✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: آغاز #هفته_ملی_جمعیت موضوع: «#احکام_ازدواج» ✅ «#ازدواج» ایجاد پیوند زناشویی به وسیله صیغه عقد نکاح است که قرآن کریم آن را مایه آرامش انسان‌ها دانسته و به مسلمانان توصیه کرده که مردان و زنان بی‌همسر را همسر دهند؛ ✅ بر طبق روایات اسلامی، ازدواج بزرگ‌ترین نعمت پس از نعمت اسلام‌؛ و نگه‌دارنده نصف یا دو سوم دین و سنّت رسول خداست؛ ✅ تدین، خوش‌اخلاقی و خانواده خوب از ملاک‌های سفارش‌شده در روایات اسلامی برای انتخاب همسر است؛ ✅ از دیدگاه فقها، ازدواج به‌خودی‌خود مستحب مؤکد است، اما برای کسی که بدون ازدواج به گناه می‌افتد، شرعاً واجب می‌باشد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#فردوسی، مروّج فرهنگ #ایرانی_اسلامی» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠٢/٢۴ ✍️ مناسبت روز: فردا در تقویم به نام «روز #بزرگداشت_فردوسی» نامگذاری شده، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این حکیم و شاعر مسلمان ایرانی آغاز می‌نمائیم؛ «ابوالقاسم فردوسی طوسی»، حکیم، فیلسوف، ادیب و شاعر بزرگ حماسه‌سرا و پارسی‌گوی ایرانی در قرن چهارم است؛ او در تمام دوران زندگی، همواره در راه کسب علم و ادب، و فرهنگ و معارف ناب اسلامی و همچنین تاریخ و آداب و سنت ایرانیان، همت گمارده، چنانچه تنها یکی از اثرات جاودانه او «شاهنامه» است که نوشتن آن حدود سی و پنج سال به طول انجامیده و نزدیک به پنجاه هزار بیت دارد و در این ابیات، داستان‌های حماسی پندآموز و تاریخ پهلوانان بزرگ سرزمین ایران را با رویکرد معارف ناب اسلامی نگارش نموده است؛ اکثر مورخین اذعان نموده‌اند که فردوسی پیرو مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بوده است؛ همچنین برخی از دانشمندان و علمای سرشناس شیعه مانند «عبدالجلیل قزوینی» و «قاضی نورالله شوشتری» به شیعه دوازده امامی بودن فردوسی، اذعان نموده‌اند؛ [مذهب فردوسی و ادیان در شاهنامه، ص۱۲] البته با نگاه به اشعار ولایی فردوسی، آن‌هم در زمان حکومت شاه محمود غزنوی و اهل‌سنت متعصب آن زمان، به آسانی می‌توان دریافت که او واله و شیفته اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و بخصوص حضرت علی (ع) بوده، به‌گونه‌ای که همین اشعار وی، باعث رنجیده خاطر شدن شاه و پیمان‌شکنی او در رابطه با پاداش شاهنامه و همچنین خروج فردوسی از غزنین، پایتخت غزنویان شد و برخی از نویسندگان اهل سنت نیز به فردوسی لقب «رافضی» دادند. [همان] ابیاتی همچون: «که من شهر علمم، علیم در است / درست این سخن قول پیغمبر است» و یا: «سر انجمن بد ز یاران علی/ که خواندش پیمبر علی ولی» و یا: «منم بندهٔ اهل بیت نبی/ ستایندهٔ خاک و پای وصی اگر چشم داری به دیگر سرای/ به نزد نبی و علی گیر جای گرت زین بد آید گناه منست/ چنین است و این دین و راه منست برین زادم و هم برین بگذرم/ چنان دان که خاک پی حیدرم دلت گر به راه خطا مایلست/ ترا دشمن اندر جهان خود دلست نباشد جز از بی‌پدر دشمنش/ که یزدان به آتش بسوزد تنش» این اشعار حماسی در رابطه با امیرالمؤمنین (ع) در آن دوره که همه‌ی شیعیان تقیه می‌کردند، واقعاً شاهکار است؛ چنانچه آیت‌الله العظمی جوادی آملی (دامت‌برکاته) درباره این اشعار فرمودند: «مقام علمی فردوسی چنان بلند بوده که می‌توانسته چنین ابیاتی را بسراید و جرأت نکنند به او گزندی برسانند... نام مبارک حضرت امیر (ع) در آن دم و دستگاه جرمی نابخشودنی بوده ولی به دلیل عظمت فردوسی، این گفته‌هایش را تحمل کرده‌اند...» (سخنان معظم‌له مورخ ٢٩ آذر ١٣٩٧) برخی از اُدباء و مورخین نیز، از جمله «سید حسن امین» اذعان نموده‌اند که فردوسی، اسلوب و روش به شعر در آوردن شاهنامه را از قرآن کریم گرفته و در این کتاب، فرهنگ ایرانی را به فرهنگ اسلامی پیوند زده... و راه نیک‌بختی در دنیا و رستگاری در جهان واپسين را نشان داده است؛ [فرهنگ در آیینه زبان و ادبیات فارسی، ص۳۶] انتقاد از پادشاهان و فراخواندن آنها به دادگستری، باور به ماندگاری نام نیک، انصاف در برابر دوست و دشمن، ستایش علم و عمل، مهر به همسر و فرزند، ستایش اندیشیدن و تأمل در کارها، نکوهش تنبلی و آز و دروغ و رَشک، و بالاخره باور به ناپایداری دنیا و تهیه توشه برای سرای آخرت از جمله نکاتی است که در سراسر شاهنامه به‌چشم می‌خورد؛ چنانچه گویی فردوسی، تمام شاهنامه را از سخنان حضرت علی (ع) الهام گرفته‌ و بر اساس معارف ناب مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به رشته‌ی تحریر درآورده است؛ (سید جعفر شهیدی، بهره ادبیات از سخنان علی (ع)، ص٣٠) ✍️ رهبر فرزانه انقلاب (مدظله‌العالی) نیز در سخنان خود، بارها فردوسی و حکمت الهی‌ اسلامی او را ستوده‌اند، که روزبرگ امروز را با بخشی از سخنان معظم‌له، به پایان می‌بریم: «حقیقت این است که فردوسی یک حکیم است... و حکمت او، حکمت الهیِ اسلامی است... شما خیال نکنید که در حکمت فردوسی، یک ذره حکمت زرتشتی وجود دارد... (او) دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بوده...؛ بله؛ من موافقم که از «فردوسی» تجلیل شود...فردوسی باید هم بزرگ شود، فردوسی در قلّه است.... او انسانی بوده برخوردار از معارف ناب دینی...» (گزیده‌ای از سخنان معظم‌له مورخ ‌۱۳۷۰/۱۲/۰۵و ۱۳۹۰/۰۵/۲۴) ✍️ روحش شاد، یادش گرامی و نامش همواره جاودان باد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: شب شهادت #صادق_آل_محمد (ص) موضوع: #احکام_عزاداری  ❓آیا به راه انداختن دسته جات عزاداری در معابر عمومی که گاهی اوقات باعث اذیت و بسته شدن راه برای عابرین و وسائل نقلیه می شود، اشکال دارد؟ ✅ به راه انداختن دسته‌های عزاداری... (برای اهل‌بیت علیهم‌السلام) و شرکت در امثال این مراسم، امر بسیار پسندیده و مطلوبی است و از بزرگترین اعمالی است که انسان را به خداوند نزدیک می‌کند؛ ولی باید از هر عملی که باعث اذیّت دیگران می‌شود و یا فی نفسه از نظر شرعی حرام است، پرهیز کرد.  ❓آیا جایز است زنان با حفظ حجاب و پوشیدن لباس خاصی که بدن آنان را بپوشاند، در دسته‌های سینه‌ زنی و زنجیرزنی شرکت کنند؟ ✅ شرکت زنان در دسته‌های سینه زنی و زنجیر زنی شایسته نیست. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «‌#نهضت_علمی، خدمتی بزرگ به بشریت» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٢/٢۵ ✍️ مناسبت روز: امشب شب شهادت ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت #امام_صادق (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت به همه مسلمانان جهان، روزبرگ امروز را با موضوع «نهضت بزرگ علمی #صادق_آل_محمد (ع)» آغاز می‌نمائیم؛ با مطالعه سیره گفتاری و رفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و توجه به آثار علمى که از آنان به جای مانده است به‌دست می‌آوریم که آن بزرگواران در تمام علوم و رشته‏‌هاى مورد نیاز بشرى، تَبحُّر ویژه‌ای داشته‌اند؛ و بر همین اساس امیرالمؤمنین (ع) در توصیف دانش آل‌محمد (ص) فرمودند: «هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ وَ لَجَأُ اَمْرِهِ وَ عَیبَه عِلْمِهِ وَ مَوْیلُ حُکْمِهِ وَ کُهُوفُ کُتُبِهِ وَ جِبَالُ دِینِهِ»: «آنان جایگاه سِرّ خداوندى و پناهگاه فرمان الهى و مخزن علم خدا و مَرجَع حُکم او و نگهبان کتاب‏‌هاى آسمانى و کوه‌هاى همیشه استوارِ دین خداوندند». (نهج‏البلاغه، خطبه دوم) امام صادق (ع) نیز عترت رسول خدا (ص) را مرکز حکمت و رحمت الهى دانسته و فرموده‌اند: «نَحْنُ شَجَرَه النُبُوَّه وَ بَیتُ الرَّحْمَه وَ مَفَاتِیحُ الْحِکْمَه وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ»: «ما خاندان پیامبر (ص) درخت نبوت، خانه رحمت، کلیدهاى حکمت و سرچشمه دانش هستیم».(الکافی، ج۱، ص۲۲۱) اما می‌دانیم که ایجاد هر نهضت و انقلابی در جهان نیازمند به مجموعه‌ای از امکانات و ظرفیت‌های مقدماتی است و مسلماً «نهضت علمی» نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ بنابراین هر یک از ائمه اطهار (ع) در هر فرصتی که به‌دست می‌آوردند، در جهت ترویج علوم و معارف اسلامى همت می‌گماردند؛ تا اینکه بالاخره شرایط اجتماعى و فرهنگى در اواخر دوران عمر شريف امام باقر (ع) و در دوران زندگی امام صادق (ع) مهیا شد؛ چراکه در این دوره از قدرت حکومت بنی‌امیه به شدت کاسته شد و بنى‌العباس مبارزه شدیدی را آغاز نمودند؛ لذا این دو گروه دنیاپرست و ستمگر در مدت چندین سال در کشمکش با یکدیگر بودند و به همین دلیل فرصت ایجاد فشار و اختناق نسبت به اهل‌بیت (ع) و شیعیان را نداشتند؛ بر همین اساس، می‌توان این دوران را دوران آرامش و آزادى نسبى برای رشد معارف مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت دانست که حضرت صادق (ع) از این فرصت مغتنم، کمال استفاده را نموده و «نهضت علمی» را بنیان‌گذاری کردند؛ این نهضت بزرگ که مقدمات آن را حضرت باقرالعلوم (ع) فراهم نمودند، شور و شوق علمى بى‏سابقه‏اى را در جامعه‌ی اسلامی به وجود آورد و کُرسی‌های علوم مختلف، هم‌چون قرائت و تفسیر قرآن کریم، حدیث، کلام، فلسفه، نجوم، ریاضیات، شیمی، طب و... شکل داد؛ صادق آل‌ محمد (ع) در این دوران، بزرگ‏ترین دانشگاه اسلامى را در مدینه بازگشایی نمودند و مسجد پیامبر (ص) را علاوه بر محل عبادت به محل تدریس علوم الهی تبدیل کردند و با گشودن باب علوم مختلف، بیش از چهار هزار شاگرد را در مکتب علمی خود تربیت نمودند؛ شاگردانی همچون: «مُفَضَّل بن عُمَر جُعْفی، مؤمن‏ الطاق، هشام ابن حکم و هشام ابن سالم در علم کلام»؛ و «زُرارة بن أعیُن، محمد ابن مسلم، جَمیل‌ بن دَرّاج‌، حُمران‌ بن اَعْین، ابوبصیر و عبدالله بن سِنان در فقه و اصول و تفسیر»؛ و «جابر ابن حیان در ریاضیات و شیمى و علوم غریبه»؛ که هر یک از این شاگردان، در سال‌های بعد به استادی بزرگ تبدیل شده و کرسی‌های علمی فراوانی راه‌اندازی نمودند، تا حدی که «جرجی زیدان» تاریخ‌نگار مسیحی درباره جابر ابن حيان می‌نویسد: «او حُجَّت است از شرق در برابر غرب تا ابد!» (معجم الرجال الحدیث، ج ۴، ص ١٠٠) ✍️ در پایان سخن امروز، باید اذعان کرد که امام صادق(ع) با نهضت علمی خود، خدمتی بزرگی به بشریت نمودند که در طول تاریخ بی‌نظیر است؛ چراکه علاوه بر علوم قرآن و حدیث، و فقه و اصول؛ دانش‏‌هایی بسیاری را برای بشریت، بنیان‌گذاری و یا بسط و گسترش دادند؛ دانش‌هایی همچون‌: علم کلام، فلسفه، تربیت، اخلاق، عرفان، طب، شیمى، روان‏شناسى، حیوان‏شناسى، لغت، ادبیات، سیاست و... که هنوز عالمان این علوم از سرچشمه دانش صادق آل‌ محمد (ص) سیراب می‌شوند و البته این نهضت بزرگ علمی تنها یکی از خدمات ارزشمند حضرت صادق (ع) به بشریت بوده است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز شهادت #امام_صادق (ع) موضوع: #احکام_عزاداری ❓آیا روضه و نوحه خواندن توسط #زن در #مجالس_زنانه در صورتی که #نامحرم صدای او را می‌شنود، جایز است؟ ✅ اگر زن می‌داند نامحرم صدای او را می شنود، در صورتی که موجب جلب توجه و تهییج نامحرم ، یا مستلزم مفسده دیگری باشد، جایز نیست. ❓در مراسم روضه خوانی و مجالس عزاداری زنان، که در منزل یا حسینیه برگزار می‌شود، صدای گریه و ناله زنان به گوش مردان نامحرم می‌رسد، آیا شرعاً اشکال دارد؟ ✅ اگر مفسده‌ای نداشته باشد فی نفسه اشکال ندارد. ❓مدّاحی مرد در مراسم عزاداری بانوان چه حکمی دارد؟ آیا هم نوایی زنان با مداح مرد اشکال دارد؟ ✅ اگر خوف مفسده باشد، باید از آن اجتناب شود. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG