eitaa logo
روزبرگ شیعه (ره توشه معارفی)
1.3هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
51 فایل
ادمین: https://eitaa.com/Mkiani110 وابسته به امور مساجد استان اصفهان پشتیبان نشر: ✅ ستاد اقامه نماز استان اصفهان ✅اداره کل تبلیغات اسلامی استان اصفهان ✅ اداره کل اوقاف و امور خیریه استان اصفهان ✅ مرکز رسانه و فضای مجازی حوزه‌های علمیه کشور
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «شکافنده علوم الهی» روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠۶/٠٩ مناسبت روز: سوم ماه صفر به روایتی سالروز میلاد باسعادت پنجمین اختر آسمان ولایت و امامت، حضرت باقرالعلوم (ع) است، لذا سخن امروز را به این امام همام اختصاص می‌دهیم؛ «» به معنای شکافنده‌ی علم و دانش است، که طبق روایات، این لقب را پیامبر اکرم (ص) قبل از میلاد امام پنجم، به ایشان عطاء نموده‌اند؛ چنانچه جابربن عبداللّه انصاری (ره) نقل می‌کند که حضرت رسول (ص) به من فرمودند: «ای جابر! انشاالله تو در دنیا خواهی ماند، تا زمانی که ملاقات کنی فرزندی از اولاد حسینم را که نامش «محمّد» است، او علم دین را می‌‏شکافد، شکافتنی! پس هرگاه او را ملاقات کردی، سلام مرا به او برسان» (إرشاد شیخ مفید، ج‏۲، ص ۱۵۹) اما با وجود اینکه این لقب، توسط پیامبر خدا به حضرت باقر (ع) نسبت داده شده، و طبق آیه ٣و۴ سوره نجم، تمامی کلام رسول خدا برگرفته از وحی الهی و قطعاً صحیح است؛ متأسفانه نواصب، وهابیون و دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) شبهه‌ای را در رابطه با لقب «باقرالعلوم» مطرح کرده‌اند که: ❓اگر امام پنجم شیعیان، واقعاً باقرالعلوم و شکافنده دانش‌هاست، پس چرا در تاریخ، هیچ اثر و اختراعی از ایشان به ثبت نرسیده است؟ ✅ هرچند از نوع این پرسش، غرض‌ورزی پرسش‌گران، کاملاً نمایان است، اما اگر فرض کنیم که این سؤال از روی جهالت و نادانی باشد، هم‌چنان که متأسفانه امروزه جایگاه علوم دینی و الهی، برای بسیاری از مردم تبیین نشده و تصور می‌کنند که تنها علومی برای بشریت مفید است که دارای آثار مادی و دنيوی باشند و ثمره آن با ابتکار و اختراع محصولی کاربردی در دنیا ملموس باشد؛ و به همین دلیل، این سؤال نیز در زمان حاضر زیاد شنیده می‌شود که اصلاً اگر حوزه‌های علمیه و علماء و طلاب علوم دینی نباشند، چه اتفاقی برای کشور و جامعه می‌افتد؟! ✍️ در جواب به این پرسش، باید بدانیم که طبق آیات و روایات اسلامی، «علوم الهی» بسیار با اهمیت‌تر از علوم مادی و دنیوی می‌باشند، چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «أَفْضَلُ الْعِلْمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» (بحارالأنوار، ج٧۵،ص ٧) یعنی بالاترین دانش، علم به توحید و اصول عقاید است؛ و همچنین در روایتی از امام کاظم (ع) آمده که: روزی پيامبر اكرم (ص) وارد مسجد شده و دیدند که مسلمانان به دور مردی جمع شده‌ و می‌گویند او داناترين انسان‌ها نسبت به نَسَب عرب است؛ پس حضرت فرمودند: اين علم برای او و مردم سودی ندارد! و در ادامه مهمترین علوم سودمند را به شرح زیر برشمردند: 1️⃣ «آيَةٌ مُحْكَمَةٌ» يعنی «اصول دين» و اعتقادات؛ 2️⃣ «فَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ» يعنی «علم‌اخلاق»؛ 3️⃣ «سُنَّةٌ قَائِمَةٌ» يعنی «فروع دين» و علم به احكام شريعت و مسائل حلال و حرام الهی. [اصول كافی، ج١، ص٣٢] در اهمیتِ آموختن این علوم و تأثیر آن در زندگی مردم، همین بس که بدانیم که خداوند علیرغم اهمیت بسیار جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام، در «آیه نَفْر» (توبه/۱۲٢) به پیامبر (ص) دستور می‌دهد که تمامی مسلمانان را به جهاد و میدان جنگ نَبَرَد و گروهی را باقی گذارد تا به تحصیل علوم الهی و احکام دینی بپردازند و پس از بازگشت مجاهدین، علوم و معارف دینی را به آنها یاد بدهند؛ «تفسیر نمونه، ج۸، ص۱۸۹» بر این اساس، باید اذعان کنیم که حضرت باقرالعلوم (ع) در طول عمر بابرکت خود، و در شرائط بسیار نامساعد، به نشر و اشاعه حقایق و معارف و احکام الهی پرداخته و جنبش علمی دامنه‌داری را به وجود آوردند که باعث تأسیس بزرگترین «دانشگاه اسلامی» در دوران امام صادق (ع) شد؛ لذا آن حضرت، شکافنده با اهمیت‌ترین علوم، يعني «علوم الهی» بوده‌اند، که طریق هدایت و راه سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت را به بشریت نشان می‌دهد؛ و به همین دلیل امروزه، تمامی کتب مهم شیعه و اهل‌سنت، پُر است از سخنان پرمغز و ادله علمی پیشوای پنجم شیعیان؛ و جمله‌ی «قال محمد بن علی (ع)» و «قال الباقر (ع)»؛ و همچنین شاگردان برجسته‌‏ای در زمینه‏‌های مختلف علمی در مکتب آن حضرت تربیت شده‌اند که هر کدام، وزنه علمی بزرگی در تاریخ به شمار می‌روند؛ (سیره پیشوایان، ص٣٠۶ به بعد) ✍️ بنابر آنچه گذشت باید عرض کنیم که اگرچه امروزه، اختراع و یا آثاری در زمینه علوم مادی و دنیوی، از امام باقر (ع) به ما نرسیده است، اما آن حضرت با تفسیر آیات قرآن و تبیین علوم الهی، و تعلیم و تربیت شاگردان مؤثر در عرصه‌های مختلف علمی، به معنای واقعی دريای دانش را شكافته و اسرار علوم الهی را برای بشریت آشكار ساخته‌ و جلوی هرگونه تحریف در دین را گرفته‌اند؛ و بدیهی است که براساس همین ادله و نکات، در زمان حاضر نیز اهمیت وجود حوزه‌های علمیه و روحانیت معزز و علمای معظم دینی، اثبات می‌گردد. https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» روز دوشنبه، ١۴٠١/١١/٠٣ مناسبت روز: امروز اول ماه رجب و سالروز میلاد باسعادت پنجمین اختر آسمان ولایت و امامت، حضرت (ع) است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن روز را به این امام همام اختصاص می‌دهیم؛ «باقرالعلوم» به معنای شکافنده‌ی علم و دانش است، که طبق روایات، این لقب را پیامبر اکرم (ص) قبل از میلاد امام پنجم به ایشان عطاء نموده‌اند؛ چنانچه جابر بن عبداللّه انصاری (ره) نقل می‌کند که حضرت رسول (ص) به من فرمودند: «ای جابر! انشاالله تو در دنیا خواهی ماند، تا زمانی که ملاقات کنی فرزندی از اولاد حسینم را که نامش «محمّد» است، او علم دین را می‌‏شکافد، شکافتنی! پس هرگاه او را ملاقات کردی، سلام مرا به او برسان» (إرشاد شیخ مفید، ج‏۲، ص ۱۵۹) اما هرچند که این لقب توسط پیامبر خدا به حضرت نسبت داده شده و طبق آیه ٣و۴ سوره نجم، تمامی کلام رسول خدا بر گرفته از وحی الهی و قطعاً صحیح است‌؛ ولی متأسفانه شبهه‌ای در رابطه با لقب «باقرالعلوم» توسط وهابیت و دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) ایجاد گردیده است که: ❓اگر امام پنجم شیعیان واقعاً باقرالعلوم و شکافنده دانش‌هاست، پس چرا در تاریخ، هیچ اثر و اختراعی از ایشان به ثبت نرسیده است؟ ✅ البته از نوع این پرسش، غرض‌ورزی پرسش‌گر کاملاً نمایان است، اما اگر فرض کنیم که این سؤال از روی غرض نباشد، باید بگوئیم که قطعاً از روی جهالت و نادانی و نشأت گرفته از این موضوع است که متأسفانه برای بیشتر مردم، جایگاه علوم و دانش‌های الهی به‌درستی روشن نشده است؛ به‌صورتی که تصور می‌کنند که تنها علومی مفید است که دارای آثار چند روزه دنيوی باشند و ثمره آن با ابتکار و اختراع محصولی مادی ملموس باشد؛ و به همین دلیل این سؤال در زمان حاضر زیاد شنیده می‌شود که اصلاً اگر حوزه‌های علمیه و علماء و طلاب علوم دینی نباشند، چه اتفاقی می‌افتد؟! در جواب به این سؤال باید بدانیم که طبق آیات و روایات اسلامی، «علوم الهی» برای انسان، بسیار با اهمیت‌تر از علوم مادی می‌باشند چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «أَفْضَلُ الْعِلْمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» (بحار الأنوار، ج٧۵،ص ٧) یعنی بالاترین دانش، علم به توحید و اصول عقاید است؛ و همچنین در روایتی از امام کاظم (ع) آمده که: روزی پيامبر اكرم (ص) وارد مسجد شده و دیدند که مسلمانان به دور مردی جمع شده‌ و می‌گویند او داناترين انسان نسبت به نَسَب عرب است؛ پس حضرت فرمودند: اين علم سودی ندارد؛ و سپس مهمترین علوم سودمند را به شرح ذیل برشمردند: 1️⃣ «آيَةٌ مُحْكَمَةٌ» يعنی «اصول دين» و اعتقادات؛ 2️⃣ «فَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ» يعنی «علم‌اخلاق»؛ 3️⃣ «سُنَّةٌ قَائِمَةٌ» يعنی «فروع دين» و علم به احكام شريعت و مسائل حلال و حرام. [اصول كافی، ج١، ص٣٢] در اهمیت آموختن این علوم الهی و تأثیر آن در زندگی مردم، همین کافی است که بدانیم که خداوند در قرآن کریم، در «آیه نَفْر» (توبه/۱۲٢) به پیامبر (ص) دستور می‌دهد که همه‌ی مسلمانان به جهاد و میدان جنگ نروند؛ و گروهی در شهر بمانند و علوم الهی و احکام دینی را بیاموزند تا پس از بازگشت مجاهدین، علوم و معارف دینی را به آنها یاد بدهند. «تفسیر نمونه، ج۸، ص۱۸۹» بر این اساس، باید اذعان کنیم که حضرت باقرالعلوم (ع) در طول عمر بابرکت خود و در شرائط بسیار نامساعد، به نشر و اشاعه حقایق و معارف و احکام الهی پرداخته و جنبش علمی دامنه‌داری را به وجود آوردند که باعث تأسیس بزرگترین «دانشگاه اسلامی» در دوران امام صادق (ع) شد؛ لذا مسلماً آن حضرت را باید شکافنده با اهمیت‌ترین علوم دانست که طریق هدایت و راه سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت را به بشریت نشان می‌دهد؛ البته آثار گرانقدری نیز در علوم اسلامی از آن حضرت به یادگار مانده است؛ به‌طوری که امروزه، تمامی کتب مهم شیعه و اهل‌سنت، پُر است از جمله‌ی «قال محمد بن علی» و «قال الباقر (ع)» و سخنان پرمغز و ادله علمی پیشوای پنجم شیعیان؛ همچنین آن حضرت، شاگردان برجسته‌‏ای در زمینه‏‌های مختلف علمی تربیت کرده‌اند که هر کدام، وزنه علمی بزرگی در تاریخ به شمار می‌روند. (سیره پیشوایان، ص٣٠۶ به بعد) ✍️ در نتیجه، گرچه ممکن است ما اختراع و یا آثاری در زمینه علوم مادی و دنیوی از امام باقر (ع) نداشته باشیم و یا به ما نرسیده باشد؛ اما حضرت با تفسیر آیات قرآن و تبیین علوم دینی و تعلیم و تربیت شاگردان مؤثر در عرصه‌های مختلف علمی به معنای واقعی دريای دانش را شكافته و اسرار علوم الهی را برای بشریت آشكار ساخته‌ و جلوی هرگونه تحریف در دین را گرفته‌اند. در پایان بدیهی است که امروزه نیز براساس همین ادله و نکات، اهمیت حضور حوزه‌های علمیه و مراجع عظام و علمای دینی اثبات