجاهدت است ولو بدون برخورداری از نصرت الهی! اگرچه پاداش‌های الهی هم در راه خواهد بود. از تو حرکت از خدا برکت. بلایی که امروز بر سر #ملت_سوریه، آوار شده، مقصرین مختلفی دارد ولیکن #امت_اسراعیلی سوریه، ردیف اول متهمین است. #ایرانیان نیز (چه در اردوگاه #امت_اسماعیلی تعریف و تحدید شوند و چه خارج از آن به شمار روند) به شدت گرفتار «امت اسراعیلی» پارسی‌زبان بوده و هستند و خواهند بود. این‌را هم باید بدانیم که خبیث‌ترین و کثیف‌ترین امت اسراعیلی دنیا متعلق به ایران است که قائل به هیچ حد مرزی نیستند. بسیار متعفن‌تر از #سگ_هار_آمریکا در #غرب_آسیا! فرقی هم نمی‌کند که چه پرچمی بلند کند. اعم از #منافقین_متواری جنایتکار و سلطنت‌طلب‌های وطن‌فروش و هرزه و تجزیه‌طلب‌های #تروریست. فلذا امتحانات #ملت_ایران، سخت‌ترین است و خواهد بود. ایرانیان برای نجات خودشان و مسلمین منطقه و مستضعفین جهان از انواع فتنه‌های روزافزون، هیچ راهی بجز تمسک واقعی و حقیقی به «ایمان و عمل صالح» ندارند. در غیر اینصورت کمترین #شرک به خدا و جفاورزی در حق #رسول_اعظم(ص) و #اهل_بیت او و #امام_زمان(عج)، بدترین #شوخی_ممنوعه و #حرام است. ✍حسینی(منتظر) ۰۳/۹/۲۱ 🌐👈حیفه نبینی👉 🎲👈محل نظرات👉 🙏

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ» (۱) بنام خداوند بخشنده و مهربان «ا ل م» (۲) الف. لام. میم. «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لَا يُفْتَنُونَ»؟! (۳) آیا مردم چنین پنداشتند؛ به صرف اینکه بگویند ما ایمان (به خدا) آورده‌ایم رها شوند و گرفتار هیچ فتنه‌ای (برای امتحان) نشوند؟! «وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ» (۴) و محققا ما اممی را که پیش از اینان بودند به امتحان و آزمایش آوردیم، و همانا خدا دروغگویان و راستگویان را کاملا می‌شناسد. «أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ أَنْ يَسْبِقُونَا ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ» (۵) آیا آنان که کار زشت و اعمال ناشایسته مرتکب می‌شوند پنداشتند که بر ما سبقت گیرند (و از عقاب ما خلاصی یابند)؟ بسیار بد حکم می‌کنند. «مَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ ۚ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» (۶) هر کس که به لقاء خدا (و مشاهده جمال و وصول به رحمت و جنّت او) امیدوار و مشتاق است (بداند که) هنگام اجل و وعده معین خدا البته فرا رسد و او (به گفتار و کردار خلق) شنوا و داناست. «وَ مَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ» (۷) و هر که (در راه ایمان) جهد و کوشش کند به سود خود کند که خدا از (طاعت و عبادت) عالمیان البته بی‌نیاز است. «وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ» (۸) و آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند البته ما هم گناهانشان را محو و مستور کنیم و بهتر از آن اعمال نیکشان به آنها پاداش دهیم. «وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَ إِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» (۹) و ما به آدمی سفارش کردیم که در حق پدر و مادر خود نیکی کند، و اگر آنها (خود مشرک باشند و) کوشند