✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ موضوع: #مختار و سومین حکومت علوی ✍️ امروز چهاردهمین روز ماه مبارک رمضان است که مورخین آن را سالروز شهادت جناب مختار ثقفی (ره) در سال ۶٧ هجری، دانسته‌اند، و به همین مناسبت، سخن امروز را آغاز می نمائیم؛ ✍️ مختار از چهره های مؤثر در تاریخ اسلام است که پس از حکومت پنج ساله امیرالمؤمنین (ع) و حکومت کوتاه امام حسن (ع)، سومین حکومت علوی را ایجاد نموده است؛ ✨نظر به شخصیت پیچیده ی مختار و همچنین دشمنی بنی امیه و آل زبیر با وی، در تاریخ، نظرات متفاوتی در مورد او آمده و برخی او را دروغگو و کذّاب نامیده و برخی اورا دارای شخصیتی علوی، دارای اعتقادی راسخ، با سیاست و کیاست و شیعه و شیفته اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دانسته‌اند،(٢)، لذا سعی می‌کنیم در این مجال کوتاه با بررسی بزنگاه های زندگی وی و با بهره‌گیری از کلام اهل بیت(ع) و نظر مورخین و بزرگان شیعه به ابعاد شخصیتی او بپردازیم‌؛ ✍️ دوران کودکی مختار: اصبغ بن نباته از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) می گوید: روزی امیرمؤمنان (ع) را دیدم که مختار را که طفلی کوچک بود، بر زانوی خود نشانده و با نوازش و محبت روی سر او دست می کشیدند و می فرمودند: «یا کَیِّس، یا کَیِّس»، (٣)؛ و بر اساس همین کلام حضرت امیر (ع)، مختار را «کیسان» نامیده‌اند؛ ✨ البته با توجه به روایتی که در ابتدای سخن از پیامبر اکرم (ص)، نقل شد که حضرت، زیرکی(کَیِّس) را از خصوصیات انسان‌های مؤمن دانسته‌اند، لذا از کلام حضرت امیر (ع)، می‌توان به ایمان جناب مختار پی برد! ✍️مختار و قیام عاشورا: هر چند به گواهی مورخین، مختار، وضعیت کوفه را برای دعوت از امام حسین (ع)، مناسب نمی‌دانست، لذا از امضای نامه دعوت از امام، خودداری نمود، ولی پس از اعزام سفیر امام به کوفه، مختار میزبانی حضرت مسلم بن عقیل (ع) را بر عهده گرفت و از یاران وفادار ایشان بود ولی در زمان شهادت حضرت مسلم(ع)، به دستور ایشان برای گرفتن بیعت از دیگر قبایل عرب در بیرون از کوفه به سر می برد؛ ✨مختار پس از شهادت حضرت مسلم (ع) به دست عبیدالله بن زیاد زخمی و زندانی شد، بنابراین در زمان قیام عاشورا، نتوانست خود را به کاروان عشق در کربلا رسانده و امام حسین (ع) را یاری نماید! ✍️  ولایتمداری مختار ثقفی: مختار برای اجازه قیام، خدمت امام سجاد (ع) رفته و از ایشان اجازه می خواهد؛ ولی حضرت در پاسخ به این مسأله سکوت اختیار می کنند‌‌؛ مختار که می دانست، اجازه ی مستقیم امام در آن شرایط و جو سیاسی و خفقان، خلاف تقیه است؛ بنابراین از خدمت حضرت سجاد (ع) مرخص شده و به خدمت عموی ایشان، جناب محمد حنفیه (ره) رفت و از ایشان اذن قیام برای خونخواهی امام حسین (ع) را دريافت نمود؛ (۴)  بنابراین مختار به صورت غیر مستقیم، پاسخ مثبت امام معصوم زمان خود را دريافت