❇️حرکت بر مدار الگوهای بومی راه خلق نظریه در تعلیم تربیت/نبود نظریه کاربردی در حوزه تعلیم و تربیت 🔹در نشست تخصصی «الزامات نظریه‌پردازی در تعلیم و تربیت اسلامی» مطرح شد؛ 🔹ما در حوزه نظریه‌پردازی در تعلیم و تربیت اسلامی نظریه‌های کاربردی نداریم. ما باید به این پرسش‌ها پاسخ دهیم که ظهور و بروز نظریه کجاست؟ انگیزه‌های نظریه‌پردازی چیست؟ و تاثیر موثر نظریه کجاست؟ 🔹در واقع راهکار توسعه علم این است که دست و بال علم را از سیاست جدا کنیم و نوعی امنیت فکری را برای دانشمندان به وجود بیاوریم. زمانی که امنیت فکری به خطر می‌افتد نوعی ضد انگیزشی در نظریه‌پردازی ایجاد می‌گردد. 🔹بین نظریه و عمل فاصله زیادی است و عمدتاً صاحبان قدرت در عمل نقش ایفا می‌کنند و اندیشمندان صرفاً در حوزه نظریه هستند. 🔹رشته‌های میان‌رشته‌های ارتباط شایسته‌ای با یکدیگر نداشته و متاسفانه به صورت جزیره‌ای عمل می‌کنند که این اتفاق باید بیفتد و این الزام دیگری است. 🔹نوع روی آوری ما به فلسفه تعلیم و تربیت می‌تواند تسهیل‌گر نظریه‌پردازی در این حوزه قرار بگیرد. در واقع نوع نگاه به فلسفه صدرایی یا آموزه‌های دینی و یا نگاه علامه طباطبایی و سایر دانشمندان به عنوان یک عامل مهم در نظریه‌پردازی قلمداد می‌شود که می‌تواند نقطه شروع حرکت باشد. 🌐 ادامه خبر: http://ihkn.ir/?p=32190 _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #تعلیم_تربیت #گزارش_خبری #تهران 🔳 با #مفتاح_اندیشه همراه باشید 🆔 @meftahandishe_com