#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «جایگاه رفیع #کودک_در_اسلام» روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠٧/١٨ ✍️ مناسبت روز: در #هفته_جهانی_کودک قرار داریم، کودکانی که در دین مبین اسلام، از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردارند؛ لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم: حمایت از کودکان و بحث جدی در مورد حقوق آنها در تاریخ معاصر بعد از جنگ جهانی اول آغاز شد، چرا که در این جنگ خانمانسوز، کودکان بسیاری زخمی و کشته و یا یتیم و آواره شدند لذا کنوانسیونی تحت عنوان «#حقوق_کودک» در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و همه اعضای سازمان ملل متحد بجز ایالات متحده آمریکا آن را پذیرفتند و در این کنوانسیون چند پروتکل مهم در جهت حمایت از کودکان به تصویب رسید که جمهوری اسلامی ایران نیز مشروط به عدم تعارض با قوانین داخلی و موازین اسلامی آنها را تصویب نمود. 👈 اما نکته مهم آن است که هرچند این حرکت مثبت از جانب سازمان‌های بین‌المللی در قرون اخیر قابل تقدیر است اما باید بدانیم دین اسلام در هزار و چند صد سال قبل، کودکان را تحت حمایت شدید خود قرار داده و احکام و دستورات ویژه‌ای در رابطه با آنها و حق و حقوق و چگونگی برخورد با کودکان صادر نموده است؛ تا جایی که در این دین مترقی حتی به بازی کودکان نیز توجه شده و در سیره گفتاری و رفتاری پیامبر اسلام (ص) نمونه‌های فراوانی در این زمینه وجود دارد؛ چنانچه در روایات آمده که حضرت رسول (ص) به استعدادهای فطری کودکان توجه ویژه داشتند و از رنجش و ناراحتی آنها سخت آرزده خاطر می‌شدند و در هم نشینی با کودکان، خود را همسان آنان پنداشته و با آنها سرگرم بازی شده و به دیگران نیز سفارش می‌کردند که با کودکان، کودکانه رفتار کنند: «مَن کانَ عِنْدَهُ صَبِیٌّ فَلْیَتَصابَّ لَهُ» (من‌لايحضره‌الفقيه، ج٣، ص۴٨٣) ✍️ در این مکتب انسان‌ساز، کودکان دارای حقوق بسیاری هستند از جمله: انتخاب نام نیکو، رعایت عدالت و مساوات و انصاف در رابطه با آنها، احترام، محبت و تربیت نیکو، آموزش علم و دانش و آشنایی آنها با کتاب و احکام الهی و...؛ که در این مجال کوتاه فقط به یکی از این حقوق یعنی «انتخاب نام نیکو» می‌پردازیم؛ ✍️ در نظام آفرینش، هر موجودی با نامی شناخته می‌شود و در این میان، نام انسان به عنوان اشرف مخلوقات بسیار اهمیت داشته و در حقیقت به‌گونه‌ای هویت او را هویدا می‌سازد؛ چنانچه امروزه علم روانشناسی اجتماعی مؤید آن است که نام نیکوی انسان در شکل‌گیری شخصیت فردی و اجتماعی و ارتباط او با محیط پیرامونی و اطرافیانش تأثیر بسزایی دارد؛ دین مبین اسلام نیز در هزار و چند صد سال قبل بر اثر «نام نیکو» در زندگی انسان تأکید کرده و اهمیت آن را تا آنجا دانسته که رسول خدا (ص) فرمودند: «فرزند بر پدر (و مادر)، سه حق مهم دارد که اولین آنها انتخاب نام نیکو برای اوست... » و همچنین فرموده‌اند: «شما را در قیامت به نامتان می‌خوانند، بنابراین برای انتخاب و برگزیدن نام نیکو اهتمام ورزید» (کافی، ج٢، ص١٩) اما علیرغم این همه تأکید، متأسفانه در زمان