✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « #روز_مباهله »        روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۵/١٣ ✍️ مناسبت روز: بیست و چهارم ماه ذی‌الحجه، روز بسیار مهم مباهله و همچنین روز خاتم بخشی حضرت امیرالمؤمنین (ع) و نزول آیه‌ی ولایت است؛ لذا با تبریک و گرامیداشت این روز بزرگ، سخن امروز را با موضوع «مباهله» آغاز می‌نمائیم و انشاالله به شرط حیات، روزبرگ دیگری را به خاتم بخشی حضرت امیر (ع) اختصاص می‌دهیم؛ «مُباهله» به معنای درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است که بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر دو ادعای حقانیت دارند! این واژه در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام(ص) پس از نامه‌نگاری و دعوت مسیحیانِ نجران به اسلام و مناظره با آنها و متأسّفانه ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد «مباهله» دادند و مسیحیان نیز پذیرفتند! اما در روز موعود، «ابوحارثه» بزرگ مسیحیان نجران با دیدن چهره نورانی پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و حسنین (ع)، از این کار منصرف شد و خطاب به مسیحیان گفت: «من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند، کوهی را از جای خود بركَنَد، هر آینه کنده خواهد شد! پس مباهله نکنید که هلاک می‌شوید و یک مسیحی بر روی زمین باقی نخواهد ماند!» سپس ابوحارثه نزد پیامبر اکرم (ص) آمد و گفت: «ای ابوالقاسم! از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت ادای آن را داشته باشیم»؛ پس، حضرت پذیرفتند و به وسیله امیرالمؤمنین (ع) با ایشان مصالحه نمودند که هر سال، دو هزار حلّه (لباس نو) بدهند که قیمت هر حلّه، چهل درهم باشد، و همچنین اگر جنگی با یمن روی دهد، سی زره، سی نیزه و سی اسب را به مسلمانان، عاریه دهند، و بالاخره پس از نوشته‌شدن صلح‎نامه توسط امیرالمؤمنین (ع)، آنها برگشتند و پیامبر (ص) فرمودند: «سوگند به آن خداوندی که جانم در قبضه قدرت اوست، که هلاکت اهل نجران نزدیک شده بود و اگر با ما مباهله می‌کردند هر آینه همگی به میمون و خوک مسخ می‌شدند و هر آینه تمام این وادی برایشان آتش می‌شد و می‌سوختند و حق تعالی جمیع اهل نجران را نابود می‌کرد و حتی پرنده بر سر درختان ایشان نمی‌ماند و همه نصاری پیش از سال می‌مردند!» [مفید، الارشاد، ج۱، ص۱۶۶-۱۷۱] ✍️ بنابر اعتقادات شیعیان، جریان مباهله پیامبر(ص) نه تنها نشانگر حقانیت اصل دعوت پیامبر اسلام (ص) است، بلکه بر افضلیت همراهان ایشان در این ماجرا دلالت می‌کند! شیعیان معتقدند حضرت علی(ع) بر اساس آیه مباهله، به منزله‌ی «نَفْس و جان پیامبر خدا» و افضل بر تمام امت هستند: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ»: «بنابراین، پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هر کس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و نَفس و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم، آنگاه (به درگاه خداوند) تضرّع کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم!» این واقعه و نزول آیه مباهله در شأن اهل‌بیت (ع) در منابع متعدد شیعه و اهل سنت آمده، چنانچه «قاضی نور الله شوشتری (ره) » می‌گوید، اینکه «ابناءنا» در آیه فوق اشاره به «حسن و حسین (ع)» و «نساءنا» اشاره به «فاطمه(س)» و «انفسنا» اشاره به امیرالمؤمنین (ع) دارد، مورد اجماع مفسرین است؛ [إحقاق الحق، ص۴۶] و علامه مجلسی (ره) احادیث دلالت کننده بر اینکه این آیه در شأن آل‌عبا (اهل‌بیت) است را متواتر دانسته؛ [حق الیقین، ج‏۱، ص۶۷]، همچنین مرعشی (ره) در کتاب «احقاق الحق» حدود شصت منبع از منابع اهل سنت را ذکر کرده که تصریح نموده‏‌اند آیه مباهله درباره پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و حسنین (ع)، نازل شده است. [مرعشى، إحقاق الحق، ص۴۶-۷۲] ✍️ در پایان سخن امروز، می‌توان از ماجرا و آیه‌ی مباهله، نکات زیر را به دست آورد: 1️⃣ حقانیت رسالت پیامبر اکرم (ص)؛ 2️⃣ أفضلیت حضرت علی (ع) بر تمام امت! چراکه ایشان، نَفس و جان رسول اللَّه (ص) است: «أَنفسنا»؛ 3️⃣ سندی بر عظمت مقام اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، و مستجاب الدعوه بودن آنها؛ 4️⃣ اگر انسان ایمان به هدفی داشته باشد، حاضر است خود و نزدیک‌ ترین بستگانش را در معرض خطر قرار دهد: «من بعد ما جاءک من العلمِ»؛ 5️⃣ آخرین برگ برنده و سلاح مؤمن، دعاست: «فقل تعاوا ندع»؛ 6️⃣ در دعا، حالات اهل دعا مهم است، نه تعداد افراد؛ چنانچه گروه مباهله کننده پنج نفر بیشتر نبودند؛ 7️⃣ زن و مرد در صحنه‌هاى مختلف دینى در کنار همدیگر مؤثرند: «نساءنا». https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز نزول سوره "هل اتی" در ستایش از حضرت فاطمه (س) و امیرالمؤمنین (ع) به علت ايثار ایشان که سه روز افطار خود را به مسکین و یتیم و اسیر دادند! موضوع: #احکام_صدقه ❓‪آیا دادن صدقات به گدایانی که درب منازل را می‏زنند یا در خیابان‌ها می‏نشینند جایز است یا اینکه بهتر است به یتیمان و مساکین داده شود و یا با ریختن آنها در صندوق صدقات در اختیار کمیته امداد قرار گیرد؟ ✅ صدقات مستحبی بهتر است به فقير عفيف و متديّن داده شود و همچنين گذاشتن آن در اختيار کميته امداد هرچند با ريختن در صندوق صدقات هم باشد اشکال ندارد؛ ولی صدقات واجب بايد توسط خود شخص و يا به وسيله وکيل او به فقرايی که مستحق هستند، داده شود ولی در صورتی که انسان بداند که مسئولين کميته امداد، پول‌های صندوق‏ها را جمع آوری کرده و به فقرای مستحق می‏دهند، ريختن آن نیز در صندوق‏های صدقات اشکال ندارد. ❓آيا دادن صدقه مستحبى به سيّد جايز است؟ ✅ مانع ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « شکوه ايثار و #نزول_سوره_انسان»        روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠۵/١۴ ✍️ مناسبت روز: ٢۵ ذی‌الحجه سالروز نزول سوره "هل اتی" (انسان - دهر) می باشد که بنا بر روایات متعدد در کتب شیعه و اهل‌سنت، در ستایش از ايثار حضرت فاطمه (س) و امیرالمؤمنین (ع) نازل شده که به سبب انجام نذرشان، سه روز روزه گرفتند و هنگام افطار، غذای ساده خویش را برای رضای خدا به مسکین و یتیم و اسیر، ایثار کردند! همچنین این روز در تقویم به عنوان «روز خانواده و تکریم بازنشستگان» نامگذاری شده است، لذا ضمن گرامیداشت این روز فرخنده، سخن امروز را با عنوان «شکوه ايثار» آغاز می‌نمائیم؛ بنابر نقل شیخ صدوق (ره) در کتاب «امالی»، امام صادق (ع) از قول امام باقر (ع) می فرمایند: «روزی امام حسن و امام حسین (ع) در دوران طفولیت، به شدت بیمار شدند؛ پیامبر اکرم (ص) به همراه تنی چند از اصحاب به عیادت آنان رفتند و به حضرت علی(ع) پیشنهاد نمودند تا برای شفای آن دو بزرگوار، نذر کرده و روزه بگیرند! پس امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و فضه ـ کنیزشان ـ نذر کردند که اگر حسنین بهبودی یافتند به شکرانه آن، برای خدا، سه روز روزه بگیرند! با عنایت حق‌تعالی، در کمترین زمان امام حسن و امام حسین (ع) شفا یافتند! اما حضرت علی (ع) برای انجام نذرشان، غذایی در خانه نداشتند، لذا امام (ع) از شمعون خیبری به مقدار نه کیلو جو قرض کردند و حضرت فاطمه (س) آن را سه قسمت نموده و مقداری را آرد کرده و برای روز اول پنج قرص نان ـ به تعداد افراد خانواده ـ پختند. پس روز اول را روزه گرفتند و در هنگام افطار و خوردن قرص نان جو، مسکینی درب خانه را زد، حضرت علی (ع) و همه‌ی اهل خانه، و حتی بچه‌ها، افطاری خود را به آن مسکین دادند و با آب افطار نموده و شب را با گرسنگی سپری کردند! فردای آن روز، با همان حال، دومین روزه نذری خود را گرفتند، شب هنگام، آنگاه که خواستند با نان جویی که حضرت فاطمه (س) پخته بودند، افطار نمایند، دوباره صدای درب خانه بلند شد و این‌بار، یتیمی درخواست غذا کرد! اهل خانه نیز بار دیگر ایثار کرده و تمام افطاری خود را به او داده و با آب افطار نمودند! در روز سوم نیز همین حکایت تکرار شد و آنها افطاری روزه روز سوم را هم با آمدن اسیری به درب خانه و درخواست کردن غذا از آنان ، ایثارگرانه در راه خدا به اسیر دادند! در صبح روز چهارم، رسول خدا (ص)، حضرت امیر (ع) و حسن و حسین (ع) را دیدند که از شدت گرسنگی به خود میلرزند؛ پس حضرت ناراحت شده و فرمودند: «چقدر بر من سخت و گران است که شما را به این حال می بینم!» سپس همراه آنان به خانه وارد شدند و دختر گرامیشان حضرت فاطمه (س) را دیدند که در محراب عبادت است و چشمانشان از شدت گرسنگی در حدقه فرو رفته و اندوه پیامبر (ص) دو چندان شد! ناگاه فرشته وحی الهی، جبرئيل (ع) نازل شد و به پیامبر گرامی اسلام (ص) به خاطر داشتن چنین خاندان ایثارگر و با گذشتی، تبریک گفت و سپس در ستایش اهل‌بیت پیامبر، ٢٢ آیه اول سوره‌ی انسان را بر حضرت تقدیم نمود که در بخشی از آن آمده: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا🔹إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا»: «آنانکه، در راه دوستی خدا طعام (خود) را به فقیر و یتیم و اسیر می دهند، (و می گویند) ما فقط برای رضای خدا به شما طعام می دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی هم نمی طلبیم!» سپس خداوند برای اهل بیت فداکار پیامبر(ص) غذایی از آسمان فرود فرستاد که تا هفت روز از آن تناول می‌کردند؛ و بدین گونه، خداوند سبحان از ایثار و از خودگذشتگی حضرت علی(ع) و خانواده بی‌نظیرشان تقدیر وتکریم نمود و قلب پیامبر(ص) را تسلی بخشید! ✍️ لازم به ذکر است، حدیثی که گذشت، مورد تأیید و تصدیق پیشوایان بزرگ علمی سنی و شیعه و عموم مسلمین می‌باشد و هیچ کس در این مطلب که سوره انسان، در فضیلت امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت ایشان نازل شده، هیچگونه شک و تردیدی وارد نکرده است! لذا مسلماً این ماجرا و نزول سوره انسان، یکی دیگر از دلایل افضلیت حضرت امیر (ع) و خانواده گرامی ایشان بر همه‌ی امت است! 👈 در پایان، دقت در این نکته درس آموز نیز خالی از لطف نیست که «فضه» خادمه سیاه پوست حضرت زهرا (س) نیز با تبعیت از اهل بیت(ع) در این مقام بلند، همراه و شریک آنان بوده! لذا ما نیز می‌توانیم با الگوگیری و تأسی و تبعیت از سیره‌ی گفتاری و رفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، به مقام والای شیعه بودن، و همراهی و پیروی از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، برسیم! 📚 منبع: امالی صدوق، ص ١۵۵؛ بحارالانوار، ج ٣۵، ص ٢٣٧؛ و مناقب، ج ٢، ص ١٢۴ و... https://eitaa.com/ROOZBARG