البته زمان چالش برانگیز جلسه آنجا بود که من در چارچوب تبارشناسی دانش فوکو بحث را به اینجا کشاندم که روانشناسی و روانکاوی که گویی برای درمان این آسیب در اختیار بشر است، آیا در واقع بر گفتگو مبتنی است یا بر اعتراف گیری ؟ به تعبیر او ایده‌ی مسیحی "اعتراف کن تا از آلودگی و شر پاک شوی" مبنای رمزگشایی از اسرار درونی و ذهنی بیماری است که به روانکاو مراجعه کرده و موفقیت روانکاو در تهی کردن مافی‌الضمیر بیمار(ناخودآگاه) اوست... آیا این فرآیند در خدمت مفاهمه و سلامت روان و آرامش است یا در خدمت قوام بخشی به نظام انضباط اجتماعی؟ بحث در این خصوص بماند برای بعد 😉 #یادگاری 🆔️ @yaminpour

امروز برای جمع فرهیخته‌ای از کنشگران فرهنگی درباره "مقدمات نظری روایت‌گری در جنگ" سخن گفتم. این اولین‌بار بود که تلاش میکردم روایت‌گری را تدریس کنم، با اینکه سالهاست کم‌وبیش به روایت مشغولم. فارغ از همه مباحث، در بحث از انواع روایت، این جمله فی‌البداهه بر زبانم آمد که عملیات روانی و جنگ روانی، روایت نیست. جنگِ روانی که سالهاست متاسفانه جزو اصلی‌ترین آموزش‌های کنشگری رسانه‌ای است، حتی آن‌گاه که در چارچوبی ایدئولوژیک به نظر می‌رسد تاثیری مثبت بر مخاطب می‌گذارد، باز هم پوچ است. اگر روایت را ادراک و معنابخشی به رخدادها در بستر زمان معنا کنیم، عملیاتِ روانی کاری شِبه نیست‌انگارانه است که مخاطب و ما را تَهی‌دست می‌کند. [این متن درباره‌ی اینکه جنگ‌روانی هم لازم است یا نه و کِی و کجا لازم است، سخنی نگفته. فقط تاکید بر تفاوت این دو عرصه است.] #یادگاری #روایت ➕️ @Yaminpour