حاضر شاهد هستیم که حتی بعضی از خانواده‌های متدین و مُتشخّص نیز، بعضاً نام‌هایی را برای فرزندان خود انتخاب می‌کنند که نه تنها هیچ معنا و مفهومی ندارند بلکه گاهی دارای معانی نازیبا و منتسب به اشخاص لاابالی و فاسق می‌باشند! البته قطعاً اگر این والدین عزیز با دستورات ویژه اسلامی در این زمینه، آشنا گردند و به آنها توجه لازم داده شود که در آینده، نام فرزند آنها تا چه اندازه می‌تواند در روحیات و خُلقیات و شخصیت او تأثیرگذار است، مسلماً با دقت بیشتری در زمینه انتخاب نام نیکو برای فرزند دلبندشان اهتمام می‌نمایند. ✍️ نکته مهم دیگری که در این زمینه باید بدانیم این است که یکی از علائم و نشانه‌های دوستی و دشمنی ما نسبت به افراد، استفاده و یا عدم استفاده‌ ما از اسامی منتسب به آنها است؛ لذا نام ائمه اطهار و اولیای الهی، به عنوان محبوب‌ترین افراد نزد ما بهترین اسامی برای فرزندانمان محسوب می‌شوند که علاوه بر ایجاد تفاخر و مباهات در وجود فرزندان، آنها را به سوی کسب شناخت و معرفت نسبت به صاحب نام خود و در نتیجه الگوگیری و تکامل و سعی در تَشَبُّه به آن وجودهای مبارک، سوق خواهد داد؛ همچنین یکی از وظایف ما، زنده نگهداشتن نام و یاد بزرگان است که می‌‌توانیم با قراردادن نام آنها بر کودکانمان این موضوع را محقق کنیم؛ همان‌گونه که امام حسین (ع) نام تمام پسران خود را «علی» قرار دادند؛ و در روایتی نيز وارد شده که شخصی خدمت امام صادق (ع) عرض کرد که ما همه‌ی فرزندان خود را به نام شما نامگذاری می‌کنیم؛ آیا این کار فايده‌ای دارد؟ امام در جواب فرمودند: «بله؛ مگر دین، غیر از محبّت و دوست داشتن است». (بحارالانوار، ج٢٧، ص٩۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ چهارشنبه ١٩ مهر ١۴٠٢ 🌙 الأربعاء ٢۵ ربیع‌الاول ١۴۴۵ 🌲م 2023 Wednesday 11 October 👈 امروز متعلق است به امام کاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی (علیهم‌السلام) 🕋 اذکار معروف روز که به قصد رجا خوانده می‌شود: - یا حَیُّ یا قَیّوم (١٠٠ مرتبه) - حسبی الله و نعم الوکیل ( ١٠٠٠ بار) - یا متعال (۵۴١ مرتبه) برای عزت ❇️ وقایع مهم روز: ☀️ #هفته_نیروی_انتظامی 🌲 #هفته_جهانی_کودک 🤲 اعمال روز: 🔹 عمل خاصی وارد نشده؛ 💠 حدیث روز: 💎 رسول خدا (ص): «عَدَدُ دُرَجِ الْجَنِّةِ عَدَدُ آىِ الْقُرآنِ، فَاِذا دَخَلَ صاحِبُ الْقُرْآنِ الْجَنَّةَ قَيلَ لَهُ: اِقْرَأْ وَ ارْقَأْ لِكُّلِ آيَةٍ دَرَجَةٌ فَلا تَكُونُ فَوْقَ حافِظِ الْقُرْآنِ دَرَجَةً» «تعداد درجات بهشت به تعداد آيه‌هاى قرآن است، هنگامى كه اهل قرآن وارد بهشت شود به او گفته مى‌شود قرآن بخوان و بالا برو! پس براى هر آيه‌اى درجه‌اى است و بالاترين درجه از آنِ حافظان (کل) قرآن است» 📚 الخصال، ج٣۴، ص٢٨۴ https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام #بزرگداشت_حافظ موضوع: #احکام_قرآن ❓آیا برای خواندن و حفظ قرآن کریم، گرفتن وضو واجب است؟ ✅ مسّ نمودن خطّ قرآن؛ یعنی رساندن جایی از بدن به خطّ قرآن برای کسی که وضو ندارد، حرام است؛ ولی مسّ ترجمه قرآن به زبان فارسی یا به زبان دیگر، اشکال ندارد (و همچنين خواندن و حفظ آن بدون مسّ قرآن نیاز به وضو ندارد)؛ ✅ مستحب است انسان، برای مس حاشیه قرآن هم وضوء داشته باشد؛ ✅ مسّ نمودن اسم خداوند متعال به هر زبانی که نوشته شده باشد، بدون وضو حرام است و بنابر احتیاط واجب مسّ اسم مبارک پیغمبر (ص) و امامان معصوم (ع) و حضرت زهرا (س)‏ نیز چنین است. [توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‏۱، ص۱۸۶] https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#راز_جاودانگی_حافظ» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠٧/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت ویژه‌ای نداریم؛ اما فردا، بیستم مهر ماه در تقویم به‌عنوان «#روز_بزرگداشت_حافظ» نامگذاری گردیده است، لذا سخن امروز را به این شاعر مسلمان ایرانی اختصاص می‌دهیم؛ خواجه شمسُ‌الدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (ره)، ملقب به لِسانُ‌الْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسانُ‌الْعُرَفا و ناظِمُ‌الاُولیاء، شاعرِ نامدارِ مسلمانِ ایرانی است که از گذشته‌های دور، اشعارش، گوش جهانیان را نوازش و به دل‌های آنان، آرامش بخشیده است. اشعاری که دریایی از معرفت و ایمان، کوهی از صبر و مقاومت، عشق و وصال و ندایی از بهشت و سودایی از کمالات عرفانی است؛ و برای چشیدن شیرینی این دریای خروشان، نیازی به استاد ادبیات و عِرفان نیست؛ بلکه بسیاری از  پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را می‌شناسیم که اشعار حافظ را از حفظ می‌خوانند و می‌فهمند، با اینکه کمترین بهره‌ای از سواد ندارند! ✍️ اما به راستی دلیل جاودانگی حافظ چیست؟ و چه رمز و رازی در اشعار اوست که نه فقط ایرانیان، بلکه جهانیان تشنه اشعار اویند و بنابر قول رهبر معظم انقلاب: همه قشرها از عرفای مجذوب جلوه‌های الهی تا ادیبان و شاعران خوش ذوق، تا مردم معمولی شیفته گفتار اویند و حتی گوته آلمانی به مُریدیِ حافظِ مسلمانِ ایرانی مباهات می‌کند... (١٣٨٧/٢/٩) بی‌تردید راز ماندگاری حافظ را باید در این بیت «#لسان‌_الغیب» جستجو کرد که می‌گوید: «زحافظان‌جهان کسی چوبنده جمع‌ نکرد لطایفِ حِکَمی با نکات قرآنی» آری، حافظ با وصل به سرچشمه زلال کلام وحی و جای دادن تمام کلمات و آیات قرآن کریم در حافظه خود و همچنین درک هنرمندانه از کلام و معارف پیامبر خدا (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و با پیوندِ ثقلین با عبادت و سوز و گداز و شب زنده داری و خلوت‌های طولانی، عشق و عرفان را درهم آمیخته و اثری خلق کرده که صیادِ قلب‌های عالَم گردیده است. البته در طول تاریخ بعضی افراد با نگاه تک بُعدی و تک ساحَتی به حافظ، از برخی از اشعار او خُرده گرفته‌اند؛ و این موضوع به دلیل عدم اهتمام به معرفی و شناساندن این شاعر حکیم و فقدان درک قامت شعر و مضامین بلند اوست تا جایی که متأسفانه غزلیاتش را دستمایه‌ی سطحی‌نگری کرده و گاهی حتی شخصیت او، از «حکیمی عالم» به «رندی میکده‌نشین» تنزل یافته!!! اما خوشبختانه بسیاری از علماء، بزرگان و اساتید مُسلّمِ علم و ادب، با درک کلام، شخصیت و غزلیات عرفانی او، اذعان نموده‌اند که او در جمیع اخلاق اسلامی و انسانی، سرآمد و به دور از هرگونه إثم و ریا و تزویر بوده و ذهن او همواره در سروده‌هایش، متأثر از «ثقلین» بوده‌ است: «هر چه کردم، همه از دولتِ قرآن کردم» و به راستی همین موضوع، رمز جاودانگی حافظ، و عشق و عرفان او در جهان است: «عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت» و به عبارت دیگر باید بگوییم که حافظ زنده است به شعرش، و شعر او زنده است به قرآنی که در سینه دارد: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ به قرآنی که اندر سینه داری» چنانچه رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: ««قرآن درس همیشگی زندگی انسان است و دیوان حافظ، مستفاد از قرآن است و خود او اعتراف می‌کند که نکات قرآنی را آموخته و زبان خودش را به آنها گشوده است؛ پس محتوای شعر حافظ آنجا که... قدم در وادی بیان معارف و اخلاقیات می‌گذارد، یک گنجینه و ذخیره است برای ملت امروز ما و نسل‌های آینده، و برای ملت‌های دیگر، چون معارف والای انسانی مرز نمی‌شناسد؛ پس بزرگداشت از حافظ، بزرگداشت از فرهنگ قرآنی و اسلامی و ایرانی است...» (۲۸ آبان ۱۳۶۷) ✍️ و کلام امروز را با یکی از اشعار مهدوی حافظ به پایان می‌بریم: یوسفِ گُم گشته بازآید به کنعان، غم مَخُور کلبهٔ احزان شَوَد روزی گلستان، غم مخور ای دل غمدیده، حالت بِه شود، دل بَد مکن وین سرِ شوریده باز آید به سامان غم مخور گر بهارِ عمر باشد باز بر تختِ چمن چتر گل در سر کَشی، ای مرغِ خوشخوان غم مخور دورِ گردون گر دو روزی بر مرادِ ما نرفت دائماً یکسان نباشد حالِ دوران غم مخور هان مَشو نومید چون واقِف نِه‌ای از سِرِّ غیب باشد اندر پرده بازی‌هایِ پنهان غم مخور ای دل اَر سیلِ فنا بنیادِ هستی بَر کَنَد چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور دربیابان گر به‌شوقِ کعبه خواهی زد قدم سرزنش‌ها گر کُنَد خارِ مُغیلان غم مخور گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هیچ‌ راهی‌نیست، کان‌ را نیست‌ پایان، غم‌مخور حال ما در فُرقَت جانان و اِبرامِ رقیب جمله می‌داند خدایِ حالْ‌گردان غم مخور حافظا در کُنجِ فقر و خلوتِ شب‌هایِ تار تا بُوَد وِردَت دعا و درسِ قرآن غم مخور https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ پنجشنبه ٢٠ مهر ١۴٠٢ 🌙 الخمیس ٢۶ ربیع‌الاول ١۴۴۵ 🌲م 2023 Thursday 12 October ✍️ امروز متعلق است به امام حسن عسکری (ع) - 🕋 اذکار معروف روز که به قصد رجا خوانده می‌شوند: - لااِلهَ اِلّا اللهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبین(١٠٠بار) - یا غفور یا رحیم (١۰٠٠ مرتبه) - یا رزاق (٣٠٨ مرتبه) برای وسعت رزق ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 سالروز غزوه #دُومَةُ_الجَنْدَل‏ (۵ق) 🌙 سالروز #صلح_امام_حسن مجتبى علیه‌السلام (۴١ق) 💠 حدیث روز: 💎 رسول خدا (ص): «الحَسَنُ و الحُسَينُ إمامانِ قاما أو قَعَدا» «حسن و حسين هر دو امامند؛ چه قيام كنند، و چه قيام نكنند (و صلح کنند)» 📚 مناقب آل‌ أبیطالب، ج٢، ص١٣٨ https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز #صلح_امام_حسن (ع) موضوع: #احکام_اصلاح_بین_مردم اسلام برای ایجاد صلح و اصلاح میان مردم اهمیت زیادی قائل است لذا احکام ویژه‌ای برای آن مقرر کرده، از جمله: 1️⃣ «دروغ» که از گناهان کبیره است، اگر برای آشتی و اصلاح بین مردم گفته شود، جرم و گناهی ندارد. «لا کِذبَ علی المُصلح» [بحارالانوار، ج۶٩، ص٢۴٢] 2️⃣ «نجوا و درگوشی سخن گفتن» که از اعمال شیطان و مورد نهی قرآن است: «إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَان...» [مجادله/١٠]، اگر برای اصلاح و آشتی دادن باشد، منعی ندارد: «لا خَیرَ فِی کثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَینَ النَّاسِ» [نساء/١١۴] 3️⃣ با این که «عمل به سوگند»، واجب و شکستن آن حرام است، امّا اگر کسی سوگند یاد کند که دست به اصلاح و آشتی دادن میان دو نفر نزند، اسلام شکستن این سوگند را مجاز می داند: «وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَیمانِکمْ أَنْ ...تُصْلِحُوا بَینَ النَّاسِ [بقره/٢٢۴] 5️⃣ با این که «عمل به وصیت»، واجب و ترک آن حرام است، امّا اگر عمل به وصیت، میان افرادی فتنه و کدورت می‌آورد، اسلام اجازه می‌دهد که وصیت ترک شود تا میان مردم صلح و صفا حاکم باشد: «فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَینَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیه»: «و هر کس بیم دارد که از وصیت موصی (به وارث او) جفا و ستمی رفته باشد و به اصلاح میان آنان پردازد بر او گناهی نیست و محققاً خدا آمرزنده و مهربان است» [بقره/١٨٢] https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام، #دین_صلح_و_دوستی» ✍️ مناسبت روز: در سالروز صلح امام حسن مجتبی (ع) قرار داریم، صلح حکیمانه‌ای که باعث حفظ مسلمانان و مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و روشن شدن چهره‌ی نفاق و تزویر اُمَوی در تاریخ اسلام گردید، لذا سخنِ امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ هرگاه مسأله «#صلح_حسنی» مطرح می‌شود، برخی از غافلين و همچنین مغرضین، بلافاصله آن را در تقابل با «#قیام_حسینی» قرار می‌دهند؛ اما آنها غافل از یک حقیقت بزرگ هستند که امام حسین(ع)، اطاعت از ولیِّ زمان خود را واجب می‌دانستند و معتقد بودند که پس از پدر بزرگوارشان، امام حسن (ع)، امر امامت و ولایت امت را برعهده دارند، لذا در تمامی مراحل صلحِ حسنی، همراه و پیرو برادر گرامیشان بودند و این پیمان‌نامه، مورد تأیید کامل ایشان نیز بوده است‌؛ علاوه بر این موضوع با اندک تأمل در تاریخ و بررسی شرایط ویژه دو برهه‌ی زمانی، به‌راحتی می‌توان دریافت که اگر امام حسین (ع) به جای امام حسن (ع) بودند، قطعاً با معاویه صلح می‌کردند و اگر امام حسن (ع) نیز در موقعیت برادر گرامیشان بودند، حتماً در برابر یزید قیام می‌کردند؛ لذا بین نظر حسنین (ع) در باب صلح و قیام هیچ اختلافی وجود نداشته و اصولاً اگر صلحِ حسنی انجام نمی‌شد و ماهیّت واقعی منافقینِ اُمَوی‌، برای مسلمانان آشکار نمی‌گردید، قیام حسینی از نظر مردم، قیام موجّهی نبود و هرگز اهداف این حماسه بزرگ، محقق نمی‌شد. 📚 برگرفته از کتاب صلح امام حسن (ع)، ترجمه رهبر فرزانه انقلاب) ❓اما یک سؤال مهم پس از نکات فوق‌الذکر مطرح می‌شود که بالاخره دین اسلام، دینِ «صلح و دوستی» است یا دینِ «قیام و جهاد»؟ ✅ برای جواب به این پرسش، ابتدا باید در معنای کلمه «اسلام» دقت کنیم؛ چراکه ریشه «اسلام» از "سِلم" و "سلام" به معنای صلح و آرامش می‌باشد و خداوند متعال در آیات مختلف در قرآن کریم به اهمیت و اولویت صلح و دوستی اشاره نموده‌ است؛ چنانچه در آیه ٢٠٨ بقره، می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ»: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی در صلح و آشتی در آیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شما است» و حتی نسبت به صلح با دشمنان اسلام نیز در آیه‌ی ۶١ سوره انفال می‌فرماید: «وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها...»: «اگر دشمنان شما (نیز) خواهان صلح عادلانه بودند، آن را بپذیرید» همچنین در روایات اسلامی نیز بر صلح و دوستی بین مردم، تأکید بسیار شده‌ است، چنانچه امیرالمؤمنین (ع) نهایت سعادت انسان را تلاش برای صلح بین مردم دانسته و فرمودند: «مِنْ كَمالِ السَّعادَةِ السَّعْىُ فى صَلاحِ الْجُمْهورِ»: «كوشش در راه اصلاح عموم مردم از كمال خوشبختى است» (پیام قرآن، ج١٠، ص ٣٧١) ❓اما در اینجا، سؤال دیگری نیز مطرح می‌شود که اگر اسلام، دینِ صلح و دوستی است، پس این همه، آیات، روایات و احکام جهاد، چگونه قابل توجیه است؟! ✅ برای جواب به این سؤال، دقت به این نکته ضروری است که با توجه به اختیار انسان‌ در این دنیا، ممکن است در هر زمان، گروهی از مردم، راه طغیان و سرکشی و ظلم و تعدی به دیگران را برگزینند و به فساد و تباهی در روی زمین بپردازند؛ از این‌رو ضروری است که یک دینِ جامع و کامل، برای رفع همه موانع در مسیر هدایت و سعادت بشریت، برنامه داشته باشد. لذا طبق دستور و منطق اسلام، اگر دشمنان با انعقاد صلح، قابل کنترل و دفع و چه‌بسا هدایت باشند، اصل مسلّم بر مدارا و صلح است؛ اما در برخی مواقع، دشمنان، طغیان‌ و سرکشی می‌کنند، به گونه‌ای که چاره‌ای جز دفاع و استفاده از شدتِ عمل برای مسلمانان باقی نمی‌ماند لذا میتوان گفت که در اسلام، «جهاد» نیز به عنوان اقدامی دفاعی، انسان دوستانه و در راستای گسترش صلح و امنیت تشریع شده و بر این اساس در قرآن کریم در برابر کسانی که با منطق و صلح و دوستی، همراه نشوند، و مسیر هدایت و سعادت بشریت را سد کرده و آگاهانه ظلم وستم نموده و به حقوق دیگران تعرض نمایند، دستور جهاد صادر شده چنانچه خداوند در آیه ٩ سوره تحریم خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید: «در برابر کافران و منافقان جهاد کن و بر آنها سخت بگیر ...» ✍️ در نتیجه باید عرض کنیم که اسلام ناب محمدی، دین صلح و دوستی است و این مکتب انسان‌ساز، هرگز با تعدی و تجاوز و جنگ، موافق نیست و دستورات و فرامین جهادی اسلام نیز در راستای دفاع از حقوق مظلومین و گسترش صلح و امنیت جهانی و نفی حاکمیت طاغوت‌ها و مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی‌ها است. 📚 برداشتی از کتاب جهاد استاد مطهری https://eitaa.com/ROOZBARG