✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#اسلام و #قانون» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٧ ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم خرداد ماه در تقویم شمسی به عنوان «روز قانون» و سالروز آغاز به کار اولین مجلس شورای اسلامی در سال ١٣۵٩ است لذا سخن امروز را به همین موضوع اختصاص می‌دهیم؛ انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در فاصله یکسال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در ٢۴ اسفند ١٣۵٨ برگزار شد و ملت بزرگ ایران در این انتخابات با شرکت حدود ١١ میلیون نفر به نمایندگان خود رأی دادند و ٢۶٣ نماینده خود را در مجلس شورای اسلامی تعیین نمودند؛ نخستین دوره مجلس شورای اسلامی در سالروز ولادت امیرالمؤمنین علی (ع) در سیزدهم رجب ١۴٠٠ هجری قمری برابر هفتم خرداد ١٣۵٩ هجری شمسی در میان شور و شوق عمومی وصف ناپذیری رسماً آغاز به کار نمود و امام امت در پیامی به مناسبت افتتاح مجلس فرمودند: «شما دوستان محترم، نماینده ملتی هستید که جز به اسلام بزرگ و عدالت الهی اسلامی فکر نمی‌کند و انتخاب شما برای پیاده نمودن عدالت اسلامی است که در طول سلطنت ظالمانه و غاصبانه رژیم شاهنشاهی از آن محروم بودند...» «مجلس» در نظام جمهوری اسلامی جایگاه بسیار والایی دارد، و به فرموده بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمينى (ره)، مجلس «‌خانه ملت» و «‌در رأس همه امور»‌ است؛ مجلس شورای اسلامی اختیارات زیادی دارد که مهمترین آن، تصویب قوانین و برنامه‌های مورد نیاز ملت و کشور در چارچوب احکام و ضوابط اسلامی و قانون اساسی است. ✍️ البته باید بدانیم که طبق نظر اسلام در جامعه دینی قانون‌گذار اصلی خداوند متعال است: «إِنِ الحُكمُ إِلّا لِلَّهِ» (انعام/۵٧) لذا از دیدگاه دین مبین اسلام، تنها قانونی معتبر و لازم‌الاجراست که منتسب به خداوند متعال باشد، یعنی آن قانون را یا خداوند به‌صورت مستقیم و از طریق وحی بیان نموده باشد که آیات مختلف قرآن کریم بیان کننده اینگونه قوانین است؛ و یا آن قوانین از طریق سیره گفتاری و رفتاری پیامبر و ائمه معصومین علیهم‌السلام در تبیین و تفسیر آیات و کلام الهی بیان شده باشد که اصطلاحاً به این قوانین «سنت» می‌گویند؛ و البته دانستن این مطلب نیز ضروری است که بخشی از این دستورات و قوانین الهی، اصلی، همیشگی و ثابت و (الی یوم القیامة) تغییرناپذیر، و احکامی است که شرع مقدس بر واجب یا حرام بودن آنها حکم نموده است؛ ولی بخشی دیگر از این قوانین، فرعی و تابع شرایط زمانی و مکانی می‌باشند که در عصر غیبت حضرات معصومین، اختیار تعیین اینگونه قوانین به کسانی داده شده که هم از نظر آشنایی به اسلام، و هم از نظر تقوا و عدالت، و هم از نظر آگاهی به مصالح جامعه به امام معصوم نزدیکتر هستند که بر اساس روایات متعدد و توقيع مشهور امام زمان (عج) این افراد، فقها و راویان احادیث می‌باشند: «واَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعوُا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا، فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَاَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْهِمْ» (کمال‌الدین، ج۱، ص۴۸۵) لذا بر همین اساس در زمان حاضر نیز قوانین وضع شده توسط نمایندگان منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی برای کسب مشروعیت لازم باید به تأیید شخص ولی‌فقیه جامع‌الشرایط برسد لذا قانون اساسی جمهوری اسلامی برای اجرای این اصل مهم، «شورای نگهبان» را قرار داده