#ما_اهل_کوفه_ایم پیروزی تعصب بر بصیرت! مدت ها با خودم می گفتم با این همه شیعه و محب و یک ایران مردم علی دوست و حسین دوست چرا امام زمان(عج) ظهور نمی کند؟! اما در انتخابات اخیر جواب خودم را گرفتم. محرم شروع شد؛ در #حسینیه_اعظم_زنجان باشکوه ترین عزاداری های ایران، شب و روز برپا خواهد شد. قرنهاست در همه آذربایجان مداح های #آذری_زبان جانسوز ترین و زیباترین نوحه ها رو میخوانند. آن قدر جانسوز که حتی بدون دانستن معنی اش هم میشود مدتها پای آن اشک ریخت. ما خوب گریه میکنیم برای امام شهید. #ما_امت_گریه_هستیم. برای امامی که اکنون یار نمیخواد نجوای انتظار داریم و ادعا داریم که همراهیم. خوب خرج میکنیم. اما برای زندگی اجتماعیمان سیاسیمان، چگونه علی وار و حسین وار زندگی کردن را تشخیص نمی دهیم. ما به #قوم_و_قبیله خودمان رای میدهیم بدون در نظر گرفتن اصلح بودن. ما امام زنده منتظر را یاری نمیکنیم، ما برای ظهور انتخاب نمیکنیم، ما ۹ ماه به خاک و خون کشیده شدن کودکان غزه رو نمیبینیم. ما تانک و موشک های آماده حمله به لبنان را که سید حسن نصر الله گفت منتظر انتخاب ما هستند نمیبینیم. تعصبات از نوع قومی باعث شده که ما فقط خوب گریه میکنیم. اما خوب یاری نمی کنیم. #امام_زمان_نیا. ما حتی سوختنِ #بهترین_رئیس_جمهور ، #بهترین_وزیر ، #بهترین_امام_جمعه ، #بهترین_استاندار و ... آن هم درست جلوی چشممان، حتی در فاصله چند کیلومتری ما، ما را تغییر نداده است. البته ما برایشان خیلی خوب گریه میکنیم، خیلی خوب تشییع میکنیم، خیلی خوب یادبود می سازیم اما در تشخیص و ترجیح آنکه به مرام و راه و مسیر او نزدیک تر است اشتباه می کنیم. اشتباه می کنیم چون تعصب قومی و قبیله ای بین ما و تشخیص درستمان حجاب می شود. خدا می داند قصدم طعن و سرزنش هموطنان عزیز آذری زبانمان نیست که چه بسا اگر دکتر پزشکیان از هر قوم دیگر ایرانی بود همین اتفاق می افتاد. خطابم همه است. همه خودمان. خودم، تو، او، ما. آری ما که انتظار اماممان را می کشیم اما هنوز در برخی عادات جاهلی قبل از اسلام گرفتاریم و به لیاقت ظهورش نرسیده ایم. آقا جان؛ ما گوش جان به کلام نایب و جانشینت سید علی نسپردیم. او راه و مسیر را نشانمان داد اما ما راه خودمان را رفتیم! راه تعصب، راه دلمان، راه عصبیت... آقا جان ما محبان خیلی خوبی برایتان برای اهل بیتتان، برای جد غریبتان حسین(ع) هستیم. اما در تشخیص و ترجیح آنچه امر شماست بر حال و هوا و خواست دلمان، در اطاعت بی چون و چرامان، در ولایت مداریمان هنوز نمره قبولی نگرفتیم. عزیز زهرا‌‌؛ ما هنوز در گذر از وادی محبتتان و رسیدن به وادی ولایتتان در جا می زنیم. و می دانیم که امر ظهور شما سربازان ولایت مدار می خواهد و نه فقط محبان بی قرار! نه آقا جان حق داری نیایی! آقا جان نیا چون هنوز مرز ادعا و واقعیت در بودنمان با تو در همه شرایط، در سخت ترین شدائد، برای خودمان هم واضح و روشن نشده است. نمی دانیم واقعا تا آخر پشت علی هستیم یا در ادعای آن سرگردانیم. گویا ما در ترجیح درد دین جدت بر درد های دنیایمان هنوز به نمره قبولی نرسیده ایم. آقا جان ما خیلی هایمان هنوز دردهایی از جنس دنیا داریم. درد برتر بودنمان، درد بهتر بودنمان، درد باید بودنمان به هر قیمتی، درد ارجحیت قوممان بر دیگر اقوام، بر دیگر ایرانیان، دردهایی جانکاه از جنس منیّت ها! اگر غیر این بود در امرتان برای تشخیص اصلح، صلاحیت و لیاقت و شایستگی را قربانی تعصب نژادی نمی کردیم. اگر غیر این بود؛ به تبلیغات هم خویشمان بیشتر دل نمی سپردیم تا به هدایت ها و رهنمودهای ولیمان! اگر غیر این بود؛ مصالح کشور و نظام اسلامی مردم ایران را قربانی تعصبات قومی و قبیله ای خود نمی کردیم. آقاجان این امتحان فقط امتحان این قوم و آن نژاد نبود، عده ای مان هم در تعصب جریانی و جناحی و عده دیگرمان به طمع پست و مقام و حب ریاست لغزیدیم تا اصلح به مسلخ رفت! آقاجان ما را ببخش که دشمن هنوز امید دارد که می تواند روی ما حساب کند! هنوز با ظهورت خیلی فاصله داریم! هنوز باید رو خودمان کار کنیم! نه آقاجان نیا و حق داری نیایی که اگر بیایی می ترسیم با این حال بدمان در بزنگاهی از بزنگاههای قیامتان در انتخاب بین امر شما و امر دنیامان، انتخاب نابجایی کنیم و معاذالله همچون جد غریبتان حسین(ع) در کربلایی دیگر تنهایتان بگذاریم! إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ #نشر_حداکثری

#ما_اهل_کوفه_ایم 🔴 تعصب یا بصیرت! مدت ها با خودم می گفتم با این همه شیعه و محب و یک ایران مردم علی دوست و حسین دوست چرا امام زمان(عج) ظهور نمی کند؟! اما در انتخابات اخیر جواب خودم را گرفتم. محرم شروع شد؛ در #حسینیه_اعظم_زنجان باشکوه ترین عزاداری های ایران، شب و روز برپا خواهد شد. قرنهاست در همه آذربایجان مداح های #آذری_زبان جانسوز ترین و زیباترین نوحه ها رو میخوانند. آن قدر جانسوز که حتی بدون دانستن معنی اش هم میشود مدتها پای آن اشک ریخت. ما خوب گریه میکنیم برای امام شهید. #ما_امت_گریه_هستیم. برای امامی که اکنون یار نمیخواد نجوای انتظار داریم و ادعا داریم که همراهیم. خوب خرج میکنیم. اما برای زندگی اجتماعیمان سیاسیمان، چگونه علی وار و حسین وار زندگی کردن را تشخیص نمی دهیم. ما به #قوم_و_قبیله خودمان رای میدهیم بدون در نظر گرفتن اصلح بودن. ما امام زنده منتظر را یاری نمیکنیم، ما برای ظهور انتخاب نمیکنیم، ما ۹ ماه به خاک و خون کشیده شدن کودکان غزه رو نمیبینیم. ما تانک و موشک های آماده حمله به لبنان را که سید حسن نصر الله گفت منتظر انتخاب ما هستند نمیبینیم. تعصبات از نوع قومی باعث شده که ما فقط خوب گریه میکنیم. اما خوب یاری نمی کنیم. #امام_زمان_نیا. ما حتی سوختنِ #بهترین_رئیس_جمهور ، #بهترین_وزیر ، #بهترین_امام_جمعه ، #بهترین_استاندار و ... آن هم درست جلوی چشممان، حتی در فاصله چند کیلومتری ما، ما را تغییر نداده است. البته ما برایشان خیلی خوب گریه میکنیم، خیلی خوب تشییع میکنیم، خیلی خوب یادبود می سازیم اما در تشخیص و ترجیح آنکه به مرام و راه و مسیر او نزدیک تر است اشتباه می کنیم. اشتباه می کنیم چون تعصب قومی و قبیله ای بین ما و تشخیص درستمان حجاب می شود. خدا می داند قصدم طعن و سرزنش هموطنان عزیز آذری زبانمان نیست که چه بسا اگر دکتر پزشکیان از هر قوم دیگر ایرانی بود همین اتفاق می افتاد. خطابم همه است. همه خودمان. خودم، تو، او، ما. آری ما که انتظار اماممان را می کشیم اما هنوز در برخی عادات جاهلی قبل از اسلام گرفتاریم و به لیاقت ظهورش نرسیده ایم. آقا جان؛ ما گوش جان به کلام نایب و جانشینت سید علی نسپردیم. او راه و مسیر را نشانمان داد اما ما راه خودمان را رفتیم! راه تعصب، راه دلمان، راه عصبیت... آقا جان ما محبان خیلی خوبی برایتان برای اهل بیتتان، برای جد غریبتان حسین(ع) هستیم. اما در تشخیص و ترجیح آنچه امر شماست بر حال و هوا و خواست دلمان، در اطاعت بی چون و چرامان، در ولایت مداریمان هنوز نمره قبولی نگرفتیم. عزیز زهرا‌‌؛ ما هنوز در گذر از وادی محبتتان و رسیدن به وادی ولایتتان در جا می زنیم. و می دانیم که امر ظهور شما سربازان ولایت مدار می خواهد و نه فقط محبان بی قرار! نه آقا جان حق داری نیایی! آقا جان نیا چون هنوز مرز ادعا و واقعیت در بودنمان با تو در همه شرایط، در سخت ترین شدائد، برای خودمان هم واضح و روشن نشده است. نمی دانیم واقعا تا آخر پشت علی هستیم یا در ادعای آن سرگردانیم. گویا ما در ترجیح درد دین جدت بر درد های دنیایمان هنوز به نمره قبولی نرسیده ایم. آقا جان ما خیلی هایمان هنوز دردهایی از جنس دنیا داریم. درد برتر بودنمان، درد بهتر بودنمان، درد باید بودنمان به هر قیمتی، درد ارجحیت قوممان بر دیگر اقوام، بر دیگر ایرانیان، دردهایی جانکاه از جنس منیّت ها! اگر غیر این بود در امرتان برای تشخیص اصلح، صلاحیت و لیاقت و شایستگی را قربانی تعصب نژادی نمی کردیم. اگر غیر این بود؛ به تبلیغات هم خویشمان بیشتر دل نمی سپردیم تا به هدایت ها و رهنمودهای ولیمان! اگر غیر این بود؛ مصالح کشور و نظام اسلامی مردم ایران را قربانی تعصبات قومی و قبیله ای خود نمی کردیم. آقاجان این امتحان فقط امتحان این قوم و آن نژاد نبود، عده ای مان هم در تعصب جریانی و جناحی و عده دیگرمان به طمع پست و مقام و حب ریاست لغزیدیم تا اصلح به مسلخ رفت! آقاجان ما را ببخش که دشمن هنوز امید دارد که می تواند روی ما حساب کند! هنوز با ظهورت خیلی فاصله داریم! هنوز باید رو خودمان کار کنیم! نه آقاجان نیا و حق داری نیایی که اگر بیایی می ترسیم با این حال بدمان در بزنگاهی از بزنگاههای قیامتان در انتخاب بین امر شما و امر دنیامان، انتخاب نابجایی کنیم و معاذالله همچون جد غریبتان حسین(ع) در کربلایی دیگر تنهایتان بگذاریم! إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ #نشر_حداکثری