تا تو به من (که خدای یگانه‌ام) از روی جهل و نادانی شرک آوری هرگز اطاعت امر آنها مکن، که رجوع شما به سوی من است و من شما را به پاداش هر عمل که به جای آورده‌اید آگاه می‌گردانم. «وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ» (۱۰) و آنان که ایمان آورده و کار نیکو کردند آنان را البته (به بهشت) در صف صالحان (و رتبه نیکان) آریم. «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَ لَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَ لَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ» (۱۱) و بعضی مردم (از راه نفاق) می‌گویند: ما به خدا ایمان آوردیم، و چون رنج و آزاری در راه خدا ببینند فتنه و عذاب خلق را با عذاب خدا برابر شمرند (یعنی همان قدر که ترس عذاب خدا آنها را از کفر به ایمان می‌خواند ترس عذاب مردم هم از ایمان به کفر می‌کشد) و هر گاه ظفر و نصرتی از جانب خدایت (به مؤمنان) رسید (آن منافقان) گویند: ما هم با شما (و هم آیین شما) بودیم. آیا خدا بر آنچه در دلهای خلایق است داناتر نیست؟ «وَ لَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ» (۱۲) و البته خدا هم به احوال اهل ایمان داناست و هم از درون منافقان آگاه است. «وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَ لْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَ مَا هُمْ بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُمْ مِنْ شَيْءٍ ۖ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ» (۱۳) و کافران به اهل ایمان گفتند: شما طریقه ما را پیروی کنید (اگر به خطا رفتید) بار خطاهای شما را ما به دوش می‌گیریم، در صورتی که هیچ از بار گناهشان را به دوش نگیرند، آنها دروغ می‌گویند. «وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَ أَثْقَالًا مَعَ أَثْقَالِهِمْ ۖ وَ لَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ» (۱۴) و آنها علاوه بر بار سنگین گناهان خود بار گناهان هر که را گمراه کرده‌اند نیز به دوش می‌گیرند و روز قیامت از آنچه دروغ می‌بستند سخت مؤاخذه می‌شوند. ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر #حم 👌 آیات آغازین سوره #عنکبوت و تناسب مفهوم آن‌ها با #سوریه ۱۴ آیه اولیه سوره عنکبوت، تناسب عجیبی با اوضاع #غرب_آسیا بویژه مناطق متعلق با #جبهه_مقاومت از جمله سوریه و #ایران دارد. فتنه؛ شبیه تارهای عنکبوت است که ... 👌وجوهی از مفاهیم عمیق و دقیق و صریح این آیات ۱۴گانه #قرآن را لطفاً در 👈این‌جا👉 ملاحظه بفرمائید. ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۱ 🌐👈حیفه نبینی👉 💠 🎲👈محل نظرات👉 🙏

📷 #گزارش_تصویری | جلسه جمعی از فعالان و سرمایه گذاران صنعت ساختمان با مهندس اکبر بهنام جو استاندار قم 🗓 ۲۱ آذر ماه ۱۴۰۳ 🕌 اخبار استانداری قم را در فضای مجازی دنبال کنید👇 🌐https://ghom.ir/ 🌐https://www.moi.ir/service/Provinces/qom 🆔 @ostandari_qom

