☫﷽☫ #تحریر_حم (برشی از یک گفتگوی مجازی): ✅ #الهاشمی_أولی الفاظ مشترک (اما متفاوت در معناومفهوم) در زبانهای مختلف دنیا امر مرسومی است. بنده تسلطی بر زبان #عبری ندارم و لذا نمی‌دانم کلمه هاشم (یا حاشم) در نزد آنها چه تاریخچه و معنا و مفهومی دارد. ولیکن در زبان #عربی؛ #هاشم (بعنوان صفت نه اسم) به کسی اطلاق می‌شود که تیلیت‌کننده نان در آبگوشت باشد. (ترید کردن = تریت کردن = تلیت کردن = شکستن نان) جد پنجم پیغمبر خاتم(ص) که اسمش #عمرو بود از آنجهت موصوف به «هاشم» گردید که در سالهای قحطی و خشکسالی سرزمین حجاز، هر یکصد شتر (کل دارائی) خود را ذبح و برای فقرا غذای آبگوشت تهیه کرد. در حالی که بقیه ثروتمندان، دارائی‌ها و امکانات خود را پنهان و کتمان می‌کردند! نکته جالبتر ماجرا آنجا بود که برخی از #فقراء از راههای دوری با سختی خود را به مکه می‌رسانیدند و رمقی برای خُرد کردن نان نداشتند و لذا خود عمرو برای آنها شخصا با لبخند، نان تیلیت می‌کرد و حتی غذا در دهانشان می‌گذاشت و لذا تدریجا «هاشم» (تیلیت کننده نان) نامیده شد. و از آنجا که این #مرام_متعالی در نزد فرزندان و نوادگان هاشم هم بعنوان یک #سنت نیکو تداوم یافت، مردمان مکه و #حجاز آنان را بنی‌هاشم ملقب می‌کردند. و این عنوان تا آنجا افتخارآمیز گشت که: ۱. در بین اعراب ضرب‌المثل بخشندگی و مهربانی گردید. یعنی علاوه بر #بخشندگی مال به نیازمندان، #مهرورزی هم ضمیمه آن می‌گردید (بجای منت گذاشتن!) یعنی بخشندگی کافی نیست، مهربانی هم لازمست. و بدینوسیله #هاشم اسم رمزی گردید برای دو صفت بخشنده بودن و مهربان بودن همزمان به دیگران. ۲. علی‌بن‌حسین‌بن‌علی (حضرت علی اکبر) شغل اصلی خود را شغل اجدادی خود قرار داد. او در شهر مدینه، سفره‌خانه‌ای تشکیل داد که پیوسته در خدمت #گرسنگان بود. وی حتی غروب‌ها در فراز کوههای اطراف مدینه آتش بر می‌افروخت تا «در راه‌ ماندگان» را بسوی خود راهنمائی کند. و عمویش عباس در تأمین آب این میهمان‌خانه او را کمک می‌کرد. در طول مسیر #مدینه تا #کربلا هم تهیه آب بر عهده #عباس و تهیه غذای کاروان بر عهده علی اکبر بود. گویا آن دو سالهای سال برای چنین مأموریتی تمرین می‌کرده‌اند! ۳. در روز عاشورا کل ۱۸ نفری که از بنی‌هاشم (فرزندان و نوادگان امام علی) به میدان شتافتند و به شهادت رسیدند، رجز مشترکشان #أنا_هاشمی بود! و حال آنکه رسم اعراب در رجزخوانی‌های جنگی خود، هشدار دادن حریفشان به اجداد #جنگاور خود (یا اعضای جنگنده قبیله‌شان) بود. آنان گویا بجای تأکید بر جنگ و قتال و شدت کشتار، مصمم بودند که به آن درندگان وحشی، نرمخوئی و مهربانی را تذکر بدهند اما آن پلیدهای خبیث (#حرامزادگان و #حرامخواران) بجای بخشندگی و مهربانی، نهایت خشونت را به کار بستند، بویژه در مواجهه با #علی_اکبر که إرباً إربا ... 😭 ۳. «بخشندگی و مهربانی توأمان»، فرهنگ نوینی در کنش‌های اجتماعی عرب بود که بنیانگذار آن هاشم بود. خدای متعال هم آنرا (که روح اصلی #دین_اسلام است) تقویت نمود تا آنجا که قریب باتفاق سوره‌های خود را با همین کلمات آغاز فرمود: «بسم الله #الرحمن #الرحیم»؛ بنام خدای «بخشنده» و «مهربان» و چنین آغازی ضمن آنکه اشاره به #قانون_اساسی_خدا دارد، روحیه سرکش اعراب جاهلی را نرم و متمایل می‌کرد و... 👌 مسلمان کسی است که نسبت به دیگران، #بخشنده و همزمان #مهربان باشد وگرنه بهتر است کشک خود را بسابد! و فراموش نکنیم که یهود (از بنی اسرائیل تا صهیونیزم) به شدت با این فرهنگ متعالی انسان‌دوستانه، نه تنها فاصله دارد که ضدیت دارد و برای محو آن دست به هر تحریفی می‌زند. و حال آنکه «إسرائیل» مفهومی بجز هاشم بودن ندارد! #اسرائیل یعنی مرد «شب‌رو خدا»! حضرت یعقوب، چرا شبرو بوده است؟! او نوه همان حضرت ابراهیمی است که یکبار هم غذای خود را در «تنها»ئی نخورد! او که اسمش (یعقوب) ۱۷ بار در قرآن آمده است، روزها آذوقه تهیه کرده و شبها برای توزیع بین نیازمندان تا دوردست‌ها راه می‌رفت و لذا خدا در قرآن، اسرائیل بودن او را ۴۲ بار به رخ می‌کشد! فلذا عبارت #بنی_إسرائیل همانند عبارت #بنی_هاشم ارزش محتوائی دارد که البته به مرور زمان به افتضاح کشیده شد و تبدیل گردید به #غارتگری و #جنایت این تیره تبهکار (#صهیونیزم) و مصداقی گردید برای عبارت قرآنی «لا ینال عهدی الظالمین» یهودی واقعی و مسیحی اصیل هم کسی است که پیوسته مهیای بخشندگی به دیگران باشد ولو به قیمت رنج خود و از دست دادن خواب ناز شبانه که نشانه عطوفت و مهرورزی است. اینکه بنده در بعضی از سخنرانی‌های خود گفته‌ام؛ «اگر نمی‌خواهید #مسلمان_راستین باشید لااقل #یهودی_واقعی باشید!» از چنین منظری به مطلب بوده است! التماس دعا ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) 💠ک. اطلاع‌رسانی چلچراغ معارف و احکام حم 👇 eitaa.com/chelcheraaqHM 🙏گ. هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام👇 https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe