#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی فتوت و جوانمردی مردانگی و جوانمردی، از خصلت های ارزشمندی است كه انسان را به اصول انسانی، شرافت، تعهد و پیمان و رعایت حال درماندگان پای بند می سازد. كسی كه به حق وفادار بماند و از پستی و ستم گریزان باشد، از ضعیفان پشتیبانی كند، از خیانت و نیرنگ دوری گزیند، و به ظلم و حقارت و دنائت تن ندهد، اهل گذشت و ایثار و فداكاری باشد، «جوانمرد» است. «فتی» به جوانمرد گفته می شود و فتوّت، همان مردانگی است. در فرهنگ گذشته، به معنای عیّاری به كار می رفته كه جنبه اجتماعی داشته و عیاران گروهی بودند كه به خنجر و سلاح مجهز بودند و از دیگران مال می گرفتند و از محلی به محلی می رفتند، در عین حال، جانب مردانگی و بلند نظری را نگه می داشتند و گاهی دفاع یك قسمت از شهر یا محله به عهده آنان بود. به اهل محلّ دروغ نمی گفتند، تجاوز نمی كردند، اهل خیانت نبودند و به صفاتی همچون بخشش، آزادگی، شجاعت، مهمان نوازی، بزرگ منشی و وفای بعهد آراسته بودند. [لغت نامه، دهخدا، واژه فتوت] اینان برای خود آداب و عادات و فرهنگ خاصّی داشتند. [(فتوت نامه)، از ملاحسین واعظ كاشفی به آداب و رسوم جوانمردان پرداخته است]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی فتوت و جوانمردی در فرهنگ دینی، «فتوت» به نوعی بذل و بخشش، نیكی به دیگران، گشاده رویی، عفاف و خویشتن داری، پرهیز از آزار دیگران، و دوری از دنائت و پستی تفسیر شده است. [میزان الحكمه، ج 7، ص 398] حضرت علی علیه السلام فرموده است: «نظام فتوت و جوانمردی، تحمل لغزش های برادران و رسیدگی شایسته به همسایگان است.» [غررالحكم] قرآن كریم از جوانان یكتاپرستی كه در دوران حاكمیّت دقیانوس، از ظلم و شرك او گریختند و به غار پناه بردند (اصحاب كهف) با تعبیر «فتیه؛ جوانمردان» یاد می كند. یاران امام حسین علیه السلام زیباترین جلوه های جوانمردی و فتوّت را در حماسه عاشورا از خود نشان دادند، چه با حمایتشان از حق، چه با جانبازی در ركاب امام تا شهادت، چه در برخورد انسانی با دیگران، حتی دشمنان. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی فتوت و جوانمردی اباعبدالله الحسین علیه السلام، خود مظهر اعلای فتوّت بود. وی از یارانِ شهیدش و جوانمردانی از آل محمد صلّی الله علیه و آله كه روز عاشورا به شهادت رسیدند، با همین عنوان یاد می كند. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 482] و از زندگی پس از شهادت آن عزیزانِ به خون آرمیده، احساس دلتنگی می كند. به نقل تواریخ، حتی سر مطهّر امام حسین بر فراز نی، آیاتی از سوره كهف تلاوت كرد و از ایمان آن جوانمردان «فتیه» یاد نمود. [مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 61؛آیه 13 كهف]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی فتوت و جوانمردی در كوفه، ایامی كه مسلم بن عقیل، در خانه هانی پنهان بود، وقتی ابن زیاد به عیادت هانی آمد، طبق نقشه قرار بود كه مسلم با تیغ حمله كرده ابن زیاد را از پای درآورد، ولی اینگونه ترور را ناجوانمردانه دانست و از مخفیگاه بیرون نیامد و دینداری خود را مانع هتك و ترور دانست. [مقتل الحسین، مقرم، ص 175]. هانی هم به نوبه خود جوانمرد بود. وقتی او را به اتّهام پنهان كردن مسلم در خانه اش دستگیر كرده به دارالاماره بردند، ابن زیاد از او می خواست كه مسلم را تحویل دهد. اما هانی این را نامردی می دانست، در پاسخ آنان گفت: «به خدا قسم هرگز او را نخواهم آورد. آیا مهمان خودم را بیاورم و تحویل بدهم كه او را بكشی؟ به خدا قسم سوگند اگر تنهای تنها و بدون یاور هم باشم او را تحویل نخواهم داد، تا در راه او كشته شوم!» [وقعة الطّف، ص 119]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی فتوت و جوانمردی در مسیر راه كوفه، وقتی امام حسین علیه السلام با سپاه حرّ برخورد كرد و آنان راه را بر كاروان حسینی بستند، زهیر بن قین به امام پیشنهاد كرد كه اینان گروهی اندكند و ما می توانیم آنان را از بین ببریم و جنگ با اینها آسانتر از نبرد با گروه هایی است كه بعداً می آیند. امام فرمود: «ما كنتُ لِاَبداَهمْ بالْقتالِ؛ من شروع به جنگ نمی كنم.» [ارشاد، مفید، ج 2، ص 82]، این یك گوشه از مردانگی امام است، صحنه دیگر، آب دادن به سپاه تشنه حرّ بود كه از راه رسیده بودند، سیدالشهداء علیه السلام دستور داد همه آن لشكر هزار نفری را حتّی اسب هایشان را سیراب كنند. یكی از آنان كه دیرتر رسیده و تشنه تر و بی رمق تر بود، امام خودش او و اسبش را سیراب كرد. [حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 74] روز عاشورا، همین حرّ، وقتی تصمیم گرفت به یاران امام بپیوندد، توبه كنان نزد امام آمد. امیدی نداشت كه امام از گذشته او بگذرد، ولی جوانمردی امام او را پذیرا شد و توبه اش قبول گشت. [اعیان الشیعه، ج 1، ص 603]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی فتوت و جوانمردی مردانگی و وفای اباالفضل در كنار نهر علقمه جلوه كرد، وقتی تشنه كام وارد فرات شد و خواست آب بنوشد با یادآوری عطش برادر و كودكان خیمه ها، آب ننوشید و لب تشنه از شریعه فرات بیرون آمد. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 472]. زندگی و مرگ و پیكار و شهادت حسین بن علی علیه السلام همه مردانه بود و از روی كرامت و بزرگواری. در زیارتنامه آن حضرت آمده است كه: «كریمانه جنگید و مظلومانه به شهادت رسید.» [مفاتیح الجنان،اعمال حرم مطهر امام الحسین، عمل چهارم]. همه یاران امام نیز كه در صحنه دفاع از حجت خدا و دین الهی تا پای جان ماندند و صحنه و میدان را رها نكردند و به امام خویش پشت نكردند و بر سر عهد و پیمان خود ماندند، جوانمردان فتوت پیشه ای بودند كه مردانگی را در مكتب اهل بیت آموخته بودند. وقتی شمر برای حضرت اباالفضل امان نامه آورد، وی امانِ او را ردّ كرد و شمر را لعنت نمود و فرمود: برای ما امان نامه می آوری در حالی كه پسر پیامبر، امان وامنیت ندارد؟! [وقعة الطّف، ص 190]. پای بندی عاشوراییان به اصول انسانی و حمایت از مظلوم و بی تفاوت نبودن در برابر جنایت و ستم و یاری رساندن به بی پناهان، از آنان چهره هایی درخشان و ماندگار پدید آورده است كه در نسل های بعد هم دلیران و آزادگان، رسم جوانمردی را از آنان آموختند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات یكی از زیباترین خصلت های معاشرتی مواسات است، یعنی غمخواری و همدردی و یاری كردن دیگران. مواسات از ریشه «اسوه» است یعنی «دیگری را در مال و جان، همچون خود دیدن و دانستن، یا دیگری را بر خود مقدم قرار دادن، به دوستان و برادران دینی یاری و كمك مالی و جانی رساندن، غمخواری كردن كسی را به مال خود، برابر گردانیدن او را با خویش،... شركت دادن دیگری در كفاف رزق و معاش خویش... به مال و تن با كسی غمخوارگی كردن... مواسات كردن كسی را در نفس خود و در مال خود... شخص در مورد جلب منافع و دفع مضارّ دیگران را همچون خود بشناسد. و ایثار آن است كه آدمی دیگران را در دو مورد بالا برخود مقدم بدارد.» [با استفاده از لغتنامه دهخدا، به نقل از: ناظم الأطبا، منتهی الأرب، التعریفات جرجانی]. با نمونه های نقل شده از لغت، اجمالاً مفهوم این خصلت روشن می شود و انسان «مُواسی» كسی است كه با دیگران همدردی و همراهی دارد و خود را در رنج و غم دیگران شریك می داند و با مال و جان، از آنها دفاع می كند و میان خود و دیگران فرقی نمی گذارد. این صفت نیكو، در روایات اسلامی بسیار ستوده شده است و در كنار نماز اول وقت از اهمیّت برخوردار است و به فرموده پیامبر، «مُواساةُ الاْخِ فِی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ» یكی از سه عمل برتر محسوب شده است، یعنی با برادر دینی به خاطر خدا مواسات كردن. [سفینة البحار، ج 1 ص 23] 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات در حدیثی از امام صادق علیه السلام یكی از معیارهای آزمون شیعه بودن اشخاص، مواسات با برادران دینی است. [بحارالانوار، ج 71 ، ص 391] و «وسیله تقرّب به خداست؛ تَقَرَّبُوا اِلَی اللّهِ تَعالی بِمُواساةِ اِخْوانِكُمْ» [همان]. امیرالمؤمنین علیه السلام نیز مواسات با برادر دینی را موجب افزایش رزق و روزی می داند. [بحارالانوار، ج 71، ص 395، حدیث 22] امام صادق علیه السلام دعای انسان اهل مواسات را مستجاب می شمارد. [همان، ص 396، حدیث 23] در حدیث دیگری در مورد جان دادن راحت و دلپسندِ مؤمن می فرماید: «این ویژگی برای كسانی است كه نسبت به برادران دینی خویش مواسی باشند.» [همان، ص 398، حدیث 30]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات در حماسه آفرینان عاشورا، خصلت برجسته مواسات به وضوح دیده می شود و در مرحله بالاتر به «ایثار» می رسد. یاران امام نسبت به امام و اصحاب نسبت به یكدیگر این حالت را داشتند و از بذل هیچ چیز مضایقه نداشتند و به این مواسات، افتخار می كردند. سیدالشهدا علیه السلام در راه كربلا پس از برخورد با سپاه حرّ و گفتگوهای مفصل، سروده شاعری را بر زبان آورد كه مضمونش چنین است: «من به راه خود می روم. مرگ، برای جوانمردی كه نیت خیر كند و جهاد كند و با مردان صالح، مواساتِ به جان داشته باشد، هیچ عار و ننگ نیست.» [بحارالانوار، ج 45، ص 238] در شبی از شبهای محرم نیز امام حسین علیه السلام در جمع یاران خویش، ضمن آنكه از آنان می خواست هر كه می خواهد برگردد، از تاریكی شب استفاده كند، فرمود: «هر كس می رود برود ولی هر كس با ما، با جانش مواسات داشته باشد، فردای قیامت در بهشت با ما خواهد بود و از خشم الهی خواهد رست؛ منْ واسانا بنفسهِ كانَ معنا غداً فی الْجنانِ نجیاً منْ غضبِ الرَّحْمانِ» [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 399]. حرّ نیز وقتی توبه كرد و نزد امام آمد، با این حالت آمد كه جان خود را فدای امام كند: «مُواسِیاً لَكَ بِنَفْسی» [همان، ص 438] و چنان نیز كرد. وقتی امام حسین علیه السلام به بالین حرّ شهید رسید و سر او را به دامن گرفت و حرّیت او را ستود با تمثّل به اشعاری مقام مساوات او را بر زبان آورد: «وَ نِعْمَ الْحُرُّ اِذْ واسی حُسَیْنا و جادَ بِنَفْسِهِ عِنْدَ الصَّباحِ» [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 440]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات در كوفه در جریان نهضت مسلم بن عقیل، وقتی هانی بن عروه را دستگیر كرده به دارالاماره می برند. و از او می خواهند كه مسلم را كه در خانه او پنهان شده است تحویل دهد، می گوید: «به خدا قسم اگر تك و تنها بمانم و هیچ یاوری نداشته باشم، او را تسلیم نمی كنم تا آنكه در راه او كشته شوم.» [وقعة الطّف، ص 119]. مسلم بن عقیل وقتی دستگیر می شود و در دارالاماره با او بدرفتاری كرده و تصمیم می گیرند او را بكشند، می گرید وقتی علت می پرسند و بر گریستن ملامتش می كنند، می گوید: من برای خودم گریه نمی كنم، گریه ام برای حسین بن علی علیه السلام و خانواده اوست كه به سوی این شهر می آیند. [همان، ص 135]. نافع بن هلال در كربلا وقتی دسترسی به آب پیدا می كند، به خاطر تشنگی امام حسین علیه السلام و اصحاب او حتی یك قطره هم آب نمی نوشد. [همان، ص 191]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات یكی از زیباترین جلوه های مواسات بلكه ایثارگری صحنه ای است كه میان بنی هاشم و دیگر یاران امام حسین علیه السلام پیش آمد و هر گروه حاضر بودند پیش مرگ گروه دیگر شوند. به نقل حضرت زینب، امام در یكی از خیمه ها برای بنی هاشم سخن می گفت. در پایان از حاضران پرسید: فردا صبح چه می كنید؟ همه گفتند: هر چه تو دستور دهی. عباس علیه السلام گفت: «اینان (اصحاب دیگر) غریبه اند. بار سنگین را باید اهلش بردارد. فردا صبح، شما نخستین گروهی باشید كه به میدان می روید. ما پیش از آنان به استقبال مرگ می رویم تا مردم نگویند، اصحاب را جلو فرستادند، وقتی آنها كشته شدند خودشان شمشیر كشیدند... .» بنی هاشم برخاسته شمشیرها را كشیدند و به عباس علیه السلام گفتند: «ما هم با تو هم عقیده ایم.» زینب سلام الله علیها گوید: «چون تصمیم استوار این جمع را دیدم دلم آرام گرفت ولی اشك در چشمانم آمد. خواستم به خیمه برادرم حسین علیه السلام رفته بازگو كنم كه از خیمه حبیب بن مظاهر همهمه ای شنیدم. رفتم و از پشت خیمه گوش كردم، دیدم اصحاب هم مثل بنی هاشم حلقه وار دور حبیب جمع شده اند. حبیب می گوید: «یاران! برای چه به این جا آمده اید، سخنتان را واضح بگویید.» گفتند: «آمده ایم تا غریب فاطمه را یاری كنیم.» گفت: «چرا همسرانتان را طلاق داده اید؟» گفتند: «برای همین حرف.» حبیب گفت: «صبح كه شود، چه خواهید كرد؟» گفتند: «جز به سخن تو رفتار نخواهیم كرد.» گفت: «صبح كه شد، شما اولین نفراتی باشید كه به میدان می روید. ما زودتر به مبارزه می پردازیم، مبادا یكی از بنی هاشم خون آلود شود در حالی كه هنوز جانی در بدن و خونی در رگ داریم! تا مردم نگویند، سروران خویش را به جنگ فرستادند و از فداكاری مضایقه كردند.» همه با شمشیرهای آخته گفتند: ما با تو هم عقیده ایم.» زینب كبری باز هم از تصمیم استوار آنان بر یاری حسین علیه السلام شاد گشت، اما باز هم اشك در چشمش حلقه زد... [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 409]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات چون امام حسین علیه السلام به یاران خود از بنی اسد فرموده بود كه چون خانواده من اسیر خواهند شد، شما زنان خود را به میان قبیله خود ببرید، وقتی یكی از آنان خواست همسر خود را ببرد، همسرش حاضر نشد و به شوهر خود گفت: «درباره ما انصاف نكردی! آیا دختران رسول خدا اسیر شوند و من آسوده و بی خطر بمانم؟ شما اگر نسبت به مردان مواسات دارید، ما هم نسبت به زنان مواسات می كنیم.» آن مرد، گریان نزد امام آمد و گفت كه همسرم نیز می خواهد مواسات نشان بدهد، امام دعایش كرد. اینگونه یاران او نسبت به حضرت مواسی بودند. پس از شهادت بیشتر یاران، دو تن از جوانان غفاری چون دیدند قدرت دفاع از جان امام و جلوگیری از كشته شدن او را ندارند، خدمت امام آمده اذن گرفتند كه پیش از او به میدان روند و شهید شوند. امام به آن دو فرمود: خدا بهترین پاداش نیك به شما دهد كه اینگونه حاضر به یاری و مواسات منید و آماده فدا كردن جانید. به میدان رفته جنگیدند و شهید شدند. [بحارالانوار، ج 45، ص 29]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات زهیر بن قین، وقتی به جبهه حسین علیه السلام پیوست، نسبت به این تغییر موضع وقتی از او پرسیدند، گفت: «تصمیم گرفتم كه در حزب و گروه امام حسین علیه السلام باشم و جانم را فدای او كنم، تا پاسدار حق خدا و رسول باشم كه شما آن را تباه ساخته اید.» [وقعة الطّف، ص 195]. عابس بن ابی شبیب در كربلا خطاب به سیدالشهدا علیه السلام گفت: «اگر می توانستم به چیزی عزیزتر از خون و جانم از تو دفاع می كردم تا كشته نشوی، آن كار را می كردم.»[ همان، ص 237]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات وقتی امام، مجروح بر زمین كربلا افتاده بود و سپاه دشمن دور او را گرفته بودند، عبدالله بن حسن علیه السلام، در كنار عمویش شاهد این صحنه بود. ابجر بن كعب شمشیر فرود آورد كه امام را بكشد، عبدالله دست خود را حایل كرد، ولی دستش قطع شد. در آغوش عمویش حسین علیه السلام بود كه حرمله او را با تیری به شهادت رساند. [بحارالانوار، ج 45، ص 53]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زینب، گرچه بدلایلی خود در كربلا نبود، اما دو پسرش را همراه زینب فرستاد و هر دو فدای امام شدند. بعدها خود جعفر از این واقعه چنین یاد می كرد: «هر چند خودم نتوانستم با دستانم حقّ مواسات درباره حسین، انجام دهم، ولی دو فرزندم مواسات كردند. آن دو در ركاب برادرم و پسرعمویم كشته شدند، در حالی كه نسبت به او مواسات و در كنار او صبر و مقاومت كردند.» [وقعة الطّف، ص 274]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات در كوفه وقتی امام سجاد علیه السلام سخنان پرشوری علیه ستم ابن زیاد فرمود، عبیدالله بن زیاد دستور داد تا او را بكشند. در این جا هم عمه اش زینب كبری جان خود را سپر بلا كرد و جلّاد را به خدا سوگند داد كه: «اگر می خواهی او را بكشی، اوّل مرا به قتل برسان!» [همان، ص 263]. از این نمونه های تاریخی در بحث از «ایثار» هم می توان دید. سراسر صحنه های این حماسه، پراز این گونه ایثار ها و مواسات هاست. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات اوج مواسات در واقعه کربلا را حضرت اباالفضل علیه السلام از خود نشان داد، هم با لب تشنه وارد فرات شد و بی آنكه آب بنوشد، بیرون آمد، هم برای سیراب كردن كودكان امام و تشنگان حرم به شریعه فرات رفت و در همین راه هم به شهادت رسید و برادری بود كه فدایی برادر خود بود. از این خصلت برجسته و جوانمردانه، در زیارتنامه های او نیز یاد شده است: «فَلَنِعَمِ الاْخُ الْمواسی» [مفاتیح الجنان، زیارت حضرت عباس علیه السلام، ص 436] ، «اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الْعَبْدُ الصّالحُ وَ الصِّدّیقُ الْمُواسی، أَشْهَدُ اَنَّكَ آمنتَ باللّهِ وَ نصرْتَ ابنَ رَسولِ اللّهِ وَ دَعوْتَ اِلی سبیلِ اللّهِ وَ واسیتَ بنفسِكَ»، [همان، زیارت امام حسین در عید فطر قربان، ص 448] كه هم تعبیر «برادر مواسی»، هم «صدیق مواسی» درباره او به كار رفته و هم شهادت به ایمان، نصرت، دعوت به راه خدا و مواسات با جان درباره آن حضرت مطرح است. این روح تعاون و غمخواری و اخوّت راستین، پیام همه شهدای عاشوراست، و همین خصلت، سبب می شود كه پیروان این مكتب، با همه مسلمانان جهان، از هر نژاد و ملیّت و زبان، احساس برادری كنند و در غم ها و گرفتاری هایشان همدردی نشان دهند و در صورت توان به یاری آنان بشتابند تا مسلمانان مبارز در جبهه نبرد با استكبار و صهیونیسم و قدرت های وابسته به كفر جهانی، احساس تنهایی نكنند. مواسات دینی، تضمینی بر دلگرمی مجاهدان راه خداست، تا در سنگر جهاد علیه كفر و ستم، تنها نمانند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا وفا، پایبندی به عهد و پیمانی است كه با كسی می بندیم و نشانه صداقت و ایمان انسان و مردانگی و فتوّت اوست. وفا، هم نسبت به پیمان هایی است كه با خدا می بندیم، هم آنچه با دوستان قول و قرار می گذاریم، هم عهدی كه با دشمن می بندیم، هم تعهّدی كه به صورت نذر بر عهده خویش می گذاریم، هم پیمان و بیعتی كه با امام و ولیّ امر می بندیم. وفای به عهد در همه این موارد، واجب است و نقض عهد و زیر پا گذاشتن پیمان و بی وفایی نسبت به بیعت و قرار دوستی و حقوق برادری نشان ضعف ایمان و از بدترین خصلتهاست. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا خداوند وفای به عهد را لازم شمرده است و از عهد، بازخواست خواهد كرد: «اَوْفوا بالْعهدِ اِنَّ الْعهدَ كانَ مَسْؤُولاً» [اسراء، آیه 34]. در آیات قرآن، به ستایش خداوندی از كسانی كه صادق الوعد و وفادار بودند مثل حضرت اسماعیل، و به نكوهش الهی از اشخاص و اقوامی كه نقض عهد و پیمان شكنی كردند، برمی خوریم. حضرت علی علیه السلام هم وفا را جزء گرامی ترین خصلت ها شمرده است: «اَشْرَفُ الْخلائِقِ الْوَفاءُ» [میزان الحكمه، ج 10 ص 602] و در سخنی دیگر، وفای به عهد را از نشانه های ایمان دانسته است: «مِنْ دَلائِلِ الْایمانِ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ». [همان، ص 603]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا وقتی به صحنه عاشورا می نگریم، در یك طرف مظاهر برجسته ای از وفا را می بینیم، در سوی دیگر نمونه های زشتی از عهدشكنی و بی وفایی و نقض پیمان و بیعت و زیر پاگذاشتنِ تعهّدات. حتی از نقاط ضعفی كه امام حسین علیه السلام برای معاویه برمی شمرد آن است كه وی به هیچ یك از تعهّداتی كه نسبت به امام حسن مجتبی و سید الشهدا علیه السلام داشته است، وفا نكرد. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 278]. از نقاط ضعف مهمّ كوفیان نیز بی وفایی بود، چه بیعتی كه با مسلم بن عقیل كردند و قول یاری دادند و تنهایش گذاشتند، چه نامه هایی كه به امام حسین علیه السلام نوشته، وعده نصرت و یاری دادند، ولی در وقت لازم، نه تنها به یاری امام برنخاستند، بلكه در صف دشمنان او قرار گرفتند و آن نامه ها و عهدها و امضاهای خود را زیر پا گذاشتند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا امام حسین علیه السلام در منزل بیضه، در سخنی كه با لشكریان حرّ داشت، ضمن یادآوری نامه نگاری ها و بیعتی كه برای حمایت و یاری بسته بودند، می فرماید: «اگر اهل وفا به پیمان نیستید و عهد خویش را شكسته اید و بیعت مرا از گردن خود كنار نهاده اید، به جانم سوگند، این روش از شما كوفیان چندان ناشناخته و شگفت نیست، با پدرم، با برادرم و با پسرعمویم مسلم بن عقیل نیز همین كار را كردید...» [همان، ص 361 به نقل از تاریخ طبری و كامل ابن اثیر]. در روز عاشورا نیز در خطابه ای پرشور و انتقاد آمیز، از بیعت و بیعت شكنی، از عهد و بی وفایی آنان یاد می كند و بر آن همه سست رأیی و نامردی و زیر پا نهادن تعهّدات، ملامتشان می كند. [بحارالانوار، ج 45 ص 8، مناقب ابن شهرآشوب، ج 4ص 110 و منابع بسیار دیگر]. در مقابل این غدر و بی وفایی، خود امام حسین علیه السلام اهل وفا بود، یارانش تا پای جان وفاداری نشان دادند و به بیعت و تعهّد نصرتی كه با امام خویش بسته بودند، پایدار ماندند. مقام صدق وفای آن حضرت و یاران شهیدش، در روایات و زیارتنامه ها نیز مطرح شده است. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا شب عاشورا، سیدالشهدا وقتی با اصحاب خود صحبت می كند، وفای آنان را می ستاید: «فَاِنّی لا اَعْلَمُ اَصْحابَ اَوْفی وَ لا خَیْراً مِنْ اَصْحابی...؛ من باوفاتر و بهتر از اصحابم، اصحابی را نمی شناسم.» [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 395]. روز عاشورا، وقتی بر بالین مسلم بن عوسجه می آید، این آیه را می خواند: «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرْ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً؛ مردانی كه بر عهد خویش با خدا صادق بودند، برخی شان به عهد وفا كرده و جان باختند، برخی هم منتظرند و عهد و پیمان را هیچ دگرگون نساخته اند.» [احزاب، آیه 23]. وقتی حبیب بن مظاهر كنار مسلم آمد، به او بشارت بهشت داد. مسلم بن عوسجه در همان حال و در دم آخر به حبیب توصیه كرد كه: «سفارش می كنم كه از این مرد (اشاره به امام حسین) دست برنداری و در راه او كشته شوی...» و جان باخت. [مقتل خوارزمی، ج 2 ص 15، لهوف، ص 46]. آیه فوق را امام حسین علیه السلام بارها در این سفر، به یاد یارانی كه در وفای به پیمان شهید شدند تلاوت می كرد و وفاداری آنان را می ستود. وقتی هنگام آمدن به طرف كربلا، خبر شهادتِ قیس بن مسهّر را هم شنید، این آیه را خواند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا عباس بن علی و برادرانش، وفا نشان دادند و امان نامه دشمن را نپذیرفتند و در ركاب امام، به شهادت رسیدند. یاران امام، با آنكه امام بیعت خویش را از آنان برداشت، ولی به مقتضای وفا، در صحنه ماندند و عهد نشكستند. شهدای كربلا جانبازی در ركاب آن حضرت را وفای به عهد می دانستند و امضای خون بر پیمان خویش می زدند. عمرو بن قرظه، روز عاشورا خود را در برابر شمشیرها و تیرهای دشمن قرار می داد تا به امام آسیبی نرسد. آن قدر جراحت برداشت كه بی تاب شد. رو به امام حسین علیه السلام كرد و پرسید: ای پسر پیامبر! آیا وفا كردم؟ فرمود: آری، تو در بهشت پیش رویِ منی و زودتر به بهشت می روی، سلام مرا به پیامبر برسان. [اعیان الشیعه، ج 1 ص 605]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا در زیارت امام حسین علیه السلام خطاب به آن حضرت می گوییم: «اَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ جاهَدْتَ فی سَبیلِهِ حَتّی أتاكَ الْیَقینُ؛ شهادت می دهم كه تو به عهد خدا وفا كردی و تا رسیدن به یقین (و شهادت) در راه او جهاد كردی.» [مفاتیح الجنان، زیارت اربعین، ص 468] و نیز می گوییم: «اَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَ نَصَحْتَ وَ وَفَیْتَ وَ اَوْفَیْتَ وَ جاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّهِ» [مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه امام حسین، ص 423]. كه اشاره به ابلاغ پیام و انجام نصیحت و وفای كامل و جهاد در راه خدا دارد. در زیارت حضرت مسلم بن عقیل می خوانیم: «وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللّهِ» [همان، زیارت مسلم بن عقیل، ص 402] كه اشاره به عهد با خداست و جان باختن در راه یاری حجت خدا. و در زیارت عباس بن علی می گوییم: «اَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلیمِ وَ التَّصْدیقِ وَ الْوَفاءِ وَ النَّصیحَةِ لِخَلَفِ النَّبِیّ...» [همان، زیارت حضرت عباس، ص 434] كه گواهی به اطاعت و تسلیم و تصدیق و وفا و خیرخواهی حضرت اباالفضل نسبت به فرزند پیامبر است و در همین زیارت، از خدا پاداش كامل تر كسانی را كه به بیعت خویش وفا كرده و دعوت امام را پذیرفته و در اطاعت ولیّ امر بوده اند، برای حضرت عباس مسألت می كنیم. این فداكاری های خونین و همراه با شهادت، همان عهدی بود كه شب عاشورا با حجّت خدا بستند و خطاب به امام حسین علیه السلام گفتند: به خدا سوگند هرگز از تو جدا نمی شویم، جانمان فدای جانت! با حنجرها و حلقوم ها و دستها و چهره های خونین خویش از تو حمایت می كنیم، هرگاه كشته شدیم، به عهد خویش و آنچه بر عهده ماست، وفا كرده ایم: «... فَاِذا نَحْنُ قُتِلْنا، كُنّا وَفَیْنا وَ قَضَیْنا ما عَلینا» [وقعة الطّف، ص 199]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا پیام وفا، از عاشورا به وارثان این راه رسیده است، به عهدی كه با خدا و خون شهیدان می بندند و بیعتی كه با رهبری و مقام ولایت دارند، تا آخر عمر، وفادار می مانند و سختی های راه و جاذبه های دنیوی و سستی های همراهان، عاشوراییان را هرگز از تداوم راه باز نمی دارد. هر پیشوا و رهبری هم نیازمند یارانی باوفاست تا به اتكاء حمایت و صدق و وفایشان یك حركت انقلابی و مبارزاتی را رهبری كند و به اهداف موردنظر برساند. 🆔 @ShamimeOfoq