بسم رب عبد مجاهد «مجاهدت» ✍🏻 #سیده_الهام_موسوی . از کجا بنویسم؟ تاریخِ هر گوشه‌ای از دنیا داستان‌های زیبایی دارد، اما داستان‌های مردان و زنان خاورمیانه، رنگ و بویی دیگر دارد. این مردم، هرگز در برابر مزدوران سرزمینشان سر خم نمی‌کنند. چند سال است که غریبه‌ای در سرزمین زیتون، یعنی فلسطین، ادعای مالکیت کرده است. مردم این سرزمین، سال‌هاست که با سنگ‌های سجیل خود مقاومت می‌کنند. و حالا چند ماهی است که تبر به دست گرفته‌اند و به جان ریشه‌های درختان و نهال‌های زیتونِ غزه افتاده‌اند. می‌دانی درد کجاست؟ درد آنجاست که همسایگان، ناظر احوال ناخوش مردم این سرزمین‌اند. می‌بینند زیتون‌ها غرق در خون و آتش شده‌اند، اما کاری نمی‌کنند. آه فلسطین! آه غزه! سرزمینِ صبر، شکوه، ایثار و آزادگی! هر روز از این جنگ که گذشت، به ما درس دادی! درس استقامت، درس رضایت به رضای خدا، درس عزت و شکوه، درس تسلیم نشدن، درس شهادت، درس ایثار، درس صبر... هرچه بنویسم، باز هم کم است. به اندازه‌ی عمر دنیا به ما و نسل‌های آینده درس داده‌ای. و امروز خبر شهادت یحیی السنوار... در لحظه‌ی شهادت، تکیه بر مبل با جراحاتی عمیق اما باشکوه، شجاع و چون کوهی استوار، مردِ میدان بود. تا آخرین دقایق عمرش، در حال رزم و دفاع بود. باز می‌نویسم و می‌گویم: «این خون‌ها پر برکت است، گرچه چشمان ما را پر از اشک و قلب‌هایمان را پر از درد کرده است.» مردان این میدان تمام شدنی نیستند. (اذا غاب سید قام سید) چون مردی بیفتد، مردی دیگر تفنگ را برمی‌دارد. قرار نیست این سنگر خالی بماند. #شهید_القدس #اسطوره #یحیی_السنوار #شوق_پرواز @ShugheParvaz