eitaa logo
قرآن و امام حسین ع
840 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
726 ویدیو
366 فایل
مطالب کانال: ارتباط امام حسین ع با قران در موارد مختلف عاشوراء آیات الولایه : آیاتی که در قرآن درباره ی 14 معصوم آمده است. علوم قرانی برای تحکیم ایمان و اعتقاد تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
مشاهده در ایتا
دانلود
❖﷽❖ وکربلاء محل گذر انبیاء ، مکان آزمایش انبیاء برای انجام رسالتشان شد. 📜 و عنهما بهذا الإسناد عن أبي سعيد العصفري عن حماد بن أيوب عن أبي عبد الله ع عن أبيه عن آبائه عن أمير المؤمنين ع قال قال رسول الله ص يقبر ابني بأرض يقال لها كربلاء هي البقعة التي كانت فيها قبة الإسلام التي نجا الله عليها المؤمنين الذين آمنوا مع نوح في الطوفان از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، از پدران گرامش، از امير المؤمنين عليه السّلام:حضرت فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: فرزندم در زمينى دفن مى‏شود كه به آن «كربلاء» مى‏گويند: كربلاء بقعه و مكانى است كه در آن قبة الاسلام (مراد بصره است) بوده و اين همان مكانى است كه حق تعالى در طوفان نوح مؤمنينى را كه به آن حضرت ايمان داشتند همراه، آن جناب نجات داد و از آن مهلكه رهانيد. وکربلاء محل گذر انبیاء ، مکان آزمایش انبیاء برای انجام رسالتشان شد . و عنهما بهذا الإسناد عن أبي سعيد العصفري عن حماد بن أيوب عن أبي عبد الله ع عن أبيه عن آبائه عن أمير المؤمنين ع قال قال رسول الله ص يقبر ابني بأرض يقال لها كربلاء هي البقعة التي كانت فيها قبة الإسلام التي نجا الله عليها المؤمنين الذين آمنوا مع نوح في الطوفان از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، از پدران گرامش، از امير المؤمنين عليه السّلام:حضرت فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: فرزندم در زمينى دفن مى‏شود كه به آن «كربلاء» مى‏گويند: كربلاء بقعه و مكانى است كه در آن قبة الاسلام (مراد بصره است) بوده و اين همان مكانى است كه حق تعالى در طوفان نوح مؤمنينى را كه به آن حضرت ايمان داشتند همراه، آن جناب نجات داد و از آن مهلكه رهانيد. کانال قرآن و امام حسین علیه السلام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال باب الحسین عليه السلام https://t.me/Babolhusein
❖﷽❖ 📜و بالسند المتصل إلى العلامة المجلسي «ره» قال في البحار :و روى صاحب الدر الثمين في تفسير قوله تعالى: ✨فَتَلَقّى آدَمُ‌ مِنْ‌ رَبِّهِ‌ كَلِماتٍ‌ أنه رأى ساق العرش و أسماء النبي و الأئمة عليهم السلام فلقنه جبرائيل عليه السلام قل: يا حميد بحق محمد، يا عالي بحق علي، يا فاطر بحق فاطمة، يا محسن بحق الحسن و الحسين و منك الإحسان، فلما ذكر الحسين عليه السلام سالت دموعه و انخشع قلبه و قال: يا أخي جبرئيل في ذكر الخامس ينكسر قلبي و تسيل عبرتي‌؟ قال جبرئيل: ولدك هذا يصاب بمصيبة تصغر عندها المصائب. فقال: يا أخي و ما هي‌؟ قال: يقتل عطشانا غريبا وحيدا فريدا ليس له ناصر و لا معين، و لو تراه يا آدم و هو يقول: وا عطشاه وا قلة ناصراه، حتى يحول العطش بينه و بين السماء كالدخان، فلم يجبه أحد إلا بالسيوف و شرب الحتوف، فيذبح ذبح الشاة من قفاه و ينهب رحله أعداؤه و تشهر رءوسهم هو و أنصاره في البلدان و معهم النسوان كذلك سبق في علم الواحد المنان. فبكى آدم و جبرئيل عليهما السلام بكاء الثكلى . 📝 به سند متصل به علاّمۀ مجلسى (ره) در «بحار» گفته كه: صاحب «درّ الثمين» در تفسير: ((آدم به كلماتى از طرف پروردگارش برخورد)) گفته است: در ساق عرش نام پيغمبر و ائمه (ع) را ديد و جبرئيل به او ياد داد و گفت: يا حميد بحقّ‌ محمد و يا عالى بحقّ‌ علي و يا فاطر بحقّ‌ فاطمه و يا محسن بحقّ‌ الحسن و الحسين و منك الاحسان، 💦چون نام حسين را برد اشكهايش روان شد و دلش فرو ريخت و گفت: برادر جبرئيل در ذكر پنجمين، دلم شكست و اشكم روان شد؛ جبرئيل گفت: اين فرزندت به مصيبتى گرفتار شود كه مصيبتها در برابر آن كوچك باشد، گفت: اى برادر، آن چه باشد؟ گفت: تشنه و غريب و تنها و بى‌كس كشته شود، براى او ناصر و معين نيست و اگر ببينى او را اى آدم كه مى‌گويد: وا عطشاه! وا قلّة ناصراه! تا آنجا كه تشنگى چون دود ميان او و آسمان فاصله شود، كسى جوابش ندهد جز با شمشير و باران مرگ و چون گوسفند از قفا سرش بريده شود و دشمنانش خيمه‌گاهش را غارت كنند و سرهاى خود و يارانش را بر سر نيزه‌ها در شهرها بگردانند و زنانش با آنها باشند؛ در علم خدا چنين گذشته است و آدم و جبرئيل چون زن عزیز مرده گريستند. 📚 نفس المهموم، در کربلا چه گذشت؟ ، صفحه 70 شیخ عباس قمی کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜 وَ حَدَّثَنِي أَبُو الْحُسَيْنِ‌ مُحَمَّدُ بْنُ‌ عَبْدِ اللَّهِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ النَّاقِدُ قَالَ‌ حَدَّثَنِي أَبُو هَارُونَ‌ الْعِيسِيُّ‌ [الْعَبْسِيُّ‌] عَنْ‌ أَبِي الْأَشْهَبِ‌ جَعْفَرِ بْنِ‌ حَنَانٍ‌ [حَيَّانَ‌] عَنْ‌ خَالِدٍ الرَّبَعِيِّ‌ قَالَ‌ حَدَّثَنِي مَنْ‌ سَمِعَ‌ كَعْباً يَقُولُ‌: أَوَّلُ‌ مَنْ‌ لَعَنَ‌ قَاتِلَ‌ اَلْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ إِبْرَاهِيمُ‌ خَلِيلُ‌ الرَّحْمَنِ‌ لَعَنَهُ‌ وَ أَمَرَ وُلْدَهُ‌ بِذَلِكَ‌ وَ أَخَذَ عَلَيْهِمُ‌ الْعَهْدَ وَ الْمِيثَاقَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ مُوسَى بْنُ‌ عِمْرَانَ‌ وَ أَمَرَ أُمَّتَهُ‌ بِذَلِكَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ دَاوُدُ وَ أَمَرَ بَنِي إِسْرَائِيلَ‌ بِذَلِكَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ عِيسَى وَ أَكْثَرَ أَنْ‌ قَالَ‌ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ‌ الْعَنُوا قَاتِلَهُ‌ وَ إِنْ‌ أَدْرَكْتُمْ‌ أَيَّامَهُ‌ فَلاَ تَجْلِسُوا عَنْهُ‌ فَإِنَّ‌ الشَّهِيدَ مَعَهُ‌ كَالشَّهِيدِ مَعَ‌ الْأَنْبِيَاءِ مُقْبِلٍ‌ غَيْرِ مُدْبِرٍ [مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ] وَ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى بُقْعَتِهِ‌ وَ مَا مِنْ‌ نَبِيٍّ‌ إِلاَّ وَ قَدْ زَارَ كَرْبَلاَءَ وَ وَقَفَ‌ عَلَيْهَا وَ قَالَ‌ إِنَّكِ‌ لَبُقْعَةٌ‌ كَثِيرَةُ‌ الْخَيْرِ فِيكِ‌ يُدْفَنُ‌ الْقَمَرُ الْأَزْهَرُ. 📝 ابو الحسين محمّد بن عبد اللّه بن علىّ‌ الناقد مى‌گويد: ابو هرون عيسى، از ابى الاشهب جعفر بن حيّان از خالد ربعى نقل نمود و گفت: كسى كه از كعب شنيده بود گفت: 💢 اوّلين كسى كه قاتل حضرت حسين بن على عليهما السّلام را لعن نمود حضرت ابراهيم خليل الرحمن بود، 🔺آن جناب قاتل حضرت سيّد الشهداء را لعن نمود و به فرزندانشان نيز امر فرمودند كه چنين نمايند و از آنها عهد و پيمان گرفت بر آن 💢و سپس حضرت موسى بن عمران قاتل آن جناب را لعن كرد 🔺و امّتش را به آن مأمور ساخت پس از ايشان حضرت داود قاتل آن حضرت را لعن كرده و به بنى اسرائيل امر نمود كه ايشان نيز لعن كنند 💢 و سپس حضرت عيسى به آن مبادرت نمود و بيشترين گفتار آن حضرت اين بود كه اى بنى اسرائيل قاتل حسين بن على عليهما السّلام را لعنت كنيد 🔺و اگر زمان آن حضرت را درك نموديد مبادا او را تنها گذارده و در ركابش حاضر نشويد زيرا كسى كه با آن جناب شهيد شود همچون شهيد با انبياء است، او روى آورنده است نه پشت‌كننده، گويا به جايگاه او نظر كرده و آن را مى‌بينم، ❣ و نيست پيغمبرى مگر آنكه كربلاء را زيارت كرده و بر آن ايستاده و گفته است: تو جايگاهى پرخير بوده، در تو ماه درخشنده و نور افشان دفن مى‌گردد. 📚 کامل الزیارات، صفحه 204 باب21/حدیث2 ابن قولویه کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜[١٢٥٧]٥-عليّ‌ بن محمّد رفعه،عن أبي عبد اللّه عليه السّلام في قول اللّه عزّ و جلّ‌: ✨فَنَظَرَ نَظْرَةً‌ فِي النُّجُومِ‌ فَقالَ‌ إِنِّي سَقِيمٌ‌ قال: حسب فرأى ما يحلّ‌ بالحسين عليه السّلام فقال:إنّي سقيم لما يحلّ‌ بالحسين عليه السّلام. 📝از حضرت صادق عليه السّلام،روايت شده كه ايشان دربارۀ اين سخن خداوند عزّتمندنگاهى به ستارگان انداخت.و گفت:من بيمارم.[صافات(٣٧):٨٨ و ٨٩] 💔فرمودند:او حساب كرد و ديد آنچه را به حسين عليه السّلام مى‌رسد.پس گفت: من براى آنچه به حسين عليه السّلام مى‌رسد،بيمارم. 📗اصول کافی - جلد2، صفحه 437 @qoranvamamhoosein
❖﷽❖ 📜 حدثني أبي رحمه الله قال حدثني سعد بن عبد الله بن أبي خلف عن أحمد بن محمد بن عيسى و محمد بن الحسين بن أبي الخطاب و يعقوب بن يزيد جميعا عن محمد بن سنان عمن ذكره عن أبي عبد الله ع قال إن إسماعيل الذي قال الله تعالى في كتابه وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا لم يكن إسماعيل بن إبراهيم ع كان نبيا من الأنبياء بعثه الله إلى قومه فأخذوه فسلخوا فروة رأسه و وجهه فأتاه ملك عن الله تبارك و تعالى فقال إن الله بعثني إليك فمرني بما شئت فقال لي أسوة بما يصنع بالحسين ع 📝 پدرم رحمة اللَّه عليه فرمود: سعد بن عبد اللَّه بن ابى خلف از احمد بن محمّد بن عيسى و محمّد بن حسين بن ابى الخطاب و يعقوب بن يزيد، جملگى از محمّد بن سنان، از كسى كه يادش‏ نموده از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل نمود كه آن جناب فرمودند:اسماعيلى كه حق تعالى در كتاب عزيزش در باره او فرموده: وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا. اسماعيل بن ابراهيم عليهما السّلام نبوده بلكه مقصود از وى پيامبرى از پيامبران عظام بوده كه حق تعالى وى را به طرف قومش مبعوث داشت قومش او را گرفته و پوست سر و صورتش را كندند پس فرشته‏اى از جانب حق تبارك و تعالى نزدش آمد، عرضه داشت: خداوند متعال من را به سوى تو فرستاده و امر كرده كه به تو عرض كنم هر چه مى‏خواهى از او بخواه. او فرمود:من خواستارم كه آنچه به حضرت حسين عليه السّلام از بلا و محنت مى‏رسد پيرو آن حضرت بوده و به من نيز آنها متوجه گردد. 📚كامل الزيارات- باب نوزدهم -حدیث اول-ترجمه ذهنى تهرانى، ص:197- 198 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜 از امام رضا عليه السّلام روايت شده است كه چون حق تعالى امر كرد حضرت ابراهيم را كه فرزند خود اسماعيل را قربانى كند و براى او فدائى فرستاد،امر كرد كه گوسفند را به عوض او قربانى كند، پس ابراهيم آرزو كرد كه:كاش مأمور نمى‌شدم به كشتن گوسفند و فرزند خود را به دست خود از براى خدا قربانى مى‌كردم تا آنكه دل من به كشتن عزيزترين فرزندان من به درد مى‌آمد،و مستحق مى‌شدم به سبب آن ارفع درجات اهل مصايب را. 💔پس حق تعالى به او وحى كرد كه:اى ابراهيم كيست محبوبترين خلق من بسوى تو؟ابراهيم گفت:خداوندا خلقى نيافريده‌اى كه محبوب‌تر باشد بسوى من از حبيب تو محمّد مصطفى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم،حق تعالى به او وحى كرد كه:آيا او محبوبتر است بسوى تو يا جان تو؟ابراهيم گفت:بلكه او را از جان خود دوست‌تر مى‌دارم،حق تعالى فرمود: فرزندان او محبوب‌ترند بسوى تو يا فرزندان تو؟ابراهيم گفت:بلكه فرزندان او را دوست‌تر مى‌دارم از فرزندان خود،پس خدا وحى كرد به او كه:آيا كشته شدن فرزندان او بر دست دشمنانش دل تو را بيشتر به درد مى‌آورد يا كشتن تو فرزند خود را به دست خود در طاعت من‌؟ابراهيم گفت:بلكه كشته شدن او بر دست دشمنانش بيشتر دل مرا به درد مى‌آورد . ✅پس حق تعالى فرمود:اى ابراهيم گروهى كه دعوى خواهند كرد كه از امّت محمّداند، حسين و فرزندان او را خواهند كشت به ظلم و عدوان چنانچه گوسفند را كشند،به سبب اين،مستوجب غضب من خواهند شد، پس ابراهيم به جزع آمد و دلش به درد آمد و گريان شد، پس حق تعالى ندا كرد كه:فدا كردم جزع تو را بر فرزند تو اسماعيل،اگر او را قربانى مى‌كردى به جزعى كه كردى بر فرزندان پيغمبر آخر الزّمان حسين و كشته شدن او، به اين سبب بر تو واجب گردانيدم رفيع‌ترين درجات اهل مصايب را، و اين است معنى قول حق تعالى كه وَ فَدَيْناهُ‌ بِذِبْحٍ‌ عَظِيمٍ‌ يعنى:فدا كرديم اسماعيل را به ذبح عظيم . 📗جلاء العیون، صفحه 537 علامه محمد باقر مجلسی @qoranvamamhoosein
‍ ❖﷽❖ 📜شيخ طبرسى و ديگران از سعد بن عبد اللّه روايت كرده‌اند كه گفت:به خدمت حضرت امام حسن عسكرى عليه السّلام رفتم و از آن حضرت مسئله‌اى چند سؤال كردم،آن حضرت فرمود:از مولاى خود حضرت صاحب الامر بپرس،و در آن وقت حضرت صاحب كودك بود و در پيش روى حضرت بازى مى‌كرد، 🔍پس سؤال كردم از تفسير كهيعص، ❤️حضرت فرمود:اين حروف از اخبار غيبت است كه خدا به حضرت زكريّا خبر داده، و بعد از آن به حضرت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اعلام فرموده است، و سببش اين بود كه حضرت زكريّا از خدا طلب كرد كه اسماء مقدّسۀ آل عبا را به او تعليم نمايد كه در شدايد به آنها پناه برد جبرئيل آمد و اسماء ايشان را تعليم آن حضرت نمود. چون حضرت زكريّا نام محمّد و على و فاطمه و حسن عليهم السّلام ياد مى‌كرد،غم او بر طرف مى‌شد و خوش‌حال مى‌شد، 💔چون نام مبارك امام حسين عليه السّلام را ياد مى‌كرد،گريه بر او مستولى مى‌شد و ضبط‍‌ خود نمى‌توانست كرد. روزى مناجات كرد كه:خداوندا چرا نام آن چهار بزرگوار را كه بر زبان مى‌رانم غمهاى من زائل مى‌شود و مسرور مى‌گردم،و نام آن عالى مقدار را كه ذكر مى‌كنم،غمهاى من به هيجان مى‌آيد و مرا از گريه طاقت نمى‌ماند، پس خداوند عالم قصّۀ شهادت و مظلوميّت آن جناب را به زكريّا وحى فرمود و گفت:كهيعص،پس كاف اشاره به نام كربلاست،و ها هلاك عترت طاهره است،و يا يزيد است كه كشنده و ظالم ايشان بود،و عين عطش و تشنگى ايشان است در آن صحرا،و ص صبر ايشان است بر آن مصيبتها. 📿چون زكريّا اين قصّۀ دردناك را شنيد،سه روز از مسجد حركت نكرد و كسى را نزد خود راه نداد،مشغول گريه و زارى و ناله و بى‌قرارى شد،و مرثيۀ بر مصيبت آن حضرت مى‌خواند و مى‌گفت:الهى آيا دل بهترين خلقت را به مصيبت فرزندش به درد خواهى آورد؟آيا بلاى چنين مصيبتى را به ساحت عزّت او راه خواهى داد؟آيا به على و فاطمه جامۀ چنين مصيبتى را خواهى پوشانيد؟آيا چنين درد و المى را به منزل رفعت و جلال ايشان در خواهى آورد؟ 🕯بعد از اين سخنان مى‌گفت كه:الهى مرا فرزندى كرامت فرما كه در پيرى ديدۀ من به او روشن شود، چون چنين فرزندى كرامت فرمائى مرا فريفتۀ محبّت او گردان، پس چنين كن كه دل من در مصيبت آن فرزند چنان به درد آيد كه دل محمّد حبيب تو براى فرزندش به درد خواهد آمد. پس خدا يحيى را به آن حضرت كرامت فرمود،و مانند حضرت امام حسين عليه السّلام به شهادت فائز گرديد، و حضرت يحيى شش ماه در شكم مادر بود،حمل حضرت امام حسين عليه السّلام نيز شش ماه بود . 📚جلاء العیون، صفحه 535 علامه محمدباقر مجلسی @qoranvamamhoosein
