eitaa logo
مقالات حسینی منتظر
145 دنبال‌کننده
369 عکس
214 ویدیو
30 فایل
بخشی از مقالات متنوع سیدمحمدحسینی(منتظر) فرزند مرحوم حجة‌الاسلام و المسلمین؛ حاج سید میربابا حسینی(فاطمی) (اعلی الله مقامه الشریف) در حوزه‌های مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و...
مشاهده در ایتا
دانلود
🇮🇷﷽☫ 💎@SMHM212 ریسندگانی که ریسیده خود را پنبه کردند! زیرا که سرنوشتشان را به پوزیده سپردند! (قصه عجیبه عجوزه‌ای بنام ریطه!) : «و لا تکونوا کالّتی نقضت غزل‌َها من بعد قوّة أنکاثا تتخذون أیمانکم دخلاً بینکم أن تکون أمّة هی أربی من أمة إنما یبلوکم الله به و لَیبیّننّ لکم یوم القیامة ما کنتم فیه تختلفون» (نحل/۹۲) و (در مثل) مانند زنی که رشته خود را پس از تابیدن محکم وا تابید نباشید، که عهد و قسم‌های استوار و محکم خود را برای فریب یکدیگر و فسادکاری به کار برید برای آنکه گروهی بر گروه دیگر تفوق دارند، زیرا خدا شما را به این عهد و قسم‌ها می‌آزماید و در روز قیامت همه (تقلّب‌ها و) اختلافات شما را بر شما آشکار خواهد ساخت. گویند در قریش زنی به نام بوده که هر روز از صبح تا هنگام ظهر به رشتن و تابیدن پشم می‌پرداخت و سپس تا هنگام شب به باز کردن رشته خویش مشغول می‌گشت. به همین جهت او به «بانوی ابله مکّه» معروف گردید. علی‌بن‌ابراهیم قمی در تفسیر خود از (ع) نقل می‌کند که: این زن، دختر کعب بن سعد است و کار هر روزش بافتن و سپس باز کردن بافته‌اش بود. او به زن احمق مکّه معروف بود. اگر چه این مثل در مورد هر کار احمقانه و نامعقولی قابل استفاده است، ولی در موارد و پیمان، از کاربرد روشن‌تر و بیشتری برخوردار است، زیرا شکستن و پیمان به مانند باز کردن همان تافته است که کاری بسیار ابلهانه است. هدف از بافتن و رشتن چیزی جز استحکام دادن به آن نیست، در حالی که باز کردن آن، چیزی جز و تمسخر خویش نیست. مباش از جمـله زنـهار خواران/ که یزدان هست با زنهار داران (ویس و رامین) ... اگر چیزی محصول تلاش طاقت‌فرسای فرد و یا جمعی باشد که به حاصل آمده است و با بی‌توجهی، غفلت، بی‌پروایی و یا هوس‌رانی فرد و یا گروهی از بین برود، آیا جز این است که رشته خویش را پنبه کرده‌اند و تلاش و دستمایه فراهم آمده از رنج‌ها و زحمت‌های سالیان سال را تباه ساخته‌اند و امروز و فردا جز حسرت و آه چیزی در بساط ندارند؟! آیا اینان زیان‌کارتر از آن دختر ابله مکّه نیستند که او فقط رشته نیم‌روز خویش تباه می‌کرد و اینان رشته ماه‌ها و سال‌ها و قرن‌ها؟! آیا در حقّ اینان این مثل عربی، صادق نیست که «أخسر من الناقضة غزل‌ها؛ زیانکارتر از دختر ابله مکه.» (جهرة الامثال العربی؛ 424/1) (☝️برگرفته از مجله بشارت/1378/شماره15 مثل‌های قرآنی; پنبه کردن بافته/محمّد بابکی) یکی بود یکی نبود! روزی روزگاری در سرزمینی، در نتیجه از خودگذشتگی و شهدای ملتی، حکومت نوپائی تشکیل شد که جای _جابرانه چند هزار ساله‌ای را گرفت تا در پرتو به بپردازد. ولیکن مردمان آن سرزمین، «نهضت+نظام اسماعیلی» خود در خود را به «تکنوکراسی+بوروکراسی اسراعیلی» تبدیل کردند! زیرا امورات خود را به مشتی و سپردند و بدینگونه همچون «ریطه؛ »، تمام رشته‌های خود را پنبه کردند و حال آنکه رسالت و مأموریت آن‌ها سپردن سالم خود به بود. دگردیسی آن‌ها در این بود که خود را از ، خالی نمودند و لذا آن از ۹۸٪ به ۴۸٪ سقوط کرد! «عقب‌نشینی غیرتاکتیکی» آن‌ها در برابر ، موجب خشم و گردید و لذا به اوضاعی گرفتار شدند که باید آنرا تاریخ بشریت نامید. آن ، فریب تعدادی از و خود را خوردند که به دشمنان قسم‌خورده و دیرینه آن و ، کردند و در آن‌ها افتادند که ابلهانه‌ترین اعتماد بود. آن‌ها علیرغم اطلاع بر انواع خیانت‌های بی‌شمار و جنایات بی‌حدومرز دشمنان که در قالب به سرکردگی ، متحد و مؤتلف گشته بودند، باز هم نسبت به آن‌ها بخرج دادند و نتیجه اعتماد کاملاً احمقانه خود را خیلی زودتر از آن‌چه که تصور می‌کردند، دریافت نمودند! آن‌ها تمام خود را بر باد دادند و‌ خود را به دست خود به افکندند و ملتی به خاکستر سیاه نشست! آن‌ها علیرغم دریافت غلطی از طرف نفوذی‌های دشمنان، خود را چنان اسیر و فاقد ، و خود نمودند که هست و نیست خود را به سرعت تبدیل کردند به و مانند ذرّات گَرد و غبار در هوا پراکنده کردند! آن‌ها ضربات دشمنان را کرده و به بهانه پرهیز از ، چنان در ورطه و عقب‌نشینی‌های گرفتار شدند که آن‌را باید بزرگترین تاریخ تلقی کرد! فلذا شدند و باختند! ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۸/۶ 🌐👈حیفه نبینی👉 💠 🎲👈محل نظرات👉 🙏