🔷 شـرح دعـای مکــارم الاخلاق ، جلســه شـانــزدهــم🔷 💠 امام رضا (ع) می‌فرمایند: کمترین چیزی که بین بندگان تقسیم شده است #یقین است. امام زین العابدین (ع) در دعای ابو حمزه به خداوند عرضه می‌دارند: خداوندا! #ایمان و یقینی به من عنایت کن که همواره در #قلب من باشد. 👈 اگر منشأ ایمان، یقین باشد آن ایمان دارای ثبات است. بنابراین باید به دنبال یقینی کردن معارفمان برویم. خداوند در #حدیث_قدسی می‌فرماید: وقتی بنده به مرتبه یقین برسد، اهمیتی نمی‌دهد که زندگیش در سختی است یا در آسانی. ✅ یقین، #رزق الهی است. رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: بدانید که در #دنیا چیزی بهتر از یقین و عافیت به مردم داده نشده است. این دو را از خدا بخواهید. ⭕️ مردمی که در حالت #تردید هستند دارای #ظن_متراکم هستند. این‌ها یک جایی کم می‌آورند. افرادی که امام حسین (ع) را ترک کردند به خاطر این بود که دارای مرتبه یقین نبودند. #نماز می‌خواندند. #روزه می‌گرفتند. همان نماز و روزه را با ظن متراکم به دست آورده بودند. این ظن متراکم تا آن بزنگاه با آن‌ها همراه بود. 💢 اگر ما به این سه آیه #اعتقاد و #باور داشته باشیم مسلماً تمام کارها نیک خواهد بود. آن وقت #عقل حکم می‌کند که من جز کار خیر انجام ندهم. 🔸 سوره علق آیه ۱۴: آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) می‌بیند؟! 🔸 سوره مدثر آیه ۳۸: هر کس در گرو اعمال خویش است. 🔸 سوره زلزال آیه ۷ و ۸ می فرماید: پس هر کس هم‌وزن ذرّه‌ای کار خیر انجام دهد آن را می‌بیند! و هر کس هم‌وزن ذرّه‌ای کار بد کرده آن را می‌بیند! ✨🌷🌷✨🌷🌷✨ #صحیفه_سجادیه #دعای_مکارم_الاخلاق #هیئت_شیفتگان_حضرت_زینب_سلام‌الله‌علیها 🌿 @shiftegan_hazrat_zeynab

🔷 شـرح دعـای مکــارم الاخلاق ، جلســه چهـــل و هفتــم 🔷 ✅ از نظر اصطلاحی دو معنا برای #یقین بیان کرده‌اند: 🔸 یقین، علمی است که از روی استدلال به دست می‌آید. 🔸 جناب خواجه نصیرالدین طوسی می‌فرماید: یقین، #اعتقاد جازم و صد در صد است که مطابق با واقع باشد. 👈 چنین اعتقادی از بین نمی‌رود. فرصت طلایی دشمنان برای غلبه بر ما، جهل ماست. 📌 انسانیت انسان به عقل اوست. انسان در زندگی، باید در #حاکمیت_عقل باشد. غلبه #هوای_نفس یعنی انسان تحت حاکمیت عقل نبوده و بنده خدا نیست. ⭕️ حرص به دنیا، یقین را کم می‌کند. حرص یعنی زیاده‌خواهی. 💠 خداوند می‌فرماید: #بنده من، عبادت فردا را از تو نخواسته‌ام. چرا تو روزی فردا از امروز از من می‌خواهی؟ ⭕️ طمع، یقین را از بین می‌برد. طمع یعنی چشم داشتن به موقعیت اجتماعی و پول دیگران. 👈 برخی در مقابل شخص صاحب موقعیت مانند عبد ذلیل در مقابل خداوند هستند چون طمع دارند و چشمشان به پول و موقعیت اوست. نباید به عبدالکریم کاری داشت. باید نزد کریم رفت. ⭕️ یکی دیگر از عواملی که یقین انسان را فاسد می‌کند جدل است. 🖌 ما اگر خداوند را قبول داشته باشیم و او را به عنوان موجودی حکیم اثبات کنیم، پذیرفتن حرف خدا، کار ساده‌ای خواهد بود. آن کسی که به جدل می‌افتد یعنی خدا را در خدایی قبول ندارد. تا خدا برای کسی ثابت نشود کسی التزام به احکام پیدا نمی‌کند. اگر خداوند می‌خواست منافع احکام را بیان کند که ما بنده نبودیم بلکه تابع آن منفعت بودیم. 👈 مشکل این است که هدف را کنار گذاشته‌ایم و به دنبال منافع هستیم. نماز می‌خوانیم تا به بهشت برویم. بهشت رفتن، منفعت نماز خواندن است، نه هدف نماز خواندن. اگر به خاطر خشنودی خدا نماز بخوانیم، تمام سعیمان را می‌گذاریم روی اینکه خداوند را از خودمان راضی کنیم. ولی اگر به خاطر بهشت نماز بخوانیم تمام اهتمام را به کار نمی‌بریم و می‌گوییم خداوند، کریم است. 🔆 هیچ‌گاه فایده را به جای هدف ننشانید؛ چون در فواید انحراف ایجاد می‌شود، ولی در هدف انحراف ایجاد نمی‌شود. 🍏🍏🍒🍏🍏🍒🍏🍏 #صحیفه_سجادیه #دعای_مکارم_الاخلاق #هیئت_شیفتگان_حضرت_زینب_سلام‌الله‌علیها 🌿 @shiftegan_hazrat_zeynab