💢 یحیای متأسی قَالَ الصادق (ع): اَلشِّيعَةُ ثلاثةٌ مُحِبٌّ وادٌّ فَهُوَ مِنَّا وَ مُتَزَيِّنٌ بِنا وَ نحنُ زَيْنٌ لِمَنْ تَزَيَّنَ بِنَا وَ مُسْتَأْكِلٌ بِنا اَلنّاسَ و مَنِ اسْتَأْكَلَ بِنا اِفْتقرَ. شيعه سه نوع است: دوستدارِ مهر ورز [متعهد] که او از ما اهلبیت است، و شيعه اى كه خود را به ما مى آرايد و ما مايه آراستگى كسى هستيم كه خود را به ما بيارايد ، و شيعه اى كه ما را وسيله ارتزاق خود قرار مى دهد و چنین کسی فقير مى شود . اگر نان خور با نام اهلبیت -حتی اگر تعهدی زنده و در صحنه به مکتب آنها نداشته باشد- از اقسام شیعه(ولو اسمی) است؛ محب متأسی هم که عمل و تعهد خود را از نسخه اهلبیت می گیرد و عمل بجایش را به سیره آنان تزیین می کند، اهلبیت او را می آرایند و او هم قسمی از شیعه (اقلا متشیع) است. از وقتی تحریم، سزای انتخابات دموکراتیک مردم فلسطین مقابل محمود عباس، شد و غزه بزرگترین زندان روباز دنیا شد؛ چاره ای جز تسلیم و ننگ یا مرگ شرافتمندانه نماند. سرور آزادگان آموزش داده بود که در چنین شرایطی باید مقاومت عاشورایی کرد. #یحیی_سنوار در مختصات تسلیم و ننگ یا مقاومت و مرگ شرافتمندانه به حسین(ع) تاسی کرد در نامه هایش آمده: "باید در مسیری که شروع کرده ایم پیش برویم یا بگذار کربلای جدید رخ دهد!" تا لحظه آخرش هم همین را نشان داد! عجیب این است که قسم نازل حدیث امام صادق(ع) که "صله دلبخواه بانی" را "پاکتِ تکسّب با نام اهلبیت" کرده اند به قسم دوم طعن بزنند! عجیب تر وقتی که برای قسم اول -مالک ها و سید حسن ها- هم کار در خوری نکنند! 📝 محسن قنبریان ۱۴۰۳/۷/۲۷ ☑️ @m_ghanbarian

. ۱۴۰۳ واقعا یکسال نبود ، به اندازه چند سال گذشت! سالی که با #آپاراتچی و پروژه #دفتر_قم مجموعه مصباح شروع شد ، با #آسمان_غرب و #ایلیا ادامه پیدا کرد ، شهادت سید ابراهیم رخ داد و #انتخابات و امان از انتخاب مردم! طوفان الاقصی و پویش #ایران_همدل و جمع آوری طلا و غیرت مردم مسلمان در حمایت از مقاومت تا شهادت #سید_حسن و #یحیی_سنوار و #اسماعیل_هنیه و حماسه #حماس و حزب الله ، اتفاقات عجیب در #قلب_رقه و فعالیت نوجوانان در #باغ_کیانوش با #ساعت_های_جادویی شان ! از #جشنواره_عمار به #فجر رسیدیم. از #پاتوق_مستند تا #سرای_هنر را با جشنواره فیلم مدرسه طی کردیم. و حالا با همراهی #پیشمرگ های حوزه فرهنگ عصای #موسی_کلیم_الله دست گرفتیم تا فریاد منجی طلبی را به عالم مخابره کنیم! . سالی که گذشت واقعا سخت بود و سرعت اتفاقات و رویداد ها اینقدر زیاد بود که حالا که به گذشته نگاه می کنم می بینم چقدر عقب ماندیم و بدهکاریم به آدم ها و رویداد ها! و چقدر زیاد خسته ام از ندانم کاری ها ، موازی کاری ها و اهمال کاری هایی که اولین متهمش خودم هستم و بس! . خلاصه که بعید می دانم کسی تا اینجا متن را خوانده باشد ولی خب برای خودم می نویسم تا یادم بماند که نشود پایان سال ۱۴۰۴ بنشینی و دوباره بنویسی که چقدر شرمنده ای از خون #آرمان_علی_وردی ها و #روح_الله_عجمیان ها! . امیدوارم به سال پیشرو امیدوارم به خدا و امام رضا علیه السلام و بعد امیدوارم به همه رفقام که عَلم شبکه کارآمد توزیع محتوای فرهنگی جبهه‌ انقلاب زمین نمی ماند یاعلی . ۲۹ اسفند ۱۴۰۳ ، ۱۸ رمضان ، پلاک ۳/۷