✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی(زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ رعایت مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد. ✅ امر و نهی قلبی: الف) مرحله‌ی اول امر به معروف و نهی از منکر، امر و نهی قلبی یا امر و نهی با قلب است؛ مقصود از امر و نهی قلبی، اظهار رضایت یا کراهت قلبی است یعنی مکلف باید رضایت قلبی خود را نسبت به معروف و تنفر و انزجار درونی خود را نسبت به منکر آشکار سازد و از این راه فردی که معروفی را ترک می‌کند و یا منکری را به جا می‌آورد را به انجام معروف و ترک منکر وادار سازد؛ ب) امر و نهی قلبی (اظهار رضایت و تنفر درونی) درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه و سبک‌ترین راه می‌توان امر و نهی کرد و به مقصود دست یافت نباید متوسل به درجه‌ی بالاتر شد؛ این درجات بر حسب شدت و ضعف و بر حسب انواعی که دارند بسیارند؛ برخی از آنها عبارتند از: با تبسم و لبخند و روی گشاده برخورد کردن، چشم فرو بستن، خیره شدن، به روی دست زدن، دندان به لب گرفتن، با دست یا سر اشاره کردن، سلام نکردن، رو گرداندن، پشت گرداندن، صحبت را قطع کردن، قهر و ترک معاشرت کردن و... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#کرامت_زن_در_اسلام (٢)» روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٩ ✍️ مناسبت روز: در ایام فرخنده #دهه_کرامت قرار داریم و در روز گذشته از ظلم دیرینه به زنان و دختران در طول تاریخ، و نقش دین مترقی اسلام در کرامت‌بخشی به بانوان سخن گفتیم و انشاالله در سخن امروز نیز این مبحث را ادامه می‌دهیم؛ دیروز عرض کردیم که با نگاهی گذرا به تاریخ، می‌بایست پیامبر اسلام و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را احیاگران عزت و کرامت و ارزش‌های انسانی زنان در طول تاریخ بنامیم؛ چنانچه دین مبین اسلام از زنده به گور کردن دختران در دوران جاهلیت که عمق تحقیر شخصیت زنان را هویدا می‌نمود، جلوگیری کرده است؛ البته مسأله تحقیر شخصیت زنان و دختران به همین جا ختم نمی‌شد و تا آنجا پیش رفته بود که اصلاً مردم، نَسَب را از مرد دانسته و بانوان را تنها وسیله‌ای برای خدمتگذاری به مردان محسوب نموده و دختران را از فرزندان خود محسوب نمی‌کردند؛ چنانچه در اشعار جاهلی آمده: «فرزندان ما، پسران ما هستند و دختران ما، فرزندان مردان بیگانه‌اند...» لذا آنچه زنان و دختران مظلوم را از این وضعیت اسفبار نجات داد، تعالیم روحبخش دین مترقی اسلام بود که به زنان شخصیت و هویت انسانی و الهی بخشید؛ اما متأسفانه دوران حضور و ظهور پیامبر اعظم (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز، پایان دوران استثمار زنان و ظلم تاریخی به آنها نبود! چراکه پس از گذشت ده‌ها قرن‌ از جاهليت کهن و دخترکشی، امروزه شاهدیم که بار دیگر ارزش و مقام زنان در «جاهلیت مدرن» پایمال شده و دشمنان اسلام با چهره‌ای جدید و با استفاده از ابزارهای مدرن و رسانه‌های تبلیغاتی، دین و مذهب و ارزش‌های اسلامی که نجات دهنده‌ی انسان از جاهلیت کهن بوده‌اند را، به عنوان حصاری در برابر آزادی زنان معرفی‌ نموده‌ و با تغییر برخی واژه‌ها و سوء استفاده از آنها، همچون «زن، زندگی و آزادی» بار دیگر زنان را در اوج حقارت فرو برده و آنها را به ابزار و کالاهای تبلیغاتی و خدماتی تبدیل نموده‌اند؛ و این جنایت تاریخی تا بدانجا پیش رفته که متأسفانه در برخی جوامع به اصطلاح مدرن، یکی از بزرگترین تجارت‌های اقتصادی، تجارت زن و پرنوگرافی (سکس) است! البته این «جاهلیت مدرن» با «جاهلیت کهن» تفاوت‌ بزرگی دارد و آن، تلاش بین‌المللی برای قانونمند کردن و جهانی نمودن این تحقیر سازمان یافته دختران و زنان، به نام «آزادی» و برابری آنها با مردان است! و عجیب‌تر آن‌که در دادن وجاهت عمومی به این ظلم بزرگ، خود بانوان نیز نقش به سزایی داشته‌ و دارند؛ و با کمال تأسف باید اقرار کنیم که این «توحش مدرن» سال‌هاست که در کشور اسلامی ما نیز رسوخ نموده و برخی از زنان و دختران ایرانی، ناخواسته یا نادانسته، ارزش‌های والای انسانی و اسلامی خود را با فرهنگ پوچ غربی، مبادله نموده‌اند؛ لذا ضروری به نظر می‌رسد که تمامی اندیشمندان و فرهیختگان مسلمان، و مخصوصاً زنان متفکر و آزادی‌خواه ایران اسلامی با استفاده از تمامی ظرفیت‌ها و ابزارها در فضای حقیقی و مجازی در برابر این هنجارشکنی آشکار، ایستاده و از باب امر به معروف و نهی از منکر وارد میدان شده و زنان و دختران گرامی ایران اسلامی را با حقیقت تمدن غربی و توحش مدرن آشنا نموده و برای مداوای جاهلين و غافلين، از تنها داروی شفابخش هستی، یعنی معرفت به اسلام و تبعیت از قرآن کریم، و سیره رفتاری و گفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بهره برده، و حقیقت خلقت والای زن را به‌عنوان گل و ریحانه‌ی هستی و ملکه‌ی خانواده؛ و حقیقت خلقت مرد را به‌عنوان فردی مستحکم، و ستون و پشتیبان خانواده در زندگی و در امور سخت کاری و اجتماعی معرفی کرده؛ و بار دیگر ارزش‌های والای انسانی و اسلامی و عزت و کرامت بانوان را احیاء نمایند‌؛ ✍️ در پایان سخن دست نیاز به درگاه خداوند بی‌نیاز دراز کرده و از حضرت حق، ظهور منجی و هادی عالم بشریت را طلب می‌نمائیم تا انشاالله با حضور و ظهور حضرت مهدی (عج)، تمامی بشریت و مخصوصاً بانوان گرامی به نهایت کرامت و عزت والای انسانی خود دست یابند؛ «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج». https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#سیره_رضوی ١» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠٣/١٠ ✍️ مناسبت روز: امروز یازدهم ذی‌القعده، سالروز میلاد با سعادت حضرت ثامن‌الائمه علی‌بن موسی‌الرضا (ع) و فرصتی بی‌بدیل برای شناخت و معرفت هر چه بیشتر به ساحت مقدس این امام همام و الگوگیری از سیره گفتاری و رفتاری هشتمین خورشید آسمان ولایت و امامت است، لذا ضمن تبریک و تهنیت این روز فرخنده، سخن امروز را با موضوع «سیره رضوی» آغاز می‌نمائیم؛ 💠 #سیره_قرآنی امام رضا (ع) عشق وافر #عالِم_آل_محمد (ع) به کتاب خدا، ایشان را بر آن داشته بود تا نخستین همنشین در زندگی فردی خود را قرآن کریم قرار دهند، به صورتی که در مواجهه با این کتاب آسمانی، نه زمان برای آن حضرت مطرح بود، نه مکان و نه روز و نه شب؛ چنانچه در روایت آمده که حضرت رضا (ع) هر سه روز یک بار، قرآن را ختم می‌کردند و آنگاه می‌فرمودند: «اگر می‌خواستم زودتر از سه روز آن را به پایان می‌بردم، (اما نخواستم چنین کنم) چراکه در موقع تلاوت، به هر آیه که می‌رسیدم در آن فکر و اندیشه می‌کردم که درباره چه چیزی و در چه زمانی نازل شده است؛ بدین جهت در هر سه روز یک بار قرآن را به پایان می‌رسانم» [امالی صدوق، ص۶۶٠] ⬅️ رَجاء بن ابی‌ضَحّاک نیز در گزارشی از سفر به مرو می‌گوید: «امام به هنگام خواب در رختخواب خویش فراوان قرآن می‌خواندند و هرگاه به آیه‌ای می‌رسیدند که در آن یادی از بهشت یا جهنّم آمده بود، گریه می‌کردند و از خداوند بهشت را درخواست نموده و از آتش جهنم به او پناه می‌بردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٢] ⬅️ همچنین شیخ طوسی (ره) نقل کرده که بعد از آن که امام رضا (ع) به دِعبِل خُزاعی، پیراهن پشمینه‌ی سبز رنگی به همراه انگشتری که نگینش عقیق بود، هدیه کردند، به او فرمودند: «از این پیراهن به خوبی محافظت کن که من در این پیراهن، هزار رکعت نماز خوانده‌ام و هزار مرتبه قرآن را در آن ختم کرده‌ام» [امالی طوسی، ص ٣۵٩] همچنين امام هشتم با سفارش به یاران خود از جمله رَیّان بْن صَلْت اَشْعَری قُمی، فرمودند: «قرآن سخن خداست، از مرز آن تجاوز نکنید و هدایت را جز در پرتو قرآن نجویید که در غیر این صورت، گمراه خواهید شد» [امالی شیخ صدوق، ص ٣٢۶] 💠 #سیره_عبادی امام رضا (ع) در سیره عبادی حضرت ثامن‌الحجج (ع) آمده است که حضرت سفارش اکید به نماز اول وقت داشته و همواره می‌فرمودند: «نماز را بدون علت از اول وقت آن به تأخیر نیندازید و همیشه در اول وقت، آن را اقامه کنید» [بحارالانوار، ج ۴٩، ص ۴٩] و خودشان نیز به هیچ قیمتی، فضیلت نماز اول وقت را از دست نمی‌دادند و حتی در مهمترین جلسات سیاسی و علمی که بزرگان ادیان و فرق در آن حضور داشتند، به مجرد شنیدن صدای اذان، جلسه را ترک کرده و در پاسخ به درخواست حاضران برای ادامه بحث، می‌فرمودند: «نماز می‌گزاریم و بازمی‌گردیم و ادامه می‌دهیم» [توحید شیخ صدوق، ص ۴٣۴] در روایت دیگری نیز شیخ صدوق از رَجاء بن ابی‌ضَحّاک که از طرف مأمون برای بُردن امام رضا (ع) از مدینه به مرو مأموریت داشت، می‌گوید: «من از مدینه تا مرو همراه امام بودم، به خدا سوگند کسی را در پرهیزکاری و کثرت ذکر خدا و شدت خوف از حق تعالی مانند ایشان ندیدم، چنانچه عبادت آن حضرت در شبانه روز این‌گونه بود که چون صبح می‌شد، نماز صبح را ادا می‌کردند و بعد از سلام نماز در مصلای خود تسبیح و تحمید و تکبیر و تهلیل می‌گفتند و صلوات بر حضرت رسول و اولاد او می‌فرستادند تا آفتاب طلوع می‌کرد و سپس به سجده می‌رفتند تا روز بلند می‌شد...»؛ و ادامه می‌دهد: «حضرت در هر شهری که می‌رسیدند، ده روز اقامت می‌نمودند، و روزها را روزه گرفته و چون شب می‌شد پس از نماز، افطار می‌کردند و نافله نمازهای یومیه و نماز شب و شَفع و وَتر را در حضر و سفر ترک نمی‌کردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٣] همچنین امام رضا (ع) نماز را حافظ انسان دانسته و می‌فرمودند: «نماز و مداومت یاد خدا در شب و روز سبب می‌شود که انسان، مولا و مدبّر و خالق خود را فراموش نکند و روح سرکشی و طغیانگری در برابر خدا، بر او غالب نشود» [تفسیر نمونه، ج ١۶، ص ٢٩۴] 💠 و بالاخره سخن امروز را با حدیث گهربار دیگری از امام رضا (ع) به پایان می‌بریم که حضرت فرمودند: «انجام کار نیک و کوشش در عبادت را با تکیه بر دوستی آل‌محمد (ص) رها نکنید؛ و دوستی آل‌محمد (ص) و تسلیم بودن در برابر دستورات ایشان را نیز با تکیه بر عبادت وانگذارید، چراکه هیچ‌یک از این دو بدون دیگری، پذیرفته نمی‌شود» (بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۴۸) ✍️ این مبحث ادامه دارد و انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، در روزبرگ فردا از سیره اخلاقی و تربیتی حضرت رضا (ع) سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ مراحل و مراتب امر معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی(زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ در دو روز گذشته عرض شد که طبق فتوای مراجع عظام تقلید رعایت مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد و سپس مرحله اول یعنی «امر و نهی قلبی» را توضیح دادیم؛ و امروز به سراغ مرحله دوم می‌رویم که در صورتی که با انجام مرحله اول مقصود حاصل نشود باید به سراغ مرحله دوم امر به معروف و نهی از منکر یعنی «امر و نهی لسانی» یا امر و نهی با زبان برویم که مقصود این است که مکلف باید با سخن گفتن از طرف روبرو بخواهد که از منکر دست بردارد و معروف را انجام دهد؛ ⬅️ امر و نهی لسانی نیز درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه و آرام‌ترین لحن می‌توان به مقصود رسید، نباید اقدام به درجه‌ی بالاتر نمود؛ این درجات بر حسب شدت و ضعف و بر حسب انواعی که دارند بسیارند که برخی از آنها عبارتند از: ارشاد کردن، تذکر دادن، موعظه کردن، پند و اندرز دادن، مصالح و مفاسد و سود و زیان‌ها را بر شمردن، بحث و مناظره کردن، استدلالی سخن گفتن، با غلظت و درشتی حرف زدن، با تهدید صحبت کردن و... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG