#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_لقمان و قطعا به لقمان حكمت عطا كرديم: به او فرمان داديم كه خدا را سپاس بگزار، و هر كس پيوسته خدا را سپاس بگزارد، جز اين نيست كه سپاسش به سود خودش خواهد بود، و هر كس كفران كند زيانى به خدا نمى‏‌رسد، چرا كه خدا از همه ‏چيز بى‌‏نياز است و هماره مورد ستايش است. (12) و ياد كن هنگامى را كه لقمان به پسرش- در حالى‌‏كه او را پند مى‌‏داد- گفت: اى پسرك من، براى خدا شريكى قرار مده، چرا كه شرك ستمى بزرگ است. (13) ما به انسان در مورد پدر و مادرش سفارش كرديم؛ مادرش به هنگام باردارى، بسيار رنج و محنت كشيد و پيوسته بر ضعف و سستى او افزوده مى‌‏شد. سرانجام او را بزاد و در طول دو سال شير داد؛ سپس او را از شير باز گرفت. سفارش ما به انسان اين بود كه به وى فرمان داديم كه پدر و مادرت را سپاس‌گزار باش، همان‌‏گونه كه فرمانش داديم كه مرا شكرگزار باش؛ مبادا فرمان نبرى و سپاس‌گزارى نكنى، كه بازگشت همگان به سوى من است. (14) و اگر پدر و مادرت تلاش كردند كه چيزى را كه بدان علم ندارى- از آن‌‏روى كه وجود ندارد- شريك من سازى، از آنان پيروى مكن. البته در كارهاى دنيا با آنان به نيكى معاشرت كن و در حقشان ستم و خشونت روا مدار؛ اما در مورد دين خدا، اگر آنان توبه كرده و به سوى من بازگشته‏اند، راهشان را در پيش گير و از آنان پيروى كن، وگرنه از آنان اطاعت مكن، بلكه راه كسى را پى گير كه به سوى من باز آمده است. سپس روز قيامت به سوى من باز خواهيد گشت، آن‌‏گاه شما را به حقيقت آنچه كرده‌‏ايد آگاه خواهم ساخت و براساس آن به شما پاداش يا كيفر مى‌‏دهم. (15) لقمان پس از توجه دادن فرزندش به توحيد، به يادآورى معاد پرداخت و گفت: اى پسرك من، اگر كار شايسته يا ناشايسته تو هموزن يك دانه خردل باشد و آن هم در دل صخره‌‏اى يا در آسمان‌‏ها و يا در دل زمين نهان باشد، خدا آن را براى حسابرسى حاضر خواهد كرد، چرا كه خداوند علمش در ژرفاى هر چيزى نفوذ دارد و به كنه موجودات آگاه است. (16) اى پسرك من، نماز را برپا دار و به كار شايسته- كه دين و خرد آن را به نيكى مى‌‏شناسند- فرمان ده و از كار ناشايست نهى كن و بر مصيبت و رنجى كه به تو رسيده است شكيبا باش [و بدان‏] كه صبر و شكيبايى برخاسته از اراده جدّى و تصميم قاطع در كارهاست. (17) و به تكبّر، از مردم رخ برمتاب و در زمين همچون سرمستان سبك مغز گام برمدار، چرا كه خداوند هيچ خيالباف متكبر و فخرفروشى را دوست نمى‏‌دارد. (18) و در راه رفتن خود ميانه‌‏رو باش، و صدايت را كوتاه كن، چرا كه صداى خران كه بلندآوازند زشت‌‏ترين بانگ‏هاست. (19)

