تلاش برای بالا بردن آمار ارسالی به جشنواره‌ها و همایش‌ها یک اتفاق شایعی که در میان معاونان پژوهش مدارس علمیه و حتی استان‌ها وجود دارد این است که وقتی فراخوان یا جشنواره‌ای برگزار می‌شود، تمام تلاش خود را به کار می‌بندند که تعداد آثار بیشتری به این جشنواره ارسال کنند. این زحمت ایشان واقعاً ستودنی است، اما به نظر من، اینکه تلاش می‌کنند که تعداد آثار بیشتری به جشنواره یا همایش ارسال کنند، یک اشتباه است توضیح اینکه: وقتی یک معاون پژوهش در یک سال تلاش می‌کند تعداد آثار بیشتری ارسال کند، برای رسیدن به این موفقیت، هر اثری که در امسال یا حتی از سالهای گذشته دارد را جمع‌آوری می‌کند تا برسد به بالاترین آماری که برایش مقدور است. اما به این مسئله توجه ندارد که وقتی امسال به یک آماری، مانند ارسال 50 اثر رسید، هر چند امسال از او تقدیر می‌کنند، اما برای سال آینده انتظار دارند که تعداد آثار بیشتری به جشنواره ارسال کند. در صورتی که در غالب موارد، این کار برای معاون پژوهش مقدور نیست؛ یعنی، اگر در یک سال تمام تلاش خود را به کار ببندد که به بالاترین آمار ممکن برسد، معمولاً نمی‌تواند آمار امسال را در سال آینده را تکرار کند. و به خاطر همین، هم از طرف مدیر مدرسه و هم از طرف معاون پژوهش استان مورد توبیخ و سرزنش قرار می‌گیرد. توصیه‌ام به معاونان پژوهش این است که وقتی می‌خواهند در جشنواره یا همایشی شرکت کنند، تحت تأثیر جوّدهی مدیر مدرسه یا معاون پژوهش استان قرار نگیرند، بلکه با یک آینده‌نگری هوشمندانه، آمار خود را با یک شیب ملایم و رو به بالا نگه دارند. مثلاً اگر برای جشنواره امسال 15 اثر آماده دارند، فقط 10 اثر به جشنواره ارسال کنند، سال آینده نهایتاً 12 اثر ارسال کنند که برای سال سوم، بتوانند آمار خود را به 15 اثر برسانند و همینطور با یک شیب ملایم، تعداد آثار خود را افزایش دهند. در این صورت، همیشه در نزد مدیر مدرسه و معاون پژوهش استان سربلند خواهند بود. البته تذکر این نکته نیز لازم است آمار باید واقعی هم باشد؛ یعنی اگر مدرسه‌ای 100 طلبه دارد، از او انتظار نمی‌رود که فقط 5 اثر به جشنواره ارسال کند. مدیریت پژوهش: http://msfazel.ir/ https://eitaa.com/Researchmanagement