✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «پیوند آسمانی (۴)»         روز دوشنبه، ١۴٠١/٠۴/١٣ ✍️ مناسبت روز: چهارم ذی‌الحجه در تقویم وقایع‌الایام و توضیح‌المقاصد به عنوان «روز زینت» ثبت شده است، و شیخ‌بهایی (ره) آورده که «یَوْمُ الزِّینَة» روزی است که حضرت موسی (ع) با معجزه و امداد الهی بر ساحرانِ فرعون پیروز شدند، و ساحران و حاضران را هدایت نمودند که در آیه ۵٩ سوره طه به این روز اشاره شده است: «قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَة...» «روز زینت» در میان مردم مصر مشهور بوده و از سیاق آیه استفاده می‌شود که مردم، آن روز را جشن گرفته و خود را زینت کرده، و معابر و بازارها را آذین می‌بستند. [التبیان فی تفسیر القرآن‏، ج‏۷، ص۱۸۱] لذا می‌توان گفت که «یَوْمُ الزِّینَة» روز جشن همه‌ی پیروان راه الهی است چرا که روز پیروزی خداپرستان بر طاغوت و طاغوتیان است. ✍️ اما در هفته ازدواج قرار داریم و در چند روز گذشته به مناسبت ایام ازدواج امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا (س) از ضرورت الگوگیری از سیره این خانواده‌ی آسمانی سخن گفتیم، و سپس به چهار اصل تربیتی از این زندگی الگو، تحت عناوین: 1️⃣ «خدامحوری و عبادت» 2️⃣ «ساده زیستی و بی‌اعتنایی به دنیا» 3️⃣ «ایثار و انفاق خانوادگی» 4️⃣ «دفاع همه جانبه از حریم ولایت و امامت»، اشاره نمودیم و اینک ادامه مبحث: 5️⃣ پنجمین اصل از اصول تربیتی در این خانواده آسمانی، «اصل دانش پژوهی خانوادگی» است؛ چنانچه حضرت زهرا و امیرالمؤمنین (ع) محیط خانه را به دانشگاهی بی‌نظیر برای تعلیم و تربیت فرزندان و همچنین تعلیم همسایگان و مردم، و تشکیل کلاس‌های علمی و دینی تبدیل کرده بودند؛ حضرت امیر (ع) که امام و هادی امت بودند و همواره در مسیر دانش‌افزایی مردم حرکت می‌کردند، و حضرت زهرا (س) نیز در نهایت مهربانی و دل‎سوزی به تعلیم و تربیت دینی بانوان امت اسلامی همت می‌گماردند؛ چنانچه در یک روایت تاریخی که گزارشگر آن مولای متقیان حضرت علی (ع) هستند، چنین آمده که: «روزی یکی از زنان مدینه خدمت حضرت زهرا (س) رسید و گفت: مادر پیری دارم که در مسائل نماز، پرسش‎های فراوانی دارد و مرا فرستاده است تا آن مسائل شرعی را از شما بپرسم؛ حضرت فرمودند: بپرس؛ آن زن، مسایل بسیاری طرح کرد و برای هر یک از آنها، پاسخ شنید، تا آن‌که به واسطه‌ی فراوانی پرسش‌ها خجالت کشید و گفت: ای دختر رسول خدا، از این‌که با پرسش‎های فراوان شما را به زحمت می‌اندازم، معذرت می‌خواهم؛ حضرت فرمودند: باز هم بیا و هر آنچه سؤال برایت پیش آمد، بپرس... (بحارالانوار، ج٢، ص٣) 6️⃣ «اصل عفت ورزی و عفاف محوری»: در زندگی حضرت زهرا (س) و امیرالمؤمنین (ع) به دستور پیامبر خدا، تقسیم کار شده بود و کارهای درون منزل، به‌عهده حضرت فاطمه (س) بود تا حضرت، کمترین صحبت و مراوده را با نامحرم داشته باشند و بی‌بی دوعالم نیز از این موضوع، بسیار خوشحالی بودند؛ همچنین در روایت آمده که روزی رسول خدا (س) از جمع مسلمانان حاضر در مسجد پرسیدند: به نظر شما، چه روش و سیره‌ای برای زندگانی بانوان بهتر و برتر است و خير و سعادت آنان را در پی دارد؟ پس هرکس به فراخور معرفت خویش جوابی داد، ولی هیچ جوابی، رسول خدا را قانع نکرد؛ تا اینکه حضرت سلمان فارسی (ره) در بین اظهار نظرهای گوناگون، خود را به درب خانه حضرت زهرا (س) که متصل به مسجد بود، رسانید و پرسش پیامبر (ص) را به محضر حضرت عرضه داشت؛ و حضرت زهرا (س) در پاسخ او فرمودند: «برای زنان بهترین روش زندگی این است که کاری کنند که مردان نامحرم را نبینند و مردان نامحرم نیز ایشان را نبینند»؛ پس حضرت سلمان به مسجد بازگشته و پاسخ سؤال را مطرح نمود؛ رسول خدا فرمودند: آری؛ اما این جواب را از که آموختی؟ سلمان (ره) عرضه داشت: دختر گرامیتان حضرت زهرا (س) این پاسخ را فرمودند؛ پس پیامبر (ص) فرمودند: «پدرش به فدایش باد؛ به راستی که فاطمه پاره‌ای از وجود من است». (بحارالأنوار، ج۴٣، ص۵۴) این روایت گویای این حقیقت است که نظر دین مبین اسلام این است که در شرایط و کارهایی که نیازی به حضور زنان در جامعه و ارتباط آنان با مردان نیست، شایسته است که بانوان، «ملکه‌ی خانه خود» باشند تا کارگر در بیرون خانه! لذا این یک توصیه بزرگ اخلاقی است که با عنایت به شأن و جایگاه والای زن از دیدگاه اسلام صادر گردیده و زنان هرگز نباید آن را فراموش نمایند. ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برگرفته از «کتاب خانواده و تربیت مهدوی» نوشته محمدباقر حیدری کاشانی. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #روز_قلم موضوع: «#احکام_تألیف_و_نشر» ❓آیا جایز است مؤلفان و مترجمان و صاحبان آثار هنری، مبلغی را در برابر زحماتشان و یا به عنوان حق تألیف در مقابل تلاش و وقت و مالی که برای انجام آن کار صرف کرده‏اند، تقاضا نمایند؟ ✅ آنان حق دارند در برابر واگذاری نسخه اوّل يا اصلی اثر علمی و هنری خود به ناشر، از وی هر مبلغی می‏خواهند، دريافت نمايند. ❓استفاده از فایل کتاب‌هایی که در خارج از کشور منتشر می‌شود و در آنها نوشته شده که تکثیر و کپی آن بدون اجازه ناشر ممنوع است، چه حکمی دارد؟ آیا می‌شود آنها را منتشر کرد یا اسکن گرفت؟ ✅ اگر منعی وجود داشته باشد، یعنی تولیدکننده اثر ممنوع کرده است، خب حق آن بنابر احتیاط واجب باید رعایت شود؛ اما اگر منعی وجود نداشته باشد، اینجا باید ببینیم که آیا منع قانونی وجود دارد یا ندارد! یعنی اگر از نظر قوانین اسلامی استفاده از آن ممنوع بود باز هم استفاده جایز نیست؛ اما اگر ممنوع نبود، اشکالی ندارد‌؛ و البته در برخی موارد ممکن است با شرایطی مجوز داده شود که آن شرایط باید رعایت شود. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «پیوند آسمانی ۵»         روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠۴/١۴ ✍️ مناسبت روز: چهاردهم تیرماه در صفحات تقویم به عنوان «روز قلم» مزین شده است؛ هرچند که ارزش و کرامت «قلم» که خداوند در قرآن کریم به آن سوگند یاد کرده: «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ»، بسیار بالاتر از آن است که برای بزرگداشت آن به اختصاص دادن یک روز در تقویم، بسنده شود؛ اما بی‌شک نماد «روز قلم» تلنگری است تا با گرامی داشت یاد و خاطره ارباب قلم و تجلیل از آثار گرانمایه ایشان، گوشه‌ای از خدمات ارزشمند و زحمات طاقت‌فرسای آنان را قدردان باشیم؛ لذا سخن امروز را با بزرگداشت «روز قلم» آغاز می‌نمائیم؛ اما در هفته ازدواج قرار داریم و در چند روز گذشته به مناسبت ایام ازدواج امیرالمؤمنین (ع) و بانوی دو عالم حضرت زهرا (س) از ضرورت الگوگیری از سیره این خانواده‌ی آسمانی سخن گفتیم، و سپس به شش اصل تربیتی از زندگی مشترک حضرت زهرا و حضرت امیر (ع)، با عناوین ذیل اشاره نمودیم: 1️⃣ «خدامحوری و عبادت» 2️⃣ «ساده زیستی و بی‌اعتنایی به دنیا» 3️⃣ «ایثار و انفاق خانوادگی» 4️⃣ «دفاع همه جانبه از حریم ولایت» 5️⃣ «دانش پژوهی خانوادگی» 6️⃣ «عفت‌ورزی و عفاف محوری» ✍️ و اینک ادامه مبحث: 7️⃣ هفتمین اصل از اصول حاکم بر زندگی این خانواده آسمانی را باید «اصل همسایه مداری» بدانیم؛ چنانچه امیرمؤمنان (ع) بر اهمیت همسایه همواره تأکید داشته و سفارش فرموده‌اند که پیش از تهیه خانه، از همسایه‌ی آن پُرس وجو کنید؛ و همسایه بد را از بزرگترین خسارت‌ها و سخت‌ترین گرفتاری‌ها دانسته‌اند؛ همچنین حضرت، مؤمنین را به همسایه‌داری سفارش اکید نموده و فرموده‌اند: «انسان شریف... همسایه‌اش را گرامی می‌دارد و کسی که همسایگانش را اذیت وخوار کند، عزیز نشود» و در وصیت خود نیز فرمودند: «خدا را، خدا را، درباره همسايگانتان؛ زيرا رسول خدا (ص) درباره ایشان، پيوسته سفارش می‌فرمودند تا جایی که گمان كرديم كه همسایه از همسایه ارث می‌برد» [نامه ۴٧ نهج‌البلاغه] حضرت زهرا (س) نیز حتی در دعا، همسایگان را بر اعضای خانواده خود مقدم می‌داشتند و وقتی امام حسن (ع) دلیل این موضوع را پرسیدند؛ حضرت ‎فرمودند: «فرزندم، نخست همسایه و سپس اهل خانه»: «اَلجّارُ ثُمَّ الدّار» [علل الشرائع، ج١، ص١٨٣] 8️⃣ «اصل استفاده از لذت‌های حلال»: خانواده آسمانی حضرت امیر (ع) و حضرت زهرا (س)، همانطور که در عبادت و فعالیت‌های دینی، الگوی بشریت بوده‌اند، در استفاده از لذت‌های حلال دنیا، و هم‎بازی شدن با کودکان، و تفریح و.. نیز الگو می‌باشند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) در تبیین این موضوع فرمودند: «ای بندگان خدا، بدانید که پارسایان، هم در این دنیای زودگذر و هم در جهان آخرت سود می‌برند؛ آنها با اهل دنیا در دنیاشان شریک می‌شوند، در حالی که اهل دنیا در آخرت آنان شریک نشده‌اند... پارسایان در دنیا در بهترین مسکن‌ها ساکن می‌شوند و بهترین‌ها را می‌خورند و می‌نوشند و از بهترین‌ها می‌پوشند و با بهترین همسر ازدواج می‌کنند و بر بهترین مرکب‌ها سوار می‌شوند؛ آنها با اهل دنیا به لذت(های حلال) دنیا دست می‌یابند و فردا نیز همسایگان خداوندند... پس ای بندگان خداوند، هر انسان عاقل و خردمندی، شیفته چنین مکتب جامع الهی می‌شود» [امالی شيخ طوسى، ص٢۶] همچنین حضرت علی (ع) در رابطه با تقسیم وقت و بهره بردن از لذت‌های حلال دنیا فرمودند: «انسان دین‌باور، باید شبانه روز خود را به سه بخش تقسیم کند: زمانی را برای عبادت و نیایش با آفریدگارش؛ وقتی را برای فعالیت اقتصادی‌اش؛ و فرصتی را برای بهره بردن از لذت‌های زیبا و حلال بگذارد» [غررالحكم، ح٧٣٧٠] ✍️ در پایان سخن بدیهی است آنچه در چند روز اخیر از روش زندگی نورانی این خانواده آسمانی گفتیم، تنها جرعه‌ای از دریای بیکران هدایت الهی است که انشاالله با الگوگیری از این خانواده الگو، بتوانیم به سعادت در دنیا و آخرت دست یابیم. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام #حج موضوع: #احکام_حج ١١ ❓آيا حكم مخيّر بودن ميان قصر يا كامل خواندن نماز، در همه جای مكّه و مدينه جاری است، يا تنها به مسجدالحرام و مسجد النبی (ص) اختصاص دارد؟ و آيا ميان مناطق قديمی و جديد اين دو شهر تفاوتی وجود دارد يا خير؟ ✅ تخيير بين قصر يا كامل خواندن نماز در همه جاى اين دو شهر مقدس وجود دارد، و بنا بر ظاهر، محله‌های قديمى و جديد آن‌ها با هم تفاوتى ندارند، هرچند احتياط استحبابی اختصاص تخيير بين قصر و اتمام به محله‌های قديمی اين دو شهر، بلكه تنها به دو مسجد مقدّس است و نماز را در جاهای ديگر اين دو شهر قصر بخواند، مگر در صورتی كه قصد اقامت ده روزه داشته باشد. ❓حكم نماز كسی كه قصد ده روز اقامت در مكّه‌ مكرّمه را دارد، در عرفات و مشعر و مِنی، و نيز در مسير حد فاصل ميان آن‌ها چگونه است؟ ✅ اگر پيش از رفتن به عرفات، قصد اقامت ده روزه در مكّه‌ را داشته باشد و با اين نيت، حداقل يك نماز چهار ركعتی كامل به‌جا آورد، تا زمانی كه سفر جديدی انجام نداده، حكم اقامت به حال خود باقی است، و پس از تحقق شرط اقامت، رفتن او به عرفات و مشعرالحرام و مِنی سفر به شمار نمی‌آيد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «شکافنده علوم نبوی و معارف علوی ١»         روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠۴/١۵ ✍️ مناسبت روز: امشب، شب شهادت امام محمد باقر (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ رسول خدا (ص) در طول حیات پربرکت خویش، فرهنگ و تمدن بزرگ اسلامی را پایه‌گذاری نمودند، و پس از ایشان، امامان معصوم (ع)، با توجه به مقتضیات زمان خود، در تبیین و تکوین این فرهنگ انسان‌ساز، نقش تأثیرگذاری ایفاء نموده‌اند؛ دراین میان، امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین و امام سجاد (ع) در دوران بسیار سختی قرار داشتند و متأسفانه با جهالت و ضلالت، و منع و جعل حدیث، و دشمنی‌های آشکار و پنهان خلفاء و بنی‌امیه مواجه بودند؛ و این غاصبان خلافت به هر طریق ممکن، مانع نشر علوم علوی که بر اساس حدیث نبوی، باب مدینه علم است، می‌شدند؛ با این وجود هر یک از حضرات معصومین (ع) بنا بر مقتضیات زمان خود، تمامی مساعی خویش را در راه تبیین معارف و احکام اسلام ناب محمدی به‌کار بردند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) با ربع قرن صبر