📜[٦٧]محمّد بن إبراهيم النّعمانيّ،في الغيبة،قال:أخبرنا عليّ بن الحسين، قال:حدّثنا محمّد بن يحيى العطّار،قال:حدّثنا محمّد بن حسّان الرّازيّ،عن محمّد بن عليّ الكوفيّ،عن إبراهيم بن محمّد بن يوسف،عن محمّد بن عيسى،[عن عبد الرّزّاق]عن محمّد بن سنان،عن فضيل الرّسّان،عن أبي حمزة الثّماليّ،قال:
كنت عند أبي جعفر محمّد بن عليّ الباقر عليهما السّلام ذات يوم،فلمّا تفرّق من كان عنده قال لي:
«يا أبا حمزة،من المحتوم الّذي لا تبديل له عند اللّه قيام قائمنا عليه السّلام،فمن شكّ فيما أقول لقي اللّه و هو به كافر،و هو له جاحد.»
ثمّ قال:«بأبي أنت و أمّي المسمّى باسمي،و المكنّى بكنيتي،السّابع من بعدي!بأبي من يملأ الأرض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا!»
ثمّ قال:«يا أبا حمزة،من أدركه فلم يسلّم له ما سلّم لمحمّد و عليّ صلوات اللّه عليهما،فقد حرّم[اللّه]عليه الجنّة و مأواه النّار و بئس مثوى الظّالمين.»
و أوضح من هذا-بحمد اللّه-و أنور و أبين و أزهر لمن هداه اللّه و أحسن إليه،قول اللّه عزّ و جلّ في محكم كتابه: إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ،فَلا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ ،و معرفة الشّهور-المحرّم و صفر و ربيع و ما بعده و الحرم منها هي رجب و ذو العقدة و ذو الحجّة و المحرّم-لا يكون دينا قيّما،لأنّ اليهود و النّصارى و المجوس و ساير الملل و النّاس جميعا من الموافقين و المخالفين يعرفون هذه الشّهور و يعدّونها بأسمائها،و إنّما هم الأئمّة[و]القوّامون بدين اللّه عزّ و جلّ،و الحرم منها أمير المؤمنين عليّ عليه السّلام الّذي اشتقّ[اللّه تعالى]له اسما من اسمه العليّ،كما اشتقّ لرسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلم اسما من اسمه المحمود،و ثلاثة من ولده [أسماؤهم عليّ]:عليّ بن الحسين و عليّ بن موسى و عليّ بن محمّد.فصار لهذا الاسم المشتقّ من اسم اللّه جلّ و عزّ حرمة به،و صلوات اللّه على محمّد و آله المكرّمين المتحرّمين به .
📝محمّد بن ابراهيم نعمانى در كتاب الغيبة گويد:خبرمان داد علىّ بن الحسين، گفت:برايمان حديث نمود محمّد بن يحياى عطّار،گفت:حديثمان داد محمّد بن الحسن رازى،از محمّد بن على كوفى،از ابراهيم بن محمّد بن يوسف،از محمّد بن عيسى، [از عبد الرّزّاق]،از محمّد بن سنان،از فضيل رسّان،از ابو حمزهى ثمالى كه گفت:روزى در محضر امام ابو جعفر محمّد بن على باقر عليهما السّلام بودم.وقتى كسانى كه در محضر امام عليه السّلام بودند همه رفتند،به من فرمود:
🌺«اى ابو حمزه،از امور حتمى كه نزد خداوند تبديلناپذير است،قيام قائم عليه السّلام است.پس هركس در آنچه مىگويم شك كند،در حالتى خداوند را ملاقات خواهد كرد كه بدو كافر باشد.»
🕊سپس فرمود:«پدر و مادرم فداى تو باد؛اى ناميده شده به نام من و كنيه داده شده به كنيهى من ،اى هفتمين(امام)بعد از من!پدرم فداى كسى كه زمين را پر از قسط و عدل خواهد ساخت؛همچنانكه از ظلم و جور پر شده باشد!»
✅سپس فرمود:«اى ابو حمزه،هركس او را درك كند و آنچه را براى محمّد و على صلوات اللّه عليهما تسليم داشته است،نسبت به او تسليم ندارد،به درستى كه [خداوند]بهشت را بر وى تحريم خواهد كرد و جايگاهش آتش دوزخ است كه منزلگاه بد ظالمان است.»
💎واضحتر از اين-بحمد اللّه-و نورانىتر و روشنتر و آشكارتر براى كسى كه خداوند هدايتش فرموده و به او احسان داشته است،فرمودۀ خداى-عزّ و جلّ-در كتاب محكم خويش است:(همانا شمار ماهها نزد خداوند در كتاب خدا دوازده ماه است؛ (از)آن روز كه آسمانها و زمين را آفريد.چهار ماه از آنها حرام است.اين است آيين استوار.
پس در(مورد)آنها بر خود ستم مكنيد.)
🌍شناختن ماهها-محرّم و صفر و ربيع و...و اينكه ماههاى حرام:رجب و ذوالقعده و ذوالحجّه و محرّماند-دين استوار نيست؛
زيراكه يهود و نصارى و مجوس و ساير ملل و همهى مردم،موافقان و مخالفان،اين ماهها را مىشناسند و آنها را به اسم مىشمارند!
♥️اينها همان امامان عليهم السّلام و برپادارندگان دين خداى-عزّ و جلّ-اند و حرام از آنان،اميرالمؤمنين عليه السّلام است كه خداى-تعالى-برايش اسمى از نام بلند خويش (على)مشتق فرمود؛
همچنانكه براى رسول خود اسمى از نام پسنديدهى(محمود) خويش برگزيد
و سه تن از فرزندانش كه نامشان على است:علىّ بن الحسين و علىّ بن موسى و علىّ بن محمّد.
❣پس اين اسم-كه از اسم خداى عزّ و جلّ مشتق شده-حرمتى گرفته است و درود خداوند بر محمّد و آل گرامى او باد كه به او حرمت يافتهاند.
📖سیمای حضرت مهدی (علیه السلام) در قرآن، صفحه 192
سیدهاشم بن سلیمان بحرانی
@qoranvamamhoosein
❖﷽❖
#توقیعات
#حدیث_مهدوی
📜٢٤٦-و بهذا الإسناد،عن أبي الحسين محمّد بن جعفر الأسدي رضى اللّه عنه،عن سعد بن عبد اللّه الأشعري قال:حدّثنا الشيخ الصدوق أحمد بن إسحاق بن سعد الأشعري رحمه اللّه،أنّه جاءه بعض أصحابنا يعلمه أنّ جعفر بن عليّ كتب إليه كتابا يعرّفه فيه نفسه،و يعلمه أنّه القيّم بعد أخيه، و أنّ عنده من علم الحلال و الحرام ما يحتاج إليه و غير ذلك من العلوم كلّها.
قال احمد بن إسحاق:فلمّا قرأت الكتاب كتبت إلى صاحب الزّمان عليه السّلام و صيّرت كتاب جعفر في درجه،فخرج الجواب إلي في ذلك:
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم أتاني كتابك أبقاك اللّه و الكتاب الّذي أنفذته درجه و أحاطت معرفتي بجميع ما تضمّنه على اختلاف ألفاظه و تكرّر الخطاء فيه و لو تدبّرته لوقفت على بعض ما وقفت عليه منه و الحمد للّه ربّ العالمين حمدا لا شريك له على إحسانه إلينا و فضله علينا،أبى اللّه-عزّ و جلّ-للحقّ إلاّ إتماما و للباطل إلاّ زهوقا و هو شاهد عليّ بما أذكره،وليّ عليكم بما أقوله،إذا اجتمعنا ليوم لا ريب فيه و يسألنا عمّا نحن فيه مختلفون،إنّه لم يجعل لصاحب الكتاب على المكتوب إليه و لا عليك و لا على أحد من الخلق جميعا إمامة مفترضة و لا طاعة و لا ذمّة،و سأبيّن لكم جملة تكتفون بها إن شآء اللّه تعالى.
يا هذا يرحمك اللّه إنّ اللّه تعالى لم يخلق الخلق عبثا و لا أهملهم سدى بل خلقهم بقدرته و جعل لهم أسماعا و أبصارا و قلوبا و ألبابا،ثمّ بعث إليهم النّبيين عليهم السّلام مبشّرين و منذرين يأمرونهم بطاعته و ينهونهم عن معصيته و يعرّفونهم ما جهلوه من أمر خالقهم و دينهم و أنزل عليهم كتابا و بعث إليهم ملائكة يأتين بينهم و بين من بعثهم إليهم بالفضل الّذي جعله لهم عليهم و ما آتاهم من الدّلائل الظّاهرة و البراهين الباهرة و الآيات الغالبة:
فمنهم من جعل النّار عليه بردا و سلاما و اتّخذه خليلا و منهم من كلّمه تكليما و جعل عصاه ثعبانا مبينا.و منهم من أحيا الموتى بإذن اللّه و أبرأ الأكمه و الأبرص بإذن اللّه.
و منهم من علّمه منطق الطّير و أوتي من كلّ شيء،ثمّ بعث محمّدا صلّى اللّه عليه و اله رحمة للعالمين و تمّم به نعمته و ختم به أنبياءه و أرسله إلى النّاس كافّة و أظهر من صدقه ما أظهر و بيّن من آياته و علاماته ما بيّن.
ثمّ قبضه صلّى اللّه عليه و اله حميدا فقيدا سعيدا و جعل الأمر[من]بعده إلى أخيه و ابن عمّه و وصيّه و وارثه عليّ بن أبي طالب عليه السّلام،ثمّ إلى الأوصياء من ولده واحدا واحدا،أحيا بهم دينه و أتمّ بهم نوره و جعل بينهم و بين إخوانهم و بني عمّهم و الأدنين فالأدنين من ذوي أرحامهم فرقانا بيّنا يعرف به الحجّة من المحجوج و الإمام من المأموم.
بأن عصمهم من الذّنوب و برّأهم من العيوب و طهّرهم من الدّنس و نزّههم من اللّبس و جعلهم خزّان علمه و مستودع حكمته و موضع سرّه و أيّدهم بالدّلائل و لو لا ذلك لكان النّاس على سواء و لادّعى أمر اللّه-عزّ و جلّ-كلّ أحد و لما عرف الحقّ من الباطل و لا العالم من الجاهل.
و قد ادّعى هذا المبطل المفتري على اللّه الكذب بما ادّعاه فلا أدري بأيّة حاله هي له رجاء أن يتمّ دعواه،أ بفقه في دين اللّه؟فو اللّه ما يعرف حلالا من حرام و لا يفرّق بين خطاء و صواب،أم بعلم؟فما يعلم حقّا من باطل و لا محكما من متشابه و لا يعرف حدّ الصّلاة و وقتها،أم بورع؟فاللّه شهيد على تركه الصّلاة الفرض أربعين يوما يزعم ذلك لطلب الشعوذة و لعلّ خبره قد تأدّى إليكم و هاتيك ظروف مسكرة منصوبة و آثار عصيانه للّه -عزّ و جلّ-مشهورة قائمة،أم بآية؟فليأت بها،أم بحجّة؟فليقمها،أم بدلالة؟فليذكرها.
قال اللّه-عزّ و جلّ-في كتابه: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ حم تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ* ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاّ بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُسَمًّى وَ الَّذِينَ كَفَرُوا عَمّا أُنْذِرُوا مُعْرِضُونَ* قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ أَرُونِي ما ذا خَلَقُوا مِنَاَلْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّماواتِ ائْتُونِي بِكِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا أَوْ أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ* وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُوا مِنْ دُونِ اللّهِ مَنْ لا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ هُمْ،عَنْ دُعائِهِمْ غافِلُونَ* وَ إِذا حُشِرَ النّاسُ كانُوا لَهُمْ أَعْداءً وَ كانُوا بِعِبادَتِهِمْ كافِرِينَ
فالتمس تولّى اللّه توفيقك من هذا الظّالم ما ذكرت لك و أمتحنه و سله عن آية من كتاب اللّه يفسّرها أو صلاة فريضة يبيّن حدودها و ما يجب فيها لتعلم حاله و مقداره و يظهر لك عواره و نقصانه و اللّه حسيبه.
حفظ اللّه الحقّ على أهله و أقرّه في مستقرّه و قد أبى اللّه-عزّ و جلّ-أن تكون الإمامة في أخوين بعد الحسن و الحسين عليهما السّلام و إذا أذن اللّه لنا في القول ظهر الحقّ و اضمحلّ الباطل و انحسر عنكم و إلى اللّه أرغب في الكفاية و جميل الصّنع و الولاية و حسبنا اللّه و نعم الوكيل و صلّى اللّه على محمّد و آل محمّد.
ادامه مطلب(ترجمه)👇👇
📝٢٤٦/٢-سعد بن عبد اللّه اشعرى گفته است:شيخ راستگو احمد بن اسحاق بن سعد اشعرى كه خدا رحمتش كند،اين حديث را گفته كه يكى از شيعيان نزد او آمده و اظهار داشته كه جعفر كذاب براى وى نامهاى نوشته و در آن خودش را بهعنوان امام معرفى كرده است،و به او فهمانده است كه پس از برادرش قيم است،و به حلال و حرام علم داشته و آنچه كه از علوم مورد نياز است نزد او است و به همه آنها عالم است.
احمد بن اسحاق مىگويد:وقتى آن فرد نامه را برايم قرائت كرد،نامهاى به حضرت صاحب الزمان عليه السّلام نوشتم و نامه جعفر را هم ضميمه آن كردم.پس جواب حضرت در آن مورد صادر شد:
📜به نام خداوند بخشندۀ مهربان
نامه تو به دستم رسيد،خداوند به شما بقا و طول عمر كرامت كند، و نامهاى را هم كه در ميان آن گذارده بودى رسيد،البته باوجود اختلاف و اشتباه در الفاظ آن و تكرار خطاهايش،به محتواى آن اطلاع كامل دارم.
اگر مدبّرانه و متفكرانه به آن نگاه مىكردى به بعضى از امورى كه من رسيدهام مىرسيدى و غلطهاى متعددش را پيدا مىكردى.بههرحال:
حمد و ستايش مخصوص پروردگار عالميان است كه در احسان و فضلش نسبت به ما،شريكى ندارد.خداوند متعال ابا دارد كه حقّ را تمام و كامل نكند،و باطل را محو و نابود نسازد،او بر آنچه كه ذكر مىكنم شاهد است و به آنچه كه مىگويم ولى شماست،وقتى كه همه ما را براى روزى كه شكى در وقوع آن نيست جمع كرد و راجع به آنچه كه در مورد آن اختلاف داريم از ما سؤال مىفرمايد،تحقيقا خداوند متعال،براى صاحب نامه[جعفر كذاب]نه بر كسى كه به او نامه نوشته،و نه بر تو و نه بر احدى از خلق،امامت واجب و حقّ اطاعت بر ذمه مردم قرار نداده است،و به زودى مطلبى را برايتان روشن مىكنم كه ان شاء اللّه شما را كفايت كند.
اى مرد!خدا رحمتت كند،حقيقتا كه خداوند تبارك و تعالى خلق را بيهوده نيافريد،و آنها را بلاتكليف رها نكرد،بلكه آنها را با قدرت قاهرهاش خلق كرد و براى آنها گوشها،چشمها،قلبها و مغزها قرار داد.آنگاه انبيا عليهم السّلام را به طرف مردم فرستاد تا ايشان را بشارت داده و بترسانند،انبيا هم مردم را به اطاعت خداوند امر كرده و از معصيت و نافرمانى نسبت به خداوند نهى نمودند و آنچه را كه در مورد خالق و دينشان نمىدانستند به آنها بشناسانند.كتاب آسمانى بر آنها نازل فرمود و با فضل و بزرگوارىاش فرشتگانى را بين آنها و كسانى كه برايشان مبعوث شده بودند،برانگيخت تا دلايل روشن و براهين آشكار و آيات و نشانههاى واضح و غالب را برايشان بياورند.
از جملۀ آن پيامبران كسى است كه آتش را بر او سرد و سلامت كرده و او را به دوستى خود گرفت[يعنى حضرت ابراهيم عليه السّلام]و آن ديگرى كسى است كه خدا با او بىواسطه تكلّم فرمود و عصايش را اژدهاى بزرگى قرار داد[يعنى حضرت موسى عليه السّلام]و يكى از آنها كسى است كه به اذن خداوند مرده را زنده كرده،جذامى و برصى را شفا مىداد[يعنى حضرت عيسى بن مريم عليه السّلام]و پيامبر ديگر كسى است كه خداوند سخن گفتن با پرندگان را به او آموخت و فرمانروايى هرچيزى را به او داد[يعنى حضرت سليمان عليه السّلام].
پس از اينها محمّد را كه سلام و درود خداوند بر او و آلش باد،مبعوث فرمود و او را رحمت همه اهل عالم قرار داد.به واسطه او نعمتش را تمام كرد،و آمدن انبيا را ختم نمود،و او را براى هدايت همه مردم فرستاد،و از صدق و درستى ادعايش آنچه را خواست ظاهر كرد،و آيات و علامات صداقتش را روشن و مبيّن ساخت.
پس خداوند روح مقدّس او را قبض فرمود؛در حالىكه حضرتش پسنديده،نعمتى از دسترفته و سعادتمند بود،آنگاه امر ولايت و هدايت را پس از او در وجود برادر،پسرعمو،وصى و وارثش على بن ابى طالب عليه السّلام قرار داد.و پس از او به اوصياى بعدى يكى پس از ديگرى سپرد،دينش را به واسطه ايشان زنده كرد،و نورش را به سبب آنها تمام كرد،و بين ايشان و برادران و پسرعموها و نزديكان و ذوى الارحامشان[فاميلشان]امتيازى روشن قرار داد،كه به واسطه آن حجّت از غير حجّت و امام از مأموم شناخته شود.
اينكه در برابر گناه و معصيت به ايشان مقام عصمت داد،و از عيوب كوچك و بزرگ دورشان كرده،از پليدى و كثيفى پاك و طاهرشان ساخته، و آنها را از لغزش پاكيزه كرده است.ايشان را خزانهدار علمش قرار داد، حكمتش را در وجود آنها به وديعه گذارد،و آنها را محل سرّش گردانيد،و با دلايل و معجزات تأييدشان فرمود.اگر غير از اين بود،مردم نيز با ايشان مساوى بودند و هركسى مدّعى ولايت امرى مىشد،و حقّ از باطل و عالم از جاهل شناخته نمىشد.
تحقيقا اين شخص كه ادعايش باطل شده و به خداوند افترا زده است، ادعايى كرده كه در آن دروغ گفته است.من نمىدانم او به چه حالت و دستاويزى اميدوار است كه ادعايش را ثابت كند.آيا به وسيله فقه و علمش در امر دين خدا[مىخواهد ثابت كند كه امام است]؟به خدا قسم كه او حلال را از حرام تشخيص نمىدهد و فرق بين خطا و صواب را نمىداند.
آيا به وسيله علمش مىخواهد ثابت كند؟در حالىكه نه به حقّ علم دارد نه به باطل،آيات محكم را از آيات متشابه تشخيص نمىدهد،و حد نماز و حتى وقت آن را نمىداند.
آيا به واسطه تقوايش ثابت مىكند؟و خداوند شاهد است كه او چهل روز نماز واجبش را ترك كرد،به خيال اينكه با اين عمل،شعبدهباز شود، شايد خبرش به شما هم رسيده باشد.و همچنين خبر ظروف مسكرى كه خود او كار گذاشته[شرب خمر مىكرده]و آثار عصيان و طغيانش در برابر خداوند تبارك تعالى كه مشهور و معروف است.
آيا معجزهاى دارد؟پس بايد بياورد.آيا حجّت و برهانى دارد؟پس بايد اقامه كند.آيا دليلى دارد؟پس بايد بيان نمايد.
خداوند متعال در كتاب عزيزش قرآن كريم مىفرمايد:
«به نام خداوند بخشنده مهربان،حم[حاميم]فرستادن و نازل كردن اين قرآن عظيم از جانب خداوند مقتدر و حكيم است.ما آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست را جز به حقّ[و براى حكمت و مصلحت خلق] و جز در وقت معيّن نيافريدهايم،ولى آنان كه كافرند از هرچه پند و اندرزشان كنند و بيمشان مىدهند روى مىگردانند.بگو:جز خدا همه آن بتهايى كه به خدايى مىخوانيد به من نشان دهيد كه آيا در زمين چيزى آفريدهاند؟يا با خداوند در خلقت آسمانها شريكند؟از كتب آسمانى پيشين دليلى بر خدايى بتها داريد؟يا كمترين اثر و نشانهاى بر درستى عقيده شرك يافتهايد؟اگر راست مىگوييد براى من بياوريد.
و كيست گمراهتر از آنكه جز خدا كسى را بپرستد كه هيچ در حوايج او تا قيامت اجابتش نكند،و از هرچه بخواندشان بىخبر باشند.و چون در قيامت،خلق مشحور شوند،آنجا معبودان باطل با مشركان،دشمن محشور شده و از پرستش آنها بيزارند.»
🕯بنابراين از خداوند متعال در برابر اين ظالم[جعفر كذاب]طلب توفيق كن و آنچه را كه براى تو ذكر كردم بخواه و او را امتحان كن و مثلا از تفسير آيهاى از كتاب خدا،يا تعيين حدود نماز واجب و آنچه كه در آن واجب است از او بپرس تا اينكه حال و اندازه علم او را بدانى و عيب و ايراد و نقصانش برايت روشن شود و خداوند حساب او را مىرسد.
خداوند حقّ را بر اهلش حفظ مىكند و آن را در محل و قرارگاهش مستقر مىفرمايد،و خداوند عزّ و جلّ ابا دارد كه امامت را پس از حسن و حسين عليهما السّلام در دو برادر قرار دهد.زمانى كه خداوند به ما در سخن گفتن اجازه دهد، حقّ ظاهر و باطل نابود مىشود و اين امر براى شما معلوم و ظاهر مىگردد.
و به جهت[طلب]كفايت و نيكويى و زيبايى صنع و خلقت و ولايت به خداوند توجّه مىكنم و خدا هم براى ما كافى،و او بهترين وكيل است.
سلام و صلوات خداوند بر محمّد و آل محمّد باد.
📙 کتاب الغیبة، صفحه 515
شیخ طوسی
کانال الدولة الزهرائیة (عج) در تلگرام
@Aldolatahalzahraeyah
کانال الدولة الزهرائیة (عج) در ایتا
http://eitaa.com/joinchat/2080309258Cc6c103cb84
❖﷽❖
#آیات_الولایة
#آیات_خاص_در_شان_14_معصوم
#تفاسیر_قرآن
#آیات_در_تاویل_امیرالمومنین_ع
#آیات_در_تاویل_دشمنان_اهل_بیت_ع
إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللهُ سَكينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذينَ كَفَرُوا السُّفْلى وَ كَلِمَةُ اللهِ هِيَ الْعُلْيا وَ اللهُ عَزيزٌ حَكيمٌ
اگر او (پيامبر) را يارى نكنيد، خداوند او را [در سختترين لحظات] يارى كرد آنهنگام كه كافران او را [از مكّه] بيرون كردند، درحالىكه يكى از دو نفر بود [و يكنفر بيشتر همراه نداشت] درآنهنگام كه آن دو در غار بودند و او به همسفر خود مىگفت: «غم مخور، خدا با ماست». آنگاه، خداوند آرامش خود را بر او فرستاد و با لشكرهايى كه مشاهده نمىكرديد، او را تأييد نمود و گفتار [و خواستهی] كافران را پايينتر قرار داد [و آنها را با شكست مواجه ساخت] و تنها سخن خدا [و آيين او] برتر [و پيروز] است و خداوند توانا و حكيم است.
(توبه/ ۴۰)
✨✨✨✨✨
📜الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام)، عَنْ آبَائِهِ (علیه السلام)، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنَ اللَّهَ عَهِدَ إِلَیَ عَهْداً فَقُلْتُ: یَا رَبِّ بَیِّنْهُ لِی قَالَ: اسْمَعْ. قُلْتُ: سَمِعْتُ. قَالَ: یَا مُحَمَّدُ، إِنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) رَایَهًُْ الْهُدَی بَعْدَکَ، وَ إِمَامُ أَوْلِیَائِی، وَ نُورُ مَنْ أَطَاعَنِی، وَ هُوَ الْکَلِمَهًُْ الَّتِی أَلْزَمَهَا اللَّهُ الْمُتَّقِینَ، فَمَنْ أَحَبَّهُ فَقَدْ أَحَبَّنِی، وَ مَنْ أَبْغَضَهُ فَقَدْ أَبْغَضَنِی، فَبَشِّرْهُ بِذَلِکَ.
📝پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام باقر (علیه السلام) از پدران بزرگوارش روایت کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خداوند از من پیمانی گرفت». عرض کردم: «پروردگارا، آن را برای من روشن فرما». فرمود: «بشنو»! عرض کردم: «گوشم میدهم»! فرمود: «ای محمّد! پس از تو، پرچم هدایت و امام اولیای من و نور هرکس که مرا اطاعت کند علی (علیه السلام) است. او همان کلمه ای است که خداوند پارسایان را به آن ملزم گردانیده، پس هرکه او را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هرکه با وی دشمنی کند با من دشمنی کرده است. پس او را به این معنا بشارت ده».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۱۶۸ الأمالی، ص۲۴۵
📜أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَامَنِی عَلَی فِرَاشِهِ حَیْثُ ذَهَبَ إِلَی الْغَارِ وَ سَجَّانِی بِبُرْدِهِ فَلَمَّا جَاءَ الْمُشْرِکُونَ ظَنُّونِی مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) فَأَیْقَظُونِی وَ قَالُوا مَا فَعَلَ صَاحِبُکَ فَقُلْتُ ذَهَبَ فِی حَاجَتِهِ فَقَالُوا لَوْ کَانَ هَرَبَ لَهَرَبَ هَذَا مَعَه.
📝امام علی (علیه السلام)- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چون به غار ثور رفت مرا در جای خود خواباند و با پتوی خود پوشاند چون مشرکان به خانهی او آمدند گمان بردند من محمّد (صلی الله علیه و آله) هستم. مرا از خواب بیدار کردند و گفتند: «رفیقت چه شد»؟ گفتم: «دنبال کاری رفت». گفتند: «اگر گریخته بود این علی هم با او گریخته بود».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۱۶۰ الخصال، ج۲، ص۵۷۲/ نور الثقلین
📜الباقر (علیه السلام)- إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَقْبَلَ یَقُولُ لِأَبِی بَکْرٍ فِی الْغَارِ اسْکُنْ فَإِنَّ اللَّهَ مَعَنَا وَ قَدْ أَخَذَتْهُ الرِّعْدَهًُْ وَ هُوَ لَا یَسْکُنُ فَلَمَّا رَأَی رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حَالَهُ قَالَ لَهُ تُرِیدُ أَنْ أُرِیَکَ أَصْحَابِی مِنَ الْأَنْصَارِ فِی مَجَالِسِهِمْ یَتَحَدَّثُونَ فَأُرِیَکَ جَعْفَراً وَ أَصْحَابَهُ فِی الْبَحْرِ یَغُوصُونَ قَال نَعَمْ فَمَسَحَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِیَدِهِ عَلَی وَجْهِهِ فَنَظَرَ إِلَی الْأَنْصَارِ یَتَحَدَّثُونَ وَ نَظَرَ إِلَی جَعْفَرٍ وَ أَصْحَابِهِ فِی الْبَحْرِ یَغُوصُونَ فَأَضْمَرَ تِلْکَ السَّاعَهًَْ أَنَّهُ سَاحِرٌ.
📝امام باقر (علیه السلام)- یوسفبنصهیب از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است که فرمود: از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که فرمود: «همانا رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، در غار به ابوبکر رو کرد و به او فرمود: إِنَّ اللهَ مَعَنا امّا ابوبکر دچار لرزش شده بود و آرام نمیگرفت. هنگامیکه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) حال او را دید، فرمود: «آیا میخواهی اصحابم را از انصار (اصحابم انصاریام) به تو نشان دهم که در مجالس خود مشغول سخن گفتن هستند و جعفر و اصحابش را به تو نشان بدهم درحالیکه در دریا فرو میروند»؟ گفت: «بلی»! رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، دستش را روی چهره ابوبکر کشید و او به انصار نگاه کرد درحالیکه در مجالس خویش درحال گفتگو بودند و به جعفر و اصحابش نگاه کرد درحالیکه در دریا فرو میرفتند. پس در آن ساعت با خود گفت که او (پیامبر) ساحر است».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۱۶۲ الکافی، ج۸، ص۲۶۲/ البرهان
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام
https://t.me/qoranvamamhoosein
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا
http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
#حضرت_زهراء_سلام_الله_علیها 35
#شهادت_حضرت_زهراء_س
#مقتل_حضرت_زهراء_س
#مقتل_محسن_بن_علی_ع
#حضرت_زهراء_س_و_امام_حسن_ع
روضه و مقتل صدیقة طاهرة وعلت شهادت محسن بن علی ع از روایت امام حسن ع
28- ج، [الإحتجاج] فِيمَا احْتَجَّ بِهِ الْحَسَنُ ع عَلَى مُعَاوِيَةَ وَ أَصْحَابِهِ أَنَّهُ قَالَ لِمُغِيرَةَ بْنِ شُعْبَةَ
از جمله احتجاج و استدلالهائى كه امام حسن عليه السّلام بر معاويه و يارانش كرد اين بود كه آن حضرت به مغيرة بن شعبه فرمود:
أَنْتَ ضَرَبْتَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ ص حَتَّى أَدْمَيْتَهَا وَ أَلْقَتْ مَا فِي بَطْنِهَا
تو همان كسى هستى كه فاطمه دختر پيغمبر خدا را زدى و بدنش را خون- آلود نمودى. او بدين جهت جنين خود را سقط كرد.
اسْتِذْلَالًا مِنْكَ لِرَسُولِ اللَّهِ ص وَ مُخَالَفَةً مِنْكَ لِأَمْرِهِ وَ انْتِهَاكاً لِحُرْمَتِهِ
تو اين عمل را بعلت اينكه رسول خدا را ذليل شمردى و با امر آن حضرت مخالفت كردى و نسبت به آن بزرگوار هتك حرمت نموده باشى انجام دادى.
وَ قَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْتِ سَيِّدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
در صورتى كه پيغمبر معظم اسلام صلى اللَّه عليه و آله و سلم بحضرت زهراى اطهر ميفرمود:
انت سيدة نساء اهل الجنة يعنى اى فاطمه! تو بزرگترين زنان اهل بهشت ميباشى.
وَ اللَّهُ مُصَيِّرُكَ إِلَى النَّارِ
امام حسن ع فرمود: اى مغيره! بدان كه خدا تو را طعمه آتش جهنم خواهد كرد.
باب 7- ما وقع عليها من الظلم و بكائها و حزنها و شكايتها في مرضها إلى شهادتها بحارالأنوار ج : 43 ص : 197
شاه کلید روضه : ای مغیره تو بدن فاطمة را خون آلود کردی
خادم الحسین / محمد حسین تابع منش24/9/94
ای دی برای سوالات مقتل
@m_h_tabemanesh1
لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات و سوالات مقتل امام حسین ع
@zameneashk
لینک گروه مقتل متضمن البکاء
مخصوص پرسش از سوالات مقتل امام حسین ع
https://t.me/joinchat/CQ5QIjy-YrCfVxk0vCn8Lg
❖﷽❖
#حدیث_مهدوی
📜حَدَّثَنَا أَبُو سُلَيْمَانَ أَحْمَدُ بْنُ هَوْذَةَ الْبَاهِلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ إِسْحَاقَ النَّهَاوَنْدِيُّ بِنَهَاوَنْدَ سَنَةَ ثَلاَثٍ وَ تِسْعِينَ وَ مِائَتَيْنِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِيُّ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ سَنَةَ تِسْعٍ وَ عِشْرِينَ وَ مِائَتَيْنِ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : بَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذَاتَ يَوْمٍ فِي اَلْبَقِيعِ حَتَّى أَقْبَلَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَسَأَلَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقِيلَ إِنَّهُ بِالْبَقِيعِ فَأَتَاهُ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَسَلَّمَ عَلَيْهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اجْلِسْ فَأَجْلَسَهُ عَنْ يَمِينِهِ ثُمَّ جَاءَ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ فَسَأَلَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقِيلَ لَهُ هُوَ بِالْبَقِيعِ فَأَتَاهُ فَسَلَّمَ عَلَيْهِ فَأَجْلَسَهُ عَنْ يَسَارِهِ ثُمَّ جَاءَ اَلْعَبَّاسُ فَسَأَلَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقِيلَ لَهُ هُوَ بِالْبَقِيعِ فَأَتَاهُ فَسَلَّمَ عَلَيْهِ فَأَجْلَسَهُ أَمَامَهُ ثُمَّ الْتَفَتَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلَى عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ أَ لاَ أُبَشِّرُكَ أَ لاَ أُخْبِرُكَ يَا عَلِيُّ فَقَالَ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ كَانَ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عِنْدِي آنِفاً وَ أَخْبَرَنِي أَنَّ الْقَائِمَ الَّذِي يَخْرُجُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلاً كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً مِنْ ذُرِّيَّتِكَ مِنْ وُلْدِ اَلْحُسَيْنِ فَقَالَ عَلِيٌّ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَصَابَنَا خَيْرٌ قَطُّ مِنَ اللَّهِ إِلاَّ عَلَى يَدَيْكَ ثُمَّ الْتَفَتَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلَى جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَقَالَ يَا جَعْفَرُ أَ لاَ أُبَشِّرُكَ أَ لاَ أُخْبِرُكَ قَالَ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ كَانَ جَبْرَئِيلُ عِنْدِي آنِفاً فَأَخْبَرَنِي أَنَّ الَّذِي يَدْفَعُهَا إِلَى الْقَائِمِ هُوَ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ أَ تَدْرِي مَنْ هُوَ قَالَ لاَ قَالَ ذَاكَ الَّذِي وَجْهُهُ كَالدِّينَارِ وَ أَسْنَانُهُ كَالْمِنْشَارِ ٤ وَ سَيْفُهُ كَحَرِيقِ النَّارِ- يَدْخُلُ الْجُنْدَ ذَلِيلاً وَ يَخْرُجُ مِنْهُ عَزِيزاً يَكْتَنِفُهُ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى اَلْعَبَّاسِ فَقَالَ يَا عَمَّ النَّبِيِّ أَ لاَ أُخْبِرُكَ بِمَا أَخْبَرَنِي بِهِ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ قَالَ لِي جَبْرَئِيلُ وَيْلٌ لِذُرِّيَّتِكَ مِنْ وُلْدِ الْعَبَّاسِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ فَلاَ أَجْتَنِبُ النِّسَاءَ فَقَالَ لَهُ قَدْ فَرَغَ اللَّهُ مِمَّا هُوَ كَائِنٌ .
ادامه مطلب(ترجمه)👇👇
📝(حديث كرد ما را ابو سليمان احمد بن هوذۀ باهلىّ او گفت:حديث كرد ما را ابو اسحاق ابراهيم بن اسحاق نهاوندىّ در نهاوند بسال دويست و نود و سه او گفت:حديث كرد ما را عبد اللّه بن حمّاد انصارىّ در ماه رمضان سال دويست و نود و سه از ابان بن عثمان كه گفت):
ابو عبد اللّه جعفر بن محمّد عليهما السّلام فرمود:
روزى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در بقيع بود كه علىّ عليه السّلام آمد و از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله جويا شد گفتندش در بقيع است علىّ عليه السّلام نزد رسول خدا آمد و سلامش كرد رسول خدايش فرمود:بنشين و او را در سمت راست خود نشانيد،سپس جعفر بن ابى طالب آمد و از رسول خدا جويا شد باو گفته شد كه در بقيع است نزد آن حضرت آمد و سلامش كرد رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)او را در سمت چپ خود نشانيد،سپس عبّاس آمد و از رسول خدا جويا شد باو گفته شد كه در بقيع است به نزد آن حضرت آمد و سلامش كرد رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)در پيش رويش او را نشانيد.
✅سپس رسول خدا رو بعلىّ كرد و فرمود مژدهات ندهم؟خبرت ندهم؟عرض كرد:چرا يا رسول اللّه،فرمود:جبرئيل اندكى پيش نزد من بود و مرا خبر داد آن قائمى كه در آخر زمان خروج ميكند و زمين را پر از عدل ميكند[همان طور كه از ظلم و جور پر شده باشد]از نسل تو و از فرزندان حسين است.
علىّ عرض كرد:يا رسول اللّه هيچ خيرى از خدا بما نرسيده است مگر آنكه بدست شما بوده است.
💠 سپس رسول خدا رو به جعفر بن ابى طالب كرد و فرمود:اى جعفر مژدهات ندهم؟ خبرت ندهم؟عرض كرد:چرا يا رسول اللّه.فرمود:اندكى پيش جبرئيل نزد من بود و مرا خبر داد آن كسى كه آن را(يعنى پرچم را)بقائم ميسپارد از نسل تو است، آيا ميدانى او كيست؟عرض كرد:نه،فرمود:او همان است كه صورتش همچون دينار(گرد)و دندانهايش همچون ارّه و شمشيرش همچون شعلۀ آتش است با خوارى داخل سپاه مىشود ١و با عزّت از آن بيرون مىآيد جبرئيل و ميكائيل او را در ميان ميگيرند.