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻 @SMHM212 مقاله «دخترک مسئولان»؛ امروز بیستمین سالگرد تحریر این مقاله است ولیکن هنوز هم تازگی خود را بصورت ۱۰۰٪ دارد. این مقاله که بصورت یک برگه A4 (پشت و رو) صفحه‌آرایی و چاپ شده، تاکنون در بسیاری از محافل سیاسی و مدیریتی تهران و قم، توزیع گردیده است. حقیر خیلی مشتاقم، کسی بخواهد و بتواند، نکاتی را مطرح نماید که بتوان جمله‌ای از این مقاله را کاهش داد یا بر آن افزود! بنظر بنده #مدیران_ایران؛ مهمترین مسئله و بلکه مشکل و حتی معضل «نهضت+نظام اسلامی» است که متأسفانه، #جمهوری_اسلامی_ایران در این امر خطیر، نمره چندان مقبولی دریافت نکرده است! ویژگی‌های ضروری مدیران؛ موضوع بررسی این مقاله است. «دخترک» یعنی؛ د.خ.ت.ر.ک. د = دانش خ = خلاقیت ت = تجربه ر = رد موانع ک = تشکر بجای تشر این‌هاست رازهای کلیدی #مدیریت_موفق در هر مقام و‌ منصبی مدیری که د.خ.ت.ر.ک. ندارد، یک اشغال‌گر #ضد_ملت و #ضد_نظام و حتی #ضد_اسلام است! #پاشنه_آشیل جمهوری اسلامی ایران در انواع سطوح مدیریتی، به کار گماشتن افرادی است که فاقد این ویژگی‌های ضروری در تراز #نظام_ولایی است. افرادی که نه تنها نظام و نهضت که ملت و کشور را هم بر باد داده و می‌دهند. فتأمل! در هر حال این #خصائل_گزینشی، نیازمند و سزامند #مهارت_آموزی هستند. ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۰۹/۲۱ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻 @SMHM212 دخترک مسئولان! (بخش ۱): مضامینی معطوف به مسائل مدیریتی در ایران، در سال ۱۳۸۲ در ذهن بنده شکل گرفت که در سال ۱۳۸۳ بصورت یک مقاله کوتاه (بصورت دو لت پشت و روی یک برگه A4) تنظیم و تکثیر گردید و امروز بیستمین سال تحریر آن است و به همین مناسبت، عین متن آن‌را به اشتراک می‌گذارم: بسمه تعالی قال امیرالمؤمنین؛ علی(ع): «یستدل علی ادبار الدول اربعه؛ تقدیم الاراذل و تأخیر الافاضل و تضییع الاصول و تزیین الفروع» یعنی مشکلات عظیم مدیریتی و رفتاری در سال 1382 که افتخار حضور در کارگاه «دوره #تفکر_سیستمی برای مدیران مجموعه فرهنگی ...» را داشتم، استاد آن دوره آموزشی ویژه پرسید: «اصلی‌ترین، بنیادی‌ترین، خطرناک‌ترین، ترسناک‌ترین، بدترین، زشت‌ترین، آسیب‌زاترین، مضرّترین، سخت‌ترین، پیچیده‌ترین، طولانی‌ترین، بغرنج‌ترین، زیانبارترین، بیمارکننده‌ترین، ریشه‌ای‌ترین، حل‌ناشدنی‌ترین، و... مشکل یا معضل و یا بحران ملی ما (ایران) چیست؟ و راهکار پیشنهادی شما برای حل آن کدامست؟» بدترین مشکل ملی ما چیست؟ راه حل آن کدامست؟ از آنجا که نمره جواب این دو پرسش معادل نیمی از نمره کل دوره آموزشی بود، همگی دست به کار شدیم و هر کسی چیزی را سوژه خود قرار داده و راه‌حل‌های پیشنهادی خود را ردیف نمود؛ از اعتیاد به سیگار و انواع موادمخدر، بی‌حجابی و بدحجابی، تهاجم فرهنگی و غربزدگی، بی‌سوادی و بی‌غیرتی، بی‌فرهنگی در مراعات آداب شهرنشینی گرفته تا فناوری‌های نوظهور از قبیل ماهواره و اینترنت و... گرفته تا پدیده شوم قلم بمزدها، خیانتهای روشنفکری و تا عدم خودکفایی و خودباوری، وابستگی به اقتصاد نفتی و تک‌محصولی، رباخواری سازمان‌یافته و... و امثالهم، مورد توجه دوستان بود و... ناگهان استاد از اختصاص بالاترین نمره به نگارنده این سطور خبر داد و بالتبع همه متقاضی شدند که بنده چه مسئله مهم و بلکه اهمی را نشانه رفته‌ام؟! وای بر مدیران و مسئولان! حقیر در آن