در زمان خلفاء و سپس ایجاد حکومت علوی و جنگ با ناکثین و قاسطین و مارقین، سنت رسول خدا را احیاء نمودند و سپس امام حسن (ع) با صلح خویش، ریشه‌های نفاق و کفر را به مسلمانان معرفی کرده، و امام حسین (ع) با قیام عاشورا، نهضت و جنبش بزرگی را در جامعه اسلامی ایجاد نمودند و در ادامه این راه امام سجاد (ع) نیز در قالب راز و نیاز و تعالیم معنوی مکتب اهل‌بیت (ع)، این جنبش اسلامی را ادامه دادند؛ تا اینکه پس از این دوران بسیار سخت، بالاخره با افول بنی‌امیه و تقابل بنی‌العباس با آن‌ها بر سر حکومت دنیا، و کمتر شدن فشار و کنترل از سوی حاکمیت، زمینه مساعدی برای رشد فرهنگ و تمدن اسلامی فراهم گردید، لذا حضرت باقرالعلوم (ع) با تلاشی مضاعف و گسترده، نهضتی بزرگ را در زمینه‌های مختلف علمی و معرفتی پایه‌گذاری نمودند، که این جنبش دامنه‌دار به تأسیس دانشگاه بزرگ و برجسته اسلامی در دوران فرزند گرامیشان امام صادق (ع) انجامید؛ البته این موضوع سال‌ها قبل توسط رسول اکرم (ص) پیش‌بینی شده بود و طبق روایت جابر، حضرت با اعطای لقب «باقر»، ایشان را به عنوان شکافنده علوم معرفی نمودند: «یَبقَرالعلم بقْرًا» (بحارالانوار، ج۴۶، ص٢٢٢) در روایات آمده که حضرت باقرالعلوم (ع) اکثر علوم اسلامی را از آیات قرآن استخراج نموده و می‌فرمودند: «هر مطلبی که می‌گویم، از من بپرسید که در کجای قرآن آمده است تا آیه مربوطه را به شما معرفی نمایم» (اعلام‌الوری، ص١٧۶) مقام بلند علمی حضرت باقرالعلوم (ع) به گونه‌ای است که دانشمندان بزرگ آن دوران همچون «جابر بن یزید جعفی» که از موثقین راویان و اعاظم ناقلین احادیث است، هرگاه می‌خواست سخنی در باب علم به میان آورد، می‌گفت: «جانشین و حجت الهی و میراث دار دانش نبوی، محمد بن علی (ع) این‌گونه فرموده‌اند... » و به دلیل ناچیز دانستن موقعیت علمی خود در برابر جایگاه عظیم آن امام همام، هرگز از خود نظری به میان نمی‌آورد. (ارشاد شیخ مفید، ج٢، ص١۶٠) بزرگان اهل سنت نیز حضرت باقرالعلوم (ع) را ستوده‌اند و به جایگاه والا و شخصیت علمی و معنوی امام باقر (ع) اعتراف نموده‌اند؛ چنانچه «شمس‌الدین ذهبی» محدث و مورخ بزرگ اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری، با اشاره به «علم و عمل»، «سیادت و شرافت»، و «وثاقت و متانت» امام باقر (ع)، ایشان را امام و فقیه و شایسته خلافت دانسته است. [سِیَرُ أعلامِ النُّبَلاء، ج۴، ص۴۰۲؛ و ج۱۳، ص۱۲۰] همچنین ابن حجر هیتمی، از فقهای بزرگ شافعی می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را شکافنده علم و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. [الصَواعِقُ المُحْرِقَه، ص۲۰۱] نقش امام باقر (ع) در تبیین و ترویج فرهنگ و تمدن اسلامی تا حدی است که بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی اسلامی که امروزه در کتب فقهی و حدیثی بر جای مانده، از این امام بزرگوار و فرزند گرامی ایشان، حضرت صادق (ع) است به‌گونه‌ای که راویانی چون «محمد بن مسلم» سی هزار حدیث و «جابر جعفی» هفتاد هزار حدیث از حضرت باقرالعلوم (ع) نقل کرده‌اند. [بحارالانوار، ج۱۱، ص۸۳] بنابراین می‌بایست امام باقر (ع) را احیاگر علوم الهی و سنت نبوی و مکتب حیات‌بخش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) دانست. ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام #حج موضوع: #احکام_حج ١٢ ❓آيا در مسجد‌النبی، سجده كردن بر فرش صحيح است؟ با ملاحظه‌ی اين‌كه قرار دادن چيزی كه سجده بر آن صحيح است، مانند كاغذ و يا سجاده‌ی حصيری، موجب جلب توجه مى‌شود و نمازگزار را در معرض نگاه‌های مغرضانه قرار مى‌دهد و بهانه‌ای براى تمسخر مخالفين مى‌گردد! ✅ جايى که انسان بايد تقيه کند مى‌تواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد و لازم نيست براى نماز به جاى ديگر برود، ولى اگر در همان محل بتواند طورى که به زحمت نيفتد بر حصير يا سنگ و امثال آن سجده کند، بنابر احتياط واجب بايد بر اين اشياء سجده نمايد. ❓آيا سجده بر سنگ‌فرش مسجدالحرام و مسجد النبی صحيح است؟ و به‌طور كلى بر چه نوع سنگ‌هايی می‌توان سجده كرد؟ و سجده بر آجر و سفال چه حكمی دارد؟ ✅ سجده بر سنگ مرمر و ديگر سنگ‌هايی که در ساخت يا زينت بنا به‌کار می‌رود، ‌صحيح است؛ همچنين سجده بر عقيق و فيروزه و دُرّ و امثال آن (صحیح است)؛ هرچند احتياط آن است که بر اين دسته‌ی آخری سجده نکنند؛ و سجده بر آجر، سفال، گچ، آهک و سيمان نيز صحيح است. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شکافنده_علوم نبوی و معارف علوی ٢»         روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠۴/١۶ ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم ذی‌الحجه، سالروز شهادت امام محمد باقر (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته عرض کردیم که در دوران امامت حضرت باقرالعلوم (ع)، به دلیل افول بنی‌امیه و اختلاف آنها با بنی‌العباس، بستر مناسبی برای نشر احکام دین و معارف مکتب اهل‌بیت (ع) مهیا شد و حضرت باقر (ع) نیز از این فرصت طلایی، شایسته‌ترین استفاده را نمودند تا چهره زیبای حقایق دینی را از پس پرده‌های اوهام و تحریف امویان بیرون آورده و اسلام ناب محمدی را برای بشریت نمایان سازند؛ لذا این دوره را باید عصر انتشار مکتب نورانی اهل‌بیت و فقه آل‌ محمد (ص) دانست؛ همچنین در روزبرگ گذشته به گوشه‌ای از سیره علمی حضرت باقرالعلوم (ع) اشاره نمودیم و انشاالله در سخن امروز نیز به گوشه‌ای از سیره اقتصادی و نگاه آن حضرت به کار و تلاش می‌پردازیم؛ ✍️ اسلام، آخرین و کامل‌ترین دین الهی است، که هم برای دنیا، و هم برای آخرت انسان برنامه دارد؛ لذا حضرات معصومین همواره در کنار سفارش به اصلاح امر آخرت، به سامان بخشیدن امور دنیا نیز سفارش نموده‌اند و همانطور که در روز گذشته عرض شد، یک انسان مسلمان می‌بایست یک سوم از وقت روزانه خود را به امور اقتصادی و تلاش برای کسب رزق و روزی حلال اختصاص دهد؛ از دیدگاه امام باقر (ع) نیز یکی از مؤلفه‌هایی که نقش به‌سزایی در زندگی خوب دنیوی و اخروی انسان دارد، کسب درآمد حلال و نیکوست؛ لذا حضرت، مال پاک در دنیا را کمک خوبی برای آخرت دانسته و فرموده‌اند: «نِعْمَ الْعَونُ الدُّنْیا عَلی طَلبِ الآخرَة: چه کمک خوبی است [برخورداری از] دنیا برای طلب آخرت» (وسائل‌الشیعه، ج١٧، ص٢٩) در سیره عملی حضرت نیز کسب روزی حلال به‌عنوان یکی از مهمترین دستورات دینی می‌باشد؛ چنانچه محمد بن مُنکَدِر می‌گوید: روزی از روزهای بسیار گرم در حال رفتن به اطراف مدینه بودم که امام باقر (ع) را دیدم که در مزرعه، سخت مشغول کار هستند؛ با خود گفتم: سبحان الله، بزرگی از بزرگان قریش، در چنین ساعتی و در چنین حالتی در طلب امور دنیا است! باید ایشان را موعظه کنم! پس به حضرت نزدیک شدم و سلام کردم؛ و امام در حالی که عرق می‌ریختند، پاسخ سلامم را فرمودند؛ پس گفتم: «خدا مال شما را نیکو گرداند، بزرگی از بزرگان قریش در چنین ساعتی و با چنین حالتی در طلب دنیاست؟! پس اگر در چنين وضعیتی مرگ شما را فرا گیرد چه خواهید كرد؟ و در پيشگاه خداوند چه جوابى دارید؟ حضرت در جواب من فرمودند: «به خدا سوگند، چنانچه در اين حالت، مرگ سراغ من آيد در بهترين حالت‌ها خواهم بود؛ چراكه مشغول طاعت خدا هستم و مى‌خواهم خود را از افرادى همانند تو بى‌نياز گردانم و سربار جامعه نباشم؛ زيرا هر كه سربار جامعه باشد، گناه و معصيت خداى تعالى را كرده است...»؛ (وسائل الشیعه، ج١، ص۶۵٢) لذا باید بدانیم که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، بسیار سخت کوش و پرتلاش بودند و در حالی که اعتقاد راسخ به توکل به خداوند، و همچنین رزاق بودن خداوند داشتند، اما هرگز کار و تلاش را رها نمی‌کردند؛ چنانچه استاد محمدتقی جعفری (ره) در این رابطه می‌نویسد: «تاریخ بشری با آن همه غرض‌ورزی‌ها که به یاد دارد، هرگز کار و تلاش خستگی‌ناپذیر امیرالمؤمنین (ع) و اولاد معصومین ایشان را از یاد نخواهد برد...» و سپس درباره نگاه دین مبین اسلام به کار و تلاش می‌نویسد: «بررسی لازم و کافی در آیین اسلام، این موضوع را کاملاً روشن می‌سازد که کار و کوشش در این دین آسمانی به حد اعلا رسیده؛ تا جایی که هیچ مکتب فکری نخواهد توانست فوق ارزشی را که اسلام به کار داده است، مطرح نماید... » (حکمت، عرفان و اخلاق در آثار نظامی گنجوی، ص٣٢) ✍️ و بالاخره سخن امروز را با دو حدیث گرانقدر از حضرت باقرالعلوم (ع) به پایان می‌بریم که فرمودند: «الْکسَلُ یصُرُّ بِالدّینِ وَ الدُّنیا»: «تنبلی، به دین و دنیا [ی انسان] آسیب می‌رساند» (الحیاة، ج۵، ص۴٧٢) و همچنین فرمودند: «إِنِّی لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ أَوْ أُبْغِضُ لِلرَّجُلِ أَنْ يَكُونَ كَسْلاَناً [كَسْلاَنَ] عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ وَ مَنْ كَسِلَ عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَكْسَلُ»: «همانا من با مردى كه براى كار دنياى خود تنبل و كسل باشد دشمن هستم و هركس دربارۀ دنيايش تنبلى كند در مورد آخرتش تنبل‌تر است» (الکافی، ج۵، ص۸۵) https://eitaa.com/ROOZBARG