#توضیح_دیگری_در_مورد_طب_اسلامی 🤔#پرسش ❔شما که مدعی هستید طب اسلامی وجود دارد و آقای تبریزیان گرفتار اشتباه شده است به نظرتان آیا این نقص نیست که آیین اسلام که جامع و کامل است به این مساله مهم یعنی سلامت انسانها توجه نکرده باشد ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 1⃣در این شکی نیست که اهل بیت علیهم السلام آگاه به علم طب و پزشکی بوده اند . بررسى دقيق احاديثى كه درباره ويژگى ‏هاى علمى، سرچشمه ‏هاى دانش‏ها و نيز انواع دانش‏هاى اهل بيت عليهم السلام به ما رسيده، نشان مى ‏دهد كه پيامبر اسلام و اهل بيت آن بزرگوار، نه تنها از دانش پزشكى، بلكه از همه علوم، نه از راه تحصيل، بلكه از طريق الهام الهى برخوردار بوده ‏اند . ❕مرحوم کلینی در کافی شریف بابی را گشوده تحت عنوان ؛ « باب درمورد اینکه امامان می دانند جمیع آنچه در گذشته بوده و تا آینده خواهد بود و چیزی از آنان پنهان نیست » 📚الکافی، ج1 ص 260 🔸از امام صادق نقل می کند که فرمود ؛ «من می دانم آنچه در آسمانها وزمین و بهشت ودوزخ است ومی دانم آنچه در گذشته بوده وتا روز قیامت خواهد بود » 📚همان مدرک ❕علی علیه السلام فرمود ؛ «من جمیع علم پیامبر و علم گذشته و علم آینده تا روز قیامت را می دانمذ» 📚بصایر الدرجات،ج1 ص127 ❕امام صادق علیه السلام فرمود ؛ «خداوند بزرگتر از آن است که از طریق امام بر بنده ای احتجاج کند آنگاه چیزی از اخبار آسمان و زمین را از امام مخفی بدارد » 📚بحار الانوار، ج 26 ص 110 2⃣وظيفه دين و آيين، هدايت مردم به راه‏هاى راست و اعتقادها و برنامه ‏هاى اخلاقى است و رسالت انبيا و امامان ، به عنوان طبيبان روحانى درمان انواع بيمارى‏ هاى فكرى و اخلاقى است؛ ولى از آنجا كه طب جسمانى نيز رابطه نزديكى با طب روحانى دارد گاه به سراغ اين امور نيز مى ‏رفتند. به بيان ديگر مسائل مربوط به سلامت جسم رابطه نزديكى با سلامت روح دارد از اين‏رو سلامت جسم نيز مورد توجه اسلام بوده است‏ . ❕بررسى متون اسلامى به روشنى نشان مى‏ دهد كه يكى از اهداف اصلى و حكمت‏هاى مهمّ احكام و مقرّرات اسلامى، طبّ پيشگيرانه، از طريق پيشگيرى از بيمارى ‏ها و تأمين سلامت انسان است. بر اين پايه، در اسلام، آنچه براى سلامت جسم و يا جان خطرناك و زيانبار است، حرام يا مكروه است و آنچه براى سلامت انسان، لازم و مفيد است، واجب يا مستحب، و آنچه سود و يا زيانى براى جسم و يا جان ندارد، مباح شناخته شده است. اين بدان معناست كه طبّ پيشگيرى در متن مقرّرات و احكام پنجگانه اسلام، تنيده شده و اجراى كامل و دقيق قوانين الهى در زندگى، سلامت جسم و جان انسان را به همراه دارد. 🔸امام رضا عليه السلام، درباره حكمت مقرّرات الهى كه بر انسان حلال و يا حرام شده است، مى ‏فرمايد ؛ « ما مى ‏بينيم هر آنچه كه خداوند تبارك و تعالى حلال كرده، در آن، صلاح و بقاى بندگان است و بدان نيازى گريزناپذير دارند، و مى‏ بينيم همه آنچه كه حرام شده است، بندگان، بدان نيازى ندارند و مى‏ بينيم كه همه، موجب تباهى و زمينه نابودى ‏اند. » 📚علل الشرائع ، یک جلدی ، ص 592، بحار الأنوار، ج 65، ص 166 ❕در اين سخن، امام تصريح مى ‏فرمايد كه آنچه در مقررات الهى در زمينه ‏هاى مختلف (مانند: خوردن، آشاميدن، ازدواج و ...)، حلال شمرده شده، امورى است كه مردم براى تأمين سلامت، رفاه و آسايش خود، بدان نياز دارند و مصالح زندگى و بقاى آنها وابسته به آن است و به عكس، آنچه تحريم شده، امورى است كه نه تنها مورد نياز مردم نيست، بلكه به زيان سلامت و آسايش آنان و موجب هلاكت آنهاست. ❕همینطور در آموزه های اهل بیت علیهم السلام ، دستورات کلی جهت حفظ تن از بیماری ها بیان شده است ، چنان که علی علیه السلام فرمود ؛ « از سرما در آغاز آن (در پاييز) بپرهيزيد و در آخرش (نزديك بهار) از آن استقبال كنيد، زيرا در بدن‏هاى شما همان مى‏ذكند كه با درختان انجام مى‏ددهد؛ آغازش مى‏ سوزاند و آخرش مى‏ روياند و برگ مى‏ آورد » 📚نهج البلاغه ، حکمت 128 ❕لذا بوعلى سينا در كتاب طبى خود، قانون نيز به همين نكته اشاره كرده و مى ‏گويد ؛ «بدن‏ها از سرماى بهار آن احساسى را ندارند كه از سرماى پاييز مى‏ كنند، زيرا هنگام سرماى بهار، بدن عادت به سرماى زمستان كرده و ازآن‏رو از آن آزار نمى ‏بيند؛ ولى به هنگام سرماى پاييز بدن كه عادت به گرما دارد از آن آزار فراوان مى ‏بيند». 📚کتاب قانون ج 1 ص 83 🔸ادامه 👇