💔 انسان به همان کسی واگذار می‌شود، که به او امید بسته است؛ و اگر انسان جز به خدا امید نبندد، به غیر خدا واگذار نمی‌شود. «حضرت محمد صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم» #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💕 @aah3noghte💕

💔 پیامش را داد و رفت... گفته بود: اگر #شهید شود، (در قیامت) یقه بی حجاب ها و مرّوجان بی حجابی را خواهد گرفت... ... حالا شهید شده ما ماندیم و سفارش یک شهید....🌸🍃 #شهید_جواد_محمدی #شهدا_و_حجاب #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 شبهاتهای ماسک و حجاب #کرونا #حجاب #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 #صحنه_تلخ_تاریخی 🌹تیرماه ۱۳۱۴ در مسجد گوهرشاد مشهد، بدستور #رضا_شاه صدها نفر بخاطر اعتراض به #کشف_حجاب کشته شدند. 🗓 بیست و یکم تیر سالروز قیام مسجد گوهرشاد و روز #حجاب_و_عفاف #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 #قرار_عاشقی 🌿بازارها باز و تمام کارها دائر آیا روا باشد حرم اینگونه بی زائر؟!😔 #اللهم_صل_علی_علی_بن_موسی_الرضا_المرتضی #امام_رضآی_دلم #دلتنگ_حرم #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💕 @aah3noghte💕

💔 یاد شهیدان #پالیزوانی به خیر؛ همه برادرها دست پرورده پدری هستند که یک #نماز را بدون جماعت نخواند و در تمام سال های زندگی، عرق ریخت و نان زحمتش را خورد، بعید نبود از خانواده ای که همه چیز خود را در راه اسلام و انقلاب گذاشته اند، سه پسر هم فدای اسلام شود. #محمد سرباز بود و در ۱۶ شهریور سال 1357 که رژیم شاه، سربازان را مسلح می کنند برای حمله به مردم، از پادگان فرار می کند و شب اول محرم در تظاهرات سر چهار راه سرچشمه با اصابت یازده گلوله به شهادت رسید #مصطفی سن و سال کمی داشت و به او اجازه ورود به جبهه را نمی دادند ، آنقدر به این در و آن در زد تا راهش دادند و از ترس اینکه اگر برگردد دوباره در جبهه راهش ندهند به مرخصی نمی آمد، در عملیات بدر سال 1363 در شرق دجله به شهادت رسید و جنازه اش هم همان جا ماند و هنوز که هنوز است جنازه ایشان برنگشته. بعد از او مرتضی در سال 1365 در عملیات فکه به شهادت رسیدند تنها داماد خانواده پالیزوانی، #شهید_محمد_همایون هم در فاو ۹ ماه بعد از شهادت آقا مرتضی به شهادت رسیدند #نماز #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 میگن روحانی میخواد کوپن رو هم برگردونه! میترسم یه روز جمعه که از خواب بیدار میشه ببینه تموم علمک های گاز کنده شده و مردم وایسادن تو صف نفت🤦‍♂🤦‍♂ 💬 امین شفیعی #تلخند #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 #نجوای_عاشقانه_منو_خدا 💞 بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که وارد آن شدم به واسطه ی حسن ظنّ به تو که مرا بر آن عذاب نمیکنی و امیدوار بودم که آن را می آمرزی، پس به آن اقدام کردم پس بر محمد و آل محمد درود فرست و این گونه گناهان را بر من بیامرز ای بهترین آمرزندگان! #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💕 @aah3noghte💕

💔 محبوب من! عاشقی تعطیلی ندارد و تا دنیا دنیاست، عاشق، عاشق است و شما محبوب من‌اید . . ‌ ✍ محمد صالح علاء #اللهم‌ارزقنازیارت‌الحسین‌علیه‌السلام #صلے‌الله‌علیڪ‌یااباعبدالله #السلام‌علیڪ‌دلتنگم💔 #آھ_ڪربلا #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشهداء 💞 @aah3noghte💞

💔 سردار قاسم سلیمانی: با یک صحنه‌ای مواجه شدم، پدر خانم شهید به من التماس می‌کرد به عنوان مدافع حرم پذیرفته شود و عجیب تر از این دیدم این دختر جوان که یک بچه شیش ماهه‌ی شهید را با خود حمل می‌کند، او هم به من التماس می‌کند پدر من را به عنوان مدافع حرم بپذیرید. جوان هایی که زن های خود را واسطه قرار دادند، با امضای همسران جوان‌شان، مادران‌شان و پدران‌شان آمدند پیش من و پیش کسان دیگری غیر از من و واسطه کردند، واسطه شدند که آنها را به عنوان مدافع حرم بپذیرید #شهید_حاج_قاسم_سلیمانی #سردار_سلیمانی #قاسم_هنوز_زنده_ست... #شهید_سپهبد_قاسم_سلیمانی #سردار_دلها #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 _ برجام سند افتخار ایران است...!! + ....😂 #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 هر چه گفتند، شد!!!! 🔺 میدونستید ۱۶۳ اقتصاددان سال ۹۶ از روحانی حمایت کردند و گفتن اگه روحانی نیاد تورم و فقر بیداد میکنه؟ 🔸 این در حالیه که افرادی مثل حسن عباسی و رائفی پور بارها از «تاثیر نذاشتن برجام در اقتصاد» و از بین رفتن اقتصاد سخنرانی کرده بودند 🔺 حالا به چی شک کنیم اساتید اقتصاد؟ مدرک‌تون؟ دانشگاه‌تون؟ یا وجدان‌تون؟ #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💕 @aah3noghte💕

#فـنـجــانـے_چـاے_بـا_خـدا #قسمت_46 چشمانم را بستم. یک یکِ تصاویر از فیلتر خاطراتم گذشت. خودش بود. شک نداشتم. اما اینجا؟ در ایران چه میکرد؟ وقتی چشمانم را باز کردم دیگر نبود. به دنبالش از پله های آموزشگاه به بیرون دویدم. رفت،‌ سوار بر ماشین و به سرعت... نمیدانستم باید چیکار کنم آن  هم در کشوری ترسناک و غریب. هراسان به داخل آموزشگاه رفتم و بدون صدور اجازه به اتاق مدیر داخل شدم. همان اتاقی که عطر دانیال را میداد. بدون گفتن سلام مقابل میز و مرد جوانی که با چشمانی متعجب پشتش نشسته بود ایستادم. (اون  آقایی که الان اینجا بود اسمش چیه؟ کجا رفت؟)‌ تمام جملاتم انگلیسی فریاد میشد و میترسیدم که زبانم را نفهمد. مرد به آرامش دعوتم کرد اما کار از این بازیها گذشته بود. دوباره با پرخاشگری،‌ سوالم را تکرار کردم. و او عصبی و حق به جانب جبهه گرفت (دوستم حسام. اینکه کجا رفت هم فکر نکنم به شما ربطی داشته باشه.) خواستم شماره یا آدرسی از او به من بدهد که بی فایده بود و به هیچ عنوان قبول نکرد. گفتم با دوستت تماس بگیر و بگو تا به اینجا بیاید. تماس گرفت. چندین بار.. اما در دسترس نبود. نمیدانستم باید به کدام بیابان سربگذارم. شماره ی تماسم را روی میزش گذاشتم و با کله شقی خواهش کردم تا آن را به دوستش بدهد. بدونِ‌ آنکه یادم بیاید برای چه به آن آموزشگاه رفته بودم به خانه برگشتم. دوباره همان درد لعنتی به سراغِ معده ام آمد با تهوعی به مراتب سنگین تر. باز هم صدای اذان مسلمان رویِ‌ جاده ی خاکی‌‌ِ‌ افکارم قدم میزد و سوهانی میشد بر روحِ ترک خورده ام. جلوی چشمان نگرانِ‌ پروین به اتاقم پناه بردم. مغزم فریاد میزد که خودش بود. خودِ خودش اما چرا اینجا؟ چرا زندگیم را به بازی گرفت؟ تمام شب، رختخواب عرصه ایی شد برای درد.. تهوع.. پیچیدن به خود.. جنگیدنِ افکار.. و باز صدای اذان بلند شد.. برای بستن و پنجره به رویِ‌ الله اکبر مسلمانان از جایم برخواستم. چشمانم سیاهی رفت. پاهایم سست شد و برخورد با زمین تنها منبع حسیم را پتک باران کرد. صدای زمین خوردن آنقدر بلند بود که پروینِ‌ نمازِ صبح خوان را به اتاقم بکشاند. چیزی نمیدیدم اما یا فاطمه ی زهرایش را میشنیدم. تکانم داد.. صدایم زد.. توانی برایِ چرخاندن زبان نبود. گوشی به دست، پتویی بر تنِ یخ زده ام کشید. صدایش نگران بود و لرزان (‌الو.. سلام آقا حسام.. تو رو خدا پاشید بیاید اینجا. سارا خانوم نقش زمین شده.) حسام‌؟؟ در مورد کدام حسام حرف میزد..؟؟ حسامی که من امروز دیدمش؟ تهوع به وجودم هجوم آورد و من بالا آوردم تمام نداشته های معده ام را. پیرزن با صدایی که سعی در کنترلش داشت فریاد زد (آقا حسام.. تو رو خدا بدو بیا مادر.. این دختر اصلا حالش خوب نیست. داره خون بالا میاره. من نمیدونم چه خاکی بر سرم بریزم.) خون؟؟؟ کاش تمام زندگیم را بالا میآوردم. به فاصله ایی کوتاه، زنگ خانه به صدا درآمد و پروین پیچیده شده در چادر نماز گلدارش به سمت در دوید. خوب شد قرصهای تجویزیِ یان، مادر را به خوابی زمستانی فرو میبرد. چشمانم تارِ تار بود. آنقدر که فقط کلیتی از اجسام را تشخیص میدادم. مردی جوان با همان قد و هیکلِ‌ حسامِ‌ آموزشگاه، هراسان به همراه پروین وارد اتاق شد (خب آخه چرا به آمبولانس زنگ نزدید؟ من الان تماس میگیرم) پیرزن به سمت لباسهایم رفت (نه مادر.. تا اونا بیان این طفل معصوم از دست رفته، منم از بس دست پاچه شدم شماره امداد رو یادم رفت. بیا کمک کن یه چیزی سرش کنم. خودت ببرش.) جوان با پتو بلندم کرد، بدون حتی کوچکترین تماسِ دست. انگار از وجودم میترسید. مسلمانان حماقتشان از گنج قارون هم فراتر بود. پروین شال را روی سرم گذاشت و جوان با گامهایی تند مرا به طرف ماشینش برد. همان عطر بود، عطر دانیال.. عطری که در آموزشگاه دنیا را جلوی چشمانم آورد. حالا دیگر مطمئن بودم خودش است.. همان حسام امروزی.. همان قاتل خوشبختی. در ماشین تقریبا از حال رفتم و وقتی چشم باز کردم که روی تخت با دستانی سِرم بند مورد نوازشهای پروین چادرپوش قرار داشتم. تمام اتاق را از نظر گذراندم.. حسام نبود.. آن مخل آسایش و مسلمانِ‌ وحشی نبود. لابد در پی طعمه ایی جدید،‌ برادر معامله میکرد با خدایش. خواستم سراغش را از پروین بگیرم اما یادم  آمد که او زبانم را نمیفهمد. بی قرار، چشم به در دوختم. چند ساعتی گذشت نیامد اما باید  می آمد.. من کارها داشتم با او.. خسته بودم.. بیشتر از تنم، ذهنم درد میکرد. حالا سوالهایی جدید دانه دانه سر باز میکردند در حیاتِ‌ فکریم. حسام،‌ همان دوست مسلمان بود که تنها شمع زندگیم را خاموش کرد. ↩️ #ادامہ_دارد... #نویسنده: زهرا اسعد بلند دوست #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

#فـنـجــانـے_چـاے_بـا_خـدا #قسمت_47 اما حالا در ایران، در آن آموزشگاهی که یان معرفی کرد، در خانه ی ما،‌ چه میکرد؟ پروین از کجا او را میشناخت؟ دوستِ‌ایرانی یان چه کسی بود؟ ترسیدم.. با تک تک سلولهایم ترس را لمس کردم. اینجا پر بود از سوالاتی که جز هم درد صدایم زد...  نمیدانم به لطف مسکنهای سنگینِ پرستار چند ساعت در کمایِ‌ تزریقی فرو رفتم اما هرچه که بود درد و تهوع را به آن آشفتگیِ‌ خوابنما ترجیح میدم. بیهوشی که جز تصویر دانیال و دستانِ‌ خونیِ این جوان مسلمان، چیزی در آن نبود. گوشهایم هوشیاریش را پس گرفته بود و چشمانم جز پرده ایی از نور نمیدید. صدای مسن دکتر و آن جوانِ‌ حسام نام را شنیدم از جایی درست کنارِ تخت (دکتر.. یعنی شرایطش خوب نیست؟) و پیرمردی که موج تارهای صوتی اش صاف و بی نقص حریم شنوایم را شکست (‌نه متاسفانه.. توده ها تمام سطح معده اش را پوشوندن، خودمم موندم چطور تا حالا درد رو تحمل کرده.. امید چندانی وجود نداره اما بازم خدا بزرگه. ما شیمی درمانی رو به درخواست شما شروع میکنیم. نمیخوام ناامیدتون کنم اما احتمال اینکه جواب بده خیلی کمه.) شیمی درمانی مساوی بود با سرطان. سرطان یعنی اوج ترسم از دنیا. ریختن مو.. ناپدید شدنِ‌ابرو و مژه ها.. دردی که رِبِکا را از پای درآورد و من دیدم مچاله شدنش را روی تابوتِ‌ منتظرِ‌ بیمارستان. و من لرزیدم. کلیتی دستپاچه از حسام به چشمم میرسید. (دکتر تو رو خدا هر کاری از دستتون برمیاد انجام بدین. من قول دادم.) قول؟؟ قول مرا به چه کسی داده بود این قصاب مسلمان. لابد به سفارشِ‌ دانیال چوبِ حراج زده بود به دخترانه هایم محض قربانی در راهِ خدایِ‌ قصی القلبشان اما من هانیه، صوفی، یا هر زن دیگری نبودم. من سارا بودم.. سارا به محض هوشیاری درد به سلول سلول بدنم فشار می آوردم و توان را دریغ میکرد اما من باید با یان حرف میزدم. مطمئنا او از همه چیز خبر داشت. همه چیزی که هیچ پازلی برای رسیدن به جوابش نداشتم. پروین آمد. با اشاره دست به او فهماندم که موبایلم را میخواهم و او فردای آن روز برایم آورد. درست در ساعتی از زندگی که درد امانم را بریده بود. هیچ وقت نمیداستم تا این حد از مرگ میترسم و بیچارگیم را وقتی فهمیدم که نه دانیالی بود برای محبت و نه دوستی برای دادن آرامش. حسِ‌تهی بودن،‌ بد طعم ترین حسِ دنیاست. باید به کجا پناه میبردم؟ من طالب دستی بودم که نجاتم دهد. از مرگ از ترس از درد؛ از حسامی داعش صفت که برایم نقشه داشت. به ته دنیا رسیده بودم جایی که روبه رویم دیواری بی انتها تا عمق آسمان ایستادگی میکرد و پشت سرم، دیواری طویل که لحظه به لحظه برای کوبیدنم نزدیک میشد. با یان تماس گرفتم. صدایم از قعر چاه بیرون میآمد و اون با نگرانی حالم پرسید. دوست داشتم سرش فریاد بزنم اما توانی نبود. پرسیدم دوست ایرانی ات کیست و او بحث را عوض کرد. پرسیدم چه کسی زن پرستار را به خانه ام  آورد و او باز بحث را عوض کرد. پرسیدم چه نقشه ایی برایم کشیده و باز هم جوابی بیمعنا عایدم شد گوشی را قطع کردم.. باید با عثمان حرف میزدم. شماره اش را گرفتم اما اثر داروی بیهوشی آنقدر زیاد بود که فقط الو الو گفتنهای بلند و محکمش در گوشم ماند. دنیا و خدایش چه خوابی برایم دیده بودند؟ روز بعد در اوج ناتوانی  و بی حالیم، شیمی درمانی شروع شد. چیزی که تمام زندگیم را بارها و بارها مقابل چشمانم به صف کرد. شرایط انقدر بد بود که حتی توان نفس کشیدن را هم دریغ میکرد و کل هوشیاریم خلاصه میشد در گوشهایی که تنها میشنید و صدایی که هر شب کنارِ گوشم قرآن میخواند. صدایی از حنجره یِ‌ حسام. حسامی که بی توجه به تنفرم از خدایش،‌ کلامش را چنگ میکرد بر تخته سیاهِ‌ روحم. او مدام قرآن میخواند و من حالم بدتر میشد. آنقدر بدتر که حس سبکی کردم. حسی از جنس نبودن. حسی از جنس ایستادن و تماشای فریادهای حسام و دست پاچگیِ  دکتر و پرستاران برای برگرداندنم. حسی که لحظه به لحظه دهانم را تلختر میکرد. مرگ هم شیرین نبود و دستی مرا به کالبدم هل داد. پرستاران رفتند و حسام ماند با قرآنی در دست و صدایی پریشان کنار گوشم (سارا خانووم! مقاومت کن. به خاطر برادرتون. نه اون دانیالی که صوفی ازش حرف میزد) روحم آتش گرفت و او قرآن خواند. آرام و آهنگین. اینبار کلماتش چنگ نشد. سنگ نشد .. اینبار خنک شدم درست مثل کودکیم که برفهای آدم برفیم را در دهانم میگذاشتم و دندانم درد میگرفت از شیرینیِ سرما. نمیدانم چقدر گذشت اما تنها خاطرات به یاد مانده از آن روزهایم آوای قرآن خواندنِ‌ حسام بود و حس ملسِ‌ آرامش. بهوش آمدم. رنجورتر از همیشه اما حالا گوشهایم به کلماتی عربی عادت داشت که از بزرگترین دشمن زندگیم، یعنی خدا بود وصدایی که صاحبش جهنم زندگیم را شعله ورتر کرده بود.. و این یعنی عمقِ‌ فاجعه ی زندگی... ↩️ #ادامہ_دارد... #نویسنده: زهرا اسعد بلند دوست #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

