#عاشقانه_دو_مدافع🍃 #قسمت_دوازدهم2⃣1⃣ اسماء جان چیشده؟؟چه اتفاقی افتاده؟؟ دکتر چی میگه؟؟؟ نمیتونستم حرف بزنم هر چقدر مامان ازم سوال میپرسید خیره بهش نگاه میکردم از بیمارستان مرخص شدم یه هفته گذشت تو این یه هفته دائم خیره به یه گوشه بودم و صدای رامین و حرفاش و دیدنش با اون دختر میومد تو ذهنم نه با کسي حرف میزدم نه جواب کسی رو میدادم حتی یه قطره اشک هم نریخته بودم اگه گریه های مامان نبود غذا هم نمیخوردم _ اردلان اومد تو اتاقم و ملتمسانه درحالی که چشماش برق میزد ازم خواهش کرد چیزی بگم و حرفی بزنم ازم میخواست بشم اسماء قبلی اما من نمیتونستم.... _ مامان رفته بود سراغ مینا و فهمیده بود چه اتفاقی افتاده اما جرأت گفتنش به بابا رو نداشت همش باهام حرف میزد و دلداریم میداد یه هفته دیگه هم گذشت باز من تغییری نکرده بودم یه شب صدای بابا رو شنیدن که با بغض با مامان حرف میزد و میگفت دلم برای شیطنت هاش، صدای خندیدن بلندش و سربه سر اردلان گذاشتنش تنگ شده او شب بخاطر بابا یه قطره اشک از چشمام جاری شد _ تصمیم گرفتن منو ببرن پیش یه روانشناس مامان منو تنها برد و قضیه رو برای دکتر گفت اون هم گفت تنها راه در اومدن دخترتون از این وضعیت گریه کردنه. باید کمکش کنید گریه کنه اگر همینطوری پیش بره دچار بیماری قلبی میشه _ اما هیچ کسی نتونست کمکم کنه بهمن ماه بود من هنوز تغییری نکرده بودم تلویزیون داشت تشیع شهدای گمنام و مادر هایی رو که عکس بچشون تو دستشون بود آروم زیر چادرشون اشک میریختن و منتظر جنازه ی بچه هاشون بودن رو نشون میداد خیلی وقت بود تو این وادیا نبودم با شنیدن این جمله که مربوط به مادرای شهدای گمنام بود بغضم گرفت: ( گرچه میدانم نمی آیی ولی هر دم زشوق سوی در می آیم و هر سو نگاهی میکنم) اون روز تو دلم غم عجیبی بود شب با همین افکار به خواب رفتم... چند روزم با همین افکار گذشت هر روز کانال های تلویزیونو اینورو اونور میکردم که شاید یه برنامه ای ،مستندی ،چیزی درباره ی شهدا نشون بده اما خبری نبود بعد از مدت ها رفتم سراغ گوشیم پیداش نمیکردم همه جای کشو کمدو گشتم نبود که نبود رفتم سراغ مامانم میخواستم ازش بپرسم که گوشیم کجاست اما نمیشد نمیتونستم بعد دوماه حرف بزنم مظلومانه نگاش میکردم و نمیتونستم حرف بزنم آخرم پشیمون شدم و رفتم تو اتاقم بعد از مدت ها یه بغض کوچیکی تو گلوم بود دلم میخواست گریه کنم اما انگار اشک چشام خشک شده بود _ تنهاچیزی که این روزها یکم آرومم میکرد فکر کردن به اون برنامه ای که درباره ی شهدای گمنام بود. اون شب بعد از مدت ها باخدا حرف زدم: *خدا جون منم اسماء* هنوز منو یادت هست ؟؟یادم نمیاد آخرین دفعه کی باهات حرف زدم بگذریم... حال و روزمو میبینی اسماء همیشه شادو خندون افسردگی گرفته و نمیتونه حرف بزنه اسمایی که شاگرد اول کلاس بود و همه بهش میگفتن خانم مهندس الان افتاده گوشه ی اتاقش حتی اشک هم نمیتونه بریزه نمیدونم تقصیر کیه. مخالفت مامان یا بی معرفتی رامین یا شاید حماقت خودم یا حتی شاید قسمت نمیدونم... _ خدایا نقاشیام همه سیاه و تاریکن نمیدونم قراره آینده چه اتفاقی برای خودم و زندگیم بیوفته کمکم کن نذار از اینی که هستم بدتر بشم همونطور خوابم برد...اون شب یه خوابی دیدم که راه زندگیمو عوض کرد خواب دیدم یه مرد جوون که چهرش مشخص نیست اومد سمت من و ازم پرسید اسم شما اسماء خانمه _ بله اسمم اسماست بعد در حالی که یه چادر مشکی دستش بود اومد سمت من و گفت بیا این یه هدیست از طرف من به تو چادر رو از دستش گرفتم و گفتم این چیه ارثیه ی حضرت زهرا - شما کی هستید چرا چهرتون مشخص نیست من یکی از اون شهدای گمنامم که چند روز پیش تشییعش کردن _ خب من چرا باید این چادرو سر کنم مگه دیشب از خدا کمک نخواستی... #ادامــه_دارد...⏱ -^-^-^-*-*-*-^-^-^-*-*-*-^-^-^-*-*-*-^-^ ⬇#اینجا_رمان_های_قشنگ_بخون⬇ 💚@shohaadaae_80📚

📚کتاب خداحافظ سالار #قسمت_دوازدهم2⃣1⃣ 🌹خاطرات خانم پروانه چراغ نوروزی ... همسر شهید سرلشگر حاج #حسین_همدانی 🌹اثر حمید حسام 🎙باصدای:مرتضی رضایی @shohaadaae_80

#رنج_مقدس🍀 #قسمت_دوازدهم2⃣1⃣ پسرها از مغرب رفته بودند بیرون و حالا با حالاتی مشکوک برمی‌گردند. علی روزنامه‌ای را که خریده باز می‌کند. مادر اشاره‌ای می‌کند و او انگار که تازه متوجه منظور مادر شده باشد، بلند می‌شود و روزنامه را دست سعید می‌دهد: – لیلا بیا کارت دارم. می‌رود سمت اتاق، حرکات و نگاه‌ها عادی نیست، با تردید می‌پرسم: – چی‌کار؟ مسعود و سعید خودشان را مشغول حلّ جدول نشان می‌دهند. – هیچی بیا می‌خوام ببینم نظرت درباره اینایی که خریدیم چیه؟ جانمازم را کناری می‌گذارم و دنبالش می‌روم: – چی؟ لباساتون؟ الآن ازم می‌پرسی که خریدی؟ قبلش باید می‌گفتی همراهتون می‌اومدم. در را پشت سرم می‌بندد. نفس عمیقی می‌‌کشد و می‌رود از توی کمد دیواری چند قواره پارچه درمی‌آورد و می‌گوید: – دست شما رو می‌بوسه. پارچه‌ها را روی تخت می‌گذارد. تازه متوجه نقشه‌شان می‌شوم. می‌گویم: – عمراً من این‌ها رو بدوزم. کنار تخت می‌نشینم و پارچه‌ها را یکی‌یکی برمی‌دارم: – چه عجب سلیقه به خرج دادید! علی آبی راه‌راه سفید را برمی‌دارد: – اینو سعید انتخاب کرده. و بعد به پارچه‌ای که خط‌های باریک سبز دارد اشاره می‌کند: – من و مسعودم مثل هم گرفتیم. – مثل هم؟ چقد هم که شما دو تا شبیه هم هستید! پارچه را روی تخت می‌گذارد: – من که سلیقه‌ام همینه. مسعود هم به خاطر این‌که شلوارش سبز تیره است گرفت. به تخت تکیه می‌دهم و دستم را زیر سرم ستون می‌کنم: – اون‌وقت بقیه‌اش؟ – هیچی دیگه. سر اون بحثی که شما چند شب پیش راه انداختی که چرا جنس چینی و خارجی می‌خرید و روضه خوندی برای بیچاره کارگر ایرانی که انگار خودتان بی‌کار بشید و این حرفا. زل می‌زند توی چشمانم و محکم می‌گوید: – خریدهامون رو پس دادیم و اینا رو خریدیم که تو جوون ایرانی بی‌کار نمونی و پول تو جیب تو بره. از مردم کره که کمتر نیستیم. همین‌طور نگاهش می‌کنم. من حرف‌ها را به مسعود گفته بودم که داشت نظریات دوستان خوابگاهی‌اش را بلغور می‌کرد. نمی‌دانستم به این زودی سرخودم آوار می‌شود. زیرچشمی نگاهش می‌کنم و می‌گویم: – دماسنج رو کی اختراع کرد؟ بد نیست الآن دانشمندامون، روسنج هم اختراع کنند. علی همان‌طور که مقابل آیینه موهایش را شانه می‌کند می‌گوید: – اختراع شده. سنگ پای قزوین. با دلخوری می‌گویم: – علی من این‌همه کار دارم. چه جوری برای شما سه تا لباس بدوزم؟ – اوه، انگار داره کوه می‌کنه. داری دو صفحه درس می‌خونی دیگه. – با شونه من شونه نکن. گوش نمی‌دهد. عطرم را هم برمی‌دارد و زیر گلویش می‌مالد. مقابل این‌همه اعتمادبه‌نفس فقط می‌توانم چشم‌غره‌ای بروم. صبر می‌کنم ببینم این شخصیت سنگ پا بودن را چه‌قدر ادامه می‌دهد. فایده ندارد. کوتاه نمی‌آید. دادم بلند می‌شود: – مامان! مامان! بیا این پسرتو از اتاق ببر. می‌روم سمت در که سعید در را باز می‌کند و پشتش هم کله مسعود که می‌گوید: – زنده‌ای علی؟ خودتی یا روحت؟ #بہ‌شیرینے‌ڪتاب📖 ✏️نویسنده: نرجس شکوریان فرد #ادامه‌دارد...⏰ 📔📕📗📘📙📓📔📕📗📘📙📓 #ڪپے_فقط_باذڪرآیدے_ڪانال👇🌱 ♡{ @shohaadaae_80 }♡

#خاطرات‌سفیر🚁 #قسمت_دوازدهم2⃣1⃣ - گفتم: عزیزم حرفات خیلی عاقلانه است اما لازمه اسلام رو اول کامل بشناسی و بعد تصمیم بگیری√ امروز به من میگی میتونی مسیحی بمونی یا مسلمون بشی و این برای اسلام آوردن کافی نیست پس صبر کن تا روزی که ببینی غیر از اسلام نمیتونی دین دیگه ای داشته باشی، اون روز وقتشه. امبرژا گفت: یعنی چه کار کنم؟!... گفتم: درباره اسلام زیاد بپرس، رزیاد بخون، تحقیق کن. اگر لازم بود برات از ایران کتاب میفرستم. خیلی راضی بودم از اینکه خدا خواست به اون شهر برم. توی دلم میگفتم: خدایا شرمنده که زود ابراز نارضایتی میکنم قبل از اینکه بفهمم چی برام در نظر گرفتی. صبح روزی که باید می‌رفتم، چند نفر از بچه ها بیدار بودند. تا جلوی اتوبوس که به ایستگاه راه آهن میرفت دنبالم اومدند. برای فیاض آرزوی موفقیت کردم که در مسیر حق بمونه. و امبرژا... بغلش کردم...بغلم کرد...چقدر گریه کردیم... هیچ حرفی نزدیم. حتی خداحافظی هم نکردیم. بهش نگفتم که بهترین دوست من در فرانسه بوده و خواهد بود. نگفتم که هدیه خداوند بوده برای من در دنیای بی دین و خدانشناس فرانسوی. نگفتم که احساس میکنم دنبال حق بودن مهم ترین عملی است که اختلافات رو نابود میکنه. نگفتم که خداحافظی از نزدیکان سخته. و حالا میبینم اونهم از نزدیکان منه. نگفتم... هیچ کدوم رو نگفتم. واون هم درست مثل من هیچی نگفت. فقط گریه کرد. "اشک‌ها چه حجمی از اطلاعات رو جابجا میکنند!! چندگیگا!؟ چندصدگیگا!؟ نمی دونم. دیگه نگاهش نکردم. سوار اتوبوس شدم لحظات آخر امبروژا گفت: اگه همدیگه رو ندیدیم.... اتوبوس حرکت کرد. بلندتر داد زد: اگر همدیگه رو ندیدیم، روز ظهور همدیگه رو پیدا میکنیم! باشه!؟ - حتما امبروژا، قول میدم همرزم خوبم. و این بود خداحافظی دوبچه شیعه باهم... #ڪات_ڪتابـــــ📚 ✏️نویسنده: نیلوفر شادمھری #ادامه‌‌ندارد...⛔️ ••📔📕📗📘📙📓•📔📕📗📘📙📓•• #ڪپی_فقط_باذڪرآیدی_ڪانال➣‌‌‌√ ⓙⓞⓘⓝ↴ ♡|→• @shohaadaae_80

#خاطرات‌سفیر🚁 کلیپ انیمیشن #قسمت‌‌_یازدهم1⃣1⃣و#قسمت_دوازدهم2⃣1⃣ ✏️نویسنده: نیلوفر شادمھری ••| ادامه‌ندارد...⛔️ #ڪپی_فقط_باذڪرآیدی_ڪانال➣‌‌‌√ ⓙⓞⓘⓝ↴ ♡|→• @shohaadaae_80

#دخـتر‌شینـا🧕🏻 #قسمت_دوازدهم2⃣1⃣ پرده آشپزخانه را کنار زد و به بیرون نگاه کرد و گفت: «هوا سرد است. مثل اینکه نیمه آبان است ها، خانم! بچه ها سرما می خورند.» گفتم: «درست است نیمه آبان است؛ اما هوا خوب است. امسال خیلی سرد نشده.» گفت: «قبول. همین بعدازظهر می رویم. فقط اگر اجازه می دهی، یک تُک پا بروم سپاه و برگردم. کار واجب دارم.» خندیدم و گفتم: «از کی تا به حال برای سپاه رفتن از من اجازه می گیری؟!» خندید و گفت: «آخر این چند روز را به خاطر تو مرخصی گرفتم. حق توست. اگر اجازه ندهی، نمی روم.» گفتم: «برو، فقط زود برگردی ها؛ و گرنه حلال نیست.» زود خدیجه و معصومه را زمین گذاشت و لباس فرمش را پوشید. بچه ها پشت سرش می رفتند و گریه می کردند. بچه ها را گرفتم. سر پله خم شده بود و داشت بند پوتین هایش را می بست. پرسیدم: «ناهار چی درست کنم؟!» بند پوتین هایش را بسته بود و داشت از پله ها پایین می رفت. گفت: «آبگوشت.» آمدم اول به بچه ها رسیدم. تر و خشکشان کردم....! #ڪات_ڪتابـــــ📚 ✏️نویسنده: بھنا‌زضرابی‌زاده #ادامه‌‌ندارد...📵 ••📔📕📗📘📙📓•📔📕📗📘📙📓•• #ڪپی_فقط_باذڪرآیدی_ڪانال➣‌‌‌√ ⓙⓞⓘⓝ↴ ♡|→• @shohaadaae_80

#علـٖے‌ازـزبان‌علـٖے✨ #قسمت_دوازدهم2⃣1⃣ امام علی(ع) هنگامى که مردم پس از کشته شدن عثمان خواستند با او بیعت کنند،. فرمود: «رهایم کنید و غیر مرا بخواهید؛ زیرا ما با حادثه‌اى روبرو هستیم که آن‌را چهره‌ها و رنگ‌ها است، حادثه‌اى که دل‌ها بر آن استوار، و عقل‌ها بر آن پایدار نمی‌ماند.آفاق حقیقت را ابر سیاه گرفته، و راه مستقیم دگرگون و ناشناخته شده است. بدانید اگر خواسته شما را پاسخ دهم بر اساس آنچه خود می‌دانم با شما رفتار می‌کنم، و به گفتار هیچ گوینده و سرزنش هیچ سرزنش کننده‌اى توجه نمی‌کنم. و اگر رهایم کنید مانند یکى از شما خواهم بود، و شاید شنواتر و فرمانبردارتر از شما براى کسى باشم که حکومت خود را به او می‌سپارید. و من براى شما به وزارت بنشینم بهتر از قیام به امارت است»‏ اصرار بیش از حدمردم؛ ¹• می گفتند؛ما به کسی غیر از تو راضی نمی شویم،و جز توبرکسی نظر و اجماع نداریم. ²• چنان برای بیعت هجوم‌اوردن که گویی شتران تشنه به آب رسیده باشند بر همدیگر فشار می اورند تازود تر اب بنوشند. #ڪات_ڪتابـــــ📚 ✏️نویسنده: محمد‌محمدیان #ادامه‌ندارد...⛔️ ••📔📕📗📘📓•📔📕📗📘📓•• #ڪپی_فقط_باذڪرآیدی_ڪانال➣‌‌‌√ ⓙⓞⓘⓝ↴ ♡|→• @shohaadaae_80