توحید، علاوه بر اینکه یک بینش و یک برداشتِ از واقعیت است؛ یک شناخت عمل زا و زندگی ساز نیز هست. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن #جلسه_دهم @ketabetarhekoli 🌺🍃 @ReyhanatoRasoul97

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ ❤️بخوان دعا؛دعا اثر دارد دعا کبوتر عشق است؛بال و پر دارد... بخوان دعا که یوسف زهرا ز پشت پرده غیبت به ما نظر دارد...❤️ #قرارگاه_انتظار 🙋‍♂️با سلام خدمت همه شما خوبان و یاوران فاطمی و خداقوت... 👈عزیزانی که در جلسات هفتگی حضور دارند در جریان هستند که ما هر هفته به نیابت از یک شهید و با اذن از عزیزی که ثواب جلسه را به ایشان پیشکش کردیم هدیه به آقاصاحب الزمان هر دوشنبه شب بین ساعت ۲۱تا۲۴ دعای آل یاسین میخوانیم؛هر عزیزی که به هر دلیل در این ساعت به قرائت دعا نرسید میتواند فردا تا اذان مغرب بخواند... از سایر اعضا هم دعوت میکنیم که در این #قرارمهدوی در کنار ما باشند... واما... 🌹باز هم دوشنبه شبی دیگر و قرار هیئتی ها با مولا... 👈طبق قرار همیشگی مان #قرائت_دعای_آل_یاسین 👈این هفته به نیابت از #شهید_سید_مهدی_سیدین و با اذن از حضرت #امام_صادق_(علیه السلام) هدیه💝به آقا صاحب الزمان (عجل الله تعالی ) ☘️#اللهم_عجل_لولیک_الفرج🍀 قبول باشه... التماس دعا... @ReyhanatoRasoul97 🌿 ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

