eitaa logo
مقالات حسینی منتظر
141 دنبال‌کننده
340 عکس
183 ویدیو
30 فایل
بخشی از مقالات متنوع سیدمحمدحسینی(منتظر) فرزند مرحوم حجة‌الاسلام و المسلمین؛ حاج سید میربابا حسینی(فاطمی) (اعلی الله مقامه الشریف) در حوزه‌های مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و...
مشاهده در ایتا
دانلود
✤ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ✤ سفرنامه اربعینی عراق (بخش اول): خوانندگان محترم هستم در و دعاگویتان و متقابلاً التماس دعا دارم از تک تک شما عالی‌جنابان غروب جمعه از پاسگاه وارد شدیم و شب را در موکب مرکزی (شیک‌ترین شهر عراق) بیتوته کردیم. (هر ۱۰۰۰ دینار عراقی قبل از مرز ۳۲/۰۰۰ تومان و بعد از مرز ۳۳/۰۰۰ و کرایه ون از باشماغ تا سلیمانیه نفری ۷۰۰۰ دینار و از سلیمانیه تا نفری ۳۰/۰۰۰ دینار و امشب حرکت می‌کنیم از عمود ۲۵۶ تا ان‌شاءالله) این سفر؛ حدود یک سوم عمر ۶۰ ساله بنده در مسافرت (به انواع شهر‌ها و کشورهای دور و نزدیک از کشور‌های همسایه تا کشورهای شرقی و غربی در ورای دریاها و اقیانوس‌ها) گذشته است و لذا عادت کرده‌ام که در سبک کار و زندگی مردمان آن‌ها نیز خوضی بورزم و غوطه‌ای بخورم. این سومین سفر من به است. بار اول در زمان جنگ تحمیلی بود که وارد فتح نظامی فاو (جنوبی‌ترین شهر عراق) شدیم و این‌بار از شمال عراق وارد شدیم و تا این لحظه (ساعت ۱۱ صبح روز ۱۲ شهریور ۱۴۰۲) بیش از ۲۰ ساعت از شمال تا مرکز این کشور، ماشین‌پیمائی داشتیم. یکی از نکاتی که در این سفر، توجه مرا به خود جلب کرد: از لحاظی می‌توان عراق را (کشور پرچمها) نامید! کمتر زیست‌محیطی را می‌توان دید که پرچم/پرچمهائی در آنجا نصب نشده باشد! در سلیمانیه هر جا که پرچم عراق، برافراشته بود، پرچم دولت کردها هم در کنار آن نصب بود. همچنانکه در حد فاصل سلیمانیه تا بغداد هم پرچم ترک‌های عراق در کنار ملی، خودنمایی می‌کرد. هرچه از شمال عراق به سوی جنوب آن آمدیم، هوا گرمتر و نظافت شهری کمتر بود ولیکن ازدحام مردم برای شتاب بسوی کربلا نیز گرمتر و اشتیاق‌ها بیشتر و موکب‌ها افزون‌تر و پذیرائی‌ها متنوع‌تر هستند. سخت‌گیری‌های امنیتی برای واردین به حرم امیرالمؤمنین(ع) نسبت به سفر قبلی (قبل از کرونا) که دیده بودم، کمتر بود. با اینکه همین دیروز در کرکوک، بعلت آشوب محلی، حکومت نظامی شد. باغ‌ویلاهای شمال بغداد توسعه عمرانی بیشتر و چشمگیرتری نسبت به جنوب این شهر (از مصادیق ) دارد. 👌 وزش تندبادهای داغ قبل و بعد بغداد مرا یاد کل فصل گرمای سال ۱۳۶۱ انداخت که در خطوط ، تن نحیف رزمندگان را تفتیده می‌کرد و تندبادهای بسیار سردی که فصل سرمای آن‌سال در خطوط مقدم ما را درهم می‌فشرد و کِزکِز می‌کردیم. و جاری در ، سبک کار و زندگی فردی و مدنی مردمان آنرا بصورت چشمگیری کاملاً تحت‌الشعاع خود قرار داده است و آنها را به خانه‌نشینی بیشتر سوق داده است. این گرایش عمومی به خانه‌نشینی، موجب دو پدیده قابل توجه گردیده است: ۱) شهرداری (بلدیه) شهرها رشدی پیدا نکرده است، زیرا مطالبه‌ای فراگیر بوجود نیامده است (اگرچه تنها علت قضیه، این