✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شهریارِ #شعر_و_ادب_فارسی» ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما دیروز، سالروز درگذشت «شهريار»، شاعر مسلمان ايرانی و «#روز_ملی_شعر_و_ادب_پارسی» بود، لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص داده و با صلوات به روح بلند این شاعر مکتبی آغاز می‌نمائیم؛ در فرهنگ ایرانی اسلامی ما، زندگی با شعر، آغاز و با شعر، بدرقه می‌شود؛ کودک در گاهواره، لالایی می‌شنود و از همان آغاز به شعر مادر اُنس می‌گیرد و پس از مرگ نیز، آرایه مزارش، شعری است که خودش سروده یا برایش سروده‌اند! این آمیختگی ایرانیان با شعر و تأثیری که شعر بر فرهنگ و روحیات و رفتار آنان می‌گذارد، ضرورت پرداختن و پاسداری از حریم این عنصر اعجاز آفرین را بیشتر روشن می‌سازد؛ از سوی دیگر با عنایت به احادیث و سیره اولیاء دین نسبت به «شعر» و «شاعران» باید اذعان نمائیم که در تاریخ اسلام، «شعر» یکی از ابزارهای مهم «پیام‌رسانی» و حمایت از حق و دفاع از «آل‌الله» و یکی از قوی‌ترین و مؤثرترین وسایل تثبیت و تبیین ارزش‌ها و ترویج مکتب انسان‌ساز اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بوده است؛ بی‌شک کسانی که در تاریخ، نقش مؤثر و الگویی دارند، رفتار و کردار و جملاتشان، قدرت تبدیل شدن به فرهنگ عمومی را دارد؛ چنانچه «اولیاء الهی» دارای این ویژگی بوده‌اند و خداوند در قرآن کریم بر اسوه بودن آنها تأکید نموده است؛ بنابراین سرودن از فضایل آنان و دفاع از مرامشان و کشاندن اندیشه‌ها و باورهای مقدس آنها به صحنه عمومی جامعه، رسالت سنگین برای همه‌ی مبلغان از جمله شاعران به عنوان بخش مهمی از فرهنگ‌سازان جامعه می‌باشد؛ آنها مکتب انسان‌ساز اهل‌بیت (ع) را در قالب زبان گویا و زیبای شعر ترویج کرده و فرهنگ عمومی جامعه را تحت تأثیر خود قرار می‌دهند؛ البته کلام شاعر در این مقوله، وقتی اثرگذار است که هم‌خط و هم‌خون با «اهل‌بیت (ع)» باشد و خود را به معنای واقعی مُبلّغ این مکتب نورانی بداند؛ آنگاه می‌تواند چهره پُرفضیلت آل‌الله را به درستی معرفی کرده و جهات الگویی خاندان عصمت و طهارت را روشن سازد؛ و حماسه‌های پر شور و عرفان ناب و اخلاق والا و اندیشه‌های تابناک آنان را به قلم آورده، بسراید؛ و بدینوسیله غبار بی‌خبری و انحراف و تحریف را در معرفی سیمای آن بزرگواران بزداید و پیشینه بلندآوازه و سراسر افتخار آنان را به زبان ساده و همه‌فهم بازگو کند! البته به دور از غلو و افراط در معرفی اوصاف، و دور از عجز و لابه و ارائه سیمایی ضعیف و تحریف شده از آن اسوه‌های بی‌بدیل کمال و تقوا و شجاعت و ایثار! بنابراين شعر مکتبی، هم باید با صلابت و مستحکم و بدیع و قوی باشد، و هم روان و عامه‌فهم، که به‌راحتی در بستر ذهنی و زبانی مردم جریان یابد و وارد فرهنگ عمومی آنها شود و این همان نکته است که از آن در ادبیات به «سهل و ممتنع» یاد می‌شود؛ یعنی دشوارِ آسان‌نما! شعر مکتبی، فضیلت‌های خاندان وحی را متجلی می‌سازد؛ به‌گونه‌ای که حتی اگر کسی با تاریخ اسلام و سیره معصومین (ع) هم آشنا نباشند، مطالعه شعر مکتبی، همچون آینه‌ای آن تابندگی‌ها را نشان داده و «ادب و آداب آل الله» را به میان توده مردم آورده و ورد زبانشان می‌کند و در یک کلام، فرهنگ متعالی اهل‌بیت (ع) را هموار کرده و بی‌تقید و مانع به عامه مردم منتقل می‌نماید؛ براین اساس، ارزش شعر مکتبی تا بدانجاست که صادق آل محمد «ص» در فضیلت سرودن آن می‌فرماید: «مَنْ قالَ فينا بَيْتَ شِعْرٍ بَنَى اللّه ُ تَعالى لَهُ بَيتا فِى الْجَنَّةِ»: «هر كس درباره ما يك بيت شعر بگويد، خداى تعالى در بهشت، يك خانه برايش بنا مى‌كند» [عيون أخبار الرضا (ع)، ج١، ص٧] البته فراموش نکنیم که نکته مهم در این حدیث، «فینا» بودن شعر است، یعنی شعر به‌گونه‌ای باشد که ائمه اطهار (ع) آن را بپسندند و بگویند که این شعر درباره ماست! ✍️ بی‌شک شعر «شهریار» را باید مصداق بارز حدیث فوق دانست؛ چراکه او شعر را هنرمندانه به خدمت مذهب، درآورده و خواننده را در آسمان‌ معرفت و انسانیت پرواز داده و سیره رفتاری و گفتاری ائمه اطهار (ع) را برای او هویدا می‌سازد؛ لذا باید مهمترین دلیل ماندگاری «شهریار» را همین ارادت ویژه او به اهل‌بیت (ع) و اشعار مکتبی ماندگارش بدانیم؛ اشعار بی‌نظیری همچون: علی ای همای رحمت، توچه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایهٔ هما را دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را و مسلماً به همین سبب‌ است که با وجود ستارگان بزرگی در آسمان شعر و ادبیات ایران اسلامی همچون فردوسی، سعدی، حافظ و مولوی و...؛ روز درگذشت «شهریار» به عنوان «روز ملی شعر و ادب پارسی» برای همیشه در تقویم این مرزوبوم ماندگار گردیده است.         https://eitaa.com/ROOZBARG