❖﷽❖ 📜حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ‌ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ عَنْ‌ مُحَمَّدِ بْنِ‌ الْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ أَبِي الْخَطَّابِ‌ وَ أَحْمَدَ بْنِ‌ الْحَسَنِ‌ بْنِ‌ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ فَضَّالٍ‌ عَنْ‌ أَبِيهِ‌ عَنْ‌ مَرْوَانَ‌ بْنِ‌ مُسْلِمٍ‌ عَنْ‌ بُرَيْدِ بْنِ‌ مُعَاوِيَةَ‌ الْعِجْلِيِّ‌ قَالَ‌ : قُلْتُ‌ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ يَا اِبْنَ‌ رَسُولِ‌ اللَّهِ‌ أَخْبِرْنِي عَنْ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ الَّذِي ذَكَرَهُ‌ اللَّهُ‌ فِي كِتَابِهِ‌ حَيْثُ‌ يَقُولُ‌- وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ‌ إِسْماعِيلَ‌ إِنَّهُ‌ كانَ‌ صادِقَ‌ الْوَعْدِ وَ كانَ‌ رَسُولاً نَبِيًّا [مریم/54] أَ كَانَ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ بْنَ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَإِنَّ‌ النَّاسَ‌ يَزْعُمُونَ‌ أَنَّهُ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ بْنُ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ فَقَالَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ إِنَّ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ مَاتَ‌ قَبْلَ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ وَ إِنَّ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ كَانَ‌ حُجَّةً‌ لِلَّهِ‌ كُلَّهَا [قَائِماً] صَاحِبَ‌ شَرِيعَةٍ‌ فَإِلَى مَنْ‌ أُرْسِلَ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ إِذَنْ‌ فَقُلْتُ‌ جُعِلْتُ‌ فِدَاكَ‌ فَمَنْ‌ كَانَ‌ قَالَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ ذَاكَ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ بْنُ‌ حِزْقِيلَ‌ النَّبِيُّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ بَعَثَهُ‌ اللَّهُ‌ إِلَى قَوْمِهِ‌ فَكَذَّبُوهُ‌ فَقَتَلُوهُ‌ وَ سَلَخُوا وَجْهَهُ‌ فَغَضِبَ‌ اللَّهُ‌ لَهُ‌ عَلَيْهِمْ‌ فَوَجَّهَ‌ إِلَيْهِ‌ أَسْطَاطَائِيلَ‌ مَلَكَ‌ الْعَذَابِ‌ فَقَالَ‌ لَهُ‌ يَا إِسْمَاعِيلُ‌ أَنَا أَسَطَاطَائِيلُ‌ مَلَكُ‌ الْعَذَابِ‌ وَجَّهَنِي إِلَيْكَ‌ رَبُّ‌ الْعِزَّةِ‌ لِأُعَذِّبَ‌ قَوْمَكَ‌ بِأَنْوَاعِ‌ الْعَذَابِ‌ إِنْ‌ شِئْتَ‌ فَقَالَ‌ لَهُ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ لاَ حَاجَةَ‌ لِي فِي ذَلِكَ‌ فَأَوْحَى اللَّهُ‌ إِلَيْهِ‌ فَمَا حَاجَتُكَ‌ يَا إِسْمَاعِيلُ‌ فَقَالَ‌ يَا رَبِّ‌ إِنَّكَ‌ أَخَذْتَ‌ الْمِيثَاقَ‌ لِنَفْسِكَ‌ بِالرُّبُوبِيَّةِ‌ وَ لِمُحَمَّدٍ بِالنُّبُوَّةِ‌ وَ لِأَوْصِيَائِهِ‌ بِالْوَلاَيَةِ‌ وَ أَخْبَرْتَ‌ خَيْرَ خَلْقِكَ‌ بِمَا تَفْعَلُ‌ أُمَّتُهُ‌ بِالْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ مِنْ‌ بَعْدِ نَبِيِّهَا وَ إِنَّكَ‌ وَعَدْتَ‌ اَلْحُسَيْنَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ أَنْ‌ تَكُرَّهُ‌ إِلَى الدُّنْيَا حَتَّى يَنْتَقِمَ‌ بِنَفْسِهِ‌ مِمَّنْ‌ فَعَلَ‌ ذَلِكَ‌ بِهِ‌ فَحَاجَتِي إِلَيْكَ‌ يَا رَبِّ‌ أَنْ‌ تَكُرَّنِي إِلَى الدُّنْيَا حَتَّى أَنْتَقِمَ‌ مِمَّنْ‌ فَعَلَ‌ ذَلِكَ‌ بِي كَمَا تَكُرُّ اَلْحُسَيْنَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَوَعَدَ اللَّهُ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ بْنَ‌ حِزْقِيلَ‌ ذَلِكَ‌ فَهُوَ يُكَرُّ مَعَ‌ اَلْحُسَيْنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ . ادامه مطلب(ترجمه)👇👇
❖﷽❖ 📜 از امام رضا عليه السّلام روايت شده است كه چون حق تعالى امر كرد حضرت ابراهيم را كه فرزند خود اسماعيل را قربانى كند و براى او فدائى فرستاد،امر كرد كه گوسفند را به عوض او قربانى كند، پس ابراهيم آرزو كرد كه:كاش مأمور نمى‌شدم به كشتن گوسفند و فرزند خود را به دست خود از براى خدا قربانى مى‌كردم تا آنكه دل من به كشتن عزيزترين فرزندان من به درد مى‌آمد،و مستحق مى‌شدم به سبب آن ارفع درجات اهل مصايب را. 💔پس حق تعالى به او وحى كرد كه:اى ابراهيم كيست محبوبترين خلق من بسوى تو؟ابراهيم گفت:خداوندا خلقى نيافريده‌اى كه محبوب‌تر باشد بسوى من از حبيب تو محمّد مصطفى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم،حق تعالى به او وحى كرد كه:آيا او محبوبتر است بسوى تو يا جان تو؟ابراهيم گفت:بلكه او را از جان خود دوست‌تر مى‌دارم،حق تعالى فرمود: فرزندان او محبوب‌ترند بسوى تو يا فرزندان تو؟ابراهيم گفت:بلكه فرزندان او را دوست‌تر مى‌دارم از فرزندان خود،پس خدا وحى كرد به او كه:آيا كشته شدن فرزندان او بر دست دشمنانش دل تو را بيشتر به درد مى‌آورد يا كشتن تو فرزند خود را به دست خود در طاعت من‌؟ابراهيم گفت:بلكه كشته شدن او بر دست دشمنانش بيشتر دل مرا به درد مى‌آورد . ✅پس حق تعالى فرمود:اى ابراهيم گروهى كه دعوى خواهند كرد كه از امّت محمّداند، حسين و فرزندان او را خواهند كشت به ظلم و عدوان چنانچه گوسفند را كشند،به سبب اين،مستوجب غضب من خواهند شد، پس ابراهيم به جزع آمد و دلش به درد آمد و گريان شد، پس حق تعالى ندا كرد كه:فدا كردم جزع تو را بر فرزند تو اسماعيل،اگر او را قربانى مى‌كردى به جزعى كه كردى بر فرزندان پيغمبر آخر الزّمان حسين و كشته شدن او، به اين سبب بر تو واجب گردانيدم رفيع‌ترين درجات اهل مصايب را، و اين است معنى قول حق تعالى كه وَ فَدَيْناهُ‌ بِذِبْحٍ‌ عَظِيمٍ‌ يعنى:فدا كرديم اسماعيل را به ذبح عظيم . 📗جلاء العیون، صفحه 537 علامه محمد باقر مجلسی کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜 وَ حَدَّثَنِي أَبُو الْحُسَيْنِ‌ مُحَمَّدُ بْنُ‌ عَبْدِ اللَّهِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ النَّاقِدُ قَالَ‌ حَدَّثَنِي أَبُو هَارُونَ‌ الْعِيسِيُّ‌ [الْعَبْسِيُّ‌] عَنْ‌ أَبِي الْأَشْهَبِ‌ جَعْفَرِ بْنِ‌ حَنَانٍ‌ [حَيَّانَ‌] عَنْ‌ خَالِدٍ الرَّبَعِيِّ‌ قَالَ‌ حَدَّثَنِي مَنْ‌ سَمِعَ‌ كَعْباً يَقُولُ‌: أَوَّلُ‌ مَنْ‌ لَعَنَ‌ قَاتِلَ‌ اَلْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ إِبْرَاهِيمُ‌ خَلِيلُ‌ الرَّحْمَنِ‌ لَعَنَهُ‌ وَ أَمَرَ وُلْدَهُ‌ بِذَلِكَ‌ وَ أَخَذَ عَلَيْهِمُ‌ الْعَهْدَ وَ الْمِيثَاقَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ مُوسَى بْنُ‌ عِمْرَانَ‌ وَ أَمَرَ أُمَّتَهُ‌ بِذَلِكَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ دَاوُدُ وَ أَمَرَ بَنِي إِسْرَائِيلَ‌ بِذَلِكَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ عِيسَى وَ أَكْثَرَ أَنْ‌ قَالَ‌ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ‌ الْعَنُوا قَاتِلَهُ‌ وَ إِنْ‌ أَدْرَكْتُمْ‌ أَيَّامَهُ‌ فَلاَ تَجْلِسُوا عَنْهُ‌ فَإِنَّ‌ الشَّهِيدَ مَعَهُ‌ كَالشَّهِيدِ مَعَ‌ الْأَنْبِيَاءِ مُقْبِلٍ‌ غَيْرِ مُدْبِرٍ [مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ] وَ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى بُقْعَتِهِ‌ وَ مَا مِنْ‌ نَبِيٍّ‌ إِلاَّ وَ قَدْ زَارَ كَرْبَلاَءَ وَ وَقَفَ‌ عَلَيْهَا وَ قَالَ‌ إِنَّكِ‌ لَبُقْعَةٌ‌ كَثِيرَةُ‌ الْخَيْرِ فِيكِ‌ يُدْفَنُ‌ الْقَمَرُ الْأَزْهَرُ. 