زمان به این نتیجه رسیده بودم که (علیرغم برخورداری ما از سرزمینی با ویژگیهای کم‌نظیر سوق‌الجیشی و ژئوفیزیکی، قدمت تمدن و سبقه تاریخی کهن، ملتی هوشمند و جوانانی نخبه و توانا، رهبرانی دانا و دلسوز و دلیر، مکتبی پویا و پایا، معادن و منابع فراوان و متنوع، دسترسی گسترده به انواع آبهای آزاد ووو...) معضل اصلی ما #مدیران ما هستند که متأسفانه کارکردهای منفی آنها بر عملکرد مثبت آنان غلبه دارد. ناگهان یکی از مدیران حاضر در کلاس معترض شد که گزینه انتخابی و مورد اشاره وی هم دقیقاً همین مسئله بوده است! پس چرا وی از کسب بالاترین نمره محروم مانده است؟! استاد بلافاصله افزود: «بلی! اما تمایز دیدگاه آقای حسینی منتظر نسبت به نظر شما در راه‌حل پیشنهادی ایشانست که بنظرم نسبت به شما هوشمندانه‌تر است»! و از وی خواستند که راهکار خود را بگوید. پیشنهاد او «تبعید مدیران از وطن» بود؛ یعنی تبعید مدیران متخلف و ناکارآمد به جزیره‌ای دور افتاده ولیکن دارای ساختمانهای اداری شیک و شکوهمند بود تا در آنجا آنها دائماً با همدیگر جلسه و همایش بگذارند و به همدیگر بخشنامه بدهند و از یکدیگر گزارش بخواهند و... آنقدر که بالاخره از پای در آیند! استاد از بنده هم خواست که راه‌حل خود را بیان نمایم و دلیل چنین راهکاری را هم مورد اشاره قرار دهم که برخاستم و گفتم: راهکار پیشنهادی ایشان به ذهن بنده هم رسید ولیکن من ترجیحاً پیشنهاد می‌کنم، طیّ فراخوان بزرگی از همه مدیران دعوت گردد تا در سفری مثال‌زدنی (فرضا هشتاد روز دور دنیا!) حضور یابند. البته با این شرط که فقط کسانی بیایند که خود را مدیرانی متعهد، متخصص و موفق (قابل و لایق مدیریت) می‌دانند و اصولاً مدیریتشان را قبایی برازنده فقط تن ایشان و پست مدیریّت را حقّ مسلّم خود و نیز حق مسلّم طبقات نسلی قبل از خود و بعد از خود می‌شمارند! بنده احتمال می‌دهم که در همان اولین روز فراخوان و مهلت تعیین شده درصد قابل توجه و بسیار چشمگیری از مدیران (احتمالاً بیش از دو سوم) حضور خواهند یافت! باید آنها را به یکی از بنادر جنوبی ببریم و سوار بر کشتی‌های پسنجری و تفریحی بسیار شیک و زیبا نموده و در دریاها و اقیانوسهای دنیا به گردش در آوریم. بشرطی که ناوبری این ناوگان بلند بالا به بنده سپرده شود. زیرا آنزمان که بنده افسر کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران بودم با تحقیق از ملوانان کشتی‌ها تا حدودی می‌دانم که بهترین کوسه‌های درنده و گرسنه در کجاها هستند! البته منوط به آنکه این عملیات کاملاً محرمانه باشد وگرنه بمحض آنکه کوسه‌ها متوجه بشوند که غذای چرب و شیرین آنها از جنس «مدیران ایرانی» هستند، احتمالا خود را به نزدیکترین سواحل رسانیده و دسته جمعی خودکشی می‌کنند تا نسل خود را به گوشت و خون و پوست اینها آلوده نسازند! در این‌جا بود که ... ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۲ 🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 گروه 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻@SMHM212 دخترک مسئولان! (بخش ۲): ... در اینجا بود که اعتراض همه مدیران [مشغول آموزش ضمن خدمت در آن دوره چند ماهه] درآمد ولیکن استاد از من پرسید: آیا بنظر شما شیوه «دورسازی» بجای «معدوم‌سازی» و راه‌حل تبعید به همان جزیره دور افتاده این همکارتان بهتر از این روش بسیار خشن و خطرناک شما نیست؟! عرض کردم: خیر استاد! زیرا احتمال دارد که همانند «رابینسون کروزوئه» برای بازگشت به وطن راهی پیدا کنند و پروژه #پاکسازی_کشور و معالجه «بزرگترین بیماری ملی» ما ابتر بماند. اگرچه استاد با اشاره به این استدلال بنده در آن زمان، صحّت داوری خود در امر «ترجیح نظر بنده بر دیگران» را مورد تأیید و تأکید قرار داد! ولیکن بعد از آن قصه، از آنجا که آن مسیر را شوخ‌طبعانه رفته بودم، یکی از دغدغه‌های دائمی ذهن بنده همین مسئله شد که: آیا براستی تشخیص و قضاوت بنده قرین واقعیّت و حقیقت ماجراست؟! و اینکه قطعیّت و جدّیّت این نظر چه میزان است؟ آیا براستی بحران اصلی ما در سطح ملی، #مدیران ما هستند؟ با چه منطق قابل استدلالی؟! یعنی چنانچه امر دائر بر این بشود که فرضاً روزی کلّ #مدیران_مملکت را جمع کنند و تحویل بنده بدهند آیا براستی من همه آنها را بلافاصله منهدم و نابود خواهم کرد و نسلشان را از سطح زمین بر خواهم انداخت؟ آیا بهترین راه‌حل، اعدام آنهاست؟ آیا «بهترین نسخه» همین است که من پیچیدم؟ آیا مشکل بدتری وجود ندارد که بتوانم جایگزین مدیران بکنم؟ و... هرچه اندیشیدم اصل گزینش خود را نتوانستم تغییر بدهم ولیکن به فرمولهای خوبی نائل گشتم و لذا در روش مواجهه و برخوردم هم توانستم تحولی ایجاد نمایم. بدین صورت که دیدم می‌توان علت یا علل «نامطلوب بودن/ شدن مدیران» را با بررسی‌های دقیق کشف کرد و برای معالجه هر کدام نسخه‌ای حیاتبخش پیچید. چنین شد که به مبحث «دخترک» رسیدم و اینکه مدیران باید طیّ فرایندهایی مهندسی شده، دختر دار گردند و چنانچه مدیری دخترش را پیدا نکرد ناچاراً باید طعمه کوسه‌ها شود! دخترکان ناقص‌الخلقه مدیران! در واقع علت اصلی بدبختی کشور ما و منشأ تمام مشکلات ملت ما، مسئولان و مدیرانی هستند که «د.خ.ت.ر.ک.» ندارند! لذا یکی از محورهای اصلی و تأکیدی بنده در سخنرانی‌ها و تدریس‌هایم، در انواع محافل و مجامع سیاسی و علمی اشاره به همین مسئله خطیر بوده است و اینکه مدیران ما یا اساساً دخترک ندارند یا اگر دارند ناقص‌الخلقه است و اینکه چه باید بکنیم تا ایشان اولاً دخترک داشته باشند و ثانیاً دخترکشان، کمال و جمالی داشته باشد تا در کارشان بصیر و صبور باشند و علیم و حلیم. وگرنه روز به روز مصائب روزافزون ملتمان تشدید خواهد گشت و... و اما دخترک: د. بسیاری از مدیران ما اساساً نسبت به حوزه مدیریتی خود علم و #دانش کافی و بلکه لازم را ندارند. دانش و دانائی ایشان در حیطه قلمرو مدیریتی ایشان مخدوش و قابل تخطئه می‌باشد. پیشتازی اراذل و افراد کم‌مایه و بلکه بی‌مایه در اشغال مناصب و کنار زدن اشخاص پر مایه و صاحب فضیلت و برتری و به حاشیه راندن ایشان، روندی است که نه تنها اعتبار بلکه «اصل #پایداری_نظام» را مورد تحدید و تهدید خود قرار می‌دهد تا آنجا که یکی از علل اصلی فروپاشی #اقتدار_حکومت همین جابجائی خطیر است که حضرت امیر(ع) نسبت به وقوع آن صریحاً هشدار داده‌اند. این عده از مدیران به لحاظ «فقدان معرفت» و «بی‌شعوری کاری» در «هدایت» صحیح مجموعه تحت امر خود ناتوان هستند ولو اینکه در امر «نظارت» و «حمایت» سنگ تمام بگذارند. در این خصوص لازمست که؛ اولاً) با نهایت دقت مدیرانی به کار گمارده شوند که از دانستن و #دانائی لازم و بلکه کافی برخوردار باشند. نباید اجازه داد #مدیران_روابطی نادان جای #مدیران_ضوابطی دانا را بگیرند. ثانیاً) برنامه دانش‌آزمایی و میزان‌سنجی فهم و دانائی مدیران باید تبدیل به فرایندی ثابت و مؤثر در درون نظام گردد و بدون اتکاء به مدرک‌گرایی صرف و تأثیرپذیری از جریانات سیاسی سلطه‌جو و باندهای تمامیّت‌خواه اقتصادی (و به تعبیر مقام معظم رهبری؛ باندهای مافیایی قدرت و ثروت) مدیران را مورد ارزشیابی دقیق خود قرار دهد و دانایان را ارتقاء بخشد. این مدیران که شاید دارای خواستن و توانستن هم باشند نیازمند دانستن و هدایت هستند. خ. بسیاری از مدیران ما از اراده کافی و بلکه انگیزه لازم برای پیشبرد اهداف تعیین و تعریف شده در حوزه مدیریتی آنها برخوردار نیستند. شاید بسیاری از آنها می‌دانند که چه باید بکنند و امور را چگونه باید مدیریت نمایند (و احتمالاً دارای بالاترین نمره دانائی هم هستند و ای بسا نخوت فراوانی هم دارند!) ولیکن در مدیریتشان نه تنها خودشان هیچگونه پیشتازی به خرج نمی‌دهند بلکه با پیروی از تکیه‌کلام «هیس نوچ» مرسوم خود مانع عملکرد و پیشرفت زیردستان خود هم می‌گردند و بمحض ... ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۲ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻 @SMHM212 دخترک مسئولان! (بخش ۳): ... به محض آنکه کسی بخواهد حرفی بزند و پیشنهادی بدهد و احیاناً انتقادی بورزد تنها روش برخوردشان «هیس‌هیس» گفتن و دعوت به سکوت است! تا اساساً کسی چیزی نگوید و کسی چیزی نشنود و چنانچه کسی سماجت کرد و توانست نظرش را ابراز و اظهار نماید آنگاه با شیوه «نوچ نوچ» از پذیرفتن انتقادات و پیشنهادات طفره رفته و زیر بار مسئولیّت نمی‌روند. البته ممکن است همین «مدیران هیس‌نوچی» خودشان شعارهای زیبا و دلفریب و ذهن‌فریب (عوامفریبی و خواص‌فریبی) هم سر دهند و حتی گوش فلک را هم کر کنند اما دریغ از نیم مثقال کردار واقعی! در هر حال این عده از مدیران بی‌همت به علل گوناگونی (جز اشغال مناصب و تسلط بر پستهای مدیریتی) و «بی‌غیرتی کاری» تمایلی به تحقق دانسته‌های علمی و بحق خود و دیگران ندارند. در این خصوص هم لازمست که؛ اولاً) با نهایت دقت مدیرانی انتخاب شوند که از خواستن و اراده لازم و بلکه کافی برخوردار باشند. نباید اجازه داد #مدیران_وارفته جای #مدیران_وارسته را بگیرند. ثانیاً) برنامه انگیزش‌یابی مدیران باید تبدیل به فرایندی ثابت و مؤثر در درون نظام گردد و بدون تأثیرپذیری از جناحهای سیاسی سلطه‌طلب و باندهای انحصارطلب اقتصادی (و به تعبیر مقام معظم رهبری؛ باندهای مافیایی قدرت و ثروت) مدیران را مورد ارزشیابی خود قرار دهد و تنبل‌ها و بی‌حال‌ها را کنار زده و فعالان را ارتقاء بخشد. این مدیران شاید توان #هدایت و #حمایت مجموعه تحت نظر خود را داشته باشند ولیکن معمولاً در امر #نظارت بسیار ناکارآمد هستند و معمولاً مجموعه خود و افراد آنرا به حال خود رها می‌کنند. لذا این دسته از مدیران خود نیازمند نظارت بیشتری هستند. اگرچه