✴️سپس به عبّاس متوجّه شد و فرمود:اى عمو آنچه را كه جبرئيل بمن خبر داد تو را خبر ندهم؟عرض كرد:چرا يا رسول اللّه حضرت(عليه السّلام)فرمود:جبرئيل بمن گفت:
واى بر نسل تو از فرزندان عبّاس.پس عبّاس عرض كرد:يا رسول اللّه از زنان دورى نگزينم؟حضرت به او فرمود:خداوند از آنچه شدنى است فارغ شده است.
📘غیبت نعمانی، صفحه 288
باب14/حدیث1
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام
https://t.me/qoranvamamhoosein
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا
http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖
#آیات_الولایة
#آیات_خاص_در_شان_14_معصوم
#تفاسیر_قرآن
#آیات_در_تاویل_امیرالمومنین_ع
#آیات_در_تاویل_دشمنان_اهل_بیت_ع
يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولئِكَ يَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ وَ لايُظْلَمُونَ فَتِيلاً
[بهيادآور] روزى را كه هرگروهى را با پيشوايشان مىخوانيم. كسانى كه نامهی عملشان به دست راستشان داده شود، آن را [با شادى و سرور] مىخوانند و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد.
(اسراء/ ۷۱)
✨✨✨✨✨✨
📜أمیرالمؤمنین ( فَالنَّاسُ أَتْبَاعُ مَنِ اتَّبَعُوهُ مِنْ أَئِمَّهًِْ الْحَقِّ وَ أَئِمَّهًِْ الْبَاطِلِ قَالَ اللَّهُ عزّوجلّ یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتِیلًا فَمَنِ ائْتَمَّ بِالصَّادِقِینَ حُشِرَ مَعَهُمْ وَ مَنِ ائْتَمَّ بِالْمُنَافِقِینَ حُشِرَ مَعَهُمْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (یُحْشَرُ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ قَالَ إِبْرَاهِیمُ (فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی.
📝امام علی (علیه السلام)- مردم پیرو کسانی هستند که از امامان حق (اطاعت میکنند. خداوند متعال در قرآن مجید فرمود: یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتِیلًا هرکس صادقان را برای خود امام بگیرد با آنها محشور میشود و هرکس منافقان را رهبر اتّخاذ کند با آنها محشور میگردد. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «مردم با دوستان خود محشور میگردند»، ابراهیم (علیه السلام) گفت: «هرکس از من پیروی کند با من خواهد بود».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۲۶۸ بحارالأنوار، ج۶۶، ص۸۰/ بحارالأنوار، ج۹۰، ص۵۵
📜علیبنإبراهیم ( ذَلِکَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ یُنَادِی مُنَادٍ لِیَقُمْ أَبُوبَکْرٍ وَ شِیعَتُهُ وَ عُمَرُ وَ شِیعَتُهُ وَ عُثْمَانُ وَ شِیعَتُهُ وَ عَلِیٌّ (وَ شِیعَتُهُ.
📝علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- روز قیامت منادی ندا میدهد: «ابوبکر و یارانش، عُمَر و یارانش و عثمان و یارانش و علی (علیه السلام) با یارانش برخیزند».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۲۶۶ بحارالأنوار، ج۸، ص۱۰/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۶۵/ القمی، ج۲، ص۲۳/ نورالثقلین/ البرهان
📜الصّادق ( عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (قَالَ: إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ نَادَی مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَیْنَ خَلِیفَهًُْ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ فَیَقُومُ دَاوُدُ النَّبِیُّ (فَیَأْتِی النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَسْنَا إِیَّاکَ أَرَدْنَا وَ إِنْ کُنْتَ لِلَّهِ تَعَالَی خَلِیفَهًًْ ثُمَّ یُنَادِی ثَانِیَهًًْ أَیْنَ خَلِیفَهًُْ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ فَیَقُومُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (فَیَأْتِی النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَا مَعْشَرَ الْخَلَائِقِ هَذَا عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ خَلِیفَهًُْ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَی عِبَادِهِ فَمَنْ تَعَلَّقَ بِحَبْلِهِ فِی دَارِ الدُّنْیَا فَلْیَتَعَلَّقْ بِحَبْلِهِ فِی هَذَا الْیَوْمِ یَسْتَضِیءُ بِنُورِهِ وَ لْیَتَّبِعْهُ إِلَی الدَّرَجَاتِ الْعُلَی مِنَ الْجَنَّاتِ قَالَ فَیَقُومُ النَّاسُ الَّذِینَ قَدْ تَعَلَّقُوا بِحَبْلِهِ فِی الدُّنْیَا فَیَتَّبِعُونَهُ إِلَی الْجَنَّهًِْ ثُمَّ یَأْتِی النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ أَلَا مَنِ ائْتَمَّ بِإِمَامٍ فِی دَارِ الدُّنْیَا فَلیَتَّبِعْهُ إِلَی حَیْثُ یَذْهَبُ بِهِ فَحِینَئِذٍ تَبَرَّأَ الَّذِینَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِینَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ وَ قالَ الَّذِینَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنا کَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ کَما تَبَرَّؤُا مِنَّا کَذلِکَ یُرِیهِمُ اللهُ أَعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَیْهِمْ وَ ما هُمْ بِخارِجِینَ مِنَ النَّارِ.
📝امام صادق (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) فرمود: چون روز قیامت شود آوازدهندهای از اندرون عرش ندا دهد: «خلیفهی خداوند در زمینش کجاست»؟ پس داود پیامبر (علیه السلام) برمیخیزد، از جانب خدای عزّوجلّ ندا دهد: «منظور ما تو نیستی هرچند که خلیفهی خداوند بودهای». بار دوّم ندا رسد: «خلیفهی خداوند در زمینش کجاست»؟ پس امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب (علیه السلام) برمیخیزد، از جانب خدای عزّوجلّ ندا میرسد: «ای آفریدگان، این علیّبنابیطالب (علیه السلام) خلیفهی خدا در زمین او و حجّتش بر بندگان اوست، پس هرکه در دنیا به ریسمان [ولایت] او آویخته امروز نیز به ریسمان او بیاویزد تا از نور او روشنی گیرد و به دنبال او به درجات بلند بهشتی راه یابد». پس مردمی چند که در دنیا به ریسمان [ولایت] او آویخته بودند برخاسته و بهدنبال آن حضرت (علیه السلام) به بهشت روند. سپس از جانب خداوند جلّ جلاله ندا رسد: «هان! هرکس در دنیا به دنبال پیشوایی راه افتاده [امروز نیز] بهدنبال او به هرجا که بخواهد و او را ببرد، راه بیفتد. اینجاست که پیشوایان از پیروان بیزاری جویند و عذاب را ببینند و همهی اسباب و وسایل از دسترسی آنان دور و بریده باشد. و [در این هنگام] پیروان میگویند: «کاش بار دیگر به دنیا برمیگشتیم، تا از آنها [پیشوایان گمراه] بیزاری جوییم، آنچنان که آنان [امروز] از ما بیزاری جستند! [آری]، خداوند این چنین اعمال آنها را به صورت حسرتزایی به آنان نشان میدهد و هرگز از آتش (دوزخ) خارج نخواهند شد!. (بقره/۱۶۷)».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۲۶۸ بحارالأنوار، ج۸، ص۱۰
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام
https://t.me/qoranvamamhoosein
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا
http://eitaa.com/Qoranwamamhoosi
❖﷽❖
#آیات_الولایة
#آیات_خاص_در_شان_14_معصوم
#تفاسیر_قرآن
هُمُ الْبُشْرى فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ لا تَبْديلَ لِكَلِماتِ اللهِ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ
شادمانى [حقيقى] در زندگى دنيا و در آخرت تنها براى آنهاست؛ وعدههاى الهى تخلّفناپذير است! اين است آن رستگارى و پيروزى بزرگ!