صفحه‌ی۴۱۳ جزء #۲۱ #سوره‌_مبارکه_لقمان

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۴۱۳

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۴۱۳

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_لقمان اى پيامبر، به مشركان بگو: آيا نديده‌‏ايد كه خداوند آن‌چه را كه در آسمان‏‌ها و آن‌چه را كه در زمين است به نفع شما رام ساخته و نعمت‏‌هاى آشكار و نهانش را به وفور بر شما ارزانى داشته است؟ با اين حال، گروهى از مردم درباره يكتايى خداوند جدال مى‌‏كنند بى‌‏آن‏‌كه به دانشى برخاسته از دليل عقلى و يا به هدايت و الهامى از جانب خداوند و يا به كتابى آسمانى كه روشن‌گر است تمسّك كنند. (20) و هنگامى كه به آنان گفته شود: از آيينى كه خدا نازل كرده است پيروى كنيد، خواهند گفت: چنين نمى‌‏كنيم، بلكه پيرو سنتى خواهيم بود كه پدرانمان را بر آن يافته‌‏ايم. آيا بر پيروى از پدرانشان اصرار دارند هر چند شيطان آنان را بدين پيروى به سوى عذاب آتش فراخوانده باشد؟ (21) و هركس تسليم خدا شود و با تمام وجود به پرستش او روى آورد قطعا به محكم‌‏ترين دستاويز چنگ زده است و فرجام كارش نجات و رستگارى است، چرا كه فرجام كارها به سوى خداوند و در اختيار اوست. (22) و كسانى كه كفر ورزيده‏‌اند، نبايد كفرشان مايه اندوه تو گردد. بازگشت آنان به سوى ماست و ما آنان را به حقيقت آن‌چه كرده‏‌اند آگاه خواهيم ساخت و پيامدهاى اعمالشان را كه آتش است به آنان نشان خواهيم داد. همانا خداوند به انديشه‌‏ها و نيّت‌‏هاى نهفته در سينه‌‏ها، به خوبى داناست. (23) كافران مپندارند كه در اين جهان از تحت قدرت ما خارج شده‌‏اند؛ ما به آنان اندك بهره‏‌اى مى‏‌دهيم سپس آنان را به اجبار به سوى عذابى سخت خواهيم برد. (24) اگر از اين مشركان بپرسى: چه‏ كسى آسمان‌‏ها و زمين را آفريده است؟ قطعا خواهند گفت خدا آفريدگار هستى است. اى پيامبر، تو به خاطر اعتراف مشركان كه در حقيقت اعتراف به توحيد است، خدا را ستايش كن؛ ولى بيش‌تر آنان نمى‌‏دانند كه تدبير امور هستى از آفرينش آن‌ها جدا نيست و اعتراف به آفريدگارى خدا اعتراف به يكتايى و نفى شريك از اوست. آرى، گروه اندكى از مشركان اين حقيقت را درمى‏‌يابند ولى آن را انكار مى‏‌كنند. (25) آن‌چه در آسمان‌‏ها و زمين وجود دارد فقط از آن خداست، زيرا تنها خداست كه بى‌‏نياز است و بر كارهايش كه همه زيباست، ستايش مى‌‏شود. (26) و اگر هر درختى كه در پهنه زمين است قلم باشد، و هر چه دريا هست مركّب گردد و هفت درياى ديگر (درياهاى بسيار) به مدد آيد و بر آن افزوده شود، آن‏‌گاه با آن قلم‌‏ها و مركّب‏‌ها آفريده‏‌هاى خداوند نگارش يابد، درياها تمام مى‌‏شود و نگارش آفريده‌‏هاى خدا به پايان نمى‌‏رسد، به راستى او عزيز است و چيزى بر او غالب نمى‌‏آيد و حكيم است و تدبير امور هستى را به هيچ‏‌كس وا نمى ‏گذارد. (27) مپنداريد كه حسابرسى اعمال اين ‏همه خلايق امكان‏پذير نيست، زيرا نزد خدا، آفرينش همه شما و برانگيختنتان، مانند آفرينش و برانگيختن يك تن است، چرا كه خداوند خود شنواى هر گفتار و بينا به هر كردارى است. (28)

