✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_وضو ❓آیا لازم است قبل از وضو، اعضای وضو وارسی شود که مانعی نباشد؟ ✅ وارسی واجب نیست، مگر آن که احتمال دهد به اعضای وضو چیزی چسبیده و احتمالش نزد مردم به جا باشد، که در این صورت وارسی واجب است تا به نبودن مانع مطمئن شود؛ و همچنین در صورتی که قبلاً مانع وجود داشته وارسی واجب است. ❓اگر در بین کارهای #وضو (برای جلوگیری از اسراف)، شیر آب را ببندیم، اشکالی در #صحت_وضو ایجاد می‌کند؟ ✅ باز و بسته نمودن شیر آب در بین وضو اشکال ندارد. ❓آیا می توان #بین_وضو بدون اینکه یکی از مبطلات وضو واقع شود، #وضو را رها کرد و بدون برهم خوردن #موالات، وضوی جدید گرفت؟ ✅ بنا بر احتیاط واجب، صحیح نیست. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « #میثم_تَمّار (ره) »         روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠۵/١١ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت حضرت میثَم تمّار (ره)، از یاران صدیق امیرالمؤمنین (ع)؛ و همچنین سالروز شهادت عالم مبارز شیخ فضل‌الله نوری (ره)، از مجتهدان طراز اول در تهران و از پیشروان جنبش مشروطه ایران است؛ لذا انشاالله روزبرگ امروز را به حضرت میثم تمار (ره) و به شرط حیات، روزبرگ فردا را به عالم مجاهد شیخ فضل الله نوری (ره) اختصاص می‌دهیم؛ از جزئیات زندگی میثم تمار (ره)، اطلاعات زیادی در دست نیست! اما بسیاری از محققان، میثم را ایرانی‌الاصل دانسته‌اند که به علت اینکه بردهٔ زنی از بنی‌اسد بوده، به این قبیله منتسب شده و حضرت علی(ع)، او را از آن زن خریده و آزاد نموده‌اند! حضرت پس از آزادی، نام او را پرسیدند؟ میثم جواب داد: «سالم»؛ حضرت فرمودند، اما پیامبر اکرم مرا آگاه کردند که والدین عجمی‌ات، تو را «میثم» نامیده‌اند! و میثم سخن امیرالمؤمنین (ع) را تصدیق کرد و از آن پس، او را میثم نامیدند و کنیه‌اش را «ابوسالم» یا «ابوصالح» گذاشتند؛ و از آنجا که در بازار کوفه خرما می‌فروخت، به او لقب «تمّار» دادند. [کشی، رجال، ص۸۲؛ مفید، الارشاد، ج۱، ص۳۲۳؛ طبرسی، اعلام‌الوری، ج۱، ص۳۴۱؛ و...] صالح، شُعَیب، عِمران و حمزه از جمله فرزندان میثم تمّار بودند که همگی با مصاحبت اهل بیت (ع) بزرگ شدند و فرزندان و نسل آنان نیز از اصحاب و راویان ائمهٔ شیعه بودند. [کلینی، اصول کافی، ج۳، ص۱۳۲و۱۳۳] مورخین میثم را از اصحاب ویژه سه امام نخست شیعیان برشمرده‌اند؛ اما شهرت او بیشتر به سبب ارادت و شاگردی امیرالمؤمنین (ع) بوده است. [مفید، الاختصاص، ص۳] میثم بسیار دوستدار پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان بود و آنان نیز به او توجه خاصی داشتند! به‌گونه‌ای که ام سلمه، همسر پیامبر می‌گوید: پیامبر (ص) بارها از میثم به نیکی یاد کرده و دربارهٔ وی به حضرت‌ علی(ع) سفارش می‌کردند! [ابن‌حجر، الاصابة، ج۶، ص۳۱۷] او پس از آزادی از بردگی توسط حضرت امیر (ع) همواره شاگردی حضرت را کرده و از ایشان دانش بسیار فراگرفت و امام (ع) نیز او را از اسرار مقام وصایت خود آگاه ساخته و در زمره‌ی مؤمنانِ خاص، قرار دادند! لذا میثم در درک جایگاه رسول خدا (ص) و اهل بیت(ع) به مقام والایی دست یافت! [طبری، بشارةالمصطفی، ص۲۳۶و۲۳۷] میثم، شخصی خطیب، شجاع و حاضر جواب بود؛ به‌گونه‌ای که در تاریخ آمده هنگامی که به نمایندگی معترضان کوفه، در دربار عبیدالله بن زیاد سخن گفت، ابن‌مرجانه، از منطق، سخنوری، فصاحت و بلاغت او در شگفت ماند! [ کشی، رجال، ص۸۶] هرچند که خطابه‌های آتشین او، بر ضد حکومت امویان، از زمان معاویه، میثم را در میان دشمنان این حکومت، قرار داده بود، به‌گونه‌ای که معاویه هنگام سبّ و دشنام به امیرالمؤمنین (ع)، از میثم نیز به بدی یاد می‌کرد و او را دشنام می‌داد! [همان] وجود این ویژگی‌ها در میثم تمّار سبب شده بود تا او را در شمار اصحاب ويژه و حواریون و یاران برگزیدهٔ امیرالمؤمنین (ع) به شمار آورند. [مفید، الاختصاص، ص۳] پس از شهادت حضرت علی (ع) نیز، میثم تمار (ره) در شمار اصحاب وفادار امام حسن (ع) و امام حسین(ع) در آمد، به‌گونه‌ای که نقل کرده‌اند امام حسین (ع) به میثم توجه ویژه‌ای داشته و از او به نیکویی یاد می‌کردند. [همان] نقل شده که امیرالمؤمنین (ع)، میثم را از قاتلش و چگونگی شهادت و آویخته‌شدنش به درخت نخلی در کوفه، آگاه ساخته و به او بشارت دادند که پاداش مقاومت او در برابر خواست ابن زیاد آن است که در آخرت، در درجه‌ای شایسته و در کنار حضرت خواهد بود! لذا همواره میثم در کنار آن درخت خرما، نماز می‌خواند و با آن سخن می‌گفت! و خبر شهادتش را که از زبان حضرت علی(ع) شنیده بود، برای دیگران نقل می‌کرد! [کشی، ص۸۱و۸۴] شهادت میثم تمّار در ۲۲ ذی‌الحجه سال ۶۰ هجری قمری، ده روز پیش از ورود امام حسین(ع) به عراق، روی داد و ابن‌زیاد، دقیقاً طبق پیش‌بینی امیرالمؤمنین (ع) او را به شهادت رسانده و از دفن او جلوگیری کرد تا آنکه بعد از مدتی چند تن از خرمافروشان کوفه، شبانه، جسد وی را با چوبهٔ‌دار ربودند و در قبری در سرزمین قبیلهٔ مراد به خاک سپردند! [کشی، رجال، ص۸۳] هم اکنون مرقد شریف حضرت میثم (ره)، در نزدیکی مسجد کوفه قرار دارد و هر ساله زیارتگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: شب بیست و چهارم ذی‌الحجه موضوع: #اعمال_روز_مباهله بیست و چهارم ماه ذی‌الحجه، روز مباهله و روز خاتم بخشی حضرت امیرالمؤمنین (ع) است که اعمال و دعاهای مخصوصی در روایات برای آن ذکر گردیده که برخی از آن اعمال که در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان آمده به شرح زیر است: 1️⃣ «غسل»، که نشان پالایش ظاهر از هر آلودگی و آمادگی برای آرایش جان و صفای باطن است؛ 2️⃣ «روزه»، که سبب شادابی درون می‌شود؛ 3️⃣ «خواندن دو ركعت نماز»، كه در وقت و كيفيت و ثواب مانند نماز روز عيد غدير است، اما «آية الكرسى» در نماز مباهله بايد تا «هم فيها خالدون» خوانده شود؛ 4️⃣ «خواندن دعاى مباهله»، كه شبيه به دعاى سحر ماه رمضان است و در مفاتیح‌الجنان آمده است: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ...» 5️⃣ خواندن دعايى كه شيخ طوسى پس از دو ركعت نماز و هفتاد مرتبه استغفار، روايت كرده‌ است، که اول آن دعا «الحمد للّه ربّ العالمين...» است؛ ✅ همچنین در اين روز دادن صدقه به تهيدستان و احسان به فقرا و محرومان به تأسّی از مولاى متقیان و زيارت حضرت امیر (ع)، شايسته است، و البته مناسب ترین زيارت، خواندن زیارت جامع امین‌اللّه است. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « #شیخ_فضل‌الله_نوری (ره) »        روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠۵/١٢ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما روز گذشته، سالروز شهادت عالم مجاهد شیخ فضل الله نوری (ره) بود، لذا سخن امروز را به این عالم عامل، اختصاص می‌دهیم؛ آیت‌الله فضل الله کجوری، مشهور به شیخ فضل‌الله نوری از مجتهدان و علمای برجسته و از پیشروان جنبش مشروطه در ایران به شمار می‌رود؛ شخصیت این عالم بزرگوار به گونه‌ای بود که حتی مخالفانش نیز از او به نیکی یاد کرده‌اند، برای نمونه، ناظم‌الاسلام کرمانی، روزنامه‌نگار و قاضی عصر مشروطه ایران، که از مخالفان فکری شیخ بود، درباره او می‌نویسد: «وی شخص اول عالمان اسلام و از لحاظ سلوک، دارای حسن و مراتب علمیه بوده و نکات ریاست و سیاست را بهتر از دیگران شناخته بود!» (تاریخ بیداری ایرانیان، ج ۱، ص ۵۰۴) 👈 بی‌شک پیروزی انقلاب مشروطیت در زمان مظفرالدین‌شاه قاجار یکی از بزرگ‌ترین تحولات سیاسی و مذهبی تاریخ معاصر ایران است؛ در این میان، گروهی از روحانیون با طرح مسأله مشروطه‌ی مشروعه کوشیدند، برای حفظ پیوند جامعۀ مسلمانان ایران با آیین اسلام و مقابله با نفوذ اندیشه‌های غربی، قرائت تازه‌ای از اندیشۀ سیاسی تشیع دربارۀ معیارهای مشروعیت یا عدم مشروعیت نظام مشروطه ارائه دهند! شیخ فضل‌الله نوری (ره) یکی از برجسته‌ترین این روحانیون محسوب می‌شود؛ که ابتدا با هواداری از نهضت مشروطه، بستر پیروزی آن را فراهم آورد، اما پس از پی بردن به مبانی تفکر برخی از مشروطه‌خواهان، درصدد هماهنگ کردن قوانین مشروطه با موازین شرع مقدس برآمد، ولی در این راه با مخالفت شدید استعمارگران و غربگراها روبه‌رو شد و بعد از مدتی با باور به وجود تضاد بنیادین میان نظام مشروطه ایجاد شده با مبانی اسلام، به مخالفت با آن پرداخت! البته شیخ فضل اللّه، هرگز با اصل مشروطیت، مخالفتی نداشت و بحث او در کیفیت و چگونگی آن بود! چنانچه در سخنان خود، بارها به این نکته تأکید کرده و گفته بود: «من مخالف اساس مشروطیت نیستم! بلکه اول شخصی که طالب این اساس بود، من بودم! و فعلاً هم مخالفتی ندارم، امّا مشروطه‌ای که قانون اساسی و قوانین داخلی مملکتی آن، مطابقت با شرع مقدس باشد!» (تاریخ پیدایش مشروطیت، ص ۱۳۹)؛ همچنین وقتی مخالفانش به او تهمت طرفداری استبداد شاهنشاهی زدند، او در پاسخ به آنها گفت: «من واللّه با مشروطه مخالفت ندارم، با اشخاص بی‌دین و فرقه‌های گمراه و گمراه‌گر مخالفم که می‌خواهند به مذهب اسلام لطمه بزنند! (همان) بنابراین شیخ فضل الله (ره) به‌خاطر عدم تطبیق قوانین مشروطیت با شرع مقدس، مسیر خود را از مسیر مشروطه‌خواهان جدا کرد و به همین دلیل نیز با برنامه‌ریزی و توطئه‌ی استعمارگران، به دست همرزمان سابقش، به دار آویخته شد! لذا در حقیقت، باید او را «شهید مدافع دین و احکام اسلامی» نامید! 👈 بی‌شک اعدام شیخ فضل الله نوری (ره) یکی از فرازهای بسیار تلخ تاریخ معاصر ایران است که در پشت پرده آن، نفوذ و توطئه بیگانگان، کاملاً مشهود، بوده و می‌بایست درس عبرتی برای همه‌ی انقلابیون و آزادی‌خواهان ایران اسلامی باشد! چنانچه «جلال آل‌احمد» در کتاب «خدمت و خیانت روشنفکران» می‌نویسد: «من نعش آن بزرگوار را بر سَرِ دار، همچون پرچمی می‌دانم که به علامت استیلای غرب‌زدگی پس از ۲۰۰ سال کشمکش، بر بام سرای این مملکت افراشته شد!» ✍️ و بالاخره سخن امروز را با کلام رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره) به پایان می‌بریم که فرمودند: «تاریخ یک درس عبرت است برای ما؛ شما وقتی که تاریخ مشروطیت را بخوانید، می‌بینید که در مشروطه بعد از اینکه ابتدا پیش رفت، دست‌هایی آمد و تمام مردم ایران را به دو طبقه تقسیم بندی کرد... یک دسته طرفدار مشروطیت، یک دسته دشمن مشروطه؛ ‌علمای ایران را هم یک دسته طرفدار مشروطه، یک دسته مخالف مشروطه کرد... تا آنجا که مثل مرحوم حاج شیخ فضل الله نوری در ایران برای خاطر اینکه می‌گفت باید مشروطه مشروعه باشد و آن مشروطه‌ای که از غرب و شرق به ما برسد قبول نداریم، ‌در همین تهران به دار زدند و مردم هم پای [دار] او رقصیدند یا کف زدند!» (صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۱۷۰ - ۱۷۱) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز خاتم‌بخشی حضرت امیر (ع) موضوع: #احکام_صدقه 1️⃣ بعد از تحویل صدقه به فقیر یا وکیل فقیر، برگشتن و انصراف از آن شرعاً ممکن نیست؛ 2️⃣ واسطه شدن برای رساندن صدقه به دیگری مستحب است؛ چنانچه پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «کسی که صدقه شخصی را به نیازمندی برساند، مانند صدقه دهنده اجر دارد و اگر صدقه در دست چهل هزار نفر بچرخد و سپس به فقیر برسد، برای هر چهل هزار نفر اجر کامل است...»؛ 3️⃣ آنچه به فقیر صدقه داده‌ایم، کراهت شدید دارد که با یکی از عقود (مثل بیع، مصالحه) به ملک خود درآوردیم؛ یعنی همان را مثلاً از فقیر بخریم؛ 4️⃣ ردّ سائل مکروه است؛ اگرچه گمان داشته باشیم بی­‌نیاز است! لذا (پسندیده است) مقداری اگر چه اندک، به او بدهیم؛ 5️⃣ درخواست صدقه و کمک بدون احتیاج، کراهت زیادی دارد، بلکه در صورت احتیاج نیز مکروه است. 📚 رساله آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « #روز_مباهله »        روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۵/١٣ ✍️ مناسبت روز: بیست و چهارم ماه ذی‌الحجه، روز بسیار مهم مباهله و همچنین روز خاتم بخشی حضرت امیرالمؤمنین (ع) و نزول آیه‌ی ولایت است؛ لذا با تبریک و گرامیداشت این روز بزرگ، سخن امروز را با موضوع «مباهله» آغاز می‌نمائیم و انشاالله به شرط حیات، روزبرگ دیگری را به خاتم بخشی حضرت امیر (ع) اختصاص می‌دهیم؛ «مُباهله» به معنای درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است که بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر دو ادعای حقانیت دارند! این واژه در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام(ص) پس از نامه‌نگاری و دعوت مسیحیانِ نجران به اسلام و مناظره با آنها و متأسّفانه ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد «مباهله» دادند و مسیحیان نیز پذیرفتند! اما در روز موعود، «ابوحارثه» بزرگ مسیحیان نجران با دیدن چهره نورانی پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و حسنین (ع)، از این کار منصرف شد و خطاب به مسیحیان گفت: «من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند، کوهی را از جای خود بركَنَد، هر آینه کنده خواهد شد! پس مباهله نکنید که هلاک می‌شوید و یک مسیحی بر روی زمین باقی نخواهد ماند!» سپس ابوحارثه نزد پیامبر اکرم (ص) آمد و گفت: «ای ابوالقاسم! از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت ادای آن را داشته باشیم»؛ پس، حضرت پذیرفتند و به وسیله امیرالمؤمنین (ع) با ایشان مصالحه نمودند که هر سال، دو هزار حلّه (لباس نو) بدهند که قیمت هر حلّه، چهل درهم باشد، و همچنین اگر جنگی با یمن روی دهد، سی زره، سی نیزه و سی اسب را به مسلمانان، عاریه دهند، و بالاخره پس از نوشته‌شدن صلح‎نامه توسط امیرالمؤمنین (ع)، آنها برگشتند و پیامبر (ص) فرمودند: «سوگند به آن خداوندی که جانم در قبضه قدرت اوست، که هلاکت اهل نجران نزدیک شده بود و اگر با ما مباهله می‌کردند هر آینه همگی به میمون و خوک مسخ می‌شدند و هر آینه تمام این وادی برایشان آتش می‌شد و می‌سوختند و حق تعالی جمیع اهل نجران را نابود می‌کرد و حتی پرنده بر سر درختان ایشان نمی‌ماند و همه نصاری پیش از سال می‌مردند!» [مفید، الارشاد، ج۱، ص۱۶۶-۱۷۱] ✍️ بنابر اعتقادات شیعیان، جریان مباهله پیامبر(ص) نه تنها نشانگر حقانیت اصل دعوت پیامبر اسلام (ص) است، بلکه بر افضلیت همراهان ایشان در این ماجرا دلالت می‌کند! شیعیان معتقدند حضرت علی(ع) بر اساس آیه مباهله، به منزله‌ی «نَفْس و جان پیامبر خدا» و افضل بر تمام امت هستند: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ»: «بنابراین، پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هر کس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و نَفس و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم، آنگاه (به درگاه خداوند) تضرّع کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم!» این واقعه و نزول آیه مباهله در شأن اهل‌بیت (ع) در منابع متعدد شیعه و اهل سنت آمده، چنانچه «قاضی نور الله شوشتری (ره) » می‌گوید، اینکه «ابناءنا» در آیه فوق اشاره به «حسن و حسین (ع)» و «نساءنا» اشاره به «فاطمه(س)» و «انفسنا» اشاره به امیرالمؤمنین (ع) دارد، مورد اجماع مفسرین است؛ [إحقاق الحق، ص۴۶] و علامه مجلسی (ره) احادیث دلالت کننده بر اینکه این آیه در شأن آل‌عبا (اهل‌بیت) است را متواتر دانسته؛ [حق الیقین، ج‏۱، ص۶۷]، همچنین مرعشی (ره) در کتاب «احقاق الحق» حدود شصت منبع از منابع اهل سنت را ذکر کرده که تصریح نموده‏‌اند آیه مباهله درباره پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و حسنین (ع)، نازل شده است. [مرعشى، إحقاق الحق، ص۴۶-۷۲] ✍️ در پایان سخن امروز، می‌توان از ماجرا و آیه‌ی مباهله، نکات زیر را به دست آورد: 1️⃣ حقانیت رسالت پیامبر اکرم (ص)؛ 2️⃣ أفضلیت حضرت علی (ع) بر تمام امت! چراکه ایشان، نَفس و جان رسول اللَّه (ص) است: «أَنفسنا»؛ 3️⃣ سندی بر عظمت مقام اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، و مستجاب الدعوه بودن آنها؛ 4️⃣ اگر انسان ایمان به هدفی داشته باشد، حاضر است خود و نزدیک‌ ترین بستگانش را در معرض خطر قرار دهد: «من بعد ما جاءک من العلمِ»؛ 5️⃣ آخرین برگ برنده و سلاح مؤمن، دعاست: «فقل تعاوا ندع»؛ 6️⃣ در دعا، حالات اهل دعا مهم است، نه تعداد افراد؛ چنانچه گروه مباهله کننده پنج نفر بیشتر نبودند؛ 7️⃣ زن و مرد در صحنه‌هاى مختلف دینى در کنار همدیگر مؤثرند: «نساءنا». https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز نزول سوره "هل اتی" در ستایش از حضرت فاطمه (س) و امیرالمؤمنین (ع) به علت ايثار ایشان که سه روز افطار خود را به مسکین و یتیم و اسیر دادند! موضوع: #احکام_صدقه ❓‪آیا دادن صدقات به گدایانی که درب منازل را می‏زنند یا در خیابان‌ها می‏نشینند جایز است یا اینکه بهتر است به یتیمان و مساکین داده شود و یا با ریختن آنها در صندوق صدقات در اختیار کمیته امداد قرار گیرد؟ ✅ صدقات مستحبی بهتر است به فقير عفيف و متديّن داده شود و همچنين گذاشتن آن در اختيار کميته امداد هرچند با ريختن در صندوق صدقات هم باشد اشکال ندارد؛ ولی صدقات واجب بايد توسط خود شخص و يا به وسيله وکيل او به فقرايی که مستحق هستند، داده شود ولی در صورتی که انسان بداند که مسئولين کميته امداد، پول‌های صندوق‏ها را جمع آوری کرده و به فقرای مستحق می‏دهند، ريختن آن نیز در صندوق‏های صدقات اشکال ندارد. ❓آيا دادن صدقه مستحبى به سيّد جايز است؟ ✅ مانع ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « شکوه ايثار و #نزول_سوره_انسان»        روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠۵/١۴ ✍️ مناسبت روز: ٢۵ ذی‌الحجه سالروز نزول سوره "هل اتی" (انسان - دهر) می باشد که بنا بر روایات متعدد در کتب شیعه و اهل‌سنت، در ستایش از ايثار حضرت فاطمه (س) و امیرالمؤمنین (ع) نازل شده که به سبب انجام نذرشان، سه روز روزه گرفتند و هنگام افطار، غذای ساده خویش را برای رضای خدا به مسکین و یتیم و اسیر، ایثار کردند! همچنین این روز در تقویم به عنوان «روز خانواده و تکریم بازنشستگان» نامگذاری شده است، لذا ضمن گرامیداشت این روز فرخنده، سخن امروز را با عنوان «شکوه ايثار» آغاز می‌نمائیم؛ بنابر نقل شیخ صدوق (ره) در کتاب «امالی»، امام صادق (ع) از قول امام باقر (ع) می فرمایند: «روزی امام حسن و امام حسین (ع) در دوران طفولیت، به شدت بیمار شدند؛ پیامبر اکرم (ص) به همراه تنی چند از اصحاب به عیادت آنان رفتند و به حضرت علی(ع) پیشنهاد نمودند تا برای شفای آن دو بزرگوار، نذر کرده و روزه بگیرند! پس امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و فضه ـ کنیزشان ـ نذر کردند که اگر حسنین بهبودی یافتند به شکرانه آن، برای خدا، سه روز روزه بگیرند! با عنایت حق‌تعالی، در کمترین زمان امام حسن و امام حسین (ع) شفا یافتند! اما حضرت علی (ع) برای انجام نذرشان، غذایی در خانه نداشتند، لذا امام (ع) از شمعون خیبری به مقدار نه کیلو جو قرض کردند و حضرت فاطمه (س) آن را سه قسمت نموده و مقداری را آرد کرده و برای روز اول پنج قرص نان ـ به تعداد افراد خانواده ـ پختند. پس روز اول را روزه گرفتند و در هنگام افطار و خوردن قرص نان جو، مسکینی درب خانه را زد، حضرت علی (ع) و همه‌ی اهل خانه، و حتی بچه‌ها، افطاری خود را به آن مسکین دادند و با آب افطار نموده و شب را با گرسنگی سپری کردند! فردای آن روز، با همان حال، دومین روزه نذری خود را گرفتند، شب هنگام، آنگاه که خواستند با نان جویی که حضرت فاطمه (س) پخته بودند، افطار نمایند، دوباره صدای درب خانه بلند شد و این‌بار، یتیمی درخواست غذا کرد! اهل خانه نیز بار دیگر ایثار کرده و تمام افطاری خود را به او داده و با آب افطار نمودند! در روز سوم نیز همین حکایت تکرار شد و آنها افطاری روزه روز سوم را هم با آمدن اسیری به درب خانه و درخواست کردن غذا از آنان ، ایثارگرانه در راه خدا به اسیر دادند! در صبح روز چهارم، رسول خدا (ص)، حضرت امیر (ع) و حسن و حسین (ع) را دیدند که از شدت گرسنگی به خود میلرزند؛ پس حضرت ناراحت شده و فرمودند: «چقدر بر من سخت و گران است که شما را به این حال می بینم!» سپس همراه آنان به خانه وارد شدند و دختر گرامیشان حضرت فاطمه (س) را دیدند که در محراب عبادت است و چشمانشان از شدت گرسنگی در حدقه فرو رفته و اندوه پیامبر (ص) دو چندان شد! ناگاه فرشته وحی الهی، جبرئيل (ع) نازل شد و به پیامبر گرامی اسلام (ص) به خاطر داشتن چنین خاندان ایثارگر و با گذشتی، تبریک گفت و سپس در ستایش اهل‌بیت پیامبر، ٢٢ آیه اول سوره‌ی انسان را بر حضرت تقدیم نمود که در بخشی از آن آمده: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا🔹إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا»: «آنانکه، در راه دوستی خدا طعام (خود) را به فقیر و یتیم و اسیر می دهند، (و می گویند) ما فقط برای رضای خدا به شما طعام می دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی هم نمی طلبیم!» سپس خداوند برای اهل بیت فداکار پیامبر(ص) غذایی از آسمان فرود فرستاد که تا هفت روز از آن تناول می‌کردند؛ و بدین گونه، خداوند سبحان از ایثار و از خودگذشتگی حضرت علی(ع) و خانواده بی‌نظیرشان تقدیر وتکریم نمود و قلب پیامبر(ص) را تسلی بخشید! ✍️ لازم به ذکر است، حدیثی که گذشت، مورد تأیید و تصدیق پیشوایان بزرگ علمی سنی و شیعه و عموم مسلمین می‌باشد و هیچ کس در این مطلب که سوره انسان، در فضیلت امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت ایشان نازل شده، هیچگونه شک و تردیدی وارد نکرده است! لذا مسلماً این ماجرا و نزول سوره انسان، یکی دیگر از دلایل افضلیت حضرت امیر (ع) و خانواده گرامی ایشان بر همه‌ی امت است! 👈 در پایان، دقت در این نکته درس آموز نیز خالی از لطف نیست که «فضه» خادمه سیاه پوست حضرت زهرا (س) نیز با تبعیت از اهل بیت(ع) در این مقام بلند، همراه و شریک آنان بوده! لذا ما نیز می‌توانیم با الگوگیری و تأسی و تبعیت از سیره‌ی گفتاری و رفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، به مقام والای شیعه بودن، و همراهی و پیروی از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، برسیم! 📚 منبع: امالی صدوق، ص ١۵۵؛ بحارالانوار، ج ٣۵، ص ٢٣٧؛ و مناقب، ج ٢، ص ١٢۴ و... https://eitaa.com/ROOZBARG