نمود، که این موضوع، نشان از زیرکی مختار و ولایت‌مداری او دارد؛ ✨همچنین در گزارشی آمده هنگامی که جمعی از سران کوفه خدمت امام سجاد(ع) رسیدند و درباره مأموریت مختار پرسیدند، ایشان آنان را به محمد بن حنفیه (ره) ارجاع داده و خطاب به ایشان فرمودند:‌ «ای عمو، اگر غلامی زنگی به ما اهل بیت تعصب بورزد، بر مردم واجب است او را یاری کنند، در این باره هر چه می‌خواهی انجام ده، من شما را در این امر، نماینده خود، قرار داده‌ام».[۵] و [۶]؛ قابل ذکر است بزرگانی همچون آیةالله العظمی خویی (ره)، [٧] و مامقانی (ره)، [٨]، قیام مختار را با اذن خاص امام زین العابدین (ع) دانسته‌اند. ✍️ قیام مختار ثقفی: مختار پس از کسب اجازه برای قیام، با برنامه‌ریزی دقیق و ایجاد وحدت میان شیعیان، پنج سال بعد از حادثه خونین کربلا و یکسال بعد ازنهضت «توابین»، در ۱۴ ربیع الاول سال ۶۶ هـ ق، با شعار «یا منصورامت» و «یا لثارات الحسین» باهدف خونخواهی حضرت سیدالشهدا (ع) و انتقام از قاتلان شهدای کربلا قیام کرد، (٩) و بعد از تسلط بر حکومت کوفه، تمامی قاتلان واقعه کربلا و جنایتکارانی همچون: شمر بن ذی الجوشن، خولی بن یزید، عمر بن سعد و عبیدالله بن زیاد را به درک واصل نمود، (١٠) و سپس گفت: «به خدا سوگند، اگر دو سوم قریش را بکُشم، تلافی یکی از انگشتان امام حسین(ع) نمی‌شود! (١١)؛ همچنین مورخین آورده‌اند، که وقتی مختار، سر عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد را نزد جناب محمد بن حنفیه(ره) فرستاد، ایشان مشغول خوردن غذا بودند و فرمودند: «سپاس خدای را؛ وقتی سر حسین (ع) را نزد ابن زیاد بردند او مشغول خوردن بود و اینک سر ابن زیاد را نزد ما آوردند و ما چنان حالی داریم».[١٢]. https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد... 👇👇👇

ادامه روزبرگ شیعه 👇 ✍️ مختار در کلام اهل بیت (ع)و بزرگان شیعه: ✨امام سجاد(ع) پس از قیام مختار فرمودند: «خدا به مختار جزای خیر دهد».[١٣]و[١۴] ✨امام صادق(ع) فرستادن سر عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد به مدینه توسط مختار را باعث شادی اهل بیت دانسته و فرمودند: «بعد از واقعه عاشورا، هیج زنی از زنان ما آرایش نکرد تا زمانی که مختار، سر بریده عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد را برای ما فرستاد».[١۵] ✨امام باقر(ع) در ملاقات با ابوالحکم فرزند مختار پس از تکریم وی، از مختار تمجید کرده و فرمودند: «زمانی که مختار کودک بود و به خانه ی حضرت علی علیه السلام وارد می شد، حضرت زهرا سلام الله علیها به او احترام می کردند و فرشی برایش می گستراندند و متکا می گذاشتند و او می نشست و حدیث می شنید» و در ادامه روایت امام باقر علیه السلام سه بار فرمودند: «خدا پدرت را رحمت کند؛ او حق ما را گرفت و قاتلان ما را کشت و به خونخواهی ما قیام کرد». (١۶)‌؛ مسلماً از این روایت می توان فهمید که اعمال و رفتار و قیام مختار، مورد تأیید اهل بیت (ع) بوده است؛ ✨مامقانی(ره) همین طلب رحمت امام باقر (ع) بر مختار، آنهم سه مرتبه در یک سخن را، دلیل بر عقیده صحیح مختار دانسته و می‌گوید: اظهار رضایت و خشنودی ائمه(ع)، تابع و فرع بر خشنودی خداست، پس معلوم می‌شود مختار از نظر عقیده، انحرافی نداشته که موجب خشنودی ائمه اطهار، واقع شده است.[١٧] ✨علامه حلی (ره) نیز مختار را تأیید کرده و او را شیعه امامی دانسته است.[١٨] ✨سید ابن طاووس(ره) هم روایات مدح مختار را تأیید نموده است.[١٩] ✨علامه امینی(ره) نیز مختار را از پیشگامان دینداری، هدایت و اخلاص بر شمرده و معتقد است امام سجاد(ع) و امام صادق(ع) بر مختار رحمت فرستاده‌اند‌ و امام باقر(ع) به گونه‌ای بسیار زیبا مختار را مورد ستایش قرار داده اند.[٢٠] ✍️ شهادت مختار بن ابی عبید ثقفی بالاخره مختار، ١٨ ماه پس از تشکیل حکومت علوی و انتقام خون شهدای کربلا ، با حمله زبیریان، پس از مقاومتی شجاعانه، به شهادت رسید و جسد پاک او، مخفیانه مدفون شد و قبر او مخفی ماند تا اینکه آیةالله العظمی سید مهدی بحر العلوم(ره) در حدود ٢٣٠ سال قبل، دستور به انجام تعمیرات و گسترش مسجد کوفه داده و در این زمان، قبری در انتهای راه رو در زیر زمین به طرف خروجی مسجد کوفه به سمت قصر الأماره پیدا شد که بر آن قبر سنگی بود که بر آن اسم ولقب جناب مختار (ره) نوشته شده بود‌؛ پس از یافتن مقبره مختار (ره)، «محسن الحاج عبود شلاش» ساختن رواق جدید و بزرگی را بر عهده گرفت وآن را به رواق حرم حضرت مسلم ملحق کرد، که امروزه زیارتگاه میلیون ها نفر از زائرین امیرالمؤمنین (ع) در نجف اشرف و نمازگزاران مسجد کوفه است. ✍️ معرفی یک کتاب مفید‌: ✨مطالعه کتاب «مختارنامه» پیرامون قیام مختار ثقفی، نوشته آقای محمد چنگيزی، توصیه می‌شود. 🤲 انشاالله خداوند رحمان و رحیم، در ظهور منتقم اصلی خون شهیدان کربلا، تعجیل فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد. ✍️ پانویس: ١. دعوات راوندی، ص ٣٩. ٢. تاریخ طبری، جلد ٧، ص ٢٩۶٣. ٣. بحارالانوار، ج ۴۵، ص ٣۴۴؛ رجال کشی، ص ١٢٧. ۴. مروج الذهب، جلد ٢، ص ٩٨. ۵. بحار الأنوار، ج‌۴۵، ص۳۶۵. ۶. ریاض الأبرار، ج‌۱، ص: ۲۹۸. ٧. معجم الرجال، ج۱۸ص ۱۰۰. ٨. تنقیح المقال، ج۳ص ۲۰۶. ٩. أنساب الأشراف،ج‌۶،ص:۳۹۰؛ تاریخ الطبری،ج‌۶،ص:۲۰؛ الفتوح،ج‌۶،ص:۲۳۳ ١٠. أسدالغابة،ج‌۴،ص:۳۴۷. ١١. الفخری،ص:۱۲۲. ١٢. آفرینش و تاریخ/ترجمه، ج‌۲،ص:۹۱۳. ١٣. رجال کشی، ص۱۲۷. ١۴. تنقیح المقال، ج۳ص ۲۰۴. ١۵. رجال کشی، ص۱۲۷. ١۶. رجال کشی، ص ١٢۵؛ بحارالانوار، ج ۴۵، ص٣۴٣ و ٣۵١. ١٧. تنقیح المقال ج۳ص ۲۰۵. ١٨. تنقیح المقال ج۳، ص۲۰۶. ١٩. تنقیح المقال ج ۳ص ۲۰۶. ٢٠. الغدیر ج۲ص ۳۴۳. https://eitaa.com/ROOZBARG

حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام، کاری کرد که در همه دوران‌های حکومت طواغیت، کسانی پیدا شدند و با این‌که از دوران صدراسلام دورتر بودند، اراده‌شان از دوران امام‌حسن‌مجتبی علیه‌السّلام، برای مبارزه با دستگاه ظلم و فساد بیشتر بود. همه هم سرکوب شدند. از قضیه قیام مردم مدینه که به «حَرّه» معروف است، شروع کنید تا قضایای بعدی و قضایای توّابین و مختار، تا دوران بنی‌امیّه و بنی‌عبّاس، مرتّب در داخل ملت‌ها قیام به‌وجود آمد. این قیامها را چه کسی به‌وجود آورد؟ حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام. اگر امام حسین علیه‌السّلام قیام نمی‌کرد، آیا روحیه تنبلی و گریز از مسؤولیت تبدیل به روحیه ظلم ستیزی و مسؤولیت‌پذیری می‌شد؟ 🎙️بیانات رهبر فرزانه انقلاب ۱۳۷۱/۱۱/۰۶ 🌸@ROOZBARG🌸

ابا عبدالله (علیه‌السّلام): «پروردگارا، آن جوانمرد ثقیفی را بر آنان مسلط كن تا جام تلخ مرگ و ذلت را به ایشان بچشاند و از قاتلان ما احدی را معاف نكند! به جای هر قتلی، كُشتنی و به جای هر ضربه، ضربتی؛ و انتقام مرا و خاندان و دوستان و شیعیانم را از این‌ها بگیرد». 📚 بحارالانوار، ج45، ص 340. 🌸@ROOZBARG🌸

🔆💠🔅💠﷽💠🔅 💠🔅💠🔅 🔅💠🔅 💠🔅 🔅 ✅فواید روزه گرفتن از منظر ادیان و دانشمندان غربی ✍دکتر «کارل» در کتاب «انسان، موجود ناشناخته» می‌نویسد: «با روزه داری، قند خون در کبد می ریزد و چربی هایی که در زیر پوست ذخیره شده اند و پروتئین های عضلات و غدد و سلول های کبدی آزاد می شوند و به مصرف تغذیه می رسند. همچنین می‌گوید: «لزوم روزه داری در تمام ادیان تأکید شده است. در روزه، ابتدا گرسنگی و گاهی نوعی تحریک عصبی و بعد ضعفی احساس می‌شود، ولی در عین حال، کیفیات پوشیده ای که اهمیت زیادی دارند، به فعالیت می‌افتند و بالاخره تمام اعضا، مواد خاص خود را برای نگهداری و تعادل محیط داخلی و قلب، قربانی می کنند و به این ترتیب روزه تمام بافت های بدنی را می شوید (خانه تکانی می‌کند) و آنها را تازه می‌کند.» دکتر «ژان فرموزان» روش معالجه با روزه را، به شست و شوی اعضای بدن تعبیر می‌کند، که در آغاز روزه داری، زبان باردار است، عرق بدن زیاد است، دهان بدبو است و گاه آب از بینی راه می افتد، که همه اینها علامت شروع شست و شوی کامل بدن است. پس از سه چهار روز بو برطرف می‌شود، اسید اوریک ادرار کاهش می‌یابد و شخص احساس سبکی و خوشی خارق العاده ای می کند. در این حال اعضا هم استراحتی کافی دارند. دکتر «تومانیاس» درباره فواید بهداشتی روزه داری می‌نویسد: «فایده بزرگ کم خوردن و پرهیز نمودن از غذاها در مدت کوتاه، آن است که چون معده و طول مدت یازده ماه مرتب پر از غذا بوده، در مدت یک ماه روزه داری مواد غذایی خود را دفع می کند و همین طور کبد که برای هضم غذا مجبور است دائماً صفرای خود را مصرف کند، در مدت سی روز ترشحات صفراوی را صرف حل کردن باقیمانده غذای جمع شده خواهد کرد. دکتر «گوئل پا» فرانسوی می‌گوید: چهار پنجم بیماری‌ها از تخمیر غذا در روده ها ناشی می شود که همه با روزه اصلاح می‌گردد. دکتر «آلکسی سوفورین» می‌نویسد: «جسم به هنگام روزه به جای غذا از مواد باقیمانده در بدن استفاده کرده و آنها را مصرف می‌کند و بدین وسیله مواد کثیف و عفونی ای که در جسم است و ریشه و خمیره بیماری ها از آنهاست، از بین می‌رود، روزه سبب بهبودی همه بیماری‌ها است. بنابراین، شایسته است که جسم خود را به وسیله روزه، نظیف و پاکیزه کنید. 🌸@ROOZBARG🌸 🍏 @tebshia20🌿 🔅 💠🔅 🔅💠🔅 💠🔅💠🔅 🔆💠🔅💠🔅💠🔅

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ   موضوع: کریم اهل بیت (ع) ✍️ امروز پانزدهم ماه مبارک رمضان، سالروز میلاد با سعادت کریم اهل بیت عصمت و طهارت، امام حسن مجتبی علیه السلام است که ضمن تبریک و تهنیت این روز فرخنده، سخن امروز را آغاز می نماییم؛ در میان اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ، نامیده شدن امام حسن (ع) به‌عنوان «کریم اهل بیت»، جای تأمل و دقت فراوان دارد؛ البته این موضوع به معنای آن نیست که امامان دیگر «کریم» نبوده‌اند، بلکه همه ائمه معصومین (علیهم السلام)، ستارگان بخشندگی و کرامت بوده‌اند، اما چنانچه امام ششم به «صادق»، امام هفتم به «کاظم» و یا امام هشتم به صفت «رضا» شهره شده اند، کرامت غیر قابل وصف امام حسن مجتبی(ع) نیز، دیگر صفات حمیده ایشان را تحت الشعاع قرار داده و به آن موسوم و موصوف شده‌اند. ✍️ «کریم»، در زبان و فرهنگ اسلامی معانی گوناگونی دارد: نژاد و اصیل (١)، خوش خوی و خوش روی(٢)، پاکدامن و عفیف،(٣) جوانمرد و با مروّت، بخشاینده، بلند همّت و بزرگوار، خیرخواه و مهربان، نیکوکار، نیک نفس و نیکونهاد و در یک کلمه، جامع تمامی ارزشهاست(۴) و این همه در امام حسن مجتبی (ع)، چنان جمع شده بود که دوست و دشمن به ایشان «کریم» می گفتند.(۵) ایشان اَکرم و اصیل ترین مردم است و کریم الطرفین و دارای اجدادی شرافتمند، بزرگوار و جوانمرد از خاندان هاشم؛ پدرشان علی بن ابیطالب(ع)، مادرش فاطمه زهرا(س)، جدّشان رسول خدا (ص) و جدّه ایشان خدیجه ام المؤمنین است که در این اصالت و شرافت، حتی دشمنانی چون معاویه،چاره‌ای به‌جز اقرار نداشته‌اند! (۶). امام حسن (ع) کریم‌الوجه و زیبا روی بودند و از جهت منظر و ظاهر وهمچنین در اخلاق و بزرگواری به رسول اکرم (ص)، شبیه‌تر از ایشان نبوده، چنانچه شیخ مفید (ره) در ارشاد می نویسد: «کان الحسن اشبه النّاس برسول اللّه خلقاً و هیئاة و هدیاً و سؤدداً».(٧) امام مجتبی (ع)، زکیّ، پاکدامن، عفیف و پارسا بودند؛ از خشیت خدا، دلشان به لرزه می‌آمد و در درگاه خدا چون ابر بهاران می‌گریستند؛ آن حضرت از اهل‌بیت نبوّت و به نصّ آیه تطهیر، معصوم، پاک و پاکیزه بودند و گناه و خطا از آن خاندان به دور است؛ ایشان، بسان یوسف صدّیق، فرشته خوی بود و فرشته روی بودند، «انّ هذا الاّملک کریم»(٨) حضرت مجتبی(ع)، کریم النفس بوده و آزاده و بزرگوار؛ او کمال