نیست) فلذا شاهد نابسامانی در هستیم. مفتضح‌ترین وضعیت نظافتی را دیروز در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر بابل دیدم. نظافت و مبلمان شهری کوفه را بهتر از بابل دیدم. مجالی برای گشتن در محیطهای شهری نجف نداشتم اما در حوالی مرقد مطهر امام(ع) نشانه‌هائی از وجود و فعالیت بلدیه، مشاهده می‌شد که گویا با بلدیه بغداد در رقابت است. کربلا را هنوز ندیده‌ام و اگر مشاهدات سفر قبلی خود را معیار قرار بدهم، وضعیت مشابهی با کوفه دارد. عدم اهتمام جدی به ، تا حدودی دامن‌گیر موکب‌های عراقی هم شده است و این مسئله، نیازمند فرهنگ‌سازی مجدانه و طویلی است. البته مدنیت سلیمانیه را، در تراز شهرهای ترکیه دیدم (منظورم شهرهای استانبول و آنکارا است که در سال ۱۳۶۸ دیده بودم. البته آنکارا تمیزتر و شیک‌تر از استانبول). برتری تنظیفی شهرهای کوهستانی بر شهرهای بیابانی، شاید بعلت هم باشد که در اولی را می‌شوید و می‌برد و در دومی، موجب بیشتر محیط می‌گردد. ۲) خانه‌نشینی (عزلت‌گرائی تحمیلی) عمومی، موجب افسردگی پنهانی این ملت گشته است ولیکن بنظر می‌رسد که باعث تحول مؤثری باشد و بسی مورد استقبال تفریحی عراقی‌ها بویژه آن قرار گرفته و بجرأت می‌توان گفت که عراقی‌ها معتادتر از ایرانی‌ها شده‌اند و این وضعیت، هم تهدید است و هم فرصت! ایرانیان لازمست که عراق را (با توجه به تنوع نژادی، دینی و گویشی این ملت!) مورد حساسیت جدی خود قرار بدهند. شاید واجب باشد که موکب‌داران ایرانی، حداقل نیمی از انرژی و خدمت خود را به اقامه موکب‌های مجازی (در سطح قرارگاههای تخصصی) تخصیص بدهند که از است. از همین امروز که فردا خیلی دیر است! ..ادامه دارد👇 https://eitaa.com/chelcheraaqHM/2329سیدمحمدحسینی(منتظر) 💠 اطلاع‌رسانی 🆔 @chelcheraaqHM 🙏هم‌اندیشی https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe
✤ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ✤ سفرنامه اربعینی عراق؛ (بخش دوم): سفر قبلی بنده به و حرکتی ۲۴ ساعته بود و هیچ مجالی نداشتم به شهرها و سبک کار و زندگی عراقی‌ها و ریشه‌یابی این‌همه در سطح عاشقانه آنان برای حسینی (فارغ از نژاد، زبان و مذهب) حتی لحظه‌ای تمرکز کنم ولیکن در این سفر، دقت و فکرتی فراهم شد و امیدوارم برای مخاطبین عزیز هم، مفید فایده‌ای باشد. البته در مقام قضاوت در باره این ملت نیستیم که امر خطیر و ثقیلی است. زیرا بمحض مشاهده چند مورد پلشتی و احیاناً پلیدی در برخی نقاط محدود یک کشور، آنهم در یک مقطع کوتاه که در حالتی از اضطرار به سر می‌برد، حق نداریم در باره شخصیت یک ملت و شاکله‌های آن، داد سخن سر بدهیم که نه معقول است و نه منصفانه! بنابراین آنچه می‌تابیم، بررسی محتملانه برخی از اموری است که بنظر می‌رسد، از استمرار و تکرر قابل توجهی برخوردار است. قاعدتاً برای همه کسانی که گذرشان به شهرهای عراق (و شاید سایر بلاد عربی) افتاده، این سؤال هم مطرح شده که چرا شهرداری ندارند یا اگر دارند، فعالیتی ندارد و یا اگر دارد تکافوی توقعات نیست؟! با توجه به ثروتمندی این کشورها قاعدتاً ضعف ، منتفی است. علت بی‌نظافتی عمومی مردم و عدم فعالیت‌های مکفی نهادهای عمومی یا دولتی چیست؟! در گزارش قبلی https://eitaa.com/chelcheraaqHM/2320، به نقش‌آفرینی قابل توجه و در تعیین و مردمان ، اشاره کردم و اینکه و محیطیِ آثار و خاصی را برای عراقی‌ها پدید آورده است که قابل تحلیل و بررسی جدی می‌باشند. البته این مسئله، قدمت دیرینه‌ای در این بلاد دارد. تا آنجا که (ع) هم، متأثر بودن (بویژه عراقیون) از این مشکل جوی (برودت و حرارت هوا با تعبیر و ) را مذمت می‌‌کند! آنجا که می‌فرماید: فاذا امرتکم بالسير اليهم في قلتم: هذه ، امهلنا يسبخ عنا ، و اذا امرتکم بالسير اليهم في ، قلتم: هذه ، امهلنا ينسلخ عنا ، کل هذا فرار من و ، فاذا کنتم من و تفرون، فانتم و الله من السيف افر البرم بالناس يا و لا رجال اگر در شما را بخوانم گویید هوا سخت است مهلتی ده تا کمتر شود؛ و اگر در فرمان دهم گویید سخت است فرصتی ده تا از بلادمان به در شود. شما که از و چنین می‌گریزید با شمشیر آخته کجا می‌ستیزید! قاعدتاً منظور حضرت امیر(ع)، انکار برودت و حرارت محیطی نیست که واقعیتی جدی و انکارناپذیر است و براستی هم بهانه تلخ و قدرتمندی است ولیکن وقتی که پای و وظیفه‌ای چون با پیش می‌آید، عدم تحمل‌طلبی این مشکل، حکایت «عدم ترجیح بد بر بدتر» است که عین بی‌عقلی و بی‌غیرتی است. در هر حال، عدم توجه به چنین رُجحانی که موجب و و مظالم آن گردیده، مایه نیاکان این ملت شده و در اینجاست که مطلب تبدیل به یک مردمان این اقالیم گشته است! از طرفی حتی اگر مسئله هم بعنوان عملی ننگ‌آلود در سطح عمومی، در تبارشناسی این جماعت، مطرح نبود، مسئله تسلیم شدن مردم و بر آن فائق نیامدن، موجب سرافکندگی آن‌ها در پیشگاه سایر ملل بویژه در طول دنیاست! چنین ننگی (که کف آن، ناکامی در اراده بر و سقف آن، شکست در اراده غلبه ملت بر دشمن است) باندازه لازم، می‌تواند هر ملتی را وادارد (ولو بصورت نمادین)، مفری برای خود برای قصور یا تقصیر اراده ملی منکوب خود، بجوید. و چه فرصتی بهتر از حسینی که جنبه اعتقادی هم دارد و صوابی قرین کسب ثواب؟! یعنی اگر مقوله پیاده‌روی زیارتی اهل‌البیت(ع)، ارزش تاریخی خود را نداشت، باز هم این ملت باید بدنبال بهانه مناسب دیگری می‌گشتند تا سالی حداقل یکروز خود را به آب و آتش بزنند تا بر خود و دیگران، اثبات نمایند که؛ ما می‌توانیم در برابر وحشیت طبیعت، مقاومت بورزیم و آنرا نادیده بگیریم و اهل فرار از حر و قر نباشیم و بلکه با افراد جامعه همچون آحاد خانواده، ارتباط صمیمانه و تعامل ایثارگرانه برقرار کنیم ولیکن آرمان‌گرائی مذهبی، ضرورت آنرا مضاعف ساخته است و جای هیچگونه تنبلی‌ورزی و بی‌ارادگی برای آن‌ها باقی نگذاشته است و اینکه در این امر باید بگذارند و هر کسی، هر کاری را که در توان خود دارد باید به منصه ظهور عمومی برساند؛ چه در قالب راهپیمائی سخت و طویل و چه در قالب پذیرائی چندجانبه شبانه‌روزی از راهپیمایان خسته و کوفته. ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) شب اربعین۱۴۰۲ 🚩 کربلا 💠 🆔 @chelcheraaqHM 💠