بعضی‌ها از چیزهای معمولی، ساده نمی‌گذرند. عبور، برای همه یکسان است. اما توقف و توجه است که آدم‌‌ها را از هم متمایز کرده و یکی را بزرگ و یکی را کوچک و یکی را با عزت و دیگری را بی عزت می‌کند. توجه آدمی باید به چیزهایی معطوف گردد که قابل اهمیت است و در آسمان نیز قدر و منزلتی دارد. و اِلا توقف برای لذایذ دنیایی که میان انسان و حیوان مشترک است... من آدم‌هایی را می‌شناسم که از رد یک خط چروک که روی پیشانی افتاده ساده عبور نمی‌کنند. درخت را که می‌بینند نمی‌گذرند. برای تمام شیارهای نازک روی برگ الله را سپاس می‌گویند. و به تمام آنچیزی که ما ساده از آن عبور میکنیم به قدر یک سال می‌اندیشند. خدا را باید در میان روز، در وسط شلوغی‌ها، در تمام آنچه که برایمان تکراری شده، ببینیم.. #نوشته‌های‌‌کاملایهویی