(یونس/ ۶۴)
✨✨✨✨✨✨
📜علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- و قوله لا تَبْدِیلَ لِکَلِماتِ اللهِ أی لا تغیر الإمامهًْ و الدلیل علی أن الکلمات الإمامهًْ قوله وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فِی عَقِبِهِ یعنی الإمامهًْ.
📝علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- معنای لاَ تَبْدِیلَ لِکَلِمَاتِ الله این است که هیچ تغییری در امامت راه ندارد. و دلیل اینکه منظور از کَلِمات، امامت است، این آیهی کریمه است: او کلمهی توحید را کلمه پایندهای در نسلهای بعد از خود قرار داد. (زخرف/۲۸) منظور از کَلِمَةً «امامت» است.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۰۴ القمی، ج۱، ص۳۱۳/ البرهان/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۱۷۵؛ فیه: «والدلیل علی ... یعنی الاماته» محذوفٌ
📜الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا حِیلَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْکَلَامِ أَتَاهُ رسولالله (صلی الله علیه و آله) فَجَلَسَ عَنْ یَمِینِهِ وَ یَأْتِی عَلِیٌّ (علیه السلام) فَجَلَسَ عَنْ یَسَارِهِ فَیَقُولُ لَهُ رسولالله (صلی الله علیه و آله) أَمَّا مَا کُنْتَ تَرْجُو فَهُوَ أَمَامَکَ وَ أَمَّا مَا کُنْتَ تَخَافُهُ فَقَدْ أَمِنْتَهُ ثُمَّ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّهًِْ فَیُقَالُ لَهُ هَذَا مَنْزِلُکَ مِنَ الْجَنَّهًِْ فَإِنْ شِئْتَ رُدِدْتَ إِلَی الدُّنْیَا وَ لَکَ ذَهَبُهَا وَ فِضَّتُهَا فَیَقُولُ لَا حَاجَهًَْ لِی فِی الدُّنْیَا فَعِنْدَ ذَلِکَ یَبْیَضُّ وَجْهُهُ وَ یَرْشَحُ جَبِینُهُ وَ تَتَقَلَّصُ شَفَتَاهُ وَ یَنْتَشِرُ مَنْخِرَاهُ وَ تَدْمَعُ عَیْنُهُ الْیُسْرَی فَإِذَا رَأَیْتُمْ ذَلِکَ فَاکْتَفُوا بِهِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ لَهُمُ الْبُشْری فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا.
📝امام صادق (علیه السلام)- مؤمنی که [درحال احتضار] از سخنگفتن باز میماند، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نزد او آمده و سمت راست او مینشیند و علی (علیه السلام) آمده و سمت چپش مینشیند. آنگاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به او میفرماید: «آنچه به آن امید داشتی اکنون در مقابل توست و آنچه از آن بیم داشتی از آن در امانی». آنگاه دری از بهشت به رویش گشوده و به او خطاب میشود: «این جایگاه تو در بهشت است؛ [امّا] اگر بخواهی، به دنیا بازگردانده میشوی تا از ثروت فراوان دنیا بهرهمند گردی»! مؤمن [در جواب] میگوید: «مرا به دنیا نیازی نیست»! در آن هنگام چهرهاش نورانی شده و عرق بر پیشانیاش مینشیند و لبانش جمع و بینیاش گشاده میگردد و اشک از چشم چپش جاری شود. هنگامیکه این صحنه را [از محتضر] مشاهده کردید، او را به حال خودش رها کنید [تا جان دهد]. این است کلام خداوند عزّوجلّ که میفرماید: لَهُمُ الْبُشْری فِی الحَیاةِ الدُّنْیا.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۰۴ بحار الأنوار، ج۷۸، ص۲۴۴/ دعایم الإسلام، ج۱، ص۲۲۰/ مستدرک الوسایل، ج۲، ص۱۵۸
📜الصّادق (علیه السلام)- قَوْلُهُ تَعَالَی فَکُّ رَقَبَةٍ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی فَکَّ رِقَابَکُمْ مِنَ النَّارِ بِوَلَایَتِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ (وَ أَنْتُمْ صَفْوَهًُْ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ یَأْتِی بِذُنُوبٍ مِثْلِ رَمْلِ عَالِجٍ لَشَفَعْنَا فِیهِ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَی فَلَکُمُ الْبُشْرَی فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ لا تَبْدِیلَ لِکَلِماتِ اللهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ.
📝امام صادق (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) در مورد آیه: آزادکردن بردهای. (بلد/۱۳) فرمود: «خداوند به برکت ولایت ما اهلبیت (شما شیعیان را از آتش دوزخ، رهایی بخشیده است و شما برگزیدگان خدا هستید و اگر فردی از شما گناهانی به تعداد ریگهای انبوه داشته باشد، در روز قیامت نزد خدا، او را شفاعت خواهیم کرد. برای شما در زندگانی دنیا و آخرت بشارت است، وعدههای خدا تخلّفناپذیر است این است آن رستگاری بزرگ».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۰۴ بحار الأنوار، ج۲۷، ص۱۲۵
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام
https://t.me/qoranvamamhoosein
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا
http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
D1737294T14686580(Web).mp3
9.89M
🔖منبر کامل 🔖
#امام_حسن_عسکری علیه السلام
#استاد_میرباقری
🖇موضوع 👇
▪️پذیرش ولایت امام حسن عسکری (علیه السلام ) مایه رستگاری
🔷نبی اکرم (ص) به امیرالمومنین (ع) فرمودند: اگر کسی دوست می دارد که وقتی خدا را ملاقات می کند از جمله فائزون باشد، باید تولی به ولایت امام حسن عسکری (ع) داشته باشد.
یک آیه در سوره ی حشر است که می فرماید: آیا اصحاب نار با اصحاب جنه با هم یکسانند؟ اصحاب جنه همان فائزون هستند.
#امام_عسکری علیه السلام
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام
https://t.me/qoranvamamhoosein
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا
http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
تفسير منسوب به امام عسکري
#کتاب_شناسی
در کتاب تفسير منسوب به حضرت امام حسن عسکري سلاماللهعليه که محدث نوري (
قدسسره) آن را معتبر دانسته و در تأليفات خود خصوصا در مستدرک الوسائل از آن نقل ميکند گرچه نگارنده آن تفسير را مانند فقه الرضا عليهالسلام [1] که محدث نوري (ره) در خاتمهي مستدرک الوسائل در اثبات اعتبار ان بسيار کوشيده و قدم مبارز و جدي برداشته مجعول دانسته و به هيچ کدام اعتماد ننموده و اعتبار قائل نيستم مگر آنچه از مطالب تفسير نامبرده مسندا به امام عليهالسلام رسيده و نقل کرده باشند چون در آن تفسير بعضي از مطالب که از امام عليهالسلام نقل شده ممزوج و خلط کردهاند و همهي آنها را به امام عليهالسلام نسبت دادهاند در آن تفسير به وجود کبوتر نامهبر در دوران بنياميه تصريح شده. و تفسير منسوب به امام عسکري سلاماللهعليه گر چه نزد اينجانب مورد اعتبار نيست ولي در اعتبار بهاندازهي کتابهائي که در تاريخ تأليف کردهاند و در نقل وقائع تاريخي به آنها چنگ ميزنيم و از آنها نقل مينمائيم ممکن است اعتبار داشته باشد عدم اعتبار و اعتماد بر آن تفسير از نقطه نظر امور ديني و مطالب و مسائل مذهبي است اما از جهت نقل تاريخ ميتوان مورد نقل قرار داد خصوصا مثل محدث نوري (ره) که اعتماد کامل بر آن تفسير دارد ميتواند استفادهي تاريخي از آن نمايد. در تفسير نامبرده در قضيهي مختار ابن ابيعبيد ثقفي رحمه الله که انتقام گيرندهي مشهور از قاتلهاي سيدالشهداء عليهالسلام است گرچه آن قضيه را با تحريف و تغيير و تبديل و اغلاط زياد نقل کرده و نسبت همت گماشتن به قتل مختار را به حجاج بن يوسف ثقفي داده است [2] و به فرمايش بعضي از فضلاء اگر آن طور اغلاط باعث شود که از کليه تفسير نامبرده دست برداريم و آن را به کنار بگذاريم بايد از کتاب کافي کليني (قدسسره) به جهت بعضي روايات که در آن نقل شده دست برداريم مانند خبري که رفتن يزيد پليد را به مکه و مدينه نقل کرده است در صورتي که کسي از مؤرخين به آن اشاره نکرده و يزيد از شام اصلا بعد از خلافتش خارج نشده است. و در آن قصه که در تقسير نامبرده نقل شده ارتباط کوفه را با شام به وسيلهي کبوتران نامهبر ثابت کرده است که کبوتر از شام به والي کوفه وارد شده که مختار به قتل نرساند معلوم ميشود در دورهي يزيد و ابنزياد استفاده از کبوتر نامهبر ميشده است. و آن قصه را علامهي مامقاني (قدسسره) نيز در (تنقيح المقال) نقل فرموده رجوع شود به جلد سوم ص 204 ط نجف در شرح حال مختار رحمه الله. پس فرمايش بعضي از افاضل در حواشي بحارالانوار که محدث نوري (ره) نقل فرموده متين و صحيح است و ظن قوي آنست که استيذان ابنزياد از يزيد پليد دربارهي اسراء اهلبيت عليهمالسلام که آيا آنها را به قتل برساند؟ با به شام به اسارت روانه نمايد؟ به وسيلهي کبوتران نامهبر بوده است و ادعاء بعضي از افاضل نامبرده هيچگونه استبعاد را ندارد.
[1] به تعليقات آخر کتاب مراجعه شود.
[2] قضيهي مختار و قصد قتل وي با ابنزياد است که يزيد به ابنزياد دستور داد که او را به قتل نرساند اصل موضوع حقيقت دارد ولي قصه را تحريف کردهاند.
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام
https://t.me/qoranvamamhoosein
کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا
http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
4_12012237547897946.pdf
17.69M
#تفسیر_قرآن
تفسیر بسیار زیبای منسوب به امام حسن عسکری ع
@zameneashkbook
بسم الله الرحمن الرحیم
#شهادت_امام_حسن_عسکری_علیه_السلام 3
#روضه_های_امام_حسن_عسکری_علیه_السلام
#امام_مهدی_عج
#پیش_منبری
#امامت_و_ولایت_ائمة_علیهم_السلام
#مدعیان_دروغین_مهدویت
سفارش امام حسن عسکری به امامت حضرت مهدی عج ( 3 )
با عرض تسلیت خدمت اباصالح المهدی عج ارواحنا له الفداء
اكمال الدين: ابو الحسن على بن محمّد بن حباب گفت: أبو الأديان نقل كرد كه من خدمتكار حضرت امام حسن عسكرى بودم و نامه هايش را بشهرها مىبردم روزى در همان بيمارى كه منتهى بفوتش شد خدمتش رسيدم چند نامه نوشت و فرمود اين نامه ها را بمدائن ميبرى مسافرتت پانزده روز طول ميكشد روز پانزدهم وارد سامرا خواهى شد از خانه من صداى ناله و گريه خواهى شنيد و مرا روى مغتسل براى غسل دادن گذاشتهاند.
أبو الأديان گفت: عرض كردم آقا پس در صورتى كه چنين اتفاقى بيافتد امام ما كيست؟
فرمود: كسى كه جواب نامه هاى مرا از تو بخواهد او جانشين من است.
عرض كردم باز هم توضيح بفرمائيد.
فرمود: هر كس بر من نماز بخواند امام پس از من خواهد بود.
باز تقاضا نمودم بيشتر نشانه دهند.
فرمود: هر كس خبر دهد در هميانها (كيسه چرمى جايگاه پول) چقدر است او جانشين من است.
ديگر جلال و عظمت امام مانع شد از اينكه بپرسم در هميان چيست؟
نامه ها را برداشته بطرف مدائن رهسپار شدم و جواب آنها را گرفتم و روز پانزدهم وارد سامرا شدم همان طورى كه امام فرموده بود صداى شيون و ناله از خانه آن آقا شنيدم ديدم جعفر بن على برادرش بر در خانه است و شيعيان گرد او را گرفته بواسطه فوت برادرش تسليت و بمقام امامت تهنيت مىگويند.
من در دل با خود گفتم اگر امام اين شخص باشد كه امامت از ميان رفته زيرا من كاملا او را مىشناختم كه شراب خوار بود و قمار بازى مىكرد و طنبور مينواخت من نيز جلو رفته و تهنيت گفتم اما چيزى از من نپرسيد.
در اين موقع عقيد خارج شده گفت آقا برادرت كفن شده براى نماز تشريف بياوريد جعفر داخل شد شيعيان اطراف او را گرفتند از همه جلوتر سمان و حسن بن على قتيل معتصم معروف بسلمه بود.
وارد حياط كه شديم ديديم حسن بن على عليه السّلام در تابوت گذاشته شده با كفن جعفر جلو رفت تا بر برادر خود نماز بخواند همين كه شروع كرد بگفتن تكبير كودكى كه چهرهاى گندم گون داشت و مويهاى مجعد و بين دندانهاى مباركش گشاده بود خارج شد رداى جعفر را با دست گرفت و فرمود عقب برو عمو من بايد بر پدرم نماز بخوانم.
جعفر عقب رفت با رنگ چهرهاى كه آشكارا بود از ناراحتى تغيير كرده كودك پيش رفت و نماز خواند آنگاه كنار قبر پدرش دفن شد.
در اين موقع روى بجانب من نموده فرمود فلانى بده جواب نامه هائى كه بهمراه دارى بايشان تقديم كردم با خود گفتم اين دو نشانه بعد بجانب جعفر بن على رفتم آه ميكشيد حاجز وشاء رو بجعفر نموده گفت آقا اين كودك كه بود؟ تا اقامه حجت بر او شود گفت بخدا تا كنون او را نديده و نميشناسم.
ما نشسته بوديم كه چند نفر از قم آمدند از امام حسن عسكرى پرسيدند جانشين آقا كيست؟ مردم اشاره بجعفر بن على كردند مسافرين قم سلام و تعزيت و تهنيت گفتند و اضافه نمودند كه ما چند نامه و مقدارى پول آوردهايم شما بفرمائيد نامه ها متعلق به چه اشخاصى است و پولها چقدر است.
جعفر از جاى حركت كرد لباسهاى خود را تكانى داده از روى تعجب گفت ميخواهند تا خبر از غيب بايشان بدهم.
در اين موقع خادمى از خانه خارج شد گفت شما نامه فلان كس و فلان كس را آوردهايد و هميانى بهمراه شما است كه در آن هزار دينار است ده دينار آن اثر نقش روى سكه رفته است پولها و نامهها را باو دادند گفتند كسى كه ترا فرستاده و اين خبر را داده امام است.
ای دی حقیر برای سوالات مقتل
@m_h_tabemanesh
ضامن اشک ایتا
@zameneashk1