📝 ابو الحسين محمّد بن عبد اللّه بن علىّ‌ الناقد مى‌گويد: ابو هرون عيسى، از ابى الاشهب جعفر بن حيّان از خالد ربعى نقل نمود و گفت: كسى كه از كعب شنيده بود گفت: 💢 اوّلين كسى كه قاتل حضرت حسين بن على عليهما السّلام را لعن نمود حضرت ابراهيم خليل الرحمن بود، 🔺آن جناب قاتل حضرت سيّد الشهداء را لعن نمود و به فرزندانشان نيز امر فرمودند كه چنين نمايند و از آنها عهد و پيمان گرفت بر آن 💢و سپس حضرت موسى بن عمران قاتل آن جناب را لعن كرد 🔺و امّتش را به آن مأمور ساخت پس از ايشان حضرت داود قاتل آن حضرت را لعن كرده و به بنى اسرائيل امر نمود كه ايشان نيز لعن كنند 💢 و سپس حضرت عيسى به آن مبادرت نمود و بيشترين گفتار آن حضرت اين بود كه اى بنى اسرائيل قاتل حسين بن على عليهما السّلام را لعنت كنيد 🔺و اگر زمان آن حضرت را درك نموديد مبادا او را تنها گذارده و در ركابش حاضر نشويد زيرا كسى كه با آن جناب شهيد شود همچون شهيد با انبياء است، او روى آورنده است نه پشت‌كننده، گويا به جايگاه او نظر كرده و آن را مى‌بينم، ❣ و نيست پيغمبرى مگر آنكه كربلاء را زيارت كرده و بر آن ايستاده و گفته است: تو جايگاهى پرخير بوده، در تو ماه درخشنده و نور افشان دفن مى‌گردد. 📚 کامل الزیارات، صفحه 204 باب21/حدیث2 ابن قولویه @qoranvamamhoosein http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 🔰عزاداری حضرت موسی وخضر (ع) برای امام حسین(ع): ✴️در مجمع البحرین ؛ آن طور کـه در روایـت آمـده اسـت، وقتـى موسـى(ع) با خضر(ع) ملاقات کرد، ❣خضر براى او درباره آل محمد و مصیبت هـاى آنها سخن گفت: 💦وقتى سخن به حسین(ع) رسید، صداى هر دوى آنها به گریـه بلند شد. 📚خصائص الحسینیه فصل5/بخش4 شیخ جعفر شوشتری @qoranvamamhoosein http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 🔰عزاداری حضرت سلیمان(ع) برای امام حسین(ع): 🕊 قالیچه سـلیمان و لشـکریان او، کـه عبـارت بودنـد از انـس، جـن و پرندگان ؛ 🌪وقتى سلیمان (ع) در هوا بر روى قالیچه بود، چون بـر فـراز قتلگـاه حسین (ع) قرار گرفت، باد قالیچه را سـه دور چرخانـد و بـر زمـین انـداخت. 💔سلیمان باد را مورد سرزنش قرار داد، اما باد شروع به نوحه سرایى کرد و گفت: اى پیامبر خدا! اینجا محل شهادت حسین (ع) است. 📚خصائص الحسینیه فصل5/بخش 4 شیخ جعفر شوشتری @qoranvamamhoosein http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ‌ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ عَنْ‌ مُحَمَّدِ بْنِ‌ الْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ أَبِي الْخَطَّابِ‌ وَ أَحْمَدَ بْنِ‌ الْحَسَنِ‌ بْنِ‌ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ فَضَّالٍ‌ عَنْ‌ أَبِيهِ‌ عَنْ‌ مَرْوَانَ‌ بْنِ‌ مُسْلِمٍ‌ عَنْ‌ بُرَيْدِ بْنِ‌ مُعَاوِيَةَ‌ الْعِجْلِيِّ‌ قَالَ‌ : قُلْتُ‌ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ يَا اِبْنَ‌ رَسُولِ‌ اللَّهِ‌ أَخْبِرْنِي عَنْ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ الَّذِي ذَكَرَهُ‌ اللَّهُ‌ فِي كِتَابِهِ‌ حَيْثُ‌ يَقُولُ‌- وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ‌ إِسْماعِيلَ‌ إِنَّهُ‌ كانَ‌ صادِقَ‌ الْوَعْدِ وَ كانَ‌ رَسُولاً نَبِيًّا [مریم/54] أَ كَانَ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ بْنَ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَإِنَّ‌ النَّاسَ‌ يَزْعُمُونَ‌ أَنَّهُ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ بْنُ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ فَقَالَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ إِنَّ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ مَاتَ‌ قَبْلَ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ وَ إِنَّ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ كَانَ‌ حُجَّةً‌ لِلَّهِ‌ كُلَّهَا [قَائِماً] صَاحِبَ‌ شَرِيعَةٍ‌ فَإِلَى مَنْ‌ أُرْسِلَ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ إِذَنْ‌ فَقُلْتُ‌ جُعِلْتُ‌ فِدَاكَ‌ فَمَنْ‌ كَانَ‌ قَالَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ ذَاكَ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ بْنُ‌ حِزْقِيلَ‌ النَّبِيُّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ بَعَثَهُ‌ اللَّهُ‌ إِلَى قَوْمِهِ‌ فَكَذَّبُوهُ‌ فَقَتَلُوهُ‌ وَ سَلَخُوا وَجْهَهُ‌ فَغَضِبَ‌ اللَّهُ‌ لَهُ‌ عَلَيْهِمْ‌ فَوَجَّهَ‌ إِلَيْهِ‌ أَسْطَاطَائِيلَ‌ مَلَكَ‌ الْعَذَابِ‌ فَقَالَ‌ لَهُ‌ يَا إِسْمَاعِيلُ‌ أَنَا أَسَطَاطَائِيلُ‌ مَلَكُ‌ الْعَذَابِ‌ وَجَّهَنِي إِلَيْكَ‌ رَبُّ‌ الْعِزَّةِ‌ لِأُعَذِّبَ‌ قَوْمَكَ‌ بِأَنْوَاعِ‌ الْعَذَابِ‌ إِنْ‌ شِئْتَ‌ فَقَالَ‌ لَهُ‌ إِسْمَاعِيلُ‌ لاَ حَاجَةَ‌ لِي فِي ذَلِكَ‌ فَأَوْحَى اللَّهُ‌ إِلَيْهِ‌ فَمَا حَاجَتُكَ‌ يَا إِسْمَاعِيلُ‌ فَقَالَ‌ يَا رَبِّ‌ إِنَّكَ‌ أَخَذْتَ‌ الْمِيثَاقَ‌ لِنَفْسِكَ‌ بِالرُّبُوبِيَّةِ‌ وَ لِمُحَمَّدٍ بِالنُّبُوَّةِ‌ وَ لِأَوْصِيَائِهِ‌ بِالْوَلاَيَةِ‌ وَ أَخْبَرْتَ‌ خَيْرَ خَلْقِكَ‌ بِمَا تَفْعَلُ‌ أُمَّتُهُ‌ بِالْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ مِنْ‌ بَعْدِ نَبِيِّهَا وَ إِنَّكَ‌ وَعَدْتَ‌ اَلْحُسَيْنَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ أَنْ‌ تَكُرَّهُ‌ إِلَى الدُّنْيَا حَتَّى يَنْتَقِمَ‌ بِنَفْسِهِ‌ مِمَّنْ‌ فَعَلَ‌ ذَلِكَ‌ بِهِ‌ فَحَاجَتِي إِلَيْكَ‌ يَا رَبِّ‌ أَنْ‌ تَكُرَّنِي إِلَى الدُّنْيَا حَتَّى أَنْتَقِمَ‌ مِمَّنْ‌ فَعَلَ‌ ذَلِكَ‌ بِي كَمَا تَكُرُّ اَلْحُسَيْنَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَوَعَدَ اللَّهُ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ بْنَ‌ حِزْقِيلَ‌ ذَلِكَ‌ فَهُوَ يُكَرُّ مَعَ‌ اَلْحُسَيْنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ . ادامه مطلب(ترجمه)👇👇
❖﷽❖ وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ مَرْيَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَكاناً شَرْقِيًّا و مريم را در اين كتاب ياد كن، آن هنگام كه از خانواده‌اش در ناحيه‌ی شرقى [بيت‌المقدس] كناره گرفت. (مریم/ ۱۶) ✨✨✨✨✨✨ 📜الکاظم (علیه السلام)- عَنْ یَعْقُوبَ‌بْنِ‌جَعْفَرِ‌بْنِ‌إِبْرَاهِیمَ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی‌الْحَسَنِ مُوسَی (علیه السلام) إِذْ أَتَاهُ رَجُلٌ نَصْرَانِی ... فَقَالَ لَهُ أَبُوإِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) أُعَجِّلُکَ أَیْضاً خَبَراً لَا یَعْرِفُهُ إِلَّا قَلِیلٌ مِمَّنْ قَرَأَ الْکُتُبَ أَخْبِرْنِی مَا اسْمُ أُمِّ مَرْیَمَ وَ أَیُّ یَوْمٍ نُفِخَتْ فِیهِ مَرْیَمُ (سلام الله علیها) وَ لِکَمْ مِنْ سَاعَهًٍْ مِنَ النَّهَارِ وَ أَیُّ یَوْمٍ وَضَعَتْ مَرْیَمُ (سلام الله علیها) فِیهِ عِیسَی (علیه السلام) وَ لِکَمْ مِنْ سَاعَهًٍْ مِنَ النَّهَارِ فَقَالَ النَّصْرَانِیُّ لَا أَدْرِی فَقَالَ أَبُوإِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) أَمَّا أُمُّ مَرْیَمَ فَاسْمُهَا مَرْثَا وَ هِیَ وَهِیبَهًُْ بِالْعَرَبِیَّهًِْ وَ أَمَّا الْیَوْمُ الَّذِی حَمَلَتْ فِیهِ مَرْیَمُ (سلام الله علیها) فَهُوَ یَوْمُ الْجُمُعَهًِْ لِلزَّوَالِ وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی هَبَطَ فِیهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ وَ لَیْسَ لِلْمُسْلِمِینَ عِیدٌ کَانَ أَوْلَی مِنْهُ عَظَّمَهُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی وَ عَظَّمَهُ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) فَأَمَرَ أَنْ یَجْعَلَهُ عِیداً فَهُوَ یَوْمُ الْجُمُعَهًِْ وَ أَمَّا الْیَوْمُ الَّذِی وَلَدَتْ فِیهِ مَرْیَمُ (سلام الله علیها) فَهُوَ یَوْمُ الثَّلَاثَاءِ لِأَرْبَعِ سَاعَاتٍ وَ نِصْفٍ مِنَ النَّهَارِ وَ النَّهَرُ الَّذِی وَلَدَتْ عَلَیْهِ مَرْیَمُ (سلام الله علیها) عِیسَی (علیه السلام) هَلْ تَعْرِفُهُ قَالَ لَا قَالَ هُوَ الْفُرَاتُ وَ عَلَیْهِ شَجَرُ النَّخْلِ وَ الْکَرْمِ وَ لَیْسَ یُسَاوَی بِالْفُرَاتِ شَیْءٌ لِلْکُرُومِ وَ النَّخِیلِ فَأَمَّا الْیَوْمُ الَّذِی حَجَبَتْ فِیهِ لِسَانَهَا وَ نَادَی قَیْدُوسُ وُلْدَهُ وَ أَشْیَاعَهُ فَأَعَانُوهُ وَ أَخْرَجُوا آلَ عِمْرَانَ لِیَنْظُرُوا إِلَی مَرْیَمَ (سلام الله علیها) فَقَالُوا لَهَا مَا قَصَّ اللَّهُ عَلَیْکَ فِی کِتَابِهِ وَ عَلَیْنَا فِی کِتَابِهِ فَهَلْ فَهِمْتَهُ قَالَ نَعَمْ وَ قَرَأْتُهُ الْیَوْمَ الْأَحْدَث. 📝امام کاظم ( یعقوب‌بن‌جعفربن‌ابراهیم گوید: نزد امام کاظم (بودم که مردی مسیحی خدمت ایشان آمد... امام (به او فرمود: «اکنون برایت چیزی را توضیح می‌دهم که جز عدّه‌ی کمی از کسانی که به کتاب‌های آسمانی واردند می‌دانند. بگو ببینم اسم مادر مریم (چه بود و در کدام روز مریم در او دمیده شد چه ساعتی از روز بود و کدام روز مریم (عیسی (را زایید در چه ساعتی از روز»؟ نصرانی عرض کرد: «نمی‌دانم». فرمود: «نام مادر مریم (مرثا بود که به عربی وهیبه می‌شود، روزی که مریم (حامله شد ظهر جمعه بود همان روزی که روح الأمین در آن روز فرود آمد مسلمانان عیدی بزرگتر از آن ندارند خداوند آن روز را بزرگ داشته و حضرت محمّد (نیز به آن روز اهمیّت داده دستور داده آن را عید خود قرار دهند آن روز جمعه است. روزی که مریم (متولّد شد روز سه‌شنبه بود چهار ساعت و نیم از روز گذشته بود». بگو ببینم نهری که مریم (عیسی (را کنار آن زایید می‌شناسی؟ عرض کرد: «نه». فرمود: « است که اطراف آن درخت خرما و انگور فراوان است، هیچ جا به اندازه‌ی آنجا دارای خرما و انگور نیست. امّا روزی که زبان مریم (بسته شد و قیدوس فرزندان و همکاران خود را جمع کرد و قبیله عمران را گرد آورد تا مریم (را مشاهده کنند به او نسبت‌هایی دادند که خداوند در کتاب خود برای تو و در قرآن کریم برای ما توضیح داده آن را خوانده‌ای»؟ گفت: «آری همین امروز آن را می‌خواندم». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۳۴ الکافی، ج۱، ص۴۷۹ / نورالثقلین کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜عن الفضل بن شاذان، قال: سمعت الرّضا عليه السّلام يقول: لمّا أمر اللّه عزّ و جلّ‌ ابراهيم أن يذبح مكان ابنه اسماعيل الكبش الّذى أنزله عليه، تمنّى ابراهيم أن يكون قد ذبح ابنه اسماعيل بيده و أنّه لم يؤمر بذبح الكبش مكانه ليرجع [ليوجع] إلى قلبه ما يرجع [يوجع] الى قلب الوالد الّذى يذبح أعزّ ولده عليه بيده فيستحقّ‌ بذلك أرفع درجات أهل الثّواب على المصائب، فأوحى اللّه عزّ و جلّ‌ اليه: يا ابراهيم من أحبّ‌ خلقى اليك‌؟ فقال: يا ربّ‌ ما خلقت خلقا هو أحبّ‌ الىّ‌ من حبيبك محمّد صلّى اللّه عليه و آله فأوحى اللّه تعالى اليه: أفهو أحبّ‌ اليك أم نفسك‌؟ قال: بل هو أحبّ‌ إلىّ‌ من نفسى، قال: فولده أحبّ‌ اليك أم ولدك‌؟ قال: بل ولده. قال: فذبح ولده ظلما على أيدى أعدائه أوجع لقلبك أو ذبح ولدك بيدك فى طاعتى‌؟ قال: يا ربّ‌ بل ذبح ولده ظلما على أيدى أعدائه أوجع لقلبى. قال: يا ابراهيم فإنّ‌ طائفة تزعم أنّها من أمّة محمّد ستقتل الحسين ابنه من بعده ظلما و عدوانا كما يذبح الكبش. و يستوجبون بذلك سخطى. فجزع ابراهيم لذلك و توجّع قلبه و أقبل يبكى، فأوحى اللّه عزّ و جلّ‌ إليه: يا ابراهيم قد فديت جزعك على ابنك إسماعيل لو ذبحته بيدك بجزعك على الحسين و قتله. و أوجبت لك أرفع درجات أهل الثّواب على المصائب و ذلك قول اللّه عزّ و جلّ‌ : 💫 وَ فَدَيْناهُ‌ بِذِبْحٍ‌ عَظِيمٍ‌ . (صافات/107) 📝از فضل بن شاذان نقل است كه:«از امام رضا عليه السّلام شنيدم كه مى‌گفت:«وقتى خداى عز و جل، ابراهيم را فرمود، به‌جاى ذبح پسرش، اسماعيل، گوسفندى را كه برايش فرستاده بود، ذبح كند، ابراهيم آرزو كرد كه اى كاش، پسرش، اسماعيل را به دست خود ذبح مى‌كرد و به او دستور داده نمى‌شد كه به جاى او گوسفند قربانى كند، تا دلش، مثل پدرى كه عزيزترين فرزندش را به دست خود، سر ببرد، داغدار گردد، تا با اين كار، مستحقّ‌ فراترين درجات اهل ثواب، در برابر مصائب باشد. خداى عزيز و جليل به او وحى كرد: اى ابراهيم، دوست‌داشتنى‌ترين آفريده‌ام پيش تو كيست‌؟ گفت: پروردگارا هيچ‌يك از آفريده‌گانت، پيش من محبوب‌تر از حبيب تو، محمّد صلّى اللّه عليه و آله نيست. خداى متعال به او وحى كرد: آيا او براى تو محبوب‌تر است يا خودت‌؟ گفت: بلكه او براى من از خودم محبوب‌تر است. خدا گفت: فرزند او برايت محبوب‌تر است يا فرزند خودت‌؟ گفت: فرزند او. خدا گفت: سربريده‌شدن فرزند او از سر ستم، آن هم به دست دشمنانش، براى دل تو دردناك‌تر است يا سر بريدن فرزند خودت، به دست خودت، در اطاعت از من‌؟ گفت: بار پروردگارا، سربريده‌شدن فرزند او، از سر ستم، به دست دشمنانش، براى دل من دردناك‌تر است. خدا گفت: اى ابراهيم، طائفه‌اى كه مى‌پندارند از امت محمّدند، پس از او پسرش، حسين، را از سر ستم و عداوت مى‌كشند، آن‌گونه كه گوسفند را سر مى‌برند و با اين كار مستوجب خشم من مى‌گردند. 💗ابراهيم به خاطر آن اندوهناك شد و دلش به درد آمد و شروع به گريستن كرد. خداى عزيز و جليل به او وحى كرد: اى ابراهيم، اندوه و دلسوزى تو براى حسين و كشته شدن او را، به جاى اندوهى كه در صورت سر بريدن پسرت، با دست خودت، داشتى، از تو پذيرفتم و براى تو فراترين درجات اهل ثواب بر مصائب را لازم ساختم. ✅امام رضا عليه السّلام در نهايت مى‌گويد: و در همين‌باره است سخن خداى عزيز و جليل كه در قرآن گويد:«و او (حضرت اسماعيل) را در ازاى قربانى بزرگى (امام حسين عليه السّلام) باز رهانيديم.» 📕مقتل الحسين (ع) به روايت شيخ صدوق (قده)، صفحه 221 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
📝و ديگر در «احتجاج» سند به سعد بن عبدالله مرفوع مى‏شود كه گفت: سؤال كردم از قائم آل محمد صلى الله عليه و آله از تأويل: كهيعص. فرمود: اين حروف از مرموزات اخبار غيب است و خداوند بنده خود زكريا را بر اين معنى مشرف و مطلع ساخت. آن‏گاه از براى محمد به شرح كرد، همانا زكريا از خداوند خواستار شد كه اورا به اسماى خمسه آموزگارى كند. آن وقت جبرئيل فرود شد و اين نام‏هاى مبارك را به او تذكره كرد. زكريا چون ياد مى‏كرد محمد، على، فاطمه و حسن عليهم السلام را شاد مى‏شد و غم و اندوه او منكشف مى‏گشت و چون نوبت به حسين عليه السلام مى‏رسيد گلوگاه اورا گريه فشار مى‏داد، نفس متتابع مى‏گشت و دير برمى‏آمد: فقال ذات يوم: «إلهي ما بالي إذا ذكرت أربعة تسليت بأسمائهم من همومي، وإذا ذكرت الحسين تدمع عيني وتثور زفرتي؟» يك روز گفت: «اى پروردگار من! چه افتاد مرا كه چون فرا ياد مى‏آورم آن چهار تن را به اسماى ايشان منجلى مى‏شود هموم من و چون نام حسين را بر زبان مى‏آورم اشك من روان مى‏گردد و نفس من به ثوران مى‏افتد.» لاجرم خداوند اورا از قصه حسين آگهى داد. فقال: «كهيعص، فالكاف اسم كربلاء، والهاء هلاك العترة الطاهرة، والياء يزيد وهو ظالم الحسين، والعين عطشه، والصاد صبره.» «يا زكريا إنا نبشرك بغلام اسمه يحيى لم نجعل له من قبل سميا» [7/ مريم/ 19]. وحدثني أبي رحمه الله، عن سعد بن عبدالله، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن الحسن ابن علي بن فضال، عن ابن بكير، عن زرارة، عن عبدالخالق بن عبد ربه، قال: سمعت أبا عبدالله عليه السلام يقول‏ : لم يجعل الله‏ له من قبل سميا الحسين بن علي، لم يكن له من قبل سميا ، ويحيى بن زكريا عليهما السلام لم يكن له من قبل سميا، ولم تبك السماء إلاعليهما أربعين صباحا، قال: قلت: ما بكاؤها؟ قال: كانت تطلع حمراء وتغرب حمراء . چون زكريا اين كلمات را اصغا فرمود، سه روز در مسجد اعتكاف گزيد، در به روى صادر و وارد فرو بست، فرياد بكا و نجيب بلند ساخت، زار زار بگريست، سخن به مرثيه همى راند و همى گفت: «إلهي أتفجع خير جميع خلقك بولده؟ إلهي أتنزل بلوى هذه الرزية بفنائه؟ إلهي أتلبس عليا وفاطمة ثياب هذه المصيبة؟ إلهي أتحل كربة هذه المصيبة بساحتهما.» يعنى: «اى پروردگار من! آيا به فجع آوردى بهترين خلق خود را به فرزند او؟ اى پروردگار من! آيا فرود آوردى بلا و ابتلاى اين مصيبت را به خانه پيغمبر خود؟ اى خداى من! آيا درپوشانيدى على و فاطمه را جامه اين مصيبت؟ اى پروردگار من! آيا فرودآوردى غم و اندوه اين مصيبت را در منزل ايشان؟» از پس اين كلمات زكريا سر برداشت و گفت: «إلهي ارزقني ولدا تقر بها عيني على الكبر، فإذا رزقتنيه فأفتني بحبه، ثم أفجعني به كما تفجع محمدا حبيبك بولده، فرزقه الله يحيى وفجعه به، وكان حمل يحيى ستة أشهر وحمل الحسين كذلك.» عرض كرد: «الهى در اين پيرانه سر مرا فرزندى كرامت فرماى كه چشم من بدو روشن شود، چون كرامت كردى مرا، فريفته حب او فرماى، آن‏گاه به سوگوارى او به فجع بيفكن، بدان‏سان كه محمد حبيب خود را به سوگوارى فرزند به فجع افكندى.» خداوند مسألت اورا به اجابت مقرون داشت، به يحيى چشم اورا روشن ساخت، آن‏گاهش به مصيبت يحيى ممتحن بداشت. و مدت حمل يحيى شش ماه بود، چنان كه حسين عليه السلام نيز شش ماه در شكم مادر جاى داشت.» 📚سپهر، ناسخ التواريخ سيدالشهدا عليه السلام، 1/ 280- 281 قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
📜 حدثني محمد بن عبد الله الحميري عن أبيه عن هارون بن مسلم عن عبد الرحمن بن الأشعث عن عبد الله بن حماد الأنصاري عن ابن سنان عن أبي عبد الله ع قال سمعته يقول قبر الحسين بن علي ص عشرون ذراعا في عشرين ذراعا مكسرا روضة من رياض الجنة و فيه [و منه‏] معراج الملائكة إلى السماء و ليس من ملك مقرب و لا نبي مرسل إلا و هو يسأل الله أن يزوره ففوج يهبط و فوج يصعد 📝محمّد بن عبد اللَّه حميرى از پدرش، از هارون بن مسلم، از عبد الرحمن بن عمرو اشعث، از عبد اللَّه بن حماد الانصارى، از ابن سنان، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده، وى مى‏گويد: از آن حضرت شنيدم كه مى‏فرمودند: مساحت قبر حسين بن على صلوات اللَّه عليهما بيست ذراع در بيست ذراع(ذراع به انذازه یک آرنج کامل است) بوده و آن باغى است از باغ‏هاى بهشت و از آنجا فرشتگان به آسمان عروج مى‏كنند و هيچ فرشته مقرّبى و نبىّ مرسلى نيست مگر آنكه از خدا طلب زيارت آن را مى‏كند لذا فوجى از آسمان به زمين آمده تا آن زيارت كرده و فوجى پس از زيارت از زمين به آسمان مى‏روند. 📚كامل الزيارات- باب سى و هشتم ، حديث سوم کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜 وَ حَدَّثَنِي أَبُو الْحُسَيْنِ‌ مُحَمَّدُ بْنُ‌ عَبْدِ اللَّهِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ النَّاقِدُ قَالَ‌ حَدَّثَنِي أَبُو هَارُونَ‌ الْعِيسِيُّ‌ [الْعَبْسِيُّ‌] عَنْ‌ أَبِي الْأَشْهَبِ‌ جَعْفَرِ بْنِ‌ حَنَانٍ‌ [حَيَّانَ‌] عَنْ‌ خَالِدٍ الرَّبَعِيِّ‌ قَالَ‌ حَدَّثَنِي مَنْ‌ سَمِعَ‌ كَعْباً يَقُولُ‌: أَوَّلُ‌ مَنْ‌ لَعَنَ‌ قَاتِلَ‌ اَلْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ إِبْرَاهِيمُ‌ خَلِيلُ‌ الرَّحْمَنِ‌ لَعَنَهُ‌ وَ أَمَرَ وُلْدَهُ‌ بِذَلِكَ‌ وَ أَخَذَ عَلَيْهِمُ‌ الْعَهْدَ وَ الْمِيثَاقَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ مُوسَى بْنُ‌ عِمْرَانَ‌ وَ أَمَرَ أُمَّتَهُ‌ بِذَلِكَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ دَاوُدُ وَ أَمَرَ بَنِي إِسْرَائِيلَ‌ بِذَلِكَ‌ ثُمَّ‌ لَعَنَهُ‌ عِيسَى وَ أَكْثَرَ أَنْ‌ قَالَ‌ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ‌ الْعَنُوا قَاتِلَهُ‌ وَ إِنْ‌ أَدْرَكْتُمْ‌ أَيَّامَهُ‌ فَلاَ تَجْلِسُوا عَنْهُ‌ فَإِنَّ‌ الشَّهِيدَ مَعَهُ‌ كَالشَّهِيدِ مَعَ‌ الْأَنْبِيَاءِ مُقْبِلٍ‌ غَيْرِ مُدْبِرٍ [مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ] وَ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى بُقْعَتِهِ‌ وَ مَا مِنْ‌ نَبِيٍّ‌ إِلاَّ وَ قَدْ زَارَ كَرْبَلاَءَ وَ وَقَفَ‌ عَلَيْهَا وَ قَالَ‌ إِنَّكِ‌ لَبُقْعَةٌ‌ كَثِيرَةُ‌ الْخَيْرِ فِيكِ‌ يُدْفَنُ‌ الْقَمَرُ الْأَزْهَرُ. 📝 ابو الحسين محمّد بن عبد اللّه بن علىّ‌ الناقد مى‌گويد: ابو هرون عيسى، از ابى الاشهب جعفر بن حيّان از خالد ربعى نقل نمود و گفت: كسى كه از كعب شنيده بود گفت: 💢 اوّلين كسى كه قاتل حضرت حسين بن على عليهما السّلام را لعن نمود حضرت ابراهيم خليل الرحمن بود، 🔺آن جناب قاتل حضرت سيّد الشهداء را لعن نمود و به فرزندانشان نيز امر فرمودند كه چنين نمايند و از آنها عهد و پيمان گرفت بر آن 💢و سپس حضرت موسى بن عمران قاتل آن جناب را لعن كرد 🔺و امّتش را به آن مأمور ساخت پس از ايشان حضرت داود قاتل آن حضرت را لعن كرده و به بنى اسرائيل امر نمود كه ايشان نيز لعن كنند 💢 و سپس حضرت عيسى به آن مبادرت نمود و بيشترين گفتار آن حضرت اين بود كه اى بنى اسرائيل قاتل حسين بن على عليهما السّلام را لعنت كنيد 🔺و اگر زمان آن حضرت را درك نموديد مبادا او را تنها گذارده و در ركابش حاضر نشويد زيرا كسى كه با آن جناب شهيد شود همچون شهيد با انبياء است، او روى آورنده است نه پشت‌كننده، گويا به جايگاه او نظر كرده و آن را مى‌بينم، ❣ و نيست پيغمبرى مگر آنكه كربلاء را زيارت كرده و بر آن ايستاده و گفته است: تو جايگاهى پرخير بوده، در تو ماه درخشنده و نور افشان دفن مى‌گردد. 📚 کامل الزیارات، صفحه 204 باب21/حدیث2 ابن قولویه کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ حضرت یحیى ع با امام حسین ع از سه جهت داراى خصوصیت مشترك هستند: 🔰 مخصوصا وارد شده است که حسین ع با یحیى ع در اشیاى زیادى به موازات هم هستند. ☄از پیامبر ص نقل شده که فرمود: در جهنم جایگاهى است که احدى از مخلوقین مستحق آن جایگاه نیست، مگر قاتل یحیى فرزند زکریا و قاتل حسین. 💔امام حسین ع در طى سفر به کربلا، در هر منزلى که فرود مى آمـد و هر گاه از آنجا کوچ مى کرد، یحیى ع را متذکر مى شد. اینک به توضیح هر یک از این موارد مى پردازیم: در بیان موازات آن دو که در روایات آمده ؛ در تبیـین ایـن قضـیه بایـد گفت: 💎قبل از تولد یحیى و حسین علیهما السـلام، دربـاره آنهـا بشـارت داده شـد. بشارت اول درباره یحیى بود که خداوند فرمود: اى زکریا! ما تو را بـه فرزنـدى به نام یحیى بشارت مى دهیم، و بشارت دوم درباره حسین ع بود که خطـاب به حضرت رسول پیام آمد: «اى محمد! خداونـد تـو را بـه مولـودى از فاطمـه بشارت مى دهد. » اما بشارت تولد یحیـى موجـب شـادى شـد؛ در حـالى کـه بشارت تولد حسین موجب حزن و اندوه گردید، چرا کـه حملتـه امـه کرهـا و وضعته کرها آن طور که در حدیث آمده، منظـور حضـرت زهـرأ علیهـا السـلام است. 💎یحیى و حسین علیهما السلام شش ماهه به دنیا آمدند. 💎یحیى و حسین علیهما السلام را خداوند خـودش نامگـذارى کـرد. 💎خداونـد تعالى درباره یحیى فرمود: ما تو را به فرزندى که نامش یحیى است، بشارت مى دهیم و درباره حسین ع به زبان جبرئیل فرمود: من نام او را حسین گذاشتم. 💎یحیى و حسین علیهما السلام غالبا از پستان شیر ننوشیدند، یحیى از آسـمان شیر داده شد و حسین ع از عرش عظیم یعنـى زبـان پیـامبر خـدا ص شـیر نوشید. 💎و حسین علیهما السلام پیشانى شان مى درخشید و نورافشانى مى کرد. 💎یحیى و حسین علیهما السلام در طول عمرشان، خوشحال دیده نشدند و اگـر این امر براى آنها اتفاق مى افتاد، تبدیل به حزن و اندوه مى شد. 💎یحیى و حسین علیهما السلام را، ولد زنا به شهادت رساند. 💎بنا به فرموده پیامبر اسلام، در جهنم جایگاهى است که فقـط قاتـل یحیـى و قاتل حسین علیهما السلام، استحقاق آن را دارند. 💎آسمان و زمین براى یحیى و حسین علیهما السلام خون گریه کردند. 💎سر یحیى و سر حسین علیهما السلام، بعد از شـهادت سـخن گفتنـد. یحیـى خطاب به آن پادشاه گفت: «از خـدا بتـرس» و سـر حسـین ع بارهـا قـرآن تلاوت کرد و از او عبارت لا حول و لا قوة الا باالله. 💎قتل یحیى، قتل صبر بود، حسین ع نیز، با اینکه در میدان نبرد بـه شـهادت رسید، اما قتلش، قتل صبر بود، به همین خاطر امام سجاد ع فرمود: من فرزند آن کسى هستم که قتلش، قتل صبر بود. 💔 حسین ع در هر منزلى، شهادت یحیى ع و بویژه موضوع اهداى سر او را متذکر مى شد، و اگر به دیده بصـیرت بنگـرى، ایـن امـر را سـخت تـرین مصیبت مى یابى، چرا که شماتت دشمن بزرگترین مصیبت ها و مواجه شـدن بـا دشمن در حال ضعف و گرفتارى بزرگتر است. حال تصـور کـن مصـیبت قـرار گرفتن سر بریده در مقابل دشمن و بازى با آن تا چه انـدازه عظـیم اسـت. ایـن قضیه بخصوص براى پیامبر اسلام ص دشوار بود، به همین خاطر بر کسانى کـه به سر حسین ع نگاه کردند و راضى به آن کار بودند، نفرین نمود.
❖﷽❖ شباهت امام حسین(ع) و رسول الله(ص): در اینجا منظور تبیین این مسأله است که تمام فضـایل خـاتم الانبیـأ ص و رنج ها و آزمون هاى آن حضرت براى حسین ع نیز محقق است ؛ چرا که: حضرت محمد ص افضل خلایق است و او افضـل از حسـین ع مـى باشـد و حسین از افضل مخلوقین و افضل مخلوقین از اوست. 💎حضرت محمد خاتم پیامبران مى باشد و حسین خـاتم الشـهدأ و الصـدیقین است. 💎حضرت محمد ص به خاطر عام و فراگیر شدن فیض و رحمت الهى به واسـطه او از جهات عدیده رحمت براى جهانیان (رحمۀ للعالمین) است ؛ حسـین ع هـم به همان خاطر و به همان دلیل براى جهانیان رحمت است. 💎حضرت محمد شاهد و مبشر است، حسین هم در روز قیامت به نفـع زائـران خود و کسانى که بر او گریه کرده اند، شهادتى مى دهد که امر آنها را اصلاح مى کند و اینک نیز آن حضرت به زائر و گریه کننده بـر او، بشـارت مـى دهـد؛ آن حضرت از یمین عرش خطاب مى کند: اى گریه کننده! اگر بدانى براى تـو چـه فراهم شده خوشحالى ات بیشتر از جزع تو مى شود. 💎خداوند حضرت محمد را به این فرموده خود اختصاص داد که «انا اعطینـاك الکوثر»، همچنین خداوند به حسین ع از فیض خودش کوثرى عطا فرمود که گریه کنندگان بر او، از آن بنوشند. کما اینکه این مطلـب در روایـت مسـمع بـن عبدالملک آمده است. 💎خداوند تعالى به حضرت محمد ص «وسیله» را که همان یکـى از مقامـات براى شفاعت است، عطا فرمود؛ و خداوند حسین ع را بـه طـور عـام وسـیله قرار داد. 💎خداوند به حضرت محمد ص فرمود عسى ان یبعثک ربک مقاما محمـودا. باشد که خدایت تو را به مقام محمود مبعوث گرداند. که این مقام عالى ترین مقام از مقامات شفاعت است. حسین ع هم از اعظم اسباب شفاعت پیامبر مى باشد. در روایت وارد شده است، وقتى حضرت رسول در جریان شهادت حسین ع قرار گرفت، از جمله مواردى که جبرئیل به آن حضرت گفت این بـود کـه «اگر مى خواهى شهادت دو فرزندت، ذخیره اى براى شفاعت گناهکاران باشـد پس به این امر رضایت بده و اگر مى خواهى از خداوند درخواست کن که آنهـا را از سم و قتل حفظ کند. » 💎خداوند براى هر یک از اعضاى بدن حضرت محمد ص کرامت ظاهرى قرار داد؛ حسین ع نیز اعضاى بدن مطهرش مظهر کرامـات اسـت ؛ زیـرا از بـس پیامبر خدا پیشانى و گلوى آن حضرت را بوسیده بود مى درخشید. همین پیامبر بالاى ناف حسین ع را نیز مى بوسید؛ اما کسى دلیل این کار را نمى دانست تا اینکه تیر سه شعبه بر قلب امام اصابت کرد و همین تیر علت واقعى شهادت امام بود؛ آنگاه معلوم شد که آن بوسه ها به خاطر این بوده است که از معجزات ان حضرت میباشد 💎حضرت محمد ص داراى معراجى با کیفیت خاص اسـت. حسـین ع نیـز معراجـى بـا کیفیـت خـاص دارد، آن حضـرت در روز شـهادت داراى معـراج جسمانى و روحانى بود. 💎حضرت محمد مخاطب این فرمایش خداوند قرار گرفت که «فاصدع بما تـؤ مر. » با صداى بلند آنچه مأمورى به خلق برسان. پس به تنهـایى ایسـتاد و ندا داد و متحمل مشقت انواع جنگ ها مانند بـدر، احـد، حنـین و احـزاب و... شدند. امام حسین هم به آنچه مأمور بود، با صداى بلنـد آن را ابـلاغ کـرد و در حالى که تنها و غریب بود ایستاد و ندا داد و تمام مشقت هاى آن دشمنى ها در جهادش در روز عاشورا فراهم گردید که هر یک تفصیل جداگانه اى دارند. ❤️و کوتاه سخن اینکه حضرت محمد فرموده است «حسین از من است و من از حسینم» پس به جاى ادامه سخن به این گفته اکتفا مى کنیم که «محمد از حسین است و حسین از محمد» و این امر ما را از مطابقـت فضـایل و گرفتـارى هـاى دیگر آن دو بزرگوار کفایت میکنیم. 📚خصائص الحسینیه شیخ جعفر شوشتری @qoranvamamhoosein
❖﷽❖ 📜از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه آن جناب فرمود: ❣چون با پدرم به كربلا مى‌رفتيم،در هيچ منزل فرود نمى‌آمد مگر آنكه يحيى عليه السّلام را ياد مى‌كرد ، 💢روزى فرمود:از بى‌اعتبارى دنيا نزد خدا آن بود كه سر يحيى را به هديه فرستادند براى زن زناكارى از بنى اسرائيل،و حق تعالى بخت نصر را فرستاد و هفتاد هزار كس را كشت تا خون يحيى ساكن شد، ♥️اى فرزند من به خدا سوگند كه خون من ساكن نخواهد شد تا آنكه مهدى از فرزندان من از براى خون من هفتاد هزار كس از منافقان را به قتل آورد . 📗جلاء العیون، صفحه 779 علامه محمدباقرمجلسی کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜[١٢٥٧]٥-عليّ‌ بن محمّد رفعه،عن أبي عبد اللّه عليه السّلام في قول اللّه عزّ و جلّ‌: ✨فَنَظَرَ نَظْرَةً‌ فِي النُّجُومِ‌ فَقالَ‌ إِنِّي سَقِيمٌ‌ قال: حسب فرأى ما يحلّ‌ بالحسين عليه السّلام فقال:إنّي سقيم لما يحلّ‌ بالحسين عليه السّلام. 📝از حضرت صادق عليه السّلام،روايت شده كه ايشان دربارۀ اين سخن خداوند عزّتمندنگاهى به ستارگان انداخت.و گفت:من بيمارم.[صافات(٣٧):٨٨ و ٨٩] 💔فرمودند:او حساب كرد و ديد آنچه را به حسين عليه السّلام مى‌رسد.پس گفت: من براى آنچه به حسين عليه السّلام مى‌رسد،بيمارم. 📗اصول کافی - جلد2، صفحه 437 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ حضرت یحیى ع با امام حسین ع از سه جهت داراى خصوصیت مشترك هستند: 🔰 مخصوصا وارد شده است که حسین ع با یحیى ع در اشیاى زیادى به موازات هم هستند. ☄از پیامبر ص نقل شده که فرمود: در جهنم جایگاهى است که احدى از مخلوقین مستحق آن جایگاه نیست، مگر قاتل یحیى فرزند زکریا و قاتل حسین. 💔امام حسین ع در طى سفر به کربلا، در هر منزلى که فرود مى آمـد و هر گاه از آنجا کوچ مى کرد، یحیى ع را متذکر مى شد. اینک به توضیح هر یک از این موارد مى پردازیم: در بیان موازات آن دو که در روایات آمده ؛ در تبیـین ایـن قضـیه بایـد گفت: 💎قبل از تولد یحیى و حسین علیهما السـلام، دربـاره آنهـا بشـارت داده شـد. بشارت اول درباره یحیى بود که خداوند فرمود: اى زکریا! ما تو را بـه فرزنـدى به نام یحیى بشارت مى دهیم، و بشارت دوم درباره حسین ع بود که خطـاب به حضرت رسول پیام آمد: «اى محمد! خداونـد تـو را بـه مولـودى از فاطمـه بشارت مى دهد. » اما بشارت تولد یحیـى موجـب شـادى شـد؛ در حـالى کـه بشارت تولد حسین موجب حزن و اندوه گردید، چرا کـه حملتـه امـه کرهـا و وضعته کرها آن طور که در حدیث آمده، منظـور حضـرت زهـرأ علیهـا السـلام است. 💎یحیى و حسین علیهما السلام شش ماهه به دنیا آمدند. 💎یحیى و حسین علیهما السلام را خداوند خـودش نامگـذارى کـرد. 💎خداونـد تعالى درباره یحیى فرمود: ما تو را به فرزندى که نامش یحیى است، بشارت مى دهیم و درباره حسین ع به زبان جبرئیل فرمود: من نام او را حسین گذاشتم. 💎یحیى و حسین علیهما السلام غالبا از پستان شیر ننوشیدند، یحیى از آسـمان شیر داده شد و حسین ع از عرش عظیم یعنـى زبـان پیـامبر خـدا ص شـیر نوشید. 💎و حسین علیهما السلام پیشانى شان مى درخشید و نورافشانى مى کرد. 💎یحیى و حسین علیهما السلام در طول عمرشان، خوشحال دیده نشدند و اگـر این امر براى آنها اتفاق مى افتاد، تبدیل به حزن و اندوه مى شد. 💎یحیى و حسین علیهما السلام را، ولد زنا به شهادت رساند. 💎بنا به فرموده پیامبر اسلام، در جهنم جایگاهى است که فقـط قاتـل یحیـى و قاتل حسین علیهما السلام، استحقاق آن را دارند. 💎آسمان و زمین براى یحیى و حسین علیهما السلام خون گریه کردند. 💎سر یحیى و سر حسین علیهما السلام، بعد از شـهادت سـخن گفتنـد. یحیـى خطاب به آن پادشاه گفت: «از خـدا بتـرس» و سـر حسـین ع بارهـا قـرآن تلاوت کرد و از او عبارت لا حول و لا قوة الا باالله. 💎قتل یحیى، قتل صبر بود، حسین ع نیز، با اینکه در میدان نبرد بـه شـهادت رسید، اما قتلش، قتل صبر بود، به همین خاطر امام سجاد ع فرمود: من فرزند آن کسى هستم که قتلش، قتل صبر بود. 💔 حسین ع در هر منزلى، شهادت یحیى ع و بویژه موضوع اهداى سر او را متذکر مى شد، و اگر به دیده بصـیرت بنگـرى، ایـن امـر را سـخت تـرین مصیبت مى یابى، چرا که شماتت دشمن بزرگترین مصیبت ها و مواجه شـدن بـا دشمن در حال ضعف و گرفتارى بزرگتر است. حال تصـور کـن مصـیبت قـرار گرفتن سر بریده در مقابل دشمن و بازى با آن تا چه انـدازه عظـیم اسـت. ایـن قضیه بخصوص براى پیامبر اسلام ص دشوار بود، به همین خاطر بر کسانى کـه به سر حسین ع نگاه کردند و راضى به آن کار بودند، نفرین نمود.
❖﷽❖ كهيعص (مریم/ ۱) ✨✨✨✨✨✨ 📜المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)- سَأَلَ سَعْدبْنُ‌عَبْدِ‌اللَّهِ الْقَائِمَ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) عَنْ تَأْوِیلِ کهیعص قَالَ (علیه السلام) هَذِهِ الْحُرُوفُ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَیْبِ أَطْلَعَ اللَّهُ عَلَیْهَا عَبْدَهُ زَکَرِیَّا (علیه السلام) ثُمَّ قَصَّهَا عَلَی مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ ذَلِکَ أَنَّ زَکَرِیَّا (علیه السلام) سَأَلَ رَبَّهُ أَنْ یُعَلِّمَهُ أَسْمَاءَ الْخَمْسَهًِْ فَأَهْبَطَ عَلَیْهِ جَبْرَئِیلَ (علیه السلام) فَعَلَّمَهُ إِیَّاهَا فَکَانَ زَکَرِیَّا (علیه السلام) إِذَا ذَکَرَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِیّاً (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) وَ الْحَسَنَ (علیه السلام) سُرِّیَ عَنْهُ هَمُّهُ وَ انْجَلَی کَرْبُهُ وَ إِذَا ذَکَرَ اسْمَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) خَنَقَتْهُ الْعَبْرَهًُْ وَ وَقَعَتْ عَلَیْهِ الْبُهْرَهًُْ فَقَالَ (علیه السلام) ذَاتَ یَوْمٍ إِلَهِی مَا بَالِی إِذْ ذَکَرْتُ أَرْبَعَهًًْ مِنْهُمْ تَسَلَّیْتُ بِأَسْمَائِهِمْ مِنْ هُمُومِی وَ إِذَا ذَکَرْتُ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) تَدْمَعُ عَیْنِی وَ تَثُورُ زَفْرَتِی فَأَنْبَأَهُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَنْ قِصَّتِهِ فَقَالَ کهیعص فَالْکَافُ اسْمُ کَرْبَلَاءَ وَ الْهَاءُ هَلَاکُ الْعِتْرَهًِْ وَ الْیَاءُ یَزِیدُ وَ هُوَ ظَالِمُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ الْعَیْنُ عَطَشُهُ وَ الصَّادُ صَبْرُهُ فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِکَ زَکَرِیَّا (علیه السلام) لَمْ یُفَارِقْ مَسْجِدَهُ ثَلَاثَهًَْ أَیَّامٍ وَ مَنَعَ فِیهِنَّ النَّاسَ مِنْ الدُّخُولِ عَلَیْهِ وَ أَقْبَلَ عَلَی الْبُکَاءِ وَ النَّحِیبِ وَ کَانَ یُرْثِیهِ إِلَهِی أَ‌تُفْجِعُ خَیْرَ جَمِیعِ خَلْقِکَ بِوَلَدِهِ إِلَهِی أ تُنْزِلُ بَلْوَی هَذِهِ الرَّزِیَّهًِْ بِفِنَائِهِ إِلَهِی أَ‌تُلْبِسُ عَلِیّاً (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) ثِیَابَ هَذِهِ الْمُصِیبَهًِْ إِلَهِی أَ تَحُلُّ کُرْبَهًَْ هَذِهِ الْمُصِیبَهًِْ بِسَاحَتِهَا ثُمَّ کَانَ یَقُولُ إِلَهِی ارْزُقْنِی وَلَداً تَقَرُّ بِهِ عَیْنِی عَلَی الْکِبَرِ فَإِذَا رَزَقْتَنِیهِ فَافْتِنِّی بِحُبِّهِ ثُمَّ افْجَعْنِی بِهِ کَمَا تَفْجَعُ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) حَبِیبَکَ بِوَلَدِهِ فَرَزَقَهُ اللَّهُ یَحْیَی وَ فَجَعَهُ بِهِ وکَانَ حَمْلُ یَحْیَی (علیه السلام) سِتَّهًَْ أَشْهُرٍ وَ حَمْلُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام).
❖﷽❖ 📜[١٢٥٧]٥-عليّ‌ بن محمّد رفعه،عن أبي عبد اللّه عليه السّلام في قول اللّه عزّ و جلّ‌: ✨فَنَظَرَ نَظْرَةً‌ فِي النُّجُومِ‌ فَقالَ‌ إِنِّي سَقِيمٌ‌ قال: حسب فرأى ما يحلّ‌ بالحسين عليه السّلام فقال:إنّي سقيم لما يحلّ‌ بالحسين عليه السّلام. 📝از حضرت صادق عليه السّلام،روايت شده كه ايشان دربارۀ اين سخن خداوند عزّتمندنگاهى به ستارگان انداخت.و گفت:من بيمارم.[صافات(٣٧):٨٨ و ٨٩] 💔فرمودند:او حساب كرد و ديد آنچه را به حسين عليه السّلام مى‌رسد.پس گفت: من براى آنچه به حسين عليه السّلام مى‌رسد،بيمارم. 📗اصول کافی - جلد2، صفحه 437 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin