🔸نگارۀ «امام حسین(علیه السلام) درکنار بستر شهادت امام حسن (علیه السلام)»، نسخه حدیقهالسعداء، قرن دهم هجری
🔹حدیقهالسعداء نثری ترکی از روضهالشهداء است که توسط فضولی بغدادی تالیف شدهاست. اصل کتاب روضهالشهداء اثر كمالالدين حسين بن علي واعظ كاشفي(متوفی910هـ) است که به دستور سيد مرشدالدين عبداللَّه معروف به سيد ميرزا، داماد سلطان حسين بايقرا، سروده شده که شامل ده باب است كه به حالات انبیا و اولیا و خاندان عصمت و طهارت اختصاص دارد و باب هفتم تا دهم این كتاب به حوادث و وقایع كربلا اختصاص یافته و یک خاتمه دارد. از این کتاب نسخ و پاره برگهای متعددی در موزههای مختلف جهان وجود دارد. برگه حاضر در حال حاضر در موزه متروپولیتن نیویورک به شماره بازیابی 1979.211 نگهداری میشود.
🔻در این تصویر امام حسن(علیه السلام) در بستر شهادت در حال گفتگو با برادرشان حضرت امام حسین(علیه السلام) هستند و وصایای لازم را به ایشان مینمایند. چهره دو معصوم (علیهما السلام) علاوه بر روبند، با هاله شعلهسان نیز نمایش داده شدهاست. در امتداد وجود مبارک امام حسن (علیه السلام) و بالای سر ایشان در گوشه سمت چپ، زنی با لباس سرخ ترسیم شدهاست که احتمالا اشارهای بر همسر ایشان جعده دارد که حضرت را مسموم نمودهاست.
🔻افراد زیادی به عیادت امام حسن (علیه السلام) آمدهاند و عدهای از آنها در حال گریه و زاری هستند و سادات مجلس احتمالا با عمامه سبزرنگ به نمایش درآمدهاند. فردی در مقابل امام حسن (علیه السلام) ترسیم شده که در دستانش آفتابه و لگنی را نگه داشته تا در صورت لزوم در اختیار امام مسموم قرار دهد. هنرمند برای نمایش محل زندگی امام حسن(علیه السلام) همچون سایر اماکن مقدس از نقش محرابگون استفاده کردهاست. این امر نشانی از پیوند امام با محراب است، زیرا امام بهعنوان قبله عالم هستی با محراب نماد کعبه ـ قبله مسلمانان ـ ارتباط معناداری دارد؛ علاوه بر این نگارگر، شمعدانهایی را در قسمتهای مختلف منزل ایشان ترسیم کردهاست. نکته قابلتوجه این است که احتمالا این دو شمعدان نمادی از امام حسن و حسین(علیهما السلام) نیز میباشند، زیرا شمعدانی که در پسزمینه و پشت سر امامان معصوم ترسیم شده، پارچهای سبزرنگ(که نماد امام حسن(علیه السلام) است) و در زیر شمعدانی که در پیشزمینه است پارچهای قرمز بهکار رفتهاست و همچنین به لحاظ محل قرارگرفتنشان احتمالا نشانگر امامت ایشان نیز میباشد که امامت امام حسن(علیه السلام) رو به پایان و امامت امام حسین(علیه السلام) رو به آغاز است.
🔻زنانی از پشت پرده در طبقه اول و دوم منزل در حال نظاره این ملاقات هستند و ترسیم آنها در پشت پرده احتمالا نمایانگر حفظ حرمت امام حسن(علیه السلام) توسط آنها است، ولیکن جعده بیرون از پرده و حجاب در بالای سر امام حسن(علیه السلام) ترسیم شدهاست، کسی که حرمت امام(علیه السلام) را نگه نداشت و به قتل ایشان اقدام نمود.
برای مشاهده نگاره مشابه در نسخهای دیگر از حدیقه السعداء رک«حضور امام حسین(علیه السلام) در کنار بستر شهادت برادر»، نسخه حدیقه السعداء، قرن دهم»
#امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام
#نگارگری
#سده_دهم_هجری
موزه شیعه
درب امامزاده روستای فی روس محفوظ در موزه هنر ایران (کاخ مرمر).
887قمری
منبت نام های مقدس الله محمد علی توسط بهرام بن خسرو نجار فی روسی
سوال: دوستان گرامی اگر از محل دقیق این روستا و امامزاده مذکور اطلاع دارند به اشتراک بگذارند
درب مسجد جامع بفرويه از چوب كنده كاري شده است. بر قسمت بالاي هر يك از لنگه هاي آن تسمه آهني كوبيده اند و بر روي دو تسمه اين عبارات كنده شده است:
لنگه راست:
الله، محمد، علي، حسن، حسين،
در مسجد به هرزه باز مکن
چون در آیی بجز نماز مکن
تکیه گاه توست خانه حق
باری کار بر خود دراز مکن
تحريراً في غره محرم الحرام، سنه تسع و سبعين و ثمان مائه. خداش بيامرزاد كه بگويد خداش بيامرزاد. عمل قطال شرقال حداد بفرويي.
لنگه چپ:
صلوات دوازده امام و عبارت "كتب شهاب الدين شرقال حداد."
بر بدنه لنگه راست "لا اله الا الله" و بر لنگه چپ "محمد رسول الله علی ولی الله" منبت کاری شده است.
روستای هنزا یا خونزا در بخش مرکزی شهرستان مهریز یزد واقع شده است. مسجد و حسینیه قدیمی این روستا با درختی کهنسال در مرکز این روستا قرار دارد. درب این مسجد با شعار علی ولی الله حقا حقا یادگار دوره تیموریان است.
مسجد ریگ یا مسجد دارالشفای مجومرد در استان یزد قرار دارد. بدلیل مدفون شدن در زیر ریگ ها به نام مسجد ریگ مشهور شده است. در دهه شصت با خاکبرداری از مسجد بقایای محراب و مزار پارسایی از قرن هشتم از زمان حاکمیت تیموریان کشف شد. بر گرد مزار شیخ قبور دیگری بود که احتمالا مریدان وی باشد.
مزار شیخ مزین به صلوات کبیره است. صلوات شامل درود و تحیت برحضرت خدیجه سلام الله علیها است. نام و القاب مبارک حضرت حجت بصورت "الحجه القائم محمد المهدی" مزار شیخ را متبرک نموده است.
محرم الحرام سال ۸۷۸قمری