🥀🔸بیشترین چیزی که بهشت رو توسعه میده، (اعم از بهشت مادی تا لقاءالله) 🔸بیشترین چیزی که انسان رو خوشبخت و کامل میکنه، 👈میزان ارتباط و رفت و آمد و یادها و خلوت ها و نشست و برخواست های هست که با خدا داشتیم. و اینو بعد از تولد به آخرت میفهمیم؛ وقتی چشممون به حقایق باز شد.👌 #دم_اذانی #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💕 @aah3noghte💕

💔 وقتی خواست به جبهه برود شانزده سال بیشتر نداشت،ما مخالف بودیم. اوهم شناسنامه اش را دست کاری کرد و ثبت نام کرد، اما قبل از اعزامش به کردستان از من و پدرش عذر خواهی کرد و رفت. وقتی از کردستان برگشت بدنش پر از تاول و زخم بود، به خاطر سردی هوا رزمنده ها در سنگر می‌ماندند و بهداشت آنان به خوبی رعایت نمیشد. کفش کتانی را که برایش فرستاده بودم نپوشیده بود و به خانه آورد و گفت مادر این را به مرکز #کمک_به_جبهه برسان. دیگر رزمنده ها بیشتر از من به این احتیاج دارند. اولین حقوق بسیج را که گرفت یک قسمت آن را به #فقرا بخشید و با یک قسمت آن برای خواهر کوچکش هدیه خرید.جبهه اخلاق و رفتار پسرم را به کلی عوض کرده بود.در هر فرصتی کتاب دعا و یا قرآن میخواند. در نیمه شبی از اتاق اکبر صدای گریه شنیدم. نگران شدم و بی هوا وارد اتاق شده و چراغ را روشن کردم. اکبر در گوشه ای نشسته و مشغول #نماز_شب بود و در نماز گریه می کرد. صورتش خیس بود که او را بغل کردم و صورتش را به صورتم چسباندم و صورت و پیشانی اش را بوسیدم. #شهید_اکبر_مدنی 📚 #دسته_یک #نماز #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 شهیدی که سه روز در خودروی سوخته شده، ماند اسماعیل برادر شهید که همکار برادر بوده و از نزدیک جنگ در سوریه و دفاع جانانه مدافعان حرم را تجربه کرده می گوید: رزمنده هایی که لحظه شهادت برادرم را دیده اند می گویند که بهرام همراه دو نفر سواربر خودرو بودند که دشمنان از پشت با موشک"تاو" می زنند و دو سرنشین از خودرو پرتاب می شوند و بهرام که راننده خودرو بوده در ماشینی که در حال سوختن بوده می ماند و.... سه روز بهرام در خودرو می ماند و طوفان خاک، مانع از آن می شده که او را به عقب برگردانند و پس از سه روز موفق می شوند پیکر بهرام را پیدا کنند وعجیب اینکه با همان هواپیمایی که او را به سوریه برده بود به تهران برمی گردد. خبر دادن به مادری که فرزندش درجنگ شهید شده در هر زمان و هر مکانی از دنیا یکی ازسخت ترین کارهاست اما زمان جنگ تحمیلی چون درکشو فضای جنگ و دفاع حاکم بود و هر چند روز یک بار شهیدی را می آوردند و در محله تشییع می کردند فضا آماده بود اما با گذشت 38 سال از جنگ تحمیلی خبر دادن به مادر یا همسر و فرزندان شهید خیلی سخت است. #شهید_بهرام_مهرداد #شهید_مدافع_حرم #خاطره #سالروزشهادت #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞 #jihad #martyr

💔 این حجاب چیه که به ما تحمیل شده!؟ پاسخ را از حجت الاسلام قرائتی بشنوید. #حجاب دلیل #وجدانی داره☝️ ببینید و نشر دهید👌 #حجاب #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

💔 ‏ایدی کوهن روزنامه‌نگار اسرائیلی توییت کرده بود: سوف نصلي في مشهد قريباً ... یکی از بچه های مشهد براش نوشت: سوف نشلی جنب حائط البراق ما به زودی در کنار دیوار براق (دیوار ندبه) شله میدیم :) 💬 رضا حاتمی وفا #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💞 @aah3noghte💞

روح الله زم گفته روزی ۱۸ ساعت علیه انقلاب کار میکرد!!! ما روزی چند ساعت واسه انقلاب وقت میزاریم؟!!

💔 #قرار_عاشقی 🌿دلتنگی بغض می شود و در گلو ،میشکند... آقای دلم...❤️ #اللهم_صل_علی_علی_بن_موسی_الرضا_المرتضی #امام_رضآی_دلم #دلتنگ_حرم #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💕 @aah3noghte💕

💔 #نجوای_عاشقانه_منو_خدا 💞 یا مونسی عند وحشتی♥️ به بچه‌ها نگاه کردی؟ دیدی کنار دریا یه موج به سمتشون میاد میدَوَن به سمت باباشون؟ دقت کردی غریبه میاد سمتشون میدَوَنو پای مادرشونو محکم بغل میکنن؟ می‌بینی وقتی زمین میخورن با گریه دستاشونو باز میکنن که پدر مادرشون فضای بین دستاشونو با آغوش گرم و محبتشون پُر کنه؟ حالا که بزرگ شدیم چی؟ نه ازموج می‌ترسیم نه غریبه! زمین خوردنامونم فرق کرده! حالا خدا هست! بزرگوارتر از پدر؛ قوی‌تر و مهربان‌تر از مادر. الهی ترس‌های این روزهایم زیادند. همدم و مونس تنهایی من فقط تویی. خدایا آخر این دنیا مرگ است اما آخر خط من مرگ نیست. زمانی که همه رفتند و تو فقط ماندی و اعمالم. ترس از آنچه گذاشتم و آنچه توشه برداشتم. بارالها به فریاد این تنهای وحشت زده در قعر زمین برس...🤲🏻 #آھ_اے_شھادت... #نسئل_الله_منازل_الشھداء 💕 @aah3noghte💕