که فقهای آن توسط شخص ولی‌فقیه انتخاب می‌شوند و مسئولیت تأیید یا رد قوانین مجلس را بر عهده دارند؛ لذا در نظام اسلامی ما، تنها قوانینی مشروعیت دارند و لازم‌الاجرا هستند که به تأیید شورای محترم نگهبان رسیده و طبق نظر فقهای این شورا با شرع مقدس و قوانین کلی و تغییرناپذیر الهی مغایرت نداشته باشند. بر همین مبنا، فقها و مراجع عظام تقلید، قوانین وضع شده در نظام مقدس جمهوری اسلامی (طبق اصول فوق‌الذکر) را مشروع، و اجرای آن را برای همگان لازم دانسته و تخطی از آن را جایز نمی‌دانند. ✍️ در پایان، دانستن این نکته نیز ضروری است که در دین مبین اسلام، علاوه بر قانون‌گذار، مجری قانون نیز باید منتصب از جانب حق‌تعالی باشد و آن مجری در درجه اول، شخص پیامبر خدا و سپس امامان معصوم، و در درجه بعدی کسانی هستند که از طرف رسول خدا و یا امام معصوم به طور خاص و یا به طور عام تعیین شده باشند و لذا بر همین اساس و طبق قانون اساسی نظام مقدس جمهوری اسلامی، بالاترین مقام اجرایی کشور یعنی رئیس‌جمهور نیز پس از رأی مستقیم و انتخاب مردم، مشروعیت لازم را با تنفیذ حکم خود توسط شخص ولی‌فقیه کسب می‌نماید و بر همین مبنا می‌توان گفت کلیه قوانین و همچنین ارکان نظام اسلامی ما تا زمان ظهور امام معصوم (عج)، مشروعیت خود را از ولی‌فقیه و نماینده عام امام زمان (عج) به دست می‌آورند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ شرایط امر به معروف و نهی از منکر عبارتند از: ۱. علم به معروف و منکر؛ ۲. احتمال تأثیر؛ ۳. اصرار بر گناه؛ ۴. نداشتن مفسده؛ ✅ شرط چهارم امر به معروف و نهی از منکر، نداشتن مفسده است؛ یعنی باید امر و نهی مفسده‌ای نداشته باشد، بدین ترتیب اگر امر و نهی موجب شود به شخص امر و نهی کننده و یا به مسلمان دیگر مفسده‌ای از قبیل ضرر جانی و یا آبرویی و یا مالی برسد، در این جا امر و نهی واجب نیست؛ البته مكلف موظف است ملاحظه‌ی اهمیت را بکند یعنی باید در تمام معروف و منکرها بین مفسده‌ی امر و نهی و مفسده‌ی ترک امر و نهی مقایسه کند و سپس به آنچه مهمتر است، عمل نماید. ✅ کسی که می‌ترسد در صورت اقدام به امر به معروف و نهی از منکر در مورد کسی که دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی خاصی است، از ناحیه ی او ضرر قابل توجهی ببیند، واجب نیست او را امر و نهی کند به شرطی که منشأ ترسش، عقلایی باشد؛ ولی سزاوار نیست کسی به صرف ملاحظه‌ی مقام کسی که واجب را ترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به صرف احتمال وارد شدن ضرر کمی از طرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند به هر حال رعایت اهم و مهم لازم است. 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#کرامت_زن_در_اسلام (١)» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٨ ✍️ مناسبت روز: در #دهه‌_کرامت قرار داریم؛ ایام مبارکی که با میلاد با سعادت حضرت فاطمه معصومه (س) و «روز دختر» آغاز شده و فرصتی مغتنم برای تبیین نقش مؤثر و جایگاه و کرامت والای زنان و دختران در دین مبین اسلام است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات بر روح بلند الگوی بی‌بدیل بانوان جهان، حضرت فاطمه ثانی (س) آغاز می‌نمائیم؛ تاریخ، گویای این واقعیت است که زنان همواره نقش بزرگی در ایجاد و تکامل تمدّن بشری، به صورت مستقیم و غیرمستقیم ایفاء نموده‌اند، اما متأسفانه از دیرزمان و با انگیزه‌های مختلف، زنان و دختران از بسیاری از حقوق الهی و انسانی خود محروم مانده‌اند که مسلماً یکی از بزرگترین موهبت‌های دین مبین اسلام، احیای حقوق تضییع شده زنان و دختران در طول تاریخ، و کرامت و احترام ویژه‌ای است که برای بانوان قائل شده است؛ با نگاهی به پیشینه این موضوع، به روشنی می‌توان دریافت که ریشه بسیاری از ستم‌هایی که در طول تاریخ بر بانوان تحمیل شده، ناشی از عدم معرفت و شناخت کامل نسبت به شخصیت متفاوت زنان با مردان، و یا برداشت ناصحیح از تفاوت‌های طبیعی آنها است؛ به‌صورتی که برخی از جوامع بشری، زن را موجودی ضعیف و ناتوان و بی‌خاصیت و یا حتی شوم انگاشته؛ و برخی دیگر از جوامع، زن را موجودی کاملاً برابر با مردان در تمامی عرصه‌ها حتی عرصه‌های کاری و خشن دانسته‌اند؛ و البته برخی از جوامع نیز به زنان، نگاه کاملاً ابزاری داشته و از آنها برای تبلیغات و هوسرانی و... بهره برده‌اند که بدیهی است همه‌ی این تفکرات افراطی و تفریطی در طول تاریخ، ضربه‌های سخت و چه بسا جبران ناپذیری را بر جماعت نسوان وارد نموده‌اند؛ اما در دین مترقی اسلام، ابتدا در رابطه با «هویّت و کرامت انسانی و الهی» زنان و مردان، و تعادل و تساوی بین آنها در این زمینه سخن به میان آمده و سپس با نگاه صحیح و واقعی به تفاوت‌های عمیق جسمانی و روحانی در زن و مرد، مسؤولیت‌های فردی و اجتماعی، و نقش‌آفرینی متفاوت و متمایزی برای آنها در در زندگی فردی و اجتماعی تعریف و تبیین شده و با ایجاد نگاه برابری هویتی در عین وجود تفاوت‌های فراوان، راه‌حل بزرگی برای چالش همیشگی میان زنان و مردان، و حتّی گاه میان خود زنان، در طول تاریخ ارائه شده است؛ در آموزه‌های دین اسلام، تفاوت بین خلقت زن و مرد، نشأت گرفته از حکمت و تدبیر الهی و برای ایجاد «نظام اجتماعی احسن» در راه تکامل بشریت است؛ چنانچه خدواند متعال در آیه ۴ سوره تین می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»: «مسلّماً ما انسان را در بهترین شکل و نظام آفریدیم»؛ همچنین در اسلام، آنچه ملاک برتری و سنجش میان زنان و مردان است، نوع جنسیت و تفاوت‌های ناشی از آن نیست بلکه «تقوا» و چگونگی ارتباط انسان با اصل خویشتن است؛ چنانچه قرآن کریم در آیه ١٣ سوره حجرات خطاب به مردان و زنان می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ»: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و سپس در تیره‌ها و قبیله‌های متفاوت قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، ولی گرامی‌ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست و بدانید که خداوند دانا و خبیر است»؛ لذا در این مکتب انسان‌ساز، معیار ارزش و برتری انسان‌ها به زن و مرد بودن نیست، بلکه به نزدیکی و دوری به خداوند متعال است و بر همین اساس در بسیاری از اوصاف، تکالیف و حتّی حقوقی که در قرآن کریم برای اهل ایمان ذکر شده، فرقی میان مردان و زنان مؤمن وجود ندارد و هر کدام از آنها که در این اوصاف و تکالیف از دیگری سبقت بگیرد، از نگاه خالق یکتا برتر و محبوب‌ترند و طبق آیه ١٩۵ سوره آل‌عمران، خداوند در مزد و پاداش زنان و مردان نیز هیچ‌گونه تفاوتی قائل نشده است؛ بنابر آنچه گذشت، می‌توان اذعان نمود که آنچه زنان و دختران را در طول تاریخ از تمامی نگاه‌های افراطی و تفریطی، و همچنین ظلم و ستم تاریخی به آنان نجات داده و باعث تکریم و تجلّی ارزش‌های والای انسانی بانوان گردیده، نگاه والای دین مبین اسلام به این قشر ارزشمند است؛ چنانچه با ظهور این آیین آسمانی، جامعه‌ی نسوان از تفکر «جاهلیت کهن» و «زنده به گور کردن دختران» نجات یافته، و در جهان معاصر نیز، از تفکر «جاهلیت مدرن» و «سوءاستفاده‌ و استثمار زنان» آزاد شده و در پرتو این دین مترقی، بانوان به علوّ رتبه و نهایت کرامت انسانی دست یافته‌اند که انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی در روزبرگ فردا در این زمینه بیشتر سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی(زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ رعایت مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد. ✅ امر و نهی قلبی: الف) مرحله‌ی اول امر به معروف و نهی از منکر، امر و نهی قلبی یا امر و نهی با قلب است؛ مقصود از امر و نهی قلبی، اظهار رضایت یا کراهت قلبی است یعنی مکلف باید رضایت قلبی خود را نسبت به معروف و تنفر و انزجار درونی خود را نسبت به منکر آشکار سازد و از این راه فردی که معروفی را ترک می‌کند و یا منکری را به جا می‌آورد را به انجام معروف و ترک منکر وادار سازد؛ ب) امر و نهی قلبی (اظهار رضایت و تنفر درونی) درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه و سبک‌ترین راه می‌توان امر و نهی کرد و به مقصود دست یافت نباید متوسل به درجه‌ی بالاتر شد؛ این درجات بر حسب شدت و ضعف و بر حسب انواعی که دارند بسیارند؛ برخی از آنها عبارتند از: با تبسم و لبخند و روی گشاده برخورد کردن، چشم فرو بستن، خیره شدن، به روی دست زدن، دندان به لب گرفتن، با دست یا سر اشاره کردن، سلام نکردن، رو گرداندن، پشت گرداندن، صحبت را قطع کردن، قهر و ترک معاشرت کردن و... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#کرامت_زن_در_اسلام (٢)» روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٩ ✍️ مناسبت روز: در ایام فرخنده #دهه_کرامت قرار داریم و در روز گذشته از ظلم دیرینه به زنان و دختران در طول تاریخ، و نقش دین مترقی اسلام در کرامت‌بخشی به بانوان سخن گفتیم و انشاالله در سخن امروز نیز این مبحث را ادامه می‌دهیم؛ دیروز عرض کردیم که با نگاهی گذرا به تاریخ، می‌بایست پیامبر اسلام و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را احیاگران عزت و کرامت و ارزش‌های انسانی زنان در طول تاریخ بنامیم؛ چنانچه دین مبین اسلام از زنده به گور کردن دختران در دوران جاهلیت که عمق تحقیر شخصیت زنان را هویدا می‌نمود، جلوگیری کرده است؛ البته مسأله تحقیر شخصیت زنان و دختران به همین جا ختم نمی‌شد و تا آنجا پیش رفته بود که اصلاً مردم، نَسَب را از مرد دانسته و بانوان را تنها وسیله‌ای برای خدمتگذاری به مردان محسوب نموده و دختران را از فرزندان خود محسوب نمی‌کردند؛ چنانچه در اشعار جاهلی آمده: «فرزندان ما، پسران ما هستند و دختران ما، فرزندان مردان بیگانه‌اند...» لذا آنچه زنان و دختران مظلوم را از این وضعیت اسفبار نجات داد، تعالیم روحبخش دین مترقی اسلام بود که به زنان شخصیت و هویت انسانی و الهی بخشید؛ اما متأسفانه دوران حضور و ظهور پیامبر اعظم (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز، پایان دوران استثمار زنان و ظلم تاریخی به آنها نبود! چراکه پس از گذشت ده‌ها قرن‌ از جاهليت کهن و دخترکشی، امروزه شاهدیم که بار دیگر ارزش و مقام زنان در «جاهلیت مدرن» پایمال شده و دشمنان اسلام با چهره‌ای جدید و با استفاده از ابزارهای مدرن و رسانه‌های تبلیغاتی، دین و مذهب و ارزش‌های اسلامی که نجات دهنده‌ی انسان از جاهلیت کهن بوده‌اند را، به عنوان حصاری در برابر آزادی زنان معرفی‌ نموده‌ و با تغییر برخی واژه‌ها و سوء استفاده از آنها، همچون «زن، زندگی و آزادی» بار دیگر زنان را در اوج حقارت فرو برده و آنها را به ابزار و کالاهای تبلیغاتی و خدماتی تبدیل نموده‌اند؛ و این جنایت تاریخی تا بدانجا پیش رفته که متأسفانه در برخی جوامع به اصطلاح مدرن، یکی از بزرگترین تجارت‌های اقتصادی، تجارت زن و پرنوگرافی (سکس) است! البته این «جاهلیت مدرن» با «جاهلیت کهن» تفاوت‌ بزرگی دارد و آن، تلاش بین‌المللی برای قانونمند کردن و جهانی نمودن این تحقیر سازمان یافته دختران و زنان، به نام «آزادی» و برابری آنها با مردان است! و عجیب‌تر آن‌که در دادن وجاهت عمومی به این ظلم بزرگ، خود بانوان نیز نقش به سزایی داشته‌ و دارند؛ و با کمال تأسف باید اقرار کنیم که این «توحش مدرن» سال‌هاست که در کشور اسلامی ما نیز رسوخ نموده و برخی از زنان و دختران ایرانی، ناخواسته یا نادانسته، ارزش‌های والای انسانی و اسلامی خود را با فرهنگ پوچ غربی، مبادله نموده‌اند؛ لذا ضروری به نظر می‌رسد که تمامی اندیشمندان و فرهیختگان مسلمان، و مخصوصاً زنان متفکر و آزادی‌خواه ایران اسلامی با استفاده از تمامی ظرفیت‌ها و ابزارها در فضای حقیقی و مجازی در برابر این هنجارشکنی آشکار، ایستاده و از باب امر به معروف و نهی از منکر وارد میدان شده و زنان و دختران گرامی ایران اسلامی را با حقیقت تمدن غربی و توحش مدرن آشنا نموده و برای مداوای جاهلين و غافلين، از تنها داروی شفابخش هستی، یعنی معرفت به اسلام و تبعیت از قرآن کریم، و سیره رفتاری و گفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بهره برده، و حقیقت خلقت والای زن را به‌عنوان گل و ریحانه‌ی هستی و ملکه‌ی خانواده؛ و حقیقت خلقت مرد را به‌عنوان فردی مستحکم، و ستون و پشتیبان خانواده در زندگی و در امور سخت کاری و اجتماعی معرفی کرده؛ و بار دیگر ارزش‌های والای انسانی و اسلامی و عزت و کرامت بانوان را احیاء نمایند‌؛ ✍️ در پایان سخن دست نیاز به درگاه خداوند بی‌نیاز دراز کرده و از حضرت حق، ظهور منجی و هادی عالم بشریت را طلب می‌نمائیم تا انشاالله با حضور و ظهور حضرت مهدی (عج)، تمامی بشریت و مخصوصاً بانوان گرامی به نهایت کرامت و عزت والای انسانی خود دست یابند؛ «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج». https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#سیره_رضوی ١» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠٣/١٠ ✍️ مناسبت روز: امروز یازدهم ذی‌القعده، سالروز میلاد با سعادت حضرت ثامن‌الائمه علی‌بن موسی‌الرضا (ع) و فرصتی بی‌بدیل برای شناخت و معرفت هر چه بیشتر به ساحت مقدس این امام همام و الگوگیری از سیره گفتاری و رفتاری هشتمین خورشید آسمان ولایت و امامت است، لذا ضمن تبریک و تهنیت این روز فرخنده، سخن امروز را با موضوع «سیره رضوی» آغاز می‌نمائیم؛ 💠 #سیره_قرآنی امام رضا (ع) عشق وافر #عالِم_آل_محمد (ع) به کتاب خدا، ایشان را بر آن داشته بود تا نخستین همنشین در زندگی فردی خود را قرآن کریم قرار دهند، به صورتی که در مواجهه با این کتاب آسمانی، نه زمان برای آن حضرت مطرح بود، نه مکان و نه روز و نه شب؛ چنانچه در روایت آمده که حضرت رضا (ع) هر سه روز یک بار، قرآن را ختم می‌کردند و آنگاه می‌فرمودند: «اگر می‌خواستم زودتر از سه روز آن را به پایان می‌بردم، (اما نخواستم چنین کنم) چراکه در موقع تلاوت، به هر آیه که می‌رسیدم در آن فکر و اندیشه می‌کردم که درباره چه چیزی و در چه زمانی نازل شده است؛ بدین جهت در هر سه روز یک بار قرآن را به پایان می‌رسانم» [امالی صدوق، ص۶۶٠] ⬅️ رَجاء بن ابی‌ضَحّاک نیز در گزارشی از سفر به مرو می‌گوید: «امام به هنگام خواب در رختخواب خویش فراوان قرآن می‌خواندند و هرگاه به آیه‌ای می‌رسیدند که در آن یادی از بهشت یا جهنّم آمده بود، گریه می‌کردند و از خداوند بهشت را درخواست نموده و از آتش جهنم به او پناه می‌بردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٢] ⬅️ همچنین شیخ طوسی (ره) نقل کرده که بعد از آن که امام رضا (ع) به دِعبِل خُزاعی، پیراهن پشمینه‌ی سبز رنگی به همراه انگشتری که نگینش عقیق بود، هدیه کردند، به او فرمودند: «از این پیراهن به خوبی محافظت کن که من در این پیراهن، هزار رکعت نماز خوانده‌ام و هزار مرتبه قرآن را در آن ختم کرده‌ام» [امالی طوسی، ص ٣۵٩] همچنين امام هشتم با سفارش به یاران خود از جمله رَیّان بْن صَلْت اَشْعَری قُمی، فرمودند: «قرآن سخن خداست، از مرز آن تجاوز نکنید و هدایت را جز در پرتو قرآن نجویید که در غیر این صورت، گمراه خواهید شد» [امالی شیخ صدوق، ص ٣٢۶] 💠 #سیره_عبادی امام رضا (ع) در سیره عبادی حضرت ثامن‌الحجج (ع) آمده است که حضرت سفارش اکید به نماز اول وقت داشته و همواره می‌فرمودند: «نماز را بدون علت از اول وقت آن به تأخیر نیندازید و همیشه در اول وقت، آن را اقامه کنید» [بحارالانوار، ج ۴٩، ص ۴٩] و خودشان نیز به هیچ قیمتی، فضیلت نماز اول وقت را از دست نمی‌دادند و حتی در مهمترین جلسات سیاسی و علمی که بزرگان ادیان و فرق در آن حضور داشتند، به مجرد شنیدن صدای اذان، جلسه را ترک کرده و در پاسخ به درخواست حاضران برای ادامه بحث، می‌فرمودند: «نماز می‌گزاریم و بازمی‌گردیم و ادامه می‌دهیم» [توحید شیخ صدوق، ص ۴٣۴] در روایت دیگری نیز شیخ صدوق از رَجاء بن ابی‌ضَحّاک که از طرف مأمون برای بُردن امام رضا (ع) از مدینه به مرو مأموریت داشت، می‌گوید: «من از مدینه تا مرو همراه امام بودم، به خدا سوگند کسی را در پرهیزکاری و کثرت ذکر خدا و شدت خوف از حق تعالی مانند ایشان ندیدم، چنانچه عبادت آن حضرت در شبانه روز این‌گونه بود که چون صبح می‌شد، نماز صبح را ادا می‌کردند و بعد از سلام نماز در مصلای خود تسبیح و تحمید و تکبیر و تهلیل می‌گفتند و صلوات بر حضرت رسول و اولاد او می‌فرستادند تا آفتاب طلوع می‌کرد و سپس به سجده می‌رفتند تا روز بلند می‌شد...»؛ و ادامه می‌دهد: «حضرت در هر شهری که می‌رسیدند، ده روز اقامت می‌نمودند، و روزها را روزه گرفته و چون شب می‌شد پس از نماز، افطار می‌کردند و نافله نمازهای یومیه و نماز شب و شَفع و وَتر را در حضر و سفر ترک نمی‌کردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٣] همچنین امام رضا (ع) نماز را حافظ انسان دانسته و می‌فرمودند: «نماز و مداومت یاد خدا در شب و روز سبب می‌شود که انسان، مولا و مدبّر و خالق خود را فراموش نکند و روح سرکشی و طغیانگری در برابر خدا، بر او غالب نشود» [تفسیر نمونه، ج ١۶، ص ٢٩۴] 💠 و بالاخره سخن امروز را با حدیث گهربار دیگری از امام رضا (ع) به پایان می‌بریم که حضرت فرمودند: «انجام کار نیک و کوشش در عبادت را با تکیه بر دوستی آل‌محمد (ص) رها نکنید؛ و دوستی آل‌محمد (ص) و تسلیم بودن در برابر دستورات ایشان را نیز با تکیه بر عبادت وانگذارید، چراکه هیچ‌یک از این دو بدون دیگری، پذیرفته نمی‌شود» (بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۴۸) ✍️ این مبحث ادامه دارد و انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، در روزبرگ فردا از سیره اخلاقی و تربیتی حضرت رضا (ع) سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امربه‌معروف ✅ مراحل و مراتب امر معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی(زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ در دو روز گذشته عرض شد که طبق فتوای مراجع عظام تقلید رعایت مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد و سپس مرحله اول یعنی «امر و نهی قلبی» را توضیح دادیم؛ و امروز به سراغ مرحله دوم می‌رویم که در صورتی که با انجام مرحله اول مقصود حاصل نشود باید به سراغ مرحله دوم امر به معروف و نهی از منکر یعنی «امر و نهی لسانی» یا امر و نهی با زبان برویم که مقصود این است که مکلف باید با سخن گفتن از طرف روبرو بخواهد که از منکر دست بردارد و معروف را انجام دهد؛ ⬅️ امر و نهی لسانی نیز درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه و آرام‌ترین لحن می‌توان به مقصود رسید، نباید اقدام به درجه‌ی بالاتر نمود؛ این درجات بر حسب شدت و ضعف و بر حسب انواعی که دارند بسیارند که برخی از آنها عبارتند از: ارشاد کردن، تذکر دادن، موعظه کردن، پند و اندرز دادن، مصالح و مفاسد و سود و زیان‌ها را بر شمردن، بحث و مناظره کردن، استدلالی سخن گفتن، با غلظت و درشتی حرف زدن، با تهدید صحبت کردن و... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#سیره_رضوی ٢» ✍️ مناسبت روز: در ایام میلاد با سعادت هشتمین اختر تابناک آسمان ولايت و امامت، حضرت رضا (ع) هستیم و در روز گذشته به همین مناسبت از #سیره_قرآنی و #سیره_عبادی حضرت ثامن‌الائمه (ع) سخن گفتیم و انشاالله در روزبرگ امروز نیز از #سیره_اخلاقی آن امام همام سخن خواهیم گفت‌‌؛ اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) همواره در میان مردم و با مردم زیسته‌اند، و با گفتار و عمل خود به مردم درس زندگی و پاکی و فضیلت آموخته‌اند؛ آن بزرگواران با آن‌که از مقام رفیع امامت برخوردار بوده و برگزیده‌ی خدا و حجت الهی در زمین بوده‌اند، اما هیچ‌گاه برای خود حریمی قائل نبودند و به روش برخی از حکما و جباران، خود را از مردم جدا نمی‌کردند و همین موضوع باعث سهولت در الگوگیری از این اسوه‌های بزرگ الهی شده است؛ ✍️ بی‌شک‌ یکی از بزرگترین و ملموس‌ترین این الگوها برای بشریت و مخصوصاً ما ایرانیان، حضرت رضا (ع) می‌باشند که در این مجال به چند روایت کوتاه درباره سیره اخلاقی آن امام همام می‌پردازیم: ⬅️ «ابراهیم بن عباس» می‌گوید: «هیچگاه ندیدم که امام رضا (ع) در سخن، بر کسی جفا ورزند و نیز ندیدم که سخن کسی را پیش از تمام شدن قطع کنند؛ هرگز نیازمندی را که می‌توانستند نیازش را برآورده سازند، رد نمی‌کردند؛ و هرگز ندیدم به کسی از خدمتکاران و غلامانشان بدگوئی کنند؛ و چون سفره‌ی غذا به میان می‌آمد همه‌ی افراد خانه حتی دربان و مهتر را نیز بر سفره‌ی خویش می‌نشاندند و آنان همراه با امام، غذا می‌خوردند؛ هیچ‌گاه خنده‌ی حضرت به صورت قهقهه نبود، بلکه تبسم می‌نمودند؛ در حضور دیگری پایشان را دراز نمی‌فرمودند؛ کار خیر و انفاق پنهان بسیار داشتند، و بیشتر در شب‌های تاریک مخفیانه به فقرا کمک می‌کردند...» [إعلامُ‌الوَریٰ ص ٣١۴] ⬅️ «مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عَبَّاد» می گوید: لباس امام رضا (ع) در خانه، درشت و خشن بود، اما هنگامی‌که در مجالس عمومی شرکت می‌فرمودند (لباس‌های خوب و متعارف می پوشیدند) و خود را می‌آراستند. [همان] ⬅️ در روایت دیگری آمده که شبی امام میهمان داشتند و در میان صحبت، برای چراغ خانه، مشکلی پیش آمد، میهمان دست پیش آورد تا چراغ را درست کند ولی امام نگذاشتند و خودشان این کار را انجام داده و فرمودند: ما خاندانی هستیم که میهمانان خود را به‌کار نمی‌گیریم (و آنان را احترام می‌کنیم) [کافی ج٧ ص ٢٨٣] ⬅️ همچنین در روایت آمده: روزی شخصی که امام را نمی‌شناخت در حمام از امام درخواست نمود تا او را کیسه بکشند و امام هم بدون نکته‌ای مشغول به شستن او شدند؛ در این هنگام، فردی وارد شد و حضرت را شناخت و به آن شخص معرفی نمود؛ او با شرمندگی شروع به عذرخواهی کرد، ولی امام، همچنان او را کیسه می‌کشیدند و دلداری می‌دادند که اشکالی ندارد. [مناقب ج ۴ ص ٣۶٢] ⬅️ مردی از اهالی بلخ می‌گوید: در سفر خراسان با امام رضا (ع) همراه بودم، روزی امام سفره‌ای گستردند و همه‌ی خدمتگزاران و غلامان حتی سیاهان را بر آن سفره نشاندند تا همراه ایشان غذا بخورند؛ من به امام عرض کردم: فدایتان شوم، بهتر نیست اینان بر سفره جداگانه‌ای بنشینند؟ حضرت فرمودند: پروردگار همه یکی است و همچنين پدر و مادر همه ما یکی است و (بزرگی) و بهره هر کس هم به اَعمال اوست. [کافی، ج ٨، ص ٢٣٠] ⬅️ در روايت دیگری نیز آمده که غریبی درب خانه امام آمد و سلام کرد و گفت: من از دوستداران شما و پدران و اجدادتان هستم، از حج باز گشته‌ام و خرجی راه تمام نموده‌ام، اگر می‌توانید مبلغی به من مرحمت فرمائید تا خود را به‌وطنم برسانم، و انشاالله در آنجا از جانب شما، معادل همان مبلغ را به مستمندان صدقه خواهم داد، زیرا من در شهر خویش فقیر نیستم و اینک در سفر نیازمند شده‌ام؛ امام دویست دینار آوردند و از بالای درب، دست خویش را بیرون آورده و به آن فرد دادند و فرمودند: «این دویست دینار را بگیر و توشه‌ی راه کن و به آن تبرک بجوی و لازم هم نیست که از جانب من معادل آن را صدقه بدهی...» وقتی آن شخص دینارها را گرفت و رفت؛ اهل خانه از حضرت پرسیدند چرا از بالای درب، دینارها را به او دادید؟ و امام در جواب فرمودند: تا شرمندگی نیاز و سؤال را در چهره‌ی او نبینم. [مناقب، ج ۴، ص ٣۶٠] آنچه گذشت، تنها بخش کوچکی از سیره اخلاقی حضرت رضا (ع) بود که انشاالله بتوانیم با الگوگیری از آنها، به زندگی خود، رنگ خدایی زده و به سعادت دنیا و آخرت نائل شویم. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_امر_به‌_معروف ✅ مراحل و مراتب امر معروف و نهی از منکر: ۱. امر و نهی قلبی؛ ۲. امر و نهی لسانی (زبانی)؛ ۳. امر و نهی عملی. ✍️ در دو روز گذشته عرض شد که رعایت مراحل امر به معروف و نهی از منکر واجب است یعنی تا به مرحله‌ی پایین‌تر مقصود حاصل می‌شود نباید وارد مرحله‌ی بالاتر شد و سپس مرحله اول و دوم یعنی «امر و نهی قلبي و لسانی» را توضیح دادیم؛ انشاالله امروز نیز به سراغ مرحله سوم امر به معروف و نهی از منکر می‌رویم که در صورتی که با انجام مرحله اول و دوم، مقصود حاصل نشود باید به سراغ این مرحله یعنی «امر و نهی عملی» برویم که مقصود این است که مکلف باید با اِعمال قدرت و به‌کار بردن جبر و زور، فرد را از انجام منکر و ترک معروف باز دارد؛ ⬅️ این مرحله از امر و نهی نیز درجاتی دارد که تا با پایین‌ترین درجه می‌توان نتیجه گرفت، نباید به درجه‌ی شدیدتر پرداخت که این درجات بر حسب شدت و ضعف... بسیارند و برخی از آنها عبارتند از: حربه را از دست‌ او گرفتن، وسایل گناه را از دسترس او خارج ساختن، او را عقب‌راندن، دست طرف را محکم نگه‌داشتن، او را حبس‌کردن، کتک‌زدن، زخمی‌کردن... و در نهایت کشتن؛ تذکر: در زمان حاکمیت و اقتدار حکومت اسلامی... واجب است که مکلفین در امر به معروف و نهی از منکر به امر و نهی (قلبی و) زبانی اکتفا کنند، و در صورت نیاز به توسل به زور، موضوع را به مسؤولین ذیربط در نیروی انتظامی و قوه قضاییه ارجاع دهند... 📚 رساله‌ی آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG