✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#لیلةالمبيت ، افتخار شیعیان» روز جمعه، ١۴٠٠/٠٧/١۶ ✍️ مناسبت روز: امروز اولین روز از ماه “ربیع الاول” است و همان‌گونه که از اسم این ماه پیداست، آن را بهار ماه‌های قمری نامیده‌اند؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست؛ این ماه فرخنده و مبارک را باید مبدأ همه‌ی برکات الهی دانست، چراکه خداوند متعال، جامعه‌ی بشری را به واسطه میلاد حضرت ختمی مرتبت غرق در رحمت و نور وبرکت نمود؛ اما قبل از اشاره به روز اول ربیع، شایسته است به «لیلةالمبیت» شب اول این ماه بپردازیم که بی‌شک از شب‌های برتر سال و شب مباهات خداوند متعال بر فرشتگان و شب افتخار شیعیان به مولای متقیان است؛ در این شب به واسطه از خودگذشتگی و جانفشانی امیر مؤمنان (ع)، پیامبر اکرم (ص) از توطئه و مکر بزرگ مشرکین مکه، نجات یافته و هجرت خود را از مکه به مدینه آغاز نمودند؛ خداوند متعال نیز براى تحسین و تقدیر از این جانفشانی، حضرت جبرئیل (ع) را بر زمین نازل نموده و فداکارى و ایثارِ حضرت علی (ع) را چنین ستود: «و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌فروشد، و خدا نسبت به [این‌] بندگان مهربان است»: «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ» [بقره/۲۰۷] تمامى مفسران شیعه و اکثر مفسران اهل سنت، این آیه را در شأن و وصف امیرالمؤمنین (ع) در لیلة المبیت دانسته‌اند و حکایت آن را چنین نقل نموده‌اند: ✍️ مشرکان مکّه طی یک برنامه‌ریزی دقیق، تصمیم گرفتند تا با ۴٠ نفر جنگجو از قبایل مختلف در شب اول ماه ربیع‌الاول به خانه پیامبر(ص) هجوم برده و حضرت رسول (ص) را قطعه قطعه نمایند! پیامبر (ص) که به‌واسطه وحی الهی از تصمیم آنها مطلع گردیدند، برای آنکه مشرکان از هجرت ایشان آگاه نشوند، به حضرت علی(ع) فرمودند: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو حاضری در بستر من بخوابی تا من به غار ثور بروم؟» امیرالمؤمنین (ع) جواب دادند: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» و پیامبر (ص) فرمودند: «آری»؛ پس حضرت علی (ع) تبسمی کرده و سجده شکر به جای آورده و عرض کردند: «... چشم، گوش و قلب (و جان) من فدای شما باد...» (بحار الانوار، ج۱۹، ص۶۰) سپس حضرت رسول (ص) مخفیانه از خانه خارج شدند و امیرالمؤمنین (ع) درهای خانه پیامبر (ص) را بسته و پرده‌ها را کشیدند و در بستر حضرت خوابیده و روانداز اختصاصی حضرت را روی خود کشیدند، به‌گونه‌ای که مشرکان شک نداشتند که ایشان رسول خدا هستند! وقتی حضرت در بستر (خطر و مرگ) خوابیدند، جبرائیل و میکائیل(ع) نازل شدند و یکی در بالای سر ایشان و دیگری در پایین پای حضرت ایستادند و جبرئیل(ع) به حضرت خطاب کرد: «خوشا به حال کسی چون تو‌ ای فرزند ابوطالب! که خدا در برابر فرشتگان به تو مباهات می‌کند!» [الامالی، ص۴۶۹] بالاخره مشرکین با پایان شب، همراه با شمشیرهای برهنه برای کشتن پيامبر (ص) به خانه حضرت هجوم بردند، ولی امیرالمؤمنین (ع) را در بستر رسول خدا(ص) یافتند و خشمگین پرسیدند: محمد (ص) کجاست؟ حضرت با آرامش کامل فرمودند: «مگر ایشان را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟» در این هنگام آنها با عصبانیت به سوی حضرت، یورش بُردند و ایشان را آزردند و سپس از خانه بیرون کشیده و ساعتی در مسجدالحرام زندانی کردند... [بحارالانوار، ج۱۹، ص۹۲] 💠 بدینوسیله با ایثار و فداکاری و ازخودگذشتگی حضرت امیر (ع)، جان پیامبر خدا (ص) نجات پیدا کرد و با هجرت حضرت به مدینه، تحوّل عظیمی در جهان اسلام رُخداد که مبدأ تاریخ مسلمانان شد و این افتخار بزرگ و بی‌نظیر به نام مولای متقیان حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) در تاریخ آسمانیان و زمینیان ثبت شد! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#لیلةالمبیت و #علم_غیب» روز شنبه، ١۴٠٠/٠٧/١٧ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز ارتحال آیت الله سید محمدباقر موسوی شفتی (ره) معروف به «حجت الاسلام»، فقيه، اصولی، اديب، نحوی، رجالی، رياضيدان و عالم بزرگ و مشهور شیعه در عهد قاجار می‌باشد؛ ایشان در عبادت و مناجات، سخاوت و خدمت به خلق، و نيز اجرای دقیق احکام و حدود الهی شهره بوده‌اند؛ همچنین سید شفتی، بانی «مسجد سید اصفهان» از بزرگترین مساجد جهان اسلام می‌باشد که پس از رحلت در همانجا به خاک سپرده شد؛ لذا با سلام و صلوات به روح پرفتوح این عالمِ عامل، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛         در روز گذشته از «لیلةالمبیت» و جانفشانی و افتخار بزرگ امیرالمؤمنین (ع) سخن گفتیم، اما متأسفانه هر ساله در این ایام در فضای مجازی و برخی شبکه‌های ماهواره‌ای، شبهه‌ای برای زیر سؤال بردن این فضیلت بزرگ حضرت امیر (ع) مطرح می‌شود که: ❓شیعیان معتقدند که ائمه اطهار (ع) دارای «علم غیب» می‌باشند، بنابراین اگر امیرالمؤمنین (ع) با علم غیب از عاقبت لیلةالمبیت اطلاع داشته‌اند، دیگر خوابیدن حضرت به جای نبی اکرم(ص)، نباید فضیلت و کار بزرگی محسوب شود! چراکه کسی که می‌داند، جانش محفوظ است و آسیبی به او نمی‌رسد، ایثار و گذشتی نکرده! و اگر هر کس دیگری از اصحاب نیز این موضوع را می‌دانست، چنین عملی را برای نجات پیامبر خدا انجام می‌داد! ✅ در پاسخ به این سؤال، اولاً باید بدانیم این شبهه توسط نواصب و وهابیون و افرادی طرح شده که در دل، بغض و دشمنی نسبت به امیرالمؤمنین و اهل‌بیت (ع) دارند و هرآنچه در توان و فکر دارند انجام می‌دهند تا قدری از فضائل بی‌شمار حضرت علی (ع) بکاهند! ثانیاً علمای شیعه، سال‌هاست جواب‌ این شبهه را داده‌اند اما نواصب، با علم به این موضوع، بازهم شبهه‌پراکنی می‌کنند؛ لذا در این مجال کوتاه به چهار نکته در جواب این شبهه قدیمی، اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ این واقعه قبل از امامت حضرت علی(ع) بوده، و شیعیان به علم غیب امام معصوم در دوران امامت ایشان اعتقاد دارند و گستره علم امام؛ در زمان حیاتِ حُجَّتِ قبل از ایشان، معلوم نیست! 2️⃣ براساس تصريح برخى از روايات و نظر عالمان بزرگ دینی، علوم ائمه(ع) نسبت به غيب و آينده، «حضوری» و «بالفعل» نیست که همیشه مسائل غیب، نزد آنان حاضر باشد، بلکه به صورت «تعلیقى» است؛ یعنى هرگاه که بخواهند از علوم غیبی مطلع شوند، در صورت اذن خداوند متعال، مطلع خواهند شد؛ چنانچه امام صادق(ع) می‌فرمایند: ﴿إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ يَعْلَمَ شَيْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِك‏﴾: «هرگاه امام بخواهد چیزی بداند، خداوند او را از آن شیئ آگاه می‌سازد» (الکافی، ج۱، ص۲۵۸) لذا علم غیب حضرات معصومین (ع) ذاتی نیست و برگرفته از علم غیب الهی است و انبیاء و اولیاء جز در موارد اندک، مأمور و مکلف به انجام امور بر اساس امور عادی و بشری، و علم ظاهر بوده‌اند، و در غیر این صورت، بسیاری از فضائل و حتی افعال آن حضرات مانند شکست و پیروزی در جنگ‌ها، خوردن سَم، رفتن به محراب شهادت و... معنا پیدا نمی‌کند! پس آنجا که خدا بخواهد آنها از غیب خبر دارند و در جایی که اراده الهی نباشد، دریچه علم غیب بسته است، لذا ندانستن عاقبت لیلةالمبیت، هیچ‌گونه خدشه‌ای در علم غیبِ امیرالمؤمنین (ع) وارد نمی‌سازد! 3️⃣ سنتِ «بَداء» یکی از سنن الهی و از مسائل بنیادین در معارف اسلامی است که توضیح آن فرصت دیگری را می‌طلبد! اما روحِ «بَداء» این است که دست خداوند همیشه و همه جا، پیوسته باز است و می‌تواند تمامی تقدیرات را تغییر دهد؛ چنانچه طبق آیه قرآن کریم: «یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَیُثْبِت» [رعد/۳۹] خداوند (در مواقعی) چیزی را که پیش از آن تثبیت کرده، محو و چیزی را که تثبیت نکرده است، تثبیت می‌نماید؛ بنابراین حتی اگر حضرت علی(ع) از طریق علم غیب، از عاقبت لیلةالمبیت مطلع هم بوده‌اند، اما می‌دانستند که امکان تحققِ «بَداء» و در نتیجه امکان شهادت یا آسیب جدی به ایشان وجود دارد! 4️⃣ در حقیقت، ایجاد این شبهه و زیر سؤال بردن فضیلت بزرگ امیرالمؤمنین (ع)، مقابله با نَصِ صریح قرآن کریم است! زیرا همانطور که در روز گذشته عرض شد بنابر نظر مفسرین شیعه و سنی، خداوند در آیه ٢٠٧ سوره بقره، در مقام مدح حضرت علی (ع) در لیلةالمبیت سخن گفته است، پس در نتیجه این عمل قطعاً فضیلت بزرگی بوده که مورد ستایش الهی قرار گرفته است! ✍️ قضاوت با شما... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#لیلةالمبيت، #افتخار_شیعیان» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠۶/٢۶ ✍️ مناسبت روز: امروز اولین روز از ماه #ربیع‌الاول است و همان‌گونه که از اسم این ماه پیداست، آن را بهار ماه‌های قمری نامیده‌اند؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست؛ این ماه فرخنده و مبارک را باید مبدأ همه‌ی برکات الهی دانست، چراکه خداوند متعال، جامعه‌ی بشری را به واسطه میلاد حضرت ختمی مرتبت غرق در رحمت و نور وبرکت نمود؛ اما قبل از اشاره به روز اول ربیع، شایسته است به «لیلةالمبیت» شب اول این ماه بپردازیم که بی‌شک از شب‌های برتر سال و شب مباهات خداوند متعال بر فرشتگان و شب افتخار شیعیان به مولای متقیان است؛ در این شب به واسطه از خودگذشتگی و جانفشانی امیر مؤمنان (ع)، پیامبر اکرم (ص) از توطئه و مکر بزرگ مشرکین مکه، نجات یافته و هجرت خود را از مکه به مدینه آغاز نمودند؛ خداوند متعال نیز براى تحسین و تقدیر از این جانفشانی، حضرت جبرئیل (ع) را بر زمین نازل نموده و فداکارى و ایثارِ حضرت علی (ع) را چنین ستود: «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ»: «و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌فروشد، و خدا نسبت به [این‌] بندگان مهربان است» [بقره/۲۰۷] تمامى مفسران شیعه و اکثر مفسران اهل سنت، این آیه را در شأن امیرالمؤمنین (ع) در لیلة المبیت دانسته‌اند و حکایت آن را چنین نقل نموده‌اند: ✍️ مشرکان مکّه طی یک برنامه‌ریزی دقیق، تصمیم گرفتند تا با ۴٠ نفر جنگجو از قبایل مختلف در شب اول ماه ربیع‌الاول به خانه رسول خدا هجوم برده و پیامبر اکرم (ص) را قطعه قطعه نمایند؛ اما حضرت رسول (ص) به‌واسطه وحی الهی از تصمیم آنها مطلع گردیدند، و برای آنکه مشرکان از هجرت ایشان آگاه نشوند، به حضرت علی(ع) فرمودند: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو حاضری در بستر من بخوابی تا من به غار ثور بروم؟» امیرالمؤمنین (ع) جواب دادند: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» و پیامبر (ص) فرمودند: «آری»؛ پس حضرت علی (ع) تبسمی کرده و سجده شکر به جای آورده و عرض کردند: «... چشم، گوش و قلب (و جان) من فدای شما باد...» (بحار الانوار، ج۱۹، ص۶۰) سپس حضرت رسول (ص) مخفیانه از خانه خارج شدند و امیرالمؤمنین (ع) درهای خانه را بسته و پرده‌ها را کشیدند و در بستر حضرت خوابیده و روانداز اختصاصی پیامبر را روی خود کشیدند، به‌گونه‌ای که مشرکان هیچ شکی نداشتند که ایشان رسول خدا هستند؛ وقتی حضرت در بستر (خطر و مرگ) خوابیدند، جبرائیل و میکائیل (ع) نازل شدند و یکی در بالای سر ایشان و دیگری در پایین پای حضرت علی (ع) ایستادند و جبرئیل(ع) به حضرت خطاب کرد: «خوشا به حال کسی چون تو‌ ای فرزند ابوطالب! که خدا در برابر فرشتگان به تو مباهات می‌کند» [الامالی، ص۴۶۹] بالاخره مشرکین با پایان شب، همراه با شمشیرهای برهنه برای کشتن پيامبر به خانه حضرت هجوم بردند، ولی حضرت علی (ع) را در بستر رسول خدا یافتند و خشمگین پرسیدند: محمد (ص) کجاست؟ حضرت با آرامش کامل فرمودند: «مگر ایشان را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟» در این هنگام آنها با عصبانیت به سوی حضرت، یورش بُردند و ایشان را آزردند و سپس از خانه بیرون کشیده و ساعتی در مسجدالحرام زندانی کردند... [بحارالانوار، ج۱۹، ص۹۲] بدینوسیله با ایثار و فداکاری و ازخودگذشتگی حضرت امیر (ع)، جان پیامبر اکرم (ص) نجات پیدا کرد و با هجرت حضرت به مدینه، تحوّل عظیمی در جهان اسلام رُخداد که مبدأ تاریخ مسلمانان شد و این افتخار بزرگ و بی‌نظیر به نام مولای متقیان حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) در تاریخ آسمانیان و زمینیان ثبت شد که مسلماً همین فضیلت برای امیر مؤمنان از فضایل همه‌ی صحابه برتر است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#لیلةالمبیت و #علم_غیب» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠۶/٢٧ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم قمری، سالروز ارتحال آیت‌الله سید محمدباقر موسوی شفتی (ره) معروف به «حجت‌الاسلام»، فقيه، اصولی، اديب، نحوی، رجالی، رياضيدان و عالم بزرگ و مشهور شیعه در عهد قاجار می‌باشد؛ ایشان در علم و تقوا، در سخاوت و خدمت به خلق، و نيز در اجرای دقیق احکام و حدود الهی شهره بوده‌اند؛ این عالم بزرگ، بانی «مسجد سید اصفهان» از بزرگترین مساجد جهان اسلام می‌باشد که پس از رحلت در همانجا به خاک سپرده شد و این مسجد و مقبره سید شفتی (ره) همواره مورد احترام ویژه اهالی شهر اصفهان بوده، لذا با سلام و صلوات به روح پرفتوح این عالمِ عامل، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛         ✍️ اما در روز گذشته از «لیلةالمبیت» و جانفشانی و افتخار بزرگ امیرالمؤمنین (ع) که باعث مباهات خداوند متعال شد سخن گفتیم، ولی متأسفانه هر ساله در چنین ایامی در فضای مجازی و برخی شبکه‌های ماهواره‌ای، شبهه‌ای برای زیر سؤال بردن این فضیلت بزرگ حضرت امیر (ع) مطرح می‌شود که: ❓شیعیان معتقدند که ائمه‌اطهار (ع) دارای «علم غیب» می‌باشند، بنابراین اگر امیرالمؤمنین (ع) با علم غیب از عاقبت لیلةالمبیت اطلاع داشته‌اند، دیگر خوابیدن ایشان به جای رسول خدا، نباید فضیلت و کار بزرگی محسوب شود؛ چراکه کسی که می‌داند، جانش محفوظ است و آسیبی به او نمی‌رسد، ایثار و گذشتی نکرده! و اگر هر کس دیگری از اصحاب نیز این موضوع را می‌دانست، چنین عملی را برای نجات پیامبر خدا انجام می‌داد! ✅ در پاسخ به این سؤال، اولاً باید بدانیم این شبهه توسط نواصب و وهابیون و افرادی طرح شده که در دل، بغض و دشمنی نسبت به امیرالمؤمنین و اهل‌بیت (ع) دارند و هرآنچه در توان و فکر دارند انجام می‌دهند تا قدری از فضائل بی‌شمار حضرت علی (ع) بکاهند! ثانیاً علمای شیعه، سال‌هاست جواب‌ این شبهه را داده‌اند اما نواصب، با علم به این موضوع، بازهم شبهه‌پراکنی می‌کنند؛ لذا در این مجال کوتاه به چهار نکته در جواب این شبهه قدیمی، اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ این واقعه قبل از امامت حضرت علی (ع) بوده، و شیعیان به علم غیب امام معصوم در دوران امامت ایشان اعتقاد دارند و گستره علم امام، در زمان حیاتِ حُجَّتِ قبل از ایشان، معلوم نیست. 2️⃣ براساس تصريح برخى از روايات و نظر عالمان بزرگ دینی، علوم ائمه (ع) نسبت به غيب و آينده، «حضوری» و «بالفعل» نیست که همیشه مسائل غیب، نزد آنان حاضر باشد، بلکه به صورت «تعلیقى» است؛ یعنى هرگاه که بخواهند از علوم غیبی مطلع شوند، در صورت اذن خداوند متعال، مطلع خواهند شد؛ چنانچه امام صادق(ع) می‌فرمایند: ﴿إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ يَعْلَمَ شَيْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِك‏﴾: «هرگاه امام بخواهد چیزی بداند، خداوند او را از آن موضوع آگاه می‌سازد» (الکافی، ج۱، ص۲۵۸) لذا علم غیب حضرات معصومین (ع) ذاتی نیست و برگرفته از علم غیب الهی است و انبیاء و اولیاء جز در برخی موارد اندک، مأمور و مکلف به انجام امور بر اساس امور عادی و بشری، و علم ظاهر بوده‌اند و اگر چنین نبود بسیاری از فضائل و حتی افعال آن حضرات مانند شکست و پیروزی در جنگ‌ها، خوردن سَم، رفتن به محراب شهادت و... معنا پیدا نمی‌کرد! بنابراين آنجا که خدا بخواهد انبیاء و اولیاء از غیب خبر دارند و در جایی که اراده الهی نباشد، دریچه علم غیب بسته است، لذا ندانستن عاقبت لیلةالمبیت، هیچ‌گونه خدشه‌ای در علم غیبِ امیرالمؤمنین (ع) وارد نمی‌سازد. 3️⃣ سنتِ «بَداء» یکی از سنن الهی و از مسائل بنیادین در معارف اسلامی است که توضیح آن فرصت دیگری را می‌طلبد؛ اما روحِ «بَداء» این است که دست خداوند همیشه و همه‌جا، پیوسته باز است و می‌تواند تمامی تقدیرات را در لحظه تغییر دهد؛ چنانچه طبق آیه قرآن کریم: «یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَیُثْبِت» [رعد/۳۹] خداوند (در مواقعی) چیزی را که پیش از آن تثبیت کرده، محو و چیزی را که تثبیت نکرده است، تثبیت می‌نماید؛ بنابراین حتی اگر حضرت علی(ع) از طریق علم غیب، از عاقبت لیلةالمبیت مطلع هم بوده‌اند، اما می‌دانستند که امکان تحققِ «بَداء» و در نتیجه امکان شهادت یا آسیب جدی به ایشان وجود دارد. 4️⃣ و از همه موارد فوق مهمتر اینکه ایراد این شبهه و زیر سؤال بردن فضیلت بزرگ امیرالمؤمنین (ع)، مقابله مستقیم با کلام و خداوند و نَصِ صریح قرآن کریم است؛ زیرا همانطور که در روز گذشته عرض شد بنابر نظر مفسرین شیعه و سنی، خداوند در آیه ٢٠٧ سوره بقره، در مقام مدح حضرت علی (ع) در لیلةالمبیت سخن گفته و به آن حضرت، مباهات نموده است، پس در نتیجه این عمل قطعاً از خودگذشتگی و ایثار و فضیلت بسیار بزرگ بوده که مورد ستایش الهی قرار گرفته است. ✍️ قضاوت با شما... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ پنجشنبه ١۵ #شهریور ١۴٠٣ 🌙 الخمیس ٠١ #ربیع‌الاول ١۴۴۶ 🌲 سپتامبر 2024 05 Thursday ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 #لیلةالمبیت، شب جانفشانی #امیرالمؤمنین (ع) 🌙 #آغاز_هجرت رسول اکرم از مکه به مدینه منوره، سال سیزدهم بعثت 🌙 به روایتی سالروز شهادت امام حسن عسکری (ع) ☀️ ایام #انتقام_سخت و #خونخواهی میهمان عزیزمان #اسماعیل_هنیه (ره) 💠 حدیث روز: 💎 امام سجاد (ع) در تفسیر آیه ٢٠٧ سوره بقره: «أَوَّلُ مَنْ شَرَی نَفْسَهُ لِلَّهِ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبِ (ع) کَانَ الْمُشْرِکُونَ یَطْلُبُونَ رَسُولَ اللَّهِ (ص) فَقَامَ مِنْ فِرَاشِه» «اوّلین کسی که جان خود را [در راه رضای خدا] فروخت (و دست از جان خود شست)، علیّ‌بن‌ابی‌طالب (ع) بود؛ [وقتی] مشرکین در پی [قتل] رسول‌خدا (ص) رفتند و علی (ع) از بستر پیامبر (ص) برخاست» 📚 المناقب، ج۲، ص۶۴ https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#لیلةالمبيت، #افتخار_شیعیان» ✍️ مناسبت روز: امروز اولین روز از ماه #ربیع‌الاول است و همان‌گونه که از اسم این ماه پیداست، آن را بهار ماه‌های قمری نامیده‌اند؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست؛ این ماه فرخنده و مبارک را باید مبدأ همه‌ی برکات الهی دانست، چراکه خداوند متعال، جامعه‌ی بشری را به واسطه میلاد حضرت ختمی مرتبت غرق در رحمت و نور وبرکت نمود؛ اما قبل از اشاره به روز اول ربیع، شایسته است به «لیلةالمبیت» شب اول این ماه بپردازیم که بی‌شک از شب‌های برتر سال و شب مباهات خداوند متعال بر فرشتگان و شب افتخار شیعیان به مولای متقیان است؛ در این شب به واسطه از خودگذشتگی و جانفشانی امیر مؤمنان (ع)، پیامبر اکرم (ص) از توطئه و مکر بزرگ مشرکین مکه، نجات یافته و هجرت خود را از مکه به مدینه آغاز نمودند؛ خداوند متعال نیز براى تحسین و تقدیر از این جانفشانی، حضرت جبرئیل (ع) را بر زمین نازل نموده و فداکارى و ایثارِ حضرت علی (ع) را چنین ستود: «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ»: «و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌فروشد، و خدا نسبت به [این‌] بندگان مهربان است» [بقره/۲۰۷] تمامى مفسران شیعه و اکثر مفسران اهل سنت، این آیه را در شأن امیرالمؤمنین (ع) در لیلة المبیت دانسته‌اند و حکایت آن را چنین نقل نموده‌اند: ✍️ مشرکان مکّه طی یک برنامه‌ریزی دقیق، تصمیم گرفتند تا با ۴٠ نفر جنگجو از قبایل مختلف در شب اول ماه ربیع‌الاول به خانه رسول خدا هجوم برده و پیامبر اکرم (ص) را قطعه قطعه نمایند؛ اما حضرت رسول (ص) به‌واسطه وحی الهی از تصمیم آنها مطلع گردیدند، و برای آنکه مشرکان از هجرت ایشان آگاه نشوند، به حضرت علی(ع) فرمودند: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو حاضری در بستر من بخوابی تا من به غار ثور بروم؟» امیرالمؤمنین (ع) جواب دادند: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» و پیامبر (ص) فرمودند: «آری»؛ پس حضرت علی (ع) تبسمی کرده و سجده شکر به جای آورده و عرض کردند: «... چشم، گوش و قلب (و جان) من فدای شما باد...» (بحار الانوار، ج۱۹، ص۶۰) سپس حضرت رسول (ص) مخفیانه از خانه خارج شدند و امیرالمؤمنین (ع) درهای خانه را بسته و پرده‌ها را کشیدند و در بستر حضرت خوابیده و روانداز اختصاصی پیامبر را روی خود کشیدند، به‌گونه‌ای که مشرکان هیچ شکی نداشتند که ایشان رسول خدا هستند؛ وقتی حضرت در بستر (خطر و مرگ) خوابیدند، جبرائیل و میکائیل (ع) نازل شدند و یکی در بالای سر ایشان و دیگری در پایین پای حضرت علی (ع) ایستادند و جبرئیل(ع) به حضرت خطاب کرد: «خوشا به حال کسی چون تو‌ ای فرزند ابوطالب! که خدا در برابر فرشتگان به تو مباهات می‌کند» [الامالی، ص۴۶۹] بالاخره مشرکین با پایان شب، همراه با شمشیرهای برهنه برای کشتن پيامبر به خانه حضرت هجوم بردند، ولی حضرت علی (ع) را در بستر رسول خدا یافتند و خشمگین پرسیدند: محمد (ص) کجاست؟ حضرت با آرامش کامل فرمودند: «مگر ایشان را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟» در این هنگام آنها با عصبانیت به سوی حضرت، یورش بُردند و ایشان را آزردند و سپس از خانه بیرون کشیده و ساعتی در مسجدالحرام زندانی کردند... [بحارالانوار، ج۱۹، ص۹۲] بدینوسیله با ایثار و فداکاری و ازخودگذشتگی حضرت امیر (ع)، جان پیامبر اکرم (ص) نجات پیدا کرد و با هجرت حضرت به مدینه، تحوّل عظیمی در جهان اسلام رُخداد که مبدأ تاریخ مسلمانان شد و این افتخار بزرگ و بی‌نظیر به نام مولای متقیان حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) در تاریخ آسمانیان و زمینیان ثبت شد که مسلماً همین فضیلت برای امیر مؤمنان از فضایل همه‌ی صحابه برتر است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#لیلةالمبیت و #علم_غیب» ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم قمری، سالروز ارتحال آیت‌الله سید محمدباقر موسوی شفتی (ره) معروف به «حجت‌الاسلام»، فقيه، اصولی، اديب، نحوی، رجالی، رياضيدان و عالم بزرگ و مشهور شیعه در عهد قاجار می‌باشد؛ ایشان در علم و تقوا، در سخاوت و خدمت به خلق، و نيز در اجرای دقیق احکام و حدود الهی شهره بوده‌اند؛ این عالم بزرگ، بانی «مسجد سید اصفهان» از بزرگترین مساجد جهان اسلام می‌باشد که پس از رحلت در همانجا به خاک سپرده شد و این مسجد و مقبره سید شفتی (ره) همواره مورد احترام ویژه اهالی شهر اصفهان بوده، لذا با سلام و صلوات به روح پرفتوح این عالمِ عامل، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛         ✍️ اما در روز گذشته از «لیلةالمبیت» و جانفشانی و افتخار بزرگ امیرالمؤمنین (ع) که باعث مباهات خداوند متعال شد سخن گفتیم، ولی متأسفانه هر ساله در چنین ایامی در فضای مجازی و برخی شبکه‌های ماهواره‌ای، شبهه‌ای برای زیر سؤال بردن این فضیلت بزرگ حضرت امیر (ع) مطرح می‌شود که: ❓شیعیان معتقدند که ائمه‌اطهار (ع) دارای «علم غیب» می‌باشند، بنابراین اگر امیرالمؤمنین (ع) با علم غیب از عاقبت لیلةالمبیت اطلاع داشته‌اند، دیگر خوابیدن ایشان به جای رسول خدا، نباید فضیلت و کار بزرگی محسوب شود؛ چراکه کسی که می‌داند، جانش محفوظ است و آسیبی به او نمی‌رسد، ایثار و گذشتی نکرده! و اگر هر کس دیگری از اصحاب نیز این موضوع را می‌دانست، چنین عملی را برای نجات پیامبر خدا انجام می‌داد! ✅ در پاسخ به این سؤال، اولاً باید بدانیم این شبهه توسط نواصب و وهابیون و افرادی طرح شده که در دل، بغض و دشمنی نسبت به امیرالمؤمنین و اهل‌بیت (ع) دارند و هرآنچه در توان و فکر دارند انجام می‌دهند تا قدری از فضائل بی‌شمار حضرت علی (ع) بکاهند! ثانیاً علمای شیعه، سال‌هاست جواب‌ این شبهه را داده‌اند اما نواصب، با علم به این موضوع، بازهم شبهه‌پراکنی می‌کنند؛ لذا در این مجال کوتاه به چهار نکته در جواب این شبهه قدیمی، اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ این واقعه قبل از امامت حضرت علی (ع) بوده، و شیعیان به علم غیب امام معصوم در دوران امامت ایشان اعتقاد دارند و گستره علم امام، در زمان حیاتِ حُجَّتِ قبل از ایشان، معلوم نیست. 2️⃣ براساس تصريح برخى از روايات و نظر عالمان بزرگ دینی، علوم ائمه (ع) نسبت به غيب و آينده، «حضوری» و «بالفعل» نیست که همیشه مسائل غیب، نزد آنان حاضر باشد، بلکه به صورت «تعلیقى» است؛ یعنى هرگاه که بخواهند از علوم غیبی مطلع شوند، در صورت اذن خداوند متعال، مطلع خواهند شد؛ چنانچه امام صادق(ع) می‌فرمایند: ﴿إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ يَعْلَمَ شَيْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِك‏﴾: «هرگاه امام بخواهد چیزی بداند، خداوند او را از آن موضوع آگاه می‌سازد» (الکافی، ج۱، ص۲۵۸) لذا علم غیب حضرات معصومین (ع) ذاتی نیست و برگرفته از علم غیب الهی است و انبیاء و اولیاء جز در برخی موارد اندک، مأمور و مکلف به انجام امور بر اساس امور عادی و بشری، و علم ظاهر بوده‌اند و اگر چنین نبود بسیاری از فضائل و حتی افعال آن حضرات مانند شکست و پیروزی در جنگ‌ها، خوردن سَم، رفتن به محراب شهادت و... معنا پیدا نمی‌کرد! بنابراين آنجا که خدا بخواهد انبیاء و اولیاء از غیب خبر دارند و در جایی که اراده الهی نباشد، دریچه علم غیب بسته است، لذا ندانستن عاقبت لیلةالمبیت، هیچ‌گونه خدشه‌ای در علم غیبِ امیرالمؤمنین (ع) وارد نمی‌سازد. 3️⃣ سنتِ «بَداء» یکی از سنن الهی و از مسائل بنیادین در معارف اسلامی است که توضیح آن فرصت دیگری را می‌طلبد؛ اما روحِ «بَداء» این است که دست خداوند همیشه و همه‌جا، پیوسته باز است و می‌تواند تمامی تقدیرات را در لحظه تغییر دهد؛ چنانچه طبق آیه قرآن کریم: «یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَیُثْبِت» [رعد/۳۹] خداوند (در مواقعی) چیزی را که پیش از آن تثبیت کرده، محو و چیزی را که تثبیت نکرده است، تثبیت می‌نماید؛ بنابراین حتی اگر حضرت علی(ع) از طریق علم غیب، از عاقبت لیلةالمبیت مطلع هم بوده‌اند، اما می‌دانستند که امکان تحققِ «بَداء» و در نتیجه امکان شهادت یا آسیب جدی به ایشان وجود دارد. 4️⃣ و از همه موارد فوق مهمتر اینکه ایراد این شبهه و زیر سؤال بردن فضیلت بزرگ امیرالمؤمنین (ع)، مقابله مستقیم با کلام و خداوند و نَصِ صریح قرآن کریم است؛ زیرا همانطور که در روز گذشته عرض شد بنابر نظر مفسرین شیعه و سنی، خداوند در آیه ٢٠٧ سوره بقره، در مقام مدح حضرت علی (ع) در لیلةالمبیت سخن گفته و به آن حضرت، مباهات نموده است، پس در نتیجه این عمل قطعاً از خودگذشتگی و ایثار و فضیلت بسیار بزرگ بوده که مورد ستایش الهی قرار گرفته است. ✍️ قضاوت با شما... https://eitaa.com/ROOZBARG