صفحه‌ی۴۱۴ جزء #۲۱ #سوره‌_مبارکه_لقمان

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۴۱۴

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۴۱۴

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_لقمان آيا نديده‌‏اى كه خداوند پيوسته شب را در روز فرومى‌برد و با كاستن از ساعات روز بر شب مى‌‏افزايد و همواره روز را در شب فرومى‌‏برد و با كاستن از شب ساعات روز را افزايش مى‌‏دهد، و اين‌‏كه خداوند خورشيد و ماه را رام ساخته و نظام آن‌ها را تدبير كرده است و هر كدام تا سرآمدى مشخص در حركتند؟ و آيا درنيافته‏‌ايد كه خدا به آن‌چه مى‌‏كنيد داناست؟ (29) آرى، آفرينش هستى و تدبير امور آن تنها در اختيار خداست و اين بدان جهت است كه خداوند ثابت و پايدار است و هيچ‌‏گونه بطلانى در او راه ندارد و آن‌چه را كه به جاى او مى‏‌خوانند و آن را معبود مى‌‏نامند باطل است و ثبوت و قرارى ندارد و نيز بدان جهت است كه خداوند بلندمرتبه و منزّه از هر كاستى است، و بزرگ است و دارنده همه كمالات است. (30) آيا نديده‏‌اى كه كشتى‏‌ها در دريا به وسيله بادها و ديگر عوامل كه همه از نعمت‌‏هاى خدايند روان مى‌‏شوند؟ خداوند اين‌‏گونه مقرر كرده است تا نشانه‌‏هاى خود را به شما بنماياند. به راستى در وزش بادها و حركت كشتى‌‏ها بر روى دريا، براى كسانى كه صبرپيشه و سپاس‌گزارند نشانه‌‏هايى بر يكتايى خداوند است. (31) و هنگامى كه در ميان دريا موج‏‌هايى بسان پاره‌‏هاى ابر آنان را احاطه كند به درگاه خدا روى مى‏‌آورند و او را براى نجات خويش مى‌‏خوانند در حالى‏‌كه عبادت و اطاعت خود را ويژه او مى‏‌كنند، ولى هنگامى كه آنان را به خشكى برساند و از نابودى رهايى بخشد، تنها تعداد اندكى از آنان به راه راست قدم مى‌‏نهند و بر توحيد پايدارى مى‌‏كنند و بيشترشان به شرك مى‌‏گرايند و آيات الهى را ناديده مى‌‏انگارند. آيات ما را جز عهدشكنان ناسپاس انكار نمى‏كنند. (32) اى مردم، اكنون كه دليل يكتايى خدا را دانستيد و پندهاى شفابخش الهى را شنيديد، از پروردگار خود پروا كنيد و آيات او را انكار نكنيد و بترسيد از روزى كه هيچ پدرى براى فرزندش چيزى را كفايت نمى‏‌كند. و هيچ فرزندى نيز كفايت‏كننده چيزى از پدرش نيست. به يقين وعده خدا در مورد برانگيختن مردگان حق است؛ پس مبادا زندگى دنيا شما را بفريبد و مبادا شيطان با وعده آمرزش خدا، شما را فريب دهد. (33) همانا آگاهى از زمان برپايى قيامت تنها نزد خداست و اوست كه باران را فرومى‌‏فرستد و [زمان، مكان و مقدار] آن را مى‌‏داند، و نيز به جنين‏‌هايى كه در رحم‏ها هستند آگاه است، و هيچ ‏كس نمى‌‏داند فردا چه دستاوردى خواهد داشت، و هيچ ‏كس درنمى‌‏يابد كه در چه سرزمينى خواهد مرد. به راستى خداوند دانا و خبير است. (34)

با سلام پیرو درخواست‌های مخاطبان "کانال هر روز با قرآن" به استحضار می‌رساند از طریق آدرس زیر می‌توانید عکس سایر صفحات قرآن با رنگ‌آمیزی تجویدی را به صورت یک‌جا دانلود نمایید. التماس دعا http://s7.picofile.com/file/8385001426/%D9%85%D8%B5%D8%AD%D9%81_%D8%AA%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%AF.zip.html

↙️ دسترسی سریع به مطالب کانال ↙️ https://eitaa.com/Quran_verses/4186 🔎 لطفا شماره صفحه مورد نظر خود را (از ۰۰۱ تا ۶۰۴) به فارسی در قسمت جستجوی کانال وارد کنید تا به بدان صفحه هدایت گردید.