حُكم: دستوری است که توسط حاکم صادر و توسط حَكَم برای محکوم اجرا می شود تا محکوم را به هدف مشخصی برساند. حکمة: علمی است که از آن حُكم بدست می آید. حکیم: دارنده حکمة است. احکام: جمع حُكم است. مثال: به پزشک حکیم گفته می شود زیرا علم نوشتن نسخه (حُكم) را دارد و هنگام نوشتن نسخه حاکم می باشد، بیمار محکوم است و حَكَم می تواند پرستار یا حتی خود بیمار باشد با اجرای حُكم توسط حَكَم ، بیمار به سلامتی که هدف حُكم است می رسد. توضیحات تکمیلی 1 : قرآن در آیه دوم از سوره یاسین حکیم نامیده شده است وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ قرآن موجودی زنده نیست ولی حکیم است بنابراین معنای حکیم نمی تواند فاعلی باشد لقمان نیز حکیم است و در سوره لقمان آیه 12 به عطا شدن حکمت به لقمان اشاره شده است وَ لَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلهِ ۚ وَ مَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ آن چیزی که بین قرآن و لقمان مشترک است داشتن حکمت است بنابراین حکیم به دارنده حکمت گفته می شود توضیحات تکمیلی 2 : حکمت ارتباط بین علت و معلول را نشان می دهد برای مثال با مشاهده حکمت های امام علی (ع) می بینیم که همواره به اعمال و نتایج اعمال اشاره شده است که اعمال همان علت و نتایج اعمال همان معلول است #حکمة #حکم #حکیم #حاکم #محکوم #احکام #لغات_عربی 🍃🌺 @Quran_Hakim_Channel