می‌گردد. https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « ١»         روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠۴/٠۴ ✍️ مناسبت روز: امشب، شب شهادت (ع)، خورشید پر فروغ ولایت و پنجمین اختر سپهر امامت است لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ رسول خدا (ص) در طول حیات پربرکت خویش، فرهنگ و تمدن بزرگ اسلامی را پایه‌گذاری نمودند، و پس از ایشان، امامان معصوم (ع) با توجه به مقتضیات زمان خود، در تبیین و تکوین این فرهنگ انسان‌ساز، نقش تأثیرگذاری ایفاء نموده‌اند؛ دراین میان، امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین و حضرت سجاد (ع) در دوران بسیار سختی قرار داشتند و متأسفانه با جهالت و ضلالت، و منع و جعل حدیث، و دشمنی‌های آشکار و پنهان خلفاء و بنی‌امیه مواجه بودند؛ بگونه‌ای که غاصبان خلافت به هر طریق ممکن، مانع نشر علوم علوی که بر اساس حدیث نبوی، باب مدینه علم است، می‌شدند؛ با این وجود هر یک از حضرات معصومین (ع) بنا بر مقتضیات زمان خود، تمامی مساعی خویش را در راه تبیین معارف و احکام اسلام ناب محمدی به‌کار بردند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) با ربع قرن صبر در زمان خلفاء و سپس ایجاد حکومت علوی و جنگ با ناکثین و قاسطین و مارقین، سنت رسول خدا را احیاء نمودند و سپس امام حسن (ع) با صلح خویش، ریشه‌های نفاق و کفر را به مسلمانان معرفی کرده، و امام حسین (ع) با قیام عاشورا، نهضت و جنبش بزرگی را در جامعه اسلامی ایجاد نمودند؛ در ادامه این راه نیز حضرت زین‌العابدین (ع) در قالب راز و نیاز و تعالیم روحبخش مکتب اهل‌بیت (ع)، این جنبش اسلامی را ادامه دادند؛ تا اینکه پس از چهار دوره بسیار سخت، بالاخره با افول بنی‌امیه و تقابل بنی‌العباس با آن‌ها بر سر حکومت دنیا، و کمتر شدن فشار و کنترل از سوی حاکمیت، زمینه مساعدی برای رشد فرهنگ و تمدن اسلامی فراهم گردید، لذا حضرت (ع) با تلاشی مضاعف و گسترده، نهضتی بزرگ را در زمینه‌های مختلف علمی و معرفتی پایه‌گذاری نمودند، که این جنبش دامنه‌دار به تأسیس دانشگاه بزرگ و برجسته اسلامی در دوران فرزند گرامی ایشان، حضرت صادق (ع) انجامید؛ البته این موضوع سال‌ها قبل توسط رسول اکرم (ص) پیش‌بینی شده بود و طبق روایت جابر، حضرت با اعطای لقب «باقر»، ایشان را به عنوان «شکافنده علوم» معرفی نمودند: «یَبقَرالعلم بقْرًا» (بحارالانوار، ج۴۶، ص٢٢٢) در روایات آمده که حضرت باقرالعلوم (ع) اکثر علوم اسلامی را از آیات قرآن استخراج نموده و می‌فرمودند: «هر مطلبی که می‌گویم، از من بپرسید که در کجای قرآن آمده است تا آیه مربوطه را به شما معرفی نمایم» (اعلام‌الوری، ص١٧۶) مقام بلند علمی حضرت باقرالعلوم (ع) به گونه‌ای است که دانشمندان بزرگ آن دوران همچون «جابر بن یزید جعفی» که از موثقین راویان و اعاظم ناقلین احادیث است، هرگاه می‌خواست سخنی در باب علم به میان آورد، می‌گفت: «جانشین و حجت الهی و میراث دار دانش نبوی، محمد بن علی (ع) این‌گونه فرموده‌ است... » و به دلیل ناچیز دانستن موقعیت علمی خود در برابر جایگاه عظیم آن امام همام، هرگز از خود نظری به میان نمی‌آورد! (ارشاد شیخ مفید، ج٢، ص١۶٠) بزرگان اهل سنت نیز حضرت باقرالعلوم (ع) را ستوده‌اند و به جایگاه والا و شخصیت علمی و معنوی (ع) اعتراف نموده‌اند؛ چنانچه «شمس‌الدین ذهبی» محدث و مورخ بزرگ اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری، با اشاره به «علم و عمل»، «سیادت و شرافت»، و «وثاقت و متانت» امام باقر (ع)، ایشان را امام و فقیه و شایسته خلافت دانسته است. [سِیَرُ أعلامِ النُّبَلاء، ج۴، ص۴۰۲؛ و ج۱۳، ص۱۲۰] همچنین ابن حجر هیتمی، از فقهای بزرگ شافعی می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را شکافنده علم و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. [الصَواعِقُ المُحْرِقَه، ص۲۰۱] نقش حضرت باقرالعلوم (ع) در تبیین و ترویج فرهنگ و تمدن اسلامی تا حدی است که بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی اسلامی که امروزه در کتب فقهی و حدیثی بر جای مانده، از این امام بزرگوار و فرزند گرامی ایشان، حضرت صادق (ع) است به‌گونه‌ای که راویانی چون «محمد بن مسلم» سی هزار حدیث و «جابر جعفی» هفتاد هزار حدیث از حضرت باقرالعلوم (ع) نقل کرده‌اند. [بحارالانوار، ج۱۱، ص۸۳] بر این اساس باید امام باقر (ع) را احیاگر علوم الهی و سنت نبوی و مکتب حیات‌بخش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) دانست. ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « ٢»         روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠۴/٠۵ ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم ذی‌الحجه، سالروز (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته عرض کردیم که در دوران امامت حضرت (ع)، به دلیل افول بنی‌امیه و اختلاف آنها با بنی‌العباس، بستر مناسبی برای نشر احکام دین و معارف مکتب اهل‌بیت (ع) مهیا شد و (ع) نیز از این فرصت طلایی، شایسته‌ترین استفاده را نمودند تا چهره زیبای حقایق دینی را از پس پرده‌های اوهام و تحریف امویان بیرون آورده و اسلام ناب محمدی را برای بشریت نمایان سازند؛ لذا این دوره را باید عصر انتشار مکتب نورانی اهل‌بیت و فقه آل‌ محمد (ص) دانست؛ همچنین در روزبرگ گذشته به گوشه‌ای از حضرت باقرالعلوم (ع) اشاره نمودیم و انشاالله در سخن امروز نیز به گوشه‌ای از و نگاه آن حضرت به کار و تلاش می‌پردازیم؛ ✍️ «اسلام» آخرین و کامل‌ترین دین الهی است، که هم برای دنیا، و هم برای آخرت انسان برنامه دارد؛ لذا حضرات معصومین همواره در کنار سفارش به اصلاح امر آخرت، به سامان بخشیدن امور دنیا نیز سفارش نموده‌اند و همانطور که در روز گذشته عرض شد، یک انسان مسلمان می‌بایست یک سوم از وقت روزانه خود را به امور اقتصادی و تلاش برای کسب رزق و روزی حلال اختصاص دهد؛ از دیدگاه امام باقر (ع) نیز یکی از مؤلفه‌هایی که نقش به‌سزایی در زندگی خوب دنیوی و اخروی انسان دارد، و نیکوست؛ لذا حضرت، مال پاک در دنیا را کمک خوبی برای آخرت دانسته و فرموده‌اند: «نِعْمَ الْعَونُ الدُّنْیا عَلی طَلبِ الآخرَة: چه کمک خوبی است [برخورداری از] دنیا برای طلب آخرت» (وسائل‌الشیعه، ج١٧، ص٢٩) در سیره عملی حضرت نیز کسب روزی حلال به‌عنوان یکی از مهمترین دستورات دینی می‌باشد؛ چنانچه محمد بن مُنکَدِر می‌گوید: روزی از روزهای بسیار گرم در حال رفتن به اطراف مدینه بودم که امام باقر (ع) را دیدم که در مزرعه، سخت مشغول کار هستند؛ با خود گفتم: سبحان الله، بزرگی از بزرگان قریش، در چنین ساعتی و در چنین حالتی در طلب امور دنیا است! باید ایشان را موعظه کنم! پس به حضرت نزدیک شدم و سلام کردم؛ و امام در حالی که عرق می‌ریختند، پاسخ سلامم را فرمودند؛ پس گفتم: «خدا مال شما را نیکو گرداند، بزرگی از بزرگان قریش در چنین ساعتی و با چنین حالتی در طلب دنیاست؟! پس اگر در چنين وضعیتی مرگ شما را فرا گیرد چه خواهید كرد؟ و در پيشگاه خداوند چه جوابى دارید؟ حضرت در جواب من فرمودند: «به خدا سوگند، چنانچه در اين حالت، مرگ سراغ من آيد در بهترين حالت‌ها خواهم بود؛ چراكه مشغول طاعت خدا هستم و مى‌خواهم خود را از افرادى همانند تو بى‌نياز گردانم و سربار جامعه نباشم؛ زيرا هر كه سربار جامعه باشد، گناه و معصيت خداى تعالى را كرده است...»؛ (وسائل الشیعه، ج١، ص۶۵٢) لذا باید بدانیم که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، بسیار سخت کوش و پرتلاش بودند و در حالی که اعتقاد راسخ به توکل به خداوند، و همچنین رزاق بودن خداوند داشتند، اما هرگز کار و تلاش را رها نمی‌کردند؛ چنانچه استاد محمدتقی جعفری (ره) در این رابطه می‌نویسد: «تاریخ بشری با آن همه غرض‌ورزی‌ها که به یاد دارد، هرگز کار و تلاش خستگی‌ناپذیر امیرالمؤمنین (ع) و اولاد معصومین ایشان را از یاد نخواهد برد...» و سپس درباره نگاه دین مبین اسلام به کار و تلاش می‌نویسد: «بررسی لازم و کافی در آیین اسلام، این موضوع را کاملاً روشن می‌سازد که کار و کوشش در این دین آسمانی به حد اعلا رسیده؛ تا جایی که هیچ مکتب فکری نخواهد توانست فوق ارزشی را که اسلام به کار داده است، مطرح نماید... » (حکمت، عرفان و اخلاق در آثار نظامی گنجوی، ص٣٢) ✍️ و بالاخره سخن امروز را با دو حدیث گرانقدر از حضرت باقرالعلوم (ع) به پایان می‌بریم که فرمودند: «الْکسَلُ یصُرُّ بِالدّینِ وَ الدُّنیا»: «تنبلی، به دین و دنیا [ی انسان] آسیب می‌رساند» (الحیاة، ج۵، ص۴٧٢) و همچنین فرمودند: «إِنِّی لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ أَوْ أُبْغِضُ لِلرَّجُلِ أَنْ يَكُونَ كَسْلاَناً [كَسْلاَنَ] عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ وَ مَنْ كَسِلَ عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَكْسَلُ»: «همانا من با مردى كه براى كار دنياى خود تنبل و كسل باشد دشمن هستم و هركس دربارۀ دنيايش تنبلى كند (مسلماً) در مورد آخرتش تنبل‌تر است» (الکافی، ج۵، ص۸۵) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠۵/٢٩ مناسبت روز: سوم ماه صفر به روایتی سالروز میلاد باسعادت پنجمین اختر آسمان ولایت و امامت، حضرت باقرالعلوم (ع) است، لذا سخن امروز را به این امام همام اختصاص می‌دهیم؛ «» به معنای شکافنده‌ی علم و دانش است، که طبق روایات، این لقب را پیامبر اکرم (ص) قبل از میلاد امام پنجم، به ایشان عطاء نموده‌اند؛ چنانچه جابربن عبداللّه انصاری (ره) نقل می‌کند که حضرت رسول (ص) به من فرمودند: «ای جابر! انشاالله تو در دنیا خواهی ماند، تا زمانی که ملاقات کنی فرزندی از اولاد حسینم را که نامش «محمّد» است، او علم دین را می‌‏شکافد، شکافتنی! پس هرگاه او را ملاقات کردی، سلام مرا به او برسان» (إرشاد شیخ مفید، ج‏۲، ص ۱۵۹) اما با وجود اینکه این لقب، توسط پیامبر خدا به حضرت باقر (ع) نسبت داده شده، و طبق آیه ٣و۴ سوره نجم، تمامی کلام رسول خدا برگرفته از وحی الهی و قطعاً صحیح است؛ متأسفانه نواصب، وهابیون و دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) شبهه‌ای را در رابطه با لقب «باقرالعلوم» مطرح کرده‌اند که: ❓اگر امام پنجم شیعیان، واقعاً باقرالعلوم و شکافنده دانش‌هاست، پس چرا در تاریخ، هیچ اثر و اختراعی از ایشان به ثبت نرسیده است؟ ✅ هرچند از نوع این پرسش، غرض‌ورزی پرسش‌گران، کاملاً نمایان است، اما اگر فرض کنیم که این سؤال از روی جهالت و نادانی باشد، هم‌چنان که متأسفانه امروزه جایگاه علوم دینی و الهی، برای بسیاری از مردم تبیین نشده و تصور می‌کنند که تنها علومی برای بشریت مفید است که دارای آثار مادی و دنيوی باشند و ثمره آن با ابتکار و اختراع محصولی کاربردی در دنیا ملموس باشد؛ و به همین دلیل، این سؤال نیز در زمان حاضر زیاد شنیده می‌شود که اصلاً اگر حوزه‌های علمیه و علماء و طلاب علوم دینی نباشند، چه اتفاقی برای کشور و جامعه می‌افتد؟! ✍️ در جواب به این پرسش، باید بدانیم که طبق آیات و روایات اسلامی، «علوم الهی» بسیار با اهمیت‌تر از علوم مادی و دنیوی می‌باشند، چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «أَفْضَلُ الْعِلْمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» (بحارالأنوار، ج٧۵،ص ٧) یعنی بالاترین دانش، علم به توحید و اصول عقاید است؛ و همچنین در روایتی از امام کاظم (ع) آمده که: روزی پيامبر اكرم (ص) وارد مسجد شده و دیدند که مسلمانان به دور مردی جمع شده‌ و می‌گویند او داناترين انسان‌ها نسبت به نَسَب عرب است؛ پس حضرت فرمودند: اين علم برای او و مردم سودی ندارد! و در ادامه مهمترین علوم سودمند را به شرح زیر برشمردند: 1️⃣ «آيَةٌ مُحْكَمَةٌ» يعنی «اصول دين» و اعتقادات؛ 2️⃣ «فَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ» يعنی «علم‌اخلاق»؛ 3️⃣ «سُنَّةٌ قَائِمَةٌ» يعنی «فروع دين» و علم به احكام شريعت و مسائل حلال و حرام الهی. [اصول كافی، ج١، ص٣٢] در اهمیتِ آموختن این علوم و تأثیر آن در زندگی مردم، همین بس که بدانیم که خداوند علیرغم اهمیت بسیار جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام، در «آیه نَفْر» (توبه/۱۲٢) به پیامبر (ص) دستور می‌دهد که تمامی مسلمانان را به جهاد و میدان جنگ نَبَرَد و گروهی را باقی گذارد تا به تحصیل علوم الهی و احکام دینی بپردازند و پس از بازگشت مجاهدین، علوم و معارف دینی را به آنها یاد بدهند؛ «تفسیر نمونه، ج۸، ص۱۸۹» بر این اساس، باید اذعان کنیم که حضرت باقرالعلوم (ع) در طول عمر بابرکت خود، و در شرائط بسیار نامساعد، به نشر و اشاعه حقایق و معارف و احکام الهی پرداخته و جنبش علمی دامنه‌داری را به وجود آوردند که باعث تأسیس بزرگترین «دانشگاه اسلامی» در دوران امام صادق (ع) شد؛ لذا آن حضرت، شکافنده با اهمیت‌ترین علوم، يعني «علوم الهی» بوده‌اند، که طریق هدایت و راه سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت را به بشریت نشان می‌دهد؛ و به همین دلیل امروزه، تمامی کتب مهم شیعه و اهل‌سنت، پُر است از سخنان پرمغز و ادله علمی پیشوای پنجم شیعیان؛ و جمله‌ی «قال محمد بن علی (ع)» و «قال الباقر (ع)»؛ و همچنین شاگردان برجسته‌‏ای در زمینه‏‌های مختلف علمی در مکتب آن حضرت تربیت شده‌اند که هر کدام، وزنه علمی بزرگی در تاریخ به شمار می‌روند؛ (سیره پیشوایان، ص٣٠۶ به بعد) ✍️ بنابر آنچه گذشت باید عرض کنیم که اگرچه امروزه، اختراع و یا آثاری در زمینه علوم مادی و دنیوی، از امام باقر (ع) به ما نرسیده است، اما آن حضرت با تفسیر آیات قرآن و تبیین علوم الهی، و تعلیم و تربیت شاگردان مؤثر در عرصه‌های مختلف علمی، به معنای واقعی، دانش را شكافته و اسرار علوم الهی را برای بشریت آشكار ساخته‌ و جلوی هرگونه تحریف در دین را گرفته‌اند؛ و بدیهی است که براساس همین ادله و نکات، در زمان حاضر نیز اهمیت وجود حوزه‌های علمیه و روحانیت معزز و مراجع و علمای معظم دینی اثبات می‌گردد. https://eitaa.com/ROOZBARG
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
☀️ شنبه ٢٣ دی ١۴٠٢ 🌙 السبت ٠١ رجب ١۴۴۵ 🌲ژانويه 2024 Saturday 13 👈 امروز متعلق است‌ به پیامبراکرم (ص) 🕋 اذکار معروف روز که به قصد رجا خوانده می‌شوند: - یا رَبَّ الْعالَمین (١٠٠ بار) - یا حی یا قیوم (١٠٠٠ بار) - يا غنی (١٠۶٠ بار) برای غنی شدن 🤲 اعمال روز: 🔹 «روزه»، «غسل»، «زیارت امام حسین(ع)»‌، «نماز حضرت سلمان (ره)» وهمچنین «نماز اول ماه» و «صدقه» و دیگر اعمال روز اول ماه قمری که در مفاتیح‌الجنان آمده است. ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 روز 🌙 سالروز میلاد با سعادت حضرت (ع) در سال ۵٧ قمری 💠 حدیث روز: 💎 امام رضا (ع): «مَنْ صَامَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ رَغْبَةً فِى ثَوَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ...» «هركس روز اول ماه رجب را براى رغبت به پاداش و ثواب خداوند عزوجل روزه بدارد، بهشت بر او واجب مى‌گردد» 📚 امالی شیخ صدوق، ص١٠ ‌ •┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/ROOZBARG
احکام علم آموزی.mp3
2M
مناسبت: «سالروز میلاد حضرت (ع)» موضوع: ❓آیا انسان با ترک فراگیری (علم و) مسائل مورد (احتیاج و) ابتلای خود، گناهکار محسوب می‏شود؟ ✅ در صورتی که ياد نگرفتن علوم و مسائلی، منجر به ترک واجب يا ارتکاب حرام شود، گناهکار است! ❓امروزه آموختن کدامیک از تخصص‌های علمی برای اسلام و مسلمین مفیدتر است؟ ✅ شايسته است که علماء و اساتيد و دانشجويان دانشگاه‌ها به همه تخصص‌های علمی مفيدی که مورد نياز مسلمانان است، اهتمام بورزند تا از اَجانب به‌خصوص دشمنان اسلام و مسلمين بی‌نياز شوند... 📚 أجوبةالاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» روز شنبه ١۴٠٢/١٠/٢٣ مناسبت روز: امروز اولین روز از ماه رجب و سالروز میلاد باسعادت پنجمین اختر آسمان ولایت و امامت، حضرت (ع) است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن روز را آغاز می‌نمائیم؛ «باقرالعلوم» به معنای شکافنده‌ی علم و دانش است، که طبق روایات، این لقب را پیامبر اکرم (ص) قبل از میلاد امام پنجم به ایشان عطاء نموده‌اند؛ چنانچه جابر بن عبداللّه انصاری (ره) نقل می‌کند که حضرت رسول (ص) به من فرمودند: «ای جابر! انشاالله تو در دنیا خواهی ماند، تا زمانی که ملاقات کنی فرزندی از اولاد حسینم را که نامش «محمّد» است، او علم دین را می‌‏شکافد، شکافتنی! پس هرگاه او را ملاقات کردی، سلام مرا به او برسان» (إرشاد شیخ مفید، ج‏۲، ص ۱۵۹) اما هرچند که این لقب توسط پیامبر خدا به حضرت نسبت داده شده و طبق آیه ٣و۴ سوره نجم، تمامی کلام رسول خدا بر گرفته از وحی الهی و قطعاً صحیح است‌؛ ولی متأسفانه شبهه‌ای در رابطه با لقب «باقرالعلوم» توسط وهابیت و دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) ایجاد گردیده است که: ❓اگر امام پنجم شیعیان واقعاً باقرالعلوم و شکافنده دانش‌هاست، پس چرا در تاریخ، هیچ اثر و اختراعی از ایشان به ثبت نرسیده است؟ ✅ البته از نوع این پرسش، غرض‌ورزی پرسش‌گر کاملاً نمایان است، اما اگر فرض کنیم که این سؤال از روی غرض نباشد، باید بگوئیم که قطعاً از روی جهالت و نادانی و نشأت گرفته از این موضوع است که متأسفانه برای بیشتر مردم، جایگاه علوم و دانش‌های الهی به‌درستی روشن نشده است؛ به‌صورتی که تصور می‌کنند که تنها علومی مفید است که دارای آثار چند روزه دنيوی باشند و ثمره آن با ابتکار و اختراع محصولی مادی ملموس باشد؛ و به همین دلیل این سؤال در زمان حاضر زیاد شنیده می‌شود که اصلاً اگر حوزه‌های علمیه و علماء و طلاب علوم دینی نباشند، چه اتفاقی می‌افتد؟! در جواب به این سؤال باید بدانیم که طبق آیات و روایات اسلامی، «علوم الهی» برای انسان، بسیار با اهمیت‌تر از علوم مادی می‌باشند چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «أَفْضَلُ الْعِلْمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» (بحار الأنوار، ج٧۵،ص ٧) یعنی بالاترین دانش، علم به توحید و اصول عقاید است؛ و همچنین در روایتی از امام کاظم (ع) آمده که: روزی پيامبر اكرم (ص) وارد مسجد شده و دیدند که مسلمانان به دور مردی جمع شده‌ و می‌گویند او داناترين انسان نسبت به نَسَب عرب است؛ پس حضرت فرمودند: اين علم سودی ندارد؛ و سپس مهمترین علوم سودمند را به شرح ذیل برشمردند: 1️⃣ «آيَةٌ مُحْكَمَةٌ» يعنی «اصول دين» و اعتقادات؛ 2️⃣ «فَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ» يعنی «علم‌اخلاق»؛ 3️⃣ «سُنَّةٌ قَائِمَةٌ» يعنی «فروع دين» و علم به احكام شريعت و مسائل حلال و حرام. [اصول كافی، ج١، ص٣٢] در اهمیت آموختن این علوم الهی و تأثیر آن در زندگی مردم، همین کافی است که بدانیم که خداوند در قرآن کریم، در «آیه نَفْر» (توبه/۱۲٢) به پیامبر (ص) دستور می‌دهد که همه‌ی مسلمانان به جهاد و میدان جنگ نروند؛ و گروهی در شهر بمانند و علوم الهی و احکام دینی را بیاموزند تا پس از بازگشت مجاهدین، علوم و معارف دینی را به آنها یاد بدهند. «تفسیر نمونه، ج۸، ص۱۸۹» بر این اساس، باید اذعان کنیم که حضرت باقرالعلوم (ع) در طول عمر بابرکت خود و در شرائط بسیار نامساعد، به نشر و اشاعه حقایق و معارف و احکام الهی پرداخته و جنبش علمی دامنه‌داری را به وجود آوردند که باعث تأسیس بزرگترین «دانشگاه اسلامی» در دوران امام صادق (ع) شد؛ لذا مسلماً آن حضرت را باید شکافنده با اهمیت‌ترین علوم دانست که طریق هدایت و راه سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت را به بشریت نشان می‌دهد؛ البته آثار گرانقدری نیز در علوم اسلامی از آن حضرت به یادگار مانده است؛ به‌طوری که امروزه، تمامی کتب مهم شیعه و اهل‌سنت، پُر است از جمله‌ی «قال محمد بن علی» و «قال الباقر (ع)» و سخنان پرمغز و ادله علمی پیشوای پنجم شیعیان؛ همچنین آن حضرت، شاگردان برجسته‌‏ای در زمینه‏‌های مختلف علمی تربیت کرده‌اند که هر کدام، وزنه علمی بزرگی در تاریخ به شمار می‌روند. (سیره پیشوایان، ص٣٠۶ به بعد) ✍️ در نتیجه، گرچه ممکن است ما اختراع و یا آثاری در زمینه علوم مادی و دنیوی از امام باقر (ع) نداشته باشیم و یا به ما نرسیده باشد؛ اما حضرت با تفسیر آیات قرآن و تبیین علوم دینی و تعلیم و تربیت شاگردان مؤثر در عرصه‌های مختلف علمی به معنای واقعی دريای دانش را شكافته و اسرار علوم الهی را برای بشریت آشكار ساخته‌ و جلوی هرگونه تحریف در دین را گرفته‌اند. در پایان بدیهی است که امروزه نیز براساس همین ادله و نکات، اهمیت حضور حوزه‌های علمیه و مراجع عظام و علمای دینی اثبات می‌گردد. https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « ٢» ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم ذی‌الحجه، سالروز (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته عرض کردیم که در دوران امامت حضرت (ع)، به دلیل افول بنی‌امیه و اختلاف آنها با بنی‌العباس، بستر مناسبی برای نشر احکام دین و معارف مکتب اهل‌بیت (ع) مهیا شد و (ع) نیز از این فرصت طلایی، شایسته‌ترین استفاده را نمودند تا چهره زیبای حقایق دینی را از پس پرده‌های اوهام و تحریف امویان بیرون آورده و اسلام ناب محمدی را برای بشریت نمایان سازند؛ لذا این دوره را باید عصر انتشار مکتب نورانی اهل‌بیت و فقه آل‌ محمد (ص) دانست؛ همچنین در روزبرگ گذشته به گوشه‌ای از حضرت باقرالعلوم (ع) اشاره نمودیم و انشاالله در سخن امروز نیز به گوشه‌ای از و نگاه آن حضرت به کار و تلاش می‌پردازیم؛ ✍️ «اسلام» آخرین و کامل‌ترین دین الهی است، که هم برای دنیا، و هم برای آخرت انسان برنامه دارد؛ لذا حضرات معصومین همواره در کنار سفارش به اصلاح امر آخرت، به سامان بخشیدن امور دنیا نیز سفارش نموده‌اند و همانطور که در روز گذشته عرض شد، یک انسان مسلمان می‌بایست یک سوم از وقت روزانه خود را به امور اقتصادی و تلاش برای کسب رزق و روزی حلال اختصاص دهد؛ از دیدگاه امام باقر (ع) نیز یکی از مؤلفه‌هایی که نقش به‌سزایی در زندگی خوب دنیوی و اخروی انسان دارد، و نیکوست؛ لذا حضرت، مال پاک در دنیا را کمک خوبی برای آخرت دانسته و فرموده‌اند: «نِعْمَ الْعَونُ الدُّنْیا عَلی طَلبِ الآخرَة: چه کمک خوبی است [برخورداری از] دنیا برای طلب آخرت» (وسائل‌الشیعه، ج١٧، ص٢٩) در سیره عملی حضرت نیز کسب روزی حلال به‌عنوان یکی از مهمترین دستورات دینی می‌باشد؛ چنانچه محمد بن مُنکَدِر می‌گوید: روزی از روزهای بسیار گرم در حال رفتن به اطراف مدینه بودم که امام باقر (ع) را دیدم که در مزرعه، سخت مشغول کار هستند؛ با خود گفتم: سبحان الله، بزرگی از بزرگان قریش، در چنین ساعتی و در چنین حالتی در طلب امور دنیا است! باید ایشان را موعظه کنم! پس به حضرت نزدیک شدم و سلام کردم؛ و امام در حالی که عرق می‌ریختند، پاسخ سلامم را فرمودند؛ پس گفتم: «خدا مال شما را نیکو گرداند، بزرگی از بزرگان قریش در چنین ساعتی و با چنین حالتی در طلب دنیاست؟! پس اگر در چنين وضعیتی مرگ شما را فرا گیرد چه خواهید كرد؟ و در پيشگاه خداوند چه جوابى دارید؟ حضرت در جواب من فرمودند: «به خدا سوگند، چنانچه در اين حالت، مرگ سراغ من آيد در بهترين حالت‌ها خواهم بود؛ چراكه مشغول طاعت خدا هستم و مى‌خواهم خود را از افرادى همانند تو بى‌نياز گردانم و سربار جامعه نباشم؛ زيرا هر كه سربار جامعه باشد، گناه و معصيت خداى تعالى را كرده است...»؛ (وسائل الشیعه، ج١، ص۶۵٢) لذا باید بدانیم که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، بسیار سخت کوش و پرتلاش بودند و در حالی که اعتقاد راسخ به توکل به خداوند، و همچنین رزاق بودن خداوند داشتند، اما هرگز کار و تلاش را رها نمی‌کردند؛ چنانچه استاد محمدتقی جعفری (ره) در این رابطه می‌نویسد: «تاریخ بشری با آن همه غرض‌ورزی‌ها که به یاد دارد، هرگز کار و تلاش خستگی‌ناپذیر امیرالمؤمنین (ع) و اولاد معصومین ایشان را از یاد نخواهد برد...» و سپس درباره نگاه دین مبین اسلام به کار و تلاش می‌نویسد: «بررسی لازم و کافی در آیین اسلام، این موضوع را کاملاً روشن می‌سازد که کار و کوشش در این دین آسمانی به حد اعلا رسیده؛ تا جایی که هیچ مکتب فکری نخواهد توانست فوق ارزشی را که اسلام به کار داده است، مطرح نماید... » (حکمت، عرفان و اخلاق در آثار نظامی گنجوی، ص٣٢) ✍️ و بالاخره سخن امروز را با دو حدیث گرانقدر از حضرت باقرالعلوم (ع) به پایان می‌بریم که فرمودند: «الْکسَلُ یصُرُّ بِالدّینِ وَ الدُّنیا»: «تنبلی، به دین و دنیا [ی انسان] آسیب می‌رساند» (الحیاة، ج۵، ص۴٧٢) و همچنین فرمودند: «إِنِّی لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ أَوْ أُبْغِضُ لِلرَّجُلِ أَنْ يَكُونَ كَسْلاَناً [كَسْلاَنَ] عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ وَ مَنْ كَسِلَ عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَكْسَلُ»: «همانا من با مردى كه براى كار دنياى خود تنبل و كسل باشد دشمن هستم و هركس دربارۀ دنيايش تنبلى كند (مسلماً) در مورد آخرتش تنبل‌تر است» (الکافی، ج۵، ص۸۵) https://eitaa.com/ROOZBARG
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
☀️ پنجشنبه ١٨ ١۴٠٣ 🌙 الخمیس ٠٣ ١۴۴۶ 🌲 اوت 2024 08 Thursday ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 در (۶١ ق) 🌙 سالروز میلاد حضرت (ع) به روایتی ☀️ سالروز شهادت محسن (ره) شهید سر از تن جدای مدافع حرم (۱۳۹۶ ش) ☀️ بزرگداشت 💠 حدیث قدسی: خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: مَن طَلَبَنی، وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی، عَرَفَنی و مَن عَرَفَنی، أحَبَّنی و مَن أحَبَّنی، عَشِقَنی و مَن عَشِقَنی، عَشِقتُهُ و مَن عَشِقتُهُ، قَتَلتُهُ و مَن قَتَلتُهُ، فَعَلَیَّ دیَتُهُ و مَن عَلَیَّ دیَتُهُ، فأنا دیَتُهُ آنکه بجویدم، خواهد یافت آنکه بیابدم، خواهد شناخت آنکه بشناسدم، دوستم می‌دارد آنکه دوستم بدارد، به من عشق می‌ورزد آنکه به من عشق بورزد، به او عشق می‌ورزم آنکه را به او عشق ورزم، شهیدش می‌کنم آنکه را شهیدش کنم، خون‌بهایش بر من است آنکه را باید خونبها دهم، خودم، خونبهایش خواهم شد. 📚 الحقائق فی محاسن الاخلاق، ص۳۶۶ ┈┈•✾🌸✾•┈┈ https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما دیروز سوم ماه صفر به روایتی سالروز میلاد پنجمین اختر آسمان امامت، حضرت باقرالعلوم (ع) بود، لذا سخن امروز را به این امام همام اختصاص می‌دهیم؛ «» به معنای شکافنده‌ی علم و دانش است، که طبق روایات، این لقب را پیامبر اکرم (ص) قبل از میلاد امام پنجم، به ایشان عطاء نموده‌اند؛ چنانچه جابربن عبداللّه انصاری (ره) نقل می‌کند که حضرت رسول (ص) به من فرمودند: «ای جابر! انشاالله تو در دنیا خواهی ماند، تا زمانی که ملاقات کنی فرزندی از اولاد حسینم را که نامش «محمّد» است، او علم دین را می‌‏شکافد، شکافتنی! پس هرگاه او را ملاقات کردی، سلام مرا به او برسان» (إرشاد شیخ مفید، ج‏۲، ص ۱۵۹) اما با وجود اینکه این لقب، توسط پیامبر خدا به حضرت باقر (ع) نسبت داده شده، و طبق آیه ٣و۴ سوره نجم، تمامی کلام رسول خدا برگرفته از وحی الهی و قطعاً صحیح است؛ متأسفانه نواصب، وهابیون و دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) شبهه‌ای را در رابطه با لقب «باقرالعلوم» مطرح کرده‌اند که: ❓اگر امام پنجم شیعیان، واقعاً باقرالعلوم و شکافنده دانش‌هاست، پس چرا در تاریخ، هیچ اثر و اختراعی از ایشان به ثبت نرسیده است؟ ✅ هرچند از نوع این پرسش، غرض‌ورزی پرسش‌گران، کاملاً نمایان است، اما اگر فرض کنیم که این سؤال از روی جهالت و نادانی باشد، هم‌چنان که متأسفانه امروزه جایگاه علوم دینی و الهی، برای بسیاری از مردم تبیین نشده و تصور می‌کنند که تنها علومی برای بشریت مفید است که دارای آثار مادی و دنيوی باشند و ثمره آن با ابتکار و اختراع محصولی کاربردی در دنیا ملموس باشد؛ و به همین دلیل، این سؤال نیز در زمان حاضر زیاد شنیده می‌شود که اصلاً اگر حوزه‌های علمیه و علماء و طلاب علوم دینی نباشند، چه اتفاقی برای کشور و جامعه می‌افتد؟! ✍️ در جواب به این پرسش، باید بدانیم که طبق آیات و روایات اسلامی، «علوم الهی» بسیار با اهمیت‌تر از علوم مادی و دنیوی می‌باشند، چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «أَفْضَلُ الْعِلْمِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» (بحارالأنوار، ج٧۵،ص ٧) یعنی بالاترین دانش، علم به توحید و اصول عقاید است؛ و همچنین در روایتی از امام کاظم (ع) آمده که: روزی پيامبر اكرم (ص) وارد مسجد شده و دیدند که مسلمانان به دور مردی جمع شده‌ و می‌گویند او داناترين انسان‌ها نسبت به نَسَب عرب است؛ پس حضرت فرمودند: اين علم برای او و مردم سودی ندارد! و در ادامه مهمترین علوم سودمند را به شرح زیر برشمردند: 1️⃣ «آيَةٌ مُحْكَمَةٌ» يعنی «اصول دين» و اعتقادات؛ 2️⃣ «فَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ» يعنی «علم‌اخلاق»؛ 3️⃣ «سُنَّةٌ قَائِمَةٌ» يعنی «فروع دين» و علم به احكام شريعت و مسائل حلال و حرام الهی. [اصول كافی، ج١، ص٣٢] در اهمیتِ آموختن این علوم و تأثیر آن در زندگی مردم، همین بس که بدانیم که خداوند علیرغم اهمیت بسیار جهاد و مبارزه با دشمنان اسلام، در «آیه نَفْر» (توبه/۱۲٢) به پیامبر (ص) دستور می‌دهد که تمامی مسلمانان را به جهاد و میدان جنگ نَبَرَد و گروهی را باقی گذارد تا به تحصیل علوم الهی و احکام دینی بپردازند و پس از بازگشت مجاهدین، علوم و معارف دینی را به آنها یاد بدهند؛ «تفسیر نمونه، ج۸، ص۱۸۹» بر این اساس، باید اذعان کنیم که حضرت باقرالعلوم (ع) در طول عمر بابرکت خود، و در شرائط بسیار نامساعد، به نشر و اشاعه حقایق و معارف و احکام الهی پرداخته و جنبش علمی دامنه‌داری را به وجود آوردند که باعث تأسیس بزرگترین «دانشگاه اسلامی» در دوران امام صادق (ع) شد؛ لذا آن حضرت، شکافنده با اهمیت‌ترین علوم، يعني «علوم الهی» بوده‌اند، که طریق هدایت و راه سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت را به بشریت نشان می‌دهد؛ و به همین دلیل امروزه، تمامی کتب مهم شیعه و اهل‌سنت، پُر است از سخنان پرمغز و ادله علمی پیشوای پنجم شیعیان؛ و جمله‌ی «قال محمد بن علی (ع)» و «قال الباقر (ع)»؛ و همچنین شاگردان برجسته‌‏ای در زمینه‏‌های مختلف علمی در مکتب آن حضرت تربیت شده‌اند که هر کدام، وزنه علمی بزرگی در تاریخ به شمار می‌روند؛ (سیره پیشوایان، ص٣٠۶ به بعد) ✍️ بنابر آنچه گذشت باید عرض کنیم که اگرچه امروزه، اختراع و یا آثاری در زمینه علوم مادی و دنیوی، از امام باقر (ع) به ما نرسیده است، اما آن حضرت با تفسیر آیات قرآن و تبیین علوم الهی، و تعلیم و تربیت شاگردان مؤثر در عرصه‌های مختلف علمی، به معنای واقعی، دانش را شكافته و اسرار علوم الهی را برای بشریت آشكار ساخته‌ و جلوی هرگونه تحریف در دین را گرفته‌اند؛ و بدیهی است که براساس همین ادله و نکات، در زمان حاضر نیز اهمیت وجود حوزه‌های علمیه و روحانیت معزز و مراجع و علمای معظم دینی اثبات می‌گردد. https://eitaa.com/ROOZBARG