🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «روز طبیعت» موضوع: «احکام_محیط زیست» ❓شکستن شاخه‌ی درختان چه حکمی دارد؟ ✅ بی‌جهت نباید شاخه‌ی درختان را شکست! و اگر درخت متعلق به مردم یا اموال بیت‌المال باشد، این کار حرام شرعی است... ❓آیا شرعاً باید افراد را از ریختن زباله در فضای عمومی و لطمه‌زدن به محیط زیست نهی کنیم؟ ✅ اگر ما معنای منکر را بدانیم، می‌فهمیم که این کار (قطعاً) نهی از منکر است...؛ از نظر فقهی به هر کار ناپسند، منکر می‌گویند؛ حالا ممکن است مکروه باشد یا حرام! نهی دیگران از کار حرام، واجب است و نهی از کار مکروه، مستحب است! بنابراین اگر حتی نگوییم که ریختن زباله در مکان‌های عمومی حرام است! «که در مواردی قطعاً ریختن زباله و لطمه‌زدن به محیط زیست حرام است!»، نهی کردن دیگران از این کار، مصداق نهی از منکر واجب يا (حداقل) مستحب است! لذا ما باید از لطمه‌زدن به محیط زیست (خودداری و) جلوگیری کنیم. ❓تکلیف ما درباره‌ی آداب چمن گره‌زدن در روز طبیعت چیست؟ ✅ اصل این مسئله مبنایی ندارد و از نظر دینی هم تأیید نشده است و اثر و فایده‌ای هم برای آن غرضی که افراد چمن را گره می‌زنند ندارد؛ علاوه بر اینکه اگر چمن متعلق به فضاهای عمومی باشد گاهی اصلاً این کار جایز نیست که وارد بشوید و اگر زمین کاشته‌شده‌ی مردم هست، نباید وارد آن بشوید و اگر صاحب زمین راضی نباشد مرتکب حرام شده‌اید و اگر خسارتی هم وارد شود، باید جبران کنید. ❓آیا انجام مراسم روز سیزدهم فروردین (سیزده بدر) اشکال دارد؟ ✅ فی نفسه حرام نیست؛ هر چند چنین چیزی مبنای شرعی ندارد. 📚 farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام و سیزده‌به‌در»         روز شنبه، ١۴٠١/٠١/١٣ ✍️ مناسبت روز: سیزدهم فروردین ماه هر سال، روز پایان جشن‌های نوروزی است، که مردم بنا بر سنتی دیرینه، از خانه‌ها بیرون می‌آیند و به دشت و صحرا و باغ می‌روند تا آخرین روز عید را در طبیعت، ودر کنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه‌ها و جویبار‌ها بگذرانند؛ در تقویم‌های رسمیِ ایران نیز، بعد از انقلاب اسلامی، این روز، به‌عنوان «روز طبیعت» نامگذاری شده و از تعطیلات رسمی کشور است؛ در تاریخ آمده که ایرانیان باستان در آغاز سال نو، پس از دوازده روز جشن‌ شکرگزاری به دلیل آفرینش دوازده ماه سال، روز سیزدهم نوروز را در باغ و صحرا سپری می‌کردند تا با آمادگی کامل، کار و تلاش در سال جدید را آغاز نمایند، لذا به همین مناسبت در روزبرگ امروز رسم «سیزده‌به‌در» را از دیدگاه اسلام بررسی می‌نمائیم؛ برخی از مردم بر این باورند که عدد سیزده و سیزدهمین روز سال، «نحس» است و باید نحسی آن را در طبیعت از وجود خود، دور کنند! و در مقابل، افرادی نیز سیزده‌به‌در را برگرفته از خرافات و جهالت می‌دانند و کاملاً آن را نفی و نهی می‌کنند؛ اما دین مترقی اسلام که دین اعتدال است، همواره با هرگونه افراط و تفریط در عقیده و عمل، مخالف بوده و رویکرد بزرگان دینی ما نیز در برخورد با سنت‌های پیشینیان هر قوم، در صورتیکه مخالف اصول و احکام دینی نباشد، هیچ گاه نفی و نهی کامل نبوده است! ✍️لذا در اسلام باید «سیزده‌به‌در» را از دو زاویه متفاوت بررسی کرد: 1️⃣ «سیزده‌به‌در نحس!» در قرآن کریم، دو بار کلمه‌ی «نحس» آمده و هر دو هم در مورد قوم عاد است و جالب آن که هردو نیز درباره روز و ایام، به کار برده شده است: «فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ» (قمر/١٩) و «فِي أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ» (فصلت/١۶)‌‌‌؛ پس اسلام، طبق ظاهر این آیات، وجود نحسی در برخی از ایام را تأیید کرده است! اما درباره معنای کلمه «نحس» در این آیات، در میان مفسران، اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی آن را «روز پر باد و غبار» و برخی دیگر به معنای «شومی روز»، و گروهی نیز به معنای «روز ترسناک و سخت» تفسیر نموده‌اند؛ اما با نگاه دقیق‌تر به این آیات، درمی‌یابیم که در آنها تصریح شده که روزی که قوم گنه‌کار عاد به کیفر اعمال زشت خود برسند، آن روز برایشان نحس، شوم و ترسناک است! لذا بر این مبنا، منشأ و علت نحوست و شومی، مربوط به اعداد و روز و ایام نیست! بلکه به واسطه اعمال زشت و ناپسند انسان‌هاست! در روایات نیز بر این موضوع تأکید گردیده، چنانچه یکی از اصحاب امام هادی (ع) قصد زیارت امام (ع) را کرد، در راه، با سواری برخورد کرد و کتفش مجروح و لباسش پاره شد؛ هنگامی که به محضر امام رسید، عرضه داشت: این روز، چه روز بدی است، خداوند مرا از شرّ آن حفظ فرماید! حضرت در جواب فرمودند: «چرا اشتباه خودت را بر عهده روز می‌گذاری که هیچ گناهی ندارد!» و اضافه فرمودند: «آنچه به بشر می‌رسد، نتیجه اعمال خود اوست، گناه ایام چیست که روزها را متهم می‌کنید؟» بر این اساس، آنچه باید بشر آن را نحس بداند و از آن اجتناب نماید، اعمال زشت و ناپسند آدمی است که بالاخره هم روزی، گریبان او را خواهد گرفت! وگرنه ایام و اعداد، هرگز در ذاتشان نحوستی ندارند!        2️⃣ «روز طبیعت» اما اگر مراسم سیزده‌به‌در، به عنوان «روز طبیعت» و خارج شدن از فضای آلوده شهر و پناه بردن به دل طبیعت و استفاده از نعمت‌ها و زیبایی‌های هستی و هوای پاکیزه، و تفریح و استراحت سالم و بدون گناه باشد، از نظر اسلام، رسم بسیار پسندیده و خوبی است‌‌‌! به خصوص اگر این کار، همراه با تفکر و اندیشه در زنده شدن مجدد درختان و گیاهان، و ذکر  عظمت و قدرت نامحدود خالق یکتا باشد! چنانچه خداوند در آیه ٢٠ سوره عنکبوت می‌فرماید: «قُلْ سِیرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانظُرُواْ کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ...»: «بگو در زمین سِیر کنید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است...» همچنین در روایات نیز بر تفریح سالم و بهره‌مندی از نعمت‌های حلال الهی تأکید گردیده، چنانچه پیامبر گرامی اسلام فرمودند: «انسان عاقل، ایام خود را به چهار بخش تقسیم می کند...و بخشی از ساعات را برای تفریح و بهره‌مندی از نعمت‌های حلال خداوند می‌گذارد!» (وسایل الشیعه ج۱۶ ص۹۷)؛ همچنين در روایتی دیگر فرمودند: «تفریح داشته باشید، همانا من ناراحتم که در دین شما خستگی و بی‌نشاطی به وجود آید!»(نهج الفصاحه ص۲۵۹)؛                 ✍️ در پایان بديهی است که تکمیل کننده این تفریح سالم، دوری از خرافاتی مانند «گره زدن سبزه» و همچنین دوری از هرگونه گناه و معصیت است که مسلماً آلوده نمودن و تخریب و آسیب رساندن به فضاهای سبز و درختان و محیط زیست از جمله همین گناهان است! https://eitaa.com/ROOZBARG

#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «رمضان، بهار قرآن و مهدویت»         روز یکشنبه، ١۴٠١/٠١/١۴ ✍️ مناسبت روز: امروز اولین روز از ماه مبارک رمضان است، ماه بزرگی که طبق روایات، «ماه نزول قرآن»، «ماه بهار قرآن»، «ماه اُنس با قرآن» و همچنین ماه شناخت و بهره بردارى فکرى و عملى از آیات نورانی قرآن است! ماهى که در شب قدرش، قرآن از لوح محفوظ بر قلب وسیع و نورانى خاتم الانبیاء (ص) تابید؛ ماهى که همه مسلمانان در پرتو آثار پربرکت روزه خالص، و عبادات همراه آن، رابطه خود را با کتاب خدا، نزدیک‌تر، استوارتر و محکم‌تر می‌نمایند؛ هرچند در ماه مبارک رمضان، «روزه»، به عنوان عبادت ویژه این ماه، بر مسلمانان واجب شده و دارای ثواب بسیار است؛ اما با استفاده از آیات و روایات، به روشنی ثابت می شود که روزه، در این ماه، مقدمه‌ای برای رسیدن به تقوای الهی است: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا کتِبَ عَلَیکمُ الصِّیامُ کما کتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکمْ لَعَلَّکمْ تَتَّقُونَ»: «ای کسانی که ایمان آورده اید! روزه بر شما مقرر شده، همان گونه که بر کسانی که پیش از شما [بودند] مقرر شده بود، باشد تا کسب تقوا و پرهیزگاری نمایید»؛ [بقره، آيه ١٨٣] همچنین طبق آیات قرآن، آنچه مایه هدایت انسان‌های متقی و پرهیزگار می‌شود، مقدار بهره‌مندی آنها از کتاب الهی است: «الم، ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ»: «الم، این کتابی است که در [حقانیت] آن هیچ تردیدی نیست [و] مایه هدایت تقواپیشگان است»؛ [بقره، آيه ١ و ٢] و نزول قرآن کریم نیز طبق آیه ٨۵ سوره بقره به عنوانِ یکی از فضائل بزرگ ماه مبارک رمضان است: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدی لِلنَّاسِ»: «ماه رمضان [همان ماه] است که در آن، قرآن فرو فرستاده شده است که برای مردم، راهبر و هدایت‌گر باشد...»؛ در روایات اسلامی نیز، همواره به ما تأکید شده که در ماه خدا با قرآن مأنوس شویم، چنانچه پیامبر رحمت (ص) برای تشویق روزه‌داران به خواندن هرچه بیشتر قرآن و تدبر در آن، فرمودند: «خواندن یک آیه از قرآن کریم در ماه رمضان، معادل با ثواب یک ختم قرآن، در ماه‌های دیگر است!» [عيون اخبار الرضا، ج ٢، ص ٢۶۶] ✍️ از طرف دیگر، طبق روایات اسلامی، ماه رمضان با این همه فضیلت و حرمت، مقدمه شب‌های قدر است، و در این شب‌های پر عظمت، تمامی ملائکه الهی و «روح الامین» بزرگ ملائکه، به حجت حَیِّ الهی نازل می‌شوند: «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ» لذا هر چه معرفت ما نسبت به امام زمان (عج) بیشتر شود، بهره و فیض ما از شب‌های قدر هم بیشتر خواهد شد! بنابراین با جمع‌بندی روایات فوق‌الذکر می‌توان بالاترین فضیلت در ماه مبارک رمضان را، افزایش شناخت و معرفت نسبت به «امام عصر (عج) از دیدگاه قرآن کریم» دانست! لذا زیبنده است که در ایام این ماه مبارک، هرروز، علاوه بر تلاوت حداقل یک جزء قرآن کریم، در یکی از آیات مهدوی نیز تدبّر نمائیم، آیاتی که مفسرین، با بهره‌گیری از روایات تفسیری و تبیینی اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، آنها را ناظر به موضوع مهدویت و به عنوان تأییدات و مصادیق آن ذکر نموده‌ و به اصطلاح «آیات المهدی» نامیده‌اند! ✅ بر همین اساس، انشاالله با استمداد از حضرت ولی عصر (عج)، امسال در طول ماه مبارک رمضان، هر روز تفسیر یکی از «آیات المهدی» را به محضر گرامی شما عزیزان تقدیم می‌نمائیم؛ و شما گرامیان نیز می‌توانید با ترویج این مطالب ارزشمند در جمع خانواده و همکاران و همچنین ارسال آنها در فضای مجازی، در گسترش و ترویج معارف قرآن و مهدویت، در این ماه مبارک، مشارکت نمایند، تا انشاالله، رمضان ما، به نور و عطر ثقلین (کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی)، منور و معطَّر و معرفتمان دربارهٔ این دو گوهر و امانت الهی افزون گردد! https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «ماه مبارک رمضان» موضوع: «#احکام_روزه» ✅ کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد، باید روزه را ترک کند؛ و اگر روزه بگیرد صحیح نیست بلکه حرام است؛ خواه این یقین و خوف از تجربه‌ی شخصی حاصل شده باشد یا از گفته‌ی پزشک امین یا از منشأ عقلایی دیگر؛ ⬅️ ملاک تأثیر روزه در ایجاد بیماری یا تشدید آن و عدم قدرت بر روزه گرفتن، تشخیص خود روزه‌دار نسبت به خودش است، بنابراین اگر پزشک بگوید روزه ضرر دارد، اما او با تجربه دریافته است که ضرر ندارد باید روزه بگیرد، همچنین اگر پزشک بگوید روزه ضرر ندارد ولی او بداند روزه برایش ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد نباید روزه بگیرد. 📚 رساله آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آیات المهدی ١»         روز دوشنبه، ١۴٠١/٠١/١۵ ✍️ مناسبت روز: در ماه مبارک رمضان قرار داریم و در روز گذشته گفتیم که طبق روایات اسلامی، ماه رمضان، بهار قرآن صامت و قرآن ناطق (ولایت) است و برای بهره‌برداری حداکثری از این ماه مبارک و شب‌های پربرکت قدر، می‌بایست شناخت و معرفت خود را نسبت به این دو امانت الهی افزایش دهیم! لذا عرض شد که انشاالله در طول ماه مبارک رمضان، به توفیق الهی هر روز تفسیر یکی از «آیات المهدی» را که مفسرین، با بهره‌گیری از روایات تفسیری و تبیینی اهل‌بیت (ع)، آنها را ناظر به موضوع مهدویت می‌دانند، تقدیم می‌نمائیم؛ اولین آیه از «آیات المهدی» که در آغاز قرآن کریم آمده، آیه ششم سوره فاتحةالکتاب است، که در این آیه شریفه ما از خداوند رحمان و رحیم، درخواست می‌نمائیم که «همه ما را به راه راست هدايت فرماید»: «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ» برای ورود به این مبحث، ابتدا باید «صراط مستقیم» را معنا کرده و سپس ببینیم از چه طریق می‌توانیم این راه را از بین راه‌های مختلف شناخته و در مسیر آن قرار بگیریم! «صراط مستقیم» به معنای کوتاه‌ترین و بهترین و مطمئن‌ترین راه از یک مبدأ به مقصد مورد نظر است، که بدیهی است در این آیه، ما، بهترین راه رسیدن به خداوند متعال را طلب می‌نمائیم؛ اما برای شناخت و تشخیص این راه مستقیم، مطمئن و نزدیک، از دیگر راه‌هایی که برخی از تفکرات و ایدئولوژی‌های شیطانی به ما نشان می‌دهند! باید به سراغ رسول خدا (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) برویم: ✅ امام صادق(ع)، در تفسیر «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ» فرمودند: «صراط مستقیم، راه و شناخت امام (زمان) است»: «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) فِی قَوْلِهِ اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ، قَالَ: الطَّرِيقَ وَ مَعْرِفَةَ الْإِمَام‏‏» (تفسير نورالثقلين، ج۱، ص۲۱) ✅ امام سجاد (ع) نیز در معرفی راه مستقیم فرمودند: «ما (اهل‌بیت)، صراط مستقيم هستیم»: «عن السجاد (ع): نَحنُ الصِّراطُ المُستَقيمُ» (بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۲) ✅ همچنین امام صادق(ع) در حدیث ارزشمند دیگری درباره معناى «صراط» فرمودند: «صراط، راه شناخت خداوند عزّوجلّ است، و دو صراط وجود دارد: صراطى در دنيا و صراطى در آخرت؛ اما صراط در دنيا، همان امامى است كه اطاعتش واجب شده و هركه در دنيا او (امام زمانش) را بشناسد و از وی پيروى كند، از صراط آخرت نیز كه پلى است بر روى دوزخ، بگذرد؛ و هر كس در دنیا، امام (زمان) خود را نشناسد، هنگام گذشتن از صراط آخرت نیز، گامش خواهد لغزيد و در آتش دوزخ خواهد افتاد!»: «الإمامُ الصّادقُ (ع)، فی معنى الصِّراط: هُو الطَّريقُ إلى مَعرِفَةِ اللّه ِ عَزَّوجلَّ، و هُما صِراطانِ: صِراطٌ في الدُّنيا و صِراطٌ في الآخِرَةِ، فأمّا الصِّراطُ الذي في الدُّنيا فهُو الإمامُ المَفروضُ الطاعَةِ، مَن عَرَفَهُ في الدُّنيا و اقتَدى بِهُداهُ مَرَّ على الصِّراطِ الذي هو جِسرُ جَهَنَّمَ في الآخرةِ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ فِي الدُّنْيَا زَلَّتْ قَدَمُهُ عَنِ الصِّرَاطِ فِي الْآخِرَةِ فَتَرَدَّى فِي نَارِ جَهَنَّمَ» (بحارالأنوار، ج٢۴، ص٣) ✍️ در پایان سخن امروز، می‌توان به نکات تربیتی زیر، در رابطه با این آیه اشاره نمود: 1️⃣ خداوند بر ما واجب کرده تا روزانه حداقل ده مرتبه در نمازهای یومیه، آیه «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ» را تکرار نماییم! تا صراطِ مستقیم را فراموش نکرده و به معرفت و اطاعت از امام زمان(ع) هدایت شویم و نور توحید را از طریق نور ولایت به دست آوریم؛ 2️⃣ از این آیه معلوم می‌شود که در دنیا، راه‌های دیگری نیز برای رسیدن به خدا به ما معرفی می‌گردد تا ما را فریب دهند و از راه مستقیم دور کنند! و باید بدانیم که صراط مستقیم و صراط امام زمان (عج)، راهزن بزرگی به نام «شیطان» دارد که بر اساس آیه ١۶ سوره اعراف، قسم خورده که در کمین بندگان خدا در مسیر صِراطِ مستقیم بنشیند: «...لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقِيمَ»، پس باید همیشه مراقب شیطان و دسیسه‌های شیطان‌صفتان، با هدف جداسازی ما از امام زمان (عج) باشیم! 3️⃣ از نگاه اجتماعی، اینکه می‌گوییم «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ» و از صیغه جمع (اهْدِنَا) استفاده می‌نمائیم یعنی اینکه ما باید علاوه بر طلب هدایت فردی، برای همه و به صورت جمعی نیز، از خدا طلب هدایت کنیم و بجز خودمان، باید دیگران را نیز در صراط مستقیم قرار دهیم! لذا برای تحقق این امر، همانطور که رهبر فرزانه انقلاب فرمودند می‌بایست «جهاد تبيين» کنیم و برای اجتماعِ قلوب و اتحاد اندیشه‌ها حول محور امام زمان (عج) از هیچ کوششی فروگذار ننماییم! https://eitaa.com/ROOZBARG