بسیاری از اینها ظاهراً خود را بسیار جدی و علاقمند هم نشان می‌دهند ولیکن در عمل جز اتلاف وقت و انرژی و سرمایه هنری ندارند. این مدیران شاید از دانستن و توانستن برخوردار باشند اما از خواستن گریزانند ولو اینکه بسیاری از اینگونه مدیران ای بسا صبحها زودتر از همه بر سر کار خود حاضر شوند و دیرتر از همه هم آنرا ترک کنند اما علیرغم پرکار و اکتیو نشان دادن خود، در واقع عملاً کاری از پیش نمی‌برند. البته ممکن است علت نخواستن اینها ریشه در ندانستن و نتوانستن داشته باشد ولیکن بجای دانش‌زایی و توان‌افزایی خود بمنظور گریز از رخوت و خمودگی، عمدتاً سرگرمیهای زیرپوستی مختلفی هم برای خود تدارک می‌بینند که صرفاً برای رفع بی‌حوصلگی خودشان است ولو اینکه وانمود کنند که برای تغییر ذائقه جهت حفظ و افزایش آمادگی کاری است ووو... ت. بسیاری از مدیران ما از توانائی کافی و بلکه لازم برای پیشبرد اهداف تعیین و تعریف شده در حوزه مدیریتی خود محروم هستند. شاید بسیاری از آنها می‌دانند که چه باید بکنند و امور را چگونه باید مدیریت نمایند (و احتمالاً دارای بالاترین نمره دانائی هم هستند) و همچنین شاید بسیاری از آنها می‌خواهند که کارها را بخوبی و در عالیترین شکل کمال و جمال آنها مدیریت نمایند (و احتمالاً دارای بالاترین نمره اراده‌ورزی هم هستند و در امور خواستن مشکل چندانی ندارند) ولیکن در مدیریتشان از حد شعارهای زیبا و دلفریب و ذهن‌فریب (عوامفریبی و خواص‌فریبی) فراتر نرفته و در عمل «عاجز» تشریف دارند. این دسته از مدیران بیش از هدایت و نظارت نیازمند حمایت هستند. این عده از مدیران ممکن است در امور نظارت و هدایت عملکرد مطلوبی داشته باشند ولیکن در امر حمایت از زیردستان خود معمولاً ضعیف تشریف دارند. مانند کسی که فوت و فنّ فرضاً قهرمان ورزشی شدن (مثل وزنه‌برداری، مشت‌زنی، شناگری، کشتی‌گیری و...) را نه تنها بخوبی می‌داند بلکه قادر به تدریس و تعلیم آنها در سطح دانشگاهی و مربیگری حرفه‌ای و باشگاهی آنها هم هست و حتی خیلی هم دوست دارد و تمایل شدید که قهرمان یکی از آنها و پهلوان جهان هم بشود اما استخوان‌بندی هیکل و قدرت عضلات بدنش، مقاومت انرژیک و رمقی برای انجام هیچکدام از آنها و رکورد زدن را ندارد. در این خصوص نیز لازمست که؛ اولاً) با نهایت دقت مدیرانی گزینش و منصوب شوند که علاوه بر دانستن و خواستن از توانستن و توانائی لازم و بلکه کافی برخوردار باشند. نباید اجازه داد «مدیران خسته و نیسته» (معمولاً پای کار نیستند و اگر هستند خسته‌اند!) جای «مدیران هسته» (همیشه و تا آخر پای کار هستند) را بگیرند. ثانیاً) برنامه «توان‌یابی مدیران» باید تبدیل به فرایندی ثابت و مؤثر و مستمرّ در درون نظام گردد و بدون تأثیرپذیری از باندهای مافیایی قدرت و ثروت و سوار بر امواج انواع «رسانه‌های سنتی و صنعتی»، مدیران را مورد ارزشیابی خود قرار دهد و ناکارآمدها را کنار زده و توانمندان را ارتقاء و اعتلاء بخشد. ... ادامه دارد. 👌فرمت PDF این سلسله در 👈این‌جا👉 است جهت تکثیر و توزیع در جلسات ذی‌ربط. ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۲ 🌐کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲گروه 👈محل نظرات👉 🙏