﷽🕊 💠#یک_فنجان_چای_باخدا #قسمت_پنجاه_و_هشت سر و صداهایِ بیرون از اتاق کمی غیر عادی بود. حسام با نفسی راحت، سرش را به دیوار تکیه داد؛ شروع شد ... جمله ی زیرِ لبی اش، وحشتم را چند برابر کرد. چه چیزی شروع شده بود؟ لرزشی که به گِل نشسته بود، دوباره به چهار ستون بدنم مشت زد. آنقدر که صدایِ بهم خوردنِ دندانهایم را به وضوح می‌شنیدم. نمی‌دانم هوا آنقدر سرد بود یا من احساسِ انجماد می‌کردم؟؟ صدایِ فریادهایِ عثمان به گوش می‌رسید. مدارکو ... اون مدارکو از بین ببرید ... ناگهان با لگد زدن به در، وارد اتاق شد. چشمانش از فرط خشم به خون نشسته بود. بی معطلی به سراغِ من آمد با خشونتی وصف ناپذیر بازویم را گرفت و بلندم کرد. حسام با چهره ایی بی رنگ، و صدایی پرصلابت فریاد زد: بهش دست نزن ... و قنداقِ اسحله ی عثمان بود که رویِ صورتش نشست. اما حسام فقط لبخند زد. چی فکر کردی؟؟ که اینجا تگزاسه و تو میتونی از بین این همه مأمور فرار کنی ؟ عثمان با دندانهایی گره خورده به سمتش هجوم برد و با فشردنِ گلویش، از زمین جدایش کرد. ببند دهنتو ... اینجا تگزاس نیست اما من بلدم تگزاسی عمل کنم ... جفتتونو با خودم می‌برم ... حسام خندید: من اگه جات بودم، تنهایی در می‌رفتم ... ما رو جایی نمی تونی ببری ... ارنست دستگیر شده ... پس خوش خدمتی فایده ایی نداره ... توأم الان یه مهره ی سوخته‌ای، عین صوفی ... خوب بهش نگاه کن ... آینده ی نچندان دورت جلو چشمات پخشِ زمینه ... عثمان با بهتی وحشیانه حسام را به دیوار کوبید: دروغه ... حسام با چشمانی آرام و صورتی متبسم، عثمان را خطاب قرار داد: واقعا شماها چی در مورد ایران فکر کردین؟؟ که مثلِ عراق و افغانستان و الی آخره ؟؟ که میاین و می زنین و می‌دزدین، تخلیه اطلاعات می‌کنین و می رین؟؟ کسی هم کاری به کارتون نداره..؟ نه دیگه، اشتباه می‌کنید. از لحظه‌ای که اولین جرقه ی استفاده از دانیال به سرتون خورد، تا قدم زدن کنار رودخونه و خوردن قهوه تو کافه های آلمان، تا دادنِ موبایل تو بیمارستان به سارا و فراری دادنش زیر نظر ما بودین ... اینجا، ایراااانِ ... ایراااااااان ... باورم نمی شد، یعنی تمامِ مدت، زیرِ نگاهِ حسام و دوستانش بودم؟؟ اما دلیلِ این همه بازی چه بود؟ صدایِ ساییده شدنِ دندانهایِ عثمان رویِ یکدیگر به راحتی قابل شنیدن بود. با صدایی خفه شده از فرط خشم، حسام را زیرِ مشت و لگدش زندانی کرد. لعنتی ... میکشمت آشغال ... بی اختیار شروع به جیغ زدن کردم. نمی‌دانستم دلیلش چیست ... مظلومیتِ حسام یا ترسِ بی حد و حسابِ خودم ... چند مردی که از همراهانِ عثمان بودند از پنجره به بیرون پریدند. صدایِ تیراندازی در نقاطِ مختلف شنیده می شد ... عثمان دستانش را بر گوشهایش فشار داد و به سمتم هجوم آورد: خفه شو ... دهنتو ببند ... آنقدر ترسیده بودم که مخلوطی از درد و وحشت، معجونی بی توقف از جیغهایِ بی اراده تحویلم داده بود. عثمان گلویم را فشار می داد و من نفس به نفس کبودتر می‌شدم. ناگهان حسام با تمام توانِ تحلیل رفته اش، با او درگیر شد. عثمان محکوم به مرگ بود. چه دستگیر می‌شد. چه فرار می کرد. پس حسودانه، همراه می‌طلبید برایِ سفرِ آخرتش. تازه نفسیِ عثمان بر تن زخمی حسام چربید و ناامید از بردنِ منِ جنازه شده از ترس با خود، فرار را بر قرار ترجیح داد. حسام نیمه هوشیار بر زمین میخ شده بود. کشان کشان خود را بالایِ سرش رساندم. شرایطش اگر بدتر از من نبود، یقین داشتم که بهتر نیست. نفسهایم به شماره افتاده بود. صدای فریادها و تیراندازی ها، مبهم به گوشم می‌رسید. صورتِ به خون نشسته ی حسام ثانیه به ثانیه مقابل چشمانم تار و تارتر می شد. چشمانِ بسته اش، هنوز هم مهربان بود. ناخواسته در کنارش نقشِ زمین شدم.. تاریک و بی صدا.. نمی‌دانم چقدر گذشت.. چند ساعت؟؟ یا چند روز؟؟ اما اولین دریافتیِ حسی ام، بویِ تندِ ضدعفونی کننده ی بیمارستان بود و نوری شدید که به ضربش، جمع می شد پلکهایِ سنگینم. و صدایی که آشنا بود ... آشنایی از جنسِ چایِ شیرین با طعم خدا ... باز هم قرآن می‌خواند ... قرآنی که در نا خودآگاهم، نُت شد و بر موسیقاییِ خدا پرستیم نشست ... در لجبازیِ با دیدن و ندیدن، تماشا پیروز شد. خودش بود. حسام قرآن به دست، رویِ ویلچر با لباسِ بیمارانِ بیمارستان ... لبخند زدم. خوشحال بودم که حالش خوب است، هم خودش، هم صدایش ... باز دلم جایِ خالیِ دانیال را فریاد زد. صدایم پر خش بود و مشت شده: دا.. دانیال کجاست؟ تعجب زده، نگاهم کرد، اما تند چشمانش را دزدید.. راستی چشمانش چه رنگی بود؟؟ هرگز فرصت شناساییش را نمی داد این جوانِ با حیا.

لبخند به لب قرآنش را بوسید و روی میز گذاشت. الحمدالله به هوش اومدین ... دیگه نگرانمون کرده بودین ... مونده بودم که جوابِ دانیال رو چی بدم؟؟ با موجی بریده دوباره سوالم را تکرار کردم و او با تبسم سرش را تکان داد. همه ی خواهرا اینجورین یا شما زیادی اون تحفه رو دوست دارین؟؟ آخه مشکل اینجاست که هر چی نگاه می‌کنم می‌بینم که چیزی واسه دوست داشتن نداره.. نه تیپی.. نه قیافه‌ای ... نه هنری ... از همه مهمتر، نه عقلی ... دوست داشتم بخندم. دانیال من همه چیز داشت، تیپ، قیافه، هنر، عقل و بهترین مهربانی‌هایِ برادرانه یِ دنیا ... صندلی‌اش را به سمت پنجره هل داد. پرده را کنار زد. ایران نیست ... نگران به صورتِ ریش دارش خیره شدم. اما اصلا نگران نباشید ... جاش امنِ ... من تمام ماجرا رو براتون تعریف می‌کنم ... مردی چاق و میانسال وارد اتاق شد: آقا سید، می‌شه بفرمایید من و همکارام چه گناهی کردیم که تو بیمارِ این بیمارستانی؟؟ حسام با لبهایی جمع شده از شدت خنده، دست در جیبش کرد و موزی درآورد: عه.. نبینم عصبانی باشیا ... موز بخور ... حرص نخور ... لاغر می شی، می‌مونی رو دستمون ... این جوان در کنارِ داشتنِ خدا، طبع شوخ هم داشت؟؟ خدا و شوخ طبعی منافات نداشتند؟ پرستار سری تکان داد: بیا برو بچه سید ... مادرت در به در داره دنبالت می گرده ... آخه مریضم آنقدر سِرتِق؟؟ بری که دیگه اینورا پیدات نشه.. حسام خندید: آمینشو بلند بگو ... سرش را پایین انداخت و با صدایی پر متانت مرا خطاب قرار داد: سارا خانووم! الان تازه بهوش اومدین، فردا با اجازه پزشکتون میام و کلِ ماجرا رو براتون تعریف می‌کنم ... فعلا یا علی ... نام علی غریب ترین، اسم به گوشم بود ... چون تا وقتی پدر بود به زبان آوردنش در خانه، فرقی با هنجارشکنی نداشت ... دو پرستار زن وارد اتاق شدند و حسام کَل کَل کنان با آن پرستار چاق از اتاق خارج شد. و من خوابِ زمستانی را به انتظار کشیدن تا فردا ترجیح می‌دادم ... #ادامه_دارد ... #زهرا_اسعد_بلند_دوست @ReyhanatoRasoul97

#سلام_امام_مهربانم! سمتِ دلتنگیِ ما چند قدم، راهی نیست حالِ ما خوب؛ فقط طاقتمان طاق شده..!💔 ‌ #‌اسماعیل‌دلبری @ReyhanatoRasoul97

💚✨رهبرانه✨💚 امام خامنه ای(مدظله العالی): گرایش به سمت تجمل گرایی و تازه طلبی و افراط در کار آرایش و نمایش در مقابل مردان، یکی از بزرگترین عوامل انحراف جامعه و انحراف زنان ماست😔 زنی که در فکر باشد از خود و سیله‌ای برای جلب نظر مردان بسازد، کی فرصت این را پیدا خواهد کرد که به طهارت اخلاقی فکر کند و بیندیشد؟! #رهرو_رهبری 🌺 @ReyhanatoRasoul97