عزّت نفس را داشت‌؛ گوهر انسانی خود را امانتی خدایی می‌شمرد که پاسداشت آن دیگر شرافت‌ها را پاس می دارد؛ پستی و لئامت و فرومایگی در سرشتش نبود‌، و ذلّت و رقّیت و زبونی در خیالش نمی‌گنجید! کرامت نفس، او را از اسارت زور و زر رهانیده و دنیا در دیدگانش اندک و پست می نمود و آن را به چیزی نمی گرفت. فرزند امیر مؤمنان (ع) هماره سفارش ایشان را، آویزه جان داشت که: «بزرگوارتر از آن باش که به پستی تن دردهی، هرچند که تو را به آنچه خواهی برساند، زیرا تو نمی‌دانی در برابر آنچه از آبرو و شخصیت در این راه از دست می‌دهی، چه عوض و بهایی به دست می آوری! و بنده دیگری مباش که خدا تو را آزاد آفریده است.»(٩) ابومحمد (ع)، کریم بود و به انسان‌ها به دیده کرامت و بزرگی می نگریست، چون او، انسان را موجودی کرامتمند می دانست: «لقد کرّمنا بنی آدم»(١٠) و تلاش می کرد کرامت، بزرگی و عزّت نفس را در انسان‌ها تقویت کند، چون خودشان اَکرم بودند: «وکان اکرم الناس»(١١)؛ ایشان، بزرگ تر را گرامی می داشتند و با کوچکتر، مهربان بودند و چون جدشان پیامبر (ص) هماره خوشرو و خوشخوی بودند»، (١٢) امام در شجاعت، فرزند «حیدر کرّار» و مرد جنگ و رزم بود و در هولناکترین نبردهای جمل، صفّین و نهروان پرچمدار و جلودار معرکه نبرد بود. صلحِ پور حیدر با معاویه، برای حراست از اسلام و جامعه علوی و کرامت، عزّت و حُرمت خون مؤمنان بود و نه تسلیم و سازش به خاطر ترس از مرگ و زندگی دنیا و زبون کردن شیعیان! و به تعبیر پیر مرادمان: «این صلح، پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ بود.»(١٣) و مایه برکت و صیانت جامعه اسلامی از نابودی! ایشان در برابر برخی از دوستان نادان و جاهل، همچون «سلیمان بن صُرَد خزاعی» که حضرت را، «مُذِلّ المؤمنین»، خوار کننده مؤمنان، نامیدند! با صبر جمیل و خُلق عظیم، فرمودند: «اگر تنها در پی دنیا بودم، معاویه زیرک‌تر از من نبود، ولی من در پی پاسداشت عزّت، حُرمت و خون مسلمانانم! و از این ترسیدم که در روز قیامت، هفتاد هزار یا هشتاد هزار انسانِ خون آلود، نزد خدا دادخواهی کنند که برای چه خون آنان ریخته شده است»(١۴) ادامه دارد... 👇👇👇 @ROOZBARG

ادامه روزبرگ شیعه 👇 امام مجتبی (ع) سرآمد بردباران و مظهر عفو و گذشت بودند. ایشان، مالک نفس خود بود و خوشنودی و خشمش به خاطر خدا بود و به خاطر خدا بر خشم درونی خود غلبه می کرد و با کرامت با حوادث و ماجراها برخورد می کردند؛ چنانچه مردی از اهل شام نقل کرده است: «وارد مدینه شدم، دیدم مردی سوار استری است که در نیک روئی و آرامش و لباس و مرکب، از او بهتر ندیده‌ام! دلم به سوی او متوجه شد و از دیگران در باره‌اش پرسیدم! به من گفتند، او، حسن بن علی بن ابی طالب (ع) است؛ سینه ام از بغض و حسد علی، آکنده شد که چنین فرزندی دارد! به سوی او رفتم؛ به او گفتم: تو فرزند ابی طالبی؟ گفت: من فرزندِ فرزند اویم. پس به او و پدرش دشنام ها دادم! چون سخنم به پایان رسید، او فرمود: گمان می برم غریبی؟ گفتم: آری. گفت: به نزد ما بیا. اگر نیازمند منزل هستی، به تو جا می دهیم و اگر محتاج باشی، کمکت می کنیم و اگر مشکلی داری، آن را می گشائیم! سر به زیر انداخته و از او جدا شدم، اما در حالی که به خدا سوگند بر روی زمین کسی محبوب تر از او نزد من نبود!» (١۵) ایشان را همسری نادان بود که به زهر جهالت او، کُشته شدند، اما چنان کریمند که به برادرشان حسین(ع) درباره گذشت از «جُعده» که به فریب معاویه، ایشان را مسموم نموده، سفارش می‌کنند! (١۶) فرزند فاطمه(س) در نهایتِ سخاوت و بخشندگی بود و می فرمود: «سخی، ایمان به روز واپسین دارد و از داده های خداوند برای خود در آنجا ذخیره می سازد؛ ولی بخیل، چون باور به سرای واپسین ندارد، عطایا و بخشش های خود را تلف می شمارد!» ایشان بی مزد و منّت می بخشیدند؛ بخشش خود را هیچگاه به یاد نمی آوردند و انتظار سپاس و تشکر از گیرندگان نداشتند؛ خدا محوری، اساسِ کارهای نیک امام بود و از این رو مورخین نوشته‌اند: «ایشان در سه نوبت دارائیشان را با خدا تقسیم کرده و در دو نوبت برای خدا از تمام اموالشان گذشتند.»(١٧) ✍️ آنچه گذشت، قطره‌ای از دریای کرامت کریم اهل‌بیت (ع) است که در این مجال کوتاه میسر گردید و به شکرانه آن در میلاد نور، سر به سجده خداوند کریم می ساییم... ✍️ معرفی یک کتاب مفید‌: ✨مطالعه کتاب «صلح امام حسن عليه السلام» پرشكوه ترين نرمش قهرمانانه تاريخ، نوشته راضی آل ياسين و با ترجمه رهبر فرزانه انقلاب ، توصیه می‌شود. برای دریافت فایل کتاب، می توانید به روزبرگ هدیه در کانال روزبرگ شیعه در ایتا مراجعه نمایید. پی نوشت ها: 1. النهایة، ج 4، ص 168. 2. مجمع البیان، ج 4، جزء 12، ص 54. 3. المعجم الوسیط، ج 1، ص 785‪. 4. لغت نامه دهخدا، ج 12، ص 18312. 5. تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 226. 6. بحارالانوار، ج 43، ص 344‪ 7. الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 5. 8. یوسف / 31. 9. بحارالانوار، ج 43، ص 340. 10. کشف الغمه فی معرفة الائمه، ج 2، ص 200. 11. اسراء / 70. 12. سیره ابن کثیر، ج 2، ص 612. 13. فی رحاب ائمه اهل البیت(ع)، ج 1، ص 9. 14. حیاة الامام الحسن بن علی(ع)، ج 2، ص 270. 15. کامل، المبرّد، ج 1، ص 235. 16. حیاة الامام الحسن بن علی(ع)، ج 2، ص 473. 17. تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 226. 🌸@ROOZBARG🌸

هدیه امروز روزبرگ شیعه: کتاب «صلح امام حسن عليه السلام» پرشكوه ترين نرمش قهرمانانه تاريخ نوشته راضی آل ياسين و با ترجمه رهبر فرزانه انقلاب 🌸@ROOZBARG🌸

امروز، روز پانزدهم ماه مبارک رمضان و روز ولادت امام مجتبی(ع) است. در مجلس ما، هر سال عادت بر این جاری شده که مثل امروزی، من راجع به امام مجتبی(ع) و غالباً راجع به مسأله‌ی صلح، صحبت کنم... در باب صلح امام حسن(ع)، این مسأله را بارها گفته‌ایم و در کتاب‌ها نوشته‌اند که هر کس - حتّی خود امیرالمؤمنین(ع) - هم اگر به جای امام حسن مجتبی(ع) بود و در آن شرایط قرار میگرفت، ممکن نبود کاری بکند، غیر از آن کاری که امام حسن کرد. هیچ‌کس نمیتواند بگوید که امام حسن، فلان گوشه‌ی کارش سؤال‌برانگیز است. نه، کار آن بزرگوار، صددرصد بر استدلال منطقىِ غیر قابل تخلف منطبق بود. در بین آل رسول خدا(ص)، پُرشورتر از همه کیست؟ شهادت‌آمیزترین زندگی را چه کسی داشته است؟ غیرتمندترین آنها برای حفظ دین در مقابل دشمن، برای حفظ دین چه کسی بوده است؟ حسین‌بن علی(ع) بوده است. آن حضرت در این صلح، با امام حسن(ع) شریک بودند. صلح را تنها امام حسن نکرد؛ امام حسن و امام حسین این کار را کردند؛ منتها امام حسن(ع) جلو بود و امام حسین(ع) پشت سر او بود. امام حسین(ع)، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن(ع) بود. وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیک - از این پُرشورها و پُرحماسه‌ها - به امام مجتبی(ع) اعتراضی کرد، امام حسین با او برخورد کردند: «فغمز الحسین فی وجه حجر». هیچ‌کس نمیتواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود، این صلح انجام نمیگرفت. نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن (علیه‌السّلام) هم نبود و امام حسین(علیه‌السّلام) تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام میگرفت و صلح میشد... 📚 بیانات رهبر فرزانه انقلاب ۱۳۶۹/۰۱/۲۲ 🌸@ROOZBARG🌸

پیامبر اکرم (ص): «لو كان العقل رجلا لكان الحسن» اگر عقل، خود را به صورت مردی نشان دهد، آن مرد، حسن (علیه‌السلام) است. 📚 فرائد السمطین، ج‏2، ص‏68. 🌸@ROOZBARG🌸

🔆💠🔅💠﷽💠🔅 💠🔅💠🔅 🔅💠🔅 💠🔅 🔅 ✅آداب غذا خوردن از نظر اسلام ✍امام حسن مجتبی (ع) می فرمایند: برای غذا و غذا خوردن، دوازده ویژگی است که بر هر مسلمانی واجب است آنها را بداند. چهار مورد از آن واجب است، چهار مورد از آن مستحب است و چهار مورد از آن جزو آداب است. اما آنچه واجب است، عبارت است از: معرفت( بداند که رازق کیست)، راضی بودن به روزی خود، بردن نام خدا و شکر نمودن. و آنچه که مستحب است: وضو گرفتن قبل از غذا و... 💥 و آنچه آداب است: خوردن از آنچه پیش روست، کوچک گرفتن لقمه‌ها و خوب جویدن غذا و کمتر به صورت دیگران نگاه کردن است.   📚 منبع: وسائل الشیعه، ج ۱۶،ص ۵۳۹ 🔴مراقب غذای روحمان باشیم ✍امام حسن علیه السلام فرمودند: در شگفتم از کسی که در غذای جسم خود دقّت می‌کند، امّا در غذای روح و عقل خویش نمی‌اندیشد؛ شکمش را از آن چه آزارش می‌دهد، منع می‌کند، ولی سینه‌اش را از هر مطلب باطلی که موجب گمراهی او می‌شود، پر می‌کند! 📚 دعوات، راوندی، ص ۱۴۴ ✨میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) مبارک باد. 🌸@ROOZBARG🌸 🍏 @tebshia20🌿 🔅 💠🔅 🔅💠🔅 💠🔅💠🔅 🔆💠🔅💠🔅💠🔅